Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pojednanie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Jakub w Betel: od hieros logos po próbę pojednania (Rdz 28,10-22)
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623376.pdf
Data publikacji:
2015-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jakub
Księga Rodzaju
pojednanie
Opis:
La pericope di Gen 28,10-22 viene considerata qui co me l’efetto di un processo redazionale cominciato da una tradizione cultuale (hieros logos) kanaanea. Durante una redazione delle tradizioni meridionali collegate con Jacobe, questa etiologiadiun luogo santo e stata inserita nell’insieme di tradzione jahvista. Ił secondo importante sviluppo aveva luogo nel periodo postesilico, quando, dopo anni di concorenza tra Betel e Gerusalemme, questo posto e tradizioni etnico-religiose eon esso collegate banno cominciato a far parte di una storia patciareale precedente riguardo alla tradizione di Esodo. Ancora nel Os 12 si puo vedere una breccia tra entrambe Ie tradizoni riguardanti gli albori diuna nazione. Nel pocesso di redazione del Pentateuco queste divergenze sono state cancellate creando di Betel un posto di iconciliazione re ligiosa tra Ie due visioni concorente. Betel in questo cambiamento e diventato un punto di svolta, dove Jacobe entra nella linea dei pattiarchi i aquista le promesse di partecipare nelle promesse di Abramo.
Źródło:
Verbum Vitae; 2009, 16; 17-51
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamizm sakramentów uzdrowienia w służbie budowania wspólnoty Kościoła
Dynamism of the Sacraments of Healing in the Service of the Church Community Building
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502668.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Kościół
wspólnota
sakrament
pokuta i pojednanie
namaszczenie chorych
Opis:
Pastors of the Church in Poland – inspired by the prophetic vision of the Blessed John Paul – made at the beginning of the third millennium, the completion of the task of the Church that was home for their children. This is the keynote of the three-year National Pastoral Programme at the beginning of the second decade of the twenty-first century. In building a community of the Church’s fundamental role of the sacraments. Of all the sacraments of the Church meet the important role of the so-called sacraments of healing, which is the sacrament of penance and reconciliation and the sacrament of anointing of the sick. They constitute an essential component of ecclesial identity. These are the sacraments in a special way responsible for designing and building the community of the Church. The publication shows that the penance and the anointing are clearly the ecclesial character. Therefore, the Christian faithful fulfillment of all obligations arising from the sacrament of penance and anointing of the leaven of the Gospel is, that makes the Church made present in a community of unity, love and peace. Through fidelity to his vocation and witness of life man reconciled to God in the Sacrament of Penance and the Sacrament of the Anointing of the adoption of strengthened contributes to the growth of the whole Church and to His holiness. Everything, therefore, what is important in the life of the Church and what gives it the true dimension and meaning, you can find in the sacrament of penance and anointing.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2013, 22; 95-108
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudne pojednanie w Rwandzie. Refleksje wokół świadectwa ks. Janviera Gasore’a SAC
Difficult reconciliation in Rwanda. Reflections around the testimony of Janvier Gasore SAC
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047423.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rwanda
genocide
Gacaca
reconciliation
Janvier Gasore
ludobójstwo
pojednanie
Opis:
Rwanda kojarzona jest z tragedią ludobójstwa w 1994 roku, jednak ostatnio staje się przykładem odbudowy kraju i rozwoju gospodarki. W kontekście przebaczenia i pojednania kraj ciągle jest na drodze do pełnego pojednania. Ksiądz Janvier Gasore SAC, opisuje swoją historię przebaczenia i pojednania, jak zmierzył się trudną rzeczywistością swojej wioski, gdzie zginęła prawie cała jego rodzina, oraz jak niósł pomoc więźniom z Gikondo. Pojednanie w życiu księdza Janviera Gasore SAC, dokonuje się w konkretnych sytuacjach życiowych podczas spotkania z ofiarami i oprawcami. Metodą na udane pojednanie jest zastosowanie przebaczenia i zaniechania odwetu, proponowane przez Kosciół katolicki. W ten sposób zatrzymuje się dalszą eskalację zła i zaczyna się inaczej patrzeć na drugiego człowieka, który jeszcze niedawno był moim wrogiem. Istotnym novum świadectwa księdza Janviera Gasore jest fakt, że Gacaca- ludowe trubunały które osądzaly winnych ludobójstwa istniały wcześniej niż w 2001 roku. Powstanie pierwszych Gacacy było z błogosławienstwem Kościoła katolickiego, przy dużej rezerwie władz państwowych. Dopiero po 2001 roku władze państwowe przejmują ten pomysł na uporanie się z koniecznością powszechnego osądzenia winnych ludobójstwa. Nigdzie wcześniej w literaturze przedmiotu nie można było znaleźć wzmianki o istnieniu Gacacy przez 2001 rokiem. Innym ważnym elementem świadectwa jest wspomnienie o męczennikach spośród ludzi Kościoła. Obecnie częściej podkreśla się marginalny udział księży w ludobójstwie, pomijając meczeńśtwo 250 duchownych Koscioła katolickiego. Najczęściej ginęli w obronie niewinnych ludzi.
Rwanda is associated with the tragedy of genocide in 1994, but recently it has become an example of the reconstruction of the country and the development of the economy. In the context of forgiveness and reconciliation, the country is still on the path to full reconciliation. Father Janvier Gasore SAC describes his story of forgiveness and reconciliation, how he faced the difficult reality of his village, where almost all of his family died, and how he helped the prisoners from Gikondo. Reconciliation in the life of Father Janvier Gasore SAC takes place in specific life situations during a meeting with victims and torturers. The method for successful reconciliation is the application of forgiveness and abandonment of retaliation, proposed by the Catholic Church. In this way, the further escalation of evil stops and begins to look differently at the other man who until recently was my enemy. An important novelty of Janvier Gasore’s testimony is the fact that Gacaca - popular tribunals that judged the guilty of genocide existed earlier than in 2001. The rise of the first Gacacas was with the blessing of the Catholic Church, with a large reserve of state authorities. It is only after 2001 that the state authorities take over this idea to deal with the necessity of mass perpetration of those who are guilty of genocide. Nowhere in the literature on the subject could one find information concerning the existence of Gacaca by 2001. Another important element of the testimony is the memory of martyrs among the people of the Church. At present, the marginal participation of priests in genocide is more often emphasized, ignoring the martyrdom of 250 clergy of the Catholic Church.  Most often they died in defense of innocent people.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 243-252
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie Boże a Duch nawrócenia i pokuty w XXI wieku
Gods mercy and the Spirit of conversion and repentance in the 21 st century
Autorzy:
Draguła, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592153.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
mercy
reconciliation
salvation
evil
miłosierdzie
pojednanie
zbawienie
zło
Opis:
W teologiczno-publicystycznej debacie podnoszony jest zarzut niebezpieczeństwa fałszywego rozumienia miłosierdzia, które rozumiane jest jako pobłażliwość. Mówi się nawet o „miłosierdziu bez Boga”, które zwalnia od wszelkiej odpowiedzialności, a nawet znosi różnicę między dobrem a złem. Miłosierdzie bywa przeciwstawiane sprawiedliwości. W poprawnym rozumieniu teologicznym jednak miłosierdzie nie jest przeciwieństwem sprawiedliwości, ale jej doskonałym wypełnieniem. Przeciwieństwem miłosierdzia jest odwet i zemsta, które wykraczają poza sprawiedliwość. Widać to w przypowieści o synu marnotrawnym oraz o robotnikach w winnicy. Współcześnie pojawia się także druga tendencja, jaką jest negacja miłosierdzia, co wynika z utraty poczucia zła osobowego. Nie ma jednak zbawienia od zła bez wcześniejszego uznania zła. Miłosierdzie Boga jest jedyną odpowiedzią na zło, a Kościół jest wspólnotą, która to miłosierdzie głosi. Dlatego głoszenie miłosierdzia winno być uprzednie wobec wezwania do nawrócenia
The message of God’s mercy has become the central theological idea of Pope Francis’ pontifi cate. It is received in very diverse ways. Some Catholic theologians and columnists have expressed concern that mercy may be misunderstood and confused with a lack of response to sin. Theological diffi culty still concerns the relationship between mercy and justice. The theological thought of recent popes, however, shows that this confl ict is ostensible and justice and mercy are manifestations of the same love of God. Referring to repentance and conversion, it must be said that it is mercy that provokes conversion, and – contrary to some suggestions – not the other way round as if mercy was conditioned by conversion. The problem with the proclamation of mercy today is the decline of the sense of evil, and as a consequence – of the need of salvation from evil. Thus, the call to repentance and conversion makes sense only if the sense of sin has already been present in the listener. Therefore contemporary preaching must return to soteriology, which proclaims God’s forgiveness.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 2; 33-44
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawrócenie jako warunek pojednania z Bogiem
Conversion as a Condition for Reconciliation with God
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685912.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nawrócenie
pojednanie
grzech
Bóg
conversion
reconciliation
sin
God
Opis:
Niniejszy artykuł wyrasta z narracji zawartej w posynodalnej adhortacji apostolskiej Reconcilatio et paenitentia św. Jana Pawła II, który zdecydowanie przestrzegał chrześcijan przed utratą poczucia grzechu. Praca składa się z trzech proporcjonalnych części. W części pierwszej zostaną zaprezentowane wiodące przyczyny utraty poczucia grzechu we współczesnym świecie oraz strategia katechetyczna, która nawołuje do odróżnienie grzesznika od jego grzechu i jego przewinienia, aby osiągnąć prawdziwe pojednanie. W części drugiej zostanie podjęta próba uzasadnienia konieczności zwalczania wykroczeń moralnych, mogących pochodzić zarówno ze zwyczajnego zaniedbywania albo być skutkiem zobojętnienia duchowego. Zostanie wyjaśnione, że grzech to wyraźne zaburzenie przez wolny i świadomy czyn człowieka obiektywnego porządku Bożego istniejącego w świecie, oraz podkreślony fakt, że wciąż istnieje proces kuszenia do grzechu przez znaczące siły zła, a ten osłabia zdolność do nawrócenia. Zostanie także opisany pięciostopniowy proces pogrążania się w rzeczywistości grzechu. W części trzeciej zostanie wyjaśnione, dlaczego nawrócenie osobiste człowieka jest koniecznym elementem przebaczenia. Chociaż do prawdziwego przebaczenia win i krzywd może uzdolnić tylko Bóg, udzielający człowiekowi swej łaski, to jednak przebaczenie jest konieczne jako warunek prawidłowego rozwoju i dojrzewania osoby ludzkiej. Artykuł zakończą informacje, że bez nawrócenia i umiejętności przebaczenia nie ma prawdziwej wspólnoty międzyludzkiej, tym bardziej wspólnoty chrześcijańskiej.
This article stems from the narrative contained in the Post-Synodal Apostolic Exhortation Reconcilatio et paenitentia of Saint John Paul II, who strongly warned Christians against losing their sense of sin. The work consists of three parts. The first one presents the main causes of the loss of the sense of sin in the modern world, and a catechetical strategy that calls for making a distinction between sinners and their sins and misconduct in order to attain true reconciliation. In the second part, an attempt will be made to justify the need to combat moral misconduct, which may result either from mere negligence or spiritual indifference. The author explains that sin is an obvious disturbance of the objective order of God, caused by a free and conscious act of man, that exists in the world. Also, it will be highlighted that there still exists a process of temptation to sin by the significant forces of evil; this process weakens the ability to be converted. Moreover, the five-stage process of sinfulness is described. The third part will explain why man’s personal conversion is a necessary element of forgiveness. Although only God can truly forgive guilt and wrongdoing by giving man His grace, still forgiveness is necessary as a prerequisite for the proper development and maturation of the human person. The article ends with a reflection that without conversion and the ability to forgive there is no true human community, much less a Christian community.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 65-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reconciliation Needs Remembrance: The German-Polish Case
Pojednanie wymaga pamięci: przypadek niemiecko-polski
Autorzy:
Franzenburg, Geert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035040.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pamięć
pojednanie
dialog
ekumeniczny
remembrance
reconciliation
dialogue
ecumenical
Opis:
Artykuł podkreśla zależności między pojednaniem i pamięcią poprzez ocenę, z ekumenicznie zorientowanej perspektywy luterańskiej, przykładów dyskursów niemiecko-polskich w XX wieku, dotyczących aspektów wewnątrzosobowych, międzyosobowych, wewnątrzkulturowych, międzykulturowych i transkulturowych. Opierając się na badaniach nad pamięcią, pojednaniem oraz na parnerstwie między Münster i Lublinem, formułuje pewien program jednającej pamięci jako narzędzia dla wspólnych projektów dialogu ekumenicznego i transkulturowego poprzez dzielenie doświadczeń oraz umożliwianie rytuałów, które czynią te projekty zrównoważonymi.
The paper emphasizes the relationship between reconciliation and remembrance by evaluating examples of German—Polish discourses during the 20th century concerning the intrapersonal, interpersonal, intracultural, intercultural, and transcultural aspects from an ecumenical oriented Lutheran point of view. Based on research about remembrance, reconciliation (and resilience), and on the partnership between Münster and Lublin, it suggests a curriculum of reconciliation oriented remembrance for common projects of ecumenical and transcultural dialogue by sharing experiences and by facilitating rituals, which make them sustainable.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 33-48
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie z Bogiem. Refleksje egzegetyczno-teologiczne nad wyrocznią Iz 57, 14-19
Autorzy:
Homerski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177947.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pojednanie
Iz 57
14-19
reconciliation
Is 57
Opis:
Die Gedanken des Kontextes der Verheißung (Jes 56, 9−57, 13. 20-21) und der eigentlichen Prophezeiung (Jes 57, 14-19) sind in der Form von Gegensätzen angelegt, um der Untreue des auserwählten Volkes die Größe und Transzendenz Gottes noch klarer entgegenzustellen. Die Versöhnung ist ein freies, unverdientes Geschenk Gottes; sie hat ihren Ursprung in der Liebe Gottes, die Gerechtigkeit voraussetzt und als Barmherzigkeit in Erscheinung tritt. Diese Gabe verleiht Gott nur denjenigen, die durch ihre Umkehrbereitschaft zeigen, daß sie sich mit Gott versöhnen wollen. Gott warnt zwar den Sünder zuerst, daß er irrt, aber Er versöhnt sich nicht gegen seinen Willen mit ihm.
Źródło:
The Biblical Annals; 1997, 44, 1; 57-68
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apostolska posługa pojednania (2 Kor 5,14-21)
Autorzy:
Kręcidło, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622930.pdf
Data publikacji:
2015-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Drugi List do Koryntian
pojednanie
apostolstwo
kerygmat
epistolografia
retoryka
Opis:
Tematyka pojednania w 2 Kor 5,14-21 wpisana jest w szerszy kontekst Pawłowej argumentacji zmierzającej do obrony jego apostolskiego autorytetu. Kontekst ten stanowi retorycznie i epistolarnie koherentna jednostka 2,14–7,4 (list apologetyczny), której przewodnią myślą jest ukazanie tożsamości Pawła jako apostoła Chrystusa Jezusa oraz tego, czym jest posługa apostolska i jaki jest status głosicieli Ewangelii. By to osiągnąć, Paweł przedstawia kolejno: źródła swojego apostolskiego autorytetu, cierpienia i nadzieje życia apostolskiego, swoje życie jako reprezentanta Chrystusa w pełnieniu posługi pojednania. W końcu zaś wzywa adresatów do przyjęcia jego apostolskiej misji. Fragment 5,14-21 ma charakter teologicznego wywodu. Paweł przedstawia w nim swoją posługę apostolską na tle zbawczego planu Boga, w perspektywie dzieła pojednania ludzkości z Nim, dokonanego przez Chrystusa. Istotą apostolskiej posługi pojednania wg Pawła jest proklamacja kerygmatu o zbawieniu. Celem tej proklamacji jest aktualizacja tego, co dokonało się poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa i doprowadzenie ludzi  do pojednania z Bogiem, tzn. do tego, by stali się „Bożą sprawiedliwością”.
Źródło:
Verbum Vitae; 2010, 17; 191-222
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SAMOBÓJCZY TERRORYZM I WARTOŚCI ŚWIĘTE. SCOTT ATRAN O GENEZIE I WALCE Z TERRORYZMEM
Autorzy:
Konrad, Szocik,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891296.pdf
Data publikacji:
2018-08-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
Terroryzm; terroryzm samobójczy; wartości święte; dynamika wewnątrzgrupowa; symboliczne pojednanie.
Opis:
Terroryzm współczesny jest jednym z najpoważniejszych problemów. Polska w mniejszym stopniu musi koncentrować się na tym zagrożeniu niż np. Wielka Brytania, Francja czy Niemcy. W świetle ostatnich wezwań do globalnego walczącego dżihadu czy okresowo pojawiających się zamachów terrorystycznych: we Francji, Danii czy innych państwach, ryzyko zamachu nie jest wykluczone. Wydaje się, że istnieje wiele różnych interpretacji i diagnoz terroryzmu, a zbyt mało praktycznych rozwiązań i sposobów przeciwdziałania temu problemowi. Liczne teorie okazują się po prostu nieskuteczne. Artykuł przedstawia wybrane elementy konstytutywne dla współczesnego terroryzmu, szczególnie samobójczego, jak również pewne możliwe rozwiązania mogące służyć w zapobieganiu wybranym, wymienionym w tekście czynnikom sprzyjającym rozwojowi terroryzmu. Tekst odwołuje się do propozycji rozwijanej przez Scotta Atrana, który szczególnie podkreśla rolę „wartości świętych” w rozwoju terroryzmu samobójczego, jak i rolę „symbolicznego pojednania” w zapobieganiu terroryzmowi.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2015, 18; 185-205
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie polityczne w Republice Południowej Afryki jako przykład dialogu międzykulturowego
The process of national reconciliation in South Africa as an example of dialogue between cultures
Autorzy:
Szabłowiński, Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516463.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
dialog
Ubuntu
pojednanie polityczne
Nelson Mandela
dialogue
national reconciliation
Opis:
Po obaleniu apartheidu w Republice Południowej Afryki pojednanie polityczne nie byłoby możliwe bez dialogu. W pierwszej części artykuł zwięźle przedstawia europejskie zrozumienie dialogu i porównuje je z południowoafrykańską koncepcją Ubuntu. W dalszej części autor analizuje słowa i czyny Nelsona Mandeli, które doprowadziły do pojednania między przeciwnymi ugrupowaniami politycznymi w RPA. Mandela stał się ikoną dialogu, jedności i pojednania zarówno w swojej ojczyźnie jak i poza jej granicami bo zrozumiał, że wolność człowieka nie może ograniczać się tylko do wolności jednej grupy ludzi, czy narodowości. Musi ona przekraczać wszelkie bariery i granice. Dlatego w późniejszym etapie swojego życia Mandela postrzegał już świat jako jedną wspólnotę połączoną ze sobą więzami zarówno osobistymi jak i społecznymi, które powinny być pielęgnowane w duchu Ubuntu. Zapewne udało mu się osiągnąć takie wyżyny dojrzałości bo cenił wiarę w Boga, korzystał z osiągnięć wielkich przywódców politycznych i duchowych, wsłuchiwał się w wołanie swoich rodaków o wolność oraz był gotowy do poświeceń.
The process of national reconciliation in South Africa after abolishing of apartheid would have been impossible without dialogue. The article highlights first some of the main ideas of the European filosophy of dialogue and compares them with the key elements of the South African filosophy of Ubuntu. Then Nelson Mandela’s convictions and actions towards dialogue and reconciliation are put forth and discussed. Mandela grew into an icon of dialogue, reconciliation and national unity through his personal faith, through examples set by some great political and moral leaders, through encounters with simple and honest people who had striven for freedom, and through his own sacrifices. These sources enabled him both to create a universal vision of human freedom going beyond freedom for South Africa, and to generate a strength going beyond the strength to satisfy his own, his family, or his country needs. At the end of his life, he perceived the whole world as an interdependent community in need of maintaining relationships in the spirit of Ubuntu.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2018, 28; 83-102
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Versöhnung durch Erinnerung und Dialog: Religionspsychologische Notizen
Reconciliation by Remembrance and Dialogue: Religious Psychological Remarks
Pojednanie przez pamięć i dialog: uwagi religijnopsychologiczne
Autorzy:
Franzenburg, Geert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108741.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
pojednanie
pamięć
trauma
wojna
dialogue
reconciliation
remembrance
war
Opis:
Das Jahr 2021 war unter anderem durch das Gedenken an den Überfall der Wehrmacht auf die damalige Sowjetunion im Juni 1941 und den anschließenden Vernichtungskrieg geprägt. Dieser Angriff war eng verbunden mit den dadurch gebrochenen Moskauer Verträgen zwischen Deutschland und Russland 1939, die eigentlich als Nichtangriffs- und Freundschaftspakte propagiert wurden, aber die doppelten Besetzung Polens durch Wehrmacht und Rote Armee sowie die Besetzung der Baltischen Staaten und die Gelegenheit zum deutschen Westfeldzug zum Ziel hatten und in den Angriff auf die Sowjetunion mündeten. Somit sind mit diesem Datum mehrere Traumata in zahlreichen europäischen Ländern verbunden. Die folgenden Ausführungen zeigen aus religionspsychologischer Sicht auf, wie diese seit 1990 nach Ende des „Kalten Krieges“ reflektierten Traumata   durch konstruktives Erinnern im Dialog zu Stufen der Versöhnung mit sich selbst, mit anderen und mit dem Leben beitragen können
2021 rok cechował się, między innymi, upamiętnieniem inwazji Wehrmachtu na Rosję i następującej po tym wyniszczającej wojny. Atak ten był ściśle powiązany z zerwaniem umowy niemiecko-radzieckiej zawartej w 1939. Umowa ta była w istocie przedstawiana jako pakt o nieagresji i o przyjaźni, ale której rezultatem była okupacja Polski przez Wehrmacht i przez Armię Czerwoną oraz okupacja państw bałtyckich, niemiecka kampania wojenna na Zachodzie i wreszcie najazd na Związek Radziecki. Data ta jest więc związana z doświadczeniem traumy w licznych państwach europejskich. Powyższe uwagi pokazują, z perspektywy psychologii religii, jak te doświadczenia, dzięki konstruktywnej pamięci w dialogu, mogą przyczyniać się do etapów pojednania ze sobą, z innymi i z życiem.
The year 2021 was marked, among other things, by the commemoration of the invasion by the Wehrmacht of the Soviet Union in June 1941 and the subsequent war of extermination. This attack was closely linked to the resulting breach of the Moscow Treaties between Germany and Germany and Russia in 1939, which were actually propagated as nonaggression and friendship pacts but the double occupation of Poland by the Wehrmacht and the Red Army as well as the occupation of the occupation of the Baltic states and the opportunity for a German campaign against the West, and culminated in the attack on the Soviet Union. Thus, this date is associated with several traumas in numerous European countries. The following remarks show, from the perspective of the psychology of religion, how these traumas can contribute to stages of reconciliation with oneself, with others, and with life through constructive remembering in dialogue.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 97-106
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies