Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "political subordination" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ottoman supremacy and the political independence of the Balkan and Central European states
Autorzy:
Czamańska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32327993.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
Balkan states
Wallachia
Moldavia
Transylvania
Crimean Khanate
political subordination
Opis:
The article deals with the nature of the political relationship between the Ottoman Empire and the Balkan states. The various forms of dependency led to varied limitations on the functioning of these states, especially in the field of their international politics. The Ottoman Empire's relations with weaker, allied, vassal and subordinate states were shaped by the following factors: the historical period, the political and legal nature of the mutual relations, religion, the current political and military situation. On the basis of analysis of the sources and scientific literature, it has been shown that the Ottoman Empire was unable to prevent more or less official policy by its subordinate centres, as long as they had any state structures (even if they were only of a self-governing nature). In the 14th century, most of the Balkan states found themselves as allies and tributaries of the Ottoman Empire. The alliance with the Ottomans did not limit political relations with countries uncommitted against the Ottomans. In the 15th century there was a process of more and more clearly political subordination of the Balkan states which added two important elements to earlier financial and military obligations - investment and obedience. In the 16th century, it was extremely important to surrender to the King of Hungary John Zápolya under the authority of Sultan Suleiman. It also resulted in the Ottoman Empire taking over direct political control of the Romanian principalities: Wallachia and Moldavia. The Sultan was not able to fully control them, they often carried out independent political activities, connected with the Poland-Lithuanian Commonwealth, the Holy Empire, and Transylvania. In the 18th century the process of building the Balkan nation states launched, albeit very slowly. In the 19th century, any independence, even very limited, was conducive to the rapid formation of their own independent statehood.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 73-90
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Johna Locke’a koncepcja tolerancji jako reakcja na zasadę „cuius regio, eius religio”
John Locke’s Concept of Tolerance as a Reaction to the Principle “cuius regio, eius religio”
Autorzy:
Szwed, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488679.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tolerancja
konflikty religijne i polityczne
Reformacja protestancka
podporządkowanie religii polityce
tolerance
political and religious conflicts
Protestant Reformation
religion subordination to politics
Opis:
Celem artykułu jest prezentacja i ocena argumentacji na rzecz potrzeby tolerancji religijnej, jaką znajdujemy w Liście o tolerancji Johna Locke’a (1632-1704). Pojęcie tolerancji zostało wypracowane przez angielskiego filozofa w odniesieniu do politycznej zasady cuius regio, eius religio („czyja władza, tego religia”), sformułowanej expressis verbis na Zjeździe w Augsburgu w 1555 r., ale znacznie wcześniej zastosowanej w Anglii za rządów króla Henryka VIII. Locke pokazał, że podporządkowanie religii bieżącej polityce było fatalnym błędem politycznym. W latach 1530-1689 spowodowało to państwowy terror, wrzenie społeczne i wyraźna deprecjację religii chrześcijańskiej. Król stał się najwyższym zwierzchnikiem Kościoła w Anglii, decydował o formach kultu i o dogmatycznym kształcie oficjalnej religii. Rządy oparte na zasadzie cuius regio, eius religio z definicji były nietolerancyjne wobec „niepaństwowych” grup wyznaniowych. Ich przekonania religijne były spychane do sfery życia prywatnego, pozostając z punktu widzenia prawa nielegalnymi. Przeciwnicy władzy królewskiej byli wykluczani ze sfery publicznej, więzieni, a nawet skazywani na karę śmierci. John Locke był pierwszym europejskim myślicielem, który do końca pojął istotę tego skrajnie niebezpiecznego i politycznie kosztownego błędu, popełnionego przez króla Henryka VIII i jego następców. Wywołując swoimi tekstami szerokie dyskusje o potrzebie tolerancji, znacząco przyczynił się do politycznego, społecznego i religijnego pokoju w Anglii. Pierwotnym celem Johna Locke’a nie był projekt ogólnie akceptowanej tolerancji religijnej. Mimo pewnych sympatii dla socynian, angielski myśliciel nie miał skłonności irenistycznych. Nie chciał uczestniczyć w opracowywaniu międzyreligijnego teologicznego minimum, możliwego do zaakceptowania przez wszystkie strony religijnego sporu. Locke jako filozof polityki odpowiedział na potrzebę swoich czasów. Głównym problemem było wyjście Anglii ze stanu permanentnego wrzenia, krwawych konfliktów i ciągłych ideologicznych dysput, powodujących wzrost nienawiści religijnych i politycznych, i zaprowadzenie trwałego pokoju społecznego. Jego koncepcja tolerancji miała przede wszystkim znaczenie historyczne, ale do pewnego stopnia przyczyniła się także do rozwoju europejskiej demokracji.
As the aim of this article is to demonstrate and assess of argumentation value for the tolerance, we can find in The Letter on Tolerance, written by John Locke (1632–1704). His concept of tolerance was the answer to the political principle cuius regio, eius religio, for the first time verbally formulated in Germany (Augsburg, 1555), but much earlier applied in England during the reign of Henry VIII. Beyond all doubt Locke proved that religion subordination to the current politics was a fatal political error. In the 1530–1689 years it caused political terror, social turmoil and considerable depreciation of Christian religion. A king was a Supreme Governor of Church of England and in practice decided on dogmatic shape of official religion. Governments based on the principle cuius regio, eius religio were intolerant by definition towards “non stated-owned” confessional communities. Their religious beliefs were driven back to the illegal private life. Royal opponents were excluded from the public sphere, imprisoned and even executed. John Locke was the first European thinker, who thoroughly understood this extremely expensive political error, committed by the king Henry VIII and his successors, and by his writings provoked comprehensive discussions, which to a considerable degree led to the political, social and religious peace in England. As a primordial aim for John Locke was not to make a project of generally accepted religious tolerance. In spite of some sympathy to Socinian writers, English thinker had no irenistic inclinations, in order to participate in creation of inter-religious theological minimum, possible to accept by all sides. Locke, as a philosopher of politics responded to the needs of his times. The main problem was how to get England out from a state of permanent turmoil, bloody conflicts and continuous ideological discussions, bringing out growing religious and political hate, and to lead to stable social peace. His concept of tolerance had first and foremost historical meaning and to some degree contributed to the development of European democracy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2014, 62, 4; 65-85
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z zagadnień związków władzy z podporządkowaniem i równością
From the Problems of the Relationships of Authority with Subordination and Equality
Autorzy:
Wołpiuk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955361.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
podporządkowanie
porządek prawny
społeczny
uległość
posłuszeństwo
przemoc
władza polityczna
dobrowolne podporządkowanie władzy
atrybuty władzy
rządzenie
autorytaryzm
równość
równość wobec prawa
postprawda
niewolnictwo
poddaństwo
feudalizm
własność
bogactwo
nierówność materialna
subordination
voluntary subordination to authority
legal order
social order
submission
obedience
violence
political authority
attributes of power
rule
authoritarianism
equality
equality in law
“post-truth”
slavery
serfdom
feudalism
property
wealth
material inequality
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza zjawiska podporządkowania jako przejawu stosunków między władzą polityczną a społeczeństwem oraz zjawiska równości jako przyrodzonego prawa jednostki ludzkiej. Autor podjął próbę zbadania wzajemnych relacji między oboma zjawiskami, zwłaszcza z punktu widzenia wpływu na kształtowanie się stosunków między władzą polityczną a społeczeństwem.
The subject matter of this paper is the analysis of the phenomenon of subordination as a manifestation of the relationships between political authority and society and of the phenomenon of equality as an inherent right of individuals. The author has made an attempt to examine the mutual relationships between the two phenomena, especially from the perspective of the impact on the establishment of relationships between political authority and society.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 7-31
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies