Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polska poezja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„(A) nasze dusze smutne mają pyski.leżą na dywanie. wyją. nie dają żyć” (J. Mansztajn, O duszy) – leksem dusza w najnowszej poezji polskiej
“(Y)et the faces of our souls are sad. lying on the carpet. howling. tormenting us.” (J. Mansztajn, O duszy) – the lexeme dusza (soul) in contemporary Polish poetry
Autorzy:
Stempel-Gancarczyk, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645186.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
soul
spirit
animula
Polish poetry
contemporary poetry
literary awards
poetry awards
21th century Polish poetry
dusza
duch
duszyczka
poezja polska
poezja współczesna
nagrody literackie
nagrody
poetyckie
poezja polska XXI wieku
Opis:
The article concerns the occurrences of the lexeme soul in contemporary Polish poetry. Due to the extensive amount of material available for analysis, it concentrates on volumes that were awarded or nominated in the selected Polish poetry contests in 2010–2015 (Wisława Szymborska Award, “Nike” Literary Award, “Silesius” Wrocław Poetry Award, Kościelscy Award, “Orfeusz” K. I. Gałczyński Poetry Award, “Gdynia” Literary Prize and “Złoty Środek Poezji” Award). The article presents the contexts of occurrence of the lexeme dusza (soul), as well as the related lexemes duch (spirit) and duszyczka (small soul – animula), it characterizes the term in relation to its both religious and non-religious aspects, and shows what functions it serves in poetic texts.
Artykuł dotyczy wystąpień leksemu dusza w najnowszej poezji polskiej. Z uwagi na zakres materiału dostępnego do analizy rozważania skupiają się na tomach nagrodzonych lub nominowanych do nagród w wybranych ogólnopolskich konkursach poetyckich w latach 2010–2015 (Nagroda im. Wisławy Szymborskiej, Nagroda Literacka „Nike”, Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius”, Nagroda Fundacji im. Kościelskich, Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego „Orfeusz”, Nagroda Literacka „Gdynia” oraz Nagroda „Złoty Środek Poezji”). W artykule przedstawione są konteksty pojawiania się leksemu dusza oraz leksemów pokrewnych: duch i duszyczka, charakterystyka tego pojęcia z uwzględnieniem aspektów religijnych i niereligijnych, a także funkcje, jakie zyskuje ono w tekstach poetyckich.
Źródło:
Adeptus; 2016, 7; 67-83
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Bo Polska zapamięta najdroższe swe chłopięta!" : wiersze i piosenki żołnierskie 1919-1920
Wiersze i piosenki żołnierskie 1919-1920
Autorzy:
Makuszyński, Kornel (1884-1953).
Współwytwórcy:
Kunert, Andrzej Krzysztof (1952- ). Opracowanie
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Łomianki
Tematy:
Haller, Józef (1873-1960) kult
Haller, Józef (1873-1960)
Literatura polska
Tematy i motywy
Poezja polska 1918-1939 r.
Antologia
Muzyka polska
Muzyka wojskowa
Opis:
S. 130-133: Jenerał Józef Haller, wódz obrony Warszawy i Wisły.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
"Bo Polska zapamięta najdroższe swe chłopięta!" : wiersze i piosenki żołnierskie 1919-1920
Wiersze i piosenki żołnierskie 1919-1920
Autorzy:
Makuszyński, Kornel (1884-1953).
Niewiadomski, Stanisław (1859-1936).
Współwytwórcy:
Kunert, Andrzej Krzysztof (1952- ). Opracowanie
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Łomianki : Wydawnictwo LTW
Tematy:
Poezja polska 1918-1939 r.
Antologia
Muzyka polska
Muzyka wojskowa
Opis:
Zawiera również pomniejszoną reprodukcję partytury: Maki : pieśni do słów Kornela Makuszyńskiego / Stanisław Niewiadomski oraz wiersze żołnierskie do Kornela Makuszyńskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
„Czarna legenda” Niccolò Machiavellego w polskiej poezji XVII wieku (na wybranych przykładach)
Bad Opinion about Niccolò Machiavelli in Polish Poetry of the 17th Century (Based on Selected Examples)
Autorzy:
Maciejewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27321539.pdf
Data publikacji:
2023-12-15
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
Niccolò Machiavelli
bad opinion
Polish poetry
Wespazjan Kochowski
Wacław Potocki
Stanisław Orzelski
early modern Polish literature
czarna legenda
poezja polska
literatura staropolska
Opis:
The subject matter of my research is the black legend of Niccolò Machiavelli in Polish baroque poetry. This legend spread in the 17th-century Commonwealth on such a large scale that the name of this secretary of the Florentine republicbegan to be used to describe even kings or pretenders to the throne who were political opponents. For this reason, I described in this scientific article the literary works of poets such as Wacław Potocki, Wespazjan Kochowski and Stanisław Orzelski. The second of these authors acted in a similar way in The Stone of Testimony of the Innocence of the Great Senator in the Polish Crown, comparing the actions of the royal court to an infernal council, in which such characters as Machiavelli, Richelieu and Mazarini take part. In my scientific article, I will emphasize that this Polish Baroque poet also showed the secretary of the Florentine republic in his other literary works as a perverse and demonic person. I will also note that Wacław Potocki in his work negatively refers to those people who defame John III Sobieski in lampoons and accuse him of using “Machiavellian arts”. I will not ignore Stanisław Orzelski’s Macaronica carmina Marfordii Mądzikovii poetae approbatihere.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 19; 233-244
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy dotyka cię czas?” Foto-grafemiczność tekstu na podstawie utworu Tomasza Różyckiego Las tropikalny
„Are You Affected by Time?”.The Photo-graphemicality of a Text on the Example of Tomasz Różycki’s Las tropikalny
Autorzy:
Englender, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364833.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
21st century literature
Polish literature
poetry
photogrphy
fotografia
poezja
literatura polska
literatura XXI wieku
Opis:
Tekst stanowi analizę intertekstualnych relacji łączących literaturę z fotografią. W celu ich wydobycia autorka proponuje wykorzystanie pojęć „foto-grafemiczności” tekstu (rozumianej jako zespół cech wskazujących na pokrewieństwo tekstu i fotografii) oraz „foto-grafemu” (będącego ich jednostkową tekstową realizacją), inspirowanych Derridiańskimi kategoriami „gramatologicznymi”. Sposób ich funkcjonowania w tekście poetyckim zaprezentowany zostaje na przykładzie wiersza Las tropikalny Tomasza Różyckiego.
The paper is an attempt at analyzing the intertextual relations between literature and photography. In order to extract them, the notions of textual “photo-graphemicality” (understood as a number of features indicating similarities between a text and a photograph) and “photo-grapheme’ (their individual textual realization), inspired by Derridean “grammatological” categories. Their functioning in a poetic text is presented using the example of Las tropikalny by Tomasz Różycki.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 17; 41-51
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Francis Bacon czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym” – malarskie i inne cytaty jako „dodatek” do rozpraszającego się życia
“Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” – pictorial and other kinds of quotations as an addition to a disintegrating life
Autorzy:
van Nieukerken, Arent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391049.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
tematyzowanie niemożliwego
analiza performatywna
Opis:
The mature poetry of Tadeusz Różewicz seems to be at odds with both modernist and postmodern literary tenets. It undeniably makes abundant use of intertextuality (including self-quotations), but in spite of this [post]modernist tendency it does resist self-referential impersonality. Różewicz again immerses allusions to images, texts and other artifacts – which, according to formalist and structuralist interpretations, should disengage themselves from an artist’s biography in order to achieve aesthetic autonomy – in the current of life, devoid of an innate sense and always identical to itself. In fact, life cannot be apprehended by art, and precisely, Różewicz tries to thematize this impossibility by producing texts or rather poetical acts that could be classified as self-effacing artifacts. He even succeeded in discrediting the modernist epiphany (which has a double status, i.e. as a poetical device and a window on the transcendent) by replacing it with loquacious anticlimaxes. The fragmentary, disintegrating form of his later poetry (the long poem “Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” is a perfect – or rather consciously imperfect – implementation of this form) does not pretend to be a representation of a human being’s disintegrating existence. This poetry is, above all, an existential act, or – in other words – a performance, and not a self-sufficient work of art.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 59-76
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Historia miłosna jak jasna cholera” – wybrane wyobrażenia miłości w liryce polskiej po 1990 roku
Autorzy:
Żynis, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030897.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
images of love
Polish poetry after 1990
obrazy miłości
polska poezja po 1990 roku
Opis:
The article presents several scenes of love in erotics generation of “bruLion”. Although these lyrics are very different, they share the conviction of the impossibility of expressing love of affect, lack of new, adequate language, a good story. The lyrics focus on the presentation of almost behavioral symptoms of feeling. They try using irony, shortcut, allusions, distance, banality and hyperboles find the language of contemporary narrative of love. “Love does not know”, and if you do not know, is not able to speak, doomed to live, not to speak (love belonging to the internal order of biology, nature, instinct and passion can not find in the discourse, he did not embrace and will not carry in other words, what is real, when it passes the symbolic does not mean now what it was). However, the analyzed examples show a successful attempt to exceed the “impossibility”, and the record is proof of yet another victory in the words of the inexpressible.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 496-509
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I live a lot in many places”: Images of everyday life in Krystyna Miłobędzka’s poetry
„bardzo żyję w wielu miejscach” – obrazy codzienności w twórczości Krystyny Miłobędzkiej
Autorzy:
Jarnuszkiewicz, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087494.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish contemporary poetry
everyday life
practice of writing
metaphors of confinement and indwelling
multiple homes
the Other
Krystyna Miłobędzka (b. 1932)
codzienność
poezja polska
ruch
zadomowienie
relacja z innym
wielodomowość
Opis:
This article offers a reading of the poetry of Krystyna Miłobędzka (who since her debut in 1960 won high acclaim for her innovative, terse verse) from the perspective of everyday life, a sociocultural concept which brings into focus the intersection of the ordinary (the texture of people's daily lives) and activities or ideas that impinge on it. This study examines four such practices in turn. They are writing, movement, sense of place (multiple homes), and relating to the Other. Writing affects the sphere of everyday life presented in the poems in two different ways that can be subsumed under the metaphors of ‘a cage’ and indwelling. The study of movement reveals that it is interconnected with the sacred and the realm of multiple homes. Finally, the sphere of relations with the Other is controlled by metaphors related to hunger, home, sewing and speech. The main aim of the article is to explore the interconnections between these four domains and to demonstrate that the concept of everyday life holds the key to the appreciation of Krystyna Miłobędzka’s poetry.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 3; 345-365
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Język to sznur pod dzwon”. Krytycznoliteracka próba (re)konstrukcji tożsamości pokoleniowej polskiej poezji najmłodszej
„Tongue’s a Bell Rope to Ring”. Critical Literary Attempt to (Re)construct a Generational Identity in the Polish Contemporary Poetry
Autorzy:
Poręba, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15601154.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary polish poetry
engaged poetry
generational identity
literary generations
poezja zaangażowana
pokolenia literackie
tożsamość pokoleniowa
współczesna poezja polska
Opis:
W artykule krótko zaprezentowano kilka najszerzej dyskutowanych inicjatyw formacyjnych w poezji polskiej po roku 1989, ze szczególnym uwzględnieniem najnowszej poezji zaangażowanej. Autor wiąże pojęcie „pokolenie” z problematyką tożsamości, ale w przeciwieństwie do tradycyjnego ujęcia Kazimierza Wyki rozumie ją nie tyle jako efekt doświadczenia generacyjnego, ale przede wszystkim jako element projektu tożsamościowego. Stawia tezę, że pokoleniowość poetek i poetów współczesnych należy rozumieć w kategoriach konwencji, mającej na celu wpisanie biografii jednostek w szerszy kontekst biografii wspólnotowej, a także będącej programem kolektywnego zaangażowania w życie społeczne i polityczne. Tak rozumiane pojęcie „pokolenie” przestaje być wyłącznie historycznoliteracką etykietą i stanowić może istotną kategorię analityczną.
The article presents a selected formative projects of polish poetry after 1989—especially contemporary engaged poetry—that have been frequently discussed so far. The author connects the term ‘generation’ with identity issues, however—contrary to Kazimierz Wyka—he does not understand it as an effect of generational experience, but rather as a part of an identity project. The author claims that the contemporary poets’ generations should be considered in the terms of conventionality, therefore the aim is to link an individual biography up to a broader context of a community’s biography. Moreover it stems from an idea of collective socio-political engagement. The ‘generation’ understood this way is no longer just a term of literary history, but on the contrary—a relevant interpretative tool.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 40, 2; 229-249
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Litania do Marii Panny” Jerzego Lieberta w kantacie Karola Szymanowskiego
Autorzy:
Szczurko, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669067.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jerzy Liebert
Karol Szymanowski
cantata
poetic litany
prayer
Polish poetry
Polish religious music
transcendence
kantata
litania poetycka
modlitwa
poezja polska
polska muzyka religijna
transcendencja
Opis:
The subject of the article is Litany to Virgin Mary op. 59 by Karol Szymanowski, written to excerpts of a poem by Jerzy Liebert. The author starts by concentrating on the characteristics of the works of Liebert, who was a leading representative of religious‑philosophical poetry during the period between the two world wars. She also discusses the evolution of the poet’s religious‑philosophical views and the way in which they influenced his literary activity. The analysis begins with Liebert’s lyrical poem Litany to the Virgin Mary, a poem of great simplicity yet symbolically charged, constituting an example of the kind of poetry where the subject “becomes locus transcendentiae”. The context for the poem is provided both by liturgical litany and poetic litany, with examples of poems written by Liebert prior to the Litany. In the later part of the article the author focuses on the attributes of Szymanowski’s cantata, which the composer himself regarded as “perhaps the best work he had ever written”. Having indicated the reasons why Liebert’s poem was the source of inspiration, and having described the circumstances under which the work was composed, the author moves on to characterise the constitutive features of the cantata, identifying them at the level of style and aesthetics, in the relation between words and music, and the symbolism of the imagery and expressive figures. In the interpretation of the work she refers to analyses by other authors, including Mieczysław Tomaszewski’s conception which depicts the Litany as an embodiment of the “Franciscan” idiom.
Przedmiotem artykułu jest Litania do Marii Panny op. 59 Karola Szymanowskiego, napisana do fragmentów wiersza Jerzego Lieberta. Autorka koncentruje się najpierw na cechach twórczości Lieberta, jako czołowego przedstawiciela poezji religijno‑filozoficznej dwudziestolecia międzywojennego, wskazując także na ewolucję poglądów filozoficzno‑religijnych poety, determinujących jego aktywność literacką. Analizie poddany jest najpierw pełen prostoty, nacechowany symbolicznie liryk Lieberta Litania do Marii Panny, stanowiący przykład poezji, w której podmiot „staje się locus transcendentiae”. Kontekst dla wiersza stanowi zarówno litania liturgiczna, jak i litania poetycka, z przykładami wierszy napisanych przed Litanią Lieberta. W dalszej części artykułu autorka skupia się na walorach kantaty Karola Szymanowskiego, uznanej przez samego kompozytora za „może najlepszy utwór, jaki napisał”. Wskazując najpierw na przyczyny inspiracji wierszem Lieberta oraz okoliczności powstania dzieła, autorka przechodzi do charakterystyki cech konstytutywnych kantaty, odnajdując je na poziomie stylu i estetyki, w relacji słowa i muzyki oraz symbolice figur obrazowych i wyrazowych. W interpretacji dzieła pojawiają się odniesienia do analiz innych autorów, m.in. koncepcji Mieczysława Tomaszewskiego, przedstawiającego Litanię jako wcielenie idiomu „franciszkańskiego”.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies