Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "political documentary" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
"Night with the General" - a Democratic Documentary
Autorzy:
Piepiórka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/918077.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political documentary
Maria Zmarz-Koczanowicz
Krzysztof Kieślowski
political nature
post-politics
talking heads
democracy
Opis:
The film is one of few examples of political documentaries produced in Poland after 1989. It is not limited to merely outlining the political argument over General Jaruzelski’s decision to impose martial law. Although it concerns events in Polish history, it is not a historical documentary, as it brings forth present-day political conflicts that have arisen around historical events. Trying to reconstruct this current political argument, Zmarz-Koczanowicz reaches for a method developed in the 1970s by the so-called “Kraków School” led by Krzysztof Kieślowski. ^e “talking heads” method was meant to help documentary filmmakers in the Polish People’s Republic reach what the person in the street actually thought and avoid the distortions of propaganda. For Kieślowski, however, the overriding aim was conciliation and an attempt to understand both sides of the political barricade - the authorities and the vox popu- li. His attitude, according to the terminology suggested by Chantal Mouffe, was a post-political one striving for an agreement through a rational dialogue. Zmarz-Koczanowicz’s aim, however, is different: she is intent on showing a clash of different hegemonies that do not strive for consensus. Their agonistic argument, played out in the political register, rather than a moral one, is a guarantee, according to this Belgian philosopher of politics, that democracy will continue to exist. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 119-128
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Политический вербатим в современной русской драматургии
Political verbatim in contemporary Russian drama
Autorzy:
Kurant, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52684092.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
verbatim
modern Russian drama
Teatr.doc
drama-documentary
political drama
Opis:
The aim of this paper it to discuss the techniques employed in modern political Russian verbatim drama, as well as in their performances. Modern verbatim drama seeks to stay relevant and up-to-date by referring to taboos, radical social controversies, and political incidents. So, it becomes an important event of not only cultural but also social life, and it exerts a strong impact onmodern Russian society. The aesthetics of the modern verbatim drama is aimed at representing the reality which is absent from official discourse. Such texts as One hour eighteen minutes by Elena Gremina, Three quarters of sadness (Bolotnaya square case) by Polina Borodina, The last party by Anna Dobrovolskaya, and New Antigone by Elena Kostyuchenko openly explore the issues whichdo not function as part of the public discourse. Thus, they capture the traumatic experiences in order to overcome traumas. These texts take the traumatic events of current political and public life out of the marginal area, and they acquire the status of social statements which give hope for political and social changes, and give rise to unofficial discourse allowing the readers as well as the viewers to define their own opinion related to the traumatizing events.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2023, 48, 1; 55-69
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wer hat Angst vorm schwarzen Mann?“ Aggressivität und Gewalt im ‚neuen Dokumentartheater‘
Autorzy:
Pełka, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032734.pdf
Data publikacji:
2010-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
brytyjski teatr ‚In-Yer-Face‘
‚nowy dramat faktu‘
„Der Kick”
Andreas Veiel
Gesine Schmidt
„Amoklauf mein Kinderspiel”
Thomas Freyer
przemoc
polityczno-pedagogiczny wymiar
British in-yer-face theatre
new documentary drama
violence
political and didactic dimension
britisches ‚In-Yer-Face-Theater‘
‚neues Dokumentardrama‘
Andres Veiel
Gewalt
politisch-pädagogische Dimension
Opis:
Aggression bzw. Gewalt gehören seit Beginn der Theaterkunst zu den dominierenden Motiven im dramatischen Diskurs. In den letzten Jahren nahm diese Tendenz, beeinflusst vom britischen ‚In-Yer-Face-Theater‘, zu und fand ihren besonderen Ausdruck im ‚neuen Dokumentardrama‘. Am Beispiel der Theatertexte Der Kick (2005) von Andres Veiel und Gesine Schmidt sowie Amoklauf mein Kinderspiel (2006) von Thomas Freyer, die spektakuläre brutale Gewalttaten dokumentieren, analysiert der vorliegende Beitrag zwei Strategien der Dramatisierung von Aggression und hebt die politisch-pädagogische Dimension des ‚neuen Dokumentardramas‘ hervor.
Agresja wzgl. przemoc należą od zarania sztuki teatralnej do dominujących motywów w dyskursie dramatycznym. W ostatnich latach tendencja ta nasiliła się pod wpływem brytyjskiego teatru ‚In-Yer-Face‘ i znalazła swoje szczególne odzwierciedlenie w ‚nowym dramacie faktu‘. Na przykładzie dwóch tekstów teatralnych, dokumentujących spektakularne akty brutalnej przemocy, Der Kick [Kop] (2005) autorstwa Andresa Veiela i Gesine Schmidt oraz Amoklauf mein Kinderspiel [Amok moja dziecinada] (2006) Thomasa Freyera, niniejszy artykuł analizuje dwie strategie dramatyzowania agresji, uwypuklając polityczno-pedagogiczny wymiar ‚nowego dramatu faktu‘.
Since the beginning of Theatre Art, aggression resp. violence is one of the dominating motives in dramatic discourse. Influenced by the British ‚In-Yer-Face-Theatre‘, this trend has increased and found a special expression in the new ‘Documentary Drama’ in the last few years. By analysing Andres Veiel’s and Gesine Schmidt’s Der Kick (2005) as well as Thomas Freyer’s Amoklauf mein Kinderspiel (2006), which document spectacular brutal acts of violence, this article shows two strategies how to dramatize the aggression and emphasize the political-pedagogical dimension of the new ‚Documentary Drama‘.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2010; 153-173
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies