Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polski kodeks karny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The practice of applying the provision of Article 297 of the Polish Penal Code
Autorzy:
Gutbier, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788439.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
oszustwo kredytowe
polski kodeks karny
wyroki
orzecznictwo
case law
credit fraud
Polish Penal Code
judgements
Opis:
The aim of the publication is to present the results of research on the issue of the application of the provision of Article 297 of Polish Penal Code in practice and an attempt to evaluate them and an attempt to formulate conclusions. The features characterizing the offense under Article 297 § 1 of Polish Penal Code, which reads as follows: who, in order to obtain for himself or someone else, from a bank or organizational unit conducting similar economic activity under the Act or from an authority or institution with public funds - credit, monetary loan, surety, guarantee, letter of credit, subsidy, subsidy, confirmation by the bank of a liability arising from a surety or a guarantee or similar cash payment for  a  specific  business  purpose,  payment  instrument  or  public  contract,  submit  counterfeit, converted, attesting untruth or unreliable document or unreliable written statement regarding circumstances  of  significant  importance  in  order  to  obtain  the  mentioned  financial  support, payment instrument or order, it is punishable by imprisonment up from 3 months to 5 years. Discussed are also the indications of committing an act consisting in abandoning the notification in Article 297 § 2 of Polish Penal Code, worded as follows: who, in breach of a binding obligation, does not notify the relevant entity of the situation that may affect the cessation or limitation of the financial support referred to in § 1 or the public order or the possibility of further use of the electronic payment instrument. Next,  the  methodology  of  the  research  was  described  in  detail.  The  research  was  of  an  files nature  and  concerned  final  judgments  issued  by  courts  of  second  instance.  The  time  period of  researches was from 2012 to 2016. A purposeful selection was also made due to the legal qualification of the deed on the basis of which the conviction was handed down in the first instance, i.e. the offenses under Article 297 of Polish Penal Code. Then the results of the research were presented and an attempt was made to comment on the results obtained. The conclusions from the research indicated, among others, the cases of lack of correct understanding of the provision, confusion of concepts, unnecessary automatic cumulative classification of the deed, narrowing the use of the instruments mentioned in the provision to credits, loans and subsidies, and many more cases.
Celem publikacji jest przedstawienie wyników badań dotyczących problematyki zastosowania przepisu art. 297 k.k. w praktyce oraz podjęcie próby ich oceny i sformułowania wniosków. Opisano znamiona charakteryzujące przestępstwo z art. 297 § 1 k.k., który brzmi następująco: kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia fnansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Omówiono także znamiona popełnienia czynu polegającego na zaniechaniu powiadomienia z art. 297 § 2 k.k., o następującym brzmieniu: kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia fnansowego, określonego w § 1, lub zamówienia publicznego albo na możliwość dalszego korzystania z instrumentu płatniczego. Następnie została dokładnie opisana metodologia przeprowadzonych badań. Badania miały charakter aktowy i dotyczyły prawomocnych orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji. Cezurą czasową objęto okres od 2012 do 2016. Dokonano także wyboru celowego ze względu na kwalifkacje prawną czynu na podstawie, którego dokonano skazania w pierwszej instancji, tj. przestępstwa z art. 297 k.k. Następnie przedstawiono wyniki badań oraz podjęto próbę skomentowania otrzymanych rezultatów. Wnioski z badań wskazały, między innymi, na przypadki występowania braku prawidłowego zrozumienia przepisu, mylenie pojęć, niepotrzebnej automatycznej kumulatywnej kwalifkacji czynu, zawężenie stosowania instrumentów wymienionych w przepisie do kredytu, pożyczki oraz dotacji oraz a wiele innych.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2018, 25; 197-222
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Beginning of the Debate on the Codification of Polish Law after the World War I: The Issue of the Codification Commission Autonomy in the Light of Political Declarations
Autorzy:
Michał, Gałędek,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902491.pdf
Data publikacji:
2019-09-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Codification Commission
Polish civil code
Polish penal code
interwar period
Komisja Kodyfikacyjna
polski kodeks cywilny
polski kodeks karny
okres międzywojenny
Opis:
The purpose of this article is to analyze the ideological basis of concepts that underpinned the establishment of the Codification Commission by virtue of the Act of 3 June 1919 and to assess its position within the system of authorities of the Second Republic of Poland. The author has found that the issues around shaping the relations of the Codification Commission with the Government and the Sejm have been covered in literature of the subject in a one-sided manner. Authors who have devoted their attention to the issue of autonomy of the Codification Commission formulated their evaluations based on the interpretation of the regulations in the drafts of the Act that established the Commission, as well as on their subsequent application that enabled the restriction of this autonomy. They did not, however, sufficiently account for the ideological declarations, thus in fact rejecting the deputies’ assertions of their striving to ensure “complete autonomy and self-sufficiency” of the Codification Commission, and the Government’s affirmations that it did not aim to “subject” the Commission to its control. Meanwhile, the author’s intention is to show that there was a widespread consensus at the time, especially at the Sejm, which sovereignly decided on the wording of the Act on the Codification Commission, that deputies had adopted a law that sufficiently protected the autonomous status of the Commission and its apolitical nature.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 80; 119-134
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INFORMATION TECHNOLOGY TERMINOLOGY IN CHAPTER XXXIII OF THE POLISH PENAL CODE OF 1997
TERMINOLOGIA INFORMATYCZNA W PRZEPISACH ROZDZIAŁU XXXIII POLSKIEGO KODEKSU KARNEGO Z 1997 ROKU
Autorzy:
RADONIEWICZ, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920233.pdf
Data publikacji:
2017-02-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
terminologia dotycząca technologii informacyjnych
polski Kodeks Karny z 1997 roku
rozdział XXXIII Kodeksu Karnego
information technology terminology
polish Penal Code 1997
Chapter XXXIII of the Penal Code
Opis:
In the introductory part of the article, the distinction between two frequently confused concepts - "data" and "information" was made and their definitions were given, to describe afterwards the basic classifications - "computer data" and "information system". For that purpose international legal statutes were recalled, including the OECD Guidelines for the Security of Information Systems of the 26th of November 1992 and the Council Framework Decision 2005/222/JHA of the 24th of February 2005 on attacks against information systems. In the main part of the article, the author focuses on the information concepts, which are used by the Polish legislator in the Chapter XXXIII of the Penal Code, in which computer crimes are enumerated. Attention is paid to inconsistency in terminology, conceptual overlaps between certain specifications, and lack of definition of the relevant concepts. As the conclusion it is stated that the measures so far undertaken by the legislator, to standardise the terminology, are inadequate. Therefore, further efforts regarding that issue are essential. What is more, introduction of definitions of the most relevant classifications - especially "information system" and "computer data" to the Penal Code is advisable.
W części wstępnej referatu dokonano rozróżnienia i zdefiniowania dwóch często mylonych ze sobą pojęć – „danych” oraz „informacji”, by następnie scharakteryzować podstawowe terminy – „danych komputerowych” i „systemu informatycznego”. Odwołano się w tym celu do aktów prawa międzynarodowego, w tym do Wytycznych OECD w sprawie Bezpieczeństwa Systemów Informatycznych z 26 listopada 1992 roku oraz Decyzji Ramowej Rady 222/2005/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 roku w sprawie ataków na systemy informatyczne. Główna część referatu poświęcona jest omówieniu pojęć informatycznych, którymi posługuje się polski ustawodawca w rozdziale XXXIII Kodeksu karnego, w którym umieszczono przestępstwa komputerowe. Zwrócona zostaje uwaga na niespójność terminologiczną, nakładanie się zakresów pojęciowych niektórych terminów oraz brak definicji istotnych pojęć. W konkluzji wskazano, iż podjęte dotychczas przez ustawodawcę próby ujednolicenia terminologii okazały się niewystarczające. W związku z tym konieczne są dalsze prace w tym kierunku. Ponadto wskazane jest wprowadzenie do Kodeksu karnego definicji najważniejszych terminów - przede wszystkim „systemu informatycznego” i „danych komputerowych”.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2011, 5, 1; 85-94
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwłaczenie czci lub powadze Prezydenta RP w świetle praktyki Sądu Okręgowego w Krakowie (1933–1939)
Affronting the honour or dignity of the Polish President in light of the judicial practice of the District Court in Cracow (1933–1939)
Autorzy:
Szczepaniak, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14970391.pdf
Data publikacji:
2022-07-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish Penal Code of 1932
Polish President
District Court in Cracow
affronting honour or dignity of the Polish President
insulting the Polish President
polski kodeks karny z 1932 r.
Prezydent RP
Sąd Okręgowy w Krakowie
uwłaczenie czci i powadze Prezydenta RP
znieważenie Prezydenta RP
Opis:
Artykuł dotyczy postępowań o uwłaczenie czci i powadze Prezydenta RP, jakie toczyły się przed Sądem Okręgowym w Krakowie w latach 1933–1939, na podstawie art. 125 § 2 kodeksu karnego z 1932 r. Za przedmiot analizy posłużyły pochodzące z tego okresu repertoria karne oraz akta poszczególnych spraw. Jak udało się ustalić, w latach 1933–1939 przed Sądem Okręgowym w Krakowie toczyło się 49 spraw dotyczących uwłaczenia czci lub powadze Prezydenta, prowadzonych przeciwko 56 oskarżonym. Stanowiły one niewielki odsetek, bo jedynie 0,4% postępowań, które zostały wszczęte w analizowanym okresie przed tymże Sądem. Do naszych czasów zachowały się akta 24 spraw. Spośród 50 osób, których sprawy Sąd Okręgowy w Krakowie rozstrzygnął merytorycznie, ostatecznie prawomocnym wyrokiem skazanych zostało 35 oskarżonych, uniewinnionych natomiast 15. Pomimo tego, że za uwłaczenie czci i powadze Prezydenta kodeks karny przewidywał karę więzienia od 6 miesięcy do 5 lat, kara orzeczona prawomocnie wobec żadnego sprawcy nie przekroczyła 1 roku pozbawienia wolności. Na karę 6 miesięcy więzienia skazanych zostało 18 osób (w tym 14 z warunkowym zawieszeniem jej wykonania), natomiast na karę więzienia w wymiarze od powyżej 6 miesięcy do 1 roku 16 (w tym wobec 4 wykonanie kary warunkowo zawieszono). W stosunku do jednego oskarżonego orzeczono areszt jako karę nadzwyczajnie złagodzoną.
The article is an analysis of the proceedings concerning the acts of affronting the honour or dignity of the Polish President which took place in the District Court in Cracow between 1933 and 1939 pursuant to Art. 125 § 2 of the Penal Code of 1932. The resources analyzed in the article include registers of penal procedures and records of particular cases from that period. According to the results of the research, there were 49 cases concerning the acts of affronting the honour or dignity of the President against 56 defendants pending in the District Court in Cracow between 1933 and 1939. They constituted merely 0.4% of all the proceedings initiated in that Court in the analyzed period. Documents concerning 24 cases have been preserved until the present day. Ultimately, out of the 50 persons whose cases were adjudicated by the District Court in Cracow in relation to the substantive issue in accordance with Art. 125 § 2, 35 defendants received non-appealable sentences, whereas 15 of them received non-appealable acquittals. Even though the punishment for affronting the honour or dignity of the President stipulated in the Penal Code was 6 months up to 5 years of imprisonment, none of the non-appealable penalties for the aforementioned offenders exceeded one year of imprisonment. In fact, 18 persons were sentenced to 6 months of imprisonment (the sentence was conditionally suspended in 14 of those cases), while 16 persons were sentenced to a term of imprisonment between 6 months and one year (4 of those sentences were conditionally suspended). One defendant was placed in custody and it was an instance of an extraordinary mitigation of punishment.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 211-252
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada prawa do obrony oraz rola i funkcja obrońcy w polskim oraz niemieckim postępowaniu karnym - analiza porównawcza
The Principle of the right to defence and the role and function of defence counsel in Polish and German criminal proceedings – a comparative analysis
Autorzy:
Kaszta, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2102956.pdf
Data publikacji:
2022-07-13
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
obrońca
postępowanie karne
Polska
Niemcy
porównanie
analiza
rola
funkcja
Kodeks postępowania karnego
sąd
niemiecki proces karny
polski proces karny
defence counsel
criminal proceedings
Polska
Germany
comparison
analysis
role
function
Code of Criminal Procedure
court
Germen criminal proceedings
Polish criminal proceedings
Opis:
Niniejsze opracowanie zawiera porównanie zasady prawa do obrony obowiązującej w polskim postępowaniu karnym do zasady prawa do obrony obowiązującego na podstawie Kodeksu postępowania karnego w Republice Federalnej Niemiec - Strafprozessordnung. Porównanie dotyczy również roli i funkcji obrońcy w toku postępowania karnego w Polsce oraz w Niemczech. System prawa karnego obowiązujący w Polsce jak i w Niemczech oparty jest na podobnych podstawach, zasady postępowania karnego są więc również podobne. Wobec powyższego zasada prawa do obrony jest co do zasady zbliżona. Jednak występują pewne odmienności, na które warto zwrócić uwagę. Natomiast co do roli obrońcy i osób mogących pełnić funkcję obrońców w postępowaniach karnych w Polsce i w Niemczech występują zasadnicze rozbieżności. Opracowanie zostało przeprowadzone metodą porównawczą w oparciu o obowiązujące przepisy proceduralne, komentarze oraz dostępne publikacje i monografie.
The following paper compares the principle of the right to defence in Polish criminal proceedings with the principle of the right to defence based on the Code of Criminal Procedure in the Federal Republic of Germany – Strafprozessordnung. The juxtaposition also concerns the role and function of defence counsel during criminal proceedings in Poland and Germany. The criminal law system in force in Poland and in Germany has similar grounds, thus the rules of criminal procedure are also comparable. Therefore, the principle of the right to defence is, in the premises, congruent. Nevertheless, there are slight disparities that are worth highlighting. On the other hand, there are fundamental discrepancies as to the role of a defence counsel and persons who may act as defence counsels in criminal proceedings in Poland and in Germany. This study was conducted applying a comparative method based on the applicable procedural regulations, comments, and available publications and monographs.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2021, 28; 123-150
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies