Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "political Islam" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Religion in census, the 2011 Albania experience and its flaws
Autorzy:
Akshija, Ilir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038113.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
census 2011
albania
religion
islam
muslim
bektashi
political
ethnic
Opis:
The sensitive topic of religion in the Albanian 2011 census and the coming one is the focus of this study. The country majority is composed of ethnic Albanians, sharing the same nationality; blood, language, culture, territory while religion differs. It was found a flaw in categorization under the category ‘Bektashi’, one of the Albanian traditional divisions historically a sub-category of ‘Islam’. Placing it as a separate category, while the main body category ‘Islam’ is the other option creates fogginess for the inquired person. Checking on ‘Islam’ excludes s/he from the possibility to choose ‘Bektashi’ and vice versa. Data retrieved from the official INSTAT Albania online web atlas and reorganized second study objectives. Maps show a shift from traditional religious categories, Muslim, Catholic, Orthodox and Bektashi with clear geographical connotations. Traditional religious nominations range from the lowest loss of 2.9% to 56.5%. With a range 53.6%, and mean and standard deviation 23.6±13.3%, change is statistically significant p<0.001. The whole country records a fidelity to traditional categories of 75.6%. The quest of separation from the main body of a religious affiliation is a special case of separation because the sub-division always pretends to save the original message, not bringing a novelty. The case of the Albanian religious census categories superposition constitutes a technical error that needs revision.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2020, 22; 90-102
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mawlana Wahiduddin Khan’s Critique of Political Interpretation of Islam
Krytyka politycznej interpretacji islamu Mawlany Wahiduddina Khana
Autorzy:
Anwer, Ammar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676872.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
polityka
islam polityczny
islamizm
totalitaryzm
faszyzm
marksizm
sekularyzm
nowoczesność
Politics
Political Islam
Islamism
Totalitarianism
Fascism
Marxism
Secularism
Modernity
Opis:
The article presents a critique of the political interpretation of Islam, proposed by the Indian thinker Malwana Wahiduddin Khan. The question of the place of politics in Islam has become enormous especially in the face of the extremist actions of militant Islamists: do such actions fit into a particular reading of Islam that springs from a certain understanding of religion, or do they pursue the main purpose of the religion? Is the establishment of an Islamic political order the primary task of every Muslim? This kind of question comes naturally to anyone concerned about the terrorist activities of militant Islamists. Since they are trying to justify their actions with a particular interpretation of Islam, it is necessary to present a narrative in opposition to theirs interpretation, and to show that such persons, who are far from a sincere adherence to Islam, are guilty of a serious misinterpretation of it. The article serves this purpose by presenting Mawlana Wahiduddin Khan’s critique of political Islam. By the term „political Islam” is meant a particular interpretation of the religion of Islam that sees the faith mainly in socio-political terms. Khan’s criticism is one of the earliest intellectual objections to this understanding of Islam. Although many thinkers have contributed to the theory of political Islam, the article focuses only on the writings of the Indo-Pakistani scholar Mawlana Sayyid Abul Ala Mawdudi and their critical assessment by Wahiduddin Khan. Since the polemic between two thinkers can often be dismissed as inspired by personal conflict or pretension, the article is not limited to Kahn’s criticism of Mawududi, but also assesses it in the light of later scholars.
Artykuł przedstawia krytykę politycznej interpretacji islamu, zaproponowaną przez indyjskiego myśliciela Malwanę Wahiduddina Khana. Pytanie o miejsce polityki w islamie nabrało olbrzymiego znaczenia, zwłaszcza wobec ekstremistycznych działań wojujących islamistów: czy tego rodzaju działania wpisują się w szczególne odczytanie islamu, które wypływa z pewnego rozumienia religii, czy też zmierzają do wypełnienia głównego celu religii? Czy ustanowienie islamskiego porządku politycznego jest podstawowym zadaniem każdego muzułmanina? Tego rodzaju pytania pojawiają się w sposób naturalny w każdym człowieku zaniepokojonym terrorystycznymi działaniami wojujących islamistów. Ponieważ próbują oni usprawiedliwić swoje działanie szczególną interpretacją islamu, konieczne jest przedstawienie narracji stojącej w opozycji do ich interpretacji, a także wykazanie, że tego rodzaju osoby będące daleko od szczerego wyznawania islamu ponoszą winę za poważny błąd w jego interpretacji. Artykuł służy temu celowi przez przedstawienie krytyki politycznego islamu, dokonanej przez Mawlanę Wahiduddina Khana. Przez określenie „polityczny Islam” rozumie się szczególny wykład religii islamu, który postrzega wiarę głównie w kategoriach społeczno-politycznych. Krytyka dokonana przez Khana jest jednym z najwcześniejszych intelektualnych sprzeciwów wobec takiego rozumienia islamu. Mimo że wielu myślicieli wniosło wkład w teorię politycznego Islamu, artykuł koncentruje się jedynie na pismach indopakistańskiego badacza Mawlany Sayyida Abul Ala Mawdudiego i ich krytycznej ocenie dokonanej przez Wahiduddina Khana. Ponieważ polemika pomiędzy dwoma myślicielami może często być lekceważona jako inspirowana osobistym konfliktem lub pretensjami, artykuł nie ogranicza się do krytyki Mawududiego przez Kahna, ale również ocenia ją w świetle późniejszych badaczy.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 1; 69-85
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feminizm islamski. Niechciane dziecko islamu politycznego
Islamic feminism. The unwanted child of political Islam
Autorzy:
Bobako, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015982.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Islamic feminism
Muslim feminism
political Islam
imperialism
Quran
the Shari’ah
feminizm islamski
feminizm muzułmański
islam polityczny
imperializm
Koran
szarijat
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie feminizmu islamskiego jako zjawiska polityczno-intelektualnego, które rozwija się w międzynarodowych społecznościach muzułmańskich kobiet od kilku dekad. Autorka odróżnia feminizm islamski (postulujący równość płci i upodmiotowienie kobiet w oparciu o religijne zasady islamu) od wcześniejszej feministycznej tradycji, którą za Margot Badran określa mianem feminizmu muzułmańskiego. Tekst przedstawia polityczny i intelektualny kontekst powstania feminizmu islamskiego oraz pokazuje jego skomplikowane związki zarówno z islamem politycznym, jak i zachodnimi dyskursami feministycznymi. Kluczowym czynnikiem okazuje się tutaj dziedzictwo europejskiego kolonializmu i antymuzułmańska polityka Zachodu. Przywołując prace głównych reprezentantek feminizmu islamskiego, tj Fatimy Mernissi, Aminy Wadud, Ziby Mir-Hosseini i Asmy Barlas, autorka omawia podejmowane przez nie próby antypatriarchalnych odczytań muzułmańskiej tradycji, tekstów koranicznych i utrwalonych wykładni prawa szarijatu.
A goal of the paper is to present Islamic feminism as a political-intellectual phenomenon that has been developing in the international Muslim women community for a few decades. The author distinguishes Islamic feminism (that postulates gender quality and women’s empowerment on the basis of the religious principles of Islam) from earlier feminist tradition that she labels after Margot Badran as Muslim feminism. The paper discusses political and intellectual background of the emergence of Islamic feminism and shows its complex relationships with both political Islam and the Western feminist discourses. A key factor here is a heritage of European colonialism and anti-Muslim politics of the West. The author refers to the works of main representatives of Islamic feminism, such as Fatima Mernissi, Amina Wadud, Ziba Mir-Hosseini, Asma Barlas, and examines their attempts to arrive at non-patriarchal reinterpretations of the Muslim tradition, Quranic texts and the established interpretations of the Sharia law.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 219-247
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REVERSING STATE FAILURE IN SOMALIA: POLICY AREAS AND POLITICAL PROCESSES IN NEED OF CHANGE
Autorzy:
Bużański, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643160.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych
Tematy:
Somalian reforms
failed state
Somalian Compact
political Islam
Opis:
In 2012, after over twenty years of being a failed state in conflict with the neighbours and a mosaic of warring clans and religious factions, Somalia was offered a chance to become a functioning country. With extensive foreign support, the Somalis adopted a provisional constitution, and elected a parliament, which elected a president. In 2013 Somalia signed a Compact that contained detailed plan for rebuilding state structures and institutions for the following there years. However, the implementation of the plan faces a multitude of challenges, including among others the particular interests of clan leaders, Al-Quaeda-supported Al-Shabab militia, and lack of perspectives for the young generation. What the state needs besides continued external support is the bottom-up process of establishing authorities and young leaders.
Źródło:
The Copernicus Journal of Political Studies; 2017, 2
2299-4335
Pojawia się w:
The Copernicus Journal of Political Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja Islamska W Iranie A Rewolucja Solidarności W Polsce
The Islamic Revolution in Iran and Solidarność in Poland
Autorzy:
Firouzbakhch, Homa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134525.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Iran
Polska
rewolucja islamska
działanie pokojowe
Solidarność
Islamic Revolution
Solidarity
political Islam
non-violence
Polska
Opis:
Ostatnie ćwierćwiecze XX wieku będzie pamiętane za sprawą powstania politycznego islamu oraz upadku komunizmu. Początków tego pierwszego można się doszukiwać w zwycięstwie w rewolucji islamskiej w Iranie (1978–1979), a źródeł upadku komunizmu w rewolucji Solidarności w Polsce (1980–1981). Niniejszy artykuł analizuje obie te rewolucje oraz wskazuje niektóre podobieństwa i różnice między nimi. Skupia się zwłaszcza na dwóch aspektach, które każą inaczej ocenić istniejące teorie rewolucji. Pierwszym, wspólnym, jest religia, która jednak w obu przypadkach odegrała całkiem inną rolę. Drugi aspekt to proces rewolucyjny, który również przebiegał inaczej – w Iranie rozpoczynając okres terroru politycznego, a w Polsce umożliwiając pokojowe negocjacje między rządem a robotnikami, którzy ostatecznie otrzymali udział we władzy.
The last quarter of the twentieth century is marked by two important events: the rise of political Islam and the collapse of communism. One can trace the origins and the rise of political Islam to the victory of the Islamic revolution in Iran (1978-79) and the origins of the collapse of communism to Solidarity revolution in Poland (1980-81). This article explores these two revolutions and sheds light on certain similarities and differences. It specifi cally focuses on two aspects, challenging the existing theories of revolution. The first is what they have in common, i.e., the important albeit a different role that religion played in both revolutions. The second aspect explores the differences in the revolutionary processes, as the Iranian case concluded in uncompromising introduction of terror after its victory whereas Solidarnosc was from the beginning peaceful and willing to negotiate its demands with the authorities, and ultimately compromised to share power with the communists.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2010, 3(198); 301-325
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam i władza polityczna w Rogu Afryki
Islam and Political Power in the Horn of Africa
Autorzy:
Gemechu, Degefe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566988.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Horn of Africa
Islam
Political power
Opis:
This article tries to show the spread of Islam to the Horn of Africa and its relations with the political system of the countries in the region. The analysis mainly focuses on the political situations within the context of Islam in Ethiopia, Somalia, and Sudan. The first contact of Islam with Ethiopia began in 615 AD, when the early followers of Islam were encouraged by Prophet Mohammed to flee Arabia because of persecution and sent to Ethiopia to seek protection from King Armah of Axum (North - Eastern part of modern Ethiopia). Among the group of refugees, there were Prophet Mohammed's wife and his cousin. Islam reached the Horn of Africa from across the Red Sea, mainly by Muslim traders. The spread of Islam can also be defined by the logic of the nearness of geographical location of the Horn of Africa to Arabia, the birth place of Islam, relatively easy for the transnational relations and cultural interaction. Today the vast majority of the people of the Horn of Africa are Muslims. During the colonial period in Somalia and Sudan Islam had played a unifying role to strengthen the struggle for freedom. In the Muslim countries of the Horn of Africa, such as Somalia and Sudan, Islam and political power is not separated. The imposition of sharia as the state law in Sudan in 1993 was the major factor of conflict between the North and the South in which more than two million people have lost their lives, and millions left their home as refugees.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2006, 4 - Islam we współczesnej Afryce; 223-234
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sweden and the Muslim Brotherhood – is Islamism a natural part of a multicultural society or is it a threat to our civilization?
Autorzy:
Herstad, Björn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531257.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Instytut Nauki o Polityce
Tematy:
Muslim Brotherhood
Sweden
EU
Multiculturalism;
Islamophobia
Islamism
political Islam
Integration
Opis:
A historical parallel of the mood of operation by the Muslim Brotherhood in Egypt to the way the organization is operating in Europe is identified. The organization has a very pragmatic ideological view allowing it to align with the political elite in EU and countries such as Sweden. It uses multiculturalism, the fight against Islamophobia and a claim of being representative for all Muslims as the three main bases to leverage influence. The Islamism it represents must be regarded as fundamentalist because it is advocating Islam as a total system encompassing all areas of life and demanding long-term subjugation. In Sweden individuals from Muslim Brotherhood associated groups have entered high-ranking political positions and managed to channel significant governmental funds to build schools, mosques, relief services and “educating” newly arrived immigrants and prison inmates. Due to the fact that the Muslim Brotherhood is trying to create an Islamist parallel structur it controls, and at the same time try to facilitate governmental support for these efforts and lastly due to the fact that it advances an ideological position in conflict with core Western values, it must be considered a threat to Europe and civilization as we know it.
Źródło:
Polish Journal of Political Science; 2017, 3, 4; 31-100
2391-3991
Pojawia się w:
Polish Journal of Political Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the perception of immigration, integration, multiculturalism and threats of Islamic radicalism in certain EU member states
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1054552.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
immigration
integration
islam
politicians
political correctness
radicalism
multiculturalism
Opis:
The 2015 immigration crisis became a driving force for movements and parties that negate the current political order, including those that do not conceal their xenophobic slogans and ideas. In retrospect, there are more and more signs that the decision to accept the uncontrolled refugee influx was more an expression of wishful thinking than a rational decision, taking into account the actual political situation. Thus, Europe finds itself in a dangerous situation with far-right movements on the one hand, and radical Islam on the other. Each of these formations legitimises its existence and methods of operation by the existence of the other side, trying to polarise society and create a situation that will somehow force citizens to opt for one of the two options. Paradoxically, Chancellor Merkel’s decision to admit immigrants significantly increased the risk of such a scenario, hence the perception of Islamic and right-wing extremism by the German authorities as posing an equal threat to state security. However, it was only the recent terrorist attacks in October and November 2020 in France and Germany that changed the political narrative.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 24; 375-403
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
appeasement
assassination attempt
deradicalization
euroislam
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
islam
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
imigranci
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
przemoc
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
Opis:
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana w postrzeganiu imigracji, integracji, wielokulturowości i zagrożenia islamskim radykalizmem przez władze niektórych państw UE
Changes in the perception of immigration, integration, multiculturalism and threats of Islamic radicalism in certain EU member states
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052591.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
imigracja
integracja
islam
politycy
poprawność polityczna
radykalizm
wielokulturowość
immigration
integration
politicians
political correctness
radicalism
multiculturalism
Opis:
Kryzys imigracyjny w 2015 r. stał się motorem dla ruchów i partii negujących dotychczasowy porządek polityczny, także tych, które nie ukrywają swoich ksenofobicznych haseł i idei. Z perspektywy czasu jest coraz więcej oznak, że decyzja o niekontrolowanym przyjęciu uchodźców była bardziej wyrazem myślenia życzeniowego niż racjonalnym rozstrzygnięciem uwzględniającym rzeczywistą sytuację polityczną. Tym samym Europa znalazła się w niebezpiecznej sytuacji, kiedy to z jednej strony rosną w siłę ruchy skrajnie prawicowe, a z drugiej – radykalny islam. Każda z tych formacji legitymizuje swoje istnienie i metody działania istnieniem drugiej strony, a także próbuje doprowadzić do polaryzacji społeczeństwa i stworzenia takiej sytuacji, która niejako wymusi na obywatelach opowiedzenie się po stronie którejś z tych formacji. Paradoksalnie, decyzja kanclerz Merkel znacznie zwiększyła ryzyko wystąpienia takiego scenariusza, dlatego też niemieckie władze postrzegają i islamski, i prawicowy ekstremizm jako stwarzające jednakowe zagrożenie bezpieczeństwa państwa. Jednak dopiero ostatnie zamachy terrorystyczne w październiku i listopadzie 2020 r. we Francji i Niemczech przyczyniły się do zmiany politycznej narracji.
The 2015 immigration crisis became a driving force for movements and parties that negate the current political order, including those that do not conceal their xenophobic slogans and ideas. In retrospect, there are more and more signs that the decision to accept the uncontrolled refugee influx was more an expression of wishful thinking than a rational decision, taking into account the actual political situation. Thus, Europe finds itself in a dangerous situation with far-right movements on the one hand, and radical Islam on the other. Each of these formations legitimizes its existence and methods of operation by the existence of the other side, trying to polarize society and create a situation that will somehow force citizens to opt for one of the two options. Paradoxically, Chancellor Merkel’s decision significantly increased the risk of such a scenario, hence the perception of Islamic and right-wing extremism by the German authorities as posing an equal threat to state security. However, it was only the recent terrorist attacks in October and November 2020 in France and Germany that changed the political narrative.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 24; 11-45
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologiczne aspekty zaangażowania Rosji w syryjskiej wojnie domowej 2011–2017
The ideological aspects of Russian involvement in the Syrian Civil War (2011–2017)
Autorzy:
Kościelniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506712.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
polityka zagraniczna Rosji
polityka zagraniczna USA
wojna domowa w Syrii
alawici
chrześcijanie orientalni
partia Baas
wolność religijna na Bliskim Wschodzie
radykalny
islam
panarabizm
foreign policy of the Russian Federation
foreign policy concept of the US
Syrian Civil War
Alawites
Oriental Christians
The Arab Socialist Ba’ath Party
religious freedom in the
Middle East
political Islam
Pan-Arabism
Opis:
Tekst przedstawia politykę historyczną Rosji w kontekście syryjskiego sekularyzmu – ukazuje nową rundę zmagań pomiędzy anglosaskim optymizmem dotyczącym islamu na Bliskim Wschodzie a historycznym rosyjskim realizmem. Po pierwsze, wspierana przez Rosję świecka partia Baas zapewniła trwałą integrację mniejszości Syrii w pewien typ społeczeństwa i systemu politycznego gwarantującego wolność religijną w przeciwieństwie do systemów radykalnego islamu. Po drugie, Rosja wykorzystuje pamięć zbiorową alawitów i chrześcijan odnoszącą się do sunnickich prześladowań oraz kontrowersyjne alianse USA, utwierdzając swe wpływy zagraniczne, głównie w regionach związanych z prawosławiem. Po trzecie, Stany Zjednoczone i niektóre kraje UE osądzają działalność al-Assada według własnej perspektywy po 1990 r., tzn. eksperymentu wdrażania standardów wielokulturowego społeczeństwa. Z kolei Rosja ocenia sytuację w regionie z perspektywy co najmniej 200 lat, które obfi towały w wiele dramatycznych wydarzeń, z najbardziej bolesnym: ludobójstwem Ormian. Problemem jest to, że w przypadku ewentualnego upadku rządów Baszara al-Asada Zachód nie będzie w stanie zapewnić mniejszościom długoterminowego bezpieczeństwa według swoich demokratycznych standardów. W tej sytuacji alawici i chrześcijanie upatrują w Rosji gwaranta bezpieczeństwa i wolności religijnej. Zachodnie wsparcie dla „demokracji” na Bliskim Wschodzie i Azji Centralnej przerodziło się w pasmo konfl iktów i zaowocowało niebywałym rozwojem radykalnego islamu.
This article presents an overview of the principal results of research on the historically-oriented policy of Russia’s activity in the Middle East in the context of the case of Syrian- Ba’thist secularism. Firstly, supported by Russia the secular approach of the Syrian Baath Party has provided integration of the Alawites, Christians and other minorities into the political system and society. Secondly, Russia has used memories of many religious warfare and Islamic (Sunni) persecution of Alawites and Orthodox Christians. Using this kind of collective memories, Russian policy has linked many Christian nations. Thirdly, one of the misunderstandings is that the United States and some EU countries judge Assad and Syria by the modern standards of post 1990 Western Europe; Putin and Russia are judging matters in the context of over two hundred years of confl icts and persecutions. Probably, it is a new round of competition between the Anglo-Saxon liberal optimism and historical Russian pessimism. The problem is that in the case of Assad’s fall Washington and none of its Western allies are able to provide long-term security for Syrian minorities according to their democratic standards. Paradoxically, the Alawites and Christians automatically see Russia as a natural protector of human rights at least in terms of religious freedom. Unfortunately, today’s western support for ‘democracies’ in the Middle East (Afghanistan, Iraq, Syria, and Libya) has been unsuccessful.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 3; 233-258
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczne organizacje muzułmańskie w Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Kozioł, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647611.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political organizations, Muslims, Islam, Russian Federation, political parties, fundamentalism, terrorism
organizacje polityczne, muzułmanie, islam, Federacja Rosyjska, partie polityczne, fundamentalizm, terroryzm
Opis:
This article addresses the political dimension of Islam in the Russian Federation. In respective parts the general characteristics and division of Muslims in the Russian Federation were made, legal aspects referring to this group of people were analyzed, and then Russian political Muslim organizations were presented, including not only political parties, but also fundamentalist and terrorist groups. The method of systems analysis in its micro dimension was used for the study, attempting to determine the position and role of political Muslim organizations in the Russian Federation. As a result, the article shows that in the current social and legal system it does not seem possible to create Muslim political organizations at the federal level, while some of the dissatisfied with the functioning of the state system population may direct their support to fundamentalist or even terrorist groups.
Niniejszy artykuł podejmuje kwestie politycznego wymiaru islamu w Federacji Rosyjskiej. W poszczególnych jego częściach dokonano ogólnej charakterystyki i podziału muzułmanów w FR, przeanalizowano aspekty prawne mające odniesienie do tej grupy ludności, a następnie przedstawiono rosyjskie polityczne organizacje muzułmańskie, w tym nie tylko partie polityczne, ale również ugrupowania o charakterze fundamentalistycznym i terrorystyczne. Do badania zastosowano metodę analizy systemowej w jej rozumieniu mikro, podejmując próbę określenia pozycji oraz roli politycznych organizacji muzułmańskich w FR. W efekcie w artykule wykazano, iż w obecnym układzie społecznym i prawnym nie wydaje się możliwe tworzenie muzułmańskich organizacji politycznych na szczeblu federalnym, zaś część niezadowolonej z funkcjonowania systemu państwowego ludności może kierować swoje poparcie do ugrupowań fundamentalistycznych lub nawet terrorystycznych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2019, 26, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between the East and the West Aqwam al-masālik fī ma‘rifat ahwāl al-mamālik Hayr of ad-Dīn at-Tūnusī (1822-1890)
Autorzy:
LEWICKA, MAGDALENA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466104.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Artes Liberales
Tematy:
Hayr of ad-Dīn at-Tūnusī
Islam political philosophy
Arab revival
modernization
Tunisia
Opis:
The work of At-Tunusi resulted from the Tunisian experience within the Ottoman Empire and was supposed to explain his reformatory thoughts on the political and social situation of his motherland and the whole world of Islam, based on the conviction that the system of power indeed offers a key to solve its main problems.The solution consists in imitating the West while simultaneously protecting the roots and the national values of Arab and Muslim states. At-Tunusī distinguished himself from other initiators of changes in the world of Islam in the 19th century by the fact that he combined in a unique way two different kinds of activity – that of a reformer and that of a politician who realized in practice the ideas he had developed in theory.
Źródło:
Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies; 2014, 1. Europe - Maghreb: exchanged glances / L'Europe et le Maghreb: les regards croisés; 53-68
2392-0696
Pojawia się w:
Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PEGIDA – polityczny ruch protestu
Autorzy:
Macała, Jarosław Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647802.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
new social movements, protest movements, political protest movements, anti-Islam movements, PEGIDA
nowe ruchy społeczne, ruchy protestu, polityczne ruchy protestu, ruchy antyislamskie, PEGIDA
Opis:
Abstract: The protest movements associated with the far right have functioned in Germany for many years. However, none of them has gained such publicity and support as anti-Islam PEGIDA . This protest movement, by its unconventional, but usually peaceful and legal protests concerning migration policy, integrated and mobilized thousands of dissatisfied Germans. It forced the political elites to react but also mobilized the PEGIDA opponents among German society. It revealed the large frustration and dissatisfaction of some of the citizens. It seems that deliberately exaggerated threat of Islamization of Germany and Europe is the pretext for the followers of PEGIDA to show, in a way typical for many political pro test movement, their anti-establishment views, their dissatisfaction with traditional ways of the German policy, with alienation of political elites, with arrogance of the authorities. In the programme and activity of PEGIDA , there is strongly present the populist distinction between “us”, that is the normal people and “them”, i.e. the representatives of elites who are detached from reality. The goal is to change the model of German democracy towards direct democracy in order to make the citizens’ voice more important than that of the elites.
Ruchy protestu związane ze skrajną prawicą działają w Niemczech na przestrzeni wielu lat. Jednak żaden nie zyskał takiego rozgłosu i poparcia jak antyislamska PEGIDA. Ten ruch protestu przez swoje niekonwencjonalne, lecz z reguły pokojowe i legalne protesty dotyczące polityki migracyjnej zintegrował i zmobilizował wiele tysięcy niezadowolonych Niemców. Zmusił też do reakcji elity polityczne oraz zmobilizował przeciwników PEGIDY wśród społeczeństwa niemieckiego. Pokazał dużą frustrację i niezadowolenie części obywateli. Wydaje się, iż celowo przesadzona groźba islamizacji Niemiec i Europy to pretekst dla zwolenników PEGIDY, żeby w sposób typowy dla wielu politycznych ruchów protestu pokazać swoją antyestablishmentowość, niezadowolenie z tradycyjnego sposobu uprawiania niemieckiej polityki, z alienacji elit politycznych, z arogancji władzy. W programie i działalności PEGIDY silne jest populistyczne rozróżnienie między „nami”, czyli normalnymi ludźmi, a „nimi”, czyli oderwanymi od rzeczywistości przedstawicielami elit. Celem jest zmiana modelu niemieckiej demokracji w kierunku demokracji bezpośredniej, żeby głos obywateli liczył się bardziej niż elit.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies