Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "political parties of national minorities" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Działalność partii mniejszości narodowych w Republice Serbii w latach 1990–2008*
    Activity of national minority parties in the Republic of Serbia in the years 1990–2008
    Autorzy:
    Mikucka-Wójtowicz, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489883.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    political parties of national minorities
    minorities
    Serbia
    ethnification
    Opis:
    in Serbia and represent three national minorities: Hungarian, Bosnian, and Albanian. The timeframe of the research covers the period between the first free parliamentary elections that took place in 1990 and the elections in 2008. The aim of the article is to show some common features characteristic for the functioning of national minority parties in Serbia. The analysis focuses on the influence of the activities and strategies undertaken by this type of parties on the electoral system (and its reforms), the engagement of the Serbian authorities in conflicts on the area of the post-Yugoslavian republics in the 1990s and the principles of registering political parties. The article also presents changes in the regulations introduced in this respect based on the novelization of the act of political parties legislated on 12th of May 2009. The changes facilitate creating parties that represent national minorities which in fact favours further fragmentation.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2013, 11; 87-112
    2081-3333
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The parties on the political scene of Poland of the interwar period, 1918–1939
    Autorzy:
    Sokołowski, Jacek K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/926204.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    history of Poland, interwar period, political parties, Parliament, Socialists, People’s Party, National Party, Communists, national minorities, legal history
    Opis:
    The article contains a brief overview of the main political parties of the Second Republic of Poland. It outlines the genesis of the most important groups operating in each of the partitions, showing the impact of the political activity of Poles in the occupant countries on the shape of Polish political scene in later years. A particular emphasis is placed on presenting the groups active during the “sovereignty of the Parliament,” i.e. in the years 1919–1926. The Polish Socialist Party (PPS) and National Democracy (ND), portrayed as the main political antagonists, are discussed, as well as the peasants’ parties, acting as the political centre. In addition, the author presents the main political currents representing the Jewish and Ukrainian minorities, and describes the special place of the Polish Communist Party in the political system of that time.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 1; 51-62
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zygmunt Hübner – minister spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej (21 marca – 17 listopada 1924 r.)
    Zygmunt Hübner – Minister of the Interior of the Republic of Poland (March 21 – November 17, 1924)
    Autorzy:
    Kozyra, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33762765.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Zygmunt Hübner
    minister of internal affairs
    administrative policy
    national minorities
    Ministry of the Interior
    State Police
    refugee
    political parties
    currency reform
    minister spraw wewnętrznych
    polityka administracyjna
    mniejszości narodowe
    resort spraw wewnętrznych
    Policja Państwowa
    uchodźca
    partie polityczne
    reforma walutowa
    Opis:
    Zygmunt Hübner był ministrem spraw wewnętrznych w bardzo ważnym okresie dziejów Polski (21 marca – 17 listopada 1924 r.). To podczas jego urzędowania rozpoczęła się w Polsce wielka reforma gospodarczo-walutowa; nastąpiła zmiana waluty z marki polskiej na złotego polskiego. W tym czasie w resorcie spraw wewnętrznych nastąpiły poważne zmiany organizacyjne, usprawniające działalność Policji Państwowej. Otóż w kwietniu 1924 r. powstała wyspecjalizowana służba pn. Policja Polityczna, która w znaczącym stopniu przyczyniła się do skutecznego zwalczania tzw. ugrupowań wywrotowych (KPRP) bezpośrednio zagrażających porządkowi i spokojowi publicznemu w państwie. Podległe ministrowi Z. Hübnerowi służby zwalczały też antypaństwowe wystąpienia mniejszości narodowych, zwłaszcza słowiańskich (ukraińskiej, białoruskiej). Jednakże dotychczasowe formy walki z tymi wystąpieniami, zwłaszcza z ich partyzantką wspieraną przez partyzantkę komunistyczną, nie przynosiły rezultatu. W konsekwencji zapadła decyzja, że w ramach resortu spraw wewnętrznych powstanie specjalna formacja zorganizowana na wzór wojskowy, tj. Korpus Ochrony Pogranicza. W wyniku jego działań już pod koniec 1924 r. porządek i spokój zaczął powracać na Kresy Wschodnie. Minister Z. Hübner wiele uwagi poświęcał również mniejszości żydowskiej, która walczyła o autonomię narodowo-kulturalną, mniejszości niemieckiej oraz sprawom obywatelstwa polskiego.
    Zygmunt Hübner was the minister of internal affairs in a very important period in the history of Poland (March 21 – November 17, 1924). It was during his term in office that a great economic and currency reform began in Poland; the currency was changed from the Polish mark to the Polish zloty. At that time, there were major organizational changes in the Ministry of Internal Affairs, improving the activities of the State Police. Well, in April 1924, a specialized service called Political Police, which significantly contributed to the effective fight against the so-called subversive groups (KPRP) directly threatening public order and peace in the state. The services subordinate to Minister Z. Hübner also fought against anti-state attacks by national minorities, especially Slavic (Ukrainian, Belarusian) minorities. However, the forms of fighting these protests so far, especially their partisans supported by the communist partisans, have not been successful. Consequently, a decision was made that a special formation organized in the form of a military model, i.e. the Border Protection Corps, would be created within the Ministry of Internal Affairs. As a result of his actions, at the end of 1924 order and peace began to return to the Eastern Borderlands. Minister Z. Hübner also paid a lot of attention to the Jewish minority, which fought for national and cultural autonomy, the German minority, and to the issues of Polish citizenship.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 53; 403-428
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wobec życia społeczno-politycznego w Polsce w latach 1926–1928. Wybory parlamentarne z 4 i 11 marca 1928 r.
    Policy of the Ministry of Internal Affairs in relation to social and political life in Poland in the years 1926–1928. The parliamentary elections of March 4 and 11, 1928
    Autorzy:
    Kozyra, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533231.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    administrative policy
    social and political life
    minister of internal affairs
    political parties
    social organizations
    national minorities
    parliamentary elections
    parliament
    senate
    Second Polish Republic
    interwar period
    polityka administracyjna
    życie społeczno-polityczne
    minister spraw wewnętrznych
    partie polityczne
    organizacje społeczne
    mniejszości narodowe
    wybory parlamentarne
    sejm
    senat
    II Rzeczpospolita
    dwudziestolecie międzywojenne
    Opis:
    In the years 1926–1928, the Piłsudski leadership of the Ministry of Internal Affairs began the implementation of a new administrative policy, aimed specifically at the social and political life of the country. It was declared that the policy should focus on the “general political issues” of the Republic, and not just the problems of endangered security and internal order. As a result, the authorities intensified their activities towards the political parties and fractions as well as social organizations. They were subjected to increasingly growing observation and police surveillance. The administrative policy of the Ministers of Internal Affairs in relation to national minorities pursued the idea of national (political) assimilation. In the parliamentary elections of 1928, for the first time, the structures of the Ministry of Internal Affairs (as well as other Ministries) were explicitly included in the electoral campaign for the governmental fraction. As a result, the Piłsudski supporters indeed formed the largest club in the Parliament, but they did not win the majority there.
    W latach 1926–1928 piłsudczykowskie kierownictwo resortu spraw wewnętrznych rozpoczęło realizację nowej polityki administracyjnej, w szczególności wobec życia społeczno-politycznego kraju. Uznało, że jej głównym przedmiotem powinny być „zagadnienia ogólnopolityczne” Rzeczpospolitej, a nie li tylko problemy zagrożenia bezpieczeństwa i porządku wewnętrznego. W rezultacie kierownictwo to zintensyfi kowało swoje działania wobec partii i ugrupowań politycznych oraz organizacji społecznych. Były one poddawane coraz bardziej gruntownej obserwacji oraz inwigilacji policyjnej. Polityka administracyjna ministrów spraw wewnętrznych w stosunku do mniejszości narodowych realizowała ideę asymilacji państwowej (politycznej). W wyborach parlamentarnych w 1928 r. po raz pierwszy struktury resortu spraw wewnętrznych (i pozostałych resortów) zostały jednoznacznie włączone do akcji wyborczej po stronie obozu rządowego. W wyniku wyborów obóz piłsudczykowski co prawda stworzył największy klub poselski w sejmie, ale nie uzyskał w nim większości.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 397-412
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Generał Władysław Sikorski – minister spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej (16 grudnia 1922 – 28 maja 1923)
    Autorzy:
    Kozyra, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038332.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Rzeczpospolita Polska
    gen. Władysław Sikorski
    premier
    minister spraw wewnętrznych
    resort spraw wewnętrznych
    polityka administracyjna
    partie polityczne
    mniejszości narodowe
    Kresy Wschodnie
    organizacje antypaństwowe
    The Republic of Poland
    General Władysław Sikorski
    Prime Minister
    Minister of the Interior
    Ministry of the Interior
    administrative policy
    political parties
    national minorities
    eastern borderlands
    anti-state organizations
    Opis:
    Władysław E. Sikorski urodził się 20 maja 1881 r. w Tuszowie Narodowym pod Mielcem. Ukończył Politechnikę Lwowską. Do 1918 r. działał w ruchu niepodległościowym, był współtwórcą Legionów Polskich i Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1915 r. popadł w konflikt z Józefem Piłsudskim na tle sposobów odbudowy państwowości polskiej u boku Austro-Węgier i werbunku do Legionów Polskich. Od 12 października 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej (1919–1920) podczas bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 r. dowodził z powodzeniem 5 Armią. Po zabójstwie prezydenta Gabriela Narutowicza 16 grudnia 1922 r. jeszcze tego samego dnia powołany został na stanowisko prezesa Rady Ministrów RP i ministra spraw wewnętrznych. W tym trudnym i niebezpiecznym dla Polski czasie, wbrew pozorom, to funkcja nie tyle premiera, co ministra spraw wewnętrznych dawała gen. Władysławowi Sikorskiemu realną władzę i możliwość bezpośredniego oddziaływania na sytuację wewnętrzną w kraju, zwłaszcza na stan jego bezpieczeństwa wewnętrznego. Generał Sikorski dokonał zmian personalnych w strukturze resortu, usuwając z niego osoby odpowiedzialne politycznie i służbowo za wypadki grudniowe 1922 r. Realizował politykę administracyjną resortu, której głównym celem było utrzymanie spokoju i bezpieczeństwa publicznego poprzez zwalczenie partii i ugrupowań politycznych, które wprost i jawnie zmierzały do obalenia dotychczasowego porządku polityczno-społecznego. Wiele uwagi minister spraw wewnętrznych poświęcał sprawom mniejszości narodowych, zwłaszcza ukraińskiej i białoruskiej, jak też sytuacji społeczno-politycznej na Kresach Wschodnich. Przygotował całościową politykę państwa wobec mniejszości narodowych, której podstawą była koncepcja asymilacji politycznej (państwowej). Gabinet gen. W. Sikorskiego upadł 26 maja 1923 r., a w stanie dymisji działał do 28 maja 1923 r. W latach 1923–1943 gen. W. Sikorski pełnił m.in. funkcję ministra spraw wojskowych (1924–1925), a po klęsce wrześniowej 1939 r. na obczyźnie (we Francji i Anglii) sprawował funkcję premiera Rządu Obrony Narodowej i Naczelnego Wodza. Zginął w katastrofie lotniczej w Gibraltarze 4 lipca 1943 r.
    Władysław E. Sikorski was born on May 20, 1881 in Tuszów Narodowe near Mielec. He graduated from the Lviv Polytechnic. Until 1918 he was active in the Independence Movement, he was a co-founder of the Polish Legions and the Supreme National Committee. In 1915 he fell into conflict with Józef Piłsudski as to the ways of rebuilding Polish statehood alongside Austro-Hungary and recruitment to the Polish Legions. From October 12, 1918 he served in the Polish Army. During the Polish-Bolshevik war (1919/1920) in the Warsaw battle in August 1920 he successfully commanded the 5th Army. Immediately after the murder of President Narutowicz on December 16, 1922 he was appointed the President of the Council of Ministers of the Republic of Poland and Minister of the Interior. In this difficult and dangerous for Poland time, contrary to appearances, it was not the function of Prime Minister but the post of Minister of the Interior that gave Gen. Władysław Sikorski real power and the possibility of direct influence on the internal situation in the country, and especially on its internal security. Gen. Sikorski made personnel changes in the structure of the Ministry, removing the people responsible, as politicians and civil servants, for the December 1922 incidents. He implemented the administrative policy of the Ministry, whose main purpose was to maintain peace and public safety by fighting the political fractions and parties that directly and openly aimed at overthrowing the current political and social order. Much attention was paid by the Minister of the Interior to the affairs of national minorities, especially the Ukrainian and Belarusian ones, as well as to the socio-political situation in the Eastern Borderlands. He prepared a comprehensive policy of the State towards national minorities, the basis of which was the concept of political (state) assimilation. The Cabinet of Gen. W. Sikorski was dismsissed on May 26, 1923, but did not resign until May 28, 1923. In the years 1923–1943 General W. Sikorski served, among others, as the Minister of Military Affairs (1924/1925) and after the defeat of September 1939, in exile (in France and England), he was the Prime Minister of the National Defense and Supreme Commander. He died in a plane crash in Gibraltar on July 4, 1943.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 105; 85-102
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies