Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poly(siloxane-urethane)s" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Membrany z polidimetylosiloksanów, polisiloksanouretanów i poli(tlenku fenylenu) do separacji gazów i perwaporacji
Preparation of poly(dimethylsiloxane), poly(siloxane-urethane) and poly(phenylene oxide) membranes for gas separation and pervaporation
Autorzy:
Capała, W.
Zielecka, M.
Bujnowska, E.
Kozakiewicz, J.
Trzaskowska, J.
Ofat-Kawalec, I.
Wielgosz, Z.
Kruzel, A.
Tomzik, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945858.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polidimetylosiloksany
polisiloksanouretany
poli(tlenek fenylenu)
membrana
separacja gazów
perwaporacja
poly(dimethylsiloxane)s
poly(siloxane-urethane)s
poly(phenylene oxide)
membrane
gas separation
pervaporation
Opis:
Przedstawiono prace nad otrzymywaniem membran z polidimetylosiloksanów (PDMS), polisiloksanouretanów i poli(tlenku fenylenu) (PPO). W początkowej fazie prac formowano symetryczne membrany gęste, a na kolejnym etapie polimerowe warstwy aktywne formowano bezpośrednio na komercyjnym, porowatym podłożu ceramicznym lub polimerowym. Membrany testowano w procesie rozdziału modelowej mieszaniny gazowej o składzie 17 % CO2, 5 % O2 i 78 % N2 oraz w procesie perwaporacji próżniowej 5 i 10 % mas. wodnego roztworu acetonu (50 °C). W procesie separacji gazów z zastosowaniem membran z PDMS i z polisiloksanouretanów uzyskano permeaty zawierające 40–60 % CO2, w zależności od rodzaju membrany i warunków procesowych. W wypadku zastosowania membran z PPO stężenie CO2 w permeacie wynosiło 26–35 %. Permeaty w procesie perwaporacji zawierały 50–84 % mas. acetonu, a współczynnik separacji β wynosił 20–57, w zależności od membrany i stężenia nadawy.
Studies on the formation of poly(dimethylsiloxane) (PDMS), poly(siloxane-urethane) and poly(phenylene oxide) (PPO) membranes and their properties in gas separation and pervaporation have been presented. Dense symmetric membranes were initially formed in the early stages of the studies. In the next stage of the membrane development, active polymeric layers were cast directly on commercially obtained porous ceramic or polymer supports. The properties of the obtained membranes were then evaluated in the separation of amodel gaseous mixture comprising CO2 (17 %), O2 (5 %) and N2 (78 %) as well as in the vacuum pervaporation of aqueous solutions of acetone (5–10 wt %) at 50 °C. Depending on the type of membrane and process parameters, permeates containing 40–60 % CO2 were obtained with the application of PDMS and poly(siloxane-urethane) membranes. 26–35 % CO2 content was achieved in permeates in the case of PPO-derived membranes. The permeates obtained from pervaporation tests contained 50–84 wt % acetone, while the separation factor β was found to be between 20–57 depending on the type of membrane and the concentration of the feed.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 10; 693-701
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and characterization of UV-cured poly(siloxane-urethane) elastomers containing polyethylene oxide segments – as potential membrane materials
Synteza i charakterystyka elastomerów poli(siloksano-uretanowych) zawierających segmenty poli(tlenkuetylenu) – jako potencjalnych materiałów membranowych
Autorzy:
Kozakiewicz, Janusz
Przybylski, Jarosław
Sylwestrzak, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946968.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
silicone-urethanes
poly(siloxane-urethane)s
UV curing
lithium batteries
silikono-uretany poli(siloksano-uretany)
utwardzanie UV
bateria litowo-jonowa
Opis:
Conductive polymeric membranes based on poly(siloxane-urethane)s (PSUR) and designed for potential application as separators in Li-ion batteries were obtained through consecutive heat and UV curing of compositions containing NCO-terminated PSUR prepolymers with both polysiloxane (SIL) and poly(ethylene oxide) (PEO) segments in the polymer chain and unsaturated diols as chain extenders. Lithium salts in the form of solutions in ethylene carbonate/dimethyl carbonate (EC/DMC) mixture were incorporated into PSUR after curing (“post-cure” method) or (in some experiments only) also before curing (in situ method). The effect of polymer structural parameters (PEO segments content, NCO/OH ratio) as well as curing conditions and method of lithium salt incorporation on mechanical and thermal properties, swelling ability and specific conductivity of the corresponding membranes were investigated. Supramolecular structure of membranes was studied using scanning electron microscopy with X-ray analysis (SEM/EDS) technique. The selected membranes were tested as potential separators in lithium batteries.
W wyniku utwardzania na gorąco i następnie utwardzania promieniowaniem UV kompozycji prepolimerów poli(siloksano-uretanowych) (PSUR), o łańcuchach zakończonych ugrupowaniem NCO, i nienasyconych dioli, pełniących rolę przedłużaczy łańcucha, otrzymano membrany przewodzące przeznaczone do wykorzystania jako separatory w bateriach litowo-jonowych. Prepolimery PSUR zawierały segmenty polisiloksanowe (SIL) oraz segmenty pochodzące z poli(tlenku etylenu) (PEO). Sole litu w postaci roztworów w mieszaninie węglanu etylenu (EC) z węglanem dimetylu (DMC) wprowadzano do PSUR po utwardzeniu kompozycji (metoda „post-cure”) lub (w niektórych doświadczeniach) przed utwardzeniem kompozycji (metoda in situ). Zbadano wpływ parametrów strukturalnych (zawartość segmentów PEO, stosunek NCO/OH), a także warunków utwardzania i metody wprowadzania soli litu na właściwości mechaniczne, stopień spęcznienia i przewodnictwo właściwe membran. Strukturę nadcząsteczkową membran określono metodą skaningowej mikroskopii elektronowej ze spektroskopią dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (SEM/EDS). Wybrane membrany testowano jako separatory baterii litowo-jonowych.
Źródło:
Polimery; 2019, 64, 2; 100-110
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies