Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "post-gothic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Fundacje architektoniczne rodziny Rozdrażewskich – problemy stylu i znaczenia formy
Autorzy:
Miedziak, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909480.pdf
Data publikacji:
2019-05-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Rozdrażewski family
post-Gothic style
early modern architecture
Wielkopolska
church foundations
Opis:
The paper is a monograph of the churches founded by the Doliwita Rozdrażewski family, which make a significant percent of the total number of churches built in the region of Wielkopolska at the turn of the 17thcentury. Those churches, constructed under the supervision of Hieronim, Archbishop of Włocławek, and the Poznań Chamberlain Jan, have not been analyzed by scholars, and some of them have not been even mentioned in scholarly publications. The analysis presented in the paper allows one to consider the churches founded by the Rozdrażewski family in the context of the architecture of the region, Poland, and the neighboring countries. The features of the period, as well as a religious controversy among the family members, made it possible to approach a number of problems connected to contemporary artistic changes, such as the so-called “gothic style around 1600,” relations between Protestant and Roman Catholic architecture, and claims about the purposeful “archaism” of the architecture of the period, emulating the Romanesque or the Gothic style. Responding to the research postulates formulated by other scholars, the author proposed a new term, “early modern Gothic,” coined to replace other, ambiguous terms referring to the architecture of those times. Moreover, he proposed an innovative way of interpreting Gothic architecture of the early modern period, based on following its transformations from the end of the Middle Ages till the turn of the 17thcentury, which results in a claim that Gothic architecture continued until then. 
Źródło:
Artium Quaestiones; 2018, 29; 321-347
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archaizacja i modernizacja. Przemiany stylowe dekoracji sklepiennych na przykładzie kościoła i klasztoru ss. Brygidek w Lublinie
Archaisation and Modernisation. Transformations in the Style of Ceiling Decorations as Instanced in the Bridgettines’ Church and Monastery in Lublin
Autorzy:
Kurzej, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953459.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
archaizacja
modernizacja
stiuk
sztukaterie sklepienne
brygidki
postgotyk
archaisation
modernisation
stucco
vault
Bridgettines
post-gothic
Opis:
Three stages of stucco decoration of the Bridgettines' Lublin church are clearly pictured by the transformations in the sphere of stucco vault decorations. They correspond to the three widely spread stylistic tendencies: a recurrence to gothic, mannerism and baroque that interpenetrate in the Polish art of the first half of the seventeenth century. The post-gothic decorations of ails' ceilings were made at the end of the sixteen century. Together with the gable erected then they may be interpreted as an example of conscious the archaisation of architecture, highlighting the medieval genesis of the order. The most proximate analogy for this decoration is found in the vaults of the Augustinians church in Kraśnik. The archaising forms are also in the church in Czemierniki, erected from the foundation of the Firlej family, whose members belonged to the main protectors of Lublin Bridgettines. The first state of modern stuccoes, composed of battens and plaques, was made by Jan Wolff, who decorated the vaults of the two rooms in the monastery and its small church in Czerniejów. The fact that Wolff was employed means that the fashion to correspond to gothic architecture was dying. An expression of this tendency was the church in Rohatyn transformed by Wolff. Its last gothic stage fell on ca. 1600. The stuccoes in the church's presbytery consist of batten divisions made by Wolff, the figural and ornamental decoration made later, in terms of its style, most probably under the influence of the moulding in the Olelkowicz family's chapel. It is likely that being influenced by this work Wolff's mouldings were supplemented by another artist.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 147-187
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ultimate Post-humanist Nostalgia in the TV Show Being Human US: Monstrous Home as an Allegory of the Human
Autorzy:
Kolbuszewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804013.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
post-humanizm krytyczny; potwór; hybryda; gotyk; nostalgia; człowiek; post-człowiek; serial telewizyjny
critical post-humanism; monster; hybrid; gothic; nostalgia; human; post-human; TV series
Opis:
Granice post-humanistycznej nostalgii w serialu telewizyjnym pt. Być człowiekiem. Wersja amerykańska: Potworny dom jako alegoria człowieka Artykuł dyskutuje napięcie występujące między humanistyczną a post-humanistyczną perspektywą przedstawienia domu stworzonego przez hybrydyczne potwory w serialu telewiuzyjnym pt. Być człowiekiem, wersja amerykańska: ducha, wampira, oraz parę wilkołaków. Niesamowity dom postrzegany jest jako palimpsest przestrzeni architektonicznej i symbolicznej, a współistnienie monstrów daje asumpt do wyłonienia się alegorycznego modelu człowieka; modelu, który nie bez nostalgii za humanistyczną przeszłością, zapowiada utopijną wizję przyszłego post-humanistycznego świata. Żyjąc we wspólnocie, duch, wampir i para wilkołaków funkcjonują jako asemblaż dramatyzujący humanistyczną koncepcję tego, czym jest człowiek. Jednak człowieczeństwo, którego poszukują bohaterowie serialu  badane jest z perspektywy krytycznego post-humanizmu, opierającego  się na pojęciu post-człowieka przywołującym i transformującym pytanie o to, co to znaczy być człowiekiem i w jaki sposób człowieczeństwo może być krytycznie ocenione i przekroczone w kierunku jeszcze nie zrealizowanej utopii. Krytyczny post-humanizm propaguje całkowicie nowe, post-gatunkowe, post-animistyczne, oraz post-globalne (tzn. kosmiczne) sposoby zamieszkiwania świata.  Chwilowo zrealizowana utopia współistnienia potworów stanowi dowód na to, że utopijny post-humanistyczny model człowieka może funkcjonować, ale po warunkiem, że “nieczystość” post-humanistycznych stworzeń zostanie użyta do zdefiniowania post-humanistycznego człowieka — człowieka, który jest potworem.  
This article interrogates a tension between post-humanist and humanist modalities of home created by hybrid monsters featured in the TV show Being Human US: a ghost, vampire and a werewolf  (pair). The uncanny home emerges as a palimpsest of architectural and allegorical space, while the monstrous cohabitation gives rise to an allegorical model of the human; a model that wistfully gestures at the utopian vision of the future post-humanist world, and is simultaneously pulled back by the nostalgically traditional humanist conception of the person. By living together, the ghost, the vampire, and the werewolf function as an ensemble that dramatizes the humanist notion of what it means to be human. However, the humanity invoked in the TV show is interrogated from the point of view of  critical post-humanism, which is based on the notion of the “post-human” that indicates a perspective where the abiding question of what it means to be human is not only addressed and re-articulated, but also critically assessed and transcended towards an as-yet-unrealizable utopia, promoting altogether new, post-speciesist, post-animist, or even post-global (in the sense of cosmic) ways of inhabiting the world. The momentary utopia of the monstrous cohabitation provides evidence that post-humanist utopian model of a human person is feasible; yet, only if  “the impurity” of post-human creatures also becomes a part of the definition of the post-humanist human—a human who is a monster.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 113-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Asunach - ostatni projekt Fritza Heitmanna
The Church in Asuny: Fritz Heitmann’s Last Design
Autorzy:
Kantorowicz, Klara
Wółkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30134278.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
Tematy:
Fritz Heitmann
gotyk ceglany
Prusy
architektura sakralna
odbudowa po I wojnie światowej
kościół wiejski
masonry gothic
Prussia
church architecture
post Worlds War I reconstruction
rural church
Opis:
Artykuł przedstawia dzieje gotyckiego wiejskiego kościoła parafialnego (obecnie cerkwi greckokatolickiej) w Asunach [niem. Assaunen] w dawnych Prusach. Jest to niewielka budowla wzniesiona etapami w ciągu XV wieku. Kościół aż do XX wieku zachował niemal w całości swój pierwotny gotycki wygląd. W ciągu ostatnich 120 lat przeszedł natomiast trzy gruntowne przebudowy. Najpierw remont w 1906 roku, później odbudowę po zniszczeniach I wojny światowej, a po II drugiej wojnie światowej przekształcenie na cerkiew greckokatolicką. Pierwsze dwie przebudowy wykonał jeden z najważniejszych architektów zajmujących się architekturą sakralną w Prusach Wschodnich Friedrich (Fritz) Heitmann. Ta, którą zrealizował po zniszczeniach I wojny światowej była też prawdopodobnie jego ostatnią pracą. Analiza tego projektu pozwala wychwycić elementy charakterystyczne dla końcowej fazy jego twórczości, a także dobrze ilustruje jego działalność na polu konserwacji zabytków. Odbudowa kościoła w Asunach była też elementem szerszej akcji od budowy całej prowincji po zniszczeniach I wojny światowej.
The article presents the history of the rural Gothic parish church (currently a Greek Orthodox church) in Asuny [German: Assaunen], formerly Prussia. It is a small building erected in stages over the course of the 15th century. The church maintained its original Gothic look almost completely right up to the 20th century. However, it underwent significant remodeling three times over the past 120 years. First, it was subject to renovation work in 1906. Subsequently, it was rebuilt after the destruction of the First World War. Following the Second World War it was converted into a Greek Orthodox church. The first two reconstruction projects were performed by one of the most important architects engaged in religious architecture in East Prussia—Friedrich (Fritz) Heitmann. The work he undertook after the destruction of the First World War was probably his last job. Analysis of his design allows an identification of elements characteristic of the final phase of this creativity. It is also a good illustration of his work in the field of heritage protection. The rebuilding of the church in Asuny was also an element of a broader effort—the reconstruction of the entire province in the wake of the destruction of the First World War.
Źródło:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce; 2023, 6; 153-200
2657-5795
2956-591X
Pojawia się w:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Making Kin in Broken Places”. Post-apocalyptic Adolescence and Care in Jeff VanderMeer’s Borne
Autorzy:
Czemiel, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579128.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
post-apocalypse
biotechnology
New Weird
Gothic
ecofeminism
Anthropocene ethics
Opis:
Abstract en: This article attempts to place Jeff VanderMeer’s novel Borne (2017) in the context of the New Weird, and more broadly within the tradition of speculative fiction represented by the Weird and the Gothic. The aim of this is also to bring into focus the role of genre fiction in diagnosing the uncanny underside of its times. In the present context, the key issue is to develop new models of subjectivity that would embrace a trans-species, less anthropocentric and more ecological model of caring and “making kin”. This phrase references Donna Haraway’s project, which is argued to dovetail with VanderMeer’s conclusions, defining the article’s ethical premise, formulated around the theme of adolescence in a post-apocalyptic setting.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 4(128); 39-53
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies