Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "post-humanism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 39
Tytuł:
Kinship w ujęciu posthumanistycznym. Międzygatunkowe rodziny przyszłości
Kinship in the Posthumanist Approach. Interspecies Families of the Future
Autorzy:
Gajewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062486.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kinship
post-humanism
pets
Patricia Piccinini
Shaun Tan
Joon-ho Bong
posthumanizm
zwierzęta
Opis:
The author analyzes the works of Patricia Piccinini (sculpture), Shaun Tan (literature) and Joon-ho Bong (film) in terms of the post-humanist idea of interspecies familiarity. The text begins with an explanation of the term Kinship, and then indicates to what extent post-humanism extends its scope and describes the emotional ties between human and other-than-human members of the household. The author presents this kind of post-humanist, multi-genre family life in three different versions: in the field of visual arts, these will be works from the Welcome Guest, and Families of the Future by Piccinini, in the field of the literature – Tan’s Tales from the Inner City, and the film representation – Okja by Bong. Although each of these works brings out slightly different aspects and contexts of the post-humanist vision of the concept of Kinship, they share an openness to what is other-than-human, combined with care and tenderness.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 179-194
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morze jako żywioł i przestrzeń konfrontacji natury z kulturą. Ekopoetyka Damira Miloša w utworach Kornatske priče i Meke ulice
Sea as an Element and a Space of Confrontation between Nature and Culture. Damir Miloš’s Ecopoetics in Kornatske priče and Meke ulice
Autorzy:
Szperlik, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582273.pdf
Data publikacji:
2022-11-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-humanism
ecopoetics
Croatian maritime/ecology literature
maritime topics
non-anthroponormative languages
Opis:
The article attempts to present selected prose works by Damir Miloš as an example of Croatian maritime literature and ecological writing. In the posthumanist view, the symbiosis of man and nature constitutes a postpastoral attempt to return to Arcadia. In Miloš’s prose, ecopoetics is manifested in J. F. Lyotard’s idea of “house-building” ( oikon and poesis ), which is currently also discussed by other researchers, in the harmony of the human and the world of nature, as well as in the perspective of pansociologism, according to which “everything is society,” and all existence means “entering into interactions,” and, lastly, in the optics of Bruno Latour’s hyperhumanism. The element of the sea ( its flora and fauna) in an ecocritical approach is characterised by liquidity, ambiguity as well as transgression and liminality ( between the world of nature and culture ). In addition to its causative elements, it can also communicate ( non-anthroponormative languages, post-koiné ).
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2022, 22; 343-361
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka ciał heterogenicznych we współczesnej literaturze węgierskiej
The Poetics of Heterogeneous Bodies in Contemporary Hungarian Literature
Autorzy:
Nemeth, Zoltan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135684.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
heterogeneous bodies
subordinate identities
post-humanism
post-anthropocenic discourse
Hungarian literature
postmodernism
ciała heterogeniczne
tożsamości podporządkowane
posthumanizm
dyskurs postantropoceniczny
literatura węgierska
postmodernizm
Opis:
We współczesnej literaturze węgierskiej coraz większą rolę odgrywają posthumanistyczno-antropoceńskie formy wypowiedzi literackiej, dla których punkt wyjścia stanowią biologiczne operacje wykonywane na ciele. Cielesnym transformacjom, które pociągają za sobą zmianę antropologicznego i ewolucyjnego obrazu człowieka, towarzyszą nowe biologiczne konstrukty i relacje władzy, w wyniku których zwierzęce formy życia zyskują hybrydowe tożsamości. W pracy omawiane są trzy węgierskie powieści: Plac mojego bohatera (2000) Lajosa Parti Nagya, A patkány éve (Rok szczura) (2013) Imre Bartóka, Irha és bőr (Ircha i skóra) (2019) Anity Moskát. Ich analiza jest osadzona w kontekście posthumanizmu, ekokrytyki i postmodernizmu.
In contemporary Hungarian literature, an increasingly important role is played by post-humanist-anthropocene forms of literary expression, the starting point of which is biological operations performed on the body. The bodily transformations that change the anthropological and evolutionary picture of man are accompanied by new biological constructs and power relations, as a result of which animal life forms acquire hybrid identities. Three Hungarian novels are discussed in the work: My Hero’s Square (2000) by Lajos Parti Nagy, A patkány éve [Year of the Rat] (2013) by Imre Bartók, Irha és bőr [Hide and Skin] (2019) by Anita Moskát. Their analysis is set in the context of posthumanism, ecocriticism and postmodernism.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 181-192
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reaching Universalism in Dialogue
Uniwersalizm poprzez dialog
Autorzy:
Allinson, Robert Elliot
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231866.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dialog
Polylog
Universalismus
Komplementarität
ethischer Posthumanismus
dialogue
polylogue
universalism
complementarity
ethical post-humanism
dialog
polilog
uniwersalizm
komplementarność
etyczny posthumanizm
Opis:
I propose to elucidate and enlarge upon Professor Janusz Kuczyński’s writings on univer-salism via modifying the word “humanism” by adding the prefix “post” to enlarge the concept of humanism to include all present and future sentient and non-sentient life and by emphasizing the ethical thread that is the guidepost for dialogue in general and intercultural dialogue in particular. If one is to conduct a genuine dialogue, no relevant points of view should be excluded and so universalism is a necessary condition for genuine dialogue that seeks the truth, and not the better of the other in argument. Indeed, this affords us a clue to Kuczyński’s subtitle of his work, Dialogue and Universalism as a New Way of Thinking. If one thinks of thinking as a search for truth, then genuine dialogue or in sensu stricto, polylogue is, to augment Kuczyński’s notion of dialogue, the only way of thinking. Debate or eristic is not thinking. It is not a search for truth. It is an attempt to defeat the other in argument. If one is to discover the truth, then that truth must be universal.
Ich schlage vor, die Schriften von Professor Janusz Kuczyński über den Universalismus weiterzuentwickeln und zu erweitern, indem ich das Wort „Humanismus“ durch Hinzufügen des Präfixes „Post“ ändere – um den Begriff des Humanismus auf alle gegenwärtigen und zukünftigen fühlenden und nicht-empfindungsfähigen Lebewesen auszudehnen – und indem ich den ethischen Faden hervorhebe, der ein Wegweiser für den Dialog im Allgemeinen und den interkulturellen Dialog im Besonderen ist. Wenn ein echter Dialog geführt werden soll, kann kein wesentlicher Standpunkt ausgeschlossen werden, und daher ist der Universalismus eine notwendige Voraussetzung für einen authentischen Dialog, der die Wahrheit und nicht die Überlegenheit über den anderen in der Argumentation sucht. In der Tat erlaubt uns der zweite Teil des Titels von Kuczyńskis Werk Dialog und Universalismus als eine neue Art des Denkens dies zu erraten. Wenn wir das Denken als Suche nach der Wahrheit betrachten, dann ist ein wahrer Dialog oder Polylog sensu stricto – um Kuczyńskis Begriff des Dialogs zu stärken – die einzige Art zu denken. Debatte oder Eristik sind kein Denken. Sie sind keine Suche nach der Wahrheit. Sie sind ein Versuch, den anderen in einem Streit zu besiegen. Wenn die Wahrheit entdeckt werden soll, muss diese Wahrheit universell sein.
Proponuję rozwinięcie i poszerzenie pism Profesora Janusza Kuczyńskiego na temat uniwersalizmu polegające na modyfikacji słowa „humanizm” poprzez dodanie przedrostka „post” – by rozszerzyć pojęcie humanizmu na wszystkie obecne i przyszłe czujące i nieczujące – istoty żywe – oraz poprzez podkreślenie wątku etycznego, który jest drogowskazem dla dialogu w ogóle, a dialogu międzykulturowego w szczególności. Jeśli ma się prowadzić autentyczny dialog, nie można wykluczyć żadnego istotnego punktu widzenia, a zatem uniwersalizm jest warunkiem koniecznym autentycznego dialogu, który szuka prawdy, a nie przewagi nad drugim w argumentacji. W istocie, pozwala nam to odczytać druga część tytułu pracy Kuczyńskiego Dialog i uniwersalizm jako nowy sposób myślenia. Jeśli myślimy o myśleniu jako o poszukiwaniu prawdy, to prawdziwy dialog, czy też polilog sensu stricto, jest – by wzmocnić Kuczyńskiego pojęcie dialogu – jedynym sposobem myślenia. Debata czy erystyka nie są myśleniem. Nie są poszukiwaniem prawdy. Są próbą pokonania drugiego w sporze. Jeśli ma się odkryć prawdę, to prawda ta musi być uniwersalna.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2022, 34; 71-84
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sus domesticus w autobiografiach jej ludzkich przyjaciół
Biographies of pigs in the autobiographies of their human friends
Sus domesticus в автобиографиях их друзей-людей
Autorzy:
Jaxa-Rożen, Hanna
Witek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874752.pdf
Data publikacji:
2022-02-14
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
постгуманизм
истории о животных
биографии
автобиографии
свинья
posthumanizm
historie zwierząt
biografie
autobiografie
świnia
post-humanism
animal history
biographies
autobiographies
pig
Opis:
Eric Baratay w swoich publikacjach upomina się o uzupełnienie dziejów ludzi historią zwierząt, przechodzi na ich stronę i próbuje uwolnić historię od jej wyłącznie antropocentrycznego widzenia. Zwierzęta nie posługują się ludzkim językiem, nie potrafią zapisać swoich doświadczeń, by tworzyć wielką historię zwierząt. Mają za to ludzkich przyjaciół. Zabiegiem pośrednim umożliwiającym osiągnięcie wytyczonego przez Barataya celu mogą być opowieści o zwierzętach, ich zapisane biografie w osobistych notatkach ludzi. W artykule zapisane we wspomnieniach Antoniny Żabińskiej, Doroty Sumińskiej i Sy Montgomery historie świnek, tworzące przyczynek do historii zwierząt.
В своих публикациях Эрик Баратай требует, чтобы история людей дополнялась историей животных, он переходит на их сторону и пытается освободить историю от ее единственной антропоцентрической перспективы. Животные не способны говорить на человеческом языке и документировать свой опыт, чтобы создать великую историю животных. Вместо этого у них есть друзья-люди. Поэтому косвенным средством достижения поставленной Баратаем цели могут быть рассказы о животных, их биографии, включенные в личные записи людей. В статье представлены истории о свиньях, записанные в воспоминаниях Антонины Жабиньской, Дороты Суминьской и Сай Монтгомери, которые внесли свой вклад в историю животных.
In his writings, Éric Baratay advances that the chronicles of people should be supplemented with animal histories as he stands by the side of non-human animals and supports attempts to free history from its solely anthropocentric perspective. Animals are not capable of speaking any human language, they cannot record their experiences in writing / words, which makes them unable to create the great animal history. However, they have human friends. Therefore, the indirect approach, meeting to the goal intended by Baratay halfway, may rely on the stories about animals, their biographies written in the personal notes. The article presents the stories of pigs recorded in the autobiographies and memoirs of Antonina Żabińska, Dorota Sumińska, and Sy Montgomery, which are contributions to the history of animals.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2022, 2 (10); 1-22
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzygatunkowe strefy kontaktu. Relacje psów i ludzi (z „diabelską śliną w sercu”) w literackiej dystopii Josipa Mlakicia O zlatu, ljudima i psima
The Interspecies Encounter Zones. Relations between dogs and humans [with “devil’s saliva in hearts”
Autorzy:
Szperlik, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046697.pdf
Data publikacji:
2021-11-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
speciesism
post-humanism
totalitarianism
Bosnian-Herzegovinian anti-war prose
science fiction literature
gatunkowizm
posthumanizm
totaliatryzm
bośniacko-hercegowińska proza antywojenna
literatura science fiction
Opis:
Przedmiotem analizy literaturoznawczej zaproponowanej w powyższym tytule jest tryptyk Josipa Mlakicia, utrzymany w konwencji futurystycznej antyutopii. Dzieło stanowi materiał badawczy podatny na zastosowanie różnorodnych, interdyscyplinarnych narzędzi metodologicznych (od ekokrytyki po animal studies). Poza symbolicznym ujęciem problematyki psów w historii kultury, punktem wyjścia dla rozważań nad postapokaliptyczną wizją świata totalitarnego, przez który przetoczyły się kolejne wojny, naruszające ekosystem, jest posthumanistyczna i postanatropocentryczna optyka obecnej i przyszłej kondycji ludzkiej, ze szczególnym uwzględnieniem szowinizmu gatunkowego. W antywojennej prozie bośniacko-hercegowińskiego pisarza gatunkowizm (speciesism), postrzegany przez pryzmat złożonych relacji ludzi i psów, przejawia się również w postaci zacierania granicy między pojęciem zwierzęcości i człowieczeństwa, w wizji świata, w której największym zagrożeniem okazuje się homo crudelis. W świecie przedstawionym Mlakicia relacje między człowiekiem a psem można zdefiniować jako przykład symbiotycznej kooperacji (companion species), „naturokultury”, realizowanej w rozmaitych „strefach kontaktu”. Pojawia się także kwestia zhierarchizowanych stosunków między ludźmi, bytów o słabej podmiotowości: ludzi wykluczonych, zmarginalizowanych i eksterminowanych wszelkich Innych, w tym niepełnosprawnych, stających się podporządkowanymi „psami”, o statusie ofiar. Oczekiwany efekt przeprowadzanego wywodu dotyczyć będzie ukazania funkcji literatury jako źródła refleksji i medium ekspresji (wynalazku, przypisanego człowiekowi), w odniesieniu do koncepcji zmierzchu antropocentryzmu.
The subject of the literary study proposed in the title is the triptych by Josip Mlakić, which follows the convention of a futuristic anti-utopia. The work provides research material amenable to the application of diverse, interdisciplinary methodological tools (from ecocriticism to animal studies). In addition to the symbolic framing of the issue of dogs in cultural history, the starting point for the reflections on the post-apocalyptic vision of the totalitarian world (through which further wars swept and disturbed the ecosystem) is the post-humanist and post-anthropocentric perspective of the present and future human condition, with a particular focus on species chauvinism. In the Bosnian-Herzegovinian writer’s anti-war prose, speciesism (seen from the perspective of the complex relationship between dogs and humans) is also manifested in the blurring of the boundary between the concepts of animalism and humanity, in a vision of the world in which homo crudelis proves to be the greatest threat. In the world depicted by Mlakić, the relations between the man and the dog can be defined as an example of companion species, “nanoculture” realised in diverse “contact areas”. There also arises the question of hierarchical relations between people, entities with weak subjectivity: the excluded, the marginalised and all exterminated Others, including the disabled, who become subordinated “dogs” with the status of victims. The anticipated result of the study will be to present the function of literature as a source of reflection and a medium of expression (an invention, attributed to the humans) in relation to the concept of the twilight of anthropocentrism.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 21; 189-207
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sanctitas et dignitas. Wczesny humanizm potrydencki a perswazyjno-parenetyczny zamysł Piotra Skargi w Żywotach Świętych Starego i Nowego Zakonu
Autorzy:
Kapuścińska-Jawara, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789373.pdf
Data publikacji:
2021-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
hagiography
spirituality
humanism
post-Tridentine anthropology
hagiografia
duchowość
humanizm
antropologia potrydencka
Opis:
Żywoty Świętych Piotra Skargi (1579) to tekst, który przez lata postrzegano głównie przez pryzmat realizacji zadań kontrreformacji i krzewienia kultu świętych po Tridentinum. Tymczasem zbiór w rzeczywistości okazuje się wszechstronnym, wysoce perswazyjnym przedsięwzięciem parenetycznym, który w oparciu o transcendentny „czwarty nurt” antropologii filozoficznej i z wykorzystaniem strategii retoryczno-literackich, stał się unikatowym w skali europejskiej skutecznym narzędziem formacji intelektualnej i duchowej mas wiernych w duchu humanizmu potrydenckiego.
Piotr Skarga’s collection The Lives of the Saints (1579) is a text that for years has been commonly associated with the implementation of counter-reformation tasks and the promotion of the cult of saints after the Tridentinum. In fact, the collection turns out to be a comprehensive, highly persuasive parenetic project, which, based on the transcendent “fourth stream” of philosophical anthropology and the utilization of rhetorical-literary strategies, has become an effective tool, unique on a European scale, of intellectual and spiritual formation of the faithful in the spirit of post-Tridentine humanism.
Źródło:
Res Rhetorica; 2021, 8, 3; 20-53
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uma Imagem de Deus para o futuro da Europa
Obraz Boga dla przyszłości Europy
An Image of God for the Future of Europe
Autorzy:
Duque, João Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706315.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europa
obraz
Bóg
sekularyzacja
posthumanizm
Trójca Święta
Europe
image
God
secularization
post-humanism
Holy Trinity
Opis:
The article intends to explore the possible impact of the image of God originated in Judaism and Christianity on some elements of the configuration of Europe, in an essentially cultural perspective, although with also political effects. It is not intended to assess this impact only within Christian or Jewish communities, that is, in relation to the believers of these religious traditions. It is intended to extend this impact to European society, as such, since the effect of this image of God can also refer to non-believers, especially in the way they interpret their daily lives and their social structures. It is not, therefore, about the recovery of a theocratic system, but about the possibility of effects of the reference to God, as if God did not exist.
O artigo pretende explorar o possível impacto da imagem de Deus originada no judaísmo e no cristianismo sobre alguns elementos da configuração da Europa, em perspetiva essencialmente cultural, embora com efeitos também políticos. Não se pretende avaliar esse impacto apenas no interior das comunidades cristãs ou judaicas, ou seja, em relação aos crentes dessas tradições religiosas. Pretende-se alargar esse impacto à sociedade europeia, como tal, uma vez que o efeito dessa imagem de Deus pode referir-se também os nãos crentes, sobretudo no modo como interpretam o seu quotidiano e as respetivas estruturas sociais. Não se trata, portanto, da recuperação de um sistema teocrático, mas da possibilidade de efeitos da referência a Deus, como se Deus não existisse.
Celem artykułu jest zbadanie możliwego wpływu obrazu Boga wywodzącego się z judaizmu i chrześcijaństwa na niektóre elementy konfiguracji Europy, przede wszystkim w perspektywie kulturowej, choć ze skutkami również politycznymi. Celem artykułu nie jest ocena tego wpływu jedynie w obrębie wspólnot chrześcijańskich lub żydowskich, czyli w odniesieniu do wyznawców tych tradycji religijnych. Chodzi o rozszerzenie się tego wpływu na społeczeństwa europejskie jako takie, ponieważ oddziaływanie tego obrazu Boga może dotyczyć także niewierzących, zwłaszcza w sposobie interpretowania przez nich życia codziennego i struktur społecznych. Nie chodzi więc o powrót do systemu teokratycznego, ale o możliwość odniesienia się do Boga, tak jakby Bóg nie istniał.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 23-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne dylematy w epoce człowieka
Autorzy:
Janikowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095913.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
Anthropocene
human impact
the environment
environmental crisis
post-humanism
Opis:
The article is a critical outline of Ewa Bińczyk’s book “The Human Epoch. The rhetoric and stagnation of the Anthropocene”. Bińczyk’s book, the first such extensive study of the Anthropocene discourse in Poland, is analysed by the author of the text in terms of the axiological problems of the new era, especially of the change in the value system which determines the global environmental crisis. The article focuses on issues related to the search for a new methodology adapted to the time of an environmental crisis, on the potential of an interdisciplinary post-humanist discourse and on narratives contributing to the transformation of environmental awareness, not only on the part of representatives of scholarly circles but entire societies.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2020, 9; 125-131
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metamorficzność postaci w twórczości Olgi Tokarczuk
Metamorphous Characters in the Works of Olga Tokarczuk
Autorzy:
Larenta, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1450454.pdf
Data publikacji:
2020-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
post-humanism
post-anthropocentric
hybrids
identity
Polish literature
Opis:
The article discusses the functions of metamorphous characters in Olga Tokarczuk’s works. Drawing on the post-humanist criticism, the author of the article demonstrates how the Noble Prize winner uses the ambiguous ontic existence of hybrid characters in order to interrogate the well-established boundaries of species identity. The proposed reading of the metamorphous nature of Tokarczuk’s characters follows the writer’s own assertion that each being constitutes an indispensable part of the world’s entity.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 16; 83-113
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Strange New Harmony: A Posthumanist Utopia in J. G. Ballard’s Crystal World
Autorzy:
Klonowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803926.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przyroda; nowa harmonia; posthumanizm; utopia; J. G. Ballard
nature; new harmony; post-humanism; utopia; J.G. Ballard
Opis:
Nowa dziwna harmonia: Posthumanistyczna utopia w Kryształowym świecie J. G. Ballarda Powieść J. G. Ballarda Kryształowy świat (1966) bywa odczytywana jako futurystyczna wizja apokalipsy—dystopijnego końca ludzkiego i biologicznego świata spowodowanego przez nieznany a śmiertelny wirus przynoszący zmiany klimatyczne, na skutek których następuje krystalizacja i zamrożenie biologicznego życia. Ponad pięćdziesiąt lat po swojej publikacji powieść wydaje się jednak coraz mniej fantastyczna—biorąc pod uwagę ostatnie ewidentne anomalie klimatu—i, paradoksalnie, mniej apokaliptyczna. Artykuł analizuje ją jako przykład posthumanistycznej refleksji, dowodząc, iż opisywane w niej zmiany mogą być interpretowane nie tyle jako zagłada, ile jako nowy ład wyłaniający się bez udziału czy wpływu człowieka. Powstały w ten sposób nowy układ sił włącza człowieka w porządek natury i ustanawia radykalnie inny model stosunków człowiek—świat, który może być określony mianem posthumanistycznego.
J.G. Ballard’s novel The Crystal World (1966) has been commonly read as a futuristic vision of an apocalypse—a dystopian ending of the human and biological universe precipitated by an unknown and lethal virus that causes climate disturbances and the ensuing crystallisation and freezing of biological life. Read over fifty years after its original publication, the novel seems increasingly less fantastic—given the evident climate change—and, perhaps paradoxically, less apocalyptic. The article analyses Ballard’s novel as an example of posthumanist reflection, arguing that the changes it describes may be interpreted as less of an apocalypse and more of a strange new harmony emerging without the decision or influence of man. The resulting new configuration of power unites human beings with nature and establishes a radically different model of relations between man and universe which may be labelled as a posthumanist utopia.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 73-85
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Akcja artystyczno-społeczna na rzecz nowego świata posthumanistycznego
BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR: a Socio-Artistic Action on Behalf of the New Post-Humanist World
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424359.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
dawca narządów
posthumanizm
akcja artystyczno-społeczna
Jacek Kornacki
Maciej Śmietański
organ-donor
post-humanism
aocio-artistic action
Opis:
W roku 2000 Jacek Kornacki (artysta) i Maciej Śmietański (chirurg) w odpowiedzi na zmianę ustawodawstwa transplantacyjnego w Polsce zaproponowali akcję społeczno-artystyczną BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Koncept akcji opierał się o wytatuowany na ciele znak nieskończoności zakończonej w jednym z biegunów sercem. Artykuł prezentuje założenia akcji i dokumentację zdjęciową z jej inicjacji. Jest też próbą podsumowania znaczenia akcji w kontekście zmian filozofii społecznej w ostatnich dziesięcioleciach, a zatem zdefiniowania znaczenia akcji dla współczesnej świadomości społecznej.
In response to developments in legislation in Poland regarding organ-transplantation, in the year 2000 the artist Jacek Kornacki and the surgeon Maciej Śmietański initiated the socio-artistic action BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR. The symbol of the action was the familiar ‘infinity’ sign, the right-hand branch of which assumed the form of a heart in the manner of a ribbon. This article presents the thinking that formed the basis of this action, and photographic documentation of its commencement. It is also an attempt at summarising the meaning of the action in the context of transformations in social philosophy in the last few decades, thereby redefining the significance of the action in the context of current social awareness.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 173 - 177
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek – postczłowiek – transczłowiek: kto podejmie edukację na rzecz zrównoważonego rozwoju?
Human – Posthuman – Transhuman: Who Will Undertake the Education for Sustainable Development?
Autorzy:
Rogalska-Marasińska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140185.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
zachodnioantropocentryczne rozumienie humanizmu
posthumanizm
feminizm
transhumanizm
cyborgizacja i dehumanizacja istoty ludzkiej
kultura jako konieczny wymiar zrównoważonego rozwoju
edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju
charakter edukacji w post-świecie
western anthropocentric interpretation of humanism
posthumanism
feminism
transhumanism
cyborgization and dehumanisation of a human being
culture as an indispensable dimension of sustainable development
education for sustainable development
type of education in the post-world
Opis:
Tekst prezentuje rozważania o szansach realizowania edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju w warunkach prognozowanej totalnej zmiany charakteru egzystencji człowieka w świecie. W niedalekiej przyszłości glob mają zamieszkiwać różne istoty humanoidalne i cyborgi, a „normalni” ludzie (tzn. bez genetycznych i/lub technologicznych ulepszeń) będą stanowić najniższą warstwę społeczną. Nowe społeczeństwo, odrzucające tradycyjny porządek i uniwersalne wartości pozbędzie się także innych reliktów dawnej epoki, jak kultura i sztuka. Po-człowieka nie trzeba będzie więc już wychowywać. Edukacja zostanie zastąpiona wgrywaniem danych w człowieka-maszynę. Taka istota, pozbawiona duszy, bez wykształconego poczucia odpowiedzialności za siebie i innych, oraz bez szacunku i miłości dla świata, nie będzie w stanie podjąć się realizacji wielkiego projektu, jakim jest praca na rzecz zrównoważonego rozwoju. Jeżeli więc „czarny scenariusz” ma pozostać tylko graniczną przestrogą – ostrzeżeniem dla ludzkości, to należy sprzeciwiać się niebezpiecznym praktykom manipulacji człowiekiem i aktywnie pielęgnować edukację humanistyczną.
The paper presents deliberations on chances to undertake the education for sustainable development in the conditions of a predicted total change of the type of human existence. In the close future our globe is to be inhabited by various humanoids, strange creatures, and cyborgs, while “normal” people (without genetic and/or technological improvements) will constitute the lowest social class. A new society, neglecting the traditional social order and universal values will also abandon other relicts of an old epoch, like art and culture. Thus a post-human will not need to be educated any more. A teaching-learning process will be replaced by downloading data into human-machine’s brain/hardware. Such a creature – without soul, with no sense of responsibility for itself and the others, and without the idea of respect and love for the whole world will be unable to undertake and realize the immense project of sustainable development. So, if that “black scenario” is only to be a final warning for humanity, it should be obligatory for everyone to oppose all dangerous activities of human manipulations and actively cultivate and nurture human education.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2019, 22, 1(85); 131-152
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm jako ideologia i perspektywa badawcza
Posthumanism as Ideology and Research Perspective
Autorzy:
Bogusławski, Marcin M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134408.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
posthumanizm
humanizm
ideologia
historyczność
nekros
post-człowiek
antropocentryzm
posthumanism
humanism
ideology
historicity
posthuman
anthropocentrism
Opis:
Celem mojego artykułu jest próba pokazania, że posthumanizm jest ideologią, która znajduje swoje przedłużenie w perspektywie badawczej nazywanej posthumanistyką. Stosowane przeze mnie pojęcie ideologii nie jest nacechowane negatywnie. Ideologia jest nieodłącznym elementem towarzyszącym życiu społecznemu, a jej iluzoryczny charakter oznacza w gruncie rzeczy tyle, że służy ona człowiekowi jako narzędzie orientowania się w świecie. Ideologia zdaje również sprawę z aktualnych wyzwań, przed którymi stoi społeczeństwo oraz ze sprzeczności, które związane są z tymi problemami. Sprzeczność obecna w posthumanizmie polega w mojej ocenie na tym, że pryncypialnie wyklucza on wszelkie formy humanizmu/antropocentryzmu, ale w praktyce nie może uciec od jakiejś postaci humanizmu i antropocentryzmu. Są one niezbędne, by oddać sprawiedliwość światom innych gatunków zwierząt, uzasadnić porządek etyczny bliski posthumanistom czy móc posługiwać się pojęciem sprawczości.
My article aims at showing that posthumanism is an ideology that finds its extension in research perspective called posthumanities. The notion of ideology I apply is not a negative one. Ideology is an intrinsic element of social life, and its illusive character essentially means that it serves as a tool for man to orientate in the world. It also gives an account of the current challenges faced by society and of the contradictions related to them. In my opinion, the contradiction embedded in posthumanism is that it excludes in a principled way all kinds of humanism/anthropocentrism, but is virtually unable to escape some form of humanism and anthropocentrism. They are necessary to do justice to the worlds of other animal species, to substantiate the ethical order that posthumanists feel close to, or to be able to use the notion of agency.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2019, 46, 3; 1-39
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ultimate Post-humanist Nostalgia in the TV Show Being Human US: Monstrous Home as an Allegory of the Human
Autorzy:
Kolbuszewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804013.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
post-humanizm krytyczny; potwór; hybryda; gotyk; nostalgia; człowiek; post-człowiek; serial telewizyjny
critical post-humanism; monster; hybrid; gothic; nostalgia; human; post-human; TV series
Opis:
Granice post-humanistycznej nostalgii w serialu telewizyjnym pt. Być człowiekiem. Wersja amerykańska: Potworny dom jako alegoria człowieka Artykuł dyskutuje napięcie występujące między humanistyczną a post-humanistyczną perspektywą przedstawienia domu stworzonego przez hybrydyczne potwory w serialu telewiuzyjnym pt. Być człowiekiem, wersja amerykańska: ducha, wampira, oraz parę wilkołaków. Niesamowity dom postrzegany jest jako palimpsest przestrzeni architektonicznej i symbolicznej, a współistnienie monstrów daje asumpt do wyłonienia się alegorycznego modelu człowieka; modelu, który nie bez nostalgii za humanistyczną przeszłością, zapowiada utopijną wizję przyszłego post-humanistycznego świata. Żyjąc we wspólnocie, duch, wampir i para wilkołaków funkcjonują jako asemblaż dramatyzujący humanistyczną koncepcję tego, czym jest człowiek. Jednak człowieczeństwo, którego poszukują bohaterowie serialu  badane jest z perspektywy krytycznego post-humanizmu, opierającego  się na pojęciu post-człowieka przywołującym i transformującym pytanie o to, co to znaczy być człowiekiem i w jaki sposób człowieczeństwo może być krytycznie ocenione i przekroczone w kierunku jeszcze nie zrealizowanej utopii. Krytyczny post-humanizm propaguje całkowicie nowe, post-gatunkowe, post-animistyczne, oraz post-globalne (tzn. kosmiczne) sposoby zamieszkiwania świata.  Chwilowo zrealizowana utopia współistnienia potworów stanowi dowód na to, że utopijny post-humanistyczny model człowieka może funkcjonować, ale po warunkiem, że “nieczystość” post-humanistycznych stworzeń zostanie użyta do zdefiniowania post-humanistycznego człowieka — człowieka, który jest potworem.  
This article interrogates a tension between post-humanist and humanist modalities of home created by hybrid monsters featured in the TV show Being Human US: a ghost, vampire and a werewolf  (pair). The uncanny home emerges as a palimpsest of architectural and allegorical space, while the monstrous cohabitation gives rise to an allegorical model of the human; a model that wistfully gestures at the utopian vision of the future post-humanist world, and is simultaneously pulled back by the nostalgically traditional humanist conception of the person. By living together, the ghost, the vampire, and the werewolf function as an ensemble that dramatizes the humanist notion of what it means to be human. However, the humanity invoked in the TV show is interrogated from the point of view of  critical post-humanism, which is based on the notion of the “post-human” that indicates a perspective where the abiding question of what it means to be human is not only addressed and re-articulated, but also critically assessed and transcended towards an as-yet-unrealizable utopia, promoting altogether new, post-speciesist, post-animist, or even post-global (in the sense of cosmic) ways of inhabiting the world. The momentary utopia of the monstrous cohabitation provides evidence that post-humanist utopian model of a human person is feasible; yet, only if  “the impurity” of post-human creatures also becomes a part of the definition of the post-humanist human—a human who is a monster.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 113-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 39

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies