Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polish corps" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 47
Tytuł:
Powojenny dom żołnierzy 2. Korpusu polskiego generała Władysława Andersa na Śląsku Opolskim
A post-war home for soldiers of the 2nd Polish Corps of general Władysław Anders in Opole Silesia
Autorzy:
Ogorzałek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034039.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Władysław Anders
Anders’ soldiers
2nd Polish Corps
Opole Silesia
repatriations
memoirs
Opis:
This article brie tory – General Władysław Anders and also the post-war repatriation of soldiers of the history presents the profile of an outstanding politician in our national his-2nd Polish Corps, whose fate led them to the so-called Recovered Territories, including, among them, Opole Silesia. When applying for repatriation from Great Britain by sea (to Polish Pomerania) and by land (by rail from Italy) to Silesia, over one hundred thousand people returned to the country. Despite the chaos and revolutionary systemic changes, the shrinking of Poland in the East and enlargement in the West, Anders’ army veterans, of the „trail of hope” are looking for a place of „small stability” in their homeland. Some of these Anders’ veterans decide to settle in the region of Opole Silesia. Deportations, resettlements, displacements, repatriations – the brutality of the events aer 1945 come as a shock for the inhabitants of the former Provinz Oberchlesien (Upper Silesia). This publication is supplemented by written memoirs of soldier-repatriates, as well as the content of conversations with their immediate family.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2021, 1; 207-227
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Desert Mould: Witold Odrzywolski and His Work on Crude Penicillin in a Military Hospital in the Middle East in 1944
Autorzy:
Łotysz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129270.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
penicillin
Second World War
military healthcare
medicine
Polish Second Corps
Opis:
The author analyses the activities of Witold Odrzywolski, who in 1944 was the first Pole to produce penicillin, in a military hospital in the Middle East. The paper contextualizes this achievement in a broad array of the scientific, medical, military and political determinants of the era.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 4; 77-103
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Closely watched soldiers. Repatriation of soldiers of the Polish 2nd Corps via Czechoslovakia in 1945
Autorzy:
Friedl, Jiří
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1896545.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
repatriacja
Polska
Czechosłowacja
II Korpus Polski we Włoszech
repatriation
Polska
Czechoslovakia
the 2nd Polish Corps in Italy
Opis:
The article deals with the repatriation of Polish soldiers from Italy to Poland and is based on Czech archival documents which have not been researched before. It reveals the Czechoslovak authorities’ attitude towards the repatriation of the soldiers.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2020, 4 (27); 80-100
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoły i studia na włoskim szlaku 2 Korpusu Polskiego
Autorzy:
Draus, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1628425.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
2nd Polish Corps
Gen. Władysław Anders
Italy
education
studies
2 Korpus Polski
gen. Władysław Anders
Włochy
szkolnictwo
studia
Opis:
W niniejszej publikacji przedstawiono zarys problematyki związanej z edukacyjną działalnością 2 Korpusu Polskiego na terenie Włoch. W poszczególnych dywizjach 2 Korpusu funkcjonowało szkolnictwo ogólnokształcące, zawodowe, a ponadto żołnierze odbywali studia na uczelniach włoskich. 2 Korpus gen. Władysława Andersa nie tylko wsławił się na polach bitew, zdobywając m.in. Monte Cassino czy wyzwalając wiele włoskich miast, ale także poprzez działalność edukacyjną przygotował żołnierzy do życia cywilnego w kraju i na obczyźnie.
The present publication outlines the problems related to the educational activity of the 2nd Polish Corps in Italy. The divisions of the 2nd Corps provided general and vocational education, as well as studies at Italian universities. General Władysław Anders’ 2nd Corps not only won glory on the battlefields, e.g. by taking Monte Cassino or liberating many Italian cities, but also, through its educational activities, prepared soldiers for civilian life at home and abroad.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 2; 67-90
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mąż stanu polskiej emigracji. Władysław Anders w latach 1945–1970
Autorzy:
Wolsza, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608262.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Władysław Anders
emigration
Second Polish Corps
Monte Cassino
Polish Armed Forces
Katyn Crime
emigracja
2 Korpus Polski
Polskie Siły Zbrojne
zbrodnia katyńska
Opis:
In the article, I present five priorities related to the post-war activity of Gen. Władysław Anders. The most important were those concerning the future of the Polish Armed Forces in the West, operations of the Polish government-in-exile, the assessment of the situation in the international arena and Sovietised Poland, the Katyn crime, and the punishment of its perpetrators as well as a suitable commemoration of the Polish soldiers fallen in the Second World War.
W artykule przedstawiono pięć priorytetów związanych z powojenną działalnością gen. Władysława Andersa. Najważniejsze dotyczyły przyszłości Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, działalności władz RP na emigracji, oceny sytuacji międzynarodowej i w sowietyzowanej Polsce, zbrodni katyńskiej i ukarania winnych jej popełnienia oraz godnego upamiętnienia polskich żołnierzy poległych w II wojnie światowej.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Jeremiasz Łopatto i jego Notatnik
Jerzy Jeremiasz Lopatto and His Notebook
Autorzy:
Zajączkowska-Łopatto, Maria Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440364.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Jerzy Łopatto
Lukishki prison
Vilnius
the Vorkutastroj forced labor camp
Koltubianka
the Second Polish Corps
the Royal Air Force
British occupation zone
Quakenbrück
Opis:
Jerzy Jeremiasz Łopatto (1896-1978) był piątym dzieckiem Józefa i Raisy z Juchniewiczów. Ukończył szkołę podchorążych w Odessie, walczył na frontach I wojny światowej, dwa razy ciężko ranny, wraz z bratem Aleksym walczył w pociągu pancernym „Na Moskwu”. Do Wilna wrócił w 1924 r. Ożenił się z Zofią Kobecką w 1926 i założył biuro melioracyjne. W 1934 r. przejechał wraz z żoną i trzema synami do majątku Szyłele w gminie Mejszagoła. Był dobrym gospodarzem, życzliwym sąsiadem, założyli z okolicznymi ziemianami kółko rolnicze. W nocy z 2 na 3 sierpnia 1940 r. przyjechało NKWD i zabrali go do więzienia Łukiszki w Wilnie. Oskarżony za przynależność do polskiej partii OZON (Obóz Zjednoczenia Narodowego), jako ziemianin na 140 ha dostał wyrok 8 lat( isprawitelno=trudowogo lagiera) poprawczego lagru pracy. Wywieziono go do Workuty. Wyszedł z lagru we wrześniu 1941 r. po podpisaniu przez gen. W. Sikorskiego układu z ambasadorem Iwanem Majskim w Londynie o wznowieniu stosunków dyplomatycznych polsko-sowieckich i utworzeniu armii polskiej w ZSRR.( Zwanego potocznie Paktem Sikorski – Majski) Dostał zaświadczenie ważne 3 miesiące, stwierdzające, że jest obywatelem polskim i udaje się do Buzułuku, gdzie zaczynały się formować Polskie Siły Zbrojne gen. W. Andersa. Zaciągnął się jako starszy szeregowy. Po opuszczeniu terytorium sowieckiego 30 marca 1943 r. zaczyna pisać „Notatnik”, nazwany „listy niewysłane” przedstawiając swoje losy dla żony i synów. Ten „Notatnik” ma 154 strony pisane wiecznym piórem Opisuje drogę jaką przebył : więzienie w Wilnie, pracę w lagrze, dojazd do Kołtubianki, a potem przez Guzar w Uzbekistanie, do Pahlevi w Iranie, Irak, Palestynę do Egiptu, skąd został oddelegowany do Anglii. Tam po ukończeniu kursów został przyjęty do Royal Air Force do Dywizjonu Budowy Lotnisk Nr 5029 /P/ w Portreath w Kornwalii i przerzucony do Brytyjskiej Strefy Okupacyjnej w Quakenbrücku. Ostatni zapis ma datę 31.XII 1946. Tam, w maju 1946 r. odszukał go najstarszy syn Emanuel i został wysłany do Florencji. Sierżant Jerzy Łopatto P-707496 pełnił służbę na stanowisku kierownika technicznego w Lotnictwie Polskim pod dowództwem brytyjskim w Anglii od 21 IV 1944 do 12 III 1947 i został zdemobilizowany wskutek przeniesienia go do Polskiego Korpusu Demobilizacyjnego (R.A.F). Nie doczekawszy się na przyjazd Żony i dwóch synów niepełnoletnich Jerzy Lopatto postanowił pojechać do nich do Wrocławia, aby się nimi zaopiekować.
Jerzy Jeremiasz Lopatto (1896-1978) was the fifth child of Jozef Lopatto and his wife Raisa nee Juchniewicz. He graduated from cadet school in Odessa, fought at the front in World War I, was twice seriously wounded and fought alongside his brother Aleksy on the “Na Moskvu” (“To Moscow”) armoured train. In 1924 he came back to Vilnius, where he married Zofia Kobecka in 1926 and started his own land drainage office. In 1934 he moved with his wife and three sons to the Szylele estate in Mejszagoła district. He was a good landlord and a kind neighbour. He established a farmers’ association representing local landowners. On 3rd August 1940 NKVD arrested him in the middle of the night and sent him to Lukiszki prison in Vilnius. Accused of being a member of the Polish OZN Party (“Camp of National Unity”), being the landowner of 140 hectares of land, he was sentenced to 8 years in a corrective labour camp and was transported to Vorkuta. He was released from the labour camp in September 1941 after General W. Sikorski had signed an agreement in London with ambassador Iwan Majski restoring Polish-Soviet diplomatic relations and forming a Polish army in the USSR (the Sikorski–Majski Agreement). Jerzy Łopatto was issued a certificate valid for 3 months, confirming that he was of Polish nationality and was going to Buzuluk, where Polish armed forces were being assembled under the command of General W. Anders. He enlisted as a senior private. After leaving Soviet territory on 30th March 1943 he began writing his “Notebook”, entitled “Unsent Letters”, in which he described his wartime experiences to his wife and sons. This notebook consists of 154 pages written with a fountain pen. He describes the long journey he made: prison in Vilnius, work at the labour camp, the journey to Koltubianka, and then through Guzar in Uzbekistan to Pahlevi in Iran, and from there onto Iraq, Palestine and Egypt, from where in turn he was assigned to England. After having completed suitable courses, he was admitted to the Battalion of Airport Construction No. 5029/P/ of the Royal Air Force in Portreath/Cornwall and transferred to the British occupation zone in Quakenbrueck. The closing entry in the notebook was written in Quakenbrueck on 31st December 1946. There, in May 1946, his eldest son Emanuel found him and from there the young man was sent to his uncle in Florence. Sergeant Jerzy Lopatto P-707496 was on duty as a technical manager in the Polish Air Forces under British command in England from 21st April 1944 to 12th March 1947 and was demobilised as a result of being transferred to the Polish Demilitarization Corps (R.A.F). Having waited in vain for his wife and two under-age sons to reach Western Europe Jerzy Lopatto eventually decided to return to the family in Wroclaw in Poland in order to take care of them.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2015, 4; 217-265
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum Ogniska Polskiego w Turynie — akta nieocenionej działalność propolskiej we Włoszech
Archive of Polish Hearth in Turin: Files of Inestimable Activities for Poland in Italy
Autorzy:
Szarejko, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807117.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
II Korpus Polski
Ognisko Polskie w Turynie
Piemont
Turyn
Włochy
Polish II Corps
Polish Hearth in Turin
Piedmont
Turin
Italy
Opis:
Działalność na rzecz kultury i języka polskiego prowadzona przez słynną polonofilską rodzinę Begeyów to nie jedyny polski akcent w Turynie. To właśnie w stolicy Piemontu działa najprężniejsze polskie stowarzyszenie — Ognisko Polskie w Turynie, którego początki sięgają czasów powojennych. Opisując formowanie się Ogniska Polskiego w Turynie, profesor Krystyna Jaworska wskazuje na nieformalny początkowo charakter tej organizacji. Jednakże na przestrzeni lat turyńska zbiorowość stała się aktywna na wielu płaszczyznach, co potwierdzają dokumenty przechowywane w archiwum stowarzyszenia, ukazujące zarazem zapomniane, a jakże istotne dziedzictwo polskiej wojennej emigracji niepodległościowej we Włoszech.
Activities related to the promotion of Polish language and culture led by the famous Poland’s admirer — Begey family, is not the only Polish accent in Turin. In the capital of Piedmont operates the most dynamic Polish Association — The Polish Hearth in Turin which origins date back to the war times. Describing the formation of the Polish Hearth in Turin, professor Krystyna Jaworska, at the beginning, points to the informal nature of that organization. However, over the years, the community in Turin became active in many areas which is confirmed by the documents kept in the archives of the association. At the same time, these documents are showing a forgotten but very important legacy of Polish war emigration in Italy.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 177-188
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonika w Oddziale Kwatermistrzowskim c. i k. Naczelnej Komendy Armii w Archiwum Wojny w Wiedniu (czerwiec–lipiec 1918)
Polonica in Corps of Quartermasters of k.u.k. Army High Command in Vienna War Archives (June-July 1918)
Autorzy:
Gaul, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446644.pdf
Data publikacji:
2022-12-13
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
odbudowa państwowości polskiej
I wojna światowa
Królestwo Polskie
Rada Stanu
Legiony Polskie
korpusy polskie
Galicja
restoration of Polish statehood
World War I
Kingdom of Poland
Council of State
Polish Legions
polish corps
Galicia
Opis:
W trakcie kwerendy w 2021 r. w Archiwum Państwowym w Wiedniu autor przeprowadził rejestrację poloników w Archiwum Wojny (Kriegsarchiv), w zespole Naczelnej Komendy Armii (Armeeoberkommando – AOK), w podzespole Oddział Kwatermistrzowski (Quartiermeisterabteilung – Qu.Abt.). W przebadanych 10 kartonach (nr 2537–2546), zawierających dokumenty z 1918 r., zarejestrowano liczne polonika. Materiały dotyczą spraw wojskowości i państwowości polskiej oraz c. i k. administracji wojskowej na ziemiach polskich – okupacji w Królestwie Polskim i w Galicji. W dokumentach pojawiają się nazwiska znanych osobistości, jak minister spraw zagranicznych Austro-Węgier Stephan Burián, gen. Jan Dowbor-Muśnicki, minister Agenor Gołuchowski, dyrektor Banku Handlowego w Warszawie Stanisław Karłowski, delegat Rady Regencyjnej Jerzy Tarnowski, minister spraw wewnętrznych Jan Stecki, premier Jan Steczkowski, komisarz rządu polskiego Juliusz Zdanowski.
During queries conducted in 2021 in the State Archive in Vienna, the author has registered the Polonica in the War Archives (Kriegsarchiv), in the fond of Army High Command (Armeeoberkommando – AOK), in sub-collection Corps of Quartermasters (Quartiermeisterabteilung – Qu.Abt.). Ten boxes were searched (No. 2537–2546), containing documents dated 1918; numerous polonica were found. Recorded materials pertain to the matters of Polish military and statehood, k.u.k military administration in Polish territories – occupation of the Kingdom of Poland and Galicia. Documents contain the names of distinguished persons, such as Minister of Foreign Affairs of the Austro-Hungary Stephan Burián, General Jan Dowbor-Muśnicki, Minister Agenor Gołuchowski, Director of Bank Handlowy in Warsaw Stanisław Karłowski, delegate of Regency Council Jerzy Tarnowski, Minister of Interior Jan Stecki, Prime Minister Jan Steczkowski, Commissioner of the Government of Poland Juliusz Zdanowski.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 243-262
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centrum Wyszkolenia Armii – „Alma Mater” żołnierzy gen. Władysława Andersa w latach 1942–1946
Polish Army Training Centre – “Alma Mater” General Władysław Anders’ of soldiers in the years 1942–1946
Autorzy:
Janczak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109021.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Centrum Wyszkolenia Armii
Armia Polska na Wschodzie
2 Korpus Polski
wyszkolenie
kursy
szkoły podchorążych
Polish Army Training Centre
Polish Army in the Middle East
2nd Polish Corps
training
courses
cadet schools
Opis:
W artykule opisano dzieje Centrum Wyszkolenia Armii (CWA) w latach 1942–1946. Utworzono je w celu przeszkolenia żołnierzy służących w Armii Polskiej na Wschodzie oraz 2 Korpusie. We wchodzących w skład CWA ośrodkach wyszkolenia broni i służb organizowano – zgodnie z zapotrzebowaniem – kursy oraz szkoły podchorążych, na których słuchacze zdobywali niezbędną wiedzę wojskową. Przez prawie cztery lata funkcjonowania kilkukrotnie zmieniało się podporządkowanie CWA, przekształcano strukturę organizacyjną i podległość. W składzie polskiego wojska na Środkowym Wschodzie znaleźli się żołnierze o różnych przeżyciach wojennych, doświadczeniach i umiejętnościach. Z tego powodu szkolenie nie było łatwym zadaniem. Najważniejszy cel CWA dotyczył przeszkolenia jak największej liczby żołnierzy na szczeblu centralnym, aby Armia Polska na Wschodzie i 2 Korpus Polski osiągnęły zdolność bojową. W polskim wojsku potrzebowano bardzo wielu specjalistów różnych broni i służb, aby obsadzić przewidziane etatami stanowiska w jednostkach wojskowych. Zadania dla CWA ustalało Dowództwo Armii Polskiej na Wschodzie i 2 Korpusu w wytycznych wyszkolenia. Na podstawie tych dokumentów opracowywano cały proces szkolenia. Przez prawie cztery lata w CWA przeszkolono kilka tysięcy polskich żołnierzy. Ta jednostka dla wielu okazała się „Alma Mater”, a nabyte umiejętności przydały się w działaniach wojennych o niepodległość Polski.
The article describes the history of the Army Training Center in 1942–1946. The center was established to train soldiers serving in the Polish Army in the East and the 2nd Corps. In the arms and services training centers, which were part of the Center, courses and cadet schools were organized according to the needs, during which the students acquired the necessary military knowledge. For almost four years of operation, the subordination of the Army Training Center has changed several times, the organizational structure has been reorganized, it has undergone a number of reorganisations, and the subordination of the Center has changed. The Polish army in the Middle East included soldiers with different war experiences, experiences and military skills. For this reason, training Polish soldiers was not an easy task. The most important goal of the Army Training Center was to train as many soldiers as possible at the central level so that the Polish Army in the East and the 2nd Polish Corps would achieve combat capability. In the Polish army, many specialists of various weapons and services were needed to fill the positions in military units. The tasks for the Army Training Center were established by the Command of the Polish Army in the East and the 2nd Corps in the training guidelines. The entire training process was developed by the headquarters on the basis of these documents. For almost four years, several thousand Polish soldiers were trained at the Army Training Center. This unit was for many of them the “Alma Mater”, where they could use the acquired skills in the war for the independence of Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 201-222
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iwan Kriwoziercew jako świadek niektórych okoliczności zbrodni katyńskiej
Autorzy:
Bosiacki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032504.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ivan Grigorevich Krivozertsev
Katyn massacre
NKVD
2nd Polish Corps
DPs (displaced persons)
Józef Mackiewicz
Ferdynand Goetel
Iwan Grigorijewicz Kriwoziercew
zbrodnia katyńska
NKWD
2 Korpus Polski
dipisi
Opis:
Artykuł systematyzuje częściowo nieznane dotychczas aspekty biografii rosyjskiego chłopa Iwana Kriwoziercewa, będącego po 1945 r. do ujawnienia zbrodni w latach dziewięćdziesiątych XX w. najważniejszym świadkiem zbrodni katyńskiej. Tekst przedstawia szczegóły represji i śmierci ojca świadka, dostępne obecnie informacje na temat jego rodziny, ucieczki z miejsca zamieszkania, kompletu zeznań składanych polskim władzom i pisarzom oraz śledztwa podjętego po niewyjaśnionej do dziś śmierci Kriwoziercewa. Przedmiotem artykułu jest także prawnicza analiza i weryfikacja zeznań złożonych przez Kriwoziercewa, ocena pobudek postępowania świadka i rekonstrukcja charakteru postaci, także w związku z filmem fabularnym.
The article systematises the previously unknown aspects of the biography of the Russian peasant Ivan Krivozertsev (1915–1947), who was the most important witness of the Katyn massacre after 1945 until the disclosure of this crime in the 1990s. The article presents details of the repression and death of the witness’s father, currently available information about his family, escape from his place of residence, complete testimony to the Polish authorities and writers, and the investigation undertaken after the unexplained death of Ivan Krivozertsev. The article’s subject is also the legal analysis and verification of testimonies made by Ivan Krivozertsev, the assessment of the witness’ motives and the reconstruction of the witness's character in connection with the recently made feature film.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 3; 59-89
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem wypadków drogowych w wojsku Polskich Sił Zbrojnych podczas kampanii wojennych we Włoszech i Europie Zachodniej oraz w pierwszych miesiącach powojennych
The Problem of Road Accidents Involving the army of the Polish Armed Forces during Military Campaigns in Italy and Western Europe and in the Immediate Aftermath of World War II
Das Problem der militärischen Verkehrsunfälle in dem Heer den Polnischen Streitkräften während der Kriegseinsätze in Italien und Westeuropa sowie in den ersten Nachkriegsmonaten
Autorzy:
Rutkiewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32898220.pdf
Data publikacji:
2024-06-25
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wypadki drogowe
Polskie Siły Zbrojne
2 Korpus Polski
1 Dywizja Pancerna
road accidents
Polish Armed Forces
2nd Polish Corps
1st Armored Division
Verkehrsunfälle
Polnische Streitkräfte
2. Polnisches Korps
1. Panzerdivision
Opis:
Powszechna motoryzacja wojska Polskich Sił Zbrojnych, która dokonała się w latach 1940–1944 była źródłem licznych problemów. Jednym z nich, który ujawnił się jeszcze podczas szkolenia motorowego, były wypadki komunikacyjne. Ich skala znacznie przekraczała to, z czym dotychczas mierzono się w Wojsku Polskim. Podczas działań wojennych 2 Korpusu Polskiego oraz 1 Dywizji Pancernej wypadki drogowe były źródłem istotnych strat w ludziach i sprzęcie. W dużym odsetku powodowane były nieprzestrzeganiem obowiązujących przepisów ruchu drogowego, ignorowaniem zaleceń służb regulacji ruchu, brawurą i nadużywaniem alkoholu. Wypadki stanowiły dodatkowe obciążenie dla służby zdrowia, służby warsztatowej i żandarmerii. Do nasilenia tego niepokojącego zjawiska doszło pod koniec wojny oraz w pierwszych miesiącach po jej zakończeniu. Świadome sytuacji dowództwa polskich jednostek próbowały temu przeciwdziałać, jednak efekty tych działań były niezadowalające.
The widespread motorization of the Polish Armed Forces, which took place between 1940–1944, was the source of numerous problems. One such problem, which became apparent during the training of motorized units, concerned traffic accidents. The scale of which far exceeded the previous number of accidents faced by the Polish Army. During operations conducted by the 2nd Polish Corps and the 1st Armored Division, road accidents were responsible for significant losses in both people and equipment. A large percentage of these incidents were caused by the failure to comply with the applicable road traffic regulations, ignorance towards the recommendations of traffic control services, recklessness, and alcohol abuse. These accidents placed an additional burden on the health service, workshops, and the gendarmerie. This disturbing phenomenon intensified at the end of the war and continued into its immediate aftermath. The commands of Polish units, aware of the situation, tried to counteract the problem, albeit unsatisfactorily.
Die allgemeine Motorisierung der Polnischen Streitkräfte in den Jahren 1940 bis 1944 war die Ursache zahlreicher Probleme. Eines dieser Probleme, das noch während der Motorisierungsausbildung auftrat, waren Verkehrsunfälle. Ihr Ausmaß überstieg bei weitem das, womit die polnische Armee zuvor konfrontiert gewesen war. Während der Kriegseinsätze des 2. Polnischen Korps und der 1. Panzerdivision führten Verkehrsunfälle zu erheblichen Verlusten an Menschenleben und Ausrüstung. Ein hoher Prozentsatz der Unfälle wurde durch die Missachtung der geltenden Verkehrsregeln, die Missachtung der Empfehlungen der Verkehrsregelungsdienste, Leichtsinn und Alkoholmissbrauch verursacht. Die Unfälle führten zu einer zusätzlichen Belastung des Gesundheitsdienstes, der Werkstätten und der Gendarmerie. Dieses besorgniserregende Phänomen verstärkte sich gegen Ende des Krieges und in den ersten Monaten nach Kriegsende. Die Kommandanten der polnischen Einheiten waren sich der Situation bewusst und versuchten, ihr entgegenzuwirken, doch die Wirkung dieser Maßnahmen war nicht zufriedenstellend.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2024, XXV(LXXVI), 1(287); 195-221
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Adam Zieliński (4 II 1907, Trzebinia – 25 XI 1993, Londyn) — polski artysta rzeźbiarz i malarz jako żołnierz Armii generała Andersa i po zakończeniu działań wojennych
Tadeusz Adam Zielinski (4 February 1907, Trzebinia – 25 November 1993, London): Polish Sculptor and Painter as the Soldier of General Anders’ Army and After the Completion of the War
Autorzy:
Zybert, Elżbieta Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807125.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tadeusz Adam Zieliński
rzeźbiarz
malarz
żołnierz
2 Korpus Polski
Matka Boska-Zwycięska-Kozielska
Palestyna
Wielka Brytania
sculptor
painter
soldier
2nd Polish Corps
Our Lady of Victory-Kozielska
Palestine
Great Britain
Opis:
Artykuł poświęcony jest porucznikowi Tadeuszowi Adamowi Zielińskiemu (4 II 1907 – 25 XI 1993), polskiemu artyście rzeźbiarzowi i malarzowi, żołnierzowi Armii generała Władysława Andersa. Zaprezentowano jego prace, począwszy od płaskorzeźby Matki Boskiej Zwycięskiej-Kozielskiej, wykonanej w obozie w Kozielsku, gdzie przebywał, prace w Palestynie (w Tyberiadzie: ołtarz-monument dedykowany Matce Boskiej Częstochowskiej-Królowej Korony Polskiej; w Jerozolimie: mozaika w absydzie Bazyliki Agonii; wystrój rzeźbiarski w III i IV stacji Drogi Krzyżowej), prace na emigracji, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii (m.in. Londyn: rzeźba Matki Bożej Światłości; ołtarz w kościele pw. św. Andrzeja Boboli; Birmingham: figura Madonny z Dzieciątkiem; rzeźby eksponowane na wystawach; kaplica-pomnik w Carfin koło Glasgow) oraz w Nazarecie (mozaika w krużganku Bazyliki Zwiastowania)
The paper is dedicated to Lieutenant Tadeusz Adam Zielinski (4 February 1907 – 25 November 1993), Polish artist, sculptor and painter, soldier in general Anders’ Army. A presentation of his work begins with the reliefs of Our Lady of Victory-Kozielska, made in the camp in Kozelsk where he stayed. It follows with the work done in Palestine (in Tiberias: an altar-monument dedicated to Our Lady of Czestochowa-Queen of the Polish Crown; in Jerusalem: mosaics in the apse of the Basilica of the Agony; sculptures in the 3rd and 4th station of the Way of the Cross). Third, it includes his work done in exile, mainly in the UK (London: the statue of Our Lady of Light, the altar in St. Andrew Bobola church; Birmingham: the statue of the Madonna and Child; sculptures exhibited in exhibitions; chapel-monument in Carfin near Glasgow), and Nazareth: mosaic in the portico of the Basilica of Annunciation).
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 29-80
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek dezercji dowódcy oddziału radiotelegraficznego w I Korpusie Polskim w Rosji Zygmunta Włodzimierza Tarły-Mazińskiego
The case of the desertion of the commander of the radiotelegraphy unit of the Polish First Corps in Russia Zygmunt Włodzimierz Tarło-Maziński
Дезертирство командира радиотелеграфного подразделения в Первом польском корпусе в России Зигмунта Влодзимежа Тарло-Мазинского
Autorzy:
Krok, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918382.pdf
Data publikacji:
2019-10-09
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
I Korpus Polski
Zygmunt Włodzimierz Tarło-Maziński
dezercje
Polish First Corps
desertions
Первый польский корпус
Зигмунт Влодзимеж Тарло-Мазинский
дезертирство
Opis:
Włodzimierz Zygmunt Tarło-Maziński był pierwszym dowódcą oddziału radiotelegraficznego I Korpusu Polskiego. Był absolwentem kursów inżynieryjnych w Pawłowskiej Szkole Wojskowej oraz Oficerskiej Szkole Elektrotechnicznej w Piotrogrodzie (1915). Pełnił stanowiska: naczelnika szkoły w oddziałach radiotelegraficznych armii rosyjskiej, wykładowcy elektro- i radiotechniki na oficerskich kursach przy sztabie Frontu Zachodniego oraz dowódcy korpusowego oddziału radiotelegraficznego. W 1917 r. otrzymał funkcję wojskowego inżyniera radiotechnika. W tym okresie wydał podręczniki w języku rosyjskim: Zapiski po radiotelegrafii (1915) i Elementarnaja radiotelegrafija (1917), które zostały wydane później po polsku jako: Elementarna radiotelegrafia i radiotelefonia z pobieżnym kursem elektrotechniki (1917) oraz Zasady radiotelegrafii (1919). Były to pierwsze polskie publikacje dotyczące radiotelegrafii wojskowej. Jesienią 1917 r. wszedł w skład tworzących się w Rosji polskich sił zbrojnych, gdzie w stopniu ppor. został pierwszym dowódcą oddziału radiotelegraficznego i komendantem szkoły radiotelegraficznej przy sztabie I Korpusu Polskiego. Artykuł opisuje kulisy jego niesubordynacji względem rozkazów dowódcy I Korpusu Polskiego na podstawie materiałów archiwalnych Oddzielnej Radiotelegraficznej Grupy oraz Oficerskiego Trybunału Orzekającego.
Włodzimierz Zygmunt Tarło-Maziński was the first commander of the radiotelegraphy unit of the Polish First Corps. He was a graduate of engineering courses at the Pavel Military School and the Officer Electrotechnical School of Electrotechnology in Petersburg (1915). He held the following positions: headmaster of the school in the Russian army’s radiotelegraphy units, lecturer of electrical and radio engineering at officer courses at the Western Front staff, and corps commander of the radiotelegraphy unit. In 1917 he was appointed military radioengineer. At that time he published textbooks in Russian: Records on Radiotelegraphy (1915) and Elementary Radiotelegraphy (1917), which were later published in Polish as Elementary Radiotelegraphy and Radiotelephony with a Brief Course in Electrical Engineering (Elementarna radiotelegrafia i radiotelefonia z pobieżnym kursem elektrotechniki, 1917) and Principles of Radiotelegraphy (Zasady radiotelegrafii, 1919). These were the first Polish publications on military radiotelegraphy. In the autumn of 1917, he became a member of the Polish Armed Forces that were formed in Russia, where as second lieutenant he became the first commander of the radiotelegraphy unit and the commander of the radiotelegraphy school at the Polish First Corps staff. The article provides a behind-the-scenes description of his insubordination to the orders of the commander of the Polish First Corps, basing on the archives of the Independent Radiotelegraphy Group and the Officer’s Adjudication Court.
Влодзимеж Зигмунт Тарло-Мазинский был первым командиром радиотелеграфного подразделения в Первом польском корпусе. Он был выпускником инженерных курсов в Павловской Военной школе и Офицерской электротехнической школе в Петрограде (1915). Он имел следующие должности: начальник училища в радиотелеграфных подразделениях русской армии, преподаватель электро- и радиотехники на офицерских курсах при штабе Западного фронта и командир радиотелеграфного отдела корпуса. В 1917 году он был назначен военным инженером-радиотехником. В период работы на этой должности он опубликовал учебники на русском языке: Записки по радиотелеграфии (1915) и Элементарная радиотелеграфия (1917), которые позднее были изданы на польском языке под следующими названиями: Элементарная радиотелеграфия и радиотелефония с кратким курсом электротехники (1917) и Принципы радиотелеграфии (1919). Это были первые польские публикации по военной радиотелеграфии. Осенью 1917 года он вошел в состав формировавшихся в России польских вооруженных сил, где в звании подпоручика стал первым командиром радиотелеграфного отделения и комендантом радиотелеграфной школы при штабе Первого польского корпуса. Статья освещает закулисье его неповиновения приказам командующего Первым польским корпусом. Материалами для исследования послужили архивы Отдельной радиотелеграфной группы и Офицерского судебного трибунала.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 2 (268); 121-142
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
General Anders and the soldiers of the Second Polish Corps
Autorzy:
Sarner, Harvey.
Współwytwórcy:
Wierzewski, Wojciech A. Recenzja
Siemaszko, Zbigniew S. Recenzja
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Cathedral City, CA : Brunswick Press
Tematy:
Anders, Władysław (1892-1970)
Polskie Siły Zbrojne 2 Korpus Polski dowódca
8 Armia (Wielka Brytania). II Korpus Polski dowódcy
General Anders and the soldiers of the Second Polish Corps recenzja
Biografia
Opis:
Wojciech A. Wierzewski. - Athenaeum. - 2000, [vol.] 4.
Polacy i Żydzi w ujęciu Sarnera / Zbigniew S. Siemaszko. - Zeszyty Historyczne (Paryż). - 2000, z. 131.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Północne powiaty województwa lubelskiego w systemie obronnym Polski w latach 1926-1935
Northern counties of Lublin voivodeship in Poland’s defence system in 1926-1935
Autorzy:
Roguski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564081.pdf
Data publikacji:
2017-09-08
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
korpus Lublin system obronny Wojsko Polskie
corps defense system Lublin Polish Army
Opis:
W prezentowanym artykule autor przedstawia rolę północnych powiatów województwa lubelskiego w systemie obronnym Polski w latach 1926-1935. Powiaty te, nazywane niekiedy Południowym Podlasiem, stanowiły odrębny region pod względem gospodarczym i społecznym (z uwagi na strukturę ekonomiczną, narodowościową, a nawet środowisko geograficzne). Artykuł ukazuje wpływ poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego, otoczenia ekonomicznego oraz demograficznego na funkcjonowanie systemu obronnego w regionie, zwracając uwagę na podział tego obszaru pod względem administracji wojskowej i dyslokację jednostek. Przedstawia także strategiczną rolę terenu pozbawionego istotnych elementów obronnych, a będącego przedpolem Warszawy i najkrótszym prostym szlakiem między Berlinem a Moskwą. Autor wspomina o korzystnej dla obronności strukturze narodowościowej północnej części województwa lubelskiego, ale też o braku wykształconych kadr technicznych.
In the following article, the author presents the role of northern counties of the Lublin voivodeship in the Polish defence system in 1926-1935. These counties, sometimes called South Podlasie, were a separate economic and social region (due to their economic structure, nationality, and even geographical environment). The article shows the impact of particular elements of the natural, economic and demographic environment on functioning the defence system in the region, paying attention to the military administrative division of the area and units distribution. Additionally, it highlights a strategic role of the area devoid of essential defensive elements, and at the same time being the foreground of Warsaw and the shortest straight route between Berlin and Moscow. The author mentions the national structure of the northern counties, which was advantageous for the country's defences, but also states the lack of the educated technical personnel.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2017, 15; 107-123
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies