Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "politics of anti" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Anti-communism is All Around Us
Antykomunizm jest wszędzie wokół nas
Autorzy:
Dean, Jodi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009586.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-communism
critique of ideology
politics of fear
far-right politics
antykomunizm
krytyka ideologii
polityka strachu
polityka skrajnej prawicy
Opis:
The essay discusses four theses on contemporary anti-communism: 1) anti-communism is general and international; 2) anti-communism is an operator within capitalist ideology; 3) anti-communism is a politics of fear; 4) anti-communism is a lure that communists should reject. It proposes new theoretical framework to understand and contest many-faced manifestations of anti-communism.
Prezentowany esej przedstawia cztery tezy na temat współczesnego antykomunizmu: 1) antykomunizm jest powszechny i międzynarodowy; 2) antykomunizm to narzędzie ideologii kapitalistycznej; 3) antykomunizm to polityka strachu; 4) antykomunizm to pokusa, którą powinni odrzucić komuniści. Proponuje też nową ramę teoretyczną umożliwiającą zrozumienie i kwestionowanie różnorodnych manifestacji antykomunizmu.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 15-24
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czech Politics of History
Autorzy:
Ruczaj, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956404.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Czech Republic
Czechoslovakia
politics of history
Institute for the Study of Totalitarian Regimes
ÚSTR
Military History Institute
VHÚ
Pamět’ národa
1968
Hussites
House of Habsburg
communism
anti-communist opposition
lustration
Act on the period of lack of freedom
Opis:
The following paper reviews the schemes of memory behind the shaping of the contemporary vision of the Czech’s own history and the forms they take while materialising in the contemporary Czech Republic. Among the “great narratives” to have built up the picture of Czech history, a leading role was assumed by a traditional model, that sees the Czechs as a nation on the border of Slavic and Germanic superethnoses. Simultaneously, attention was drawn to its reformation and modernisation potential and Slavic character, the latter of which intensified after having confronted the Germanic world. The Czech post-1989 settlement with its communist past has only slightly impaired this idiom of memory; Soviet domination, especially the Warsaw Pact intervention in 1968, has to a great extent depreciated the value of “Slavicness” as an element of identification of the Czechs. Also, a Czech sense of nationality has faded to the benefit of a sense of “citizenship”—with the latter understood in a broad sense. Czech state institutions have only to a limited extent been committed to researching some details of the politics of history. Among these organisations have been, for example, the Institute for the Study of Totalitarian Regimes (Ústav pro studium totalitních režimů, ÚSTR), the Military History Institute (Vojenský historický ústav, VHÚ) and some other bodies, including the Czech National Museum (Národní muzeum). When analysing the responsibilities shouldered by the above institutions, one may observe an influential yet financially inadequate role of some NGOs, such as Pamět národa (The Memory of Nation) whereas a typical narrative pattern of Czechness has found its place in the educational system. As for the legal perspective, the Czech Republic managed to settle accounts with its communist past by passing both the Lustration Act and the Act on the Period of Lack of Freedom.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2020, 2; 177-198
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewica pozostawiona z TINA: Sztuka, alienacja i antykomunizm
Left with TINA: Art, Alienation and Anti-Communism
Autorzy:
Dimitrakaki, Angela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009581.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary art
politics of anti
democracy
alienation
anti-communism
Generation X
accelerationism
anti-fascism
ethical left
sztuka współczesna
polityka anty
demokracja
alienacja
antykomunizm
Pokolenie X
akceleracjonizm
antyfaszyzm
etyczna lewica
Opis:
Prezentowany artykuł śledzi, w jaki sposób współczesne pole sztuki bywa nawiedzane przez kulturową i polityczną wyobraźnię właściwą dla czasów po 1989 roku, a uchwyconą w powieści Douglasa Couplanda Pokolenie X: Opowieści na czasy przyśpieszającej kultury (1991, 1998). Książka ta okazała się formacyjna z uwagi na prezentowane w niej stanowisko antypracy, jak również narrację wycofania w podziwie dla procesów przyspieszenia, która opisywała, jak zasady produkcji przekładają się na „oszołomione i zdezorientowane” style życia. Uprzywilejowanie przez przedstawicieli Pokolenia X perspektywy „mikrokosmosów” – gdzie wycofanie spotyka się z niskiej częstotliwości kolektywizmem – staje się jeszcze bardziej powszechne w kolejnych dekadach i utożsamione z demokracją realizowaną i idealizowaną w kategoriach polityki „anty” (w tym antyfaszyzmu), co znajduje liczne przykłady w polu sztuki w jego powiązaniu z etyczną lewicą. Stałe i gloryfikowane antagonizmy łączą w tym kontekście liberalne pole sztuki z polem społecznym, każdorazowo przepisując „anty” na TINA – zasadę „braku alternatywy” (ang. „there is no alternative” – TINA). TINA, jak argumentuję, przyjmuje szczególne figuracje w ramach przeważnie lewicowego obszaru sztuki, gdzie praktyki uwspólniania pozostają odcięte od polityki komunizmu, a technofilia – tak na gruncie, jak i poza polem sztuki – jest legitymizowana przez lewicę i prawicę jako substytut pragnienia komunizmu. Główne tezy artykułu prezentują się następująco: (a) opisane wyżej zjawiska są powiązane z politycznym procesem walki, którego głównym efektem jest alienacja – alienacja od wyobrażonego punktu końcowego owej walki; (b) wspomniana alienacja nie może być rozważana oddzielnie od hegemonii przyspieszenia, zwłaszcza w świetle traumatycznego wycofania z komunizmu i wycofania się samego komunizmu oraz stałego dla kapitalizmu przepracowywania prefiguratywnego antykomunizmu.
The article traces the haunting of the contemporary art field by a post-1989 cultural and political imaginary captured in Douglas Coupland’s novel Generation X: Tales for an Accelerated Culture (1991). This was a formative literary work for its anti-work stance but also the narrativisation of withdrawal in awe of processes of acceleration that saw production principles translating into “dazed and confused” lifestyles. The preference of Gen-Xers for “microcosms”, where withdrawal encountered low-fi collectivism, became more prevalent in subsequent decades and aligned with a democracy realised, and idealised, as the politics of “anti” (including anti-fascism) – exemplified in the art field in its association with an ethical left. Constant and glorified antagonisms join the liberal art field to the social field, forever re-scripting ‘anti’ as TINA – the principle that “there is no alternative”. TINA, it is argued, is assuming specific figurations within the largely left-inclined art terrain where commoning practices remain cut off from the propositional politics of communism while, both within and beyond the art field, technophilia is legitimised left and right as a substitute for the desire for communism. The main theses of the article are that: (a) such developments are intertwined with a political process of struggle that delivers alienation as their main outcome – that is, alienation from an imagined endpoint of the struggle and (b) that such alienation cannot be considered separately from the hegemony of acceleration in light of the traumatic withdrawal from, and of, communism and capitalism’s continuous re-working of prefigurative anti-communism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 25-48
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powiedzieć prawdę o historii, wariant polski [Telling the truth about history, the Polish way]
Autorzy:
Kozik, Agnieszka
Tokarska-Bakir, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643793.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polish politics of memory
performative turn
1941 anti-Jewish pogroms in Podlasie
persecution of the Righteous by the “damned soldiers” after WW II
J. Appleby, L. Hunt, & M. Jacob, Telling the Truth About History (1994)
Opis:
Telling the truth about history, the Polish wayEditorial Powiedzieć prawdę o historii, wariant polskiArtykuł wprowadzający
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska „polityka historyczna” wobec Polski. Kwestia „Anty-Katynia”
Russian “historical policy” towards Poland. The “Anti-Katyń” issue
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647948.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
wojna informacyjna
jeńcy
geopolityka
Putin
„Anty-Katyń”
Federacja Rosyjska
historical politics
information war
prisoners of war
geopolitics
“Anti-Katyń”
Russian Federation
Opis:
The Russian Federation ruled by Putin seeks to rebuild the superpower position of the USSR, formerly the Russian Empire. A certain difficulty for her is Poland’s attitude and its eastern policy. Hence the use of information warfare means to combat it, including a specific “historical policy” whose origins date back centuries. Due to the need to admit to committing the Katyn massacre, in order to weaken its meaning, the “Anti-Katyń” issue was promoted, based on the alleged genocide of Poles on Russian prisoners of war in 1919–1920. This is a propaganda invention not confirmed by historical facts.
Federacja Rosyjska rządzona przez Putina dąży do odbudowy mocarstwowej pozycji ZSRR, wcześniej Imperium Rosyjskiego. Pewnym utrudnieniem dla niej jest postawa Polski i jej polityka wschodnia. Stąd używanie w walce z nią środków mieszczących się w wojnie informacyjnej, także swoiście uprawianej „polityki historycznej”, której geneza sięga stuleci. Wobec konieczności przyznania się do popełnienia zbrodni katyńskiej dla osłabienie jej wymowy wylansowana została kwestia „Anty-Katynia” zasadzająca się na rzekomym ludobójstwie Polaków na jeńcach rosyjskich wojny 1919–1920 r. Jest to wymysł propagandowy nie mający potwierdzenia w faktach historycznych.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 73-94
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne granice klerkizmu i optyki estetycznej? Na przykładzie artykułów Karola Irzykowskiego w „Kurierze Porannym” i ich nieznanej recepcji w prasie polsko-żydowskiej
Social Limits of ‘Clerkism’ and the Aesthetic Perspective?: The Case of Karol Irzykowski’s Articles in “Kurier Poranny” and Their Little Known Reception in the Polish-Jewish Press
Autorzy:
Sadkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407692.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Karol Irzykowski
klerkizm
antysemityzm
estetyzacja polityki
‘clerkism’
anti-Semitism
aestheticisation of politics
Opis:
Artykuł dotyczy jednego z wątków recepcji twórczości Karola Irzykowskiego lat trzydziestych XX w. – oskarżenia o antysemityzm przez publicystów prasy polsko-żydowskiej. Na podstawie analizy elementów formy literackiej i języka przywołanych artykułów autorka pokazuje estetyczną strategię klerka – Irzykowskiego i jej granice w odniesieniu do zjawisk społecznych i politycznych.
The article concerns Karol Irzykowski’s alleged ant-Semitic inclinations, one of the issues revolving around the reception of his literary work of the 1930s that was leveled at him by the journalists of the Polish-Jewish press. Based on the analysis of the elements of the literary form and the language of the articles in question, the author shows the aesthetic strategy of Irzykowski posing as a ‘clerk’ and its limits in relation to social and political phenomena.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 309-322
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tak zwani partyzanci. Z Krystyną Badurką rozmawia Monika Stec
Autorzy:
Stec, Monika
Badurka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643623.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
oral history
the Armia Krajowa / Home Army
National Armed Forces / Narodowe Siły Zbrojne
the „Doomed soldiers”
post-war period
anti-communism
guerilla
military bands
historical politics
the Institute of National Remembrance
Opis:
So-called partisans. Monika Stec in an interview with Krystyna Badurka Referring to the story of her father’s death in 1945, Krystyna Badurka-Rytel discusses the times before and after World War II. Before WWII, her father, Felix Badurka, was a soldier of the Home Army, while after the war he served as the chairman of the National Council and built "the new system". For decades, the Badurka family has been trying to find out who is responsible for his murder.The story of tracking perpetrators is presented against a broader background: the attitude of the population and the Church towards the underground army during and after WWII; the socio-political changes (specifically in rural areas) after World War II, as well as the modern times, in particular the attitude to the past. Krystyna Badurka-Rytel objects to the current Polish political history, because, as she believes, it glorifies the war crimes committed by the so-called “conspiracy” by honouring the participants with books and monuments.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
de-Holocaustization
Museum of the History of Polish Jews (POLIN MHPJ)
Polin myth
Polish historical policy
politics of memory
Polish Jews (concept revision)
symbolic violence
Opis:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”.  Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”. 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Third War of Independence? The Anti-Colonial Dynamics of Ukraine’s Politics of Memory after 2014 on the Example of the National Museum of the History of Ukraine in the Second World War in Kyiv
Autorzy:
Stryjek, Tomasz
Markowska-Marczak, Barbara
Konieczna-Sałamatin, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28708031.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historiography
Ukrainian politics of memory
anti-colonialism
National Museum of History of Ukraine in the Second World War
Opis:
The article discusses the transformation of Ukraine from a peripheral colony to a European nation-state. It examines changes in the interpretation of UkrainianRussian relations in historiography, public perceptions, and museum exhibitions related to the ongoing war. It demonstrates that since 24 February 2022, Ukraine’s politics of memory has exclusively followed a continuously expanding anti-colonial perspective. The article highlights a shift in Ukrainian society’s view of its past, with growing interest in the country’s history and a move away from the Soviet perspective. Museums are crucial in shaping these narrative changes and fostering Ukrainian national identity. The article also explores societal transformations since 1991, showing an increased identification with the state and a gradual distancing from Russia. This is accompanied by a westward turn in geopolitical orientation and a desire to join the European Union. The National Museum of History of Ukraine in the Second World War in Kyiv serves as an example of these processes, reflecting a nuanced portrayal of the war and of its human dimension. The museum’s commitment can be seen as a pillar of a nation-state building project, with symbolic identification shifting from the East to the West, towards the EU and NATO.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2023, 128; 151-179
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies