Temat: polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Doktryna Trumpa i realizm imperatywny w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych na przykładzie relacji z Europą, Koreą Północną, Iranem i Chinami (2016–2019)
The Trump Doctrine and Principled Realism in the United States’ Foreign Policy: the US Relations with Europe, North Korea, Iran and China (2016–2019)
Autorzy:: Lisewski, Mikołaj
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/901759.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
Doktryna Trampa
neorealizm
izolacjonizm
geopolityka
wojna handlowa
United States’ foreign policy
the Trump doctrine
neo-realism
isolationism
geopolitics
trade war
Opis:: John R. Haines już w 2016 r., na łamach artykułu pt. Divining a “Trump Doctrine”, dostrzegł, jak zbieżne są główne postulaty przyszłego 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych w zakresie polityki zagranicznej z opublikowanym w 1941 r. programem „Pryncypia Ameryki przede wszystkim”. Choć główne cele polityki zagranicznej mocarstw są naturalnie mało podatne na zmiany radykalne, ich wymiary, paradygmat oraz sposób realizacji w trakcie każdej z kadencji prezydentów USA się różniły. Głównym problemem badawczym niniejszej pracy jest charakter polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych za czasów kadencji Donalda Trumpa. Zmiany w zakresie polityki zagranicznej badane są na podstawie czterech głównych płaszczyzn: stosunków międzynarodowych na linii USA– Europa, Korea Północna, Iran, Chiny. Zauważalna zmiana stosunku wobec polityki fi nansowania NATO dotycząca zwłaszcza niektórych państw europejskich, polityka „łagodzenia bandytów” w wymiarze relacji z Koreą Północną, od 2018 r. empirycznie dostrzegalna intensyfi kacja rywalizacji na linii Waszyngton–Pekin, objawiająca się ostatecznie m.in. w tzw. wojnie handlowej, a także gwałtowne zaostrzenie stosunków z Iranem to wydarzenia, a raczej procesy, które wydają się mieć kluczowe znaczenie dla analizy zmieniających się pryncypiów w zakresie polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych.
As early as 2016, in the article entitled Divining a “Trump Doctrine” John R. Haines showed how similar the main demands of the future forty-fi fth President of the United States in foreign policy were to the America First Principles released in 1941. Although the powers’ main foreign policy goals are naturally not very susceptible to radical changes, their dimensions, paradigms and implementation methods varied between terms of the United States Presidents. The main research problem of the article is the nature of the US foreign affairs during the term of Donald Trump. Foreign policy developments are examined at four main levels – US relations with Europe, North Korea, Iran and China. In recent years, there has been a change in the US attitude to NATO fi nancing, especially in the discourse about European troops. Relations with North Korea have improved signifi cantly. Since 2018, the rivalry between Washington and Beijing has become more fi erce and subsequently transformed into a trade war over time. Analysing the most important affairs allows to identify and understand the main principles of the United States’ actual foreign policy.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2019, 4(61); 103-122
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Zbigniew Brzeziński – mąż stanu „przemyskiego” pochodzenia
Autorzy:: Olejarz, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/624720.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Zbigniew Brzezinski, Polish origins, US foreign policy, statecraft and leadership, think-tank activity
Zbigniew Brzeziński, polskie pochodzenia, polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych, przywództwo polityczne, think-tank
Opis:: The main thesis of this article is an analysis of the scholar and political activity of Zbigniew Brzezinski. Zbigniew Brzezinski was born the son of a Polish diplomat, in Warsaw on March 28, 1928. He spent part of his youth in France and Germany before his father was posted to Canada in 1938. Brzezinski taught at Harvard until he was denied tenure, then moved on to Columbia University in 1959 to become the head of the new Institute on Communist Affairs. Early in his post-scholastic years, Brzezinski traveled to Munich to meet with the Polish contingent of Radio Free Europe and later with Carl Friedrich, with whom he would collaborate to advance the theory of totalitarianism as it applied to the Soviet Union. When President Carter declared his candidacy for the White House in 1974, Brzezinski, a critic of the Nixon-Kissinger foreign policy style, became Carter’s advisor on foreign affairs. Later, Carter named Brzezinski his National Security Advisor. Brzezinski was as much to the left as Kissinger was to the right, and wanted to replace Kissinger’s „stuntman acrobatics” with a foreign policy „architecture”. He emphasized further development of the U.S.-Sino rapprochement, supported a new arms control agreement with the Soviets. Since his tenure in government service, Brzezinski has been in and out of the public eye, teaching, writing, speechifying, and meeting occasionally with government leaders.
Głównym przedmiotem analizy w artykule jest badanie akademickiej i politycznej aktywności Zbigniewa Brzezińskiego. Zbigniew Brzeziński urodził się jako syn polskiego dyplomaty w Warszawie w 1928 roku. Część czasów młodości spędził we Francji i w Niemczech, zanim Jego ojciec w służbie dyplomatycznej został wysłany w 1938 roku do Kanady. Był nauczycielem akademickim na uniwersytetach Harward i Kolumbia. W badaniach naukowych podejmował tematykę komunistycznego totalitaryzmu. Był doradcą prezydenta J. Cartera do spraw bezpieczeństwa narodowego, wywierając znaczny wpływ na politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych w owym czasie.
Źródło:: Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
1896-8279
Pojawia się w:: Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Dyplomacja wietnamska wobec Stanów Zjednoczonych na przełomie lat 70. i 80. XX w.
Vietnamese diplomacy towards the United States at the turn of the 1970s and 1980s
Autorzy:: Pietrasiak, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1941367.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: dyplomacja wietnamska
polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
wietnamsko-amerykańskie stosunki dwustronne
region Azji Południowo-Wschodniej
Vietnamese diplomacy
foreign policy of the United States
Vietnam-US bilateral relations
Southeast Asia region
Opis:: Po podpisaniu Porozumień Paryskich (27.01. 1973 r.), a następnie zlikwidowaniu reżimu Thieu (1975) i zjednoczeniu państwa (1976 r.) Wietnam podjął wysiłek dyplomatyczny w celu normalizacji stosunków wzajemnych. Prowadzone na ten temat rozmowy ostatecznie zakończyły się fiaskiem. Złożyło się na to wiele przyczyn. Konflikt między Zbigniewem Brzezińskim i Cyrusem Vancem nie sprzyjał efektywności rozmów. Zbigniew Brzeziński był przeciwnikiem jakiegokolwiek kompromisu w rozmowach z Wietnamem i uważał, że najpierw należy unormować stosunki z Chinami, a dopiero potem z Wietnamem. Chiny w okresie napiętych stosunków z ZSRR, w czasie afgańskiej interwencji, mogły być sojusznikiem dla niektórych dyplomatycznych akcji. Wietnam też zrobił kilka błędów. Błędem było wkroczenie wojsk do Kambodży, co spowodowało izolację Wietnamu i w konsekwencji uzależnienie się od ZSRR. Polityka Wietnamu w tym okresie była mało elastyczna. Wietnam dążył do uzyskania rekompensaty za straty wojenne, co kwestionowali amerykańscy negocjatorzy, wychodząc z założenia, że siłowe przejęcie władzy zwalnia stronę amerykańską z tych zobowiązań. Wietnam wycofał się z żądań, zmodyfikował swoją pozycję i nawet przekazywał cenne informacje o MIA, ale administracja amerykańska uznała, że to za późno, odkładając na dwadzieścia lat wzajemne uznanie i nawiązanie stosunków dyplomatycznych.
After signing Paris agreements (January 27th, 1973) and the suppression of the Thieu regime (1975) and unification of the state (1976), Vietnam took the diplomatic efforts to the purpose of normalization of mutual relationships. Eventually, the conversations ended in a fiasco, for a number of reasons. Conflict among Zbigniew Brzeziński and Cyrus Vance did not support the effectiveness of conversations. Zbigniew Brzeziński was an opponent of any compromise in talks with Vietnam and thought that at first the US should normalize relationships with China and only then with Vietnam. At the time of tension with the USSR during the Afghan intervention, China could have been an ally for some diplomatic shares. Vietnam also made a few mistakes. Vietnamese intervention in Cambodia was a big mistake. In consequence of this, Vietnam was isolated in the world area and became dependent on the USSR. The politics of Vietnam in this period was not very flexible. Vietnam sought compensation for war losses, what was questioned by the American negotiators. They assumed that the military takeover exempts the US from these obligations. Vietnam decided to withdraw the requests, modified its position and even communicated valuable information about MIA, but the American acknowledged that it was too late, putting off the mutual recognition and the reference for twenty years establishing diplomatic relations.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 58; 235-250
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Tendencje ewolucji pozimnowojennego systemu międzynarodowego i ich możliwe implikacje
Trends in the Evolution of the Post-Cold War International System and Their Possible Implications
Autorzy:: Stolarczyk, Mieczysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2092147.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:: system międzynarodowy
mocarstwa
układ sił
supermocarstwo
polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
ewolucja pozimnowojennego systemu międzynarodowego
international system
world powers
distribution of power
United States
foreign policy
evolution of post-Cold War international system
Opis:: Celem badawczym opracowania jest ukazanie najbardziej charakterystycznych cech systemu międzynarodowego. Zarysowane zostały najważniejsze teoretyczne i praktyczne aspekty dotyczące pojęcia i istoty systemu międzynarodowego, a także kwestie dotyczące układu sił między mocarstwami jako rdzenia każdego systemu międzynarodowego. W opracowaniu akcent został położony na ukazanie ewolucji pozimnowojennego systemu międzynarodowego w skali globalnej (globalnego systemu międzynarodowego), w tym przede wszystkim na ewolucji supermocarstwowej pozycji Stanów Zjednoczonych oraz na związanych z tym prognozach dotyczących, mniej lub bardziej prawdopodobnych, implikacji tego procesu. Teza główna opracowania zawiera się w stwierdzeniu, że pozimnowojenny system międzynarodowy, zdominowany przez supermocarstwową pozycję Stanów Zjednoczonych, stopniowo ewoluuje w kierunku systemu pounipolarnego (poamerykańskiego). Wiele wskazuje na to, że system poamerykański będzie systemem wielobiegunowym, z wieloma ośrodkami potęgi w różnych regionach świata oraz w różnych płaszczyznach stosunków międzynarodowych (kilkupoziomowa wielobiegunowość), opartym na funkcjonowaniu mocarstw regionalnych i globalnych, zróżnicowanych pod względem potęgi i siły oddziaływania na zachowania innych uczestników stosunków międzynarodowych.
The objective of this paper is to present the most characteristic features of the international system. The author outlined the most important theoretical and practical aspects of both the international system concept and essence as well as pointed to the distribution of power between world powers as the core issue of each international system. In the paper, the author highlighted the evolution of post-Cold War order in the global scale (international global system), particularly the evolution of the United States as the super power and related prognoses regarding more or less probable consequences of this process. The main thesis of this paper says that the post-Cold War international system, dominated by the United States’ superpower position, slowly evolves towards “post-unipolar system” (post-American system). There are many indications that the post-American system will be a multipolar system with a number of centers of power in different regions of the world and the power will be associated with various levels of international relations (multilevel multipolarity). The new system will be based on regional and global powers that will differ in their acquired power and influence, which they will use towards other actors of international relations.
Źródło:: Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 3; 51-95
0209-0961
Pojawia się w:: Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki