- Tytuł:
-
Czy można zakochać się w starości?
Can you fall in love with old age? - Autorzy:
- Zapalska, Izabela
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1776288.pdf
- Data publikacji:
- 2021-08-09
- Wydawca:
- Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
- Tematy:
-
aging
old age
successful aging
aging gracefully
quality of life
starzenie się
starość
pomyślne starzenie się
starzenie się z wdziękiem
jakość życia - Opis:
-
This text addresses the perception of old age in the 21st century. The aim of the article is to draw attention to the issue of the diverse perception of aging and old age. The addressees of the article are employees of social services, NGO activists, the elderly and their caregivers, people who contribute to the environment in which the elderly live, as well as students of medical, social sciences and pedagogical fields of studies. The selection of literature for this study was not accidental, as the authors of selected works are the elite of world gerontology, andragogy, pedagogy, psychology, sociology, whose main area of scientific interest are issues related to old age and the aging process. These include: Aleksander Kamiński, Zofia Szarota, Artur Fabiś, Barbara Szatur-Jawoska, Paul Baltes and others. The article attempts to show old age as a period of heyday and living it in a dignified rather than chronological way. In addition, the advantages and disadvantages and of this period of human life are presented, as wells as recognised examples of good practice, institutional support and non-institutional support.. The text highlights some of the determinants that are characteristic for ageing and old age, such as: successful ageing, graceful ageing and quality of life. Such an approach to the problem helps to reflect more deeply on the issue raised, while helping to exclude metastereotypes and contribute to treating old age as a value. It will also make us reflect on the passage of time and on the last period of life, which does not have to fill us with fear, being scared of the unknown, a sense of helplessness, and for which we should learn and prepare throughout our life. The article also highlights two very important facts that old age cannot be confined, and its limits cannot be defined, as well as the heterogeneity of this social group, which does not allow for the development of a single model of old age, which would become a model used by the sciences dealing with this field of study. Finally, an attempt was made to answer the key question – Can you fall in love with old age?
W tekście poruszono tematykę percypowania starości w XXI wieku. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na problematykę różnorodnego postrzegania starzenia się i starości. Adresatami publikacji są pracownicy służb społecznych, działacze organizacji pozarządowych, osoby starsze i ich opiekunowie, osoby współtworzące środowisko, w którym żyją osoby starsze, a także inne osoby jak: studenci kierunków medycznych, społecznych i pedagogicznych. Dobór cytowanej literatury nie był przypadkowy, gdyż autorzy wybranych dzieł to elita światowej gerontologii, andragogiki, pedagogiki, psychologii, socjologii, których głównym obszarem zainteresowań naukowych są zagadnienia związane ze starością i procesem starzenia się. W artykule podjęto próbę ukazania starości jako okresu rozkwitu i przeżywania go w sposób godny, a nie chronologiczny. Ponadto przedstawiono walory i mankamenty tego okresu życia człowieka, wskazano uznane przykłady dobrych praktyk, wsparcia instytucjonalnego, pozainstytucjonalnego. Zwrócono tu uwagę na niektóre determinanty, które są charakterystycznymi wyznacznikami starzenia się i starości: pomyślne starzenie się, starzenie się z wdziękiem i jakość życia. Takie ujęcie problematyki pomoże głębiej zastanowić się nad poruszonym zagadnieniem, a jednocześnie może pomóc wykluczyć metastereotypy i przyczynić się do traktowania starości jako wartość. Skłoni także do zastanowienia się nad upływającym czasem i do refleksji nad ostatnim okresem życia, który nie musi napawać strachem, niewiadomą, poczuciem bezsilności i bezradności, a do którego należy uczyć się i przygotowywać przez całe życie. W artykule zwrócono także uwagę na dwa bardzo ważne fakty, iż starości nie można zamknąć w ramy i wyznaczyć jej granic, a także heterogeniczność tej grupy społecznej, która nie pozwala na opracowanie jednego modelu starości, który stałby się wzorcowym szablonem w naukach zajmujących się tą tematyką. Na koniec podjęto także próbę odpowiedzi na kluczowe pytanie – „Czy można zakochać się w starości?”. - Źródło:
-
Praca Socjalna; 2021, 36(3); 161-176
0860-3480 - Pojawia się w:
- Praca Socjalna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł