Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polityka rosyjska" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
Autorzy:
Zulyar, Yuriy
Zulyar, Raksana
Rybalko, Mikhail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
Irkutsk region
governor’s office
Russian model of federalism
Boris N. Yeltsin
Vladimir V. Putin
regional policy
Federacja Rosyjska
obwód irkucki
stanowisko gubernatora
rosyjski model federalizmu
Borys N. Jelcyn
Władimir W. Putin
polityka regionalna
Opis:
Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the hydrocarbon transmission system towards achieving the status of energy superpower in the 21st century
Autorzy:
Żukowska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116414.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
Russian Federation
energy policy
transmission system
hydrocarbons
Federacja Rosyjska
polityka energetyczna
system przesyłowy
węglowodory
Opis:
This article aims to introduce the energy policy program assumptions of the Russian Federation. An analysis led to the conclusion that the Russian Federation avails the network of hydrocarbon transmission pipelines to obtain an energy superpower status. The transformation of the energy sector is not restricted to measures aimed at increasing efficiency. It similarly plays a vital role in building the state's potential. More so, it co-creates the crucial instruments of international influence. Through building the network of pipelines, the Kremlin consistently attains its geopolitical aim of being an important player in the international arena. Ineffective endeavours to get out of the Russian domination in that area has allowed Russia to maintain its infrastructure monopoly and dominance of Russian gas on the markets of Central and Eastern Europe.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska; 2021, 110; 211--220
0209-3324
2450-1549
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Federacji Rosyjskiej wobec krajów czarnomorskich
Russias policy towards the countries of the Black Sea
Autorzy:
Zima, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540310.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Federacja Rosyjska
kraje czarnomorskie
stosunki międzynarodowe
polityka zagraniczna
Russian Federation
Black Sea region
international relations
foreign policy
Opis:
Akwen Morza Czarnego już w czasach starożytnych oddzielał od siebie ludy należące do odmiennych kultur, a jednocześnie umożliwiał im nawiązywanie wzajemnych kontaktów. Tak samo jest obecnie: wybrzeża czarnomorskie należą do państw reprezentujących rywalizujące ze sobą cywilizacje: rosyjsko-prawosławną i islamską. Ponadto, coraz większy wpływ na rzeczywistość społeczną państw czarnomorskich wywiera cywilizacja łacińska, szczególnie atrakcyjna dla narodów zamieszkujących północne i zachodnie brzegi Pontu. Odmienne opcje geopolityczne poszczególnych państw regionu prowadzą do konfliktów i stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa nie tylko tych państw, a również dla przyległych obszarów. W opracowaniu dokonana została analiza polityki Federacji Rosyjskiej oraz próba wyjaśnienia sposobu podejścia rosyjskich władz do problemów krajów czarnomorskich. Analizą zostaną objęte uwarunkowania historyczne, ekonomiczne i polityczne wpływające na sytuację tych krajów. Zwrócona zostanie uwaga nie tylko na politykę samych państw czarnomorskich, ale również na obecność aktorów trzecich na tym obszarze (Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego).
For centuries, the Black Sea countries have been the area of contact between the zones of different civilizations (Christian and Muslim) and a region of great importance not only due to geopolitical and geo-economic reasons, but also the cultural and social ones. Political instability in the Black Sea countries (conflicts in the North Caucasus, in Abkhazia and South Ossetia, the Nagorno-Karabakh conflict, the conflict on the Crimean Peninsula and Transdnistria) poses a threat to the safety of not only the countries of that region, but also the other countries of Asia and Europe. The primary objective of this article is to analyze the policy of the Russian Federation, as one of the most important regional players and to present and explain the perception of the Russian authorities of the Black Sea countries. The analysis will be covered by historical, economic and political situation conditions in this area. In the course of the analysis of the geopolitical situation in the Black Sea area, it is extremely important to focus not only on the policy of coastal states and those directly associated with that region, but also on the presence of the other players in this area (the European Union and NATO).
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2016, 18; 113-124
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Polską Republikę Rad : działalność polskich komunistów w Rosji Radzieckiej 1918-1922
Autorzy:
Zieliński, Konrad (1971- ).
Współwytwórcy:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej (Lublin). Wydawnictwo. pbl
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Wojna 1919-1920 r. polsko-rosyjska
Polacy za granicą
Polityka zagraniczna
Repatriacja
Komunizm
Organizacje polityczne
Opis:
Bibliogr. s. [295]-322. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Religious Representation in Russia-EU Relations: “Traditional Values” Problem
Reprezentacja wyznaniowa w stosunkach Rosja-UE: Problem „tradycyjnych wartości”
Autorzy:
Zhuravlev, Denis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625725.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religion in Russia
Russian Orthodox Church
Russian politics
traditional values
religia
Rosyjski Kościół Ortodoksyjny
polityka rosyjska
wartości tradycyjne
Opis:
Autor analizuje, w jaki sposób pojęcie „tradycyjnych wartości” wykorzystywane jest w politycznym dyskursie władz rosyjskich. Od trzeciej kadencji Władimira Putina zauważalny byl neokonserwatywny zwrot w rosyjskiej polityce, wyrażony zarówno w umacnianiu wpływów religii, jak i w zaostrzaniu ustawodawstwa. Aktywną rolę w tym odgrywa hierarchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który otwarcie popiera obecny reżim i wzmacnia własny wpływ na życie publiczne. Pojęcie „tradycyjnych wartości” jest zatem motywowane politycznie, interpretowane jako sprzeciw wobec wartości liberalnych (przykładem jest homofobiczna polityka władz rosyjskich) i ma na celu przeciwstawienie wartości rosyjskich wartościom zachodnim. Autor opisuje, w jaki sposób dyskurs ten ma na celu przede wszystkim skonsolidowanie konserwatywnego elektoratu w kraju i rozprzestrzenienie rosyjskich wpływów na konserwatystów z innych krajów. Odzwierciedla to potrzebę poszukiwania skutecznych sposobów przeciwdziałania populistycznej retoryce.
The author analyzes how the concept of “traditional values” is used in the political discourse of the Russian authorities. Since the third term of Vladimir Putin, there has been a noticeable neo-conservative turn in Russian politics, expressed both in the strengthening of the influence of religion and in the tightening of legislation. An active role in this is played by the leadership of the Russian Orthodox Church, which openly supports the current regime and strengthens its own influence on public life, regardless of the absence of direct religious demands of Russian society. The concept of “traditional values” is thus politically motivated, interpreted as an opposition to liberal values (an example is the homophobic policy of the Russian authorities) and is aimed at contrasting Russian values with Western ones. The author describes how this discourse is aimed, principally, at consolidating the conservative electorate within the country and spreading Russian influence on “conservatives” from other countries. This reflects the need to search for effective ways to counter populist rhetoric.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 295-309
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siła ekonomii
Autorzy:
Zalesiński, Łukasz.
Powiązania:
Polska Zbrojna 2022, nr 3, s. 18-20
Data publikacji:
2022
Tematy:
Putin, Władimir (1952- )
Gazprom
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Polityka międzynarodowa
Konflikt międzynarodowy
Wojna rosyjsko-ukraińska (2014- )
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Polityka gospodarcza
Sankcje (prawo międzynarodowe)
Polityka surowcowa
Gaz ziemny
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu są ekonomiczne skutki wybuchu wojny na Ukrainie w lutym 2022 roku. Destabilizacja państwa ukraińskiego może się odbić nie tylko na Europie Środkowo-Wschodniej, ale i na polityce surowcowej. Już w grudniu 2021 roku Rosja wstrzymała dostawy gazu przez Polskę do zachodniej Europy. Ceny surowca znacznie wzrosły. Rosja zmaga się z sankcjami nałożonymi przez Zachód po aneksji Krymu i rozpętaniu wojny w Donbasie. Celem Zachodu jest uniezależnienie się od dostaw gazu z Rosji.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wojna o polskie Kresy 1918-1921 : walki z czerwoną Rosją, Ukraińcami i Litwinami
Autorzy:
Wyszczelski, Lech (1942- ).
Współwytwórcy:
Dom Wydawniczy Bellona (1997-2007). pbl
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawa : Bellona
Tematy:
Wojna polsko-ukraińska (1918-1919)
Wojna 1919-1920 r. polsko-rosyjska
Granice
Polityka zagraniczna
Opis:
Na s. tyt. i okł.: W walce o niepodległość i terytorium państwa. Poprz. wyd. ukazało się pt.: Wojna o Kresy Wschodnie 1918-1921.
Bibliogr. s. 483-488.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Rosyjska „polityka historyczna” wobec Polski. Kwestia „Anty-Katynia”
Russian “historical policy” towards Poland. The “Anti-Katyń” issue
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647948.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
wojna informacyjna
jeńcy
geopolityka
Putin
„Anty-Katyń”
Federacja Rosyjska
historical politics
information war
prisoners of war
geopolitics
“Anti-Katyń”
Russian Federation
Opis:
The Russian Federation ruled by Putin seeks to rebuild the superpower position of the USSR, formerly the Russian Empire. A certain difficulty for her is Poland’s attitude and its eastern policy. Hence the use of information warfare means to combat it, including a specific “historical policy” whose origins date back centuries. Due to the need to admit to committing the Katyn massacre, in order to weaken its meaning, the “Anti-Katyń” issue was promoted, based on the alleged genocide of Poles on Russian prisoners of war in 1919–1920. This is a propaganda invention not confirmed by historical facts.
Federacja Rosyjska rządzona przez Putina dąży do odbudowy mocarstwowej pozycji ZSRR, wcześniej Imperium Rosyjskiego. Pewnym utrudnieniem dla niej jest postawa Polski i jej polityka wschodnia. Stąd używanie w walce z nią środków mieszczących się w wojnie informacyjnej, także swoiście uprawianej „polityki historycznej”, której geneza sięga stuleci. Wobec konieczności przyznania się do popełnienia zbrodni katyńskiej dla osłabienie jej wymowy wylansowana została kwestia „Anty-Katynia” zasadzająca się na rzekomym ludobójstwie Polaków na jeńcach rosyjskich wojny 1919–1920 r. Jest to wymysł propagandowy nie mający potwierdzenia w faktach historycznych.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 73-94
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atomowa zagrywka Rosji
Autorzy:
Wysocki, Konrad.
Powiązania:
Gazeta Polska 2022, nr 8, s. 58-59
Data publikacji:
2022
Tematy:
Putin, Władimir (1952- )
Łukaszenka, Alaksandr (1954- )
NATO
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Polityka międzynarodowa
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Współpraca międzynarodowa
Sojusze polityczno-wojskowe
Broń jądrowa
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule przeanalizowano możliwość rozmieszczenia broni jądrowej przez Rosję na terenie Białorusi. W lutym 2022 roku upubliczniono dokument zawierający znowelizowaną doktrynę wojenną Państwa Związkowego (ZBiR). Mowa w nim jest m.in. o współpracy Rosji i Białorusi w razie potencjalnego zagrożenia i możliwości czasowego lub stałego rozmieszczenia broni atomowej na terytorium sąsiada.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies