Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polski film" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Na początku był niedźwiedź Wojtek : z autorkami scenariusza filmu fabularnego o 2. Korpusie -- Marią Dłużewską i Maryną Miklaszewską -- rozmawia Michał P. Garapich.
Autorzy:
Dłużewska, Maria.
Miklaszewska, Maryna.
Powiązania:
Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza (Londyn) 2002, nr 56, s. 5
Współwytwórcy:
Garapich, Michał P. Opracowanie
Data publikacji:
2002
Tematy:
2 Korpus Polski film projekty
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Orient w fabularnym polskim filmie powojennym. Rekonesans
Orient in Polish Post-War Feature Film. Reconnaissance
Autorzy:
Nowakowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182029.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
orientalism
polish feature film
postcolonialism
orientalizm
polski film fabularny
postkolonializm
Opis:
Artykuł analizuje obecność wątków orientalnych (blisko- i dalekowschodnich) w polskim filmach fabularnych zrealizowanych po II wojnie światowej w perspektywie takich pojęć jak: orientalizm, postkolonializm i zderzenie kultur. Wynika z tych obserwacji, że obecność tych wątków w naszym kinie jest wciąż skromna, choć po przełomie politycznym z 1989 roku jest ich nieco więcej. Grupuje omawiane filmy w trzy typy: pokazujące egzotykę przestrzeni rodem ze Wschodu, przedstawiające bohatera który jest obcym i wrogiem oraz te, w których przybysz ze Wschodu zaczyna być rozumiany i akceptowany, co ma miejsce w utworach najnowszych.
In this paper, I intended to analyse Polish feature films devoted to three central categories: orientalism, postcolonialism and the clash of cultures (civilizations). This article presents the Polish cinema in the following three areas and types. First of all, there are works which show an exotic, oriental space. Secondly, there are films with a hero who is a stranger and an enemy. Finally, in the newest films the protagonist – a new comer from the East – becomes accepted and understood.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 167-178
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gombrowicz a polski film fabularny
Gombrowicz and Polish feature films
Autorzy:
Nowakowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391951.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witold Gombrowicz
adaptacja filmowa
groteska
polski film fabularny
Opis:
This article presents the influence that Witold Gombrowicz’s work has had on Polish cinema. It covers several generations of directors, for example, Andrzej Munk (born in the 1920s), Roman Polański and Jerzy Skolimowski (born in the 1930) as well as Agnieszka Holland, Piotr Szulkin and Marek Koterski (born in the 1940s and 1950s), and discusses the topic of film adaptations of his books (Jerzy Skolimowski’s Ferdydurke and Jan Jakub Kolski’s Pornografia [Pornography]). The article shows that Polish cinema uses Gombrowicz’s works most of all by taking up the issue of life’s authenticity and inauthenticity as well as to demythologize Polish tradition and history. As for esthetics, it employs Gombrowicz’s favorite style, i.e. the grotesque.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2013, 20; 155-172
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska refleksja o muzyce w kinie dźwiękowym w latach trzydziestych XX wieku. Główne idee i perspektywy badawcze w muzykologii
Polish reflections on music in sound film in the 1930s. Major ideas and perspectives of musicological research
Autorzy:
Lindstedt, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408927.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polski film dźwiękowy
Mateusz Gliński
estestyka muzyki filmowej
Polish sound film
aesthetic of film music
Opis:
Pierwsze świadectwa refleksji na temat rozbrzmiewającej wprost z ekranu muzyki pojawiły się w Polsce jeszcze przed premierą pierwszego rodzimego filmu dźwiękowego (Moralność pani Dulskiej, 1930). Problematyka ta obecna była w różnego typu czasopiśmiennictwie, przybierała różnorodne formy, a autorami poszczególnych wypowiedzi byli zarówno publicyści, jak i aktywni twórczo przedstawiciele środowiska filmowego i muzycznego. Już pod koniec lat 20. dostrzeżono (Kamieński, Dembiński) olbrzymi potencjał rozwojowy „kinomuzyki” oraz potrzebę ścisłej synchronizacji ilustracji muzycznej z akcją filmu. Po prezentacji muzyki filmowej na festiwalu muzycznym w Baden-Baden (1929) dokonano też próby systematycznego uporządkowania typów pierwszych dźwiękowców (Stromenger). W latach 30. o filmie dźwiękowym kilkakrotnie wypowiadał się Mateusz Gliński dając przegląd jego obecnej kondycji oraz kreśląc wizję możliwych dróg jego ewolucji wiodących ku stworzeniu nowej, syntetycznej formy sztuki łączącej dźwięk i ruch. Dyskusję nad problemem całościowej dźwiękowości filmu podejmowali też inni publicyści (m.in. Zahorska, Fryd, Braun), filmowcy (Bohdziewicz) i kompozytorzy (Rathaus). Idealnym wzorcem takiej syntezy były dla nich zwykle filmy rysunkowe oraz dzieła René Claire’a. W ujęciu Rathausa natomiast wizja sztuki łączenia obrazu, dźwięku i muzyki w optyczno-akustyczną jedność związana była z ideałem „filmu dźwiękowego z ducha muzyki”. W rodzimej refleksji nad filmem dźwiękowym obecne były także wątki psychologizujące (m.in. Czermiński i Furmanik), które dotyczyły roli muzyki w doznawaniu utworu filmowego przez widza-słuchacza. Najszersze i najbardziej wnikliwe ujęcia problematyki muzycznej w filmie wyszły natomiast spod pióra Mariana Neuteicha i Zofii Lissy w 1937 roku. Obydwoje pojmowali film dźwiękowy jako syntetyczną formę sztuki odwołującej się do sfery wzroku i słuchu, a szczególną uwagę poświęcili funkcjom muzyki w stosunku do obrazu oraz jej związkom z innymi elementami dźwiękowymi filmu. Lissa dokonała przy tym pełnej systematyzacji funkcji sfery akustycznej w filmie oraz rozpatrzyła szereg zagadnień szczegółowych, w tym kwestię funkcjonowania muzyki nowoczesnej w kinie. Z kolei wypowiedzi twórców muzyki do polskich filmów (m.in. Maklakiewicz i Laks) dotyczyły zwykle specyfiki takiego zadania oraz stawiały postulat udziału kompozytora w pracy nad filmem już od momentu opracowywania scenariusza, dostrzegany także przez publicystów. Wszystkie powyższe źródła stanowią niewątpliwie cenny materiał do badań w zakresie filmowo zorientowanej muzykologii obejmujących m.in. problemy stylistyczne, gatunkowe i funkcjonalne, „filmowe biografie” polskich kompozytorów czy też badanie polskiej muzyki filmowej jako „muzyki współczesnej”.
In Poland, the first evidence of reflections concerning music sounding directly from the screen precedes the premiere of the first Polish sound film Moralność pani Dulskiej ([The Morality of Mrs Dulska], 1930). The subject was discussed in various types of periodicals, the discussion assumed different forms, and the participants included both columnists and active members of the artistic circles associated with cinema and music. As early as in the late 1920s, researchers such as Kamieński and Dembiński noticed the vast potential of 'cinematic music' and the need to synchronize the music setting with the plot of a film. After the presentation of film music at the Music Festival in Baden-Baden (1929), an attempt was made to introduce a systematic categorization of the pioneering sound films (Stromenger). In the 1930s, Mateusz Gliński addressed the subject of sound film several times, giving an overview of its then-current condition, and envisioning possible paths for its development, leading to the emergence of a new, synthetic form of art that would combine sound and movement. The issue of the acoustic layer of a film perceived wholistically was also discussed by other journalists (Zahorska, Fryd, Braun), filmmakers (Bohdziewicz) and composers (Rathaus). They usually identified an ideal model for such a synthesis in animated films and René Claire’s movies. According to Rathaus, the artistic vision combining image, sound and music into a visual-acoustic whole was linked to the ideal of a 'sound film from the spirit of music'. In addition, in the reflections on sound film in Poland psychological themes were also present (e.g. Czermiński and Furmanik), and concerned the role of music in the viewer-listener's experience of the film. The most comprehensive and insightful approaches to film music were expressed by Marian Neuteich and Zofia Lissa in 1937. Both authors regarded the sound film as a synthetic form of art appealing to the visual and aural senses, and paid special attention to the functions of music with respect to image, and its relationship to other acoustic elements in a film. Lissa proposed an exhaustive systematization of the functions of the acoustic layer of a film and discussed a number of detailed issues, including the functioning of modern music in cinema. On the other hand, composers who provided music settings to Polish films (including Maklakiewicz and Laks) usually focused on the specific demands of their task and proposed that the composer take part in the film-making process from the early stages such as writing the script, a demand also supported by journalists.  All the sources quoted above are undoubtedly valuable material for film-related musicological research, focused on such subjects as style, genre and function, 'film biographies' of Polish composers, or studies into Polish film music perceived as 'modern music'.
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 2; 3-26
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura wnętrz w polskich filmach fabularnych lat 60. XX wieku
Interior design in Polish feature films of the 1960s. A photographic recording of modernity
Autorzy:
Nadolny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145752.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura wnętrz
polski film
lata 60. XX wieku
interior design
Polish film
1960s
Opis:
Polski film fabularny w latach 60. XX wieku był nie tylko medium przynoszącym rozrywkę czy też naukę, przyczynił się także do kształtowania gustów Polaków w zakresie architektury wnętrz. Architektura wnętrz w omawianym okresie stała się ponownie polem do szeroko zakrojonych eksperymentów twórczych noszących znamiona nowoczesności. Obraz filmowy tego czasu w wielu przypadkach stał się zapisem historii polskiego wnętrzarstwa. Z perspektywy czasu, który minął możemy traktować kadry filmu jako obraz historyczny, dzięki któremu istnieje możliwość zobaczenia dzieł w ich naturalnym środowisku.
Polish feature films of the 1960s were deemed a medium of entertainment and education as well as a medium which contributed to creating social trends in the interior design tastes. Interior design, in the period under the analysis, became an area of a wide range of creative experiments featuring signs of modernity. The film images of those times in many instances have now become records of the history of Polish interior design. In the perspective of the time that has already lapsed, we can view the film frames as a historical image due to which we can still see the artists' works in their natural setting.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2017, 62, 2; 43-56
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy możliwe jest dzisiaj w Polsce kino kolonialne? Przypadek Pani z Ukrainy Pawła Łozińskiego
Is Colonial Cinema Possible in Poland These Days? The Case of Pani Z Ukrainy by Paweł Łoziński
Autorzy:
Dabert, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182027.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paweł Łoziński
the Polish documentary film
Ukraine
colonialism
postcolonialism
polski film dokumentalny
Ukraina
kolonializm
postkolonializm
Opis:
Tekst stanowi krytyczną analizę filmu Pawła Łozińskiego pt. Pani z Ukrainy (2002), dokonaną z perspektywy krytyki postkolonialnej. Łoziński, który chciał stworzyć ciepły portret psychologiczny gastarbeiterki z Ukrainy, bezrefleksyjnie uruchomił zachowania językowe i obyczajowe, przy pomocy których podkreśla dysproporcje między statusem własnym i bohaterki filmu. Specyficzna metoda twórcza, którą zastosował dokumentalista, polegająca na wprowadzeniu siebie jako drugiego bohatera filmu, wytworzyły dojmujące poczucie nierówności dwojga bohaterów – niewidocznego na ekranie reżysera (pana domu i pracodawcy) i Ukrainki pozostającej pod uważną obserwacją kamery. Tylko pozornie struktura filmu została oparta na rozmowie. To raczej „odsłuchiwanie” gosposi, które ujawnia w całej okazałości nierówność pozycji, w jakiej znaleźli się interlokutorzy. Obraz cenionego dokumentalisty można potraktować jako dowód na istnienie w rodzimej kulturze pokusy do deprecjonowania, wykluczania i wywyższania, stanowiącej konsekwencje kolonialnej i jednocześnie kolonizującej przeszłości.
The text provides a critical analysis of Paweł Łoziński’s film Pani z Ukrainy (2002) carried out from the perspective of postcolonial criticism. Łoziński, who wanted to create a warm psychological portrait of a Gastarbeiterin from Ukraine, thoughtlessly uses linguistic and customary behaviour by means of which he emphasises the diffrences instatus between him and the protagonist. The particular creative metod used by the documentarian which consists in introducing the film maker himself as the second character in the film, brought about a sharp image of inequality between the film maker (the owner of the house and the employer) who is invisible to the viewer and the Ukrainian who remains closely watched through the camera. The structure of the film is only seemingly based on a conversation. In fact, it is rather a „hearing” of the housekeeper which contributes to expressing the inequality of the positions of the two interlocutors. This image from the renowned documentarian can be treated as evidence that there exists the temptation to have a depreciative, exclusive and patronising attitude which is the result of a colonial but also colonising past.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 157-166
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Róża Wojciecha Smarzowskiego – portret miłości kulturowo zakorzenionej
Róża by Wojciech Smarzowski: Portrait of a Culturally Rooted Love
Autorzy:
Szpulak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920908.pdf
Data publikacji:
2015-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wojciech Smarzowski
Róża
romantic love
melodrama
Polish historical film
melodramat
miłość romantyczna
polski film historyczny
Mazury
Opis:
The article presents an interpretation of the love story in Wojciech Smarzowski’s film Róża (2011) in the context of references to culture deeply rooted in the European tradition of representing this theme. It indicates the melodramatic elements presented in this film, as well as the leading role of the myth of romantic love in creating this thread. Clearly visible is a male perspective view of reality in Smarzowski’s film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 107-118
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies