Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polineuropatia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Zastosowanie metody Tomatisa 197–218 w terapii dziecka z zespołem Guillaina-Barrégo
    The Use of the Tomatis Method in Therapy of a Child with Guillain–Barré Syndrome
    Autorzy:
    Bury-Kamińska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1931424.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    polineuropatia obwodowa
    trening słuchowy
    metody terapeutyczne
    peripheral polyneuropathy
    auditory training
    therapeutic methods
    Opis:
    Wstęp: Metoda Tomatisa, zwana inaczej stymulacją audiopsycholingwistyczną, jest metodą terapeutyczną, która opiera się na treningu układu słuchowego, mającym na celu rozwinięcie umiejętności czynnego słuchania (Tomatis 1995), co przekłada się na lepsze przetwarzanie słuchowe. Cel: Głównym założeniem artykułu jest pokazanie efektywności metody Tomatisa na przykładzie studium przypadku sześcioletniego chłopca ze zdiagnozowanym zespołem Guillaina-Barrégo. Materiał i metoda: Przedstawiono charakterystykę kliniczną pacjenta, oddziaływania terapeutyczne oraz dokonano próby oceny skuteczności stymulacji audiopsycholingwistycznej w połączeniu z innymi metodami psychopedagogicznymi. Zgromadzono dokumentację medyczną, integracji sensorycznej, logopedyczną, audiologiczną, psychologiczną sięgającą początków diagnozy zespołu Guillaina-Barrégo oraz dokonano przeglądu literatury dotyczącej wymienionego zespołu. Wyniki: Test uwagi słuchowej przeprowadzony po trzecim etapie treningu pokazał lepszą percepcję i mniejszą nadwrażliwość słuchową w porównaniu do etapu pierwszego. Konkluzje: W efekcie terapii metodą Tomatisa połączoną z oddziaływaniami terapeutycznymi odnotowano progres w przetwarzaniu słuchowym, realizacji fonemów, koncentracji uwagi, funkcjonowaniu układu przedsionkowego i proprioceptywnego.
    Introduction: The Tomatis Method, also known as audio-psycho-phonological stimulation, is a therapeutic method based on auditory system training aimed at developing the skill of active listening (Tomatis 1995), which translates into better auditory processing. Aim: The main aim of the article is presenting the effectiveness of the Tomatis Method based on a case study of a six-year-old boy diagnosed with Guillain–Barré syndrome. Material and method: The article presents patient’s clinical characteristics, therapeutic activities, and an attempt to assess the effectiveness of audio-psycho-phonological stimulation in a combination with other psychoeducational methods. Medical, sensory integration, speech therapy, audiological, and psychological documentation, dating back to the early stages of the diagnosis of Guillain–Barré syndrome, was collected. The article also reviews the literature concerning the mentioned syndrome. Results: The auditory attention test conducted at the third stage of training showed better perception and smaller auditory hypersensitivity in comparison to the first stage. Conclusions: As a result of the therapy involving the Tomatis Method combined with therapeutic activities, a progress in auditory processing, production of phonemes, concentration, and the functioning of vestibular and proprioceptive systems was recorded.
    Źródło:
    Logopedia; 2020, 49, 1; 197-218
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna u dzieci
    Childhood chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy
    Autorzy:
    Łukawska, Małgorzata
    Potulska-Chromik, Anna
    Kostera-Pruszczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057233.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
    Tematy:
    przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna
    choroba Charcot-Marie-Tooth
    IVIg
    zespół Guillain-Barré
    chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy
    Charcot-Marie-Tooth disease
    intravenous immunoglobulin
    Guillain-Barré syndrome
    Opis:
    Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (Chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy, CIDP) jest rzadką chorobą o podłożu autoimmunologicznym charakteryzującą się postępującym niedowładem i/lub zaburzeniami czucia oraz hipo- lub arefleksją. Dziecięca postać CIDP najczęściej rozwija się w ciągu 8 tygodni, ale u 20% choroba ma początek podostry (4–8 tygodni), a u pozostałych ostry (< 4 tygodni). Czasami pierwsze objawy poprzedzone są infekcją układu oddechowego bądź pokarmowego. Typowy obraz kliniczny to postępujący, symetryczny niedowład mięśni proksymalnych i dystalnych kończyn dolnych prowadzący do zaburzeń chodu i upadków. CIDP u dzieci przeważnie ma przebieg rzutowo-remisyjny. Kryteria rozpoznania obejmują również zmiany o charakterze demielinizacji stwierdzane w elektroneurografii (ENG) oraz badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, które wykazuje rozszczepienie białkowo-komórkowe. Biopsja nerwu łydkowego nie jest już zalecana w rutynowej diagnostyce. CIDP należy różnicować przede wszystkim z zespołem Guillain’a-Barrego (Guillain-Barré syndrome, GBS), dziedzicznymi czuciowo-ruchowymi polineuropatiami, szczególnie chorobą Charcot-Marie-Tooth (CMT), oraz poliradikulopatią w przebiegu boreliozy. Leczeniem pierwszego rzutu są dożylne wlewy immunoglobulin (intravenous immunoglobulin, IVIg) oraz glikokortykosteroidy (GKS), po których u większości pacjentów występuje dość szybka poprawa stanu klinicznego. W drugim rzucie można zastosować leczenie skojarzone IVIg z GKS, plazmaferezę, a także dołączyć leki immunosupresyjne, przeważnie azatioprynę. CIDP u dzieci ma dobre rokowanie, najczęściej występuje remisja, całkowita bądź z minimalnymi objawami ubytkowymi.
    Chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy (CIDP) is a rare autoimmune disease characterised by progressive weakness and/or sensory symptoms and hipo- or areflexia. The disease develops insidiously (> 8 weeks) in most cases but 20% has a subacute onset (4–8 weeks) and 20% an acute onset (< 4 weeks). Sometimes first symptoms are preceded by a respiratory tract infection or gastroenteritis. The typical clinical presentation is a progressive symmetrical weakness of proximal and distal muscles of lower limbs leading to gait disturbance and falls. Childhood CIDP in most cases has a relapsing- remitting course. Diagnostic criteria include also demyelinating changes in nerves in the nerve conduction study (NCV) and elevated protein levels without pleocytosis in cerebrospinal fluid. The sural biopsy is no longer recommended in a routine diagnosis. Differential diagnosis includes Guillain-Barré syndrome (GBS), hereditary sensorimotor polyneuropathies, especially Charcot-Marie-Tooth disease (CMT), and polyradiculopathy as a presenting symptom of boreliosis. The first-line treatment is intravenous immunoglobulin (IVIg) and corticosteroids, both of which improve patients’ symptoms quite quickly. The second- line treatment includes IVIg together with corticosteroids, plasma exchange and an immunosuppressive drug, most commonly azathioprine. The childhood CIDP has a good prognosis with a remission or minimal deficits in most cases.
    Źródło:
    Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 53; 39-46
    1230-3690
    2451-1897
    Pojawia się w:
    Neurologia Dziecięca
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powikłania neurologiczne współistniejące z niewydolnością nerek
    Neurological complications coexisting with renal failure
    Autorzy:
    Łukasik, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058117.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    dialytic dementia
    dialytic disequilibrium syndrome
    encefalopatia mocznicowa
    polineuropatia mocznicowa
    renal failure
    restless legs syndrome
    uraemic encephalopathy
    uraemic polyneuropathy
    niewydolność nerek
    otępienie dializacyjne
    zespół nierównowagi dializacyjnej
    zespół niespokojnych nóg
    Opis:
    Neurological complications both due to uraemia or its management are related to the central and peripheral nervous system and muscle tissue and are the reason for increased mortality in patients with renal failure. There is the high risk of the uraemic encephalopathy, hypertensive encephalopathy, cerebrovascular diseases, and dementia in the subjects with renal failure. In the group of uraemic patients the mononeuropathies and polyneuropathies are rather common and the pathology of kidney may results in the restless legs syndrome. Despite continuous therapeutic advances many complications like uraemic encephalopathy, atherosclerosis, neuropathies and myopathy fail to fully respond to the routine treatment. Moreover, the dialytic therapy even induce new complications like dialysis dementia, intracranial haemorrhages, dialytic disequilibrium syndrome, Wernicke’s encephalopathy and osmotic myelinolysis. The use of immunosuppressive drugs in renal disease and after renal transplantation can cause opportunistic infections, the proliferative disorders within central nervous system or posterior reversible encephalopathy syndrome. In order to decrease the mortality and improve the quality of life in patients with renal failure, both nephrologists and neurologists should be familiar with neurological complications of uraemia and should collaborate. The disorders resulting in renal failure (connective tissue diseases, diabetes) may be directly related to the neurological complications.
    Powikłania neurologiczne w przebiegu niewydolności nerek, zarówno te spowodowane mocznicą, jak i wynikające z jej leczenia, dotyczą ośrodkowego oraz obwodowego układu nerwowego, jak również tkanki mięśniowej i stanowią przyczynę zwiększonej śmiertelności u chorych z niewydolnością nerek. Pacjenci z niewydolnością nerek są szczególnie narażeni na rozwój encefalopatii mocznicowej, encefalopatii nadciśnieniowej, chorób naczyniowych ośrodkowego układu nerwowego bądź zespołów otępiennych. W tej grupie chorych częściej niż w populacji ogólnej rozwijają się mono- i polineuropatie, a choroby nerek należą do częstszych przyczyn zespołu niespokojnych nóg. Pomimo ciągłego postępu terapeutycznego wciąż nie ma skutecznego leczenia wielu tych powikłań, m.in. encefalopatii mocznicowej, miażdżycy, neuropatii czy miopatii. Co więcej, wprowadzenie dializoterapii rozszerzyło spektrum komplikacji o otępienie dializacyjne, krwawienia śródczaszkowe, zespół nierównowagi dializacyjnej, encefalopatię Wernickego i osmotyczną mielinolizę. Leczenie immunosupresyjne stosowane zarówno w chorobach nerek, jak i u chorych po przeszczepie nerki przyczyniło się do rozwoju oportunistycznych infekcji i nowotworzenia w ośrodkowym układzie nerwowym, ponadto niekiedy powikłane jest rozwojem odwracalnej tylnej leukoencefalopatii. Znajomość tych powikłań oraz ścisła współpraca między nefrologami i neurologami mogą przyczynić się do zmniejszenia śmiertelności i poprawy jakości życia chorych z niewydolnością nerek. Należy przy tym pamiętać, że także patologie, które prowadzą do niewydolności nerek (szczególnie choroby układowe tkanki łącznej czy cukrzyca), powodują uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, a określenie rzeczywistej przyczyny bywa niemożliwe.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 1; 42-50
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie przewlekłej zapalnej polineuropatii demielinizacyjnej u dzieci
    Treatment of childhood chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy
    Autorzy:
    Łukawska, Małgorzata
    Potulska-Chromik, Anna
    Sendrowski, Krzysztof
    Olchowik, Beata
    Kostera-Pruszczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057261.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
    Tematy:
    przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna
    IVIg
    glikokortykosteroidy
    chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy
    intravenous immunoglobulin
    corticosteroids
    Opis:
    W poniższej pracy przedstawiono opis przypadku 4-letniej dziewczynki chorującej na przewlekłą zapalną polineuropatię demielinizacyjną (Chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy, CIDP) o ciężkim, nawrotowym przebiegu wymagającej wieloletniej politerapii skojarzonej. CIDP jest neuropatią autoimmunologiczną charakteryzująca się wieloogniskową demielinizacją włókien ruchowych i czuciowych. Objawy rozwijają się najczęściej w ciągu >8 tygodni. Na obraz kliniczny składają się niedowład mięśni ksobnych i odsiebnych kończyn i/lub zaburzenia czucia oraz hipo-/arefleksja. Lekami pierwszego rzutu u dzieci są dożylne wlewy immunoglobulin (intravenous immunoglobulin, IVIg). W razie ciężkiego przebiegu i braku długotrwałej poprawy należy dołączyć glikokortykosteroidy, a następnie jeden z leków immunosupresyjnych. Rokowanie w CIDP u dzieci jest szczególnie dobre, z remisją lub minimalnymi objawami ubytkowymi u prawie wszystkich pacjentów, jednak czas potrzebny do długotrwałej poprawy bywa zróżnicowany.
    In this report we present a case of a 4-year-old girl suffering from chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy (CIDP) with a severe recurrent course requiring long-term combined polytherapy. CIDP is an autoimmune neuropathy characterised by a multifocal demyelination of motor and sensory fibers. Symptoms develop during >8 weeks in most cases. The clinical presentation is weakness of proximal and distal muscles of limbs and/or sensory symptoms and hipo-/ areflexia. First line treatment in childhood CIDP is intravenous immunoglobulin (IVIg). In case of a severe course and lack of long-term improvement, corticosteroids should be added, followed by one of the immunosuppressive drugs. CIDP in children has a good prognosis with a remission or minimal deficits in almost all cases, although the time needed for a long- -term improvement may be varied.
    Źródło:
    Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 53; 71-74
    1230-3690
    2451-1897
    Pojawia się w:
    Neurologia Dziecięca
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Guillain-Barre syndrome as a paraneoplastic syndrome in a 17-year- old boy
    Zespół Guillain-Barre jako zespół paranowotworowy u 17-letniego chłopca
    Autorzy:
    Dryżałowski, Paweł
    Sołowiej, Elżbieta
    Okruciński, Damian
    Jóźwiak, Sergiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1836001.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
    Tematy:
    Guillain-Barre syndrome
    hodgkin lymphoma
    paraneoplastic syndrome
    polyneuropathy
    demyelination
    Zespół Guillain-Barre
    chłoniak hodgkina
    zespół paranowotworowy
    polineuropatia
    demielinizacja
    Opis:
    Guillain-Barre syndrome (GBS) is an acute inflammatory polyneuropathy, characterised by progressive, symmetrical muscle weakness and sensory disorder due to autoimmunologic myelin nerve sheats and/or peripheral nerves axonal damage. The course of the disease in children is usually milder than in adults. The most common variant of GBS is acute inflammatory demyelinating polyneuropathy (AIDP). GBS is a rare disorder with morbidity rate of 0,5-1,5/100 000/ year, more often seen in males. The course of disease in children is usually milder than in adults. Early diagnosis and proper treatment enables complete recovery in 80% of cases, while approximately 10% of patients suffer from symptoms recurrence, mainly after infection. Almost 2/3 of GBS cases are preceded by upper respiratory or gastrointestinal infection. The emergence of antibodies in various mechanisms, which cross react with nerve sheats or axon antigens (through a phenomenon known as molecular mimicry), leads to development of the syndrome. Known triggers inducing GBS include viral and bacterial infections, injuries, surgery, bone marrow transplantation and rarely childhood vaccinations. In still rarer cases, GBS may develop in the course of paraneoplastic syndrome (PNS), and be the first symptom of an underlying neoplastic process.
    Zespół Guillain-Barre (GBS) jest ostrą zapalną polineuropatią, charakteryzującą się postępującym, symetrycznym osłabieniem mięśni i zaburzeniami czuciowymi, wynikającymi z autoimmunologicznego uszkodzenia osłonek mielinowych nerwów i/lub uszkodzenia aksonalnego nerwów obwodowych. Najczęstszym rodzajem GBS jest ostra zapalna polineuropatia demielinizacyjna (AIDP). GBS to rzadkie schorzenie o współczynniku zachorowalności 0,5– 1,5 / 100 000 / rok, częściej obserwowane u mężczyzn. Przebieg choroby u dzieci jest zwykle łagodniejszy niż u dorosłych. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie umożliwiają całkowite wyleczenie w 80% przypadków. Około 10% pacjentów cierpi na nawrót objawów, głównie po zakażeniu. Wielu pacjentów skarży się na przetrwałe zmęczenie. Niewydolność oddechową obserwuje się u 10–20%, a zgon występuje w 3–5% wszystkich przypadków. Prawie 2/3 przypadków GBS poprzedzone jest infekcją górnych dróg oddechowych lub przewodu pokarmowego. Pojawienie się w różnych mechanizmach przeciwciał, które reagują krzyżowo z osłonkami nerwów lub antygenami aksonów (poprzez zjawisko zwane mimikrą molekularną), prowadzi do rozwoju zespołu. Pośród czynników wywołujących GBS, wymienić można te związane ze szczepieniami, urazami lub przeszczepem szpiku kostnego. GBS może być także zespołem paraneoplastycznym (PNS), często obserwowanym jako jako pierwszy objaw procesu nowotworowego.
    Źródło:
    Neurologia Dziecięca; 2020, 29, 58; 86-88
    1230-3690
    2451-1897
    Pojawia się w:
    Neurologia Dziecięca
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flaccid paraplegia of organophosphate-induced delayed polyneuropathy leading to early spastic paraplegia. Case report
    Porażenie poprzeczne wiotkie lub wywołana organofosforanem opóźniona polineuropatia prowadząca do wczesnego porażenia poprzecznego spastycznego. Opis przypadku
    Autorzy:
    Mahale, Rohan
    Mehta, Anish
    Shankar, Abhinandan K.
    Buddaraju, Kiran
    Srinivasa, Rangasetty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030375.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    flaccid
    organofosforany
    organophosphate
    paraplegia
    poisoning
    polineuropatia
    polyneuropathy
    porażenie poprzeczne
    spastic
    spastyczne
    wiotkie
    zatrucie
    Opis:
    Organophosphate insecticides have been widely used for pest control. They have been readily used as a suicidal agent in developing countries. This paper reports the case of a middle aged male patient with acute organophosphate compound poisoning who in turn had acute cholinergic crisis and was put on ventilator. Within one week, he developed flaccid areflexic paraplegia with preserved sensation. Two weeks later, he had spasticity in both lower limbs with hyperreflexia. The reported case demonstrates the myelopathic presentation of organophosphate-induced delayed polyneuropathy.
    Instektycydy fosforoorganiczne znajdują zastosowanie na całym świecie jako środki zwalczania szkodników. Z uwagi na ich łatwą dostępność często sięgają po nie samobójcy, szczególnie w krajach rozwijających się. W niniejszej publikacji przedstawiono przypadek mężczyzny w średnim wieku, u którego wskutek ostrego zatrucia związkami organofosforanowymi doszło do przełomu cholinergicznego – pacjenta trzeba było podłączyć do respiratora. W ciągu tygodnia nastąpiło porażenie poprzeczne wiotkie kończyn dolnych z arefleksją, jednak z zachowaniem czucia. Dwa tygodnie później w obu kończynach wystąpiła spastyczność z nadwrażliwością odruchową. Omawiany w niniejszej pracy przypadek stanowi opis mielopatii w związku z opóźnioną polineuropatią wywołaną organofosforanem.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 2; 96-98
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnosis and Management of Neuropathic Pain: Review of Literature and Recommendations of the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society – Part Two
    Rozpoznanie i leczenie bólu neuropatycznego: przegląd piśmiennictwa i zalecenia Polskiego Towarzystwa Badania Bólu i Towarzystwa Neurologicznego - część druga
    Autorzy:
    Szczudlik, Andrzej
    Dobrogowski, Jan
    Wordliczek, Jerzy
    Stępień, Adam
    Krajnik, Małgorzata
    Leppert, Wojciech
    Woroń, Jarosław
    Przeklasa-Muszyńska, Anna
    Kocot-Kępska, Magdalena
    Zajączkowska, Renata
    Janecki, Marcin
    Adamczyk, Anna
    Malec-Milewska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/766773.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
    Tematy:
    Bolesna polineuropatia cukrzycowa
    Ból neuropatyczny
    Ból neuropatyczny u chorych na nowotwór
    Ból neuropatyczny w przebiegu infekcji wirusem HIV
    Ból ośrodkowy
    Bóle po amputacji
    Central pain
    Complex regional pain syndrome
    Neuralgia popółpaścowa
    Neuralgia trójdzielna
    Neuropathic pain
    Neuropathic pain in patients with cancer
    Neuropathic pain in the course of HIV infection
    Pain after amputation
    Painful diabetic polyneuropathy
    Persistent post-operative and post-traumatic pain
    Postherpetic neuralgia
    Przetrwały ból pooperacyjny i pourazowy
    Trigeminal neuralgia
    Zespół wieloobjawowego bólu miejscowego
    Opis:
    Neuropathic pain may be caused by a variety of damages or diseases of both the peripheral and central nervous system. The most common and best known syndromes of peripheral neuropathic pain are painful diabetic neuropathy, trigeminal neuralgia and postherpetic neuralgia, persistent post-operative and post-traumatic pain, complex regional pain syndrome, cancer-related neuropathic pain, HIV-related neuropathic pain and pain after amputation. The much less common central pain is primarily central post-stroke pain, post-traumatic pain in spinal cord, central pain in Parkinson's disease, in other neurodegenerative diseases, in syringomyelia and multiple sclerosis. A multidisciplinary team of Polish experts, commissioned by the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society, has reviewed the literature on various types of neuropathic pain, with special focus on the so far published international recommendations, and has formulated recommendations on their diagnosis and treatment, in accordance with the principles of evidence-based medicine (EBM). The number of randomised studies on the efficacy of various medicines and medical procedures in many neuropathic pain syndromes is small, which makes the strength of published recommendations poor.
    Ból neuropatyczny może być wywołany różnymi uszkodzeniami lub chorobami, zarówno obwodowego, jak i ośrodkowego układu nerwowego. Do najczęstszych i najlepiej poznanych zespołów obwodowego neuropatycznego zalicza się bolesną neuropatię cukrzycową, neuralgię trójdzielną i popołpaścowa, przetrwały ból pooperacyjny i pourazowy, zespół wieloobjawowego bólu miejscowego, neuropatyczny ból nowotworowy i w przebiegu infekcji wirusem HIV, a także bóle po amputacji. Znacznie rzadszy ból ośrodkowy to przede wszystkim ośrodkowy ból poudarowy, pourazowy ból rdzeniowy, ośrodkowy ból w chorobie Parkinsona, w innych chorobach neurozwyrodnieniowych, w jamistości rdzenia i w stwardnieniu rozsianym. Wielodyscyplinarny zespół polskich ekspertów, powołany przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu, oraz Polskie Towarzystwo Neurologiczne dokonał przeglądu piśmiennictwa na temat różnych rodzajów bólu neuropatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem opublikowanych dotychczas międzynarodowych zaleceń i sformułował zalecenia dotyczące ich rozpoznawania i leczenia, zgodne z zasadami medycyny opartej na faktach (EBM). Liczba randomizowanych badań na temat skuteczności różnych leków i innych procedur medycznych w wielu zespołach bólu neuropatycznego jest niewielka, co powoduje, że siła publikowanych zaleceń jest słaba.
    Źródło:
    Ból; 2014, 15, 3; 5-18
    1640-324X
    Pojawia się w:
    Ból
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charcot arthropathy in ultrasound examination – a case report
    Artropatia Charcota w obrazie ultrasonograficznym – opis przypadku
    Autorzy:
    Płaza, Mateusz
    Nowakowska-Płaza, Anna
    Walentowska-Janowicz, Marta
    Chojnowski, Marek
    Sudoł-Szopińska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052474.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cukrzyca
    osteoartropatia neurogenna
    polineuropatia
    ultrasonografia
    artropatia charcota
    neurogenic osteoarthropathy
    Opis:
    This article presents a patient with a long history of type 1 diabetes mellitus complicated with neuropathy and Charcot disease. The most common cause of neuropathic osteoarthropathy, called Charcot osteoarthropathy, is poorly controlled diabetes. The clinical picture is characterized by considerable edema, redness and increased skin temperature with relatively slight pain due to injury to nerve fibers responsible for pain sensation. The differential diagnosis should include bacterial or autoimmune arthritis, arthritis associated with gout as well as venous thrombosis and injury. The contribution of a local inflammatory reaction and abnormal bone turnover with excessive osteoclast activity might play a role in the etiopathogenesis of this disease. As a result, osseous and articular destruction progresses rapidly leading to irreversible deformity of the foot. Avoiding weight-bearing and resting the foot in a specially selected plaster cast is the most important part of treatment. Patients with the aforementioned complaints are referred to radiologists for imaging examinations. An ultrasonographer should pay attention to changes typical of Charcot arthropathy, such as: inflammatory and destructive changes in joints of the foot, uneven contour of bones with thickening and periosteal hyperemia as well as soft tissue swelling.
    Przedstawiamy opis przypadku pacjenta chorującego od wielu lat na cukrzycę typu 1 powikłaną neuropatią i artropatią Charcota. Najczęstszą przyczyną osteoartropatii neurogennej, zwanej osteoartropatią Charcota, jest źle wyrównana cukrzyca. W obrazie klinicznym zwraca uwagę znaczny obrzęk, zaczerwienienie oraz wzmożone ucieplenie stopy przy stosunkowo niewielkich dolegliwościach bólowych na skutek uszkodzenia włókien nerwowych przewodzących czucie bólu. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zapalenie stawów o etiologii bakteryjnej, dnawej, autoimmunologicznej oraz zakrzepicę żylną i uraz. W etiopatogenezie choroby rozważa się udział miejscowej reakcji zapalnej i nieprawidłowy obrót kostny z nadmierną aktywacją osteoklastów. W efekcie dochodzi do szybko postępującej destrukcji struktur kostnych i stawowych oraz nieodwracalnych deformacji stopy. W leczeniu najważniejsze jest odciążenie stopy we wczesnej fazie choroby w specjalnie dobranym opatrunku gipsowym. Pacjenci z opisanymi wyżej dolegliwościami kierowani są na badania obrazowe. Ultrasonografista powinien zwracać uwagę na zmiany typowe dla artropatii Charcota, tj. zapalno-destrukcyjne w stawach stóp, a także nierówny zarys kości z obecnością pogrubienia i przekrwienia okostnej oraz obrzęk tkanek miękkich.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 65; 210-215
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies