Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polityczna sfera publiczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Afektywne granice i niesmaczna sztuka polityczna: «Pierwszy upadek europejskiego muru» Centrum Politycznego Piękna
Affective Boundaries and Unsavoury Political Art: «The First Fall of the European Wall» by the Center for Political Beauty
Autorzy:
Tabak, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433188.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Center for Political Beauty
public sphere
political art
affect theory
disgust
Berlin Wall
refugees
Centrum Politycznego Piękna
sfera publiczna
sztuka polityczna
teaoria afektów
wstręt
mur berliński
uchodźcy
Opis:
Artykuł stanowi analizę skandalu, jaki w niemieckiej sferze publicznej wywołała interwencja Centrum Politycznego Piękna zatytułowana Pierwszy upadek europejskiego muru (2014). Kampania przygotowana tuż przed dwudziestą piątą rocznicą upadku muru berlińskiego miała na celu obnażenie hipokryzji niemieckich polityków, którzy jednocześnie świętują likwidację starych granic i współfinansują powstawanie nowych. Autorka przedstawia przebieg tej artywistycznej akcji i analizuje jej negatywną recepcję, w szczególności komentarze grupy odbiorczej, którą określa mianem publiczności zniesmaczonej. W analizie wykorzystano koncepcje pamięci rywalizacyjnej i wielokierunkowej (Michael Rothberg), teorię afektów (Sara Ahmed) i teorię wstrętu (Winfried Menninghaus), by pokazać, w jaki sposób ukonstytuowała się publiczność deprecjonująca projekt za pomocą kategorii smaku i uruchamiająca różne mechanizmy obronne służące blokowaniu dyskusji nad politycznymi problemami, na które zwrócili uwagę opinii publicznej artyści.
This article analyzes the scandal caused in the German public sphere by the Center for Political Beauty’s intervention The First Fall of the European Wall (2014). Prepared just before the twenty-fifth anniversary of the fall of the Berlin Wall, the campaign aimed to expose the hypocrisy of German politicians, who celebrated the dismantling of old borders and at the same time co-financed the emergence of new ones. The author presents the course of this artivist action and analyzes its negative reception, focusing on comments from a group of recipients which she categorizes as “disgusted audience.” The analysis draws on the concepts of competitive and multidirectional memory (Michael Rothberg), affect theory (Sara Ahmed), and theory of disgust (Winfried Menninghaus) to show how an audience constituted itself to depreciate the project based on the category of taste and to activate various defense mechanisms blocking the discussion about political issues brought to public attention by the artists.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 109-127
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiewy Teresy Murak jako Medium Kształtowania Tożsamości w Miejskiej Przestrzeni Publicznej
Sowings by Teresa Murak as a Medium of Constructing Identity in the Urban Public Space
Autorzy:
Sobocińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015485.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performans
przestrzeń performatywna
przestrzeń publiczna
sfera publiczna
tożsamość polityczna
zasiew
teresa murak
performance art
performative space
political identity
public space
sowing
Opis:
Artykuł omawia performatywne działania Teresy Murak Procesję (1974) oraz Zasiewy w budkach telefonicznych (1990 - 1991), w których artystka wykorzystuje charakterystyczną dla swojej twórczości formę zasiewu, aby wkroczyć do miejskiej przestrzeni publicznej. Gest performatywny, którego wizualność przejawia się w roślinnym płaszczu, prowadzi do zaburzenia porządku i konfrontacji, koncentrując w ten sposób uwagę współuczestników przestrzeni na kobiecym podmiocie – performerce. Dążenie do zaburzenia równowagi pozwala uczestnikom performansu poczuć, że biorą udział w wydarzeniu wykraczającym poza codzienność. Takie właściwości posiada również rytuał i celebracja, do których formalnie nawiązuje w swojej twórczości artystka. Czynności te stanowią przeciwieństwo codziennej rutyny i określane są mianem zdarzeń liminalnych, służących przejściu lub zmianie, nakierowanej nie tylko na wykonawcę ale także na zewnątrz, dzięki czemu zyskują wymiar społeczny. Medium performatywne umożliwia wytworzenie sfery społecznego współuczestnictwa, którą korzystając z estetyki performatywności Eriki Fisher-Lichte, określam mianem przestrzeni performatywnej. Natomiast Elżbieta Matynia te obszary wspólne nazywa przestrzeniami widzialności, nawiązując do agonistycznego modelu przestrzeni publicznej Hannah Arendt. Proponowane przeze mnie spojrzenie zakłada, iż performans przyczynia się bycia widzialnym i czynnym uczestnikiem przestrzeni wspólnej, a tym samym kształtowania się tożsamości politycznej. Można zatem potraktować omawiane performansy jako działania o charakterze politycznym wynikające z afektywnej potrzeby uczestnictwa w przestrzeni i życiu publicznym. Zestawienie dzieł wykonanych w różnych okresach pozwala na ukazanie konsekwentnie budowanej przez Murak narracji wokół roślinnej sukni – artystycznego manifestu. Z drugiej strony wskazuje na istotne zmiany, jakie zachodziły w strategii twórczej, wynikające z kształtowania się demokratycznej przestrzeni i sfery publicznej, a także komercjalizacji środowiska artystyczno-instytucjonalnego po 1989 roku.
The article discusses Teresa Murak's performative actions Procesja/ Procession (1974) and Zasiewy/ Sowings in telephone booths (1990-1991), in which the artist uses the form of sowing to enter urban public space that is characteristic for her works. The performative gesture, the visuality of which manifests itself in a plant coat, leads to disorder and confrontation, thus concentrating the attention of co-participants on the female subject - the performer. Striving to break the balance allows the participants of the performance to feel that they are participating in an event that goes beyond everyday life. Such properties are also present in the ritual and celebration, to which the artist formally refers in her works. These activities are the opposite of the daily routine and are referred to as liminal events, serving the purpose of transition or change, directed not only to the experience of the performer but also to the outside, thanks to which they gain social dimension. The performance as a medium makes possible to create a sphere of social co-participation, which I call performative space, using Erika Fisher-Lichte's concept of aesthetics of the performative. Elzbieta Matynia referring to the agonistic model of public space by Hannah Arendt, calls these common areas spaces of appearance. The perspective I propose assumes that performance contributes to being a visible and active participant of the common space, and thus to the formation of political identity. Therefore, performances can be treated as a political gesture resulting from an affective need to participate in public life and space. The juxtaposition of works made in different historical periods indicates the narration, consistently built by Murak, around a plant gown - her artistic manifesto. On the other hand, it points to significant changes that took place in the artist’s creative strategy, resulting from the formation of a democratic public domain, as well as the commercialization of the artistic scene and institutions after 1989 in Poland.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 199-212
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młodzi dorośli łodzianie i zduńskowolanie zaangażowani w sferę i przestrzeń publiczną w procesie osiągania pełnej dorosłości
Young Adults from Lodz and Zdunska Wola Who Are Involved in the Public Sphere and Space in the Process of Reaching Full Adulthood
Autorzy:
Kotras, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371775.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
młodzi dorośli
sfera publiczna
przestrzeń publiczna
partycypacja polityczna
zogniskowany wywiad grupowy
przebieg życia
polityka przebiegu życia
young adults
public sphere
public space
political participation
focus group interview
ifecourse
lifecourse
life-course policy
Opis:
W tekście zaprezentowano wyniki zogniskowanych wywiadów grupowych przeprowadzonych z młodymi dorosłymi, którzy osiągali pełnoletniość około 2004 roku i którzy działają w sferze publicznej i politycznej. Problematyka badania skoncentrowana była na zagadnieniach dotyczących aktywności w sferze i przestrzeni publicznej w trakcie procesu osiągania pełnej dorosłości. Artykuł rozpoczynają ustalenia dotyczące zakresu problematyki badania, jego organizacji i ram teoretycznych. W dalszych częściach omówiony został materiał zebrany w trakcie zogniskowanych wywiadów grupowych. Spostrzeżenia dotyczą procesu wchodzenia w rolę działacza społecznego oraz diagnozy przyczyn braku angażowania się młodych dorosłych w kwestie publiczne.
The article presents the results of focus group interviews with young adults who reached the age of majority around the year 2004 and who operate in the public and political sphere. The main question of the study concerned issues relating to activity in the public sphere and space in the course of the process of reaching full adulthood.The article begins with established facts regarding the scope of the research, its organization and theoretical framework. The subsequents sections discuss the material collected during focus group interviews. The observations concern the process of assuming the role of a social activist as well as the diagnosis of the reasons for the lack of involvement of young adults in public issues.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 4; 154-182
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół – aktor w przestrzeni publicznej i sferze politycznej
The Church as an Active Agent in the Public and Political Spheres of Life
Autorzy:
Dłuska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480428.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Aktor
Kościół katolicki
sfera polityczna
sfera publiczna
życie publiczne
active agent
Catholic Church
political sphere
public sphere
public life
Opis:
Autorka artykułu przedstawia Kościół katolicki jako instytucję obecną w życiu publicznym, tj. zarówno w sferze publicznej, jak i politycznej. Wskazuje przy tym na znaczenie każdej z tych sfer. Chcąc pokazać, jak współcześnie powinny przedstawiać się relacje między dwiema instytucjami (tj. między państwem a Kościołem), działającymi w tym samym obszarze (tj. w życiu publicznym), wysunięte wnioski odnosi do wybranych aktów prawnych regulujących stosunki państwo – Kościół w III Rzeczypospolitej Polskiej.
The author of this article shows the Catholic Church as an institution present in the public and political life. She emphasises the importance of each of these spheres, and aims at demonstrating the rules by which the proper relationship between the two realms (state and church), operating in the same areas of public life today, should be governed. In her conclusions she refers to a number of selected legal acts regulating the relationship between the Polish state and the Church in the Third Polish Republic.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 199-214
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sfera publiczna w ujęciu antropologii politycznej Helmuta Plessnera
Public sphere within the framework of Helmut Plessner’s political anthropology
Autorzy:
Szulczewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185630.pdf
Data publikacji:
2017-01-02
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
political anthropology
community
society
public sphere
antropologia polityczna
wspólnota
społeczeństwo
sfera publiczna
Opis:
W artykule została zaprezentowana i poddana analizie koncepcja sfery publicznej, którą przedstawia H. Plessner w swoich pismach, szczególnie powstałych w latach 20. XX w. Do nich należy główne jego dzieło napisane w 1923 r. Granice wspólnoty. Krytyka radykalizmu społecznego. Wspólnota i społeczeństwo to wedle autora dwie formy organizacji życia zbiorowego. Ukazanie ich istotnych elementów różnicujących stworzyło, wedle Plessnera, potrzebę refleksji z zakresu filozofii człowieka, którą przedstawił w napisanej w 1961 r. pracy Pytanie o conditio humana. Powstała w ten sposób spójna koncepcja antropologii politycznej. W jej polu Plessner podjął się zadania refleksji nad sferą publiczną. Wkraczamy w nią w momencie pełnienia funkcji zawodowej w społeczeństwie. Wedle Plessnera należy ocalić neutralność zachowań w sferze publicznej w obliczu zapędów do jej kolonizacji ze strony wspólnoty związku czy sprawy. Znaczenie koncepcji sfery publicznej przedstawione przez Plessnera, poprzez zwrócenie uwagi na niebezpieczeństwa związane z aspiracjami wspólnot, sięga daleko poza próbę zrozumienia w kategoriach naukowych wydarzeń politycznych w Niemczech w latach 20. XX w. Dzisiaj analiza Plessnera nabiera aktualności.
The author of the article presents and analyzes the concept of the public sphere which was created by Plessner in the twenties of the twentieth century. It includes the main work of Plessner written in 1923, The Limits of Community: A Critique of Social Radicalism. This book presents two forms of public life organisation: community and society. Plessner shows the important differences in the understanding of the role of the individual in these two forms of human collectivity organisation. Plessner creates its own versions of anthropology for understanding the possibility of different treatment of individuals in the community and in society. He presented this concept in the paper entitled Conditio humana in 1961 which represents one of the main works of political anthropology in the twentieth century. His research effort focuses on the presentation of the role of the public sphere in the social life. Its important characteristic is neutral behavior of people performing the roles in social life. According to Plessner, there are two types of community: a blood-based type and an ideal-based type both of which aspire to control the public sphere. The meaning of Plessner's concept is very broad; both for explaining the totalitarianism creation in Germany as well as for discovering a deeper sense of political changes in the modern world.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2017, 4, 1(13); 9-24
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A crisis of public criticism. The actualization of center-periphery semantics in the European Union
Kryzys publicznej krytyki. Urzeczywistnianie semantyki „centrum-peryferie” w Unii Europejskiej
Autorzy:
Langenohl, Andreas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
European Union
European integration
criticism
political public sphere
postcolonial theory
Unia Europejska
integracja europejska
krytycyzm
polityczna sfera publiczna
teoria postkolonialna
Opis:
The paper approaches the current condition of the European Union as a crisis of public criticism from a theoretical perspective. This crisis consists of the clash between current peripheralist criticisms coming from national governments, opposition parties and quasi-social movements and often combining with exclusivist demands, and the EU’s insistence on a continuation of its rationalist and modernist political project. The nature of this European project can be more closely analyzed if viewed as a political correlate to Jürgen Habermas’ model of rational public political deliberation. This analysis is then confronted with an alternative view on public criticism as found in postcolonial theory. In particular, this discussion engages Gayatri Spivak’s critique of peripheralist representations that deem themselves critical. On the basis of the theoretical juxtaposition between Habermas and Spivak, this paper distills a regulative idea for public political criticism that differs from Habermas’ conception of communicative rationality – namely, the regulative idea of self-criticism. Self-criticism is conceptualized as a way to account for potentially problematic aspects that may accompany peripheralist criticisms, to understanding them as an expression of the metropolitan political public dynamic, and thus to assume responsibility for them. For the current crisis constellation, this would mean rephrasing peripheralist criticisms as part and parcel of a genuinely European public political dynamic, thus overcoming the chasm created by the reciprocal consolidation of peripheralist and centralist positions.
W artykule podjęto teoretyczną refleksję nad stanem Unii Europejskiej w kategoriach kryzysu publicznej krytyki. Kryzys ten polega dzisiaj na zderzeniu krytycznych i połączonych często z żądaniami eksluzywizmu opinii, pochodzących od rządów narodowych, partii opozycyjnych i ruchów quasi-społecznych z naciskami na kontynuowanie Unii Europejskiej jako racjonalistycznego i modernistycznego projektu politycznego. Charakter projektu europejskiego można rozpoznać bliżej, gdy potraktuje się go jako polityczny korelat sformułowanego przez Jürgena Habermasa modelu racjonalnej i publicznej deliberacji politycznej. Analiza ta jest skonfrontowana z alternatywnym spojrzeniem na krytykę publiczną, jakie znaleźć można w teorii postkolonialnej. W szczególności chodzi tu o dokonaną przez Gayatri Spivak krytykę reprezentacji peryferyjnych, które same siebie uważają za krytyczne. Z teoretycznego zestawienia stanowisk Habermasa and Spivak autor wyprowadza ideę publicznej krytyki politycznej, która różni się od Habermasowskiej koncepcji racjonalności komunikacyjnej, a mianowicie regulatywną ideę samokrytycyzmu. Samokrytycyzm jest tu pojmowany jako sposób, dzięki któremu możliwe byłoby: unikanie potencjalnie problematycznych aspektów, które mogą towarzyszyć krytyce peryferyjnej; zrozumienie ich jako wyrazu metropolitalnej dynamiki polityczno-publicznej; i – w związku z tym – przyjęcie za nie odpowiedzialności. W odniesieniu do aktualnej, kryzysowej konstelacji oznaczałoby to przeformułowanie peryferyjnych głosów krytycznych jako nieodłącznej części prawdziwie europejskiej, publicznej dynamiki politycznej, i tym samym, przezwyciężenie głębokiego podziału, jaki powstaje w rezultacie obustronnej konsolidacji stanowisk głoszonych przez peryferie i centrum.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2016, 65, 4; 9-23
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjologia polska i Polskie Towarzystwo Socjologiczne w roku 2007
Polish Sociology and the Polish Sociological Association Anno Domini 2007
Autorzy:
Gliński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137098.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
The Polish Sociological Association
Polish sociology
institutional deve−
lopment
ethical problems
profile of sociology alumni
fields of research interests
fundamental social issues
sociologists−commentators
“public opinion researcheology”
elites
public sphere
political strife
visionary politics
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
socjologia polska
rozwój instytucjonalny
profil absolwenta
pola zainteresowań socjologii
problemy etyczne
kwestie społeczne
komentatorzy socjologiczni
sondażystyka
elity
sfera publiczna
walka polityczna
wizja polityczna
Opis:
This paper is a somewhat enlarged version of the Presidential Address given during the 13th Polish Congress of Sociology by the President of the Polish Sociological Association (Zielona Góra 13 - 15 of September 2007). The paper succinctly focuses on selected, yet central to Polish sociologists' and the Polish Sociological Association's, problems. Thus, the recent dynamic institutional development of Polish sociology brought about the spread of new tendencies. For example, the observed decline of the educational minimum students have to acquire before graduating as well as the change of profile of sociology alumni can both be attributed to the above-mentioned development. Ethical problems are likewise plaguing sociologists. These can be discerned in the instances of plagiarism and diploma papers made to order. Furthermore, the analysis of the fields of research interests of Polish sociologist indicates that some fundamental social issues are under-studied. At the same time it is often the case that sociologists' personal and political attitudes exert influence on their choice of research topics, the modes of analysis employed and even the conclusions arrived at. Polish sociology is, therefore, less and less visible on the international arena. The above-mentioned critical comments notwithstanding, the paper commends on the post-1989 achievements of Polish sociology. Also, it provides arguments against the attacks unconscientiously launched by some journalists. The paper contends that sociologists were often successful in identifying and diagnosing the most pressing problems of the transformation period in Poland. The paper is also arguing against the alleged need to settle up with Polish sociologist involved with the previous political system. The apolitical nature of the Polish Sociological Association is asserted in the text, too. Next the increasing involvement of Polish sociology in the broadcasted analysis of current political and social issues is presented. Then the paper critically assesses the depreciating image of sociology resulting from sociologists-commentators' presence in the media as well as the spread of the 'public opinion researcheology' phenomenon. Both these forms of sociology's participation in the media are guilty of simplifying and distorting the scientific nature of sociological analysis thus downgrading the prestige of sociology as well as decreasing the level of sociological insight of the society at large. As far as politics is concerned, understanding of social issues based on in-depth apolitical sociological research is neither taken into account by state institutions nor does it attract the interest of politicians. These developments have been caused by the fact that political strife rather than mission-inspired and visionary effort to work for the common good has come to dominate political life.
Artykuł jest nieznacznie uzupełnionym tekstem wystąpienia otwierającego XIII Ogólnopolski Zjazd Socjologiczny w Zielonej Górze (13–15 września 2007) i prezentuje w syntetycznej formie wybrane, podstawowe problemy polskiego środowiska socjologicznego oraz PTS. Konsekwencją dynamicznego rozwoju instytucjonalnego polskiej socjologii są m.in. spadek poziomu wykształcenia socjologów i zmiana profilu absolwenta. Środowisko boryka się również z problemami etycznymi związanymi m.in. ze zjawiskiem plagiatów i pisania prac dyplomowych na zamówienie. Analiza pól zainteresowań socjologii polskiej wskazuje, że słabo badane są niektóre podstawowe „kwestie społeczne”, a na wybór tematyki badawczej, sposób jej analizy, a nawet wyniki badań wpływ mają zbyt często poglądy osobiste i polityczne autorów. Obserwujemy również słabnącą obecność socjologii polskiej na arenie międzynarodowej. Z drugiej strony, artykuł broni dorobku socjologii polskiej po roku 1989 przed nieodpowiedzialnymi atakami niektórych publicystów, dowodząc m.in., że socjologowie na ogół właściwie analizowali i diagnozowali podstawowe problemy polskiej transformacji. Uzasadnia również tezę o braku konieczności rozliczeń politycznych w środowisku polskich socjologów oraz o zachowaniu apolityczności PTS. Wreszcie, przedstawiając relacje polskiej socjologii ze sferą publiczną, artykuł zawiera krytykę jej obrazu medialnego kreowanego poprzez obecność w mediach komentatorów socjologicznych oraz zjawisko tzw. „sondażystyki”. Obie te formy medialnego istnienia socjologii silnie upraszczają i wypaczają przekaz naukowy, prowadząc do obniżenia prestiżu socjologii w odbiorze społecznym i obniżenia poziomu świadomości socjologicznej w społeczeństwie. W sferze polityki zaś, pogłębiona i obiektywna politycznie wiedza socjologiczna nie znajduje większego zainteresowania, nie jest też absorbowana przez państwowy system instytucjonalny. Dzieje się tak głównie na skutek zdominowania areny politycznej przez politykę walki o władzę, a nie poczucie misji i kreowanie wizji politycznych.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2007, 4(187); 11-29
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies