Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postępowanie karne," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 117
Tytuł:
Opinia biegłego z zakresu badań genetycznych w świetle analizy rezultatów badania ankietowego. Moc dowodowa, wiarygodność i przydatność naukowego środka dowodowego do dowodzenia wybranych rodzajów przestępstw
Expert opinion in DNA analysis as seen from the perspective of questionnaire findings. Evidential value, reliability and scientific usability of this evidence in criminal proceeding
Autorzy:
Achrem, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499771.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
opinia biegłego
postępowanie karne
badania genetyczne
moc dowodowa
wiarygodność
dowodzenie przestępstw
badania ankietowe
genetic expert opinion
penal proceedings
reliability
evidential strength
evidential procedure
surveys
Opis:
W artykule przedstawiono rezultaty badań ankietowych przeprowadzonych pośród sędziów sądów rejonowych i okręgowych oraz stron postępowania karnego. Zamieszczone rozważania dotyczą trzech najważniejszych aspektów środka dowodowego opartego na polimorfizmie genetycznym: mocy dowodowej opinii biegłego z zakresu badań genetycznych, jej wiarygodności w porównaniu z innymi opiniami wykorzystującymi do identyfikacji cechy biologiczne człowieka, a także przydatności tego środka dowodowego do realizacji celów postępowania karnego w odniesieniu do rodzaju przestępstw zawartych w kodeksie karnym. W wyniku analizy rezultatów badań stwierdzono, iż opinia biegłego z zakresu badań genetycznych charakteryzuje się najwyższą mocą dowodową oraz wiarygodnością w porównaniu z opiniami daktyloskopijnymi, osmologicznymi oraz fonoskopijnymi. Stwierdzono także, iż najwyższą przydatność wywody biegłego, których podstawą jest polimorfizm cząsteczki DNA wykazują w dowodzeniu przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu oraz wolności seksualnej. W stosunku do przestępstw przeciwko mieniu ankietowani stwierdzili, iż naukowy środek dowodowy wykazuje średni stopień przydatności, a jest nieprzydatny dla postępowań dowodowych związanych z popełnieniem przestępstw przeciwko środowisku i bezpieczeństwu w komunikacji.
The author focuses on showing the result of survey, which was conducted in 2012 among judges, attorneys and solicitors. The answers to three important questions on reliability of expert opinion, evidential strength and usefulness of biological evidence to prove criminal offenses (e.g. homicide, sexual abuse, offences against property, traffic and natural environment) were described in the article. According to respondents the genetic expert opinion is the most reliable one. Moreover this scientific evidence has the highest level of evidential strength out of fingerprint, scent and audio examination expert opinions. The highest level of usefulness of DNA expert opinion was found in case of crime against person and sexual rape. According to judges, attorneys and solicitors the genetic expert opinion is of lowest value as the scientific evidence in cases involving traffic crime and natural environment, whereas medium value of DNA opinion has been attributed to crimes against property.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2013, 282; 9-16
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia biegłego z zakresu badań genetycznych w świetle badań ankietowych. Preferencje i oczekiwania organów procesu karnego oraz stron postępowania karnego
The opinion of forensic expert in the field of DNA analysis in the light of a survey. Preferences and expectations of bodies of the criminal trial and the parties of criminal procedure
Autorzy:
Achrem, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373926.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
opinia biegłego
postępowanie karne
badania genetyczne
badania ankietowe
analiza statystyczna
decyzje procesowe
cechy uciążliwe opinii biegłego genetyka
forensic DNA expert opinion
criminal procedure
DNA analysis
surveys
statistical analysis,
trial decisions
nuisance features of forensic DNA expert opinion
Opis:
W artykule przedstawiono rezultaty badań ankietowych przeprowadzonych pośród sędziów sądów rejonowych i okręgowych oraz stron postępowania karnego. Zamieszczone rozważania dotyczą następujących aspektów środka dowodowego opartego na polimorfizmie genetycznym: preferencji organów procesowych oraz stron postępowania karnego w odniesieniu do dyskusji statystycznej wyników badania genetycznego, skłonności do podjęcia decyzji procesowej bądź wybraniu taktyki obrony na podstawie wniosków opinii biegłego z badań genetycznych, zdefiniowania czynników uciążliwych opinii genetycznej dla stron postępowania karnego, istotności cech naukowego środka dowodowego dla organu procesowego. W wyniku analizy rezultatów badań stwierdzono, iż zarówno składy orzekające, jak i strony procesowe oczekują przedstawienia ostatecznych wyników analizy statystycznej. Najbardziej przydatnym sposobem wnioskowania jest testowanie prawdopodobieństwa hipotez alternatywnych opartych na ilorazie wiarygodności. Według respondentów informacje uzyskane z opinii genetycznej mają istotne znaczenie w podejmowaniu decyzji procesowych niezależnie od wymowy pozostałych środków dowodowych. Z analizy badań wyłania się także pogląd o racjonalnym traktowaniu rezultatów badań i korelowaniu ich z danymi uzyskanymi z innych środków dowodowych. Najbardziej uciążliwą cechą naukowego środka dowodowego jest długi czas, który mija od chwili wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego do chwili otrzymania opinii. Natomiast stosowanie zróżnicowanych procedur badawczych przez laboratoria oraz konieczność dyskusji statystycznej nie są postrzegane jako czynniki uciążliwe. Według respondentów najbardziej istotną cechą opinii opartej na polimorfizmie DNA jest możliwość identyfikacji osoby nawet w przypadku pokrewieństwa.
The article presents the results of surveys conducted among court judges and public prosecutors and attorneys. The deliberations concern the following aspects of the evidence based on genetic polymorphism: preferences respondents in relation to the statistical discussion of the results genetic testing, the tendency to make the trial decision or the tactics of defense based on the conclusions of a genetic expert opinion and definition of disruptive factors the genetic evidence. After analysis results of the research it has been found that the judges, prosecutors and attorneys await the final results of the statistical analysis. The most useful way of inference is to test the probability of alternative hypotheses based on the likelihood ratio. According to respondents, the information derived from genetic opinion are important for the decision-making process regardless of information in other evidences. An analysis of research emerges as the notion of a rational treatment of the results of research and correlate them with data obtained from other types of evidence. The most troublesome feature of a scientific proof is a long time between when the order to admit expert evidence to the receipt of the opinion. In contrast, the use of different testing procedures in the laboratory and the need for statistical discussion are not perceived as a nuisance factors. The most important feature of the opinion based on DNA polymorphism is the ability to identify a person in case of close kinship.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2014, 285
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO DO PRYWATNOŚCI A BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE REALIZOWANE PRZEZ PROCES KARNY
Autorzy:
Adrianna, Siostrzonek-Sergiel,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891443.pdf
Data publikacji:
2018-08-21
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
prawo do prywatności
ochrona życia prywatnego
postępowanie karne
Opis:
W przedmiotowym artykule poruszono problem naruszenia prawa do prywatności jaka może mieć miejsce w postępowaniu karnym. Zwrócono uwagę, że w postępowaniu tym dochodzi do zderzenia dwóch interesów, interesu publicznego z prywatnym. Ten pierwszy przejawia się w utrzymaniu porządku publicznego, zapobieganiu przestępstwom i karaniu ich sprawców przy jednoczesnym zapewnieniu społeczeństwu informacji o przebiegu i wynikach toczących się postępowań karnych. Natomiast drugi interes - interes prywatny, wyraża się w prawie do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz prawie do decydowania o swoim życiu osobistym. Konfrontacja tych dwóch interesów często prowadzić musi do ustąpienia jednego z nich, albowiem w każdym państwie ustawodawca odpowiednio wyważając interes prywatny z interesem publicznym musi zdecydować, czy i w jakim zakresie dopuścić ingerencję w prywatność jednostek. Kwestią problematyczną jest kierunek i zakres tego ustępstwa. Punktem wyjścia dla rozważań w tym przedmiocie musi być ustalenie treści pojęcia „prawo do prywatności”. Problemem badawczym, jaki postawiono w przedmiotowym opracowaniu była próba wypełnienia pojęcia „prawo do prywatności” poszczególnymi desygnatami wskazującymi na obszary zagrożeń. Aby uzyskać zbiór takich desygnatów o charakterze uniwersalnym sięgnięto do dorobku prawa międzynarodowego. Heterogeniczność tego prawa narzuciła konieczność omówienia prawa do prywatności odrębnie dla każdego z ośrodków prawodawczych systemu międzynarodowego. Dlatego osobno omówiono prawa do prywatności w systemie prawnym ONZ, Rady Europy o raz Unii Europejskiej. W ten sposób utworzona lista elementów prawa do prywatności powinna zostać „skonfrontowana” z przepisami regulującymi postępowanie karne, tak aby w dalszej kolejności uzyskać odpowiedź na pytanie: jak poszczególne elementy prawa do prywatności mogą być naruszane w postępowaniu karnym, a tym samym, które z tych obszarów wymagają zastosowania szczególnych środków ochrony. Podkreślenia wymaga fakt, że środki ochrony przed naruszeniami prawa do prywatności powinny płynąć z ustawy, albo przynajmniej powinno się dać je z ustawy wyinterpretować, a im więcej ustawa tych środków przewiduje, tym bardziej realna staje się realizacja oznaczonych praw i interesów. Jednostka, której prawa osobiste naruszono, powinna korzystać z maksimum możliwych prawnych środków obrony przed takim naruszeniem.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 16; 400-419
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne granice stosowania przymusu bezpośredniego względem oskarżonego. Uwagi na tle orzecznictwa TK i ETPCz
Autorzy:
Anna, Sikora,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902594.pdf
Data publikacji:
2017-09-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
criminal proceedings
accused
judicature
direct coercion
Polish Constitutional Tribunal
European Court of Human Rights
postępowanie karne
oksarżony
orzecznictwo
przymus bezpośredni
Trybunał Konstytucyjny
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Opis:
The aim of the article is to present issues concerning the use of direct coercion against the accused. Indication of the basis and methods of the use of direct coercion in the criminal proceedings is extremely important, because of the values in which coercion measures interfere. Regulations which are going to be discussed during the dilatation consists legal rules defined by the Polish Constitutional Tribunal and the European Court of Human Rights.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 69; 115-129
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO POSTANOWIENIA SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 3 WRZEŚNIA 2020 R., V KO 57/20
A Gloss to Decision V KO 57/20 of the Polish Supreme Court of 3 September 2020
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096732.pdf
Data publikacji:
2021-12-26
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
postępowanie karne; bezstronność; sędzia; aplikant; art. 40 kodeksu postępowania karnego.
criminal proceedings; impartiality; judge; trainee; Art. 40 of the Polish Code of Criminal Procedure.
Opis:
W komentowanym postanowieniu Sąd Najwyższy sformułował tezę, że pojęcie udziału sędziego w sprawie, w rozumieniu przesłanek wyłączenia z art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., oznacza wystąpienie sędziego w sprawie, której rozpoznanie nastąpiło w całości albo choćby w części z udziałem osób wskazanych w art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., tzn. co najmniej rozpoczęło się albo rozpoczęte trwało, ewentualnie nastąpiło podjęcie przez te osoby innych czynności równoznacznych z zajęciem stanowiska w sprawie. Tezy tej nie można zaaprobować. Podzielić natomiast można stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym aplikant adwokacki (radcowski) działający z upoważnienia obrońcy lub pełnomocnika jest także uczestnikiem postępowania, w związku z udziałem którego może mieć zastosowanie wyłączenie sędziego w trybie art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., chociaż występuje on na podstawie instrukcji udzielającego upoważnienia i w granicach jego pierwotnego umocowania.
  In the decision commented on in this article, the Supreme Court of the Republic of Poland ruled that the concept of a judge’s “participation” in a case, within the meaning of the grounds for exclusion given in Art. 40 § 1 point 3 of the Polish Code of Criminal Procedure, means that the judge sat on the bench hearing a case which was considered, in whole or at least in part with the participation of persons specified in Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, i.e. a case in which proceedings at least commenced or were in progress, or in which these persons undertook actions tantamount to taking a position on the case. I fnd this statement inadmissible. However, I concur with the Supreme Court’s ruling that a trainee legal adviser (aplikant adwokacki, aplikant radcowski) acting under the authority of a defence lawyer or representative is also a participant in the proceedings, and hence the exemption of a judge may apply pursuant to Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, even though the trainee appeared on the grounds of the authorisation issued by the defence lawyer and within the bounds of the authorisation.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 347-359
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sens artykułu 306 Kodeksu postępowania karnego w świetle interpretacji pojawiającej się w praktyce sądowej
Understanding art. 306 of the code of criminal procedure in the light of the interpretation emerging in judicial practice
Autorzy:
Banaszkiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590927.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
complaint against the prosecutor’s decision
discontinuance of the proceedings
refusal to initiate an investigation
criminal proceedings
art. 306 CCP
ażalenie na postanowienie prokuratury
umorzenie postępowania
odmowa wszczęcia dochodzenia
postępowanie karne
art. 306 k.p.k.
Opis:
Artykuł stanowi refleksję autora na temat sensu i sposobu rozumienia, a tym samym praktycznego stosowania niektórych zapisów zawartych w art. 306 polskiego Kodeksu postępowania karnego. Chodzi o możliwość złożenia zażalenia na postanowienie w przedmiocie wszczęcia śledztwa (i odpowiednio dochodzenia). W praktyce działania sądów pojawia się tendencja do uznawania, że uprawnionemu, który złożył takie zażalenie, w przypadku, gdy zostało ono rozpatrzone pozytywnie i prokuratura zajęła się sprawą, jednak ostatecznie uznała, że brak jest podstaw do wniesienia aktu oskarżenia do sądu, w rezultacie czego umorzyła postępowanie, nie przysługuje już prawo do zaskarżenia postanowienia o takim umorzeniu. Miałoby to stanowić efekt wcześniejszego skorzystania z prawa do wniesienia zażalenia. Autor wykazuje, że jest to rozumowanie błędne.
The article is the author’s reflection on the meaning and understanding of, and thus the practical application of certain provisions of the art. 306 Polish Code of Criminal Procedure. The point is to make a complaint against the decision to initiate the investigation. In practice, the operation of the courts there is a tendency to recognize that the holder who has submitted a complaint in the case, when it was considered favorably and the prosecutor’s office took up the case, but ultimately concluded that there are no grounds for prosecution to the court, as a result, discontinued the proceedings, no longer have the right to appeal against a decision of such redemption. This would be the effect of early exercise of the right to bring a complaint. The author shows that this reasoning is wrong.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2016, 8; 167-174
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zatrzymanie osoby przez funkcjonariusza Straży Granicznej
Detention of a Person by an Officer of the Border Guard
Autorzy:
Bartnik, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38980824.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo karne
postępowanie karne
zatrzymanie
Straż Graniczna
cudzoziemiec
Criminal law
criminal proceedings
arrest
Border Guard
foreigner
Opis:
Zatrzymanie osoby jest środkiem przymusu polegającym na krótkotrwałym pozbawieniu wolności. Straż Graniczna może dokonać zatrzymania tylko i wyłącznie w sytuacjach przewidzianych w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej. Będące jednym z uprawnień funkcjonariuszy zatrzymanie osoby chociaż ingeruje w konstytucyjne prawo do wolności, to ani czas zatrzymania, ani sposób traktowania zatrzymanego nie mogą stwarzać zatrzymanemu nadmiernych, a tym bardziej zamierzonych uciążliwości. Stosowanie środka przymusu w postaci zatrzymania osoby może być dokonane tylko i wyłącznie w granicach przewidzianych przez ustawę.
Detention of a person is a coercive measure consisting in short-term deprivation of liberty. Border Guard can make a stop only in the cases provided for in the Act of 12 October 1990. Border Guard. Being one of the powers of the officers arrest a person even interferes with the constitutional right to freedom, it is not the time to stop, or the treatment of the detainee can not create a detainee excessive, and the more deliberate nuisance. the use of coercive measure in the form of detention of a person can be made only within the limits provided for by law.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 163-181
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Evolution of the Status of Legal Counsel in a Criminal Procedure
Autorzy:
Bereza, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618617.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal counsel
criminal procedure
attorney
plenipotentiary
legal assistance from the office
radca prawny
postępowanie karne
obrońca
pełnomocnik
pomoc prawna z urzędu
Opis:
The status of legal counsel in a criminal procedure has been gradually changing over time. It was caused by political factors, and was connected with  the necessity to overcome the reluctance of the Bar Association. Initially, a legal counsel could appear in a criminal trial as an attorney, although until 2009 this entitlement was limited to a defined group of represented bodies. The authority to defend was granted to legal counsels in misdemeanour cases in 2001, except for disciplinary proceedings. Greater governance in the powers of legal counsels and defence lawyers resulted in the Bill on the lawyer profession  of 22 October 2009, which aimed at creating the so-called new Bar Association. However, the Bill was not passed because of critical attitude of both professional bodies. The Bill would have allowed a legal counsel to appear before a court as a defence lawyer in a criminal procedure. An attempt to resolve this issue was made during work on comprehensive amendments to the criminal-procedure law. This work began in 2012 and resulted in the Act of 27 September 2013 on Amending the Act – the Code of Criminal Procedure and other acts. Finally, legal counsels were granted the power to appear before a court in the capacity of a defence lawyer in a criminal procedure, excluding legal counsels working under employment contracts, apart from the researchers and academics. Attempts to question the aforementioned amendment by the Bar Association in  the Constitutional Tribunal proved to be ineffective. The next amendment to the criminal-procedure law, passed in March 2016, restoring some of the provisions in force prior to the great reform of criminal trials, did not change the powers of legal counsels to appear before a court as defence lawyers  in a criminal procedure.
Status radcy prawnego w postępowaniu karnym ulegał z biegiem czasu stopniowej zmianie. Były one uzależnione od czynników politycznych oraz wiązały się z koniecznością przełamania oporu adwokatury. Początkowo radca prawny mógł występować w procesie karnym jako pełnomocnik, choć to uprawnienie było do 2009 r. ograniczone do ściśle określonego kręgu reprezentowanych podmiotów. Uprawnienia obrończe po raz pierwszy, nie licząc postępowań dyscyplinarnych, zostały radcom prawnym przyznane w sprawach o wykroczenia w 2001 r. Zbliżenie uprawnień radców prawnych i adwokatów zaowocowało projektem ustawy o zawodzie adwokata z dnia 22 października 2009 r., zmierzającym do stworzenia tzw. nowej adwokatury. Projekt nie został uchwalony ze względu na krytyczne stanowiska obu samorządów. Przewidywał w swej treści możliwość występowania radcy prawnego w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym. Realizacja tego postulatu została podjęta w pracach nad wielką nowelizacją postępowania karnego. Prace te rozpoczęły się w 2012 r. i znalazły finał w ustawie z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw. Ostatecznie przyznano radcom prawnym uprawnienie do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym, z wyłączeniem radców prawnych pozostających w stosunku pracy, nie licząc pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych. Próby zakwestionowania wskazanej nowelizacji przez adwokaturę przed Trybunałem Konstytucyjnym okazały się nieskuteczne. Kolejna zmiana postępowania karnego, uchwalona w marcu 2016 r., przywracająca niektóre rozwiązania obowiązujące przed wielką reformą procesu karnego, nie zmieniła już wprowadzonych uprawnień radców prawnych do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko wiktymizacji wtórnej: pojęcie, przyczyny, przeciwdziałanie (na przykładzie niektórych polskich regulacji karnych)
Secondary Victimisation: Definition, Causes, Prevention (Example of Selected Polish Penal Regulations)
Autorzy:
Bieńkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698870.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
wiktymizacja wtórna
prawo karne
wiktymologia
powództwo adhezyjne
polskie prawo karne
postępowanie mediacyjne
secondary victimization
adhesion procedure
Polish Penal Regulations
penal law
victimology
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 65-74
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYBRANE ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z POKRZYWDZONYM JAKO SPÓŁKĄ Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
The Limited Company as a Victim in Criminal Proceeding: Selected Issues
Autorzy:
Błachnio, Adam
Milanowicz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096545.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
spółka z o.o.; pokrzywdzony; postępowanie karne, reprezentacja; członek zarządu.
limited company; victim; criminal proceedings; representation; member of the management board.
Opis:
Artykuł omawia problematykę dotyczącą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jako pokrzywdzonym w postępowaniu karnym, w sytuacji, w której jedynym udziałowcem i zarazem członkiem zarządu jest sprawca czynu zabronionego popełnionego na szkodę tego podmiotu. Autorzy przedstawiają kolejno problematykę związaną z pojęciem pokrzywdzonego w aspekcie prawa karnego procesowego oraz materialnego, a także regulacje związane z zastępstwem procesowym w sytuacji konieczności wyłączenia organu spółki na gruncie prawa handlowego i postępowania cywilnego. Całość rozważań kończy przedstawienie własnego stanowiska, a także postulaty de lege ferenda.
The article discusses the situation of the limited company which is the victim in criminal proceedings where the offence against the company has been committed by its sole shareholder, the only member of its board of managers. I present issues related to the concept of the injured party from the point of view of criminal procedural and substantive law, and regulations associated with legal representation in the situation where it is necessary to exclude a company entity on the grounds of commercial law and civil proceedings. I conclude my observations with a presentation of my own position and postulates for new legislation.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 53-75
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mediation in Penal Enforcement Proceedings de lege lata
Mediacja w karnym postępowaniu wykonawczym de lege lata
Autorzy:
Broński, Włodzimierz
Bara, Damian
Dąbrowski, Marek
Sławicki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348326.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
mediation
penal enforcement proceedings
mediation settlement agreement
penitentiary proceedings
mediacja
karne postępowanie wykonawcze
ugoda mediacyjna
postępowanie penitencjarne
Opis:
The purpose of the article is to provide a dogmatic analysis of the current regulations on mediation in penitentiary proceedings in the context of its practical functioning in penitentiary units within the territory of the Regional Inspectorate of the Prison Service in Lublin. The current legal solutions are incorrect and require significant modification. This is supported by significant doubts as to the interpretation of the law and practice related to the regulation in question. Furthermore, they do not sufficiently implement acts of international law. This article consists of four parts. The first part presents the essence of mediation in penitentiary proceedings. Next, the legal nature of the mediation settlement agreement concluded in these proceedings and the international legal acts on restorative justice at the stage of serving a sentence are discussed. The last part describes the practice of applying mediation at the Regional Inspectorate of the Prison Service in Lublin.
Artykuł ma na celu dogmatyczną analizę obecnych regulacji mediacji w postępowaniu penitencjarnym w kontekście praktycznego jej funkcjonowania w jednostkach penitencjarnych na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie. Aktualne rozwiązania prawne są nieprawidłowe i wymagają znacznych modyfikacji. Przemawiają za tym istotne wątpliwości interpretacyjne w nauce prawa i praktyce związane z przedmiotową regulacją. Ponadto nie implementują w wystarczającym stopniu aktów prawa międzynarodowego. Niniejszy artykuł składa się z czterech części. W pierwszej przedstawiono istotę mediacji w postępowaniu penitencjarnym. Następnie omówiono charakter prawny ugody mediacyjnej zawartej w tym postępowaniu i międzynarodowe akty prawne dotyczące sprawiedliwości naprawczej na etapie odbywania kary. Ostatnia część opisuje praktykę stosowania mediacji na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 2; 57-72
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w sprawach o przestępstwa „stadionowe” – trudności z ustalaniem sprawstwa oraz ich wpływ na sprawność procesu
Autorzy:
Buczkowski, Konrad
Jankowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788414.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
sprawstwo
postępowanie karne
imprezy sportowe
postępowanie przyspieszone
chuligaństwo stadionowe
perpetration
criminal proceedings
sports events
emergency procedure
stadium hooligans
Opis:
Artykuł porusza zagadnienie postępowań w sprawach o przestępstwa „stadionowe”. W powszechnym odbiorze naruszenia spokojnego przebiegu tego rodzaju wydarzeń o charakterze masowym łączone są z ekscesami osób zakłócających imprezy o charakterze sportowym, a w szczególności meczy piłki nożnej. Badanie, którego wyniki są przedstawione w niniejszym opracowaniu, objęło sprawy prawomocnie zakończone na podstawie art. 59 – 61 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych w roku 2011 w zakresie występków o których mowa w art. 64 ustawy - pod kątem sprawności przebiegu postępowania w tych sprawach. Opis uzupełniono o analizę przepisów art. 59 – 61 ustawy oraz wskazanie najważniejszych problemów sygnalizowanych w literaturze, związanych z postępowaniem przyspieszonym prowadzonym w sprawach o naruszenie bezpieczeństwa imprez masowych.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2015, 22; 38-73
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
penal law
criminal law
criminal procedure
accused
the right to lie
justification
German law
law comparatistics
history of law
penal process
exception to the prohibition of committing offences
criminal procedure and the constitution
prawo karne
postępowanie karne
oskarżony
prawo do kłamstwa
kontratyp
prawo niemieckie
komparystyka prawna
historia prawa
proces karny
kontratypy pozaustawowe
gwarancje procesowe
Opis:
An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podjęcie na nowo czy wznowienie postępowania przygotowawczego umorzonego w fazie in rem z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu „faktycznie podejrzanego”?
Reinstate or re-open a preparatory proceedings, which was discontinued in phases of the proceedings in rem because of act of “really suspect” constituted an insignificant social danger?
Autorzy:
Chałubek, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596560.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
ostępowanie karne
Postępowanie przygotowawcze
znikoma społeczna szkodliwość
Criminal procedure Law
Preparatory proceeding
Insignificant social danger
Opis:
A discontinued preparatory proceedings may be reinstated pursuant to an order issued by the state prosecutor or it may be re-opened. Article 327 of the Code of Criminal Procedure regulated both situation. On the other hand the Code of Criminal Procedure does not indicate which of legal capacities applies, when there are conditions to bring criminal to justice but the previous proceedings was discontinued based on the Article. 17 § 1 point 3 – when act of offender constituted an insignificant social danger. The article focus on this problem, which is important not only in theory but also in practice. As a consequence, will be present arguments both for reinstated as well as re-opened a discontinued preparatory proceedings. Made in the article the analysis phases of the proceedings in rem and in personam as well as the related concepts of “formal suspect” and “really suspect” will indicate the additional restrictions of resume a discontinued preparatory proceedings.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2011, LXXXIV (84); 53-77
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Special case of temporary suspension of criminal prosecution (§ 159C and § 159D of the Criminal Procedure Code): an effective legal instrument in the fight against corruption or covert introduction of the institution of crown witness?
Szczególny przypadek tymczasowego zawieszenia postępowania karnego (§ 159C oraz § 159D Czeskiego kodeksu postępowania karnego): skuteczny instrument prawny w walce z korupcją czy zakamuflowane wprowadzenie instytucji świadka koronnego?
Autorzy:
Coufalová, Bronislava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818396.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
świadek koronny
współpracujący oskarżony
korupcja
postępowanie karne
odroczenie postępowania karnego
crown witness
cooperating accused
corruption
criminal prosecution
suspension of criminal prosecution
Opis:
Corruption is one of the most dangerous phenomena of contemporary society. So it is no wonder that the legislator and the whole society are always looking for new ways to effectively combat such negative phenomena. However, corruption has one specific feature, which is high latency, compared to other forms of crime. Given that corruption is characterized by a high degree of latency, it is understandable that traditional means of criminal law are unable to ensure effective detection and prosecution of this type of crime. There is a relatively new procedural legal instrument in the fight against corruption in Section 159c and 159d of the Criminal Procedure Code. However, the question is whether this new provision is not merely a covert introduction of the institution of the crown witness into the Czech legal order.
Korupcja to jedno z najniebezpieczniejszych zjawisk we współczesnym społeczeństwie. Nic więc dziwnego, że ustawodawca i całe społeczeństwo nieustannie poszukują nowych sposobów skutecznego zwalczania takich negatywnych zjawisk. Jednak korupcja ma jedną szczególną cechę, którą jest niski poziom wykrywalności w porównaniu z innymi formami przestępczości. Biorąc pod uwagę, że korupcja charakteryzuje się wysokim stopniem utajenia, zrozumiałe jest, że tradycyjne środki prawa karnego nie są w stanie zapewnić skutecznego wykrywania i ścigania tego typu przestępstw. Istnieje stosunkowo nowy proceduralny instrument prawny dotyczący zwalczania korupcji w art. 159c i 159d kodeksu postępowania karnego. Powstaje jednak pytanie, czy ten nowy przepis nie jest zakamuflowanym wprowadzeniem instytucji świadka koronnego do czeskiego porządku prawnego.
Źródło:
Forum Polityki Kryminalnej; 2021, 1; 1-13
2720-1589
Pojawia się w:
Forum Polityki Kryminalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 117

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies