Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Rozważania wokół książki Tomasza Szczygła Wojskowe postępowanie karne w II Rzeczypospolitej (1918–1939), Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2017, ss. 508.

Autorzy:

Lityński, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/916721.pdf

Data publikacji:

2019-07-17

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

wojskowe postępowanie karne
Tomasz Szczygieł

Źródło:

Czasopismo Prawno-Historyczne; 2018, 70, 2; 411-419
0070-2471

Pojawia się w:

Czasopismo Prawno-Historyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Obowiązek naprawienia szkody jako środek probacyjny w świetle orzecznictwa sądowego

Autorzy:

SZCZECHOWICZ, ADRIANNA

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804819.pdf

Data publikacji:

2019-12-26

Wydawca:

Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie

Tematy:

środek probacyjny
postępowanie karne
naprawienie szkody

Opis:

Przedmiotem rozważań jest zbadanie możliwości dochodzenia roszczeń majątkowych przysługujących pokrzywdzonemu a wynikłych ze szkody wyrządzonej przestępstwem w postępowaniu karnym. Rekompensata szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu przestępstwem może nastąpić na podstawie wniosku o naprawienie szkody z art. 46 § 1 k.k. oraz jako środek probacyjny. Istotne jest zbadanie wzajemnych relacji zachodzących pomiędzy tymi instytucjami oraz zakres i możliwość stosowania ich przy orzekaniu w przedmiocie roszczeń cywilnych w postępowaniu karnym. Nie mniej ważną kwestią dla pokrzywdzonego jest kwestia egzekucji zapadłych w tym przedmiocie rozstrzygnięć. Artykuł poświęcony został omówieniu obowiązku naprawienia szkody jako środka probacyjnego i konsekwencjami niewykonania nałożonego przez sąd obowiązku.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2019, 133(1); 155-162
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Niesprawcza odpowiedzialność karna o charakterze represyjnym (karnym) w świetle Konstytucji RP (art. 42 ust. 1)
Noncausative criminal liability as subject to penalty in light of the Constitution of the Republic of Poland (Article 42, item 1)

Autorzy:

Tarnowska, Danuta
Kaczorkiewicz, Dorota
Brzezińska, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/692934.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Constitution
crime
criminal proceedings
Konstytucja
przestępstwo
postępowanie karne

Opis:

The analysis focuses on three types of liability, that is ancillary liability (Article 24 and 25 of the Penal and Fiscal Code), pledge to return a financial gain (Article 53 of the Criminal Code and Article 24 § 5 of the Penal and Fiscal Code) and criminal liability of collective entities provided in Article 42 item 1 of the Constitution of the Republic of Poland, which refers to direct criminal liability of a perpetrator. The approach to liability reflected in the Constitution has prompted to seek to determine whether or not Article 42, item 1 refers also to indirect criminal liability, provided for in the abovementioned legal provisions. The regulations incorporated in the analysed articles lead to a conclusion that convicting the perpetrator of a crime sets the grounds for prosecution under ancillary liability, for obligation to return a financial gain, or for prosecution of collective entities. Therefore, the imperative condition for the application of such measures, subject to the abovementioned types of liability, is to find a natural person associated with the entity guilty of a crime whose consequences affect this entity. In view of the above, prosecution under noncausative criminal liability remains closely related to causative liability, as provided for in Article 42, item 1 of Poland’s Constitution. Causative liability constitutes, as a matter of fact, the fundamental condition for prosecuting under noncausative liability, while noncausative liability constitutes, in a way, a consequence of prosecuting under causative criminal liability.
Analizie poddano trzy rodzaje odpowiedzialności, tj. odpowiedzialność posiłkową (art. 24 i 25 k.k.s.), zobowiązanie do zwrotu korzyści majątkowej (art. 52 k.k. i art. 24 § 5 k.k.s.) oraz odpowiedzialność podmiotów zbiorowych w odniesieniu do art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, w którym mowa o odpowiedzialności sprawczej osoby dopuszczającej się czynu zabronionego. Z uwagi na takie ujęcie odpowiedzialności w Konstytucji w opracowaniu podjęto próbę określenia, czy art. 42 ust. 1 odnosi się także do odpowiedzialności niesprawczej, wprowadzonej wymienionymi aktami prawnymi. Unormowanie zawarte w wyżej wymienionych aktach prawnych prowadzi do wniosku, że skazanie sprawcy przestępstwa daje podstawę do pociągnięcia do odpowiedzialności posiłkowej, do zobowiązania do zwrotu korzyści majątkowej czy też do pociągnięcia do odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. Warunkiem koniecznym stosowania tych instytucji jest więc uznanie osoby fizycznej powiązanej z określonym podmiotem wymienionych przejawów odpowiedzialności za winną popełnienia przestępstwa, którego skutki dotyczą tego podmiotu. Pociągnięcie do odpowiedzialności niesprawczej pozostaje zatem w ścisłym związku z odpowiedzialnością sprawczą, o której stanowi art. 42 ust. 1 Konstytucji RP. Odpowiedzialność sprawcza jest bowiem podstawowym warunkiem pociągnięcia do odpowiedzialności niesprawczej. Ta ostatnia stanowi niejako reperkusję pociągnięcia do sprawczej odpowiedzialności karnej.

Źródło:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 4; 91-105
0035-9629
2543-9170

Pojawia się w:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Obowiązek denuncjacji w kontekście tajemnicy medycznej

Autorzy:

MUCHA, EDYTA

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1929842.pdf

Data publikacji:

2020-04-20

Wydawca:

Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie

Tematy:

obowiązek denuncjacji
tajemnica medyczna
pracownicy medyczni
postępowanie karne
prawo karne

Opis:

Przedmiotem artykułu jest problematyka obowiązku zawiadomienia o przestępstwie w odniesieniu do tajemnicy medycznej. Pracownicy medyczni podczas wykonywania świadczeń medycznych mogą wejść w posiadanie informacji wskazujących na popełnienie czynu zabronionego. Ważnym zagadnieniem jest to, czy w takiej sytuacji mogą lub powinni zawiadomić o tym fakcie organy ścigania. W celu rozstrzygnięcia tych kwestii ustawodawca defi niuje prawny i społeczny obowiązek denuncjacji. Prawny obowiązek zawiadomienia przez pracownika medycznego o przestępstwie dotyczy czynów zabronionych wskazanych w art. 240 § 1 ustawy z 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny. Wśród wymienionych enumeratywnie typów rodzajowych czynów objętych denuncjacją szczególnie istotne ze względu na poruszaną problematykę są przestępstwa zabójstwa (art. 148 k.k.) oraz pozbawienia wolności (art. 189 k.k.). Pracownik medyczny, uzyskawszy wiarygodną informację o popełnieniu czynu zabronionego, jest obowiązany do zawiadomienia organów ścigania. Nie jest istotne, czy dowiedział się tym, realizując czynności zawodowe, czy też bez związku z ich wykonywaniem. Sankcją karną za niespełnienie obowiązku wynikającego z art. 240 § 1 k.k. jest kara pozbawienia wolności do lat 3. Natomiast obowiązek społeczny denuncjacji wprowadza art. 304 § 1 ustawy z 6 czerwca 1997 r. — Kodeks postępowania karnego. Niezrealizowanie powinności o tym charakterze nie skutkuje żadnymi konsekwencjami karnymi. Społeczny obowiązek denuncjacji nie obejmuje przestępstw ściganych z oskarżenia prywatnego ani typów wnioskowych. Warto zaznaczyć, że obowiązek ten nie uchyla żadnej z tajemnic medycznych. W takim przypadku pracownik medyczny, który w związku z wykonywaniem zawodu dowiedział się o popełnieniu przestępstwa, nie ma obowiązku denuncjacji. Należy podkreślić, że pracownik medyczny może dopełnić obowiązku denuncjacji tylko, gdy wyraził na to zgodę pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy albo występują przesłanki do przyjęcia zgody domniemanej.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 158-166
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Mediacja w polskim prawie karnym

Autorzy:

Sułkowski, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/617384.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

mediation
criminal procedure
mediation procedure
mediacja
postępowanie karne
postępowanie mediacyjne

Opis:

The article discusses the mediation and character of mediation procedure in Polish criminal law based on the Code of Criminal Procedure from 6 June 1997. In the first part of his work, the author shows usage of different forms of mediation. Next, he describes a historical outline of mediation procedure and its way of development. Then, he describes entity-connected terms, a legal person entitled to be a mediator, as well as reasons why somebody cannot be a mediator. Next, the rules of mediation are discussed. Case files and prerequisites for being qualified to mediation are presented. The author also shows what is needed while writing a report and describes the settlement which is at the end of mediation procedure. Additionally, the author talks over extra provisions which enable somebody to use mediation. Finally, the recapitulation of the work is given.
W opracowaniu zostały omówione instytucje mediacji oraz charakter postępowania mediacyjnego w polskim prawie karnym na podstawie Kodeksu postępowania karnego z dnia 6 czerwca 1997 r. W pierwszej części pracy autor przedstawia używane definicje mediacji, następnie omawia zarys historyczny i kształtowanie instytucji mediacji, podmioty mediacji, terminy, podmioty uprawnione do bycia mediatorem oraz wymagania im stawiane, a także przesłanki uniemożliwiające bycie mediatorem. Następnie wskazano zasady, jakimi winna rządzić się mediacja. Ponadto zostały opisane akta sprawy, przesłanki kwalifikujące sprawę do mediacji, wymagania dotyczące sprawozdania, a także ugoda kończąca postępowanie mediacyjne. Na końcu wskazano przepisy dodatkowe, które umożliwiają stosowanie instytucji mediacji.

Źródło:

Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 35
1506-8285

Pojawia się w:

Studenckie Zeszyty Naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Zasada nemo se ipsum accusare tenetur jako gwarancja prawa do obrony
Nemo se ipsum accusare tenetur principle as a warranty of the right to defense

Autorzy:

Sułkowski, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/499553.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

zasada
obrona
postępowanie karne
principle
defense
criminal procedure

Opis:

Zasada nemo se ipsum accusare tenetur jest jedną z podstawowych zasad postępowania karnego, która koreluje z prawem do obrony i z zasadą domniemania niewinności. Choć w wielu państwach jest kwestionowana, trudno sobie wyobrazić bez niej kształt postępowania karnego. Celem opracowania jest przybliżenie jak prawo do niedostarczania dowodów na swoją niekorzyść i nie udowadniania swej niewinności wpływa na status oskarżonego. Z tego względu analizie została poddana geneza, zakres podmiotowy i przedmiotowy tej zasady, prawo do składania wyjaśnień jako niekolidujące z zasadą nemo se ipsum, zakazy dowodowe, które zapewniają jej realizację, a także wyjątki od niej.
The principle nemo se ipsum accusare tenetur is one of the fundamental principles of criminal procedure, which is connected with the right to defense and presumption of innocence principle. Although in many countries this rule is questioned, it is hard to imagine the structure of criminal procedures without this principle. The aim of this paper is to bring closer the issue of how the right of not providing evidence against your interest and not proving your innocence acts on the status of the accused. Therefore, the analysis was made regarding the genesis, subjective and objective scope of this principle, the right to be heard as not colliding with the nemo se ipsum principle, exclusionary rule which ensures realization of the principle and exceptions therefrom.

Źródło:

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2018, 8; 257-270
2299-2774

Pojawia się w:

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

PRAWO DO PRYWATNOŚCI A BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE REALIZOWANE PRZEZ PROCES KARNY

Autorzy:

Adrianna, Siostrzonek-Sergiel,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/891443.pdf

Data publikacji:

2018-08-21

Wydawca:

Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie

Tematy:

prawo do prywatności
ochrona życia prywatnego
postępowanie karne

Opis:

W przedmiotowym artykule poruszono problem naruszenia prawa do prywatności jaka może mieć miejsce w postępowaniu karnym. Zwrócono uwagę, że w postępowaniu tym dochodzi do zderzenia dwóch interesów, interesu publicznego z prywatnym. Ten pierwszy przejawia się w utrzymaniu porządku publicznego, zapobieganiu przestępstwom i karaniu ich sprawców przy jednoczesnym zapewnieniu społeczeństwu informacji o przebiegu i wynikach toczących się postępowań karnych. Natomiast drugi interes - interes prywatny, wyraża się w prawie do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz prawie do decydowania o swoim życiu osobistym. Konfrontacja tych dwóch interesów często prowadzić musi do ustąpienia jednego z nich, albowiem w każdym państwie ustawodawca odpowiednio wyważając interes prywatny z interesem publicznym musi zdecydować, czy i w jakim zakresie dopuścić ingerencję w prywatność jednostek. Kwestią problematyczną jest kierunek i zakres tego ustępstwa. Punktem wyjścia dla rozważań w tym przedmiocie musi być ustalenie treści pojęcia „prawo do prywatności”. Problemem badawczym, jaki postawiono w przedmiotowym opracowaniu była próba wypełnienia pojęcia „prawo do prywatności” poszczególnymi desygnatami wskazującymi na obszary zagrożeń. Aby uzyskać zbiór takich desygnatów o charakterze uniwersalnym sięgnięto do dorobku prawa międzynarodowego. Heterogeniczność tego prawa narzuciła konieczność omówienia prawa do prywatności odrębnie dla każdego z ośrodków prawodawczych systemu międzynarodowego. Dlatego osobno omówiono prawa do prywatności w systemie prawnym ONZ, Rady Europy o raz Unii Europejskiej. W ten sposób utworzona lista elementów prawa do prywatności powinna zostać „skonfrontowana” z przepisami regulującymi postępowanie karne, tak aby w dalszej kolejności uzyskać odpowiedź na pytanie: jak poszczególne elementy prawa do prywatności mogą być naruszane w postępowaniu karnym, a tym samym, które z tych obszarów wymagają zastosowania szczególnych środków ochrony. Podkreślenia wymaga fakt, że środki ochrony przed naruszeniami prawa do prywatności powinny płynąć z ustawy, albo przynajmniej powinno się dać je z ustawy wyinterpretować, a im więcej ustawa tych środków przewiduje, tym bardziej realna staje się realizacja oznaczonych praw i interesów. Jednostka, której prawa osobiste naruszono, powinna korzystać z maksimum możliwych prawnych środków obrony przed takim naruszeniem.

Źródło:

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 16; 400-419
2299-4033

Pojawia się w:

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Skazanie bez rozprawy w znowelizowanym kodeksie postępowania karnego

Autorzy:

Kresiński, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1921478.pdf

Data publikacji:

2019-11-15

Wydawca:

Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie

Tematy:

skazanie bez rozprawy
postępowanie skrócone
konsensualizm
porozumienia karnoprocesowe
postępowanie karne

Opis:

Celem pracy jest omówienie instytucji skazania bez rozprawy, nazywanej często przez praktyków postępowaniem skróconym, w brzmieniu określonym ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy — Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Skazanie bez rozprawy należy do grona porozumień karnoprocesowych przyjętych w polskim kodeksie postępowania karnego, definiowanych w doktrynie jako umowa między oskarżonym a oskarżycielem publicznym, pokrzywdzonym, a nawet organem procesowym, przedmiotem której jest zachowanie oskarżonego w zamian za określoną decyzję bardziej dla niego korzystną w porównaniu z tą, jakiej mógłby się spodziewać bez takiego zachowania. Uregulowane ono zostało w art. 335 i art. 343 k.p.k. Artykuł 335 k.p.k. określa dwa rodzaje wniosku o skazanie bez rozprawy, tj. wniosek samoistny, kierowany do sądu przez prokuratora zamiast aktu oskarżenia (art. 335 § 1 k.p.k.), oraz wniosek niesamoistny, dołączany przez niego do wnoszonego do sądu aktu oskarżenia (art. 335 § 2 k.p.k.). Na gruncie omawianej instytucji istnieje wiele zagadnień budzących wątpliwość zarówno teoretyków, jak i praktyków prawa. Należy do nich zaliczyć w szczególności kwestię zasadności formułowania przez ustawodawcę wymogu przyznania się do winy jako przesłanki determinującej zastosowanie skazania bez rozprawy, znaczenie braku zgody pokrzywdzonego na wystąpienie z wnioskiem o skazanie bez rozprawy dla zaistnienia przesłanki pozytywnej prognozy, możliwość skorzystania przez recydywistę z omawianego postępowania oraz określenie terminu wycofania się przez oskarżonego z zawartego porozumienia. W pracy podkreślono także konieczność stosowania postępowania skróconego w sposób zgodny z rzetelnie rozumianym wymogiem koncentracji procesowej.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2016, 3(123); 197-207
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym

Autorzy:

Kosonoga, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2167466.pdf

Data publikacji:

2022-08-01

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

postępowanie karne
szczególne postępowanie
postępowanie przyśpieszone
zasada szybkości postępowania
usprawnienie procesu karnego

Opis:

Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.

Źródło:

Ius Novum; 2022, 16, 2; 57-78
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Tryb uzyskiwania dowodu z akt Sądów Metropolitalnych – uwagi ogólne w kontekście działalności sądów karnych.
The way of obtaining evidences from ecclesiatal court's files - general attentions in the context of the criminal court's practice

Autorzy:

Dąbrowski, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596435.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

criminal proceedings
evidence proceedings
ecclesiastical courts
postępowanie karne
postępowanie dowodowe
sądy kościelne

Opis:

Niniejszy artykuł porusza istotną, choć często pomijaną problematykę określenia właściwego trybu uzyskiwania dowodów z akt tzw. sądów kościelnych. Rozważania te są szczególnie doniosłe z uwagi na szeroki zakres zastosowania powyższego źródła materiału dowodowego. Dlatego też pomimo ich teoretycznego charakteru zawierają one ważne wskazówki dla praktyki organów procesowych. Rozpoczynając swe przemyślenia od oceny pojmowanej in abstracto dopuszczalności przeprowadzenia przedmiotowego dowodu, autor rozpatruje zarysowane zagadnienie z perspektywy obowiązującego zakazu dowodowego dotyczącego tajemnicy spowiedzi. Następnie uwzględniając ogół norm systemu prawnego, w tym zwłaszcza dotyczących prawnomiędzynarodowej pozycji Sądów Metropolitalnych, dochodzi do wniosku, iż właściwym trybem pozyskiwania dowodów z omawianego źródła jest tryb pomocy prawnej – określony w art. 585 k.p.k. i następnych. Łącząc powyższe wnioski z zasadami równości obywateli i równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych, autor zarysowuje tezę o konieczności stosowania powyższego trybu w odniesieniu do każdego z szeroko pojmowanych tzw. sądów kościelnych.
The article’s main aim is to discuss the body of evidence as derived from the files of court of ecclesiastical. To be more precise, its admissibility and its adequate examination procedure. In the first place, the author of the article pinpoints the wide range of legal application of the evidence material originating from the courts of ecclesiastical. Yet, at the same time, the possibility of taking evidence is also deliberated upon by the author, especially when taking into consideration the evidentiary prohibition being the result of the seal of confession. Next, presuming taking evidence in the aforementioned circumstances to be possible, the article describes the actual practice as not allowing for a norms functioning in the judicial system, particularly the norms concerning international position of the Holy See and metropolitan courts. Consequently, the author argues the correct procedure of gaining access to the evidence in question is the procedure of legal aid defined in the article 585 Criminal Procedure code and in the subsequent articles. On balance, the author combines the conclusions presented in the article along with the principle of equality of citizens and equitability of churches and religious associations. As a result, the author proves the procedure of legal aid to be applicable not only in metropolitan courts but also in broadly defined ecclesiastical courts.

Źródło:

Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 55-69
2083-4373
2545-3181

Pojawia się w:

Acta Iuris Stetinensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

DORĘCZENIE PISMA DOROSŁEMU DOMOWNIKOWI W POSTĘPOWANIACH SĄDOWYCH I ADMINISTRACYJNYCH

Autorzy:

Gapska, Edyta
Gapski, Maciej P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/663971.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

ogólna teoria procesu
doręczenie zastępcze
dorosły domownik
postępowanie cywilne
postępowanie karne
postępowanie administracyjne

Opis:

Service of Documents on an Adult Household Member in Judicial and Administrative ProceedingsAll proceedings contain a set of rules regarding the service of process. This general procedural institution varies from one case to another, although the aim and function is always the same. One of the differences involves substituted service of documents when the party to be served is unavailable for personal service. In such a situation substituted service allows the server to deliver documents to the address of the person to be served to an adult household member. Each jurisdiction requires that it should be a responsible individual of a suitable age and discretion who guarantees that the addressee will receive the documents served. The paper shows differences in interpretation and application of the substitute service of documents in civil, criminal, administrative and tax proceedings, despite their functional and terminological similarity. In particular divergences concern the meaning of the term “adult,” which is not synonymous with the juridical term “major”. Neither is there a uniform definition of what is meant by the addressee being “unavailable” for personal service or how his substitute should confirm that he has accepted the duty of bringing the documents to the addressee’s notice. The conclusion indicates the need for clarification and unification of the regulations analysed in the article.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 1
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Nowelizacja kodeksu postępowania karnego a ochrona małoletniego podczas przesłuchania
Amendment to code of polish criminal procedure and a protection of minor during questioning

Autorzy:

Horna, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/499220.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę

Tematy:

małoletni
przesłuchanie
postępowanie karne
nowelizacja
minor
interview
criminal procedure
amendment

Opis:

W artykule zaprezentowano warunki oraz tryby przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego i świadka w świetle Ustawy z dnia 13 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2013 roku w sprawie sposobu przygotowania przesłuchania przeprowadzonego w trybie określonym w art. 185a–185c Kodeksu postępowania karnego. W opracowaniu wykazano, że przepisy prawne zapewniają małoletniemu różne poziomy ochrony uzależnione od kryterium podmiotowego (wiek, pozycja procesowa – pokrzywdzony/świadek) oraz przedmiotowego (charakter popełnionego przestępstwa).
The article is presenting conditions and modes of interviewing children victims and witnesses in the light of a act from 13 June 2013 amendment of the law of criminal code and criminal procedure code and regulation of minister of justice from 18 December 2013 regarding the ways of organizing interviews in the light of article 185a – 185c code of criminal procedure. The article shows that the regulations provide a minor different levels of protections, depending on subjective criteria (age, position in procedure - victim/witness) and subject criteria (character of committed crime).

Źródło:

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2014, 13, 2; 11-39
1644-6526

Pojawia się w:

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce
• odwiedzone

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Przestępstwo czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego

Autorzy:

Grabowska, Joanna
Kresiński, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/45261329.pdf

Data publikacji:

2023-03-10

Wydawca:

Akademia Policji w Szczytnie

Tematy:

czynna napaść
funkcjonariusz publiczny
Policja
przestępstwo
ochrona prawnokarna
postępowanie karne

Opis:

Celem artykułu jest omówienie znamion przestępstwa czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego, które zostało określone w art. 223 k.k. Przepis ten stanowi wyraz ochrony prawnokarnej funkcjonariuszy publicznych w Polsce rozumianej jako ogół przepisów prawnych określających sankcje karne oraz zasady ich stosowania wobec sprawców czynów zabronionych pod groźbą tych sankcji, służących ochronie funkcjonariuszy publicznych przed takimi czynami. Artykuł 223 k.k. określa czynną napaść na funkcjonariusza publicznego w typie podstawowym (art. 223 § 1) oraz kwalifikowanym (art. 223 § 2). Na gruncie znamion omawianego przestępstwa istnieje wiele zagadnień budzących wątpliwości zarówno teoretyków, jak i praktyków prawa. Należy do nich zaliczyć w szczególności kwestię zakwalifikowania samochodu do kategorii przedmiotów podobnie niebezpiecznych jak broń palna lub nóż oraz zasadność ustalania stopnia niebezpieczeństwa użytego przez sprawcę środka obezwładniającego. W tekście zwrócono również uwagę, że penalizacja czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego nie wynika ze wzmożonej ochrony dóbr funkcjonariuszy publicznych, ale z konieczności zapewnienia przez ustawodawcę prawidłowego funkcjonowania mechanizmów państwa.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2022, 148(4); 16-27
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Rola Policji w zwalczaniu przestępczości przeciwko dobrom kultury

Autorzy:

Karaźniewicz, Justyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1930321.pdf

Data publikacji:

2019-12-26

Wydawca:

Akademia Policji w Szczytnie

Tematy:

Policja
przestępstwa przeciwko dobrom kultury
zabytek
postępowanie karne
dziedzictwo narodowe
zwalczanie przestępczości

Opis:

Policja jako organ prowadzący postępowanie karne pełni istotną rolę w ściganiu przestępstw przeciwko zabytkom. Skuteczność działań w tym zakresie uzależniona jest od kilku czynników. W artykule zwrócono szczególną uwagę na problemy związane z ujawnianiem tego rodzaju czynów, wskazując na trudności w identyfikowaniu przedmiotu przestępstwa, a także znaczenie współpracy organów ścigania z wojewódzkimi konserwatorami zabytków. Bardzo ważną kwestią jest właściwa kwalifikacja prawna czynu, która utrudniona jest przez rozproszenie karnoprawnych regulacji odnoszących się do przestępczości przeciwko dobrom kultury w różnych aktach prawnych. Przepisy w tym zakresie zawarte są przede wszystkim w kodeksie karnym oraz w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Co więcej, ustawodawca stosuje zróżnicowaną terminologię w opisie znamion poszczególnych przestępstw. Efektowność ścigania w znacznej mierze uzależniona jest od wykorzystania w tego typu sprawach wiedzy specjalistycznej. W związku z tym podkreślono rolę biegłych i konsultantów, ale także zwrócono uwagę na potrzebę właściwego przygotowania funkcjonariuszy Policji do ścigania przestępczości przeciwko dobrom kultury.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2018, 4(132); 125-143
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Zatrzymanie osoby przez funkcjonariusza Straży Granicznej
Detention of a Person by an Officer of the Border Guard

Autorzy:

Bartnik, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38980824.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

prawo karne
postępowanie karne
zatrzymanie
Straż Graniczna
cudzoziemiec
Criminal law
criminal proceedings
arrest
Border Guard
foreigner

Opis:

Zatrzymanie osoby jest środkiem przymusu polegającym na krótkotrwałym pozbawieniu wolności. Straż Graniczna może dokonać zatrzymania tylko i wyłącznie w sytuacjach przewidzianych w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej. Będące jednym z uprawnień funkcjonariuszy zatrzymanie osoby chociaż ingeruje w konstytucyjne prawo do wolności, to ani czas zatrzymania, ani sposób traktowania zatrzymanego nie mogą stwarzać zatrzymanemu nadmiernych, a tym bardziej zamierzonych uciążliwości. Stosowanie środka przymusu w postaci zatrzymania osoby może być dokonane tylko i wyłącznie w granicach przewidzianych przez ustawę.
Detention of a person is a coercive measure consisting in short-term deprivation of liberty. Border Guard can make a stop only in the cases provided for in the Act of 12 October 1990. Border Guard. Being one of the powers of the officers arrest a person even interferes with the constitutional right to freedom, it is not the time to stop, or the treatment of the detainee can not create a detainee excessive, and the more deliberate nuisance. the use of coercive measure in the form of detention of a person can be made only within the limits provided for by law.

Źródło:

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 163-181
1896-6365

Pojawia się w:

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

O ukształtowaniu granic zatrzymania procesowego — refleksje prawnoporównawcze oraz na tle nowelizacji kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 roku

Autorzy:

Sypko, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1920619.pdf

Data publikacji:

2019-11-15

Wydawca:

Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie

Tematy:

zatrzymany
podejrzany
policja
uzasadnione podejrzenie
postępowanie karne
dowody
oskarżony
przestępca
popełnić przestępstwo
sąd

Opis:

Publikacja została poświęcona wybranym aspektom dotyczącym granic zatrzymania procesowego osoby. Swoją szczególną uwagę autor skupia wokół przedmiotowych granic zatrzymania, z uwzględnieniem znowelizowanych przepisów kodeksu postępowania karnego. Granice podmiotowe oraz temporalne zatrzymania zostały zasygnalizowane przede wszystkim w kontekście nowych uregulowań prawnych. Uwaga autora skierowana została również na granice prawne związane z kontrolą zatrzymania procesowego. Omawiając wybrane rozwiązania prawne, autor stara się je ocenić na tle rozwiązań konwencyjnych oraz konstytucyjnych, w wyniku czego dochodzi do określonych wniosków. Stąd w podsumowaniu sformułowane zostały wnioski de lege ferenda jako wynik rozważań autora nad zgodnością krajowych przepisów prawnych z przepisami międzynarodowymi mówiącymi o zatrzymaniu osoby.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2016, 1(121); 106-125
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jako świadek w postępowaniu karnym
President of the Republic of Poland as a witness in criminal proceedings

Autorzy:

Dąbrowski, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/692750.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

President
criminal procedure
witness
head of state
prezydent RP
postępowanie karne
świadek
głowa państwa

Opis:

The article discusses the legal status of the President of the Republic of Poland acting in the capacity of a witness in the course of legal proceedings. Having noted the insufficiency of the current legal regulation, the author begins his research with a detailed analysis of the concept of immunity and the possible legal circumstances which would allow the Head of the Polish state to be summoned as a witness in criminal proceedings. Then, the procedure of questioning the President of the Republic of Poland and the admissibility of imposing penalties on the Head of the State are presented in detail. The conclusion of the discussion is that although the admissibility of summoning the President of the Republic of Poland to witness should be beyond doubt, the  shape of the existing regulations continues to hinder the actual use of the source of evidence in question.
W artykule poruszono problematykę dotyczącą statusu Prezydenta RP jako świadka w postępowaniu karnym. Rozważanie obejmują szczegółową analizę konstrukcji immunitetu, co pozwala zbudować osobliwe dyrektywy interpretacyjne, a także analizę zagadnienia dopuszczalności wezwania urzędującej głowy państwa polskiego na świadka. Następnie szczegółowy przedstawiono tryb przesłuchiwania Prezydenta RP oraz dopuszczalność stosowania wobec niego kar porządkowych. Rozważania kończy zaś konkluzja, że choć dopuszczalność wezwania Prezydenta RP na świadka nie powinna budzić wątpliwości, to jednak kształt obowiązujących regulacji wciąż utrudnia realne wykorzystywanie przedmiotowego źródła dowodowego.

Źródło:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 3; 33-45
0035-9629
2543-9170

Pojawia się w:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Postępowanie w sprawach o przestępstwa „stadionowe” – trudności z ustalaniem sprawstwa oraz ich wpływ na sprawność procesu

Autorzy:

Buczkowski, Konrad
Jankowski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1788414.pdf

Data publikacji:

2021-07-30

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

sprawstwo
postępowanie karne
imprezy sportowe
postępowanie przyspieszone
chuligaństwo stadionowe
perpetration
criminal proceedings
sports events
emergency procedure
stadium hooligans

Opis:

Artykuł porusza zagadnienie postępowań w sprawach o przestępstwa „stadionowe”. W powszechnym odbiorze naruszenia spokojnego przebiegu tego rodzaju wydarzeń o charakterze masowym łączone są z ekscesami osób zakłócających imprezy o charakterze sportowym, a w szczególności meczy piłki nożnej. Badanie, którego wyniki są przedstawione w niniejszym opracowaniu, objęło sprawy prawomocnie zakończone na podstawie art. 59 – 61 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych w roku 2011 w zakresie występków o których mowa w art. 64 ustawy - pod kątem sprawności przebiegu postępowania w tych sprawach. Opis uzupełniono o analizę przepisów art. 59 – 61 ustawy oraz wskazanie najważniejszych problemów sygnalizowanych w literaturze, związanych z postępowaniem przyspieszonym prowadzonym w sprawach o naruszenie bezpieczeństwa imprez masowych.

Źródło:

Biuletyn Kryminologiczny; 2015, 22; 38-73
2084-5375

Pojawia się w:

Biuletyn Kryminologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Sądy wojskowe 1945-1955 w świetle najnowszych badań. Recenzja: M. Paszek, Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach (1946–1955). Organizacja i funkcjonowanie, Katowice – Warszawa 2019
Military courts 1945-1955 in the light of the latest research. Review: M. Paszek, Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach (1946–1955). Organizacja i funkcjonowanie [Military District Court in Katowice (1946–1955). Organization and functioning], Katowice – Warszawa 2019

Autorzy:

Wrzyszcz, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1945315.pdf

Data publikacji:

2021-04-01

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

sądownictwo wojskowe
sędziowie
obsada kadrowa
wojskowe postępowanie karne
military judiciary
judges
staffing
military criminal proceedings

Opis:

Problematyka badawcza, którą zainteresowała się Marta Paszek to niezwykle ważny aspekt w historii ustroju i prawa Polski Ludowej. W dotychczasowej historiografii odnoszącej się do ówczesnego sądownictwa wojskowego zdecydowanie dominują publikacje omawiające procesy urągające wszelkim zasadom praworządnej procedury. Optyką tych prac (zupełnie słuszną) jest przedstawianie martyrologii podsądnych, przytaczanie drakońskich wyroków, losów osób skazanych. W monografii Marty Paszek uwzględnione zostały oczywiście te kwestie, ale Autorka znacznie rozszerzyła zakres swoich badań, co należy uznać za właściwy kierunek. Artykuł recenzyjny stanowi próbę omówienia struktury monografii, oceny wykorzystanych źródeł, analizy wartości i adekwatności treści poszczególnych rozdziałów, a także zmian w stosunku do bronionej w maju 2018 r. rozprawy doktorskiej. Ocenie poddano również zasadność podjęcia tematyki analizy działalności Wojskowego Sądu Rejonowego w Katowicach oraz potrzebę publikacji tejże monografii pod kątem potrzeb nauk historyczno prawnych oraz należytego wyczerpania tematu przez Autorkę. Zauważono również oceny innych podmiotów, takich jak pozostali recenzenci, Radę Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach czy Instytut Wymiaru Sprawiedliwości.
The research issues which Marta Paszek is interested in are an extremely important aspect in the history of the system and law of the People's Republic of Poland. The historiography to date relating to the military judiciary at that time is definitely dominated by publications discussing trials that bore all the rules of lawful procedure. The viewpoint of these works is (quite rightly so) to present the martyrdom of the defendants, to quote draconian sentences and the fate of the convicted. Marta Paszek's monograph of course takes these issues into account, but the author has significantly expanded the scope of her research, which should be considered the right direction. The review article is an attempt to discuss the structure of the monograph, to evaluate the sources used, to analyse the value and appropriateness of the content of individual chapters, as well as changes to the doctoral dissertation defended in May 2018. It also assesses the legitimacy of undertaking the subject of analysis of the activities of the Military District Court in Katowice and the need to publish the same monograph in terms of the needs of historical and legal sciences and the proper exhaustion of the subject by the author. The evaluations of other entities, such as other reviewers, the Council of the Faculty of Law and Administration of the University of Silesia in Katowice and the Institute of Justice were also noted.

Źródło:

Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 493-505
1732-9132
2719-9991

Pojawia się w:

Miscellanea Historico-Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Instytucja mediacji w polskim prawie karnym
The institution of mediation in Polish criminal law

Autorzy:

Silecka-Marek, Ewelina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1369754.pdf

Data publikacji:

2020-11-01

Wydawca:

Fundacja Pedagogium

Tematy:

sprawiedliwość naprawcza
mediacja
postępowanie karne
ofiara
sprawca przestępstwa
restorative justice
mediation
criminal proceedings
victim offender

Opis:

Artykuł porusza problematykę mediacji w sprawach karnych w odniesieniu do idei sprawiedliwości naprawczej. Wskazano zalety i zagrożenia dla osoby pokrzywdzonej i sprawcyprzestępstwa wynikające z zastosowania tej alternatywnej metody rozwiązywania konfliktów. Przedstawiona została procedura postępowania mediacyjnego, aktualny stan prawny orazperspektywy upowszechnienia mediacji na różnych etapach postępowania karnego.
The article deals with the issue of mediation in criminal matters in relation to the idea of restorative justice. Advantages and threats for the victim and offender resulting from the use of this alternative method of conflict resolution are indicated. It presents the procedure of mediation proceedings, the current legal status and the prospects of popularization of mediation at different stages of criminal proceedings.

Źródło:

Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 127-144
2081-3767
2392-2656

Pojawia się w:

Resocjalizacja Polska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

TO HAVE AN INTERPRETER – A RIGHT TO A FAIR TRIAL. EVALUATION OF PERSONAL EVIDENCE OBTAINED BY THE HELP OF AN INTERPRETER
PRAWO DO SPRAWIEDLIWEGO PROCESU. OCENA ZEZNAŃ UZYSKANYCH PRZY POMOCY TŁUMACZA

Autorzy:

HATI, Csilla

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920714.pdf

Data publikacji:

2016-11-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

tłumaczenie
postępowanie karne
język prawa
język prawny
przesłuchanie
interpretation
criminal procedure
personal evidence
legal language

Opis:

The author is a trainee lawyer, and a graduating PhD student. Her field of research is the principle of directness in the criminal procedure, with special emphasis on the significance of the spoken language, and the possibility of the distortion of the information that is mediated during interpretation. The author supplements her research with her experience obtained during her time as a defense lawyer in criminal procedures. Her aim is to point out how a confession obtained with the help of an interpreter can lead to a false statement of facts. The right to have a free interpreter belongs to the circle of absolute rights of a fair procedure, the deprivation from which makes a procedure unfair in every case. However, improper interpretation bears risks of a similar proportion, as it can apply new meaning to the confessions. Thus, the forensic and questioning rules of interrogation are different when conducted with an interpreter, provided that the interrogator indeed strives to unveil the truth. This information should be part of the basic knowledge of the members of authority and the defense lawyer as well. However, both the judge and the interpreter must keep it in mind that the parties might intentionally apply such linguistic means which result in the distortion of information.
Celem niniejszej pracy jest podkreślenie, że zeznania uzyskane od świadka na drodze tłumaczenia mogą prowadzić do błędnych ustaleń faktów. Prawo do bezpłatnego skorzystania z usług tłumaczeniowych jest jednym z podstawowych praw, które musza być zapewnione w sprawiedliwym procesie sądowym. Niezapewnienie tłumaczenia lub tłumaczenie słabej jakości może prowadzić do niewłaściwej interpretacji sensu wypowiedzi co z kolei ma kluczowy wpływ na wyrok. Z tego powodu , śledczy który chce dotrzeć do prawdy powinien stosować inne procedury przesłuchania i stawiać inne pytania podczas przesłuchania z udziałem tłumacza, niż podczas przesłuchania bez tłumaczenia. Wspomniane różnice w procedurach powinny być szeroko znane, wszystkim osobom biorącym udział w procesie sądowym, jednakże sędzia i tłumacz musi pamiętać ponadto, o możliwości celowego użycia przez strony takich środków językowych, które mogą wypaczać fakty.

Źródło:

Comparative Legilinguistics; 2016, 28, 1; 25-42
2080-5926
2391-4491

Pojawia się w:

Comparative Legilinguistics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Domniemanie niewinności w ujęciu prawa krajowego i pozakrajowego
Presumption of Innocence under National and International Law

Autorzy:

Sowiński, Piotr K.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32083726.pdf

Data publikacji:

2024-04-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

presumption of innocence
Constitution
criminal procedure
repressive procedure
accused
defendant
domniemanie niewinności
Konstytucja
postępowanie karne
postępowanie represyjne
oskarżony
obwiniony

Opis:

The principle of the presumption of innocence is one of the fundamental assumptions according to which Polish criminal procedure has been constructed. In the domestic reality, this presumption is declared both by constitutional and code regulations, however, the manner in which the presumption is guaranteed there is not the same, which affects the different scope of its application. The text depicts the common and differentiating elements of these regulations. In addition, the material and subjective scope of the principle of the presumption of innocence in terms of the Convention and certain legal acts of the European Union has been analysed.
Zasada domniemania niewinności stanowi jedno z zasadniczych założeń, według których skonstruowano polskie postępowanie karne. W realiach krajowych domniemanie to jest przedmiotem regulacji zarówno konstytucyjnej, jak i kodeksowej, jednak sposób w jaki domniemanie to zostało tam przedstawione nie jest tożsamy, co wpływa na różny zakres jej stosowania. W tekście podjęto próbę przedstawienia elementów wspólnych i różnicujących te regulacje. Ponadto przeanalizowano zakres przedmiotowy i podmiotowy zasady domniemania niewinności w ujęciu konwencyjnym oraz niektórych aktów prawnych Unii Europejskiej.

Źródło:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 103-116
2082-1212

Pojawia się w:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

PRÓBA OCENY PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ PRAWNYCH W PRAWIE POLSKIM NA GRUNCIE Z USTAWY Z DNIA 28 LISTOPADA 2014 R. O OCHRONIE I POMOCY DLA POKRZYWDZONEGO I ŚWIADKA

Autorzy:

Krzysztof, Gorazdowski,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/567843.pdf

Data publikacji:

2020-01-16

Wydawca:

Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie

Tematy:

pokrzywdzony
świadek
prawo policyjne
postępowanie karne
środki ochrony i pomocy
osoby najbliższe
Policja
Prokuratura
sądy powszechne

Opis:

Każde państwo członkowskie UE powinno w swoich systemach prawnych zagwarantować w stopniu niezbędnym do realizacji celów postępowania karnego odpowiednia ochronę praw pokrzywdzonych i świadków z poszanowaniem ich godności i zapewnieniem ochrony przed wtórną wiktymizacją. Praktyka stosowania przyjętych na gruncie krajowym w tej mierze rozwiązań prawnych przy braku odpowiedniej współpracy organów wzbudza jednak wątpliwości. Warto przyjrzeć się zatem wdrożonej do krajowego porządku prawnego ustawie z dnia 28 listopada 2014r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, aby wskazać na jej mankamenty prawne, dokonać oceny stosowania przyjętych rozwiązań prawnych w praktyce, zwrócić uwagę na wątpliwości interpretacyjne. Ustawa pełni ważna rolę w kształtowaniu odpowiedniego poziomu ochrony pokrzywdzonego i świadka, jednocześnie dość głęboko ingeruje w sferę praw rodzicielskich obojga rodziców, co nie powinno uchodzić uwadze organowi ochrony jak i organowi procesowemu, które odpowiadają za współprace z innymi organami ochrony prawa dla dobra rodziny i małoletnich dzieci. pokrzywdzony, świadek, prawo policyjne, postępowanie karne, środki ochrony i pomocy, osoby najbliższe, Policja, Prokuratura, sądy powszechne

Źródło:

International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2019, 6(2); 11-40
2543-7097
2544-9478

Pojawia się w:

International Journal of Legal Studies (IJOLS)

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu Państwa na podstawie rozdziału 58 kodeksu postępowania karnego – głos w dyskusji
Liability for Damages of the State Treasury Under the Regulations of the Polish Code of Criminal Procedure – Opinion in the Discussion

Autorzy:

Kraszewska, Kamila

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596083.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

liability for damages of the State Treasury
compensation
criminal procedure
odpowiedzialność Skarbu Państwa
odszkodowanie
postępowanie karne

Opis:

Artykuł traktuje o odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa na podstawie rozdziału 58 kodeksu postępowania karnego. Celem artykułu jest zabranie głosu w dyskusji nad jego problematyką i przedstawienie wybranych refleksji, dotyczących podstawowych zagadnień związanych z tym postępowaniem, dobranych przez wzgląd na ich znaczenie dla tej procedury.
This article analyses liability for damages of the State Treasury under regulations of the Code of Criminal Procedure. The Author presents and takes part in the discussion about selected reflections and opinions, primarily focused on the main issues of the compensations proceedings.

Źródło:

Acta Iuris Stetinensis; 2018, 23, 3; 113-128
2083-4373
2545-3181

Pojawia się w:

Acta Iuris Stetinensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Rozprawa zdalna na gruncie art. 374 kodeksu postępowania karnego
Remote trial under the article 374 of the code of criminal procedure

Autorzy:

Grubalska, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2055526.pdf

Data publikacji:

2022-02-16

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

zdalna rozprawa
postępowanie karne
zasady procesowe
oskarżony
prokurator
remote trial
criminal procedure
procedural rules
defendant
prosecutor

Opis:

Przeprowadzanie zdalnych rozpraw sądowych podczas pandemii COVID-19 stało się nową rzeczywistością. W postępowaniu karnym, mocą tarczy antykryzysowej 4.0., umożliwiono organizowanie rozpraw za pośrednictwem urządzeń zapewniających komunikację na odległość. Artykuł dotyczy zdalnej rozprawy organizowanej na gruncie zmienionego art. 374 Kodeksu postępowania karnego. W opracowaniu zostały przedstawione nieścisłości pojawiające się na gruncie regulacji, dotyczące przebiegu zdalnej rozprawy, jak również zasady procesu karnego doznające ograniczenia na skutek jej organizacji. Analiza tematu doprowadziła do stwierdzenia, że nowelizacja rozwiązań jawi się jako konieczna.
Conducting remote trials during the COVID-19 pandemic has become a new reality. In Polish criminal proceedings, under the anti-crisis shield 4.0., it was possible to organise trials by using devices that ensure remote communication. The article concerns a remote trial organised on the basis of the amended article 374 of the Code of Criminal Procedure. The study presents inaccuracies appearing on the basis of regulations, concerning the conduct of a remote trial, as well as the principles of a criminal trial that are limited due to its organisation. The analysis of the topic has led to a conclusion that the amendment of solutions appears to be necessary

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 99-109
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

CZĘŚCIOWE COFNIĘCIE SKARGI ZASADNICZEJ PRZEZ OSKARŻYCIELA W POLSKIM PROCESIE KARNYM
PARTIAL WITHDRAWAL OF THE PRINCIPAL ACTION BY THE PROCESUTOR IN THE POLISH CRIMINAL PROCEEDINGS

Autorzy:

Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/443253.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

postępowanie karne
zasada skargowości
akt oskarżenia
oskarżenie subsydiarne
postępowanie prywatnoskargowe
criminal proceedings
principle of accusatorial procedure
indictment
supplementary prosecution
private prosecution procedure

Opis:

Przedmiot artykułu stanowi analiza dopuszczalności częściowego cofnięcia skargi zasadniczej przez oskarżyciela w obecnie obowiązującym modelu polskiego postępowania karnego. W opracowaniu zdefiniowano naczelne zasady procesowe dotyczące przedmiotowego zagadnienia problemowego, a mianowicie zasadę skargowości oraz kontradyktoryjności. Poddano interpretacji dyspozycję art. 14 § 2 kpk, wykorzystując w tym zakresie dyrektywy wykładni językowej, celowościowej oraz funkcjonalnej, jak również zaprezentowano argumentację uzasadniającą przyjęcie poglądu o możliwości częściowego cofnięcia skargi przez oskarżyciela publicznego. Przedstawiono procesowe implikacje wskazanego stanowiska. W opracowaniu przeanalizowano także możliwość częściowego cofnięcia skargi zasadniczej na gruncie postępowań toczących się z oskarżenia subsydiarnego oraz prywatnego.
The subject of the article is the analysis of the admissibility of a partial withdrawal of a principalaction by the prosecutor in the current model of Polish criminal proceedings. The study defines the main procedural rules regarding the issue in question, namely the principle of accusatorial procedure and adversary trial system. In the study, the disposition of Article 14 § 2 of the Code of Criminal Procedure is being interpreted with the use of linguistic, teleological and functional directives of interpretation. The study also presents the arguments justifying the acceptance of the view of the admissibility of partial withdrawal of the complaint by the public prosecutor. The study presents the procedural implications of the aforementioned standpoint. In the study the possibility of partial withdrawal of the principal action on the basis of pending supplementary or private prosecution proceedings was also analyzed.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 173-183
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Podmiotowy zakres prawa do obrony w postępowaniu karnym w świetle art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
Subjective Scope of the Right to Defense in Criminal Proceedings in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland

Autorzy:

Karaźniewicz, Justyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/6567768.pdf

Data publikacji:

2023-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

prawo do obrony
podejrzany
postępowanie karne
osoba podejrzana
criminal proceedings
the suspect
the right of defence
the suspected person

Opis:

Artykuł koncentruje się na porównaniu podmiotowego zakresu prawa do obrony określonego w art. 42 ust. 2 Konstytucji i wynikającego z art. 6 Kodeksu postępowania karnego. Orzecznictwo TK wskazuje na konieczność objęcia prawem do obrony każdej osoby, przeciwko której organ podejmuje ściganie, podczas gdy art. 6 k.p.k. przyznaje to prawo dopiero podejrzanemu i oskarżonemu. W artykule zwrócono uwagę przede wszystkim na sytuację osoby podejrzanej, której nie przedstawiono jeszcze zarzutów. Wątpliwości co do zakresu prawa do obrony tej osoby dotyczą głównie składanych przez nią oświadczeń, zarówno w związku z zatrzymaniem w czasie wysłuchania (zatrzymanego), jak i przesłuchania osoby podejrzanej w charakterze świadka. Analiza wszystkich praw i obowiązków osoby podejrzanej z punktu widzenia konstytucyjnego przekracza ramy niniejszego opracowania, zarysowano więc najważniejsze problemy oraz wskazano na możliwość prokonstytucyjnej wykładni prawa oraz potrzebę rozważenia ingerencji ustawodawcy.
The article focuses on the comparison of the personal scope of the right to defence specified in Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland and regulated in article 6 of the Code of Criminal Procedure. The jurisprudence of the Constitutional Tribunal indicates the need to extend the right of defence to any person against whom the authority undertakes prosecution, while article 6 CCP grants this right only to the suspect and the accused. The article draws attention to the situation of a suspected person who has not yet been charged. Doubts as to the scope of the right to defence relate to the statements made by this person both during the hearing (of the detained person) and during the interrogation as a witness. An analysis of all rights and obligations of this person from the constitutional point of view exceeds the scope of this study.

Źródło:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 181-193
2082-1212

Pojawia się w:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Kilka uwag o szkodliwości konstrukcji idealnego zbiegu przestępstwa skarbowego i przestępstwa – z perspektywy karnoprocesowej
Comments on the harmfulness of the construction of perfect concurrence of a tax offence and a criminal offence – from a procedural perspective

Autorzy:

Kowalski, Sebastian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147085.pdf

Data publikacji:

2022-11-29

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

przestępstwo skarbowe
przestępstwo
idealny zbieg
postępowanie karne
oszustwo podatkowe
tax offence
crime (offence)
perfect concurrence
criminal proceedings
tax fraud

Opis:

W artykule podjęto bardzo kontrowersyjny, zarówno w teorii, jak i w praktyce, problem zbiegu przestępstwa skarbowego i przestępstwa. Autor uważa tę konstrukcję za szkodliwą i naruszającą zasadę ne bis in idem. Wskazując na dominujący w orzecznictwie pogląd, że reguły wyłączania wielości ocen mają zastosowanie jedynie w wypadku zbiegu przepisów ustawy, natomiast nie stosuje się ich w razie idealnego zbiegu czynów zabronionych, o którym mowa w art. 8 § 1 k.k.s., autor przedstawia jego ujemne następstwa w perspektywie karnoprocesowej. Ujawniają się one przede wszystkim w możliwości dwukrotnego prowadzenia postępowania karnego przeciwko osobie uznanej za sprawcę czynu zabronionego, realizującego ustawowe znamiona czynu zabronionego stypizowanego w Kodeksie karnym skarbowym i w innej ustawie karnej. Może to mieć szczególne negatywne skutki dla osób, które przyznają się do popełnienia przestępstwa skarbowego dlatego, że chcą skorzystać z instytucji zaniechania ukarania sprawcy i tym samym jak najszybciej zakończyć prowadzone przeciwko nim postępowanie. Osobami takimi mogą być zaś nie tylko podatnicy lub osoby zarządzające podatnikami będącymi jednostkami organizacyjnymi, lecz także księgowi czy doradcy podatkowi.
The paper addresses the highly controversial problem, both in theory and in practice, of the confluence of a tax offence and a crime. The author considers this construction as harmful and violating the ne bis in idem principle. Pointing to the view, dominant in case law, that the rules of exclusion of plurality of assessments apply only in the case of a coincidence of provisions of an act, while they do not apply in the case of an ideal coincidence of offences referred to in Article 8 § 1 of the Fiscal Penal Code, the author points to its negative consequences in the procedural perspective. They manifest themselves primarily in the possibility of conducting criminal proceedings twice against a person recognised as the perpetrator of a prohibited act realising the statutory attributes of a prohibited act stipulated both in the Fiscal Penal Code and in another criminal law. This may have particularly negative consequences for persons who admit to having committed a tax offence only in order to benefit from the institution of abandoning the punishment of the perpetrator and thus end the proceedings against them as soon as possible. In turn, such persons may not only be taxpayers or managers of taxpayers that are organisational units, but also accountants or tax advisors.

Źródło:

Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 4; 215-237
1509-877X

Pojawia się w:

Kwartalnik Prawa Podatkowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Accelerated proceedings in criminal cases viewed from comparative law perspective
Postępowanie przyspieszone w sprawach karnych na tle prawnoporównawczym

Autorzy:

Kosonoga, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408253.pdf

Data publikacji:

2022-08-01

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

criminal proceedings
special proceedings
accelerated procedure
improvement of the criminal process
principle of expeditious proceeding
postępowanie karne
szczególne postępowanie
postępowanie przyśpieszone
zasada szybkości postępowania
usprawnienie procesu karnego

Opis:

Artykuł poświęcony został problematyce postępowania przyspieszonego. Omówiono w nim przesłanki zastosowania tego trybu w prawie polskim i przedstawiono je na tle regulacji przyjętych w innych krajach, w tym m.in.: Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Belgii. Założeniami opracowania były: ocena polskich rozwiązań prawnych oraz wykazanie podstawowych różnic i podobieństw zachodzących pomiędzy poszczególnymi krajami.
The paper covers the issue of the accelerated penal procedure. It discusses conditions for the application of this mode under Polish law and presents them against the background of regulations in force in other countries, including Germany, France, Spain, Portugal and Belgium. The assumption of the study was to assess Polish legal solutions and to demonstrate the basic similarities and differences between laws of the aforesaid countries.

Źródło:

Ius Novum; 2022, 16, 2; 54-75 (eng), 57-78 (pol)
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Mediator in criminal and civil proceedings
MEDIATOR W POSTĘPOWANIU KARNYM I CYWILNYM

Autorzy:

Cybulko, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1390085.pdf

Data publikacji:

2017-12-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

mediator
court mediator
register of accredited mediators
mediator’s qualifications
criminal procedure
civil procedure
mediator sądowy
lista stałych mediatorów
kwalifikacje mediatorów
postępowanie karne
postępowanie cywilne

Opis:

Tematem artykułu jest porównanie statusu zawodowego mediatorów karnych i cywilnych. Analizie poddane zostały takie zagadnienia, jak: sposób uregulowania statusu mediatora, wymogi formalne i merytoryczne wobec kandydatów na mediatorów oraz przypisane mediatorom uprawnienia i obowiązki. Porównanie podobieństw i różnic między istniejącymi regulacjami w kontekście specyfiki funkcji i celów poszczególnych typów mediacji było punktem wyjścia do odpowiedzi na pytanie o celowość i użyteczność odrębnego regulowania statusu mediatora w obszarze prawa cywilnego i karnego. Prowadzone rozważania doprowadziły do wniosku o celowości zachowania odrębności regulacyjnej w obszarze kwalifikacji, kompetencji i zadań mediatorów, przy jednoczesnej potrzebie uporządkowania sytuacji prawnej i ujednolicenia obowiązujących regulacji w obszarze uwierzytelniania mediatorów oraz stawianych im wymogów formalnych.
The article presents the comparison of the professional status of mediators in civil and criminal matters. It analyses such issues as: the way the legal status of mediators is regulated, formal and substantive requirements for the candidates for mediators as well as the rights and obligations of mediators. The comparison of similarities and differences between existing regulations with respect to goals and functions of the respective types of mediation serves as a starting point for answering the question whether a separate regulation of the legal status of mediators in the area of civil and criminal law is indeed purposeful and practical. The analysis leads to the conclusion that it is in general purposeful to maintain separate regulations with respect to qualifications, competences and obligations of mediators. At the same time, there are considerable arguments in favour of further clarification of the legal situation and the unification of the rules for authentication of mediators and establishing formal requirements for their activity

Źródło:

Ius Novum; 2017, 11, 4; 74-94
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

The Evolution of the Status of Legal Counsel in a Criminal Procedure

Autorzy:

Bereza, Arkadiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/618617.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

legal counsel
criminal procedure
attorney
plenipotentiary
legal assistance from the office
radca prawny
postępowanie karne
obrońca
pełnomocnik
pomoc prawna z urzędu

Opis:

The status of legal counsel in a criminal procedure has been gradually changing over time. It was caused by political factors, and was connected with  the necessity to overcome the reluctance of the Bar Association. Initially, a legal counsel could appear in a criminal trial as an attorney, although until 2009 this entitlement was limited to a defined group of represented bodies. The authority to defend was granted to legal counsels in misdemeanour cases in 2001, except for disciplinary proceedings. Greater governance in the powers of legal counsels and defence lawyers resulted in the Bill on the lawyer profession  of 22 October 2009, which aimed at creating the so-called new Bar Association. However, the Bill was not passed because of critical attitude of both professional bodies. The Bill would have allowed a legal counsel to appear before a court as a defence lawyer in a criminal procedure. An attempt to resolve this issue was made during work on comprehensive amendments to the criminal-procedure law. This work began in 2012 and resulted in the Act of 27 September 2013 on Amending the Act – the Code of Criminal Procedure and other acts. Finally, legal counsels were granted the power to appear before a court in the capacity of a defence lawyer in a criminal procedure, excluding legal counsels working under employment contracts, apart from the researchers and academics. Attempts to question the aforementioned amendment by the Bar Association in  the Constitutional Tribunal proved to be ineffective. The next amendment to the criminal-procedure law, passed in March 2016, restoring some of the provisions in force prior to the great reform of criminal trials, did not change the powers of legal counsels to appear before a court as defence lawyers  in a criminal procedure.
Status radcy prawnego w postępowaniu karnym ulegał z biegiem czasu stopniowej zmianie. Były one uzależnione od czynników politycznych oraz wiązały się z koniecznością przełamania oporu adwokatury. Początkowo radca prawny mógł występować w procesie karnym jako pełnomocnik, choć to uprawnienie było do 2009 r. ograniczone do ściśle określonego kręgu reprezentowanych podmiotów. Uprawnienia obrończe po raz pierwszy, nie licząc postępowań dyscyplinarnych, zostały radcom prawnym przyznane w sprawach o wykroczenia w 2001 r. Zbliżenie uprawnień radców prawnych i adwokatów zaowocowało projektem ustawy o zawodzie adwokata z dnia 22 października 2009 r., zmierzającym do stworzenia tzw. nowej adwokatury. Projekt nie został uchwalony ze względu na krytyczne stanowiska obu samorządów. Przewidywał w swej treści możliwość występowania radcy prawnego w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym. Realizacja tego postulatu została podjęta w pracach nad wielką nowelizacją postępowania karnego. Prace te rozpoczęły się w 2012 r. i znalazły finał w ustawie z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw. Ostatecznie przyznano radcom prawnym uprawnienie do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym, z wyłączeniem radców prawnych pozostających w stosunku pracy, nie licząc pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych. Próby zakwestionowania wskazanej nowelizacji przez adwokaturę przed Trybunałem Konstytucyjnym okazały się nieskuteczne. Kolejna zmiana postępowania karnego, uchwalona w marcu 2016 r., przywracająca niektóre rozwiązania obowiązujące przed wielką reformą procesu karnego, nie zmieniła już wprowadzonych uprawnień radców prawnych do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym.

Źródło:

Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375

Pojawia się w:

Studia Iuridica Lublinensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Special case of temporary suspension of criminal prosecution (§ 159C and § 159D of the Criminal Procedure Code): an effective legal instrument in the fight against corruption or covert introduction of the institution of crown witness?
Szczególny przypadek tymczasowego zawieszenia postępowania karnego (§ 159C oraz § 159D Czeskiego kodeksu postępowania karnego): skuteczny instrument prawny w walce z korupcją czy zakamuflowane wprowadzenie instytucji świadka koronnego?

Autorzy:

Coufalová, Bronislava

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1818396.pdf

Data publikacji:

2021-06-29

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

świadek koronny
współpracujący oskarżony
korupcja
postępowanie karne
odroczenie postępowania karnego
crown witness
cooperating accused
corruption
criminal prosecution
suspension of criminal prosecution

Opis:

Corruption is one of the most dangerous phenomena of contemporary society. So it is no wonder that the legislator and the whole society are always looking for new ways to effectively combat such negative phenomena. However, corruption has one specific feature, which is high latency, compared to other forms of crime. Given that corruption is characterized by a high degree of latency, it is understandable that traditional means of criminal law are unable to ensure effective detection and prosecution of this type of crime. There is a relatively new procedural legal instrument in the fight against corruption in Section 159c and 159d of the Criminal Procedure Code. However, the question is whether this new provision is not merely a covert introduction of the institution of the crown witness into the Czech legal order.
Korupcja to jedno z najniebezpieczniejszych zjawisk we współczesnym społeczeństwie. Nic więc dziwnego, że ustawodawca i całe społeczeństwo nieustannie poszukują nowych sposobów skutecznego zwalczania takich negatywnych zjawisk. Jednak korupcja ma jedną szczególną cechę, którą jest niski poziom wykrywalności w porównaniu z innymi formami przestępczości. Biorąc pod uwagę, że korupcja charakteryzuje się wysokim stopniem utajenia, zrozumiałe jest, że tradycyjne środki prawa karnego nie są w stanie zapewnić skutecznego wykrywania i ścigania tego typu przestępstw. Istnieje stosunkowo nowy proceduralny instrument prawny dotyczący zwalczania korupcji w art. 159c i 159d kodeksu postępowania karnego. Powstaje jednak pytanie, czy ten nowy przepis nie jest zakamuflowanym wprowadzeniem instytucji świadka koronnego do czeskiego porządku prawnego.

Źródło:

Forum Polityki Kryminalnej; 2021, 1; 1-13
2720-1589

Pojawia się w:

Forum Polityki Kryminalnej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

WYBRANE ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z POKRZYWDZONYM JAKO SPÓŁKĄ Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
The Limited Company as a Victim in Criminal Proceeding: Selected Issues

Autorzy:

Błachnio, Adam
Milanowicz, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2096545.pdf

Data publikacji:

2020-07-30

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

spółka z o.o.; pokrzywdzony; postępowanie karne, reprezentacja; członek zarządu.
limited company; victim; criminal proceedings; representation; member of the management board.

Opis:

Artykuł omawia problematykę dotyczącą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jako pokrzywdzonym w postępowaniu karnym, w sytuacji, w której jedynym udziałowcem i zarazem członkiem zarządu jest sprawca czynu zabronionego popełnionego na szkodę tego podmiotu. Autorzy przedstawiają kolejno problematykę związaną z pojęciem pokrzywdzonego w aspekcie prawa karnego procesowego oraz materialnego, a także regulacje związane z zastępstwem procesowym w sytuacji konieczności wyłączenia organu spółki na gruncie prawa handlowego i postępowania cywilnego. Całość rozważań kończy przedstawienie własnego stanowiska, a także postulaty de lege ferenda.
The article discusses the situation of the limited company which is the victim in criminal proceedings where the offence against the company has been committed by its sole shareholder, the only member of its board of managers. I present issues related to the concept of the injured party from the point of view of criminal procedural and substantive law, and regulations associated with legal representation in the situation where it is necessary to exclude a company entity on the grounds of commercial law and civil proceedings. I conclude my observations with a presentation of my own position and postulates for new legislation.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 53-75
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

SĄDOWNICTWO SĘDZIÓW POKOJU W DROBNYCH SPRAWACH KARNYCH – PERSPEKTYWA LEGISLACYJNA
JUDICARY OF JUDGES OF PEACE IN PETTY CRIMINAL CASES – LEGISLATIVE PERSPECTIVE

Autorzy:

Kruszyński, Pior
Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/443208.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

sędziowie pokoju
postępowanie karne
prawo karne materialne
propozycje legislacyjne
reforma
szybkość postępowania
judges of peace
criminal proceedings
substantive criminal law
legislative proposals
reform
speed of proceedings

Opis:

Artykuł poświęcony został instytucji sędziów pokoju. W opracowaniu przedstawiona została istota sądownictwa sędziów pokoju. Zaprezentowano regulacje dotyczące sędziów pokoju pojawiające się w polskim ustawodawstwie na przestrzeni jego historycznego rozwoju. Dokonano także analizy o charakterze prawnoporównawczym, ze szczególnym uwzględnieniem anglosaskiej kultury prawnej. W publikacji zaprezentowano propozycje legislacyjne wiążące się z postulowanym przez autorów wprowadzeniem instytucji sędziów pokoju do polskiego porządku prawnego w zakresie drobnych spraw karnych, jak również przedstawiono zalety takiego sądownictwa. W artykule sformułowano propozycje dotyczące zakresu kognicji sędziów pokoju, jak również podstawowych zasad prowadzonego przed nimi postępowania karnego.
The article is devoted to the institution of the judges of peace. The study presents the essence of the judiciary of the judges of peace. The study presents regulations concerning the judges of peace appearing in Polish legislation over its historical development. A comparative legal analysis was also performed, with particular focus on Anglo-Saxon legal culture. The publication presents legislative proposals related to the postulated introduction of the institution of peace judges into the Polish legal system in terms of petty criminal cases, as well as the advantages of such a judiciary. The article formulates proposals regarding the scope of cognition of the judges of peace as well as the basic rules of the criminal proceedings conducted before them.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 143-158
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego
The well-being of the minor victim and the exercise of the right to defence – considerations on the basis of the judicial practice of appointing a defence lawyer in the in rem phase to interrogate the minor victim

Autorzy:

Kosmowski, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2188114.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Instytut Wymiaru Sprawiedliwości

Tematy:

postępowanie karne
małoletni pokrzywdzony
prawo do obrony
obrońca
postępowanie przygotowawcze in rem
criminal proceedings
minor victim
right to defence
defence counsel
preparatory proceedings in the case

Opis:

Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.

Źródło:

Prawo w Działaniu; 2023, 53; 195-210
2084-1906
2657-4691

Pojawia się w:

Prawo w Działaniu

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Prawo do informacji o własnych prawach w postępowaniu karnym jako jeden z wymiarów edukacji praw człowieka
Right to Information on Rights in Criminal Proceedings as One of the Dimensions in Human Rights Education

Autorzy:

Kolendowska-Matejczuk, Marta
Mrowicki, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/506694.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

letter of rights
interrogation
criminal proceedings
human rights
legal education
pouczenie o prawach i obowiązkach
przesłuchanie
postępowanie karne
prawa człowieka
edukacja prawnicza

Opis:

The authors focus on the issues concerning the human rights education, in particular concerning the rights of the parties in the criminal proceedings. It involves also the questions of the obligations and the manner in which the suspects are presented with the letter of rights. These aspects are shown also from the European law perspective. It indicates the shortcomings in the legal education in the above mentioned area.
W artykule poruszone zostały zagadnienia związane z edukacją w zakresie praw obowiązujących w postępowaniu karnym, jako jednym z aspektów edukacji o prawach człowieka. Omówione zostały kwestie dotyczące obowiązku i sposobu informowania podejrzanych i oskarżonych o ich prawach, z naciskiem na regulacje europejskie mające za przedmiot wskazaną problematykę. Publikacja ukazuje braki w edukacji prawniczej w tym zakresie.

Źródło:

Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 101-114
1733-2680
2451-0610

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Międzynarodowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

W obronie skargi nadzwyczajnej w sprawach karnych
In defence of the extraordinary appeal in criminal cases

Autorzy:

Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2052883.pdf

Data publikacji:

2020-10-05

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

postępowanie karne
kontrola sądowa
skarga
nadzwyczajny środek zaskarżenia
kasacja
Sąd Najwyższy
criminal proceedings
judicial review
complaint
extraordinary appeal measure
cassation
Supreme Court

Opis:

Przedmiot artykułu stanowi analiza skargi nadzwyczajnej w sprawach karnych, wprowadzonej do polskiego systemu prawnego ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym. Celem opracowania jest zbadanie zasadniczych cech nowego środka zaskarżenia. W artykule omówiono główne założenia normatywne skargi nadzwyczajnej. Analizie poddano podstawy wniesienia skargi, jak również przyjęty przez ustawodawcę sposób procedowania w jej przedmiocie. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za wprowadzeniem nowego środka zaskarżenia do polskiego systemu prawnego. Sformułowano również proponowany sposób wykładni przepisów poświęconych skardze nadzwyczajnej.
The subject of the article is the analysis of the extraordinary appeal in criminal cases, that has been established by the Act of 8 December 2017 on the Supreme Court. The purpose of the article is to present and analyse the new regulation. The article covers the main issues, which are the most crucial both in law doctrine and the judicial application of law. The author presents the nature of this specific kind of appeal complaint, conditions of its application and the proceedings in this matter. The paper examines each of the issues penetratingly. The study presents the arguments, which justify the implementation of the new extraordinary appeal measure to the Polish legal system. Besides, the author presents proposals connected with the interpretation of the new regulation.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 3, XX; 275-292
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na wszczęcie postępowania karnoskarbowego w świetle najnowszego orzecznictwa sądów administracyjnych
Suspension of the limitation period of a tax obligation due to initiation of proceedings in matters of revenue offences in light of the most recent judgments of administrative courts

Autorzy:

Pilarczyk, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30097952.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

suspension of limitation period
tax obligation
criminal proceedings
administrative court
Tax Ordinance Act
zawieszenie przedawnienia
zobowiązanie podatkowe
postępowanie karne
sąd administracyjny
ordynacja podatkowa

Opis:

Celem artykułu jest przeanalizowanie najnowszych orzeczeń sądów administracyjnych dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej i ustalenie, jak wpłyną one na stosowanie tego przepisu. Przewiduje on bowiem możliwość wstrzymania rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego lub jego zawieszenia, jeżeli został już rozpoczęty, z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania. Przepis ten budzi duże wątpliwości co do zasadności swojego obowiązywania z uwagi na brak przekonującego uzasadnienia dla jego obecności w polskim porządku prawa, jak i na wątpliwości dotyczące wykładni jego treści. Grozi on także nadużywaniem jego stosowania przez administrację podatkową. Z tego względu w ostatnich latach sądy administracyjne wydały wiele orzeczeń ograniczających możliwość wykorzystywania tego przepisu przez organy podatkowe. Autor dokonał analizy tez tych orzeczeń, stosując metodę dogmatycznoprawną i odnosząc się przy tym do opinii przedstawicieli doktryny na temat analizowanej instytucji oraz także w pewnym stopniu do danych statystycznych dotyczących jej stosowania. Niestety w opinii autora z dokonanej analizy nie wynika, by przywołane orzeczenia eliminowały ryzyko nadużywania tej instytucji, dlatego autor postuluje konieczność ingerencji ustawodawcy w celu uchylenia przepisu powodującego możliwość naruszania podstawowych praw podatników.
The aim of this article is to analyse the most recent judgments of administrative courts concerning Article 70(6)(1) of the Tax Ordinance Act in order to determine how they will affect the application of this provision. It provides for the possibility to suspend the commencement of the limitation period of a tax obligation or to suspend it, if it has already commenced, on the day of commencement of the proceedings in the case of a revenue offence or a revenue petty offence of which the taxpayer was notified, if the suspicion of an offence or petty offence is associated with failure to perform the obligation. This article also faces a threat that its application might be abused by the tax administration. For this reason, in recent years, administrative courts have issued a number of rulings limiting the tax authorities’ right to use this provision. The author analyses their theses using the research method of an analysis of the law in force, referring at the same time to the opinions of legal scholars and commentators on the institution analysed and also to some extent to statistical data on its application. However, in the author’s opinion, the analysis does not show that these rulings eliminate the risk of abuse of this institution. Therefore, the author postulates that the legislator should intervene in order to repeal the provision which creates room for infringement of basic taxpayers’ rights.

Źródło:

Acta Iuris Stetinensis; 2023, 42; 113-134
2083-4373
2545-3181

Pojawia się w:

Acta Iuris Stetinensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

GLOSA DO POSTANOWIENIA SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 3 WRZEŚNIA 2020 R., V KO 57/20
A Gloss to Decision V KO 57/20 of the Polish Supreme Court of 3 September 2020

Autorzy:

Badowiec, Renata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2096732.pdf

Data publikacji:

2021-12-26

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

postępowanie karne; bezstronność; sędzia; aplikant; art. 40 kodeksu postępowania karnego.
criminal proceedings; impartiality; judge; trainee; Art. 40 of the Polish Code of Criminal Procedure.

Opis:

W komentowanym postanowieniu Sąd Najwyższy sformułował tezę, że pojęcie udziału sędziego w sprawie, w rozumieniu przesłanek wyłączenia z art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., oznacza wystąpienie sędziego w sprawie, której rozpoznanie nastąpiło w całości albo choćby w części z udziałem osób wskazanych w art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., tzn. co najmniej rozpoczęło się albo rozpoczęte trwało, ewentualnie nastąpiło podjęcie przez te osoby innych czynności równoznacznych z zajęciem stanowiska w sprawie. Tezy tej nie można zaaprobować. Podzielić natomiast można stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym aplikant adwokacki (radcowski) działający z upoważnienia obrońcy lub pełnomocnika jest także uczestnikiem postępowania, w związku z udziałem którego może mieć zastosowanie wyłączenie sędziego w trybie art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., chociaż występuje on na podstawie instrukcji udzielającego upoważnienia i w granicach jego pierwotnego umocowania.
  In the decision commented on in this article, the Supreme Court of the Republic of Poland ruled that the concept of a judge’s “participation” in a case, within the meaning of the grounds for exclusion given in Art. 40 § 1 point 3 of the Polish Code of Criminal Procedure, means that the judge sat on the bench hearing a case which was considered, in whole or at least in part with the participation of persons specified in Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, i.e. a case in which proceedings at least commenced or were in progress, or in which these persons undertook actions tantamount to taking a position on the case. I fnd this statement inadmissible. However, I concur with the Supreme Court’s ruling that a trainee legal adviser (aplikant adwokacki, aplikant radcowski) acting under the authority of a defence lawyer or representative is also a participant in the proceedings, and hence the exemption of a judge may apply pursuant to Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, even though the trainee appeared on the grounds of the authorisation issued by the defence lawyer and within the bounds of the authorisation.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 347-359
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Jawność postępowania karnego z perspektywy bezpieczeństwa prawnego w świetle nowelizacji art. 357 k.p.k. z dnia 10 czerwca 2016 roku
Openness of Criminal Proceedings from the Perspective of Legal Security in the Light of Amended Article 357 of the Code of Criminal Procedure of 10 June 2016

Autorzy:

Kwarciana, Kamila

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1804763.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

bezpieczenstwo prawne
pewnosc prawa
jawnosc zewnetrzna
jawnosc wewnetrzna
postepowanie karne
proces karny
legal security
legal certainty
external openness
internal openness
criminal proceedings
criminal trial

Opis:

Niniejszy artykuł omawia kwestię jawności zewnętrznej postępowania karnego z perspektywy bezpieczeństwa prawnego. Przejawem urzeczywistniania się tejże jawności jest ustawowe zagwarantowanie przedstawicielom środków masowego przekazu możliwości utrwalania oraz transmisji przebiegu procesu. Opracowanie jest także próbą dokonania oceny nowelizacji przepisów prawa zawartych w art. 357 k.p.k. z dnia 10 czerwca 2016 r. pod kątem urzeczywistnienia wartości bezpieczeństwa prawnego. Autorka w sposób pozytywny ocenia kierunek zmian w polskim prawie, jednakże stara się też wskazać uregulowania prawne mogące godzić w pewność prawa, tym samym ujemnie wpływając na możliwość urzeczywistniania się idei bezpieczeństwa prawnego na gruncie prawa karnego.
This article discusses external openness of criminal proceedings from the perspective of legal security. Realization of that openness is manifested in a statutory guarantee of a possibility to record and transmit trial granted to representatives of the mass media. The paper is also an attempt to assess legal amendments contained in Article 357 of the Code of Criminal Procedure of 10 June 2016 in terms of realization of the legal security idea. The author positively evaluates the direction of changes in Polish law, however she also tries to identify legislation that could undermine legal certainty, thereby negatively affecting the possibility of realization of the legal security concept in the context of criminal law.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 61-75
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Opinia biegłego z zakresu badań genetycznych w świetle analizy rezultatów badania ankietowego. Moc dowodowa, wiarygodność i przydatność naukowego środka dowodowego do dowodzenia wybranych rodzajów przestępstw
Expert opinion in DNA analysis as seen from the perspective of questionnaire findings. Evidential value, reliability and scientific usability of this evidence in criminal proceeding

Autorzy:

Achrem, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/499771.pdf

Data publikacji:

2013-12

Wydawca:

Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji

Tematy:

opinia biegłego
postępowanie karne
badania genetyczne
moc dowodowa
wiarygodność
dowodzenie przestępstw
badania ankietowe
genetic expert opinion
penal proceedings
reliability
evidential strength
evidential procedure
surveys

Opis:

W artykule przedstawiono rezultaty badań ankietowych przeprowadzonych pośród sędziów sądów rejonowych i okręgowych oraz stron postępowania karnego. Zamieszczone rozważania dotyczą trzech najważniejszych aspektów środka dowodowego opartego na polimorfizmie genetycznym: mocy dowodowej opinii biegłego z zakresu badań genetycznych, jej wiarygodności w porównaniu z innymi opiniami wykorzystującymi do identyfikacji cechy biologiczne człowieka, a także przydatności tego środka dowodowego do realizacji celów postępowania karnego w odniesieniu do rodzaju przestępstw zawartych w kodeksie karnym. W wyniku analizy rezultatów badań stwierdzono, iż opinia biegłego z zakresu badań genetycznych charakteryzuje się najwyższą mocą dowodową oraz wiarygodnością w porównaniu z opiniami daktyloskopijnymi, osmologicznymi oraz fonoskopijnymi. Stwierdzono także, iż najwyższą przydatność wywody biegłego, których podstawą jest polimorfizm cząsteczki DNA wykazują w dowodzeniu przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu oraz wolności seksualnej. W stosunku do przestępstw przeciwko mieniu ankietowani stwierdzili, iż naukowy środek dowodowy wykazuje średni stopień przydatności, a jest nieprzydatny dla postępowań dowodowych związanych z popełnieniem przestępstw przeciwko środowisku i bezpieczeństwu w komunikacji.
The author focuses on showing the result of survey, which was conducted in 2012 among judges, attorneys and solicitors. The answers to three important questions on reliability of expert opinion, evidential strength and usefulness of biological evidence to prove criminal offenses (e.g. homicide, sexual abuse, offences against property, traffic and natural environment) were described in the article. According to respondents the genetic expert opinion is the most reliable one. Moreover this scientific evidence has the highest level of evidential strength out of fingerprint, scent and audio examination expert opinions. The highest level of usefulness of DNA expert opinion was found in case of crime against person and sexual rape. According to judges, attorneys and solicitors the genetic expert opinion is of lowest value as the scientific evidence in cases involving traffic crime and natural environment, whereas medium value of DNA opinion has been attributed to crimes against property.

Źródło:

Problemy Kryminalistyki; 2013, 282; 9-16
0552-2153

Pojawia się w:

Problemy Kryminalistyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Remarks on the Question of Cessation of the Running of Limitation Period for Amenability to a Penalty (Selected Issues)
Uwagi w kwestii przerwy biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw (kwestie wybrane)

Autorzy:

Nowikowski, Ireneusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31348194.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

extension of the limitation period for the offence
limitation period
Penal Code
criminal proceedings
wydłużenie przedawnienia karalności przestępstwa
termin przedawnienia
Kodeks karny
postępowanie karne

Opis:

The author discusses the regulations concerning cessation of the running of limitation period for amenability to a penalty contained in the Act of 13 June 2019 amending the Penal Code and certain other acts, in the draft Act amending the Penal Code and certain other acts of 16 September 2021, and in the Act of 7 July 2022 amending the act – Penal Code and certain other acts. The Constitutional Tribunal in its judgment of 14 July 2020 (Kp 1/19) decided that the Act of 13 June 2019 amending the Penal Code and certain other acts was incompatible in its entirety with Article 7 in conjunction with Article 112 and Article 119 (1) of the Polish Constitution. According to the Constitutional Tribunal, the reason for the defectiveness of this law was the Sejm’s failure to observe the correct procedure for the adoption of this law as provided for in the Constitution. Under the proposed regulation, in the case of a reasonable suspicion of another offence found in the course of criminal proceedings, the criminality of this newly disclosed offence was supposed to be extended as set out in Article 102 § 1 of the Penal Code. A circumstance to cause an extension (or cessation) of the limitation period for a newly disclosed offence would be reasonable suspicion that the offence was committed. In that case, the amenability to a penalty for that offence would be temporally extended from the date on which the first evidence-taking activity was proceeded to determine whether that offence had been committed. The author criticized this proposal and put forward arguments challenging the validity of this amendment to the Penal Code. The discussion leads to the conclusion that the proposed amendment to Article 102 of the Penal Code does not guarantee that the time in which the circumstances justifying the extension of the limitation period for the offence would occur is precisely determined. The limitation period should be set in such a way as to allow precise determination of the lapse of that period. It determines the cessation of amenability to a penalty and thus the admissibility or inadmissibility of criminal proceedings. Moreover, the amendment does not guarantee that a reasonable suspicion of committing the crime arises. This, therefore, justifies the finding that legislation does not fulfil the guarantee (protection) function relating to statutes of limitation as a precondition of a criminal trial. For these reasons, the solution offered in proposed Article 102 § 2 of the Penal Code should be considered highly debatable.
Przedmiotem rozważań są regulacje dotyczące przerwy biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw zawarte w ustawie z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, w projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 września 2021 r. i w ustawie z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 14 lipca 2020 r. (Kp 1/19) orzekł, że ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw niezgodna jest w całości z art. 7 w zw. z art. 112 i art. 119 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego przyczyną wadliwości owej ustawy było niezachowanie przez Sejm przewidzianego w Konstytucji trybu uchwalenia tej ustawy. Zgodnie z proponowaną regulacją jeżeli w toku wszczętego postępowania karnego powzięto uzasadnione podejrzenie popełnienia innego przestępstwa, to karalność tego nowo ujawnionego przestępstwa miała ulegać przedłużeniu w sposób określony w art. 102 § 1 Kodeksu karnego. Okolicznością, która powodowałaby wydłużenie (przerwę) przedawnienia karalności nowo ujawnionego przestępstwa, miałoby być uzasadnione podejrzenie popełnienia tego przestępstwa. W tym wypadku karalność tego przestępstwa ulegałaby przedłużeniu z dniem, w którym podjęto pierwszą czynność dowodową zmierzającą do ustalenia, czy przestępstwo to zostało popełnione. Autor krytycznie ocenił tę propozycję i wskazał argumenty kwestionujące zasadność tej nowelizacji Kodeksu karnego. Przeprowadzone rozważania pozwoliły na sformułowanie wniosku, że proponowana nowelizacja art. 102 Kodeksu karnego nie daje gwarancji dokładnego ustalenia czasu, w którym miałaby wystąpić okoliczność uzasadniająca wydłużenie przedawnienia karalności przestępstwa. Termin przedawnienia powinien być wyznaczony w taki sposób, który pozwala na precyzyjne ustalenie upływu tego terminu, decyduje on bowiem o ustaniu karalności przestępstwa, a tym samym dotyczy dopuszczalności albo niedopuszczalności procesu karnego. Ponadto nowelizacja ta nie daje gwarancji stwierdzenia zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa. Uzasadnia to zatem stwierdzenie, że regulacja ta nie spełnia funkcji gwarancyjnej (ochronnej) związanej z przedawnieniem jako przesłanką procesu karnego. Z tych względów rozwiązanie zawarte w projektowanym art. 102 § 2 Kodeksu karnego należy uznać za wysoce dyskusyjne.

Źródło:

Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 3; 203-232
1731-6375

Pojawia się w:

Studia Iuridica Lublinensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2019 r., sygn. I SA/Wr 365/19
Gloss to the judgment of the Regional Administrative Court in Wrocław of 22th July 2019 (I SA/Wr 365/19)

Autorzy:

Porada, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2123658.pdf

Data publikacji:

2019-09-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

bieg terminu przedawnienia
postępowanie karne skarbowe
nadużycie prawa
zawieszenie biegu terminu przedawnienia
period of limitation
fiscal penal proceeding
abuse of rights
suspend the limitation period

Opis:

Glosa omawia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, w którym po raz pierwszy wyraźnie sprzeciwiono się praktyce instrumentalnego wszczynania postępowań karnych skarbowych w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Sąd doszedł do wniosku, co jest istotnym novum, że zasadność wszczęcia postępowania karnego skarbowego nie może pozostawać poza kontrolą sądową. W wyroku rozwinięto również zagadnienie nadużycia prawa przez organy podatkowe, które to nadużycie stało się podstawą do uchylenia zaskarżonej decyzji, oraz zaproponowano uniwersalny test nadużycia prawa przez organy podatkowe. W związku z tym autor wyraził nadzieję, że wyrok ten będzie przełomowy, a sądy administracyjne coraz częściej zaczną kwestionować praktyki organów mające znamiona nadużycia prawa.
Gloss elaborates the judgement of Regional Administrative Court in Wrocław, in which for the first time Court explicitly opposed against the practice of instrumentally initiating fiscal penal proceedings in order to suspend the period of limitation of a tax liability. What is new in the Polish jurisdiction, the Court concluded that validity of initiating fiscal penal proceedings should remain under court’s jurisdiction. In abovementioned judgement issue of abuse of rights by the tax authority was developed, which was legal basis to annulment of the decision. A new versatile test of abuse of rights was proposed by the Court. In connection with the above, the author expressed hope that this judgement will be crucial and polish administrative courts will increasingly begin to question doubtful practices committed by the tax authorities.

Źródło:

Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2019, 3; 53-65
1509-877X

Pojawia się w:

Kwartalnik Prawa Podatkowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Mediation in Penal Enforcement Proceedings de lege lata
Mediacja w karnym postępowaniu wykonawczym de lege lata

Autorzy:

Broński, Włodzimierz
Bara, Damian
Dąbrowski, Marek
Sławicki, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31348326.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

mediation
penal enforcement proceedings
mediation settlement agreement
penitentiary proceedings
mediacja
karne postępowanie wykonawcze
ugoda mediacyjna
postępowanie penitencjarne

Opis:

The purpose of the article is to provide a dogmatic analysis of the current regulations on mediation in penitentiary proceedings in the context of its practical functioning in penitentiary units within the territory of the Regional Inspectorate of the Prison Service in Lublin. The current legal solutions are incorrect and require significant modification. This is supported by significant doubts as to the interpretation of the law and practice related to the regulation in question. Furthermore, they do not sufficiently implement acts of international law. This article consists of four parts. The first part presents the essence of mediation in penitentiary proceedings. Next, the legal nature of the mediation settlement agreement concluded in these proceedings and the international legal acts on restorative justice at the stage of serving a sentence are discussed. The last part describes the practice of applying mediation at the Regional Inspectorate of the Prison Service in Lublin.
Artykuł ma na celu dogmatyczną analizę obecnych regulacji mediacji w postępowaniu penitencjarnym w kontekście praktycznego jej funkcjonowania w jednostkach penitencjarnych na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie. Aktualne rozwiązania prawne są nieprawidłowe i wymagają znacznych modyfikacji. Przemawiają za tym istotne wątpliwości interpretacyjne w nauce prawa i praktyce związane z przedmiotową regulacją. Ponadto nie implementują w wystarczającym stopniu aktów prawa międzynarodowego. Niniejszy artykuł składa się z czterech części. W pierwszej przedstawiono istotę mediacji w postępowaniu penitencjarnym. Następnie omówiono charakter prawny ugody mediacyjnej zawartej w tym postępowaniu i międzynarodowe akty prawne dotyczące sprawiedliwości naprawczej na etapie odbywania kary. Ostatnia część opisuje praktykę stosowania mediacji na terenie Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie.

Źródło:

Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 2; 57-72
1731-6375

Pojawia się w:

Studia Iuridica Lublinensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Wpływ sposobu prowadzenia postępowania przygotowawczego na zwalczanie działalności oszustów w zakresie podatku VAT – wybrane zagadnienia

Autorzy:

Nowak, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/501681.pdf

Data publikacji:

2020-04-23

Wydawca:

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Tematy:

oszustwo
VAT
postępowanie karne
defensywny sposób prowadzenia postępowania
ofensywny sposób prowadzenia postępowania
fraud
investigation
defensive way of conducting the investigation
offensive way of conducting the investigation

Opis:

Artykuł przedstawia dwa odmienne sposoby prowadzenia postępowania przygotowawczego w sprawach dotyczących oszustw w zakresie podatku VAT, ukształtowane w okresie ostatnich kilkunastu lat. Na podstawie ich metodyki można je określić jako sposób defensywny i sposób ofensywny. Skutkiem zastosowania sposobu defensywnego (zachowawczego) były najczęściej: brak możliwości skutecznego zwalczania oszustw VAT-owskich, brak dynamiki w działaniu śledczych, skupienie się niemal wyłącznie na zakończeniu oględzin wszystkich zabezpieczonych materiałów oraz niemożliwość ustalenia rzeczywistych organizatorów i beneficjentów procederu. Model ofensywny (dynamiczny) natomiast jest oparty m.in. na: przedstawianiu podejrzanym zarzutów dotyczących popełnienia przestępstwa niezwłocznie po uzyskaniu informacji pozwalających na przeprowadzenie tej czynności, współpracy z GIIF i organami skarbowymi, zwróceniu szczególnej uwagi na dokonywanie zabezpieczeń majątkowych oraz występowaniu w uzasadnionych przypadkach z wnioskami o tymczasowe aresztowanie, co jest wykluczone w przypadku postępowań prowadzonych przez prokuratorów będących zwolennikami sposobu defensywnego.
This article presents two different ways of conducting the VAT investigations in the last several years, which can be described as defensive and offensive based on their methodology. The results of the adoption of the defensive model were most often the lack of the possibility of effective combating the VAT frauds, lack of dynamics of the investigators, focusing almost exclusively on completing survey reports and the inability to reveal the actual organizers and beneficients of the crime. The offensive (dynamic) model is based eg. on prosecution immediately after obtaining information that allow carrying out this procedural step, cooperation if necessary requests for provisional detention, which in practice was excluded by prosecutors who are supporters of the defensive model.

Źródło:

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 22; 84-97
2080-1335
2720-0841

Pojawia się w:

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2019 r., III KK 280/18

Autorzy:

Dąbrowski, Jacek A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1337560.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

postępowanie karne
prawo karne materialne
wyrok skazujący
opis czynu
wypadek drogowy
zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym
criminal procedure
substantive criminal law
conviction
description of the crime
traffic incident
safety rules in land traffic

Opis:

Glosa dotyczy problematyki prawidłowego, dokładnego opisu czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa wypadku drogowego (art. 177 § 1 lub § 2 k.k.), przypisywanego oskarżonemu w wyroku skazującym (art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k.). Autor, rozbudowując argumentację przedstawioną przez Sąd Najwyższy, aprobuje możliwość posłużenia się w opisie czynu sformułowaniami równoznacznymi, potwierdzającymi „naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym”, o ile ich zawartość semantyczna odpowiada temu znamieniu ustawowemu. Autor wykazuje również, że w szczególnych przypadkach konstrukcja opisu czynu opierająca się wyłącznie na określeniach ustawowych może wręcz utrudniać przedstawienie rzeczywistego obrazu zachowania sprawcy.
The gloss refers to the problem of the correct and accurate description of the act fulfilling the elements of the criminal offence of traffic incident (Article 177 § 1 or § 2 of the Criminal Code) imputed to the defendant in the conviction (Article 413 § 2(1) of the Criminal Procedure Code). The author, elaborating on the arguments supplied by the Supreme Court, takes a position in support of the admissibility of an equivalent phrasing that defines the ‘violation of safety rules in land traffic’, provided that its semantic value corresponds to the statutory element. The author also notes that in specific cases the description of an act based solely on expressions taken from the statutory language could even make it more difficult to present an accurate picture of the perpetrator’s conduct.

Źródło:

Ius Novum; 2020, 14, 4; 205-215
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Konstytucyjne granice stosowania przymusu bezpośredniego względem oskarżonego. Uwagi na tle orzecznictwa TK i ETPCz

Autorzy:

Anna, Sikora,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/902594.pdf

Data publikacji:

2017-09-12

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

criminal proceedings
accused
judicature
direct coercion
Polish Constitutional Tribunal
European Court of Human Rights
postępowanie karne
oksarżony
orzecznictwo
przymus bezpośredni
Trybunał Konstytucyjny
Europejski Trybunał Praw Człowieka

Opis:

The aim of the article is to present issues concerning the use of direct coercion against the accused. Indication of the basis and methods of the use of direct coercion in the criminal proceedings is extremely important, because of the values in which coercion measures interfere. Regulations which are going to be discussed during the dilatation consists legal rules defined by the Polish Constitutional Tribunal and the European Court of Human Rights.

Źródło:

Studia Iuridica; 2017, 69; 115-129
0137-4346

Pojawia się w:

Studia Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Participation of lay judges in criminal proceedings in Poland and Germany

Autorzy:

Głuchowski, Michał
Małolepszy, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1364804.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

: ławnicy
prawo karne
wymiar sprawiedliwości
czynnik społeczny
postępowanie karne
składy orzekające
dostęp do akt
rekompensata
lay judges
criminal law
jurisdiction
participation of the citizenry
criminal
proceedings
adjudicating benches
access to files
remuneration

Opis:

The article analyses the participation of lay judges in criminal proceedings in Poland and Germany from the comparative perspective. In both countries, there has been a visible tendency over the years to reduce the participation of lay judges in criminal judicature. Whereas in Poland their role is so marginalised that it raises doubts about its constitutionality, lay judges still play a significant role in German criminal proceedings, and there are numerous arguments in favour of their participation in trials. The rules concerning the remuneration for lay judges constitute a significant problem of the Polish system, which discourages professionally active people from holding the office. In Germany, on the other hand, the rules on the remuneration and compensation, as well as other mechanisms are designed to ensure that lay judges mirror all groups in society
Niniejszy artykuł stanowi prawnoporównawczą analizę zagadnienia udziału ławników w postępowaniu karnym w Polsce i w Niemczech. W obu państwach na przestrzeni lat widoczne są tendencje do ograniczania tego udziału. O ile jednak w Polsce rola ławników została zmarginalizowana w stopniu budzącym wątpliwości natury konstytucyjnej, to ich udział w niemieckich postępowaniach karnych jest nadal znaczny, za czym też przemawiają liczne zalety sędziów nieprofesjonalnych. Bolączką polskiego systemu jest ukształtowanie systemu finansowania ławników, który zniechęca do pełnienia urzędu osoby aktywne zawodowo. W Niemczech natomiast, poprzez zasady wypłaty rekompensat oraz inne rozwiązania, kładzie się nacisk na to, by urząd ławnika sprawowały osoby reprezentujące pełny przekrój ludności.

Źródło:

Ius Novum; 2018, 12, 2; 86-106
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

NARUSZENIE PRAWA MATERIALNEGO JAKO PODSTAWA WZRUSZENIA ORZECZENIA
SUBSTANTIVE LAW VIOLATION AS A BASIS FOR REVOCATION OF THE RULING

Autorzy:

Kruszyński, Piotr
Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/443462.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

postępowanie karne,
prawo materialne,
przyczyna odwoławcza,
zarzut apelacyjny,
zarzut kasacyjny,
rażąca niesprawiedliwość orzeczenia
criminal proceedings,
substantive law,
appeal basis,
appeal plea,
cassation plea,
gross injustice of the ruling

Opis:

Przedmiot artykułu stanowi analiza naruszenia prawa materialnego jako podstawy wzruszenia orzeczenia w polskim postępowaniu karnym. W opracowaniu przedstawiona została ewolucja historyczna obrazy prawa materialnego jako przyczyny odwoławczej w kolejnych kodyfikacjach karnoprocesowych, począwszy od Kodeksu postępowania karnego z 1928 r. Dokonano przeglądu i analizy orzecznictwa dotyczącego zarzutu obrazy prawa materialnego w sprawach karnych. Pogłębionym rozważaniom poddano kwestię naruszenia prawa materialnego jako podstawy zwyczajnych i nadzwyczajnych środków odwoławczych w procesie karnym. W publikacji przeanalizowano zasadność ujmowania obrazy przepisów prawa materialnego w kategorii bezwzględnej przyczyny odwoławczej. Skonfrontowano także naruszenie prawa materialnego z instytucją rażącej niesprawiedliwości orzeczenia z art. 440 kpk.
The subject of the article is an analysis of a violation of substantive law as the basis for the revocation of a ruling in Polish criminal proceedings. The study presents the historical evolution of the violation of substantive law as an appeal basis in consecutive criminal procedure codifications, starting from the Code of Criminal Procedure of 1928. The paper reviews and analyzes the case law regarding the pleasof theviolation of substantive law in criminal cases. In-depth consideration was given to the violation of substantive law as the basis for ordinary and extraordinary appeals in the criminal proceedings. The publication examines the legitimacy of recognition of violations of substantive law in the category of absolute appeal basis. Also, the violation of substantive law was confronted with the institution of gross injustice of the rulingstemming from Article 440 of Code of Criminal Procedure (kpk).

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 1, XVIII; 231-241
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

SKARGA NA WYROK SĄDU ODWOŁAWCZEGO – UWAGI DE LEGE LATA I DE LEGE FERENDA
Complaint against the judgment of the court of appeal – de lege lata and de lege ferenda remarks

Autorzy:

Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/443994.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

postępowanie karne
kontrola sądowa
skarga
środek zaskarżenia
nowelizacja prawa karnego procesowego
Sąd Najwyższy
criminal proceedings
judicial review
complaint
appeal measure
amendment to the criminal procedure law
Supreme Court

Opis:

Przedmiot artykułu stanowi analiza skargi na wyrok sądu odwoławczego, o której mowa w rozdziale 55a Kodeksu postępowania karnego, wprowadzonej do polskiego prawa karnego procesowego nowelizacją z dnia 11 marca 2016 roku. Celem opracowania jest zbadanie zasadniczych cech nowego środka zaskarżenia. W artykule omówiono główne założenia normatywne skargi przeciwkasatoryjnej. Analizie poddano podstawy wniesienia skargi, jak również przyjęty przez ustawodawcę sposób procedowania w jej przedmiocie. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za wprowadzeniem nowego środka zaskarżenia do Kodeksu postępowania karnego. Sformułowano również szereg propozycji legislacyjnych w zakresie skargi przeciwkasatoryjnej.
The subject of the article is the analysis of the complaint against the judgment of the court of appeal, that has been described in chapter 55a of Polish Code of Criminal Procedure and was introduce by Amending Act of 11th March 2016. The purpose of the article is to present and the analyse the new regulation. The article covers the main issues, which are the most crucial both in law doctrine and the judicial application of law. The author presents the nature of this specific kind of appeal complaint, conditions of its application and the proceedings in this matter. The paper examines each of the issues penetratingly. The study presents the arguments, which justify the implementation of the new appeal measure to the Polish Code of Criminal Procedure. Besides, the author presents legislative proposals connected with the complaint against the judgment of the court of appeal.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 2, XIX; 95-115
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Propozycja wykładni zasady zakazu spożywania owoców z zatrutego drzewa – przyczynek do dyskusji

Autorzy:

Kotowski, Artur

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1788191.pdf

Data publikacji:

2015-09-01

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

teoria prawa
owoc z zatrutego drzewa
postępowanie karne
dowód
zakaz
zasady procesowe
theory of law
the fruit of the poisonous tree
criminal proceedings
proof
prohibition
principles of court proceedings

Opis:

The article presents theoretical issues related to the interposition to Polish criminal procedure rules known as „prohibition of eating the fruit of the poisonous tree”. The study addressed the following issues: 1) the interpretation of the article 168a of the Code of Criminal Procedure in the version after 1 July 2015; 2) some of the issues related to the possible problems with applicaton of this rule, and 3) axiology and theoretical legitimacy of this regulation.

Źródło:

Studia Prawnicze; 2015, 2 (202); 5-36
0039-3312
2719-4302

Pojawia się w:

Studia Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Skutki wyroków Trybunału Konstytucyjnego "kreujących" środek odwoławczy w postepowaniu karnym: analiza wykonania wyroku w sprawie K 30/11 przez sądy orzekające w sprawach karnych

Autorzy:

Wąsek-Wiaderek, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1393786.pdf

Data publikacji:

2015-09-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

: Constitutional Tribunal
judgments creating legal measure
criminal procedure
interlocutory appeal
appointment of ex officio defence counsel
Trybunał Konstytucyjny
wyroki prawotwórcze
postępowanie karne
środek odwoławczy
wyznaczenie obrońcy z urzędu

Opis:

W artykule omówiono skutki wyroków Trybunału Konstytucyjnego stwierdzających niezgodność z Konstytucją pominięcia legislacyjnego polegającego na braku zaskarżalności orzeczenia w postępowaniu karnym. W tym celu szczegółowej analizie poddano procesowe następstwa wejścia w życie wyroku TK w sprawie K 30/11, w którym stwierdzono niezgodność z Konstytucją braku zaskarżalności decyzji o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 78 kodeksu postępowania karnego, jak również decyzji o cofnięciu wyznaczenia obrońcy z urzędu w tym trybie. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej części dokonana została krótka charakterystyka wyroków TK stwierdzających niezgodność z Konstytucją pominięcia prawodawczego. Następnie analizie poddane zostały wyroki stwierdzające niezgodność z Konstytucją pominięcia prawodawczego w stosunku do przepisów kodeksu postępowania karnego. Najobszerniejsza, trzecia część rozważań dotyczy wykonywania przez sądy karne wyroku TK w sprawie K 30/11 na poszczególnych etapach postępowania karnego. Przeanalizowano tu orzecznictwo Sądu Najwyższego i sądów powszechnych w kwestii dopuszczalności rozpoznania zażalenia na zarządzenie lub postanowienie o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 78 k.p.k. w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, odwoławczym, okołokasacyjnym i wznowieniowym. Ostatnia część artykułu zawiera odpowiedź na pytanie, czy nowelizacja kodeksu postępowania karnego z dnia 27 września 2013 r. dostosowuje przepisy kodeksowe do wymogów określonych w wyroku K 30/11.
The article discusses the consequences of the rulings of the Constitutional Tribunal stating the unconstitutionality of a legislative omission consisting in the lack of a possibility of appealing against a criminal procedural decision. To that end, the author analyses the procedural consequences of the ruling of the Constitutional Tribunal in case K 30/11, which states that the lack of the right to appeal against a decision to refuse the ex officio appointment of defence counsel as well as a decision to revoke the ex officio appointment of defence counsel based on Article 78 of the Code of Criminal Procedure is inconsistent with the Constitution. The article consists of three parts. The first one presents the characteristic features of the rulings of the Constitutional Tribunal stating unconstitutionality of a legislative omission. The next one analyses other rulings stating unconstitutionality of a legislative omission with respect to the provisions of the Code of Criminal Procedure. The most abundant third part deals with the implementation of the ruling of the Constitutional Tribunal in case K 30/11 by criminal courts at different stages of criminal proceedings. The rulings of the Supreme Court and common courts with respect to admissibility of examining the appeal against a decision refusing the ex officio appointment of defence counsel based on Article 78 of the CCP in first instance appeal proceedings, cassation-related ones and resumption ones are analysed. The last part of the article provides an answer to the question whether the amendment of the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013 adjusts the statutory provisions to the requirements laid down in judgment K 30/11.

Źródło:

Ius Novum; 2015, 9, 3; 31-55
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Nowoczesne metody rekonstrukcji zdarzenia w ujęciu procesowym i kryminalistycznym – zagadnienia wybrane
Modern Methods of Event Reconstruction from a Procedural and Forensic Perspective – Selected Issues

Autorzy:

Opalska-Kasprzak, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32443794.pdf

Data publikacji:

2024

Wydawca:

Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tematy:

modern technologies
criminal proceedings
forensics
photogrammetry
3D scanning
investigation of the scene
evidence
nowoczesne technologie
postępowanie karne
kryminalistyka
fotogrametria
skanowanie 3D
oględziny miejsca zdarzenia
materiał dowodowy

Opis:

W opracowaniu podjęto próbę analizy nowoczesnych metod rekonstrukcji zdarzenia koncentrując się na aspektach procesowo-kryminalistycznych. Autorka przedstawiła specyfikę współczesnych rozwiązań technologicznych, w szczególności fotogrametrii oraz skanowania 3D podkreślając, iż jest ona ściśle związana z językiem techniczno-informatycznym stosowanym w specjalistycznych opiniach i sprawozdaniach. Ponadto w artykule ukazane zostały sposoby oraz możliwości wykorzystania nowoczesnych narzędzi przez organy ścigania oraz przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości na cele procesowe oględzin. W konkluzji Autorka zwróciła uwagę na korzyści płynące ze stosowania wspomnianych technik w kontekście efektywności procesu karnego, jak również opisała zalety zgromadzonego za pomocą nowoczesnych narzędzi materiału dowodowego.
The article attempts to analyze modern methods of event reconstruction, focusing on procedural and forensic aspects. The Author presented the specificity of modern technological solutions, in particular photogrammetry and 3D scanning, emphasizing that it is closely related to the technical and IT language used in specialized opinions and reports. In addition, the article shows the ways and possibilities of using modern tools by law enforcement agencies and representatives of the justice system for the purposes of procedural inspections. In conclusion, the Author drew attention to the benefits of using the above-mentioned methods in the context of the effectiveness of the criminal process, and also described the advantages of evidence collected using modern tools.

Źródło:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 227-236
2719-3128
2719-7336

Pojawia się w:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

Sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
The Situation of the Accused in Judicial Proceedings in the Light of the Adversarial Principle and the Right to Defense

Autorzy:

Tarnowska, Danuta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596632.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

criminal proceedings
rights in the light of the inter partes principle and the right to defence
postępowanie karne
oskarżony
uprawnienia w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony

Opis:

Tematem opracowania jest sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony, która zostanie omówiona w odniesieniu do uprawnień oskarżonego wynikających z tych zasad w świetle aktualnego Kodeksu postępowania karnego i zmian do k.p.k. z 2013 r. W opracowaniu starano się wykazać, że oskarżony ma możliwość wpływania na czynności postępowania sądowego poprzez przyznane mu w tym etapie procesu karnego uprawnienia. Zmiany do k.p.k. z września 2013 r. przyznają też oskarżonemu prawo do kilkakrotnego wnioskowania o zobowiązanie prokuratora do przekazania materiałów postępowania przygotowawczego przez niego wskazane.
The subject matter of this thesis is the situation of the accused in judicial proceedings in the light of the adversarial principle and the right to defense, which will be discussed with particular reference to the rights granted to the defendant in the light of the currently binding Code of Criminal Procedure with amendments of 2013. The thesis attempts to demonstrate the defendant’s ability to affect the judicial proceedings by exercising the rights granted at this stage of the criminal procedure. Amendments to the Code of Criminal Procedure of 2013 also grant to the defendant the right to file multiple motions to obligate the prosecutor to release specific preparatory proceedings materials. Translated by Danuta Tarnowska

Źródło:

Acta Iuris Stetinensis; 2015, 9, 1; 5-20
2083-4373
2545-3181

Pojawia się w:

Acta Iuris Stetinensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

Czy sąd administracyjny może odstąpić od kontroli nadużycia prawa popełnionego przez organy skarbowe? Uwagi na tle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. I FSK 759/15)
Can the administrative court refrain from review the abuse of rights committed by tax authorities? Comments regarding the judgment of the Supreme Administrative Court of November 24, 2016 (I FSK 759/15)

Autorzy:

Dominik-Ogińska, Dagmara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/617780.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

zawieszenie przedawnienia zobowiązania podatkowego
postępowanie karne skarbowe
prawo do sądu
suspension of the statute of limitation on a tax liability
criminal and fiscal proceedings
right to a fair trial

Opis:

The author of the article points to the erroneous practice of administrative courts, according to which they do not examine the initiation of criminal fiscal proceedings by tax authorities in order to merely suspend the limitation period pursuant to art. 70 § 6 item 1 of the Tax Ordinance Act (abuse of rights). Such action is incompatible with the constitutional and EU right to court, as well as the rule of law and the principles derived from them: legality, legal certainty and the right to good administration. Consequently, the abandonment of such judicial review leads to a violation of the taxpayer’s property right.
Autorka artykułu wskazuje na błędną praktykę sądów administracyjnych, zgodnie z którą nie badają one wszczęcia postępowania karnego skarbowego przez organy skarbowe w celu jedynie zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa (nadużycie prawa). Takie działanie jest niezgodne z konstytucyjnym i unijnym prawem do sądu, a także z zasadą państwa prawa i wywodzonych z nich zasad: legalności, praworządności, pewności prawa oraz prawa do dobrej administracji. W konsekwencji rezygnacja z takiej kontroli sądowej doprowadza do naruszenia prawa własności podatnika.

Źródło:

Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2018, 4; 39-61
1509-877X

Pojawia się w:

Kwartalnik Prawa Podatkowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Dopuszczalność stosowania podstępu przez rzecznika dyscyplinarnego podczas przesłuchania obwinionego w postępowaniu dyscyplinarnym policjantów
The admissibility of the use of deception by the disciplinary ombudsman during the interrogation of the accused in the disciplinary proceedings of police officers
Допустимость использования дисциплинарным уполномоченным уловки в ходе допроса обвиняемого в дисциплинарном производстве в отношении сотрудников полиции
Допустимість застосування підступу дисциплінарним речником під часдопиту обвинувачених у дисциплінарному провадженні поліцейських

Autorzy:

Jasińska, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/33533862.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

podstęp
odpowiednie stosowanie
postępowanie karne
odpowiedzialność dyscyplinarna
deception
appropriate application
criminal proceedings
disciplinary responsibility
уловка
надлежащее применение
уголовное разбирательство
дисциплинарная ответственность
підступ
відповідне використання
кримінальне провадження
дисциплінарна відповідальність

Opis:

Przedmiotem artykułu jest przedstawienie zagadnienia możliwości zastosowania podstępu podczas przesłuchania policjanta przez rzecznika dyscyplinarnego w ramach prowadzonego postępowania dyscyplinarnego. Kwestia odpowiedzialności dyscyplinarnej policjantów nie budzi wątpliwości, gdyż Policja jako zawód zaufania publicznego musi spełniać wyższe standardy moralne. Dlatego też występowanie tego rodzaju odpowiedzialności jest zasadne. Należy jednak pamiętać, że prowadzenie postępowania dyscyplinarnego nie może być dowolne, musi podlegać gwarancjom konstytucyjnym. Pierwszą kwestią, która została zbadana, jest możliwość odpowiedniego zastosowania przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących warunków przesłuchania obwinionego, jako że ustawa resortowa w tym zakresie milczy, a odesłanie w niej zawarte do przepisów K.p.k. jest ograniczone i nie zawiera uregulowań w tym zakresie. Posłużono się metodą dogmatyczno-prawną, która doprowadziła do sformułowania wniosku, że na zasadach analogii legis dopuszczalne jest odpowiednie stosowanie przepisów o przesłuchaniu obwinionego z K.p.k. do postępowania dyscyplinarnego policjantów, a co za tym idzie, zdaniem autorki, możliwe jest stosowanie podstępu w sposób limitacyjny, uzależniony od indywidualnej sprawy.
The subject of this article revolves around the issue of the admissibility of the use of deception during the interrogation of a police officer by a disciplinary ombudsman in the course of disciplinary proceedings. The issue of the disciplinary responsibility of police officers is not in question, as the police – as a profession of public trust – must meet higher moral standards. Therefore, the existence of this type of accountability is justified. Nevertheless, it is important to remember that the conduct of disciplinary proceedings cannot occur on a discretionary basis and must be subject to constitutional guarantees. The first aspect examined was the possibility of the application of appropriate provisions of the Code of Criminal Procedure, which relate to the conditions of interrogation of the accused, as the ministerial act does not provide any information in this respect and the reference to the provisions of the aforementioned Code is limited and does not contain any regulations in this respect. The use of a dogmatic-legal method led to the conclusion that based on the principles of the legis analogy, it is permissible to appropriately apply the provisions on the interrogation of the accused contained in the Code of Criminal Procedure during the disciplinary proceedings of police officers. According to the author, it is consequently possible to apply deception in a limiting manner, depending on the individual case.
Предметом настоящей статьи является изложение вопроса о возможности использования уловки в ходе допроса сотрудника полиции дисциплинарным уполномоченным в рамках дисциплинарного производства. Вопрос о дисциплинарной ответственности в данном случае не вызывает сомнений, поскольку сотрудники полиции, как представители профессии общественного доверия, должны соответствовать более высоким моральным стандартам. Поэтому существование данного вида ответственности является законным. Однако следует помнить, что ведение дисциплинарного производства не может быть произвольным и должно подчиняться конституционным гарантиям. Первый вопрос, который был рассмотрен – это возможность надлежащего применения положений Уголовно-процессуального кодекса об условиях допроса обвиняемого, поскольку ведомственный закон в этом отношении ничего не говорит, а содержащаяся в нем ссылка на положения Уголовно-процессуального кодекса ограничена и не содержит норм относительно этой области. В статье использован догматико-правовой метод, который позволил сформулировать вывод о том, что согласно принципам аналогии legis допустимо надлежащее применение положений о допросе обвиняемого из Уголовно-процессуального кодекса также к дисциплинарным производствам в отношении сотрудников полиции, и поэтому, по мнению автора, можно применять уловку в ограничительном порядке, в зависимости от конкретного случая.
Предметом статті є представлення питання про можливість застосування підступу під час допиту поліцейського дисциплінарним речником у рамках дисциплінарного провадження. Питання дисциплінарної відповідальності поліцейських не викликає жодних сумнівів, адже Поліція, як професія, яка користується суспільною довірою, має відповідати вищим моральним стандартам. Тому наявність такого виду відповідальності є виправданою. Проте слід пам’ятати, що здійснення дисциплінарного провадження не може бути свавільним і відбуватися з урахуванням конституційних гарантій. Перше питання, яке розглядалося, це можливість належного застосування положень Кримінально-процесуального кодексу щодо умов допиту обвинувачених, оскільки відомчий акт про це нічого не говорить, а посилання в ньому на положення Кримінально-процесуального кодексу є обмеженим і нерегульованим у цьому відношенні. Використано догматично-правовий метод, який допоміг сформулювати висновок про допустимість на підставі законодавчої аналогії належного застосування положень КПК про допит обвинуваченого до дисциплінарного провадження поліцейських, і, таким чином, на думку автора, можна обмежено використовувати підступ, залежно від конкретної справию.

Źródło:

Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 27-42
1897-7146
2719-4264

Pojawia się w:

Studia Prawnicze KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

KARNOPRAWNE IMPLIKACJE UZNANIA ZA ZMARŁEGO SPRAWCY PRZESTĘPSTWA
Legal implications of declaring a person dead in absentia for criminal proceedings

Autorzy:

Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/444027.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

postępowanie karne
uznanie za zmarłego
osoba fizyczna
umorzenie postępowania
przesłanki procesowe
przedawnienie
criminal proceedings
declaring a person dead in absentia
natural person
discontinuation of criminal proceedings
process conditions
statutes of limitations

Opis:

Przedmiot artykułu stanowi analiza implikacji, jakie na płaszczyźnie prawnokarnej wywołuje wydanie przez sąd cywilny postanowienia o uznaniu za zamarłego zaginionego, będącego sprawcą przestępstwa. W opracowaniu scharakteryzowano instytucję uznania za zmarłego. Zbadano wpływ uznania za zmarłego sprawcy przestępstwa na prowadzone postępowanie karne – zarówno w fazie postępowania przygotowawczego, jurysdykcyjnego, jak i wykonawczego. Analizie poddano konsekwencje wynikające z faktu późniejszego odnalezienia zaginionego, w szczególności w kontekście potencjalnej możliwości wznowienia prowadzonego uprzednio postępowania karnego. W opracowaniu rozważono również kwestię wpływu wydania postanowienia o uznaniu za zmarłego na bieg terminu przedawnienia przestępstw zarzucanych zaginionemu
The subject of the article is the analysis of legal implications of declaring a person dead in absentia for criminal proceedings. The article covers the main issues of declaring a person dead in absentia, in which the court may issue a ruling equivalent in legal effects to natural death of man. The paper examines the influence of declaring a person dead in absentia for preparatory proceedings, judicial proceedings as well as executive proceedings. The author analyses also a situation, when the previous court decision of declaring a person dead in absentia would turn out to be erroneous. Besides, the author examines a legal consequences of declaring a person dead in absentia for statutes of limitations on criminal actions

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 2, XIX; 79-93
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

Legal Status of the Injured Person in Polish Criminal Proceedings
Status prawny pokrzywdzonego w polskim postępowaniu karnym

Autorzy:

Smarzewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1845555.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

postępowanie karne
pokrzywdzony
ofiara
podmiot bierny przestępstwa
sprawca
oskarżyciel posiłkowy
powód cywilny
oskarżyciel prywatny
criminal proceedings
injured person
victim
passive subject of a crime
perpetrator
auxiliary prosecutor
civil plaintiff
private prosecutor

Opis:

W artykule zaprezentowane zostały rozważania dotyczące pokrzywdzonego w polskim postępowaniu karnym. Autor podejmuje próbę przedstawienia pozycji prawnej pokrzywdzonego w przekroju całego postępowania karnego, tj. zarówno w postępowaniu przygotowawczym i postępowaniu jurysdykcyjnym, jak i na etapie postępowania wykonawczego. Autor stara się również podkreślić znaczenie pokrzywdzonego, jako podmiotu, do którego ochrony należy przywiązywać szczególną wagę. Jest to bowiem jednostka, która cierpi wskutek popełnionego czynu zabronionego – podmiot bierny przestępstwa. Stąd wskazuje się również na potrzebę tworzenia dalszych rozwiązań prawnych, mających na celu zapewnienie ofierze minimalizacji jej cierpień oraz stosownego zadośćuczynienia.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 1; 25-47
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Dopuszczalność orzeczenia przez sąd odwoławczy wyrokiem łącznym kary łącznej po raz pierwszy albo orzeczenia jej w zakresie innym niż orzekł sąd pierwszej instancji. Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2018 r. (I KZP 3/18, OSNKW 2018, nr 8, poz. 55)
Admissibility of the Issuing Cumulative Penalty in Cumulative Judgement by Appeal Court for the First Time or Issuing That Penalty Within the Different Scope of Punishment: Commentary on the Resolution of the Panel of 7 Judges of the Supreme Court of 28 June 2018 (I KZP 3/18, OSNKW 2018, no. 8, item 55)

Autorzy:

Marko, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2096377.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

criminal procedure
appeal court
principle of two-instance court proceedings
access to court
right of defence
cumulative judgement
postępowanie karne
sąd odwoławczy
zasada dwuinstancyjności
dostęp do sądu
prawo do obrony
wyrok łączny

Opis:

W glosie poruszono problem dopuszczalności orzeczenia przez sąd odwoławczy po raz pierwszy kary łącznej lub wymierzenia jej w zakresie innym niż sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zasady dwuinstancyjności, dostępu do sądu i prawa do obrony. Dokonując analizy rozwiązań konstytucyjnych i konwencyjnych, autor podejmuje próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaki jest zakres uprawnienia sądu odwoławczego do zmiany wyroku łącznego sądu pierwszej instancji. Rozważania prowadzą do wniosku, że ani art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, ani art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC) i uzupełniający jego treść art. 2 Protokołu nr 7 do EKPC, jak również art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych zasadniczo nie stoją ku temu na przeszkodzie, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w procesie wykładni art. 437 § 2 Kodeksu postępowania karnego. Zdaniem autora wątpliwości, z omawianej perspektywy, budzi jednak sytuacja, w której sąd odwoławczy miałby uwzględnić przy wymierzaniu kary łącznej karę jednostkową nieznaną, z różnych względów, sądowi pierwszej instancji, czemu szczególnie poświęcono część rozważań i uwag krytycznych.
The commentary raises the problem of the admissibility of the issuing cumulative penalty in cumulative judgement by appeal court for the first time or issuing that penalty within the different scope of punishment, from the perspective of the power to alter decisions of a court of the first instance, the principle of two-instance court proceedings, access to court and the right of defence. By discussing the essence of the constitutional and convention provisions, the author attempts to answer the question what the scope of the appeal court’s power is to alter cumulative judgement issued in the first instance, by concluding that neither Article 176 (1) of the Polish Constitution, nor Article 6 of the European Convention on Human Rights (ECHR) and Article 2 of Protocol no. 7 to the ECHR supplementing its content, as well as Article 14 (5) of the International Covenant on Civil and Political Rights in principle stand in the way of such an approach, which should be reflected in the process of interpretation of Article 437 (2) of the Code of Criminal Procedure. However, in the author’s opinion, doubts arise, from the perspective discussed above, if the appellate court were to take into account, when imposing the cumulative penalty, a unit judgement unknown, for various reasons, to the court of first instance, to which a special part of the considerations and critical remarks is devoted.

Źródło:

Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 655-674
1731-6375

Pojawia się w:

Studia Iuridica Lublinensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

Neuroprawo a przypisanie winy sprawcy czynu zabronionego
The Neurolaw and the Attribution of Guilt to the Perpetrator of a Prohibited Act

Autorzy:

Kil, Jan
Szydło, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/3200866.pdf

Data publikacji:

2022-07-04

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

neuroprawo
neuroobrazowanie
teorie winy
niepoczytalność
poczytalność ograniczona
zasada swobodnej oceny dowodów
opinia biegłego
postępowanie karne
prawo karne
neurolaw
neuroimaging
theories of guilt
insanity
limited sanity
the principle
of free evaluation of evidence
opinion of expert witness
criminal procedure
criminal law

Opis:

Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza możliwości wykorzystania metod badawczych i ustaleń, stosowanych na gruncie neuroprawa, w procesie prawnokarnego przypisywania winy sprawcom czynów zabronionych, jak również ustalania stopnia ich zawinienia. W artykule przedstawiono dorobek neuroprawa – dziedziny, która do badania prawa wykorzystuje metody badawcze stosowane w neurologii oraz naukach pokrewnych. W opracowaniu zbadano przydatność metod badawczych wykorzystywanych w neuroprawie, w procesie przypisywania winy sprawcy czynu zabronionego. W tym celu omówiono teorie winy i możliwość wykorzystania metod badawczych neuroprawa w procesie karnym. Przytoczono również wyniki badań, które przedstawiają uszkodzenia konkretnych obszarów mózgu, a następnie wykazano, jak uszkodzenia te mogą wpłynąć na możliwość rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.
The subject of this article is the analysis of the possibilities of using research methods and findings applied in the field of neurolaw in the process of assigning guilt to offenders under criminal law, as well as determining the degree of their guilt. The article presents the achievements of neurolaw – a field that uses research methods used in neurology and related sciences to study law. The study examines the usefulness of research methods used in neurolaw in the process of assigning guilt to the perpetrator of a prohibited act. For this purpose, the theories of guilt and the possibility of using neurolaw research methods in a criminal trial are discussed. The results of studies that show damage to specific areas of the brain have also been cited, and then it has been shown how the damage can affect the ability to recognize the meaning of the act and guide its behavior.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 165-182
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Współpraca międzynarodowa w zakresie postępowania przygotowawczego w świetle regulacji art. 589B K.P.K.

Autorzy:

Netczuk, Robert.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2009, nr 3, s. 64-86

Data publikacji:

2009

Tematy:

Postępowanie przygotowawcze
Prawo karne

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

SKARGA NA WYROK SĄDU ODWOŁAWCZEGO JAKO ŚRODEK ZASKARŻENIA SUI GENERIS
Complaint against the judgment of the court of appeal as appeal measure sui generis

Autorzy:

Kil, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/443817.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

postępowanie karne
zwyczajny środek zaskarżenia
nadzwyczajny środek zaskarżenia
kontrola sądowa
skarga
nowelizacja prawa karnego procesowego
Sąd Najwyższy
criminal proceedings
ordinary appeal measure
extraordinary appeal measure
judicial review
complaint
amendment to the criminal procedure law
Supreme Court

Opis:

Przedmiot artykułu stanowi analiza skargi na wyrok sądu odwoławczego, o której mowa w rozdziale 55a Kodeksu postępowania karnego, wprowadzonej do polskiego prawa karnego procesowego nowelizacją z dnia 11 marca 2016 roku. Celem opracowania jest zbadanie zasadniczych cech nowego środka zaskarżenia. W artykule omówiono główne założenia normatywne skargi przeciwkasatroyjnej. Analizie poddano podstawy wniesienia skargi, jak również przyjęty przez ustawodawcę sposób procedowania w jej przedmiocie. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za ujmowaniem skargi na wyrok sądu odwoławczego zarówno w kategorii nadzwyczajnego, jak i zwyczajnego środka zaskarżenia.
The subject of the article is the analysis of the complaint against the judgment of the court of appeal, that has been described in chapter 55a of Polish Code of Criminal Procedure and was introduce by Amending Act of 11th March 2016. The purpose of the article is to present and the analyse the new regulation. The article covers the main issues, which are the most crucial both in law doctrine and the judicial application of law. The author presents the nature of this specific kind of appeal complaint, conditions of its application and the proceedings in this matter. The study presents the arguments in favour of categorising the complaint against the judgment of the court of appeal as extraordinary appeal measure, as well as ordinary appeal measure.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2019, specjalny, XIX; 165-181
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Sens artykułu 306 Kodeksu postępowania karnego w świetle interpretacji pojawiającej się w praktyce sądowej
Understanding art. 306 of the code of criminal procedure in the light of the interpretation emerging in judicial practice

Autorzy:

Banaszkiewicz, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1590927.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

complaint against the prosecutor’s decision
discontinuance of the proceedings
refusal to initiate an investigation
criminal proceedings
art. 306 CCP
ażalenie na postanowienie prokuratury
umorzenie postępowania
odmowa wszczęcia dochodzenia
postępowanie karne
art. 306 k.p.k.

Opis:

Artykuł stanowi refleksję autora na temat sensu i sposobu rozumienia, a tym samym praktycznego stosowania niektórych zapisów zawartych w art. 306 polskiego Kodeksu postępowania karnego. Chodzi o możliwość złożenia zażalenia na postanowienie w przedmiocie wszczęcia śledztwa (i odpowiednio dochodzenia). W praktyce działania sądów pojawia się tendencja do uznawania, że uprawnionemu, który złożył takie zażalenie, w przypadku, gdy zostało ono rozpatrzone pozytywnie i prokuratura zajęła się sprawą, jednak ostatecznie uznała, że brak jest podstaw do wniesienia aktu oskarżenia do sądu, w rezultacie czego umorzyła postępowanie, nie przysługuje już prawo do zaskarżenia postanowienia o takim umorzeniu. Miałoby to stanowić efekt wcześniejszego skorzystania z prawa do wniesienia zażalenia. Autor wykazuje, że jest to rozumowanie błędne.
The article is the author’s reflection on the meaning and understanding of, and thus the practical application of certain provisions of the art. 306 Polish Code of Criminal Procedure. The point is to make a complaint against the decision to initiate the investigation. In practice, the operation of the courts there is a tendency to recognize that the holder who has submitted a complaint in the case, when it was considered favorably and the prosecutor’s office took up the case, but ultimately concluded that there are no grounds for prosecution to the court, as a result, discontinued the proceedings, no longer have the right to appeal against a decision of such redemption. This would be the effect of early exercise of the right to bring a complaint. The author shows that this reasoning is wrong.

Źródło:

Studia Administracyjne; 2016, 8; 167-174
2080-5209
2353-284X

Pojawia się w:

Studia Administracyjne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

Opinia biegłego z zakresu badań genetycznych w świetle badań ankietowych. Preferencje i oczekiwania organów procesu karnego oraz stron postępowania karnego
The opinion of forensic expert in the field of DNA analysis in the light of a survey. Preferences and expectations of bodies of the criminal trial and the parties of criminal procedure

Autorzy:

Achrem, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1373926.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji

Tematy:

opinia biegłego
postępowanie karne
badania genetyczne
badania ankietowe
analiza statystyczna
decyzje procesowe
cechy uciążliwe opinii biegłego genetyka
forensic DNA expert opinion
criminal procedure
DNA analysis
surveys
statistical analysis,
trial decisions
nuisance features of forensic DNA expert opinion

Opis:

W artykule przedstawiono rezultaty badań ankietowych przeprowadzonych pośród sędziów sądów rejonowych i okręgowych oraz stron postępowania karnego. Zamieszczone rozważania dotyczą następujących aspektów środka dowodowego opartego na polimorfizmie genetycznym: preferencji organów procesowych oraz stron postępowania karnego w odniesieniu do dyskusji statystycznej wyników badania genetycznego, skłonności do podjęcia decyzji procesowej bądź wybraniu taktyki obrony na podstawie wniosków opinii biegłego z badań genetycznych, zdefiniowania czynników uciążliwych opinii genetycznej dla stron postępowania karnego, istotności cech naukowego środka dowodowego dla organu procesowego. W wyniku analizy rezultatów badań stwierdzono, iż zarówno składy orzekające, jak i strony procesowe oczekują przedstawienia ostatecznych wyników analizy statystycznej. Najbardziej przydatnym sposobem wnioskowania jest testowanie prawdopodobieństwa hipotez alternatywnych opartych na ilorazie wiarygodności. Według respondentów informacje uzyskane z opinii genetycznej mają istotne znaczenie w podejmowaniu decyzji procesowych niezależnie od wymowy pozostałych środków dowodowych. Z analizy badań wyłania się także pogląd o racjonalnym traktowaniu rezultatów badań i korelowaniu ich z danymi uzyskanymi z innych środków dowodowych. Najbardziej uciążliwą cechą naukowego środka dowodowego jest długi czas, który mija od chwili wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego do chwili otrzymania opinii. Natomiast stosowanie zróżnicowanych procedur badawczych przez laboratoria oraz konieczność dyskusji statystycznej nie są postrzegane jako czynniki uciążliwe. Według respondentów najbardziej istotną cechą opinii opartej na polimorfizmie DNA jest możliwość identyfikacji osoby nawet w przypadku pokrewieństwa.
The article presents the results of surveys conducted among court judges and public prosecutors and attorneys. The deliberations concern the following aspects of the evidence based on genetic polymorphism: preferences respondents in relation to the statistical discussion of the results genetic testing, the tendency to make the trial decision or the tactics of defense based on the conclusions of a genetic expert opinion and definition of disruptive factors the genetic evidence. After analysis results of the research it has been found that the judges, prosecutors and attorneys await the final results of the statistical analysis. The most useful way of inference is to test the probability of alternative hypotheses based on the likelihood ratio. According to respondents, the information derived from genetic opinion are important for the decision-making process regardless of information in other evidences. An analysis of research emerges as the notion of a rational treatment of the results of research and correlate them with data obtained from other types of evidence. The most troublesome feature of a scientific proof is a long time between when the order to admit expert evidence to the receipt of the opinion. In contrast, the use of different testing procedures in the laboratory and the need for statistical discussion are not perceived as a nuisance factors. The most important feature of the opinion based on DNA polymorphism is the ability to identify a person in case of close kinship.

Źródło:

Problemy Kryminalistyki; 2014, 285
0552-2153

Pojawia się w:

Problemy Kryminalistyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

Prawa i obowiązki dowódcy w postępowaniu przygotowawczym

Autorzy:

Żuk, Leonard.

Powiązania:

Przegląd Wojsk Lądowych 1998, nr 6, s. 89-93

Data publikacji:

1998

Tematy:

Prawo karne wojskowe
Postępowanie przygotowawcze wojsko
Postępowanie dyscyplinarne dowódcy

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding

Autorzy:

Kosonoga, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf

Data publikacji:

2016-06-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

postępowanie karne
prawo do obrony
obrona z urzędu
obrona obligatoryjna
wyznaczenie obrońcy
prawo ubogich
criminal proceeding
right to defence
ex officio appointed counsel for the defence
obligatory defence
appointment of counsel for the defence
right of the poor

Opis:

The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.

Źródło:

Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Zasada prawa do obrony oraz rola i funkcja obrońcy w polskim oraz niemieckim postępowaniu karnym - analiza porównawcza
The Principle of the right to defence and the role and function of defence counsel in Polish and German criminal proceedings – a comparative analysis

Autorzy:

Kaszta, Alicja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2102956.pdf

Data publikacji:

2022-07-13

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

obrońca
postępowanie karne
Polska
Niemcy
porównanie
analiza
rola
funkcja
Kodeks postępowania karnego
sąd
niemiecki proces karny
polski proces karny
defence counsel
criminal proceedings
Polska
Germany
comparison
analysis
role
function
Code of Criminal Procedure
court
Germen criminal proceedings
Polish criminal proceedings

Opis:

Niniejsze opracowanie zawiera porównanie zasady prawa do obrony obowiązującej w polskim postępowaniu karnym do zasady prawa do obrony obowiązującego na podstawie Kodeksu postępowania karnego w Republice Federalnej Niemiec - Strafprozessordnung. Porównanie dotyczy również roli i funkcji obrońcy w toku postępowania karnego w Polsce oraz w Niemczech. System prawa karnego obowiązujący w Polsce jak i w Niemczech oparty jest na podobnych podstawach, zasady postępowania karnego są więc również podobne. Wobec powyższego zasada prawa do obrony jest co do zasady zbliżona. Jednak występują pewne odmienności, na które warto zwrócić uwagę. Natomiast co do roli obrońcy i osób mogących pełnić funkcję obrońców w postępowaniach karnych w Polsce i w Niemczech występują zasadnicze rozbieżności. Opracowanie zostało przeprowadzone metodą porównawczą w oparciu o obowiązujące przepisy proceduralne, komentarze oraz dostępne publikacje i monografie.
The following paper compares the principle of the right to defence in Polish criminal proceedings with the principle of the right to defence based on the Code of Criminal Procedure in the Federal Republic of Germany – Strafprozessordnung. The juxtaposition also concerns the role and function of defence counsel during criminal proceedings in Poland and Germany. The criminal law system in force in Poland and in Germany has similar grounds, thus the rules of criminal procedure are also comparable. Therefore, the principle of the right to defence is, in the premises, congruent. Nevertheless, there are slight disparities that are worth highlighting. On the other hand, there are fundamental discrepancies as to the role of a defence counsel and persons who may act as defence counsels in criminal proceedings in Poland and in Germany. This study was conducted applying a comparative method based on the applicable procedural regulations, comments, and available publications and monographs.

Źródło:

Biuletyn Kryminologiczny; 2021, 28; 123-150
2084-5375

Pojawia się w:

Biuletyn Kryminologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Dowódca w postępowaniu karnym

Autorzy:

Kubica, Wojciech.

Powiązania:

Przegląd Wojsk Lądowych 2013, nr 1, s. 62-67

Data publikacji:

2013

Tematy:

Postępowanie dyscyplinarne dowódcy
Postępowanie przygotowawcze wojsko Polska
Prawo karne wojskowe

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 69.

Tytuł:

Prawa i obowiązki dowódcy w postępowaniu karnym

Autorzy:

Kubica, Wojciech.

Powiązania:

Przegląd Żandarmerii 2010, nr 2, s. 20-24

Data publikacji:

2010

Tematy:

Postępowanie przygotowawcze wojsko Polska
Postępowanie dyscyplinarne dowódcy
Prawo karne wojskowe

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 70.

Tytuł:

Dowódca w postępowaniu karnym

Autorzy:

Kubica, Wojciech.

Powiązania:

Przegląd Sił Powietrznych 2013, nr 1, s. 104-109

Data publikacji:

2013

Tematy:

Postępowanie dyscyplinarne dowódcy
Postępowanie przygotowawcze wojsko Polska
Prawo karne wojskowe

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 71.

Tytuł:

Prawo do sądu w sprawach karnych w Konstytucji RP
The right to a fair trial in criminal cases in the Constitution of the Republic of Poland

Autorzy:

Czerniak, Dominika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941062.pdf

Data publikacji:

2016-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

postępowanie karne
sprawa karna
prawo pokrzywdzonego do sądu prawo dostępu do sądu
prawo do rzetelnego procesu karnego
criminal proceedings
criminal case
right to a fair trial in criminal cases
victim’s right to a fair trial
right of access to court

Opis:

Rzeczywisty kształt konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do sądu zależy od specyfiki spraw będących przedmiotem danego postępowania. W niniejszym artykule uwzględniając orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w pierwszej kolejności wskazano, w jaki sposób definiuje się pojęcie „sprawy karnej”. Na tej podstawie ustalono zakres przedmiotowy i podmiotowy prawa do sądu w sprawach karnych, a następnie dokonano analizy jego szczegółowych elementów: prawa dostępu do sądu, prawa do sprawiedliwie ukształtowanej procedury oraz prawa do uzyskania rozstrzygnięcia w rozsądnym terminie. Podkreślono, że w różnym zakresie ono przysługuje pokrzywdzonemu i oskarżonemu w zależności od trybu ścigania przestępstw. Szczególną uwagę poświęcono problematyce prawa do sprawiedliwie ukształtowanej procedury i konieczności zrównoważenia uprawnień uczestników postępowania oraz interesów wymiaru sprawiedliwości. We wnioskach wskazano, że stanowisko Trybunału Konstytucyjnego nie w pełni uwzględnia zmiany zachodzące w prawie karnym, co może prowadzić do faktycznego ograniczenia gwarancji procesowych jednostki wynikających z art. 45 ust. 1 Konstytucji.
The Constitutionally guaranteed “right to a fair trial” depends on the specific nature of a case which is taken before a court. The paper analyses the real scope of this one of the fundamental human rights in criminal cases. In the first part of the article the concept of “criminal case” is defined on the basis of jurisprudence of the Constitutional Tribunal. Then the objective and subjective scope of the above mentioned right in criminal cases is laid down and analysed its detailed elements: access to court, the right to a fair proceedings and the right to be heard within a reasonable time. The article also points out that the scope of “the right to a fair trial” is different for the victim and the accused according to the model of prosecution procedure. The specific emphasis is placed on to the right to a fair proceedings and the need to balance procedural rights of the parties and the interests of justice. In conclusion it is emphasised that the Constitutional Tribunal does not fully take into account the changes in the criminal law, which could lead to an actual limitation of the entity’s procedural guarantees under an Article 45 paragraph 1 of the Constitution of the Republic of Poland.

Źródło:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 129-162
2082-1212

Pojawia się w:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 72.

Tytuł:

Nadzór prokuratora i przełożonego nad postępowaniem przygotowawczym

Autorzy:

Kubica, Wojciech.

Powiązania:

Przegląd Żandarmerii 2011, nr 1, s. 20-23

Data publikacji:

2011

Tematy:

Prawo karne procesowe wojsko Polska
Postępowanie przygotowawcze kontrola

Opis:

Rys.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 73.

Tytuł:

Koszty postępowań przygotowawczych prowadzonych przez policję - wybrane aspekty

Autorzy:

Trela, Andrzej.
Safjański, Tomasz.

Powiązania:

Przegląd Policyjny 2012, nr 3, s. 68-84

Data publikacji:

2012

Tematy:

Postępowanie przygotowawcze koszty Polska
Prawo karne procesowe

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 74.

Tytuł:

New measures for the acceleration of criminal proceedings in Czech criminal law
Nowe środki zmierzające do przyspieszenia postępowań karnych w prawie karnym Republiki Czeskiej

Autorzy:

Ščerba, Filip

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/596728.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

acceleration of criminal proceedings diversions in criminal proceedings agreement upon guilt and punishment
plea bargaining
amendments to the Czech Criminal Procedure Code
criminal proceedings
przyspieszenie procedur karnych zróżnicowanie procedur karnych umowa o winie i karze
ugoda obrończa
poprawki do czeskiego KPK postępowanie karne

Opis:

Artykuł zajmuje się ważnym problemem czeskiego sądownictwa w sprawach karnych, polegającym na przewlekłości postępowania. Występowanie tego problemu stało się podstawą działań legislacyjnych zmierzających do wprowadzenia nowych form skróconych procedur. Poprawki do Kodeksu Postępowania Karnego Republiki Czeskiej (Akt Nr 141/1961 Coll.) zostały wprowadzone zarówno z powodu nowych rodzajów postępowań karnych przewidzianych w czeskim prawie karnym (np. warunkowe umorzenie postępowania związane z zakazem działalności), jak też z powodu środka nazwanego porozumieniem co do winy i kary w formie tzw. ugody obrończej (plea bargaining). Artykuł analizuje zalety i wady nowych rozwiązań (np. zgodność z podstawowymi zasadami czeskiego postępowania karnego), jak również problemy z ich regulacjami prawnymi i perspektywami zastosowania w praktyce. Czeskie doświadczenia z nowymi formami skrócenia procedur karnych mogą być użyteczne jako inspiracja oraz porównanie dla specjalistów zagranicznych

Źródło:

Studia Prawno-Ekonomiczne; 2014, XCII (92); 169-183
0081-6841

Pojawia się w:

Studia Prawno-Ekonomiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 75.

Tytuł:

Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 r.

Autorzy:

Stefański, Ryszard A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1336004.pdf

Data publikacji:

2021-07-21

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

dowody
kontrola operacyjna postępowanie karne
pytanie prawne
termin
tożsamość czynu
Sąd Najwyższy
skarga na wyrok sądu odwoławczego
uzupełnienie wyroku
evidence
surveillance
criminal procedure
legal questions
term
identity of an act
Supreme Court
complaint about an appellate court’s judgement
supplement to a sentence

Opis:

Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 rok wydanych w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one tożsamości czynu (art. 14 § 1 k.p.k.), obliczania terminów procesowych (art. 123 § 1 i 2 k.p.k.), dowodów uzyskanych z kontroli operacyjnej (art. 168b k.p.k.), konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości (art. 437 § 2 k.p.k.), konkretnych pytań prawnych sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), zakresu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 449a k.p.k.), uprawnień Sądu Najwyższego rozpatrującego skargę na wyrok sądu odwoławczego (art. 539a § 3 k.p.k.), konkretnych i abstrakcyjnych pytań prawnych składów Sądu Najwyższego (art. 82 § 1 i art. 83 § 1 ustawy o S N). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tak zwana instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, gdyż rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki, gdyż zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
This scientific research-based article aims to analyse the resolutions and rulings of the SupremeCourt Criminal Chamber concerning criminal procedure law that were issued in 2019 as theresponse to the so-called legal questions. They concerned the identity of an act (Article 14 § 1CCP), the calculation of procedural terms (Article 123 §§ 1 and 2 CCP), the evidence obtained inthe course of surveillance (Article 168b CCP), the necessity of conducting the whole trial fromscratch (Article 437 § 2 CCP), specific legal questions asked by appellate courts (Article 441§ 1 CCP), the scope of supplementing the justification of a sentence appealed against (Article539a § 3 CCP), and specific and abstract legal questions asked by the Supreme Court benches(Article 82 § 1 and Article 83 § 1 Act on the Supreme Court). The basic scientific aim was toassess the validity of the interpretation of the provisions regulating the issues that were subjectto the Supreme Court’s judgement. The main research theses aimed to prove that the so-calledlegal questions asked to the Supreme Court play an important role in ensuring uniformityof common and military courts’ case law, because the Court’s reasoning is deepened. Theresearch findings are original in nature because they creatively develop the interpretationcontained in the analysed judgements. The extent of the research is mainly national. The articleis significant for the doctrine because it presents a deepened dogmatic analysis and a big loadof theoretical thought due to the fact that it is practically useful and enriches the SupremeCourt’s reasoning or presents the circumstances justifying different opinions.

Źródło:

Ius Novum; 2021, 15, 2; 113-140
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 76.

Tytuł:

Problematyka wielokulturowości w prawie karnym
The issue of multiculturalism and the penal law

Autorzy:

SZWARC, ANDRZEJ J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/556336.pdf

Data publikacji:

2016-12-01

Wydawca:

Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.

Tematy:

bezprawność
kary i inne środki
postępowanie karne
prawo karne
społeczna szkodliwość czynu ustawowe znamiona przestępstw wielokulturowość
wina
wyłączenie odpowiedzialności karnej zakres stosowania prawa karnego
illegality
punishment and other measures penal procedures
penal law
social harmfulness of an act
statutory elements of an offence multiculturalism
guilt
exclusion of penal liability
the range of applying penal law

Opis:

Zjawisko wielokulturowości współczesnych społeczeństw, przejawiające się zwłaszcza zróżnicowanym obywatelstwem i narodowością, zróżnicowaniem etnicznym, posługiwaniem się różnymi językami, wyznawaniem różnych religii i systemów wartości oraz przynależnością do różnych mniejszości kulturowych, objawia się także w populacji sprawców przestępstw, osób skazywanych z tytułu ich popełnienia oraz odbywających wymierzone im kary, w tym karę pozbawienia wolności. Konflikty rejestrowane w związku z tym zjawiskiem w różnych dziedzinach życia społeczeństw zróżnicowanych kulturowo bywają konsekwencją wymogu poszanowania lokalnej kultury i miejscowego systemu wartości – z jednej strony, poszanowania innych kultur i innych systemów wartości – z drugiej strony. Konflikty te bywają trudne do pogodzenia. W dziedzinie prawa jest to z jednej strony oczekiwane respektowanie lokalnego porządku prawnego, z drugiej strony – usprawiedliwianie zachowań sprzecznych z tym porządkiem prawnym, podyktowanych inną kulturą lub wyznawaniem innych systemów wartości. W tym kontekście pojawiają się pytania: czy regulacje prawa karnego uwzględniają, czy też nie uwzględniają zróżnicowań kulturowych charakteryzujących sprawców przestępstw, znajdując jednolite stosowanie prawa wobec każdego, bez względu na kulturowe zróżnicowania? Czy inna kultura lub inne systemy wartości powinny w jakimś choćby stopniu być uwzględniane w treści regulacji prawnych oraz ich stosowaniu? Stosowne rozstrzygnięcia w tym zakresie winny być poprzedzone bardzo pogłębionym i wnikliwym ich rozważeniem. Oto niektóre z najważniejszych sfer prawa karnego, w których problematyka ta może albo powinna być przedmiotem analizy: 1) zakres stosowania prawa karnego, z uwzględnieniem wielokulturowości sprawców przestępstw oraz ich popełnienia w kraju albo za granicą; 2) uwzględnienie wielokulturowości w ujęciu przestępstw, tj. w ich ustawowych znamionach oraz w ich wykładni; 3) doniosłość wielokulturowości w ocenie bezprawności, społecznej szkodliwości czynu i winy; 4) doniosłość wielokulturowości w kontekście okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną; 5) doniosłość wielokulturowości w systemie kar i innych środków przewidzianych w prawie karnym oraz w zasadach ich orzekania lub stosowania; 6) doniosłość wielokulturowości w regulacjach karno-procesowych; 7) doniosłość wielokulturowości w regulacjach i w praktyce wykonywania kar i innych środków przewidzianych w prawie karnym. Słowa kluczowe: bezprawność, kary i inne środki, postępowanie karne, prawo karne, społeczna szkodliwość czynu, ustawowe znamiona przestępstw, wielokulturowość, wina, wyłączenie odpowiedzialności karnej, zakres stosowania prawa karnego
The phenomenon of multiculturalism of the contemporary societies, manifested by divergent citizenship and nationality, ethnic diversity, speaking various languages, following different religions, confessions and values, as well as the sense of belonging to various cultural minorities, is also reflected in the population of the crime offenders, or those sentenced on the ground of committing a crime and being subject to punishment or other measures, including imprisonment. The reported conflicts linked to this phenomenon within various areas of life of the culturally diverse societies come, on one hand, as a consequence of the recognition for the local culture, and other systems of values on the other side. Such conflicts are difficult to solve as from the legal perspective there is an expectation for the recognition for the local legal order, and on the other – a justification of acts contradictory to such legal rule takes place, subject to other cultural conditions and different set of values. In such context there is a question whether legal regulations do, or do not, entail cultural diversity of the perpetrator, making them subject to the same procedures, regardless of their cultural specificity, or perhaps, the other culture or hierarchy of values shall or could be taken into account (to various degree) as for the contents of the legal procedures in force. Appropriate solutions in this regard shall be proceeded by an in-depth and careful reflection, considering the key spheres of the penal code that shall become the subject of the analysis, including: 1) the range of applying penal code taking into account cultural diversity of the offender and the crime committed whether aboard or domestically; 2) considering multiculturalism in the context of the crime, i.e. in statutory elements of an offence and interpretation of law; 3) the importance of multiculturalism in assessing the illegality and social harmfulness of an act and the quilt; 4) the role of multiculturalism in the context of the circumstances excluding from penal liability; 5) the significance of multiculturalism in the system of punishment and other measures designed within penal code and in the principles of their execution; 6) the role of multiculturalism in penal and procedural regulations; 7) the significance of multiculturalism in regulations and practice of the execution of the punishment and other measures within penal code.

Źródło:

Multicultural Studies; 2016, 2; 41-50
2451-2877

Pojawia się w:

Multicultural Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 77.

Tytuł:

SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME

Autorzy:

Byczyk, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

penal law
criminal law
criminal procedure
accused
the right to lie
justification
German law
law comparatistics
history of law
penal process
exception to the prohibition of committing offences
criminal procedure and the constitution
prawo karne
postępowanie karne
oskarżony
prawo do kłamstwa
kontratyp
prawo niemieckie
komparystyka prawna
historia prawa
proces karny
kontratypy pozaustawowe
gwarancje procesowe

Opis:

An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.

Źródło:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
0035-9629
2543-9170

Pojawia się w:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 78.

Tytuł:

Wymuszenie czynności procesowej

Autorzy:

Kozłowski, Wojciech.

Powiązania:

Przegląd Sił Zbrojnych 2014, nr 4, s. 112-114

Data publikacji:

2014

Tematy:

Postępowanie sądowe prawo Polska
Prawo karne wojskowe procesowe Polska

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 79.

Tytuł:

Dowódca w postępowaniu karnym

Autorzy:

Kubica, Wojciech.

Powiązania:

Przegląd Morski 2013, nr 2, s. 86-91

Data publikacji:

2013

Tematy:

Postępowanie dyscyplinarne wojsko Polska 21 w.
Postępowanie przygotowawcze wojsko Polska
Prawo karne wojskowe

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 80.

Tytuł:

Granice mocy wiążącej wyroków karnych w postępowaniu cywilnym

Autorzy:

Koper, Radosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1788180.pdf

Data publikacji:

2016-09-01

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

postępowanie cywilne
wyroki karne
orzeczenie
sprawy karne
civil law procedure
penal sentence
decision
criminal case

Opis:

The paper is a study of binding force of criminal court’s judgement in civil proceedings, related to issue of applying of the article 11 of the Code of Civil Procedure. The aim of the paper is an attempt to delineate model boundaries of binding of criminal court’s judgement in civil proceedings, in connection with applicaton of such relevant legal regulation. The author focuses on the presentation of the most important threads arising from need to take into account factual situation related to commission of a criminal offence contained in a conviction. The existing normative regulation has been examined and its defects identified. The analysis is connected with consideration of such complex problem from the point of view of recent changes in the amending concerning criminal proceedings and criminal law too. Gathering the tesis specified in article, the author notes that regulation mentioned above doesn’t create legal rule on the clear scope of application

Źródło:

Studia Prawnicze; 2016, 1 (205); 127-152
0039-3312
2719-4302

Pojawia się w:

Studia Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 81.

Tytuł:

Postępowanie dowodowe w postępowaniu dyscyplinarnym w ustawie o Policji

Autorzy:

Daniel, Paweł.

Powiązania:

Przegląd Policyjny 2014, nr 3, s. 128-144

Data publikacji:

2014

Tematy:

Postępowanie dyscyplinarne prawo Polska
Prawo karne procesowe
Prawo
Policja

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 82.

Tytuł:

Regulacje prawne w armiach NATO. Cz. 11, Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Królestwa Holandii

Autorzy:

Palus, Janusz.
Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 2001, nr 1, s. 127-132

Data publikacji:

2000

Tematy:

Prawo karne wojskowe Holandia
Postępowanie dyscyplinarne Holandia
Sądownictwo wojskowe Holandia

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 83.

Tytuł:

Poradnik przełożonego dyscyplinarnego

Autorzy:

Kurzawa, Tomasz.

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Poznań : CSWL

Tematy:

Postępowanie dyscyplinarne dokumentacja poradnik
Postępowanie dyscyplinarne formularze i druki
Dyscyplina wojskowa prawo poradnik
Prawo karne wojskowe

Opis:

Bibliogr.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Książka

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 84.

Tytuł:

THE MINORS IN PENAL SYSTEMS IN SELECTED COUNTRIES OF THE EUROPEAN UNION
SYSTEM PRAWNY WOBEC OSOBY NIELETNIEJ W WYBRANYCH KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ
ПРАВОВАЯ СИСТЕМА НЕСОВЕРШЕННОЛЕТНИХ В НЕКОТОРЫХ СТРАНАХ ЕВРОПЕЙСКОГО СОЮЗА

Autorzy:

Gwoździewicz, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/576809.pdf

Data publikacji:

2015-06-30

Wydawca:

Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie

Tematy:

Polish criminal law, Slovakian criminal law, Czech Republic criminal law, proceedings in juvenile cases, resocialization
polskie prawo karne, słowackie prawo karne, czeskie prawo karne, postępowanie w sprawach nieletnich, resocjalizacja
польское уголовное право, уголовное право словацкое, чешское разбирательство уголовного права по делам несовершеннолетних, реабилитация

Opis:

W obcych europejskich systemach prawnych przyjmowane są różne modele odpowiedzialności nieletnich za czyny zabronione. W wielu krajach, podobnie jak w Polsce, wprowadza się zupełnie odrębne regulacje w tym zakresie (Anglia i Walia, Austria, Belgia, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Niemcy, Szkocja, Szwajcaria, Szwecja). W innych państwach np. (Słowacja, Białoruś, Estonia, Grecja do roku 2003, Holandia, Litwa, Rosja, Słowenia, Ukraina) szczególne zasady odpowiedzialności nieletnich zamieszczone są w kodeksach karnych i kodeksach postępowania karnego. Różne rozwiązania w tym względzie wynikają po części z odmiennych tradycji poszczególnych systemów prawnych, a po części z różnych uzasadnień aksjologicznych formułowanych w tych kwestiach. Przegląd przepisów prawnych dotyczących nieletnich wybranych państw europejskich Polski, Słowacji i Republiki Czeskiej pokazuje, że w zakresie podejścia do problematyki nieletnich we wszystkich systemach prawnych, obejmuje się określonym oddziaływaniem zarówno dzieci i młodzież, które wchodzą w konflikt z prawem jak i te, które wykazują przejawy demoralizacji, przez co ich prawidłowy rozwój osobisty i społeczny jest zagrożony. Przyjęcie wybranej koncepcji prawodawstwa nieletnich nie przekłada się jednak w prosty sposób na surowsze bądź łagodniejsze podejście do odpowiedzialności nieletnich. Podjęte zagadnienia teoretyczne jak i praktyczne będą przedmiotem poniższych rozważań, których struktura obejmuje poniższe zagadnienia: 1. Problematykę nieletnich w państwach europejskich. 2. Nieletni w polskim systemie karnym 3. Odpowiedzialność nieletnich w słowackim systemie karnym 4. Czeski system karny wobec nieletniego
In foreign jurisdictions, various models of responsibility for juvenile offenses are adopted. In many countries, like Poland, entirely separate regulations in this field are adopted (England and Wales, Austria, Belgium, Czech Republic, France, Spain, Ireland, Germany, Scotland, Switzerland, Sweden). In other countries like (Slovakia, Belarus, Estonia, Greece to 2003, the Netherlands, Lithuania, Russia, Slovenia, Ukraine), there are specific rules of responsibility of minors included in criminal codes and codes of criminal proceedings. Different solutions in this regard are partly due to the different traditions of legal systems, and partly due to various axiomatic justifications formulated in these matters. Review of legislation on minority in selected European countries: Poland, Slovakia and the Czech Republic shows that in terms of the approach to the problem of minority in all legal systems, specific interaction of children and young people who come into conflict with the criminal law are included, as well as those that show signs of corruption, making their proper personal and social development threatened. Adoption of selected concepts of minors legislation, however, does not mean more or less severe approach to the liability of minors.Both discussed issues the theoretical and practical ones, are the subject of the deliberations beneath, their structure includes:
1. Problems of minors in the European countries
2. Minors in Polish criminal justice system
3. Minors’ responsibility in Slovakian criminal justice system
4. Czech criminal justice system in relation to a minor
В европейских зарубежных правовых системах, принятых в различных моделях ответственности несовершеннолетних за совершенные преступления. Во многих странах, как и в Польше, действуют совершенно отдельные правила в этой связи (Англия и Уэльс, Австрия, Бельгия, Чехия, Франция, Испания, Ирландия, Германия, Шотландия, Швейцария, Швеция). В других странах, например, Словакия, Беларусь, Эстония, Греция, Нидерланды, Литва, Россия, Словения, Украина до 2003 г., специальные правила ответственности несовершеннолетних приведены в уголовных кодексах и уголовно-процессуальных кодексов. Различные решения в этой связи частично зависимы от традиций в различных правовых системах и давно аксиологически сформулированы. Обзор законодательства о несовершеннолетних по отдельных европейских странах, например Польше, Словакии и Чехии, показывает, что с точки зрения подхода к проблемам несовершеннолетних во всех правовых системах, включает в себя специфическое взаимодействие детей и молодых людей, которые приходят в конфликт с законом, и теми, кто проявляет признаки деморализация. Поэтому их правильное личностное и социальное развитие находится под угрозой. Принятие в выбранное законодательство понятия несовершеннолетних, однако, не приводит к строгому или более мягкому подходу к отчетности о несовершеннолетних. Взятые теоретические и практические соображения будут исследоваться по следующих темах: 1. Проблема несовершеннолетних в европейских странах; 2. Несовершеннолетние в польской пенитенциарной системе; 3. Ответственность несовершеннолетних в Словацкой уголовноисполнительной системе; 4. Чешские несовершеннолетние в уголовно-исполнительной системе.

Źródło:

International Journal of New Economics and Social Sciences; 2015, 1(1); 165-171
2450-2146
2451-1064

Pojawia się w:

International Journal of New Economics and Social Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 85.

Tytuł:

Odpowiedzialność dyscyplinarna żołnierzy w siłach zbrojnych Hiszpanii

Autorzy:

Stefańska, Blanka J.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2002, nr 3, s. 138-146

Data publikacji:

2002

Tematy:

Prawo karne wojskowe Hiszpania
Dyscyplina wojskowa prawo Hiszpania
Postępowanie dyscyplinarne wojsko Hiszpania

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 86.

Tytuł:

Właściwość funkcjonalna sądu do rozstrzygania sporów kompetencyjnych w sprawach karnych w świetle nowelizacji z 19 lipca 2019 roku

Autorzy:

Łukowiak, Bartosz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2083123.pdf

Data publikacji:

2021-09-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

nowelizacja procesu karnego
spór kompetencyjny
właściwość sądu
analo-gia
zasada samodzielności jurysdykcyjnej
postępowanie karne w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych
postępowanie w sprawach o wykroczenia
proces karny
amendment of the criminal proceedings
disputes of competence
competence of the court
analogy
principle of independence of jurisdiction
criminal proceedings in cases subject to the jurisdiction of military courts
proceedings in minor offences
criminal proceedings

Opis:

W pracy podjęto próbę oceny zmiany przepisów dotyczących rozstrzygania sporów kom-petencyjnych w procesie karnym, wprowadzonej w drodze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku. W pierwszej kolejności zaprezentowano dorobek doktryny procesu karnego oraz orzecznictwa sądów karnych ukształtowany jeszcze na gruncie poprzedniego brzmienia art. 38 § 1 Kodeksu postępowania karnego, a następnie poddano analizie celowość zmian wprowadzonych w dro-dze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku, jak również samo brzmienie tego przepisu w jego nowym kształcie, wskazując na jego oczywistą wadliwość, a w konsekwencji postulując powrót do poprzedniej wersji tego unormowania. Równocześnie w tekście znajdują się propozycje zasto-sowania określonych zabiegów interpretacyjnych, które de lege lata pozwoliłyby na chociaż częściowe zniwelowanie negatywnych skutków wprowadzenia opisywanej reformy.
This work attempts to assess the change in the provisions on the settlement of competence disputes in a criminal proceedings, introduced by way of amendment of 19 July 2019. Paper analyze the views of the literature of polish criminal proceedings and of the jurisprudence of criminal courts shaped under the previous wording of Article 38, § 1 of Polish Code of Criminal Procedure, and then the purposefulness of the changes introduced by the amendment of 19 July 2019, as well as the very wording of this provision in its new shape, indicating its obvious defectiveness, and as a consequence postulating a return to the previous version of this regulation. At the same time, the text includes proposals for the use of specific interpretative measures that de lege lata would allow for at least partial mitigation of the negative effects of introducing the described reform.

Źródło:

Ius Novum; 2021, 15, 3; 67-80
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 87.

Tytuł:

Odpowiedzialność dyscyplinarna żołnierzy w siłach zbrojnych Hiszpanii

Autorzy:

Stefańska, Blanka J.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2002, nr 3, s. 138-146

Data publikacji:

2002

Tematy:

Prawo karne wojskowe Hiszpania
Dyscyplina wojskowa prawo Hiszpania
Postępowanie dyscyplinarne wojsko Hiszpania

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 88.

Tytuł:

Admissibility of a cassation appeal against the judgment on discontinuance of proceedings due to a perpetrator’s insanity and application of preventive measures

Autorzy:

Parapura, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1338181.pdf

Data publikacji:

2020-09-28

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

postępowanie karne
kasacja od postanowienia o umorzeniu postępowania i zastosowaniu środka zabezpieczającego
rozszerzenie zakresu przedmiotowego kasacji
kasacyjna zaskarżalność postanowienia
criminal proceedings
cassation appeal against a ruling on the discontinuance of proceedings and application of a preventive measure
extension of the objective scope of cassation
admissibility of a cassation appeal against a ruling

Opis:

The article aims to present interpretative doubts that are raised in connection with admissibility of a cassation appeal against a judgment concerning the discontinuance of proceedings and application of preventive measures, as well as to assess the latest legislative changes that result in the extension of the objective scope of cassation by judgments issued on this matter.
Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie wątpliwości interpretacyjnych, które zrodziły się na gruncie dopuszczalności kasacji od orzeczenia o umorzeniu postępowania i zastosowania środków zabezpieczających, oraz ocena ostatnich zmian legislacyjnych, skutkujących rozszerzeniem zakresu przedmiotowego kasacji o wydawane w tym przedmiocie postanowienia.

Źródło:

Ius Novum; 2020, 14, 3; 87-106
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 89.

Tytuł:

Regulacje prawne w armiach NATO. Cz. 9, Ochrona porządku prawnego w siłach Republiki Greckiej

Autorzy:

Palus, Janusz.
Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 2000, nr 3, s. 86-90

Data publikacji:

2000

Tematy:

Prawo karne wojskowe kraje NATO
Postępowanie dyscyplinarne kraje NATO
Sądownictwo wojskowe kraje NATO

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 90.

Tytuł:

Udział prokuratora i sądu w wojskowym postępowaniu dyscyplinarnym

Autorzy:

Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 1998, nr 10, s. 32-36

Data publikacji:

1998

Tematy:

Postępowanie dyscyplinarne
Prokuratura wojskowa
Sądownictwo wojskowe
Prawo karne wojskowe
Dyscyplina wojskowa
Prawo

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 91.

Tytuł:

Krótka charakterystyka dochodzenia w obowiązującym porządku prawnym : stan prawny na dzień 1 lipca 2016 r.

Autorzy:

Karczewski, Marek.

Powiązania:

Problemy Ochrony Granic. Biuletyn 2017, nr 55 s. 7-22

Data publikacji:

2017

Tematy:

Policja
Prokuratura
Prawo karne procesowe
Postępowanie przygotowawcze
Śledztwo i dochodzenie
Artykuł z czasopisma fachowego

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 92.

Tytuł:

Regulacje prawne w armiach NATO

Autorzy:

Palus, Janusz.
Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 1999, nr 5, s. 112-122 ; nr 6, s. 99-103 ; nr 7, s. 102-108 ; nr 8, s. 99-105 ; nr 9, s. 95-100 ; nr 10, s. 92-97 ; nr 1, s. 115-124 ; nr 2, s. 144-156 ; nr 3, s. 86-90 ; nr 6, s. 126-132 ; nr 1, s. 127-132 ; nr 4, s. 140-147 ; nr 6, s. 119-125 ; nr 3, s. 114-119 ; nr 5, s. 136-143

Data publikacji:

1999

Tematy:

Prawo karne wojskowe
Postępowanie dyscyplinarne
Sądownictwo wojskowe
Military justice
Military penal law
Disciplinary measures

Opis:

Cz. (1), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych USA.
Cz. (2), Ochrona porządku prawnego w Bundeswhrze.
Cz. (3), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Królestwa Hiszpanii.
Cz. (4), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych królestwa Hiszpanii.
Cz. (5), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Królestwa Danii.
Cz. (6), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Republiki Tureckiej.
Cz. (7), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Wielkiej Brytanii.
Cz. (8), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Kanady.
Cz. (9), Ochrona porządku prawnego w siłach Republiki Greckiej.
Cz. (10), Ochrona porządku prawnego w armiach NATO.
Cz. (11), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Królestwa Holandii.
Cz. (12), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Republiki Włoskiej.
Cz. (13), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Wielkiego Księstwa Luksemburg.
Cz. (14), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Republiki Węgierskiej.
Cz. (15), Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Republiki Portugalii.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 93.

Tytuł:

Instrukcja o prowadzeniu dochodzeń w sprawach karnych

Data publikacji:

1952

Wydawca:

Warszawa : Wydawnictwo MON

Tematy:

Prawo karne wojskowe Polska 1952 r. regulaminy
Postępowanie przygotowawcze prawo wojsko Polska 1952 r. regulaminy

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Książka

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 94.

Tytuł:

Zjawisko wiktymizacji wtórnej: pojęcie, przyczyny, przeciwdziałanie (na przykładzie niektórych polskich regulacji karnych)
Secondary Victimisation: Definition, Causes, Prevention (Example of Selected Polish Penal Regulations)

Autorzy:

Bieńkowska, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/698870.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

wiktymizacja wtórna
prawo karne
wiktymologia
powództwo adhezyjne
polskie prawo karne
postępowanie mediacyjne
secondary victimization
adhesion procedure
Polish Penal Regulations
penal law
victimology

Źródło:

Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 65-74
0066-6890
2719-4280

Pojawia się w:

Archiwum Kryminologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 95.

Tytuł:

Podjęcie na nowo czy wznowienie postępowania przygotowawczego umorzonego w fazie in rem z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu „faktycznie podejrzanego”?
Reinstate or re-open a preparatory proceedings, which was discontinued in phases of the proceedings in rem because of act of “really suspect” constituted an insignificant social danger?

Autorzy:

Chałubek, Karolina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/596560.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

ostępowanie karne
Postępowanie przygotowawcze
znikoma społeczna szkodliwość
Criminal procedure Law
Preparatory proceeding
Insignificant social danger

Opis:

A discontinued preparatory proceedings may be reinstated pursuant to an order issued by the state prosecutor or it may be re-opened. Article 327 of the Code of Criminal Procedure regulated both situation. On the other hand the Code of Criminal Procedure does not indicate which of legal capacities applies, when there are conditions to bring criminal to justice but the previous proceedings was discontinued based on the Article. 17 § 1 point 3 – when act of offender constituted an insignificant social danger. The article focus on this problem, which is important not only in theory but also in practice. As a consequence, will be present arguments both for reinstated as well as re-opened a discontinued preparatory proceedings. Made in the article the analysis phases of the proceedings in rem and in personam as well as the related concepts of “formal suspect” and “really suspect” will indicate the additional restrictions of resume a discontinued preparatory proceedings.

Źródło:

Studia Prawno-Ekonomiczne; 2011, LXXXIV (84); 53-77
0081-6841

Pojawia się w:

Studia Prawno-Ekonomiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 96.

Tytuł:

Wybrane zagadnienia dotyczące postępowania w sprawie o wykroczenie popełnione przez żołnierza

Autorzy:

Marcinkowski, Wojciech.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 1998, nr 3/4, s. 73-86

Data publikacji:

1998

Tematy:

Prawo wykroczeń wojsko Polska
Postępowanie w sprawach o wykroczenie wojsko Polska
Prawo karne wojsko Polska

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 97.

Tytuł:

Podmioty jednostek organizacyjnych Policji uprawnione do wydawania nakazu przeszukania w wypadkach niecierpiących zwłoki (art. 220 § 3 K.P.K)

Autorzy:

Gacek, Paweł.

Powiązania:

Przegląd Policyjny 2017, nr 3, s. 99-114

Data publikacji:

2017

Tematy:

Policja
Postępowanie przygotowawcze
Prawo karne procesowe
Przeszukanie (prawo)
Śledztwo i dochodzenie
Artykuł z czasopisma policyjnego

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 98.

Tytuł:

Regulacje prawne w armiach NATO. Cz. 7-8

Autorzy:

Palus, Janusz.
Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 2000, nr 1 - nr 2

Data publikacji:

1999

Tematy:

NATO udział Polski
Prawo karne wojskowe kraje NATO
Postępowanie dyscyplinarne kraje NATO
Sądownictwo wojskowe kraje NATO

Opis:

(Cz. 7):; Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Wielkiej Brytanii; 2000; nr 1; s. 115-124.
(Cz. 8):; Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Kanady; 2000; nr 2; s. 144-156.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 99.

Tytuł:

Regulacje prawne w armiach NATO. Cz. 6, Ochrona porządku prawnego w siłach zbrojnych Republiki Tureckiej

Autorzy:

Palus, Janusz.
Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 1999, nr 10, s. 92-97

Data publikacji:

1999

Tematy:

NATO udział Polski
Prawo karne wojskowe kraje NATO
Postępowanie dyscyplinarne kraje NATO
Sądownictwo wojskowe kraje NATO

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 100.

Tytuł:

Regulacje prawne w armiach NATO. Cz. 10, Ochrona porządku prawnego w armiach NATO

Autorzy:

Palus, Janusz.
Przyjemski, Stanisław M.

Powiązania:

Wojsko i Wychowanie 2000, nr 6, s. 126-132

Data publikacji:

2000

Tematy:

NATO prawo udział Polski
Prawo karne wojskowe kraje NATO
Postępowanie dyscyplinarne kraje NATO
Sądownictwo wojskowe kraje NATO

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce