Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "post-monument" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Post‑monumentalne miejsca pamięci jako aktywne narzędzia doświadczenia (post)holocaustowego i (post)pamięci
Post-Monumental Places of Memory as Active Tools in (Post-)Holocaust and (Post-)Memory Experiences
Autorzy:
Gajda, Kinga Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203048.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
post-monument
postmodernism
memory
post-memory
post-Holocaust
post-pomnik
postmodernizm
pamięć
post-pamięć
post-Holokaust
Opis:
Artykuł jest próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób upamiętnić Holokaust w erze postpamięci. Jedną z możliwych odpowiedzi jest tworzenie tymczasowych, wymagających zaangażowania od chcących i potrzebujących tego odbiorców post-pomników. Post-pomnik odwołuje się do kulturowej i społecznej, ale również indywidualnej pamięci. Upamiętnia miejsca zapomniane, doświadczenia jednostkowe, zaprasza odbiorców do dialogu. Uaktywnienie oglądających, zaproszenie ich do wspólnego odtwarzania historii pokazuje, w jaki sposób traumę minionych pokoleń mogą przepracowywać i upamiętniać współczesne pokolenia. Aby historia była wciąż żywa, aby jej przesłanie posiadało funkcję performatywną, musi być podtrzymywana przez współczesne pokolenia. Tymczasowość post-pomnika zaś powoduje, że nie tylko upamiętnia, ale i tematyzuje proces umykania pamięci wraz z czasem jej zacierania. W artykule powyższe spostrzeżenia są przedstawiane w kontekście teorii pamięci, filozofii postmodernizmu, idei homo holocaustusa, w porównaniu post-pomnika do pomnika oraz na wybranych przykładach post-pomników.
The aim of the article is to answer to the question of how best to commemorate the Holocaust in the post-memory era. One possible answer is to create temporary post-monuments which require engagement only from viewers who want and need it. The post-monument relates to cultural, social, and also individual memory. It commemorates forgotten places and individual experiences, encouraging dialogue among viewers. Engaging viewers and inviting them to reconstruct history is one way that the trauma of past generations can be commemorated by contemporary generations. In order for history to remain vibrant, and its message to have a performative function, its memory must live on through successive generations. The temporary nature of the post-monument allows it not only to commemorate, but also to thematize the process of memory erasure over time. In the article, the above observations are presented in reference to the theory of memory, the philosophy of postmodernism, the idea of homo holocaustus, in order to compare the post-monument to more traditional forms of commemoration alongside selected examples of post-monuments.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-22
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum fotograficzne Władysława Paszkowskiego
Władysław Paszkowski’s photographic archive
Autorzy:
Oleksicki, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927192.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków
Władysław Paszkowski
konserwatorska fotografia dokumentacyjna
dokumentacja zniszczeń wojennych
dokumentacja powojennej odbudowy
dokumentacja fotograficzna osób związanych z odbudową
monument protection
conservation documentary photography
documenting war damage
documenting post-war reconstruction
photographic documentation of people dealing with the reconstruction
Opis:
Władysław Paszkowski przez całe swe zawodowe życie związany był z ochroną zabytków. Zaczynał w Wilnie; po przyjeździe do Polski w 1945 r. pracował w Wydziale Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku, najpierw jako inspektor, później wojewódzki konserwator zabytków. Jego zaangażowaniu zawdzięcza region odbudowę najważniejszych obiektów zabytkowych, zniszczonych w latach 1939-1944/45. Autor artykułu opisuje pasję fotograficzną Paszkowskiego, w latach 1945-1972 dokumentującego substancję zabytkową na terenie ówczesnego woj. białostockiego. Ze swym aparatem Leica docierał także do odległych zakątków kraju i fotografował zniszczenia wojenne, zwłaszcza obiektów zabytkowych, niemal we wszystkich województwach. Dokumentował też proces odbudowy i stan zabytków po przeprowadzeniu prac. Przedmiotem jego zdjęć były ponadto odchodzące w przeszłość elementy krajobrazu miast i wsi oraz ludzie związani z ochroną zabytków. Dokumentacja fotograficzna jego autorstwa, a opracowana przez zespół d. Biura Badań i Dokumentacji Zabytków w Białymstoku, jest ważnym źródłem do poznania dziejów powojennej odbudowy zabytków nie tylko z terenu d. województwa białostockiego. Materiał ten dotychczas nie był wykorzystywany i może być uzupełnieniem dokumentacji fotograficznej wczesnych lat powojennych znajdującej się w zasobach urzędów konserwatorskich na terenie całej Polski.
Władysław Paszkowski’s whole professional career was associated with monument protection. He took his first steps in the area in Vilnius; following his arrival in Poland in 1945, he worked in the Cultural Department of the Voivodship Office in Białystok, first as inspector, and later as voivodship monument conservation officer. The restoration of major historic sites, destroyed between 1939-1944/45, was carried out thanks to his commitment. The article describes Paszkowski’s passion for photography, who in the period 1945-1972 documented historic fabric of the Białostockie voivodeship. Carrying his Leica camera, he also reached far-away corners of the country and took shots of war damages, especially those of historic sites, in almost all voivodeships. He also documented the process of reconstruction and the condition of monuments after the works have been completed. He captured the elements of urban and rural landscapes which were slowly becoming a thing of the past, as well as the people who dealt with monument conservation. His photographic documentation, edited by the team of the Office for Research and Documentation of Monuments in Białystok, is an important source of information about the post-war monument reconstruction, not only from the area of the former Białostockie voivodeship. This material has not been used so far and may be a supplement to the photographic documentation of early post-war years preserved in monument conservation offices all over Poland.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2018, 1; 127-166
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DENDROFLORA PARKU PODWORSKIEGO WE WSI WOJSŁAWICE W POWIECIE ZDUŃSKOWOLSKIM
Autorzy:
Woziwoda, Beata
Krzyżanowska, Anastazja
Brzeska, Katarzyna
Agnieszka, Kopka
Woziwoda, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510583.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
park podworski, drzewa pomnikowe, Siemiątkowscy
post-manor park, natural monument trees, Siemiątkowski family
Opis:
DENDROFLORA OF THE FORMER MANOR PARK IN WOJSŁAWICE VILLAGE IN THE ZDUŃSKA WOLA DISTRICT
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2017, 17; 103-124
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reprezentatywne czy wyjątkowe – dylematy ochrony dziedzictwa 2. połowy XX wieku
Representative or unique – dilemmas in protecting architecture of the 2nd half of the 20th century
Autorzy:
Siwek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218012.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków
wartościowanie
doktryna konserwatorska
architektura powojenna
monument protection valuation
conservation doctrine
post-war architecture
Opis:
A. Riegl stwierdził, że każde ludzkie dzieło posiada wartość historyczną, co czyni je potencjalnym zabytkiem. Myśl tę potwierdzono w Karcie Weneckiej, gdzie stwierdzono: Pojęcie zabytku rozciąga się również na skromne obiekty, które z upływem czasu nabrały znaczenia kulturalnego. Echem tych sformułowań jest egalitaryzm ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, według której zabytkiem może być to, co jest świadectwem minionej epoki oraz ma wartości historyczne, artystyczne i naukowe. Dla dzieł 2. połowy XX wieku (przynajmniej do 1989 r.) nie ma barier chronologicznych uznania za zabytek w myśl ustawy o ochronie zabytków, a zarazem jest to praktycznie jedyna skuteczna forma ochrony. Przy bogactwie zasobu pojawia się refl eksja o konieczności wyboru przedmiotu ochrony. Pytanie, czy chronić np. „blokowiska”, jest trudnym wyzwaniem dla służby konserwatorskiej. Wymusza weryfikację doktryny i kryteriów wyboru obiektów chronionych, skupienie się na dziełach wyjątkowych, kosztem liczebności powtarzalnych.
A. Riegl claims that all man-made works have historical value which makes them potential monuments. The idea was confirmed in the Charter of Venice, which states: the concept of monument also applies to modest objects which, in the course of time, have acquired cultural significance. Those words were echoed in the egalitarian Monument Protection Act according to which everything that bears evidence of a bygone era and represents historic, artistic and scientific values may be a monument. For the works of the 2nd half of the 20th century (at least until 1989) there are no barriers of chronological recognition as monuments under the Monument Protection Law. This is the only effective form of monument protection. With the wealth of resources, there appears the need to reflect on the selection of protected objects. The question whether to protect serial houses is a difficult challenge for conservation officials. It demands verifying the doctrine, clarifying the criteria for the selection of protected buildings, focusing on exceptional objects at the expense of limiting the number of repetitive works.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 125-133
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformations of the cultural landscape of Donbas during the armed conflict 2015–2017
Transformacje krajobrazu kulturowego Donbasu w czasie konfliktu zbrojnego w latach 2015–2017
Autorzy:
Slyvka, Roman
Slyvka, Liubov
Atamaniuk, Yaroslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965672.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Donbas
krajobraz kulturowy
miasto post-sowieckie
konflikt militarny
dekomunizacja
przemianowanie
pomnik
polityka pamięci
cultural landscape
post-soviet city
military conflict
decomunisation
renaming
monument
policy of memory
Opis:
The main objective of the article – to show the different trajectories of the cultural landscape in controlled and uncontrolled parts of the war-torn Donbas. The cultural landscape of Ukraine significantly changed during the twentieth century. The main factors of these transformations were ideological, military and geopolitical. The sub-ordinate position of Ukraine within the USSR allowed communist leaders to enforce sovietisation of the cultural landscape. This policy was especially noticeable in the great industrial region of Donbas. Achievements of independence by Ukraine and democratization of country' public life have led to transformation/conservation of the cultural landscape, which corresponded with political culture of individual regions. The war in the Donbas has become a catalyst for the processes of creating different types of cultural landscape on the different sides of the contact line. The policy of creating a cultural landscape has become an instrument of political socialization and mobilization of the population. This process is not complete, and can contribute to the crystallization of new subregional identities on different parts of contemporary Donbas.
Głównym celem artykułu jest pokazanie różnych trajektorii krajobrazu kulturowego w kontrolowanych i niekontrolowanych częściach rozdartego wojną Donbasu. Krajobraz kulturowy Ukrainy znacznie się zmienił w XX w. Główne czynniki tych przemian mają charakter ideologiczny, wojskowy i geopolityczny. Podporządkowana pozycja Ukrainy w ZSRR pozwoliła przywódcom komunistycznym na egzekwowanie sowietyzacji krajobrazu kulturowego. Polityka ta była szczególnie widoczna w wielkim przemysłowym regionie Donbasu. Osiągnięcia niepodległości przez Ukrainę i demokratyzacja życia publicznego w kraju doprowadziły do transformacji/zachowania krajobrazu kulturowego, który odpowiadał kulturze politycznej poszczególnych regionów. Wojna w Donbasie stała się katalizatorem procesów tworzenia różnych typów krajobrazu kulturowego po różnych stronach linii styczności. Polityka tworzenia krajobrazu kulturowego stała się narzędziem politycznej socjalizacji i mobilizacji ludności. Proces ten nie jest kompletny i może przyczynić się do krystalizacji nowych subregionalnych tożsamości w różnych częściach współczesnego Donbasu.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2017, 6; 305-326
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temporality and permanence in Romanian public art
Autorzy:
Balko, Maria-Judit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628431.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
public art, post-communism, monument
Opis:
This paper analyzes the relationship between permanent monuments and temporary art projects, as temporality is one of the strategies employed by Romanian artists to counterbalance the support that the Romanian state has shown only towards monuments and memorials dedicated to affirming its value. The complex nature of public art requires a careful consideration of the different dimensions this practice employs, and for that the Western debate on this matter can be a reference point in understanding Romanian public art. We will be looking at possible aspects of the functions of these two main directions in Romanian public art, as they stand methodically one in opposition to the other, in connection with the texts of Piotr Piotrowski (Art and Democracy in Post-communist Europe, 2012) and Boris Groys (Art Power, 2008).
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2015, 6, 1; 207-216
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad budownictwem domów drewnianych Pacławia i okolic (powiat przemyski)
Research on timber house construction in Pacław and its area (Przemyśl county)
Autorzy:
Gosztyła, M.
Motyl, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217335.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dom drewniany
ściany sumikowo-łątkowe
strop drewniany nagi
rygiel
dach krokwiowo-jętkowy
zabytek
wooden house
vertical-post log walls
naked timber ceiling
spandrel beam
rafter-collar beam roof
monument
Opis:
Artykuł zawiera kontynuację, rozpoczętych przez znanych badaczy w latach 50. XX wieku badań domów drewnianych Pacławia w województwie podkarpackim. Problematyka budownictwa drewnianego ożyła na nowo w obliczu pojawiających się zagrożeń stopniowej likwidacji tych domostw. Przedstawiona koncepcja rodowodu domów drewnianych oscylująca pomiędzy warsztatem niemieckim a polskim wymaga dalszych archiwalnych badań. Natomiast przebadane ustroje architektoniczne i konstrukcyjne reprezentatywnych domów wykazują związki z systemem sumikowo-łątkowym połączonym konstrukcją ryglową. Stropy w izbach, sieni i stajni wykonywano jako drewniane nagie. Dachy o tzw. miękkiej linii, pierwotnie pokryte gontami albo słomą, budowano w oparciu o konstrukcję krokwiowo-jętkową. Część mieszkalna poprzez sień łączyła się ze stajnią i stodołą. Należy zauważyć, że elementy drewniane wykazują staranną obróbkę ciesielską. Fakt ten może wskazywać na działanie na tym terenie warsztatów budowlanych zatrudniających ludzi o wysokich kwalifikacjach zawodowych.
The article describes the continuation of research on timber house in Pacław, Podkarpackie Voivodeship, initiated by well-known scientists during the 1950s. The issue of timber building was revived when faced with the danger of the house being gradually demolished. The presented concept of the timber house origin oscillating between the German and Polish workshop requires further research. On the other hand, the examined architectonic and construction systems of representative house display connections with the vertical-post log system joined by a spandrel beam construction. Ceilings in rooms, hallway and stables were made as bare wood. Roofs with the so called 'soft line', originally covered with shingle or straw, were built on the basis of the rafter - collar beam construction. The dwelling section was connected with the stable and the barn by means of the hallway. It should be noticed that wooden elements show traces of careful carpenter's treatment. The fact could indicate that building workshops with very high professional qualifications operated in the area.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2012, 31; 44-56
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies