Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "post-modernism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 41
Tytuł:
Enchantment Strategies in Polish Radio Commercials: An Ethnographic Approach
Autorzy:
Haładewicz-Grzelak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930162.pdf
Data publikacji:
2007-09-18
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
enchanting
magic
hyper-reality
coincidencia oppositorum
fetishism
post-modernism
Opis:
The article investigates the linguistic reflection of post-modernist sociological theory (e.g. Campbell 1989; Baudrillard 1979, 1998; Ritzer 2001) in the case study of Polish radio commercials. I assumed that radio commercials are a communicative event of the post-modern society. Furthermore, they a simulated event: a guided conversation, which is imbued, in Eliade’s terminology, with the function of coincidencia oppositorum. The source of 310 radio commercials serves to single out enchantment strategies in the commercial idiolect, reflecting the seduction, fetishism and the decline of the moral posture of autarchy in contemporary society.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2007, 159, 3; 341-360
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paths in the Evolution of the Contemporary Theory of the State
Kierunki ewolucji współczesnej koncepcji państwa
Autorzy:
Potulski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168189.pdf
Data publikacji:
2011-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
state
cultural turn
post-modernism
global turn
complexity turn
Opis:
The theory of the state today has developed from a variety of disciplinary perspectives and is subject to a myriad of theoretical approaches. The state has changed with time and in this article the author indicates how the concept of the state in political science has reflected it. The article focuses on the contemporary state theories. The author claims that a “new wave” of theories of the stateis changing our understanding of the state and results in the fundamental re-evaluation of politics, power and the state. The author puts particular emphasis on the cultural turn in the theory of the state and tries to examine how the globalization debate and the emergence of the globalization perspective in social sciences have affected the theory of the state.
Procesy charakterystyczne dla przełomu XX i XXI w., a zwłaszcza proces globalizacji, zmieniają istotę procesów społeczno-politycznych. Era globalizacji oznacza konieczność wykreowania nowego typu dyskursywnych interpretacji i zastosowania nowych sposobów podejścia do współczesności, które stworzą możliwości jej wyjaśniania czy zrozumienia. Dotychczasowe formy rzeczywistości społecznopolitycznej stanowiące przedmiot tradycyjnej refleksji poznawczej ulegają erozji a wraz z nią nasza dotychczasowa wiedza o świecie traci na Z uwagi na zachodzące zmiany w naukach społecznych postuluje się rewizję myślenia i podejść badawczych, tak, aby można było poddać analizie zjawiska związane z tak zwaną późna nowoczesnością. W badaniach politologicznych ważną rolę zawsze odgrywało państwo uznawane za ważny podmiot polityki, który kształtuje w istotnym stopniu określoną rzeczywistość społeczno-polityczną, przeobrażając ją w kierunku zgodnym z własnym interesem i potrzebami. Część badaczy zwraca uwagę, iż obowiązujące we współczesnej nauce pojmowanie państwa zostało ukształtowane w epoce przemysłowej i odnosi się do specyficznego typu organizacji państwowej jakim było nowoczesne państwo narodowe. Zmiany cywilizacyjne powodują, iż dotychczasowe definicje nie są już w stanie adekwatnie oddać rzeczywistej istoty współczesnej organizacji państwowej. Dlatego też postuluje się odejście od dotychczasowych koncepcji i poszukiwanie nowych koncepcji służących do wyjaśniania roli i znaczenia państwa w życiu społecznym. Teoria państwa ewoluuje starając się nadążyć za gwałtownymi przemianami cywilizacyjnymi gdyż zmieniająca się rzeczywistość społeczna domaga się nowej konceptualizacji. Ramy współczesnych dyskusji o przemianach organizacji państwowej wyznaczają prace takich badaczy jak Pierre Bourdieu, Urlich Beck, Manuel Castells, czy John Urry, które są dość odległe od „ortodoksyjnych” sposobów definiowania i rozumienia istoty państwa.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2011, 29; 73-87
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura lat 60. XX wieku. Fragment historii Krakowa i innych polskich miast
The architecture of the 1960s. A fragment of the history of Kraków and other Polish towns and cities
Autorzy:
Włodarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366541.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura i urbanistyka XX w. lata 60.
modernizm powojenny
sztuka awangardowa po 1956 r.
typizacja
budownictwo uprzemysłowione
sixties architecture and urbanization in Poland
post-war modernism
avant-garde art from the end of the 50's
typisation
manufacture building systems
Opis:
Architektura lat 60. XX wieku w Polsce była jednocześnie międzynarodowa i ekspresyjno-romantyczna. Określenia te odnoszą się zarówno do światowych tendencji obserwowanych w działalności wybitnych architektów, jak i do działalności im współczesnych artystów, z których wielu traktowało niestety te tendencje w sztuce zbyt powierzchownie i dekoracyjnie, co szczególnie widoczne było w pseudo-funkcjonalnym detalu. Przed rokiem 1956 nie można mówić o współczesnej architekturze dbającej tylko o „utylitarność”, a nie jedynie o „polityczne idee”. Nowoczesność stała się symbolem demokracji i wolności. Z nadzieją przyjmowano takie zjawiska: architektura i urbanizacja po latach 1949-55, społeczna rola architekta, znaczenie wiedzy specjalistycznej, przemiana w projektowaniu w biurach i praca architektów w nich, typizacja, edukacja architektów. Okres izolacji spowodował w Polsce znaczące opóźnienie w rozwoju myśli architektonicznej oraz potencjału technicznego. Z tego względu naśladowanie atrakcyjnych, nowoczesnych form w stylu zwanym międzynarodowym oraz neoekspresyjnym było zadaniem niełatwym – aczkolwiek takie obiekty powstawały. Oczekiwano szybkiego i taniego budownictwa uprzemysłowionego. Zmierzano do znalezienia najlepszych, typowych rozwiązań o relatywnie niskich kosztach realizacji i eksploatacji, możliwych do zastosowania na terytorium całego kraju. Pojawiły się nowe technologie budowlane: ślizgowe szalunki dla wznoszenia ścian, ramowe elementy prefabrykowane, systemy wielkopłytowe, stosowanie systemów uprzemysłowionych narzucających standaryzację elementów. W konsekwencji nastąpiło zastąpienie projektów indywidualnych opracowaniami typowymi oraz redukcja różnorodności komponentów – typizacja, czyli systemy budynków typowych, powtarzalnych oraz gotowych projektów całych obiektów takich jak np. szkoły, bloki mieszkalne, hale, itp. Kreatywność architektów była poważnie ograniczana projektami typowymi. W ten sposób architekturę sprowadzano do budownictwa, „sprymitywizowanej” wersji architektury, dzięki której cała Polska wygląda dziś podobnie, co nie jest wyłączną zasługą architektów. Potrzeba budownictwa uprzemysłowionego i problem taniego budownictwa mieszkaniowego, i nie tylko zresztą mieszkaniowego, spowodowała masowe upowszechnienie typizacji. Ówczesne państwowe dekrety z 1959 r. rozszerzone zostały m.in. na budownictwo użyteczności publicznej i budownictwo przemysłowe, ale mimo to wiele obiektów rozwijającego się przemysłu było znaczącymi inwestycjami tego okresu. Charakterystyczną cechą tych obiektów jest współczesna i interesująca architektura, rozwiązania konstrukcyjne i dopracowany detal. Sztuka Awangardowa z końca lat 50. i początku 60. XX w. powszechnie interesowała artystów. Nowe, uniwersalne prądy wpływały nie tylko na architekturę i budownictwo, ale także na wszystkie kierunki sztuk pięknych. Dobre lata po 1956 roku zakończyły się dla architektury, architektów i społeczeństwa około połowy lat 60. Odwrót od stylu międzynarodowego, funkcjonalizmu i całego modernizmu nie był jednak widoczny w Polsce późnych lat 60 XX w. Zdarzyło się to później, jako przejście od modernizmu, poprzez brutalizm wczesnych lat 70. do tak zwanego postmodernizmu lat 80.
Architecture of sixties of 20th century in Poland is at the same time cosmopolitan and expressive-romantic. It refers to global tendencies in the activity of outstanding architects, whilst according to their contemporaries, most of the artists treated those tendencies too perfunctorily and decoratively, particularly in decorative, pseudo functional detail. Before the 1956 we can not speak about the modern architecture, which cared about the “function”, not the “political idea”. Modernity became the symbol of democracy and freedom. Such cases were touched upon with hope: architecture and urbanization problems after the years 1949-55, architect’s social role and the meaning of specialist knowledge, design reorganization in design studios and architect’s work in it, typisation, architect’s education. The period of isolation caused considerable tardiness in development of the architectural thought and technical possibilities in Poland. Therefore adapting attractive, modern forms in so-called international and neoexpressionist style was not easy but the objects were being created. Cheap and fast building industry had been needed. Main target was to find the best, typical solutions which realization and exploitation costs would be relatively low to use all over the country. New building methods: raising walls on sliding formwork, using prefabricated frame elements, large panel building system. application of manufacture building systems forced the standardization of components. The consequence was the supplant of individual designs by typical documentation. The variety of elements reduction - typisation - means typical building system, repetitious, ready made projects of objects like schools, dwelling blocks, halls, etc.. Architects’ creativity was strongly limited by the typical projects. By means of what architecture was reduced into civil ingeneering, “primitivised” version of architecture, and the whole Poland looks similar today, what is not only due to architects. The need for mass building trade and the cheep housing problem, not only the residential one, caused such a grand nationalization of the typisation. Thanks to the contemporary government’s resolution from 1959, it was extended e.g. on industrial and general building but many objects connected to the expanding industry, being also the greatest investments of this period. Their characteristic feature is superb modern, interesting architecture and structure solutions or evaluated detailing. The avant-garde art from the end of the 50’s and the beginning of the 60’s was of great interest within artist. Universal currents ruled not only in the architecture and building industry, but also in all kinds of arts. The good years after 1956 have ended around the mid-sixties for architecture, architects and the public. The retract from the international style, functionalism, and whole modernism was not visible in Poland in the late 60’s. It happened later, as a transition between modernism, through brutalism of the early 70’s to the so-called “postmodernism” in the 80's.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 3; 93-112
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artificial Enhancement and the Posthuman Condition in Joseph Conrad’s The Secret Agent
Autorzy:
Bell, Andrew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638866.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
post-human, technology, Modernism, constitution, prosthesis, fractured, body, machine, Stevie, Professor, transhumanism, enhancement
Opis:
This essay examines the ‘posthuman condition’ and its critical relevance to Joseph Conrad’s The Secret Agent (1907). It will be shown that oppressive examples of constitution-altering technologies find complex and recurrent depiction throughout the novel, often dismantling and redefining the physiques of their respective hosts. Most centrally however, it will be argued that Conrad criticises this notion of the posthuman condition through menacing depictions of ‘the Professor’, crucially emphasising the instability and endangerment potentially associated with the technologically-enhanced constitution. To this end, brief descriptions of The Secret Agent and contemporary conceptions of the posthuman condition will be provided. Thereafter, I shall explore the novel’s disquieting depictions of prosthetic technology and their detrimental effects upon the organic constitution, before then interrogating Conrad’s treatment of the posthuman condition and the devastation apparently inherent to this state of mechanical alteration. Finally, the novel’s ultimate denunciation of the posthuman condition will be considered, with particular reference to the death of Stevie and the numerous depictions of his fragmented body.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2013, 8
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Music in Central Italy: an Overview of Recent Decades
Autorzy:
Mastropietro, Alessandro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780341.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Compositional Teaching
Post-Modernism
Complexity [Theory of]
Electronic Music
(Post-)Serialism
Rome
Florence
Musical Theatre
Multimedia
(Neo- and Post-)Avantgarde
Opis:
The present article tries to make thematic the geographical plan of the present volume, by examining the major focal points of Contemporary Music in Central Italy which act as centres disseminating compositional trends through a long-established interest in recent music, as well as didactical structures and important teachers. Clearly, Rome is a more influential centre than Florence (where the endemic tendency of Florentine culture towards a sense of order, the settlement there of Dallapiccola, and the rise of a pioneering activity in the field of electronic music since the ‘60s are noteworthy); this is due to the teaching - through different generations - of Petrassi, Guaccero, Donatoni, Corghi and now Fedele, as well as the presence of many musical institutions, and the availability of artists and writers involved in exchanges and collaborations with composers. For this reason, many composers who were educated or active in Rome developed an outstanding - often prophetic - predilection for mix-media or theatrical works. After Bussotti, Guaccero, Macchi and Bertoncini, Giorgio Battistelli is a pivotal figure representing this trend in the next generation of composers; nonetheless an aptitude for it can be perceived also in other composers from both generations (Clementi, Pennisi and Renosto; Sbordoni, Lombardi, Rendine, D’Amico and De Rossi Re), including among the younger ones Silvia Colasanti, Roberta Vacca and Francesco Antonioni. In parallel, electronic music has been cultivated by Evangelisti and Branchi, as a way of renewing musical thought and language from their foundations: researches in the musical application of digital processing have been remarkable in Rome, along with experimentation in real time sound-generation and -transfoimation (Nottoli, Lupone, Di Scipio). On the whole, the generation born in the 1950s seems to tend (in aesthetics as well as in poetics) towards a change of thinking about musical form, integrating paradigmatic (structural) categories, typical of serial music, with syntagmatic (fictional) ones. Such an integration is perceivable as early as in the works of Donatoni, which have widely influenced many younger Italian composers, whether they have studied under him or not. The compositional horizon in Central Italy will be examined, with a special focus on that generation, with regard to two issues: 1) Has this change been determined (or helped) by post modernism? Before post-modernism became widespread during the 1980s, some composers from Rome had already elaborated a language which included heterogeneous sound materials and playing with musical codes, even if they did not deny the necessity of historical progress of musical language. Furthermore, postmodernism doesn’t suffice to explain the music of many composers, for whom the stratification of musical language and the sphericity of internal relationship inside a work is a result of the theory of complexity. 2) What is the aesthetical and poetical tendency in the youngest generation of composers, since a radicalization between a fictional and a visionary approach seems to have been established in their music?
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2013, 12; 13-40
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieokreśloność gatunkowa i rozbieżność interpretacji: postmodernistyczne spojrzenie na Salome Oscara Wilde’a
Generic indeterminacy and divergence of interpretation: post-modernist look at Oscar Wilde’s Salomé
Autorzy:
Słowik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459606.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
fi n de siècle
dekadentyzm
Wilde
dramat
parodia
postmodernizm
fin de siècle
Decadence
drama
parody
post-modernism
Opis:
Oscar Wilde. Mistrz ciętej riposty i błyskotliwego aforyzmu a jednocześnie przenikliwy obserwator wyższej klasy społeczeństwa wiktoriańskiego. W swojej twórczości wielokrotnie krytykuje społeczeństwo brytyjskiego dekadentyzmu, jednak nigdy w sposób oczywisty. Najlep-szym tego przykładem jest sztuka Salomé, przez wielu krytyków traktowana jako dramat czy też klasyczna tragedia, będąca jednak zawoalowaną drwiną a nawet metaforą zdegenerowanych wyższych sfer brytyjskiego fi n de siècle. Autor celowo defamiliaryzuje sztukę poprzez osadzenie akcji w czasach biblij nych w celu nie tylko spotęgowania jej odbioru, ale także zapobiegnięcia automatyzacji percypowania. Dzięki temu Salomé jest nie tylko głównym obrazem archetypu femme fatale czyli kobiety fatalnej, ale staje się także samoświadomym i samorefl eksyjnym satyrycznym krytycyzmem. Jednakże taka interpretacja możliwa jest tylko przy postmodernistycznym spojrzeniu na teorię parodii i autoironii reprezentowaną m.in. przez Lindę Hutcheon czy Michele Hannoosh
In his play Salomé, Oscar Wilde provides readers with the veiled commentary on the vices of nineteenth century bourgeois society. He sets the action in Biblical times in order to point out the characteristic qualities of the Victorian man by means of defamiliarization. Wilde manages to heighten the awareness of his reading public, not only by the use of such a ploy, but also - most importantly - by skilful deployment of parody, which once again allows him to delude his contemporaries with a ‘knife in the pillow’ device. Indeed, even though the reading of Salomé in terms of its parodic quality at fi rst might seem as atypical, it reinforces the play’s deeply ironic and critical overtone and allows multi-layered interpretation. Therefore, it is due only to such a post-modernist analysis that the play can be understood as both a self-conscious and self-refl exive criticism, and an extended metaphor of the fi n de siècle upper class society.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olega i Władimira Priesniakowów postmodernistyczne gry (z) Biblią
Oleg and Vladimir Presnyakov’s postmodern play with the Bible
Autorzy:
Tyka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446768.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Oleg and Vladimir Presnyakov
post modernism
the Bible
Russian dramaturgy
Opis:
The article presents an attempt to discuss the place and the role of the Bible in Oleg and Vladimir Presnyakov`s oeuvre on the example of Before the Flood. The author places the meaning of the symbols, motives, pictures and Biblical codes in the postmodernist context. The main aim of this measure is to present a multilevel and typical of postmodernist esthetic play (with) cultural text undertaken by the Russian playwrights in their experimental writing. The literary reinterpretation of the Biblical events and figures allows not only for stressing the intertextual character of the discussed literary work but also for demonstrating lack of the basic moral principles and identity dominant in the Brothers` literary world, the progressing relativism of values, alienation and human`s degradation in the surrounding material world as well as unskilfulness terming and defining our own emotional states.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 211-223
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Post)Modern Marlowe in Hard-Boiled Victorian Age: Generic Classification of Terry Pratchett’s City Watch Cycle
Autorzy:
Uzar, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459689.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
postmodernism
powieść kryminalna
Terry Pratchett
fantazy
intergatunkowość
(post)modernism
crime fi ction
fantasy
inter-genre
Opis:
Poprzez odrzucenie zasady czystości formy, postmodernizm umożliwił dogłębną analizę, rewaluację oraz ponowne zdefi niowanie cech charakterystycznych poszczególnych gatunków literackich. Dało to twórcom możliwość zabawy formą oraz tworzenia często nieoczywistychhybryd gatunkowych. Jednym z mistrzów owych międzygatunkowych chimer jest współczesny brytyjski pisarz, sir Terry Pratchett . Twórca z wszech miar przekorny i nie stroniący od eksperymentów literackich, w pełni wykorzystuje wolność gatunkową oferowaną przez tezy postmodernizmu. Efekty owej fascynacji postmodernizmem są dostrzegalne m.in. w serii jego powieści kryminalnych, które po zanalizowaniu okazują się być mieszaniną fantasy, powieści detektywistycznej, powieści policyjnej, kryminału noir, kryminału typu hard-boiled, ballady heroicznej, powieści łotrzykowskiej oraz satyry polityczno-społecznej. Ta wieloskładnikowa mikstura jest, pomimo pozornie chaotycznego doboru składników, tworzona wg starannie opracowanego klucza i zorganizowana wokół jednego głównego gatunku, którym na pierwszy rzut oka wydaje się być kryminał noir. Jednakże, oglądane z bliska, kryminały Pratchett a okazują się być, pomimo licznych współczesnych elementów, przedstawicielami klasycznej powieści detektywistycznej sięgającej tradycjami do epoki królowej Wiktorii i wywodzącej się od pewnego dżentelmena z fajką i szkłem powiększającym.
The rejection of strict norms governing genre, initiated by modernism and furthered by (post)modernism, allowed for a dissection, re-evaluation, and eventual re-defi nition o characteristics and roles associated with particular literary genres. The freedom of form stemming from this departure from structurally and conceptually binding frameworks gave authors license to propose mixtures of genres previously unthought of. Such intermingling of literary forms can be observed in Terry Pratchett ’s body of work. It is diffi cult to perceive his novels as drawing from anything other than the ideas of (post)modernist eclecticism. A collage of genres and styles, Pratchett ’s works are the embodiment of the notions of freedom of form and from form, a characteristic visible, inter alia, in his crime fi ction series. In his writing Pratchett pursues diff erent paths of (post)modern analysis, fi rst de-constructing a genre, dissecting it to a point in which he has all the elements comprising it distilled and then moving on to rearranging them according to his own scheme, incorporating elements of diff erent kinds of fi ction. Pratchett ’s crime fi ction is an amalgam of 18th century novel, 19th century detective fi ction, and hard-boiled fi ction, as well as, heroic ballad, the picaresque novel, and socio-political satire. However, despite bearing certain (post)modern characteristics, Pratchett ’s crime novels cannot be classifi ed as (post)modernist or even modernist. Pratchett arranges his rather poignant mixture of diff erent elements around a not-so-obvious core, which, upon closer inspection, and despite its (post)modern accretions, proves to be an example of essentialist detective fi ction in which the detective is the society’s guardian, preserving and re-instating the established world order.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót do korzeni. Władimira Sorokina język pozarozumowy
Return to roots. Vladimir Sorokin’s zaum
Autorzy:
Mięsowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446763.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sorokin
oberiu
post modernism
contemporary Russian dramaturgy
transrational language
Opis:
The article is an attempt to show connections of Vladimir Sorokin with OBERIU’s tradition as well as Russian futurism. The dramatist experiments with language creating his own version of postmodern zaum, thanks to that he can be called a real “word manipulator” (D. Tokariev). In this way Sorokin is always situated on the border of two orders: the past and the future one. At the same time he is an inheritor and continuator of Daniil Kharm’s theatre of the Absurd, on the other hand he is also an innovator who introduces dramatic genre into the stage of surprising, aesthetic experiments.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 185-198
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wschodząca dorosłość a tożsamość młodego pokolenia – współczesne zagrożenia dla kształtowania tożsamości. Analiza teoretyczna i empiryczne egzemplifikacje
EMERGING ADULTHOOD VERSUS THE IDENTITY OF A YOUNG GENERATION – CONTEMPORARY THREATS TO SHAPING THE IDENTITY. A THEORETICAL ANALYSIS AND EMPIRICAL EXEMPLIFICATION
Autorzy:
Wysocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418604.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
EMERGING ADULTHOOD
YOUNG GENERATION
POST-MODERNISM
IDENTITY
Opis:
Emerging adulthood is a phenomenon constituting the correlate of post-modernity and changes on the labour market, which affect particularly a young generation. It is a new phase in life, including the age of 18 to 25-30, the essence of which is experimenting with roles in life – in regard of family, love, work and changeability of worldview. The article constitutes an exemplification of threats which are caused by emerging adulthood to the development of the identity of a young generation. In the theoretical part of it, the article includes the characteristics of the phenomenon, and an attempt to indicate the factors which determine them. In the empirical part, it refers to developmental disorders of the identity, which are very characteristic for this phase of human life.
Źródło:
Colloquium; 2013, 5, 1; 69-96
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шекспировские римейки в современной российской драме
Shakespearean Remakes in Recent Russian Drama
Autorzy:
Шамина, Вера Б.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446760.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
post modernism
Russian drama
theatre
play
intertextuality
remake
Shakespeare
Hamlet
Opis:
The article addresses postmodern plays by recent Russian playwrights, which use the plot of Shakespeare’s Hamlet, such as L. Petrushevskaya, B. Akunin, V. Korkiya and brothers Presnyakov. It demonstrates different techniques and approaches they use to deconstruct the original text. In the end the author comes to the conclusion that these playwrights in their games with classics to a great extent follow the path that was laid by the Bard himself.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 115-124
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Byt ludzki w kontekście współczesnego sporu o rozumienie natury i kultury człowieka
Human Existence in the Context of Contemporary Dispute about the Understanding of Human Nature and Culture
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956511.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
nature
culture
truth
man
person
mystery
naturalism
idealism
personalism
anthropocentrism
biological reductionism
post-modernism
civilization
species
natura
kultura
prawda
człowiek
osoba
tajemnica
naturalizm
idealizm
personalizm
antropocentryzm
biologiczny redukcjonizm
postmodernizm
cywilizacja
gatunek
przyroda
tożsamość
Opis:
Modern dispute about the understanding of culture and nature is rich in tradition and dates back to ancient Greek sophists. However, in the modern era we observe a radicalization of positions. This is caused by superficial understanding of both the nature and culture, what matters is the narrow empiricism or extreme idealism. In addition, there is the absence of a human problem in this dispute, which is supported by anthropology practiced today within the framework of specialized and narrow detailed disciplines without the possibility of synthesis. An off er to solve this dispute, having sometimes the nature of the conflict, is a subjective nature of culture, allowing to reconcile man’s relationship with nature and everything that cannot be brought only to this dimension. The best evidence of this solution proves to be a Christian personalism, which does not overlook any of the essential dimensions of human existence. Besides the complex structure of the human being - what best describes the concept of a person – it applies both to the material and the spiritual world, providing thus a foundation in resolving the dispute over the understanding of culture and human nature. The ultimate criterion remains the event of the Incarnation, which is appropriate to claim an objective criterion of reality - “I am the truth” (Jn 14,6), shedding light on the human understanding; his secret and mystery. The value of culture is evaluated from the point of view of the objective truth, which also remains a key reference within the meaning of nature and its relationship to human activity.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 236-256
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka i teoria intertekstualności jako metodologia badań modernizmu w poezji serbskiej drugiej połowy XX w. na przykładzie cyklu „Deset soneta nerođenoj kćeri Ivana V. Lalicia
Hermeneutics and the theory of intertextuality as a method of researching modernism in Serbian poetry of the second half of the 20th century on the example of poetic cycle Deset soneta nerođenoj kćeri by Ivan V. Lalić
Autorzy:
Maszkiewicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968794.pdf
Data publikacji:
2015-12-24
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Serbian poetry
modernism
post-war literature
hermeneutics
intertextuality
Ivan V. Lalić
poezja serbska
modernizm
literatura powojenna
hermeneutyka
intertekstualność
Opis:
The aim of this paper is to show that hermeneutics and the theory of intertextuality provide useful tools for the research in post-war Serbian modernism in poetry. The argumentation takes two steps. Firstly, the use of these methods is being legitimized in the context of general characteristics of the literature under consideration. Secondly, the functioning of such tools is presented in the example of a particular text, which in this case is Deset sonata nerođenoj kćeri ['Ten Sonnets for The Unborn Daughter'], a poetic cycle by Ivan V. Lalić. The kind of poetry researched in this paper is strongly influenced by the ideas of T. S. Eliot who said that an original literary work is the result of the author’s awareness of his place in tradition. For this reason such poetry contains numerous cultural and literary references which are an inevitable context of its interpretation. A hermeneutic and intertextual approach helps to expose such references and make them part of the process of understanding the poetry in question.
Zadaniem pracy jest wykazanie, że hermeneutyka i teoria intertekstualności dostarczają narzędzi do badania poezji powojennego modernizmu serbskiego. Argumentacja opiera się na uzasadnieniu użycia tych metod najpierw w świetle ogólnej charakterystyki omawianej twórczości, a następnie na podstawie ich funkcjonowania w interpretacji konkretnego tekstu będącego jej typowym przykładem (cykl Ivana V. Lalicia Deset soneta nerođenoj kćeri). Poezja będąca przedmiotem zainteresowania tej pracy pozostaje pod silnym wpływem poglądów Thomasa S. Eliota, według którego oryginalna twórczość powinna wynikać ze zrozumienia przez autora swojego miejsca w tradycji. To powód występowania w omawianych utworach licznych nawiązań kulturowych i literackich, które stanowią kontekst niezbędny do interpretacji tej twórczości. Podejście hermeneutyczne i metody teorii intertekstualności pozwalają te elementy wydobyć i uwzględnić w rozumieniu sensu tekstu.
Źródło:
Adeptus; 2015, 6; 1-10
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intelektualiści zachodnioeuropejscy od wybuchu II wojny światowej do współczesności
Autorzy:
Tomczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631053.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
intellectuals
Western Europe
war
modernism
post-modernism bibliografia
Opis:
This study aims to show the forms of political involvement of Western European intellectuals. In doing so, the paper attempts to answer the question about the role they played in Western and Central Europe in the discussed period. The paper also demonstrates the cultural and political causes of their decline.streszczenie For the intellectuals of Western and Central Europe, World War 2 was an extremely difficult period. The genocidal policies of the totalitarian states induced them to take a position, while at the same time depriving them of the ability to express their views publicly. This engendered a sense of helplessness; also, apart for a few exceptions, only emigrants could actually perform the function of intellectuals. Among those, an important role to play fell to two groups: German emigrants who distanced themselves from their nation, and Jewish emigrants, who addressed the subject of the Holocaust. After the war, the Iron Curtain also restricted the actions of intellectuals. It soon turned out that the tenor of spiritual life was set by left-wing authors, fascinated with the USSR. The fascination petered out after the disclosure of Stalin’s crimes in 1956. It was terminated definitively by the ruthless suppression of the Prague Spring. It was at that time that conservatism and right-wing intellectuals returned to Europe. Their aim was to reverse the trend and prevent Western Europe from drifting leftward. The change of the paradigm served to settle the scores with the leftist intellectuals. They were accused of subversive activities against the state and nation or treason. Also, in the intellectual circles there emerged a conviction that the previous formula had been exhausted. A new formula of activities of intellectuals was considered particularly in France, by authors of such eminence as R. Aron, M. Foucault, or P. Bourdieu. The deconstruction of the figure of the intellectual was completed by J.-F. Lyotard, who pronounced the death of intellectuals. Involvement of intellectuals remained a valid notion only in the countries of the Eastern bloc. In post-Cold War Europe, the decline of intellectuals became even more discernible. This was occasioned by a number of political and cultural factors. In this respect, particular role should be attributed to postmodernism which, by disproving the Enlightenment understanding of culture, undermined the role played by intellectuals.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 11; 145-164
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura a literackość. Czym jest dziś czytanie literatury?
Literature and literariness, or how we read today?
Autorzy:
Filipczak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942790.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
czytanie
nieczytanie
postmodernizm
wolność
życie
reading
not reading
post-modernism
freedom
life
Opis:
Czym jest literatura we współczesnym świecie? Jakie spełnia cele? Czy w ogóle istnieje? To pytania, na które starają się odpowiedzieć uczestnicy debaty o czytaniu i nieczytaniu. Dla wielu autorów literatura oznacza zadawanie pytań o człowieka, świat, cel życia. Jest po prostu sensem istnienia w świecie. Okazuje się jednak, że obserwujemy jej powolne umieranie, ponieważ czytamy jedynie prasę, instrukcje obsługi i billboardy, a czasem nawet jeszcze mniej. Dlaczego tak się dzieje? Winą obarcza się akademizm, ponadto czytanie staje atrybutem elit osób wykształconych lub dysponujących zasobami finansowymi. Pojawiają się opinie, że dostęp do książek utrudnia rozwój techniki.
What is literature in the modern world? What is its purpose? Do you even exist? Such and other questions are raised in the current debate about reading and not reading. For many authors, literature means asking questions about man, the world, or the purpose of life. It is simply the true meaning of being in the world. It turns out, however, it is slowly dying, as we only read newspapers, manuals and billboards, and sometimes not even that. Why is this happening? Many blame academicism, present both in schools and universities. In addition, reading is associated with elites, who are educated or who have significant financial resources at their disposal. Some also believe that access to books is hindered by advances in technology.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 41

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies