Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "postkrytyka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Konstelacje fotografologiczne, czyli „moje widzenie cudzego widzenia”
Photographologic Constellations, or “My Seeing of Someone Else’s Seeing”
Autorzy:
Leśniakowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39501281.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
fotografia
fotografologia
narratywizm
preposteryjność
metateoria
postkrytyka
photography
photographology
narrativism
preposterousness
metatheory
post-criticism
Opis:
Tekst jest recenzją zbioru Pisanie i czytanie (o) fotografii – odkrywcy, klasycy, obrazoburcy (2023) Piotra Zawojskiego. Zgromadzone w tomie artykuły zostały poświęcone wybranym tekstom z kanonu fotografologicznego oraz dotyczą fotografii w praktykach artystyczno-teoretycznych. Gatunkowo publikacja mieści się w zakresie doktryn artystycznych tudzież teorii aksjo- i ontologicznych. Subiektywny wybór autora jest reprezentatywny dla narratywizmu. Interpretacje są prowadzone z perspektywy preposteryjnej i (re-)prezentują czas dzisiejszy autora zaangażowanego, co wpisuje się w postkrytyczność współczesnej humanistyki oraz jej afektywność. Takie metahistoryczne i metateoretyczne ujęcie pozwala na postkrytyczne przemyślenie ugruntowanych kwestii fotografii i stawia kluczowe pytanie: co nam dzisiaj daje lektura kanonu? Natomiast meta-metalektura książki pozwala odsłonić istotę postkrytycznej „hermeneutyki podejrzeń” (określenie Rity Felski), której celem jest nowa lektura. Zdaniem recenzentki narzędziem jest tu eseistyka naukowa, której antysystemowa, zaangażowana emocjonalnie forma pokazuje, czym jest afektywne, ergo efektywne pisanie/czytanie i jakie wynikają z tego dzisiaj pożytki.
The text is a review of the volume Pisanie i czytanie (o) fotografii – odkrywcy, klasycy, obrazoburcy [Writing and Reading (about) Photography: Explorers, Classics, Iconoclasts] (2023) by Piotr Zawojski. The articles collected in this book are devoted to selected texts from the photographologic canon, and concern photography in artistic-theoretical practices. Genre-wise, this is a publication on artistic doctrines and axio- and ontological theories. The author’s subjective choice is representative of narrativism. The interpretations are conducted from a preposterous perspective and (re)present the present time of the engaged author, which fits in with the post-criticality of contemporary humanities and their affectivity. Such meta-historical and meta-theoretical view allows for a post-critical rethinking of established problems of photography and poses a key question: what does reading the canon give us today? And the book’s meta-metareading allows us to unveil the essence of a post-critical “hermeneutics of suspicion” (as defined by Rita Felski), whose aim is a new reading. According to the reviewer, the tool here is scientific essayism, whose anti-systemic, emotionally involved form shows what affective, ergo effective writing/ reading is and what uses it has today.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 262-269
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od krytyki do postkrytyki. Nowe możliwości interwencji społecznych literatury w Limits of Critique Rity Felski
From Critique to Post-Critique. New Possibilities for Social Interventions of Literature in Rita Felski’s The Limits of Critique
Autorzy:
Mizerkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194817.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
krytyka
postkrytyka
Rita Felski
hermeneutyka podejrzeń
teoria aktora-sieci
critique
post-critique
hermeneutics of suspicion
actor-network theory
Opis:
W artykule omówiono przełomowy w anglosaskich studiach literaturoznawczych projekt postkrytyki sformułowany w książce Rity Felski Limits of Critique. Zreferowano przeprowadzoną przez badaczkę wszechstronną analizę „hermeneutyki podejrzeń”, w której to analizie Felski wykazujała liczne ograniczenia owej hermeneutyki. Felski zaproponowała, by krytykę – rozumianą jako oschłe emocjonalnie czytanie literatury stanowiące część panoptycznego systemu władzy ujarzmiającej jednostki – zmodyfikować o jakości afektywne oraz nowe widzenie ontologii dzieła literackiego. Badaczka uważa, że dzięki Brunona Latoura teorii aktora-sieci można zacząć postrzegać utwór literacki jako sprawczego aktora pozaludzkiego. Dzieło unika wówczas udziału w jałowym sporze między ideą autonomii sztuki a radykalnym pragmatyzmem zakładającym pełną zależność znaczeń owego dzieła od kontekstu. Odsłaniana w nowych analizach fenomenologicznych literatura demonstruje swoją zdolność oddziaływania, a zarazem nie dokonuje niczego sama z siebie, lecz robi to we współpracy z innymi ważnymi aktorami ludzkimi i pozaludzkimi (czytelnikami, szkołami, czytelniczymi obyczajami rodzinnymi i innymi). Krytyka opisana w Limits of Critique staje się świadomą uczestniczką interwencji społecznych literatury polegających na wspólnym odkrywaniu możliwości zaistnienia nowych rodzajów połączeń, sieci i wspólnot. Tym samym krytyka i literatura przyczyniają się do wypracowania szczególnie efektywnych odmian sprawstwa estetycznego, ekonomicznego i politycznego.
The article discusses a groundbreaking post-critical project in Anglo-Saxon literary studies formulated in Rita Felski’s book The Limits of Critique. Tomasz Mizerkiewicz offers a comprehensive analysis of the “hermeneutics of suspicion” carried out by Felski, showing its numerous limitations. Felski argues that criticism – understood as an emotionally uninvolved reading of literature being part of the panoptic system of power that subjugates individuals – should be modified to embrace an affective quality and a new vision of the ontology of a literary work. Felski believes that thanks to Bruno Latour’s actor-network theory, it is possible to begin to perceive the literary work as a causative non-human actor. The work then avoids participating in the sterile dispute between the idea of the autonomy of art and radical pragmatism, which assumes the full dependence of the meanings of this work on the context. Theorized in new phenomenological analyses, literature demonstrates a capacity to exert influence. At the same time, it does not do anything by itself, but in cooperation with other important human and non-human actors (readers, schools, reading family customs and others). The type of critique described in The Limits of Critique becomes a conscious participant in the social interventions of literature consisting in the joint discovery of the possibility of the emergence of new types of connections, networks and communities. Thus, critique and literature contribute to the development of particularly effective varieties of aesthetic, economic and political agency.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2022, 20, 2; 1-13
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Critique. Division. An Archaeology of Separation and a Salvaging Etymology
Krytyka. Cięcie. Archeologia rozdzielenia i etymologia ratunkowa
Autorzy:
Trzeciak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009126.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Post-critique
hermeneutics of suspicion
symptomatic reading
affective criticism
subordinated knowledge
postkrytyka
krytyka podejrzliwa
czytanie symptomatyczne
krytyka afektywna
wiedza podporządkowana
Opis:
The goal of this essay is twofold: firstly, it is a description a post-critical tendency within the contemporary, Anglo-American humanities; secondly, it presents propositions which broaden the boundaries current in the post-critical current, which lead to the replacement of critical scientificity with an affirmation of everyday readerly affects. The claims regarding the rejection of a criticism based on suspicion, formulated by, among others, Rita Felski, accentuate the elite character of reading, the goal of which is the unveiling of the economico-political entanglement of the text as a product of historical reality. The distrust towards the surface of the text and the illusion of aesthetic autonomy, central for cultural studies, raised the critical attitude to the rank of an activity that is revelatory and privileged. The opponents of an unmask-ing criticism underline its limitations—unmasking reveals the ultimate source of every cultural production, the logic of capitalism, the total character of which leaves no chance for change. In defense of change, and in the hope of restoring to literature a widespread interest, there appear tendencies which bring back the individual experience of reading, the basis of which is to be aesthetic pleasure, freed from the historical context and its determinants. In the article, examples of such tendencies will be pointed out, as also will be their consequences caused by the elevation and universalisation of non-professional reading. The rejection of the political task of criticism leads to the questioning of its anti-systemic potential; in turn, the apotheosis of suspicion paralyses the postulative dimension of criticism. For this reason, in the last part of the essay, I propose going beyond oppositional con ceptualisations in the direction of a criticism that is situated and material, and whose model, in my rendering, is subordinated knowledge.
Cel tekstu jest podwójny: po pierwsze, jest on opisem postkrytycznej tendencji we współczesnej humanistyce anglo-amerykańskiej, po drugie – w tekście przedstawione zostaną propozycje poszerzające obecne w nurcie postkrytycznym ograniczenia, prowadzące do zastąpienia krytycznej naukowości afirmacją codziennych afektów czytelniczych. Postulaty odrzucenia krytyki podejrzliwej, formułowane m.in. przez Ritę Felski, akcentują elitarny charakter czytania, którego celem ma być odsłonięcie ekonomiczno-politycznego uwikłania tekstu jako wytworu historycznej rzeczywistości. Centralna dla badań kulturowych nieufność wobec powierzchni tekstu i iluzji estetycznej autonomii, wyniosła postawę krytyczną do rangi działania rewelatorskiego i uprzywilejowanego. Przeciwnicy i przeciwniczki demaskatorskiej krytyki podkreślają jej ograniczenia – demaskacja odsłania ostateczne źródło każdej produkcji kulturowej – logikę kapitału, której totalność nie pozostawia szans na zmianę. W obronie zmiany i w nadziei na przywrócenie literaturze powszechnego zainteresowania, pojawiają się tendencje przywracające indywidualne doświadczenie lektury, którego podstawą ma być estetyczna przyjemność, uwolniona od kontekstu historycznego i jego determinant. W niniejszym tekście wskazane zostaną przykłady takich tendencji, jak również ich konsekwencje, wynikające z uwznioślenia i uniwersalizowania nieprofesjonalnego czytania. Odrzucenie politycznego zadania krytyki prowadzi do zakwestionowania jej antysystemowego potencjału, z kolei apoteoza podejrzliwości paraliżuje wymiar postulatywny. Dlatego w ostatniej części tekstu proponuję wyjście poza opozycyjne konceptualizacje w kierunku krytyki umiejscowionej i materialnej, której modelem czynię kategorię wiedzy podporządkowanej.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 34, 4; 123-151
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies