Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "popular art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Art et ‘race’. Les gravures des ‘peuples primitifs’ à l’Exposition universelle de Paris de 1878
Art and ‘Race’. The Engravings of ‘Primitive People’ at the 1878 Paris World’s Fair
Autorzy:
Cataldi, Maddalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450179.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Arthur Bordier
1878 Paris World’s Fair
rock art
race
colonialism
popular sciences
anthropology
prehistory
science museums
Opis:
Based on a case study, this paper aims to examine the scientific, industrial and political interests that intertwine at the 1878 Paris World’s Fair. We will focus on a graphic composition that was elaborated from various copies of rock art presented in several pavilions of the Exhibition and published by a science magazine. This figure was composed to compare the artistic capacities of European prehistoric and African contemporary primitives, all belonging, in the dis- course of the French anthropologists, to the same race. The article considers the construction of anthropology in public space as a science claiming to be capable of analysing racial relationships in their environment and therefore capable of scientifically directing the French colonial project.
Źródło:
Organon; 2018, 50; 67-100
0078-6500
Pojawia się w:
Organon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatywny charakter estetyki
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487587.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
AESTHETICS
AESTHETICS OF POPULAR ART
AESTHETIC EXPERIENCE, ARTISTIC VALUES
AESTHETIC VALUES
FINE ARTS
INSTITUTIONAL ART
AESTHETIC ART
DEFINING ART
ABSOLUTE ART
ANTI-ART
ESTETYKA
ESTETYKA SZTUKI POPULARNEJ
DOŚWIADCZENIE ESTETYCZNE
WARTOŚCI ARTYSTYCZNE
WARTOŚCI ESTETYCZNE SZTUKI PIĘKNE
SZTUKA INSTYTUCJONALNA
SZTUKA ESTETYCZNA
DEFINIOWANIE SZTUKI
SZTUKA ABSOLUTNA
ANTYSZTUKA
Opis:
The performative character of aesthetics Many lecturers of aesthetics feel that the subject of their lectures is not necessarily aesthetics, but history of aesthetics, the aesthetic views of Plato and Aristotle, Kant and Hegel, Hume and Burke, the British philoso- phers of taste and German romanticists. Does that mean that aesthetics feeds on its own past, is nurtured by reinterpretations of its classics, defends concepts and categories that inspire no one and do not open new cognitive perspectives? Does it mean that aesthetics is dead today, like Latin or Sanskrit, while its vision of art and beauty is outdated, invalid and totally useless? Aesthetics is a polysemous concept, which has never been sufficient- ly defined. It can determine a way of perceiving and experiencing the world that is specific for a given community, in other words, taste, yet it can also mean certain countries’ or regions’ contribution to aesthetic thought, to the aesthetic self-knowledge of man. Thus its dimension is practical, cultural and philosophical. Today aesthetics faces new challenges that it has to live up to; its ma- jor tasks include the defence of popular art, polishing the concept of aes- thetic experience, aestheticization of everyday life and de-aestheticiza- tion of art, transcultural aesthetics and its approach to national cultures. In the book “Aesthetics: the Big Questions” (1998) Carolyn Korsmeyer reduces the main issues of contemporary aesthetics to six questions. The first question, old but valid, is a question about the definition of art. What is art? Nowadays everything can be art because art has shed all limita- tions, even the limitations of its own definition, and has gained absolute freedom. It has become absolute, as Boris Groys says. It has become absolute, because it has made anti-art a full-fledged part of art, and it has not been possible either to question or negate art since, as even the negation of 50 Grzegorz Dziamski art is art, legitimized by a more than 100 year long tradition, going back to the first ready-made by Marcel Duchamp in 1913. Today making art can be art and not making art can be art, as well, art is art and anti-art is art. The old question: “What is art?” loses its sense, and so does Nel- son Goodman’s question: “When art?”. When does something become art? These questions are substituted by new ones: “What is art for you?”, “What do you expect from art?”. There can be a lot of answers, because defining art has a performative character. Louise Bourgeois has ex- pressed the performative character of defining art in an even better way: “Art is whatever we believe to be art”. And for some reasons, which we do not fully realize ourselves, we want to make others share our belief. The text in an introduction to a new book on contemporary aesthetics by Grzegorz Dziamski.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2018, 26; 32-50
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZTUKA WYSOKA I NISKA
High an Low Art
Autorzy:
DZIAMSKI, GRZEGORZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487710.pdf
Data publikacji:
2017-10-09
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Low art
high art
popular art
mass art
hierarchical untolerance
hierarchical tolerance
hierarchical plurali
Sztuka niska
sztuka wysoka
sztuka masowa
sztuka popularna
hierarchiczna nietolerancja
hierarchiczna tolerancja
hierarchiczny plurali
Opis:
Grzegorz Dziamski High an Low Art Many people believe that the division into high and low art is already a thing of the past, that postmodernity effectively eradicated it. I would like to contradict this view by putting the thesis that the division of art into high and low always existed, and postmodernism changed only the relation to low art. A modern or modernist version of division into high and low art becomes a division into elitist and mass art. In the nineteenth century, well-known opposition of the mass art, subdued to market mechanisms, and the elitist art countering these mechanisms were formed. This opposition finds its extreme expression in the writings of Jose Ortega y Gasset and Clement Greenberg – representatives of the Frankfurt School. Mass art wants to be a popular art, it’s obvious, but the thesis does not always work. Whether or not a mass-produced objects belong to popular art depends not only on the producers, but also, and perhaps mostly – on the consumer. It is high time for aesthetics to become popular, posthumously appealing to Richard Shusterman, who was an American aesthetics theoretician. What aesthetics would bring to reflection on popular art? Shusterman says that aesthetics should validate popular art, but such legitimacy is probably unnecessary, because no one refuses popular art the status of art. It is also not clear why educated elites should contribute to improvement of popular art if this art is not addressed to them and it does not even provide any entertainment to them. It would mean putting popular art under the guardianship of the elite, and that would start a returning to some version of Platonism. On the other hand, one may wonder whether popular art is not constantly being improved by the industry, experts, psychologists, sociologists, marketing specialists and public employees. Of course, they are improving popular art in the context of box office. Post-modernity has not overcome the opposition of low art / high art, it only has redefined and changed our attitude towards it. Hierarchical tolerance and hierarchical pluralism thus replaced hierarchical intolerance. The proponents of high art have ceased to demand the liquidation of low art.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 23; 6-27
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa kulturowa według Adorna
Cultural apocalypse according to Adorno
Autorzy:
Jarecka, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857026.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
theodor w. adorno
przemysł kulturalny
kultura popularna
krytyka kultury
sztuka
culture industry
popular culture
culture criticism
art
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 180-191
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dehumanizacja Obcego. Rola sztuki popularnej w uświadamianiu problemu na przykładzie Men Against Fire (2016)
Dehumanization of the Other. The role of popular art in raising awareness of the problem. The case of Men Against Fire (2016)
Autorzy:
Lisiecka, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188345.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
aesthetic education
intercultural education
dehumanization
popular art
The Other
edukacja międzykulturowa
dehumanizacja
edukacja estetyczna
sztuka popularna
Obcy
Opis:
Dehumanization is – in the broadest sense – the process of depriving a person of positive human qualities. This problem, considered mainly in the field of social psychology, has strong pedagogical significance. The article is aimed to show the potential importance of popular art for intercultural education, precisely: to show the role that popular art can play in raising the awareness of the problem posed by dehumanization of the Other. To achieve the intended goal, the author indicates the justified presence of popular art in education, introduces the concept of the Other, i.e. a person who is beyond the horizon of a given person’s experience, who is outside a given community or is cognitively dangerous, and outlines the issue of dehumanization. The exemplification was conducted on the example of the episode of the British science fiction series Black Mirror – Men Against Fire (2016). The considerations are carried out from the perspective of contemporary aesthetic education, which refers conceptually to the Polish theory of aesthetic education. Humanistically oriented, contemporary aesthetic education must be conducted in the vein of pluralism and interculturalism; it should also contribute to the development of a person’s holistic personality: from their aesthetic sensitivity and moral orientation, to their ability of critical thinking and creativity. In the article, the possibilities are indicated of using popular art in education by building theoretical interpretive contexts.
Dehumanizacja to – w najbardziej ogólnym sensie – proces zanegowania człowieczeństwa drugiej osoby. Problem ten, rozpatrywany przede wszystkim na gruncie psychologii społecznej, posiada silne konotacje pedagogiczne. Celem artykułu jest ukazanie potencjalnego znaczenia sztuki popularnej dla edukacji międzykulturowej, a dokładnie ukazanie roli, jaką sztuka ta może pełnić w uświadamianiu problemu dehumanizacji Obcego. Aby osiągnąć zamierzony cel, w tekście wskazano na zasadność obecności sztuki popularnej w edukacji, przedstawiono pojęcie Obcego, czyli osoby znajdującej się poza horyzontem doświadczenia danego człowieka, poza daną społecznością, poznawczo niebezpiecznego, oraz zarysowano zagadnienie dehumanizacji. Egzemplifikację przeprowadzono na przykładzie piątego odcinka trzeciej serii brytyjskiego serialu science fiction Black Mirror – Men Against Fire (2016). Rozważania prowadzone są z perspektywy nowocześnie rozumianej edukacji estetycznej, nawiązującej koncepcyjnie do polskiej teorii wychowania estetycznego. Zorientowana humanistycznie, nowoczesna edukacja estetyczna musi być realizowana w duchu pluralizmu i międzykulturowości; powinna także przyczyniać się do rozwijania całokształtu osobowości człowieka: od jego wrażliwości estetycznej i orientacji moralnej, po zdolność krytycznego myślenia i kreatywność. Artykuł wskazuje na możliwości wykorzystania sztuki popularnej w edukacji poprzez budowanie teoretycznych kontekstów interpretacyjnych.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2023, 20, 1; 132-143
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja przez sztuki i kulturę popularną na lekcjach języka polskiego
Education through art and popular culture in Polish language classes
Autorzy:
Łopatka-Koneczny, Paulina
Wojtkowska, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459705.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
edukacja
proces nauczania
kultura popularna
literatura
sztuka
muzyka
nauczanie języka polskiego
education
teaching process
popular culture
literature
art
music
teaching Polish
Opis:
Cel badań. Celem badania było dostrzeżenie oraz opisanie funkcji, które mogą być pełnione przez sztuki (ze szczególnym uwzględnieniem muzyki) i kulturę popularną w procesie nauczania oraz wychowania ucznia na każdym etapie edukacji polonistycznej. W badaniu zwrócono uwagę na korzyści, jakie niesie wprowadzanie elementów artystycznych do konspektu lekcji języka polskiego. Dostrzeżono także zalety postawy proartystycznej nauczyciela-polonisty i wszelkich przejawów jego ekspresji. Metoda. Aby zrealizować cel badania przeprowadzono eksperyment na lekcji języka polskiego, obserwację nieuczestniczącą młodzieży w komunikacji miejskiej, środowisku szkolnym i rodzinnym oraz zastosowano analizę filologiczną utworów literackich, takich jak: cykl o Harrym Potterze J. K. Rowling, trylogii Igrzyska Śmierci Suzanne Collins czy Makbeta Williama Shakespeare’a. Wszystkie te metody posłużyły jako części składowe hermeneutycznej metodologii – starano się opisać problem od ogółu do szczegółu. Ponadto odwołano się do różnych problemów nauczania opisanych w książce Wychowanie przez sztukę (Płoński, 1965), podjęto próbę polemizowania z nimi oraz uzupełniono je o nowsze spostrzeżenia badaczy oraz koncepcje psychologii poznania według Jeana Piageta, Lwa S. Wygotskiego, Jeroma S. Brunera i tezy formułowane przez Wincentego Okonia. Wyniki. W procesie kształcenia ważną rolę pełnią – obok przedstawianych treści nauczania, wartości, przyswajania partii materiału gramatycznego, itd. – prywatne zainteresowania nauczyciela, które mogą wzbogacić każdą, nawet najnudniejszą, lekcję. Pasje pomagają niekiedy zwrócić uwagę uczniów na sposób analizy i interpretacji dzieła, formułowania myśli oraz postawę wobec tekstu. Zdają się być także katalizatorem odkrywania metod pogłębiających wiedzę, a więc nauczania. Dzięki nim nauczyciel zobligowany jest do udoskonalania metod nauczania oraz dostosowywania ich do potrzeb uczniów. Podstawowe pytanie, które nas zainteresowało brzmi: jaki wpływ ma wprowadzanie różnego typu sztuk i elementów kultury popularnej na proces edukacji oraz jak funkcjonalnie wykorzystywać przedstawione elementy na lekcjach języka polskiego? Pytamy również, co dzieje się z przedstawionym materiałem (czy jego wartość ulega modyfikacjom, czy pojawiają się nowe konteksty, itd.). Czy wprowadzanie sztuk ma wpływ (i jeśli tak, to jaki) na rozumienie tematu przez ucznia? Czy taki zabieg warunkuje też efektowniejszą umiejętność zapamiętywania oraz uczenia się? Wnioski. Otwartość na odkrywanie nowych metod dydaktycznych, łączenie treści powinno towarzyszyć nauczycielom-polonistom. Wykorzystywanie elementów kultury popularnej i różnych sztuk na zajęciach wprowadza atmosferę przyjazną nauczaniu i uczeniu się, lekcje stają się ciekawsze, a proces dydaktyczny bardziej efektywny. Zadaniem nauczyciela jest w twórczy sposób wspomagać i rozwijać proces uczenia się. Takim wzbogaceniem lekcji zdają się być sztuki i elementy kultury popularnej, które za sprawą przeżycia estetycznego wpływają na proces uczenia się oraz wychowania młodego człowieka. Co więcej- wiadomości zawarte w artykule mogą służyć jako metodyczne wskazówki dla nauczycieli języka polskiego, zwłaszcza początkujących.
Aim. The aim of the study was to identify and describe the functions which can be performed by the arts (with particular emphasis on music) and popular culture in the process of teaching and advancing the student at every stage of Polish language education. The study drew attention to the benefits of introducing artistic elements into the framework of Polish language lessons. The advantages of a pro-artistic Polish teacher's attitude and all manifestations of his or her expression were also noted. Method. To achieve the aim of the study, an experiment was carried out on Polish language lessons, non-particpative observation of youth communication in public transport, school and family environments, as well as a philological analysis of literary works such as the Harry Potter cycle by J. K. Rowling, the death trilogy of Suzanne Collins or Macbeth by William Shakespeare. All these methods served as part of the hermeneutic methodology, attempting to describe the problem from the general to the specific. In addition, various teaching problems described in the book Education through Art were referred to (Płońśki, 1965), an attempt was made to argue with them, and they were supplemented with newer insights of researchers and concepts of psychology of cognition according to J. Piaget, L. S. Vygotsky, J. Bruner and the theses formulated by Wincenty Okoń. Results. In the process of education, besides teaching content, values, and the acquisition of much grammar material, the teacher's private interests play an important role, which can enrich every, even the most boring, lesson. Passions sometimes help draw students' attention to the method of analyzing and interpreting of the work, and the formulation of thoughts and attitudes towards the text. They also seem to be a catalyst for discovering methods which deepen knowledge, and therefore teach. Thanks to them, the teacher is obliged to improve the teaching methods and to adapt them to the needs of the students. The basic question that interests us is: what is the impact of introducing different types of arts and elements of popular culture on the education process and how to use these elements in Polish language lessons? We also ask what happens to the this material, whether its value is modified, whether new contexts, etc. appear. Does the introduction of the arts affect how the student understands the topic, and if so, in what way? Does this procedure also determine a more effective ability to remember and learn? Conclusions. Openness to discovering new didactic methods introducing new content should be part of the remit of Polish language teachers. The use of elements of popular culture and various arts in class introduces a friendly atmosphere for both teaching and learning, lessons become more interesting and the teaching process is more effective. The teacher's task is to creatively support and develop the learning process. Such a wealth of lessons seem to be the arts and elements of popular culture, which, through aesthetic experience, affect the process of learning and the development of a young person. Moreover, the information contained in the article can serve as methodical tips for Polish language teachers, especially beginners.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 147-161
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estrada i liryka. Szlagier w poezji międzywojennej
Popular music and lyric poetry. A hit single in the poetry between the wars
Autorzy:
Łuszczykiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649413.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
polish literature
between wars period
music
popular songs
popular music
high art
Opis:
In the essay the author enquires into the references to popular song in the lyric poetry of the first decades of 20th century, treating the birth of the popular music as the beginning of perceiving a hit single as the integral piece meant to be shown to the public. The re-searcher asks about acceptability and, eventually, the consequences of the artistic flirt of highbrow literature with egalitarian word-music tradition. Moreover, the author shows various scenario of treating hit song impulses, beginning with total ignorance shown by Young Poland artists (Jan Kasprowicz, Bolesław Leśmian, Leopold Staff), through the separation of serious creativity from stage gainful employment, as in the case of Skamander members fearing being given the label of cabaret entertainers (Julian Tuwim, Antoni Słonimski or Marian Hemar), until the liquidation of barriers between serious and jocular muse domains, as in Konstanty Ildefons Gałczyński’s lyric poetry. In this article, there are dozens of allusion, quotations, paraphrases, all invoking not only the most popular hit singles of the Interbellum, but also songs which were less known and therefore nowadays seem to be more difficult to identify. The list of the poets is extended by such personages as Bruno Jasieński, Maria Pawlikowska, and finally Czesław Miłosz.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 15, 1; 105-113
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska Dzikość serca za pięćdziesiąt złotych. Kultura popularna w Zrób mi jakąś krzywdę Jakuba Żulczyka
Polish Wild at Heart for fifty zlotys – popular culture in Zrób mi jakąś krzywdę by Jakub Żulczyk
Autorzy:
Małecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1535210.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
popular culture
Jakub Żulczyk’s novel
Shusterman’s aesthetic
popular art
Opis:
The article presents an analysis of selected functions carried out by the popular cultural references in Żulczyk’s novel Zrób mi jakąś krzywdę, czyli wszystkie gry wideo są o miłości. The first section of the article considers some methodological problems related to the subject matter of the article and discusses the book in view of Shusterman’s aesthetic experience model in the aesthetic legitimization of popular art. The next section includes the analysis of the text and focuses on such issues as references to popular culture in the protagonist’s characteristics. In the conclusion of the article, the author sums up that the popular culture threads are not included in the novel purely for decorative reasons but constitute it at a multi-tiered level and cannot be removed from the novel otherwise it would disrupt, or even destroy, its structure and thus, without some knowledge of the basic elements of pop culture, the reading and understanding of the book can be substantially impaired and incomplete.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2009, 16; 205-224
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć w imię sztuki, czyli w jaki sposób literatura popularna uczyniła Kubę Rozpruwacza artystą malarzem. Rozważania na marginesie powieści Michaela White’a Sztuka morderstwa
Death in the Name of Art, or How Jack the Ripper Has Become a Painter in Popular Literature: The Case of Michael White’s The Art of Murder
Autorzy:
Olkusz, Ksenia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571948.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
crime fiction
art
painting
serial killer
popular literature
Jack the Ripper
Michael White
Opis:
Powiązania pomiędzy sztuką a aberracjami o charakterze psychologicznym od dawna fascynują zarówno psychologów, jak i teoretyków sztuki, a obecnie stały się nośnym tematem literackim. Przykładem tego zjawiska jest powieść Michaela White’a Sztuka morderstwa, w której pojawiają się motywy związane z uwikłaniem sztuki w zbrodnię. Stereotypowe przeświadczenie o korelacji między aktem twórczym a cierpieniem powiązane zostaje z reinterpretacją postaci seryjnego mordercy, w tym wypadku słynnego Kuby Rozpruwacza. Powieść White’a stanowi egzemplifikację próby wyjaśnienia bodźców twórczych jako tajemniczych i destrukcyjnych, wpisując się w modę, która nastała po ukazaniu się powieści Dana Browna Kod Leonarda da Vinci.
Connections between art and various forms of sychopathy have long fascinated psychologists as well as art critics and have recently become a potent literary theme, as exemplified in Michael White’s novel The Art of Murder, featuring the motif of an artist involved in murder. The article demonstrates how the stereotypical conviction about the correlation between artistic creation and suffering is reinterpreted in the novel via the figure of serial killer, in this case Jack the Ripper. It is argued that White’s novel exemplifies a trend of describing a creative act as mysterious and destructive alike, which developed in the wake of the publication of Dan Brown’s The Da Vinci Code.
Źródło:
Acta Philologica; 2015, 47; 73-84
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Latin American Popular Art in a Museum: How Things Become Art
Autorzy:
Sanfuentes, Olaya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909490.pdf
Data publikacji:
2019-05-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Latin American art
Popular Art
social live of things
Panamericanism
crafts
Opis:
In 1943 when Universidad de Chile celebrated its centennial all Latin American nations were invited to participate in the commemorative events. One of the most interesting was the Exhibition of American Popular Art at the Museo Nacional de Bellas Artes(National Museum of Fine Arts) which brought together the objects from participating countries. The Universidad de Chile´s invitation asked countries to send functional objects that were part of the people´s daily lives. The exhibition was very successful, critically acclaimed, and highly attended. But above all, it planted the seed for what was to become the Museo de Artes Populares Americanas(American Popular Art Museum) functioning to this day.In this essay I would like to highlight a series of contexts, actors and institutions behind the phenomena: specific incarnations of Pan Americanism during the Second World War; the Latin American perspective in general and in particular, the Chilean perspective of the university´s role in society; the new value of Latin American arts since the 20thcentury. These contexts and events are useful to shed light on the “social life” of the objects that were part of the exhibition and they also help us to understand a dynamic definition of art which emerged from the recognition of craft in use as worthy of exhibition in a National Fine Arts Museum and then to remain at the permanent collection of a popular art museum.The radical importance of this essay is that it constitutes an example of a thing which represents not just art but also other values. In a midst of the World War II, Latin American Popular Art represented peace. The objects of the exhibition were seen as incarnations of Latin American cultural identity and historiography has gone on to view Latin American culture as a specific contribution to peace effort.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2018, 29; 63-89
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jelenie na rykowisku”: o demonach sztuki i granicach sztuki popularnej
Autorzy:
Sikorska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694950.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
high art, popular art, popular culture, James Clifford, kitsch, authenticity, aura, polysemy
sztuka wysoka, sztuka popularna, kultura popularna, James Clifford, kicz, autentyczność, aura, wieloznaczność
Opis:
In this article I consider the role of popular artistic representations, first of all referring to perfectly known but ill-famed motive of “deer in rut”. Starting with “art-culture”, the scheme proposed by James Clifford, I try to argue for the fluidity and cultural contextualization of paintings which escape easy categorizations as bad art or kitsch. As a result, through the analysis of meanings of this kind of representations, I attempt to point out how these representations are situated both in the sphere of high (modern) art and in popular culture, still synonymous with low culture. I also show results of this polysemous entanglement.
W artykule zastanawiam się nad rolą popularnych przedstawień artystycznych, odnosząc się przede wszystkim do doskonale znanego, choć niecieszącego się dobrą sławą motywu „jeleni na rykowisku”. Wychodząc od schematu „sztuka – kultura, zaproponowanego przez Jamesa Clifforda”, próbuję argumentować na rzecz przemieszczeń i kulturowych kontekstualizacji obrazów, które nie dają się łatwo zaklasyfikować jako zła sztuka lub kicz. W konsekwencji poprzez analizę znaczeń tego rodzaju przedstawień próbuję pokazać, w jaki sposób są one osadzone zarówno w obszarze tzw. sztuki wysokiej (modernistycznej), jak i w obszarze kultury popularnej, utożsamianej ciągle jeszcze z kulturą niską – i co z tego wieloznacznego uwikłania wynika.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jelenie na rykowisku”: o demonach sztuki i granicach sztuki popularnej
Autorzy:
Sikorska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694817.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
high art, popular art, popular culture, James Clifford, kitsch, authenticity, aura, polysemy
sztuka wysoka, sztuka popularna, kultura popularna, James Clifford, kicz, autentyczność, aura, wieloznaczność
Opis:
In this article I consider the role of popular artistic representations, first of all referring to perfectly known but ill-famed motive of “deer in rut”. Starting with “art-culture”, the scheme proposed by James Clifford, I try to argue for the fluidity and cultural contextualization of paintings which escape easy categorizations as bad art or kitsch. As a result, through the analysis of meanings of this kind of representations, I attempt to point out how these representations are situated both in the sphere of high (modern) art and in popular culture, still synonymous with low culture. I also show results of this polysemous entanglement.
W artykule zastanawiam się nad rolą popularnych przedstawień artystycznych, odnosząc się przede wszystkim do doskonale znanego, choć niecieszącego się dobrą sławą motywu „jeleni na rykowisku”. Wychodząc od schematu „sztuka – kultura, zaproponowanego przez Jamesa Clifforda”, próbuję argumentować na rzecz przemieszczeń i kulturowych kontekstualizacji obrazów, które nie dają się łatwo zaklasyfikować jako zła sztuka lub kicz. W konsekwencji poprzez analizę znaczeń tego rodzaju przedstawień próbuję pokazać, w jaki sposób są one osadzone zarówno w obszarze tzw. sztuki wysokiej (modernistycznej), jak i w obszarze kultury popularnej, utożsamianej ciągle jeszcze z kulturą niską – i co z tego wieloznacznego uwikłania wynika.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualne słowniki emocji podczas pandemii COVID-19 w medialnych przekazach artystycznych
Visual Dictionaries of Emotions During the COVID-19 Pandemic in Artistic Communication
Autorzy:
Sławek-Czochra, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1728930.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emocje
sztuka uliczna
Covid-19
religia
mitologia
kultura popularna
emotions
street art
religion
mythology
popular culture
Opis:
Niniejsze studium ma na celu zbadanie, jakie emocje były najczęściej komunikowane poprzez sztukę powstałą podczas pandemii oraz jakie nowe symbole emocji, motywy były stosowane w procesie tworzenia. Wykorzystano dwie techniki badawcze: analizę treści oraz metodę Panofsky’ego. Materiał badawczy składa się ze 100 ilustracji z Internetu, uzyskanych po wpisaniu w wyszukiwarce Google słów kluczowych „art and coronavirus”. Najczęściej pojawiającą się emocją był strach, następnie złość, potem smutek, a najrzadziej radość. Artyści uliczni odwoływali się do szerokiej gamy tematów: kultury religijnej, mitologicznej, popularnej. Analiza materiału badawczego wykazała, że w przestrzeni społecznej i kulturze pojawiły się nowe symbole reprezentujące pandemię SarsCov-2: cząsteczka koronawirusa (symbol uniwersalny emocjonalnie) oraz biała lub niebieska maseczka chirurgiczna i lateksowa rękawiczka symbolizujące strach.
This study aimed to investigate which emotions were most often communicated through art created during a pandemic and new symbols of emotions, themes used in the creation process. Two research techniques were used in the study: content analysis and Panofsky’ Method. The research material consists of 100 illustrations from the Internet obtained after entering the keywords article and coronavirus in Google. The most common emotion was fear, next was anger, third was sadness and the least was joy. Street artists appealed to a wide variety of themes: religious, mythological, popular culture. The analysis of the research material showed that new symbols representing the SarsCov-2 pandemic appeared in the social space and culture: the coronavirus molecule (an emotionally universal symbol) and a white or blue surgical mask and latex glove symbolizing fear.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 3; 57-90
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja estetyczna Richarda Shustermana i jej konsekwencje dla edukacji estetycznej
Richard Shusteman’s Aesthetic Conception and Its Consequences for Aesthetic Education
Autorzy:
Świętek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141308.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
edukacja estetyczna
doświadczenie estetyczne
sztuka popularna
cielesność
problem ciało–umysł
somatoestetyka
aesthetic education
aesthetic experience
popular art
carnality
body-mind problem
somaesthetics
Opis:
W artykule została przedstawiona koncepcja edukacji estetycznej R. Shustermana oraz jej konsekwencje dla edukacji estetycznej. Na podstawie filozofii tego neopragmatysty uznano potrzebę zmian zarówno w tej edukacji, jak w edukacji w ogóle. Edukacja ma być oparta na założeniach somaestetyki, a zmiany mają uwzględnić doświadczenie estetyczne i percepcję estetyczną, dzięki czemu człowiek może czerpać przyjemność ze sztuki, a w konsekwencji uznać praktyczny charakter sztuki. Zmiany mają także uwzględnić sztukę popularną i zwrócić uwagę na problem uprawomocnienia tej sztuki w programie nauczania, oraz problem cielesności i dualizmu ciała-umysłu (bodymind). Edukacja estetyczna uwzględniająca koncepcję estetyki R. Shustermana wpłynie na rozwój człowieka, zrozumienie ciała i lepsze kierowanie nim, samokreację oraz może zachęcić do praktykowania filozofii, a nawet prowadzić do sztuki życia opartej na estetycznym modelu życia.
The conception of aesthetic education and its consequences by Richard Shusterman were presented in this article. On the basis of this neopragmatist’s philosophy, it was considered as a need for changes within the sphere of this education and education in general. Education ought to be based on somaesthetics and changes should provide aesthetical experience and aesthetical perception. Thanks to this, a human may derive a pleasure from art, what in consequence may lead to the approval of its practical character. Those changes may also include popular art and draw attention to the problem of legitimacy of the art in the curriculum. Furthermore, it also should put under consideration the problem of carnality and bodymind dualism. Aesthetic education, having Shusterman’s conception, may affect human development and better understating of body. Moreover, it can affect self-creation and may lead to practicing the philosophy, sometimes even starting a lifestyle based on the aesthetical model of life.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 4(68); 119-130
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maszynowa produkcja ikon w Imperium Rosyjskim w 2. połowie XIX i na początku XX wieku. Wstępne rozpoznania i spostrzeżenia
Machine Production of Icons in the Russian Empire in the Second Half of the 19th and the Early 20th Century. Preliminary Analyses and Observations
Autorzy:
Szybalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23309993.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
religious censorship
icon
popular religious print
Orthodoxy
mass production of icons
Russia
graphic works market
Russian art of the late 19th and early 20th century
cenzura religijna
ikona
popularna grafika religijna
prawosławie
masowa produkcja ikon
Rosja
rynek wyrobów graficznych
sztuka rosyjska końca XIX - początku XX w.
Opis:
W 2. połowie XIX i początku XX w. w Rosji rozwinęła się produkcja rycin religijnych i ikon wykonywanych przy użyciu technik poligraficznych. Było to konsekwencją wzrastającego zapotrzebowania na „święte obrazy” oraz popularyzacji litografii barwnej w Imperium Rosyjskim. Od lat 50. XIX w. wytwarzanie takich dzieł kontrolował Duchowy Komitet Cenzorski. Informacja o cenzurze wraz z sygnaturą producenta z reguły umieszczana była na obiektach. Odnalezienie i uporządkowanie pod względem techniki wykonania, wytwórców i miejsca powstania szeregu dzieł tego rodzaju znajdujących się w zbiorach muzealnych, bibliotecznych i cerkwiach na obszarze bliskim nam terytorialnie pozwoliła wyłonić wiodących producentów, techniki i tendencje kształtujące rynek „ikon drukowanych”. Badania katalogów, cenników i reklam umieszczanych w czasopismach z epoki, prowadzą do wniosku, że produkcja ta stała się narzędziem władzy politycznej (cerkiewnej i państwowej), dającym kontrolę nad sztuką religijną kierowaną do mas.
In the late 19th and the early 20th century, Russia witnessed an increase in the production of religious prints and icons made by means of printing techniques. This was a result of the growing demand for “sacred images” and the spread of colour lithography in the Russian Empire. From the 1850s onwards, the production of such images was controlled by the Spiritual Censorship Committee. Information about the censorship procedure was usually placed on the product, together with the manufacturer’s signature. A number of works of this kind held in museum, library and church collections in the area close to us territorially were located and categorised in terms of production techniques, makers and places of production. This made it possible to identify the leading producers, techniques and trends shaping the market for “printed icons”. A review of catalogues, price lists and advertisements placed in periodicals of the period resulted in the conclusion that this type of production became a significant tool of political power for both the Orthodox Church and the state, giving them control over art addressed to the masses.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 179-226
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies