Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "popular songs" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Estrada i liryka. Szlagier w poezji międzywojennej
Popular music and lyric poetry. A hit single in the poetry between the wars
Autorzy:
Łuszczykiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649413.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
polish literature
between wars period
music
popular songs
popular music
high art
Opis:
In the essay the author enquires into the references to popular song in the lyric poetry of the first decades of 20th century, treating the birth of the popular music as the beginning of perceiving a hit single as the integral piece meant to be shown to the public. The re-searcher asks about acceptability and, eventually, the consequences of the artistic flirt of highbrow literature with egalitarian word-music tradition. Moreover, the author shows various scenario of treating hit song impulses, beginning with total ignorance shown by Young Poland artists (Jan Kasprowicz, Bolesław Leśmian, Leopold Staff), through the separation of serious creativity from stage gainful employment, as in the case of Skamander members fearing being given the label of cabaret entertainers (Julian Tuwim, Antoni Słonimski or Marian Hemar), until the liquidation of barriers between serious and jocular muse domains, as in Konstanty Ildefons Gałczyński’s lyric poetry. In this article, there are dozens of allusion, quotations, paraphrases, all invoking not only the most popular hit singles of the Interbellum, but also songs which were less known and therefore nowadays seem to be more difficult to identify. The list of the poets is extended by such personages as Bruno Jasieński, Maria Pawlikowska, and finally Czesław Miłosz.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 15, 1; 105-113
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw myszy w folklorze karaimskim z Krymu
The mouse motif in Crimean Karaim folklore
Autorzy:
Sulimowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440276.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
literatura krymskokaraimska
krymska literatura ludowa
folklor Karaimów krymskich, literatura ludowa z Anatolii
piosenki türkü
Crimean Karaim literature
Crimean popular literature
Crimean Karaim folklore
Anatolian Turkish popular literature
türkü songs
Opis:
This article provides a review of six versions of a song Sıçan (‘Mouse’) which can be found in the mejumas, i.e. Crimean Karaim collections of popular literature, together with an edition of three hitherto unpublished versions. This humorous ditty describes the damage caused by a malicious rodent. The oldest version can be dated precisely to 1864, while the latest appeared in 1964. The many differences in the sequence of stanzas, motifs and their details indicate that the content of the mejumas was most probably not transcribed (copied from one manuscript to another), but rather constitutes a written record of an oral performance either heard directly or based on memory. Striking similarities between the Crimean Karaim variants and the Crimean Tatar ones, as well as variants found in the popular repertoire of Anatolia and Balkans, especially the version recorded by I. Kunos in 1880s, suggests that this particular song originates from Turkey and it appears very likely that Karaims who maintained particularly close religious, economic and also family ties with their co-believers in Istanbul may have been responsible for “importing” it from Turkey to Crimea.
Artykuł przedstawia sześć wersji piosenki Sıçan (‘Mysz’) pochodzących z tzw. medżum, rękopiśmiennych zbiorów krymskokaraimskiej literatury ludowej, wraz z edycją trzech z nich, dotychczas nie publikowanych drukiem. Humorystyczny utwór przedstawia opis szkód poczynionych przez psotnego gryzonia. Najstarsza wersja, której dokładna data powstania jest znana, pochodzi z 1864 r., najnowsza – z 1964. Liczne różnice w kolejności zwrotek, występujących motywach i ich szczegółach wskazują, że zawartość medżum najprawdopodobniej nie były przepisywana (kopiowana z jednego rękopisu do drugiego), lecz stanowi zapis ustnego wykonania ze słuchu bądź z pamięci. Na podstawie uderzających podobieństw wariantów karaimskich do krymskotatarskich, a także utworów z anatolijskiego i bałkańskiego ludowego repertuaru tureckiego, w tym utworu zarejestrowanego przez I. Kunosa w latach 80. XIX w., można wysnuć wniosek, że ten konkretny utwór pochodzi z Turcji. Wydaje się nader prawdopodobne, że Karaimi krymscy, którzy utrzymywali szczególnie bliskie kontakty tak religijne, jak i ekonomiczne oraz rodzinne ze swymi współwyznawcami w Stambule, mogli być tymi, którzy „zaimportowali” ten utwór z Turcji na Krym.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2017, 6; 171-198
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Politika o folklóre – folklór v politike (na príklade Slovenska)
POLITICS ABOUT FOLKLORE, FOLKLORE IN POLITICS. THE CASE OF SLOVAKIA
Autorzy:
Krekovičová, Eva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611270.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
folklore
political folklore
communist ideology
nationalist ideology
stage-like folklorism
the commercialisation of tradition
popular culture
folk songs
European stereotype of an uncouth peasant
the era of socialism
folklor
folklor polityczny
ideologia komunistyczna
ideologia nacjonalistyczna
estradowy folkloryzm
komercjalizacja tradycji
kultura popularna
pieśni ludowe
europejski stereotyp nieokrzesanego wieśniaka
epoka socjalizmu
Opis:
Zmiany polityczne i ideologiczne zachodzące w krajach europejskich, które po upadku komunizmu przechodzą drogę od totalitaryzmu ku demokracji, odbijają się w językach narodowych. Autorka pokazuje, jak na Słowacji po roku 1989 funkcjonowało w publicznych mediach słowo folklor. Stało się ono narzędziem dyskusji, propagandy i walki politycznej, razem z innymi stereotypowymi i sloganowymi hasłami typu lud, ludowość, naród, tożsamość etniczna i narodowa, słowackość. Od lat 50. folklor był na Słowacji wiązany z ideologią komunistyczną, w okresie rządów Mecziara z polityką ekstremalnie nacjonalistyczną i antyeuropejską. Spowodowało to utożsamienie w oczach wielu folkloru z estradowym folkloryzmem, anachronicznymi formami kultury, komercjalizacją tradycji i koniec końców pociągnęło za sobą dewaluację pojęcia, przydanie mu negatywnych konotacji. W języku polityków i dziennikarzy pejoratywnie pojmowany termin folklor pojawił się zwłaszcza w sytuacji walki przedwyborczej w roku 1998, w połączeniach takich jak folklor polityczny i sytuacja folklorystyczna dla nazwania zjawisk mało ważnych, marginalnych, anachronicznych, prowincjonalnych, nawet antydemokratycznych. Tak używała wyrazu część opozycji inteligenckiej, nawiązując do starego europejskiego stereotypu nieokrzesanego wieśniaka. Po wyborach w 1998 roku terminu folklor w języku polityki używa się rzadziej, ujawnia się też „druga twarz” folkloru na gruncie kultury popularnej, zabawowej, zwłaszcza komercyjnej muzyki w stylu pop, jazzu i rocka. Aktualizowane są – dla celów politycznych – tradycyjne pieśni ludowe i pieśni nawiązujące do epoki socjalizmu i spółdzielni produkcyjnych.
Political and ideological changes in European post-communist countries, which experience transition from totalitarianism to democracy, are also reflected in the respective national languages. The article analyzes the functioning of the Slovak word for folklore, which, along with other stereotypical and cliché expressions like the people, nation, ethnic and national character, Slovak identity, have become a tool of propaganda and political struggle. Since the 1950’s, folklore in Slovakia was associated with the communist ideology, and under Mecziar with extremely nationalistic and anti-European politics. Therefore, it grew to be associated with stage-like folklorism, anachronistic forms of culture, commercialization of tradition and has eventually led to a devaluation of the concept, which has acquired negative connotations. Folklore as a pejorative term appeared in the language of politicians and journalists especially during the campaign of 1998. Terms like political folklore or folkloristic situation were used to refer to phenomena of little importance, marginal, anachronistic, provincial or even antidemocratic. Such was the practice among some of the opposition, whose members, recruiting from the intelligentsia, made use of an old European stereotype of an uncouth peasant. After 1998, the term has been used in political discourse less frequently. Folklore is also present in pop culture, especially in pop, jazz and rock music. Traditional folk songs, as well as those referring to the socialist era and state collective farms, are being remade for political reasons.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2000, 12; 63-76
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies