Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "poezja kobieca" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
„Czułe morderstwa”. Marta Podgórnik w przestrzeni kultury
“Tender homicides”. Marta Podgórnik in the culture sphere
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050951.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
contemporary poetry
mass-culture
ballad
woman lyric
intertextuality
poezja najnowsza
kultura masowa
ballada
liryka kobieca
intertekstualność
Opis:
Artykuł zawiera interpretacje utworów poetyckich Marty Podgórnik z ostatnich lat, przede wszystkim zebranych w tomie Mordercze ballady (opublikowanym w roku 2018). Analizy twórczości śląskiej poetki prowadzą ku rozpoznaniu jej rozmaitych aspektów, tematów, wizji oraz zawartych w niej nawiązań intertekstualnych. Podgórnik kreuje portrety kobiet indywidualistek, funkcjonujących poza głównymi dyskursami: patriarchalnym i feministycznym, natomiast zanurzonych w przestrzeni komunikacji zdominowanej przez kulturę masową. Najważniejszy w jej artystycznych wyborach okazuje się przepełniony buntem poetycki język, służący przekazywaniu wszelkich, najbardziej nawet bolesnych doświadczeń. Ta szczególna liryczna dykcja umożliwia poetce wykorzystywanie strategii, którą można nazwać „produkcją obecności”, pełną międzytekstowych odniesień, czerpanych głównie z tekstów, tematów i motywów kultury (także masowej).
The article contains interpretations of poetry written by Marta Podgórnik during last years, especially poems placed in her volume titled Mordercze ballady [“Tender homicides”] (published in 2018). This analysis of Silesian writer’s output lead to recognitions of aspects, themes, images and intertextual connections it includes. Podgórnik creates pictures of individualistic women who must exist out of main discourses: patriarchal and feministic, but have to live in mass-culture reality. But the most important in this poetry is language used for poetic but subversive descriptions of painful experiences. This lyric faculty of speech allows Podgórnik to use a specific strategy that may be called “produce of presence”, seeming full of intertextual references, taken frequently from literary tradition and mass-culture texts, motifs and themes.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 14-25
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm out of the blue. Kilka uwag o poezji Julii Hartwig na marginesie wiersza Reprymenda
Autothematism out of the blue. Remarks on the poetry of Julia Hartwig on the margins of her poem Reprimand
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32060257.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julia Hartwig
Polish contemporary poetry
autothematic writing
metapoeticity
metareflection
women’s poetry
polska poezja współczesna
pisanie autotematyczne
metapoetyckość
metarefleksja
poezja kobieca
Opis:
The article discusses different variants of metareflection in Julia Hartwig’s poetry, situating them against the background of a comprehensive concept of the poet’s work. The analysis of her poem Reprymenda [Reprimand] gives rise to a proposal of authotematism specific to Hartwig’s poetry, here called ‘out of the blue’ autothematism and contrasted with the concept of avant-garde poetry. This metapoetic formula is then extended to other texts in the volume Jasne niejasne [Bright Unclear], in which the mimetic aspect of literature in particular is problematised and the ethical dimension of Hartwig’s oeuvre is highlighted.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 38; 219-232
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracyjna filozofia podróżowania Gizelli Lachman (cykl poetycki "Zeszyt podróżny")
The Emigration Philosophy of Travelling by Gizella Lakhman (poetic cycle "Travel Notebook")
Эмиграционная философия путешествия Гизеллы Лахман (поэтический цикл "Путевая тетрадь")
Autorzy:
Brzykcy, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085334.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская эмиграция
русская эмиграционная поэзия
лирический цикл путешествий
путешествие
русская женская поэзия
emigracja rosyjska
emigracyjna poezja rosyjska
liryczny cykl podróżny
podróż
rosyjska poezja kobieca
Russian emigration
Russian emgiree poetry
lyrical poem of
Opis:
W artykule podjęto próbę analizy cyklu poetyckiego pt. Zeszyt podróżny Gizelli Lachman (1890?–1969), mało znanej i dziś właściwie zapomnianej poetki reprezentującej „pierwszą falę” emigracji rosyjskiej. Cykl omawiany jest w kontekście genologicznym (przynależność do gatunku lirycznego cyklu podróżnego) i biograficznym (emigracyjna tułaczka Lachman jako impuls dla twórczości literackiej). W analizie uwzględniono także inne wiersze poetki, oparte na motywie podróżowania. Podróżowanie nosi w artystycznym światopoglądzie poetki znamiona filozofii, rozumianej, za Platonem, jako zdobywanie mądrości przez poznawanie czegoś, jako praktyka poznawcza polegająca na nieustannym poszukiwaniu prawdy. Za zróżnicowanymi artystycznie formami mobilności podmiotu lirycznego (spacer, przejażdżka, wycieczka, wędrówka, podróż, wyprawa, rzadziej – tułaczka) kryje się zmetaforyzowany obraz ludzkiego życia, ujmowanego w perspektywie ontologicznej, epistemologicznej i aksjologicznej. W wierszach Lachman droga i przebywanie w drodze są alegorią ludzkiego życia (motyw peregrinatio vitae), figurą przemijania, metaforą samotności i relacji interpersonalnych, odwzorowaniem Platońskiego mitu o duszy. W analizowanym cyklu wierszy podróż po Europie posłużyła jako ilustracja dla refleksji poetki o przemijaniu ludzkości oraz dla krytyki kondycji świata II połowy XX wieku, zdominowanego przez masową turystykę i komercjalizm.
В статье дается анализ Путевой тетради – поэтического цикла Гизеллы Лахман (1890?–1969), малоизвестной, сегодня в принципе забытой поэтессы первой волны русского зарубежья. Цикл рассматривается в генологическом (принадлежность к жанру поэтического путешествия) и биографическом (эмиграционное скитальчество Лахман как импульс к творчеству) контекстах. В ходе анализа учитываются и другие стихотворения поэтессы, объединенные мотивом путешествия.  В художественном мировоззрении Лахман путешествие превращается в философское действие, вслед за Платоном оно толкуется поэтессой как познавательная практика, цель которой – искать правду о мире, о жизни, о самом себе. За разнообразными изображениями мобильности лирического субъекта (прогулка, экскурсия, рейс, реже – скитание) всегда скрывается метафорический образ человеческого существования, данного в онтологическом, эпистемологическом или аксиологическом ракурсе. В стихотворениях Лахман путь и пребывание в пути становятся аллегорией человеческой жизни (мотив peregrinatio vitae), фигурой протекания времени, метафорой одиночества и межличностных «путей сообщения», иллюстрацией Платонского мифа о бессмертной души.  Изображенное в Путевой тетради путешествие по Европе сопряжено с размышлениями лирического «я» над кратковременностью человека, а также с критикой массовой туристики и комерциализма – явлений, типичных для второй половины ХХ века. 
The article is an attempt at analysis of a poetic cycle entitled Travel Notebook (Путевая тетрадь), written by Gizella Lakhman (1890?-1969), a little-known and nowadays practically forgotten poet representing the “first wave” of Russian emigration. The cycle is discussed in the genological (belonging to the genre of the poetic travel cycle) and biographical context (emigration mobility as an impulse to literary activity). Other poems by Lakhman based on the theme of travel has also been taken into account. In the poet’s artistic worldview, travel bears the traits of philosophy, understood like Plato did, as acquiring wisdom through learning something, as a cognitive practice consisting in a constant search for truth. Behind the artistically diverse forms of mobility of the lyrical subject of Lakhman’s poetry (walk, ride, excursion, hike, journey, expedition, less frequent – wandering) there is a metaphorized image of human life, presented in an ontological, epistemological or axiological perspective. The road and being on the road are, among others, an allegory of human life (the motif of peregrinatio vitae), a figure of passing, loneliness and interpersonal relations, a reflection of the Platonic myth of the soul. In the analyzed series of poems, the journey around Europe served as an illustration for the poet’s reflections on the passing of mankind and for criticism of the condition of the world in the second half of the 20th century, dominated by mass tourism and commercialism.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 137-156
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lola Szereszewska (1895–1943) – zapomniana poetka pogranicza
Lola Szereszewska (1895–1943) – the Forgotten Poet of the Peripheries
Autorzy:
Gałczyńska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699406.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura polsko-żydowska
pogranicze
zapomnienie
poezja dwudziestolecia międzywojennego
uchodźcy
żydowska literatura kobieca
antysemityzm
Polish-Jewish literature
borderland
oblivion
poetry of 1920s and 1930s
refugees
Jewish women's literature
anti-Semitism
Opis:
This article aims at reading “Uchodźcom” [“To Refugees”] in the context of Polish-Jewish literature. A forgotten poet of the interwar period in Poland, Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943, born Lola Rotbard) is mostly unknown to readers and academics; she was, however, a respected author in after World War I. She published five volumes of poetry and poetic prose: Kontrasty [Contrasts] (1917), Trimurti. Fantazje historyczne [Trimurti. Historical Fancies] (1919), Ulica [The Street] (1930), Niedokończony dom [The Unfinished Home] (1936), Gałęzie [Branches] (1938), all in prestigious publishing houses. Reading her poems allows us to investigate the universal processes of exclusion and alienation.
Artykuł ma na celu interpretację wiersza Uchodźcom autorstwa zapomnianej poetki dwudziestolecia międzywojennego w kontekście literatury polsko-żydowskiej. Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943) z domu Rotbard jest we współczesnej recepcji badawczej i czytelniczej, z małymi wyjątkami, nieobecna, tymczasem w dwudziestoleciu międzywojennym była autorką rozpoznawalną. Wydała pięć tomów wierszy i prozy poetyckiej: Kontrasty (1917), Trimurti. Fantazje historyczne (1919), Ulica (1930), Niedokończony dom (1936), Gałęzie (1938), które zostały opublikowane w liczących się wydawnictwach. Interpretacja utworu poetyckiego pozwala zbadać uniwersalne procesy wykluczenia i wyobcowania.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 85-97
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lola Szereszewska (1895–1943) – zapomniana poetka pogranicza
Lola Szereszewska (1895–1943) – the Forgotten Poet of the Peripheries
Autorzy:
Gałczyńska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699394.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura polsko-żydowska
pogranicze
zapomnienie
poezja dwudziestolecia międzywojennego
uchodźcy
żydowska literatura kobieca
antysemityzm
Polish-Jewish literature
borderland
oblivion
poetry of 1920s and 1930s
refugees
Jewish women's literature
anti-Semitism
Opis:
This article aims at reading “Uchodźcom” [“To Refugees”] in the context of Polish-Jewish literature. A forgotten poet of the interwar period in Poland, Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943, born Lola Rotbard) is mostly unknown to readers and academics; she was, however, a respected author in after World War I. She published five volumes of poetry and poetic prose: Kontrasty [Contrasts] (1917), Trimurti. Fantazje historyczne [Trimurti. Historical Fancies] (1919), Ulica [The Street] (1930), Niedokończony dom [The Unfinished Home] (1936), Gałęzie [Branches] (1938), all in prestigious publishing houses. Reading her poems allows us to investigate the universal processes of exclusion and alienation.
Artykuł ma na celu interpretację wiersza Uchodźcom autorstwa zapomnianej poetki dwudziestolecia międzywojennego w kontekście literatury polsko-żydowskiej. Lola (Leonia) Szereszewska (1895–1943) z domu Rotbard jest we współczesnej recepcji badawczej i czytelniczej, z małymi wyjątkami, nieobecna, tymczasem w dwudziestoleciu międzywojennym była autorką rozpoznawalną. Wydała pięć tomów wierszy i prozy poetyckiej: Kontrasty (1917), Trimurti. Fantazje historyczne (1919), Ulica (1930), Niedokończony dom (1936), Gałęzie (1938), które zostały opublikowane w liczących się wydawnictwach. Interpretacja utworu poetyckiego pozwala zbadać uniwersalne procesy wykluczenia i wyobcowania.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 85-97
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryla Wolska jako twórczyni liryki kobiecej
Autorzy:
Klewinowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607864.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Maryla Wolska, poetry of Young Poland, women’s lyric, poet, femininity, dilemmas
Maryla Wolska, poezja młodopolska, liryka kobieca, poetka, kobiecość, dylematy
Opis:
The article presents Maryla Wolska’s life and work. The first part concerns the biography of Maryla Wolska in the context of her creative dilemmas which concerned the uncertainty of creating and publishing her lyrics. The second and third parts present affirmation of the femininity. In spite of her interesting and rich artistic work, Maryla Wolska is a forgotten poet today. Every poem has one feature – a feminist subject. The article outlines the biography and works of the woman-poet creating at the turn of the 19th and the 20th century, and explains the phenomenon of women’s lyric poetry based on her works.
Artykuł przedstawia życie i twórczość jednej z młodopolskich poetek – Maryli Wolskiej. Pierwsza część dotyczy wątków biograficznych w kontekście dylematów pisarki, odnoszących się przede wszystkim do niepewności tworzenia i publikowania własnych dzieł. Część druga wyjaśnia zjawisko liryki kobiecej w oparciu o utwory Wolskiej, natomiast część trzecia przedstawia tematy feministyczne w wybranych lirykach pisarki. Wolska jest dziś poetką zapomnianą pomimo ciekawej i bogatej twórczości. Wszystkie utwory łączy jedna cecha – kobiecość. Artykuł ma na celu przybliżyć sylwetkę oraz twórczość kobiety-poetki piszącej na przełomie XIX i XX wieku.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetki wobec końca – liryka najnowsza a antropocen
Poetesses in Front of The End: Contemporary Poetry and Anthropocene
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25434372.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
antropocen
poezja współczesna
liryka kobieca
Anthropocene
contemporary poetry
women's poetry
Opis:
Głównym celem artykułu są rozważania poświęcone antropocenowi, globalnemu ociepleniu i katastrofie klimatycznej pojmowanym jako wyjątkowe wyzwanie dla ludzkości oraz literacki temat w najnowszej poezji. W wierszach pisanych przez poetki w ciągu ostatnich kilku lat ta problematyka została podjęta na różne sposoby, prowadzące jednak do przeobrażeń wspólnotowej świadomości i zbiorowych emocji. Interpretacje utworów (pisanych m.in. przez Ewę Lipską, Marzannę Bogumiłę Kielar, Julię Fiedorczuk, Urszulę Zajączkowską, Justynę Bargielską, Ilonę Witkowską, Małgorzatę Lebdę) wiodą do szerzej zakrojonych wniosków: antropocen, jako być może ostatnia epoka w dziejach znanego nam świata, musi być traktowany jako szczególne wezwanie do ratowniczych działań, tak dla jednostek, jak i całego rodzaju ludzkiego.
This article considers the Anthropocene, global warming, and climate catastrophe as special challenges for humanity and as literary themes in contemporary poetry. In poems written by women during the last few years, these problems are presented in ways that transform our common perception and collective emotions. Interpretation of texts (written by Ewa Lipska, Marzanna Bogumiła Kielar, Julia Fiedorczuk, Urszula Zajączkowska, Justyna Bargielska, Ilona Witkowska, Małgorzata Lebda) lead to wider‑ranging results: the Anthropocene, as probably the last epoch in the history of the human world, must be perceived as a specific call for restorative activities for individuals and all mankind.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 196-207
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POETYCKI ŚWIAT LIDII SIENICKIEJ
THE POETICAL WORLD OF LIDYA SENITSKAYA
ПОЭТИЧЕСКИЙ МИР ЛИДИИ СЕНИЦКОЙ
Autorzy:
Brzykcy, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604067.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
поэзия русской эмиграции «первой волны», русская диаспора в Польше, русская женская поэзия XX века, Лидия Сеницкая
poezja
rosyjska diaspora w Warszawie
rosyjska poezja kobieca XX wieku
Lidia Sienicka
Russian poetry of the „first wave” of Russian emigration, Russian diaspora in Warsaw, Russian women's poetry of the 20th century, Lidya Senitskaya
Opis:
Настоящая статья посвящена Лидии Сеницкой (Волынцевой, 1890?-1975), поэтессе, писательнице, переводчику и литературному критику, представительнице «первой волны» русской эмиграции, которая до 1939 года жила в городе Ровно на Волыни, затем в Варшаве (1939-1964) и в США. Воспринимаемая и своими ровесниками, и современными исследователями как одна из самых интересных фигур литературы русской эмиграции в межвоенной Польше, Сеницкая в принципе забыта, а ее творчество неизвестно сегодняшним читателям. В статье предпринята попытка приблизить поэзию Сеницкой, определить ее тематику и основные свойства поэтики.
This article concerns Lidya Senitskaya (Volyntseva, 1890?-1975), poet, writer, playwright, translator and literary critic, representative of the „first wave” of the Russian emigration, living until 1939 in Równe, then (1939-1964) in Warsaw, and later on in the USA. Considered by her contemporaries as one of the most interesting creators of the Russian diaspora in pre-war Poland, she is now regarded by contemporary researchers as an unquestionable poetic individuality. Today Senitskaya is a completely forgotten figure, and her work is unknown to the contemporary readers. The article is an attempt to present the poet’s creative silhouette, determine and discuss the subject matter and poetics of her poems.      
Artykuł poświęcono Lidii Sienickiej (Wołyncewej, 1890?-1975), poetce, pisarce, tłumaczce i krytykowi literackiemu, przedstawicielce "pierwszej fali" emigracji rosyjskiej, mieszkającej do 1939 roku w Równem na Wołyniu, natępnie w Warszawie (1939-1964) i USA. Postrzegana przez sobie współczesnych i dzisiejszych badaczy jako jedna z najciekawszych postaci rosysjkiej emigracji w międzywojennej Polsce, Sienicka jest twórczynią niemal zupełnie zapomnianą, a jej dorobek artystyczny nieznany polskim czytelnikom. W artykule podjęto próbę przybliżenia poezji Sienickiej, omówienia jej tematyki i poetyki.  
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seeing things by Anna Margolin
Widzenia rzeczy Anny Margolin
Autorzy:
Francuz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450362.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
feminine Yiddish poetry of the twentieth century
the poetry of Anna Margolin
(Róża Lebensbojm)
Neoclassicism
Acmeism Dinggedicht
kobieca poezja jidysz XX wieku
liryki Anny Margolin (Róży Lebensbojm)
neoklasycyzm
akmeizm
Dinggedicht
Opis:
Jeśli przywołać najważniejsze dla tej poezji słowa, należałoby rozpocząć opowieść od kamieni, lilii, dłoni i krwi, które, jeśli przyjrzeć się im z filologiczną dokładnością, są wzajemnie powiązane: sytuują się wyraźnie na przeciwległych brzegach procesu twórczego Mówią o wznoszeniu gmachu złożonego z wyobrażeń o sile i słabości swej, upojeniu i zastyganiu w tym, co od wieków poeci klasycy próbowali zgłębić: harmonię i jasność, wiedzeni nadzieją, że w życiu ponad wszystko trzymać się należy piękna A ponadto w dyscyplinie nie poprzestawać, ćwiczyć oko i poszerzać pole widzenia, od porywów serca nie stronić; serce bowiem rośnie, potężnieje od wielkich idei, namiętności Pojemna się staje ta wizja pisania, jest splotem sprzeczności- tak ją widzi jedna z najważniejszych poetek dwudziestowiecznych, pisząca w jidysz, Anna Margolin Poezja Margolin jest wyraźnym zwrotem w stronę neoklasycyzmu, nawarstwianiem wątków, tez, aluzji, myśli przejętych od światopoglądowo jej bliskich artystów, wielkich indywidualności: Anny Achmatowej (od której przejęła imię), Osipa Mandelsztama, Rainera Marii Rilkego, Ezra Pounda.
If we recall the most important words for the poetry, we should begin the story with the stones, lily, hands and blood, which, if you look at them with the philological accuracy, are interrelated: situate themselves clearly on opposite banks of the creative process. They talk about the construction of the building consisting of perceptions about their own strength and weakness, ecstasy and congealing in what for centuries the classics poets have tried to fathom: the harmony and clarity, driven by the hope that in life they should above all stick to be beauty. And in addition, they ought to go further than discipline, practice eye and expand the field of view, should not shun from the gusts of the heart, because the heart grows more powerful due to great ideas, passions. Spacious becomes the vision of writing, it is the weave of contradictions - this is how one of the most important twentieth-century poets, who wrote in Yiddish, Anna Margolin sees it. Margolin’s poetry is a clear return towards neoclassicism, building up topics, theses, allusions, ideas taken from ideologically close to her artists of great individuality, Anna Akhmatova (from whom she took her name), Osip Mandelstam, Rainer Maria Rilke, Ezra Pound.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 6; 261-267
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surrealna Zagłada. Wokół Egy halott álmaiból Stefánii Mándy. Perspektywa genderowa w węgierskiej poezji o Zagładzie
The Surreal Shoah. On Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”). Gender Studies and the Hungarian Poetry on the Holocaust
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699390.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura kobieca
poezja węgierska
Stefánia Mandy
surrealizm
Zagłada
women's literature
Hungarian poetry
surrealism
Holocaust
Opis:
This article is devoted to Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”), a text that has met little attention so far. Facing the experience of the Shoah, the Hungarian author presents a poem that consists of both poetic and narrative fragments. In search of a language capable of telling or describing her own experiences adequately, Mándy decides to apply surrealism to her memories of a camp, contributing to the unique work that departs from the literary decorum.
Artykuł jest poświęcony mało znanemu tekstowi Egy halott álmaiból („Ze snów umarłej”) Stefánii Mándy. Węgierska autorka zmierzyła się z doświadczeniem Zagłady, tworząc utwór zbudowany z fragmentów poetyckich i prozatorskich. Poszukując odpowiedniego języka do opowiedzenia/opisania własnych przeżyć, zdecydowała się przedstawić wspomnienia obozowe w estetyce surrealnej, a tym samym stworzyła unikatowe dzieło przełamujące ramy literackiego decorum.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 126-148
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surrealna Zagłada. Wokół Egy halott álmaiból Stefánii Mándy. Perspektywa genderowa w węgierskiej poezji o Zagładzie
The Surreal Shoah. On Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”). Gender Studies and the Hungarian Poetry on the Holocaust
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699410.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura kobieca
poezja węgierska
Stefánia Mandy
surrealizm
Zagłada
women's literature
Hungarian poetry
surrealism
Holocaust
Opis:
This article is devoted to Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”), a text that has met little attention so far. Facing the experience of the Shoah, the Hungarian author presents a poem that consists of both poetic and narrative fragments. In search of a language capable of telling or describing her own experiences adequately, Mándy decides to apply surrealism to her memories of a camp, contributing to the unique work that departs from the literary decorum.
Artykuł jest poświęcony mało znanemu tekstowi Egy halott álmaiból („Ze snów umarłej”) Stefánii Mándy. Węgierska autorka zmierzyła się z doświadczeniem Zagłady, tworząc utwór zbudowany z fragmentów poetyckich i prozatorskich. Poszukując odpowiedniego języka do opowiedzenia/opisania własnych przeżyć, zdecydowała się przedstawić wspomnienia obozowe w estetyce surrealnej, a tym samym stworzyła unikatowe dzieło przełamujące ramy literackiego decorum.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 126-148
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Feminine Sphere of Yiddish Heritage: Review of the book: Joanna Lisek (2018), “Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.)”. Sejny: Wydawnictwo Pogranicze
Kobieca sfera dziedzictwa jidysz. Recenzja książki: Joanna Lisek (2018), „Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.)”. Sejny: Wydawnictwo Pogranicze
Autorzy:
Taczyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339650.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
historia Żydówek
kultura jidysz
herstoria literatury
poezja kobiet
podmiotowość kobieca
biografie kobiet
Jewish women’s history
Yiddish culture
herstory of literature
women’s poetry
female subjectivity
women’s biographies
Opis:
The review presents the monograph Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.) [Kol ishe: The Voice of Women in Yiddish Poetry (from the 16th Century to 1939)], published in 2018 by Joanna Lisek. The article focuses on the main topic of the monograph – the literary voices of women within Yiddish culture – and its historical, social and literary framework.
Celem recenzji jest prezentacja wydanej w 2018 r. monografii Joanny Lisek, Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Omówienie koncentruje się na głównym temacie publikacji – literackich głosach kobiet z kręgu kultury jidysz – oraz jego historycznych, społecznych i literackich ramach.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 273-280
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дом як Радзiма ў лiрыцы беларускiх паэтэс другой паловы ХХ стагоддзя
Dom jako ojczyzna w liryce białoruskich poetek drugiej połowy XX wieku
Home as fatherland in the lyrics of the Belarusian poetesses in the second half of the 20th century
Autorzy:
Шматкова, Iрына
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116514.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
topos domu
ojczyzna
poezja kobieca
chata
rodzina
Polesie
Białoruś
wszechświat
topos of home
fatherland
women poets
house
family
Belarus
universe
Opis:
W artykule omówiono topos domu jako ojczyzny w twórczości najwybitniejszych przedstawicielek literaturze białoruskiej drugiej połowy XX wieku, a w szczególności Eugenii Janiszczyc, Niny Matiasz i Raisy Barawikowej, urodzonych na Polesiu. Omówiono wartości duchowe toposu. Na podstawie liryki poetek dokonano analizy porównawczej identyfikowania toposu w kobiecym modelu świata.
The article deals with the identification of the topos of home as fatherland in the works of outstanding Belarusian women poets in the second half of the 20th century such as Eugenia Yanishchits, Nina Matyas and Raisa Borovikova, who are natives of a separate region of Belarus – Polesie. Semantic content of the topos has been discussed and comparative analysis of its identification in women model of the world based on their lyrics has been made.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 181-192
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дом як Радзiма ў лiрыцы беларускiх паэтэс другой паловы ХХ стагоддзя
Dom jako ojczyzna w liryce białoruskich poetek drugiej połowy XX wieku
Home as fatherland in the lyrics of the Belarusian poetesses in the second half of the 20th century
Autorzy:
Шматкова, Iрына
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944946.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
topos of home
fatherland
women poets
house
family
Belarus
universe
topos domu
ojczyzna
poezja kobieca
chata
rodzina
polesie
białoruś
wszechświat
Opis:
W artykule omówiono topos domu jako ojczyzny w twórczości najwybitniejszych przedstawicielek literaturze białoruskiej drugiej połowy XX wieku, a w szczególności Eugenii Janiszczyc, Niny Matiasz i Raisy Barawikowej, urodzonych na Polesiu. Omówiono wartości duchowe toposu. Na podstawie liryki poetek dokonano analizy porównawczej identyfikowania toposu w kobiecym modelu świata.
The article deals with the identification of the topos of home as fatherland in the works of outstanding Belarusian women poets in the second half of the 20th century such as Eugenia Yanishchits, Nina Matyas and Raisa Borovikova, who are natives of a separate region of Belarus – Polesie. Semantic content of the topos has been discussed and comparative analysis of its identification in women model of the world based on their lyrics has been made.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies