Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "poezie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Neviditelná krajina v Nezvalově poezii 20. let
    The invisible landscape in Vítězslav Nezvals po etry of the 1920s
    Autorzy:
    Čolakova, Žoržeta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908773.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Czech literature
    poetry
    landscape
    Vítězslav Nezval
    česká literatura
    poezie
    krajina
    Opis:
    What is noticeable in the 1920s, when Czech modern poetry and Vítězslav Nezval in particular express their avant-garde quests through the felicitous poetic program, is the aesthetic distancing from the romantic melancholy and respectively from the interpretation of landscape as an object of contemplation and a mediator between the human soul and the universe. The preference of poetism for civilization diversity and metropolitan dynamics and its superficial disregard for nature are the reasons why this aspect of Vítězslav Nezval’s poetry has remained outside the field of literary research so far. The main objective of this paper is to discover and outline the manifestations of artistic treatment of nature in Nezval’s poetry even when he denies its place in modern poetry in general. The paper focuses on those transformational processes of anti-mimetic nature through which the image of the landscape is no longer perceived as a reflection of the real entities of nature but as a fictional entity based on the principle of collage.
    Źródło:
    Bohemistyka; 2018, 2; 137-150
    1642-9893
    Pojawia się w:
    Bohemistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Text-obydlí – unikát ve spektru české poezie?
    Text-dwellings - unique in the spectrum of the Czech poetry?
    Autorzy:
    Polách Balonová, Markéta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627426.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Czech literature
    experimental poetry
    Miloslav Topinka
    česká literatura
    experimentální poezie
    Opis:
    Studie Text-obydlí – unikát ve spektru české poezie se zabývá druhou sbírkou Miloslava Topinky, jejíž první vydání v letech 1970 bylo zničeno a reedice se sbírka dočkala až roku 1991. Ve své druhotině již básník naplno využívá experimentální postupy (vystavění textu jako obytného prostoru, proměna slov v krysy aj.), díky čemuž se sbírka Krysí hnízdo stává jedinečnou a vymyká se obecným tendencím české poezie 20. století a 21. století.
    The The study Text-obydlí – unikát ve sprektru české poezie (The text-dwelling – rarity in spectrum of czech poetry) deals with Miloslav Topinka’s second poetry collection, whose first edition (1970) was destroyed and its re-edition was not published util 1991. In his second collection the poet uses experimental procedures (construction of text as a living space, words transformation into rats etc.) that make the collection Krysí hnízdo a unique work that stands out from general tendencies of Czech poetry of the 20th and 21st centuries.study Text-obydlí – unikát ve sprektru české poezie (The text-dwelling – rarity in spectrum of czech poetry) deals with Miloslav Topinka’s second poetry collection, whose first edition (1970) was destroyed and its re-edition was not published util 1991. In his second collection the poet uses experimental procedures (construction of text as a living space, words transformation into rats etc.) that make the collection Krysí hnízdo a unique work that stands out from general tendencies of Czech poetry of the 20th and 21st centuries.
    Źródło:
    Bohemistyka; 2021, 2
    1642-9893
    Pojawia się w:
    Bohemistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kopce jsou lysé, sníh hoří. Zhudebněná poezie Bohuslava Reynka
    The Hills are Bare, the Snow is Burning: Bohuslav Reyneks Musical Poetry
    Wzgórza są łyse, śnieg płonie. Umuzyczniona poezja Bohuslava Reynek’a
    Autorzy:
    Martinek, Libor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440962.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Poezie
    zhudebnění poezie
    Bohuslav Reynek (1892-1971)
    Suzanne Renaud (1889-1964)
    populární hudba
    vážná hudba
    Poetry
    music poetry
    Suzanne Renaud (1989-1964)
    popular music
    classical music
    poezja
    poezja umuzyczniona
    muzyka popularna
    muzyka poważna
    Opis:
    Článek se zabývá zhudebněním poezie českého básníka Bohuslava Reynka (31.5.1892 Petrkov – 28.9.1971 Petrkov) v průběhu minulých asi třiceti let. Zhudebnění se ujala celá řada českých hudebních skupin a interpretů z různých žánrových oblastí populární hudby, ale Reynkovy básně byly zhudebněny také skladateli vážné hudby. V oblasti populární hudby to byly skupiny a interpreti české folkové, folkově-křesťanské, folkově-alternativní, rockové, rockově-alternativní, punkové, undergroundové, jazzové, jazzově-alternativní hudby. Reynkova poezie sice vychází z inspirace expresionismem, neboť Reynek sám překládal expresionistické básníky (zejména Georga Trakla), přesto je výrazně hudební a podle názoru četných hudebníků ke zhudebnění přímo vybízí svým výrazným rytmem, skrytou melodičností, avšak je zajímavá také tematicky (mj. četné biblické a křesťanské inspirace) nebo svou lyrickou atmosférou často ovlivněnou podzimním a zimním obdobím kalendářního roku. Bohuslav Reynek patří k velmi často zhudebňovaným českým básníkům, přesto, že po roce 1948 byl v totalitním režimu jako spisovatel umlčován a musel být koncem 60., ale zejména začátkem 90. let minulého století znovu objeven. Zhudebnění se dočkaly také básně Reynkovy francouzské manželky, básnířky a překladatelky české poezie do francouzštiny Suzanne Renaud (1889 Lyon, Francie – 1964 Havlíčkův Brod) v českém překladu. Přínos našeho článku spočívá nejen v komplexnosti zpracování zhudebnění Reynkova díla některým skladatelem, ale také ve zjištění, co obrátilo pozornost jednotlivých skladatelů právě k Reynkově poezii.
    The article deals with the musical poetry of the Czech poet Bohuslav Reynek (31 May 1892, Petrkov – 28 September 1971, Petrkov) and its reception by musicians over the last the last three or nearly four decades. Not only numerous Czech musicians from various areas of popular music but also classical composers have turned Reynek’s poetry into music. As far as pop musicians are concerned, they come from the Czech folk, Christian-folk, alternative-folk, rock, indie-rock, punk, underground, jazz and alternative-jazz scenes. Although Reynek’s poetry draws inspiration from expressionism – Reynek himself used to translate expressionist poets (mainly Georg Trakl) – it is also very musical, and many musicians claim that it directly asks to be turned into music via its prominent rhythms and hidden melodies, its interesting themes (i.e. frequent biblical and Christian inspirations), or its lyrical atmosphere, often influenced by the autumn and winter seasons. Bohuslav Reynek is one of the Czech poets who are often set to music even though he was silenced as a writer after 1948 and had to be rediscovered in the late 1960s and – mainly – the early 1990s. The translations of the poems by Reynek’s wife Suzanne Renaud (1889 Lyon, France – 1964 Havlíčkův Brod), a poet and translator of Czech poetry into French, have also been set to music. This article’s main merit lies not only in highlighting the complexity of the musical
    Artykuł dotyczy muzycznej poezji czeskiego poety Bohuslava Reyneka (31.05.1892, Petrkov – 28.09.1971, Petrkov) i jej recepcji przez muzyków w ciągu ostatnich trzech lub nawet blisko czterech dekad. Nie tylko liczni muzycy czescy z różnych obszarów muzyki popularnej, ale także kompozytorzy muzyki poważnej przekładali poezję Reyneka na muzykę. Jeśli chodzi o wykonawców muzyki popularnej, to pochodzą oni z takich dziedzin jak czeska muzyka ludowa, chrześcijańska muzyka folkowa, alternatywny folk, rock, indie-rock [rock niezależny], punk, underground, jazz i jazz alternatywny. Chociaż poezja Reyneka inspirowana jest ekspresjonizmem – sam Reynek tłumaczył poezję ekspresjonistyczną (głównie Georga Trakla) – ma ona wiele cech wspólnych z muzyką i wielu muzyków uważa, że po prostu sama prosi się o przełożenie jej na muzykę, ze względu na wyraźne rytmy i ukryte melodie, interesujące tematy (np. częste inspiracje biblijne i chrześcijańskie), lub ze względu na jej liryczną atmosferę, często tworzoną w poezji przez wpływ takich pór roku jak jesień lub zima. Bohuslav Reynek jest jednym z czeskich poetów, których wiersze są często zamieniane na słowa do muzyki, chociaż jako poeta nie był słyszany po 1948 roku i musiał być odkryty na nowo w późnych latach sześćdziesiątych, a głównie na początku lat dziewięćdziesiątych. Tłumaczenia poezji Reyneka przez jego żonę Suzanne Renard (ur. 1889 Lyon, Francja – zm. 1964 Havlíčkův Brod), poetkę i tłumaczkę czeskiej poezji na francuski, zostały także przystosowane do [potrzeb] muzyki. Główna wartość tego artykułu wiąże się nie tylko z ukazaniem złożoności interpretacji muzycznej utworów Reyneka przez poszczególnych kompozytorów, ale także w odnalezieniu i nazwaniu tego, dzięki czemu poezja Reyneka przykuła uwagę tych kompozytorów.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 4(8); 93-112
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poëzie is ook weer geluid. Woordkunst als podiumkunst
    Poetry Is Also Sound: The Art of Words as a Performing Art
    Poezja to także dźwięk. Sztuka słowa jako sztuka performatywna
    Autorzy:
    Gielen, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342733.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    poezja
    przedstawienie
    poeci estradowi
    rap
    slam poetycki
    spoken word
    poetry
    performance
    stage poets
    slam poetry
    poëzie
    voordracht
    podiumdichters
    Opis:
    In grote lijnen verloopt de ontwikkeling van poëzie van een orale vorm, eventueel door een instrument begeleid, naar een geschreven vorm. Door de uitvinding van de boekdrukkunst en het ontstaan van instituties als uitgeverijen en boekhandels kreeg geschreven poëzie een grote status. De orale vorm bleef bestaan, maar beperkte zich tot het voorlezen of voordragen van de papieren vorm. Om dat tot een goed einde te brengen werden regels ontwikkeld waaraan de voorlezende dichter of voordrachtskunstenaar moest voldoen. Deze situatie bleef voortbestaan tot in de jaren zestig van de vorige eeuw. Het presenteren van poëzie op het podium heeft na 1945 een ontwikkeling doorgemaakt en hebben in verschillende fases tot ingrijpende veranderingen in de voordrachtskunst geleid. De vraag is of dit geleid heeft tot geheel andere poëzie en of het belang van het literaire tijdschrift nog bestaat. En welke consequenties hebben de ontwikkelingen in de voordracht voor de teksten?
    Broadly speaking, the development of poetry proceeds from an oral form, possibly accompanied by an instrument, to a written form. The invention of printing and the emergence of institutions such as publishing houses and bookstores gave written poetry a great status. The oral form remained but was limited to being read out or recited from the paper form. In order to bring this to a successful conclusion, rules were developed that the reading poet or performance artist had to comply with. This situation persisted into the 1960s. Presenting poetry on stage evolved after 1945 and led to radical changes in the art of performance in various phases. The question is whether this has led to a completely different type of poetry and whether the importance of the literary magazine still exists. And what are the consequences of these developments for the presentation of the texts themselves?
    Rozwój poezji, w najogólniejszym zarysie, przebiega od formy ustnej, niekiedy z towarzyszeniem instrumentu muzycznego, do pisanej. Wynalezienie druku i pojawienie się takich instytucji, jak wydawnictwa i księgarnie, podniosło prestiż poezji pisanej. Forma ustna wprawdzie pozostała, lecz ograniczała się do odczytywania lub recytowania tekstu pisanego. Aby nie tylko zapobiec atrofii, lecz także podnieść poziom głośnego wykonywania utworów poetyckich opracowano reguły, których musiał przestrzegać czytający poeta lub wykonawca. Sytuacja ta utrzymywała się do lat 60. XX wieku. Prezentowanie poezji na scenie rozwinęło się po 1945 roku i doprowadziło etapami do radykalnych zmian w sztuce głośnego wykonywania utworu poetyckiego. Autor artykułu poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy doprowadziło to do powstania zupełnie innej poezji oraz czy pismo literackie jako instytucja zachowało swoje znaczenie. Zastanawia się także nad przemianami w zakresie sposobu prezentacji tekstu poetyckiego.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5 Zeszyt specjalny; 41-58
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    U otevřeného okna
    With an open window
    Autorzy:
    HARÁK, Ivo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038127.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Libor Martinek
    Henryk Jasiczek
    Óndra Łysohorsky
    poetic regionalism
    other-language poetry in the Czech lands
    básnický regionalismus
    jinojazyčná poezie v českých zemích
    Opis:
    Autor práce se zabývá dvěma literárně-historickými monografiemi Libora Martinka. Tento český literární vědec je znám především jako odborník na slezský literární regionalismus. Tento kontext je také založen na studiu dvou významných osobností, které tvoří českou literaturu v jiném (polském, lašském) jazyce. Pro Martinka je důležitá důkladná znalost faktů a znalost textů primární a sekundární literatury. Znalost světové literární teorie mu také umožňuje provést přiměřené interpretace uměleckých textů. Takže může doložit místo dané osobnosti v literární historii nebo také dluh, který má vůči ní česká literatura.
    The author of the study deals with two literary-historical monographs of Libor Martinek. This Czech literary scientist is known above all as an expert in Silesian (Teschen) literary regionalism. This context is also based on the study of two distinguished personalities of Czech literature writing in another (Polish, Lachian) language. For Martinka there is an important thorough knowledge of facts or familiarity with the texts of primary and secondary literature. Familiarity with world literary theory also allows him to make adequate interpretations of artistic texts. So he can pronounce a fair trial about the place of a personality in literary history or the debt that Czech literature has so far. 
    Źródło:
    Bohemistyka; 2018, 4; 395-412
    1642-9893
    Pojawia się w:
    Bohemistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prowokacja czy metoda? O przekładzie literackim na język nierodzimy na tle poezji semantycznej Stefana Themersona
    Provocation or Method? On Literary Translation into a Non-native Language against the Backdrop of Stefan Themerson’s Semantic Poetry
    Provokace nebo metoda? O literárním překladu do rodilého jazyka na pozadí sémantické poezie Stefana Themersona
    Autorzy:
    Derdowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/971887.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    translation into non-native language
    directionality
    direction of translation
    semantic poetry
    translator studies
    překlad do cizího jazyka
    směrovost
    směr překladu
    sémantická poezie
    překladatelská studia
    Opis:
    This article attempts to give literary translations into non-native languages not only permission and acceptance but justification and theoretical legitimacy. While referring to Stefan Themerson’s postulates of semantic poetry, it explores his philosophy of language to focus on the possible independence of the translator.
    Zatímco literární tvorba v jazyce, který není rodným jazykem autora, je společensky akceptovaná a dokonce obdivovaná, překlad do takového jazyka (zejména pokud se jedná o překlad literární) je předmětem mnoha konzervativních norem. Tento článek se snaží nahlédnout na romantické paradigma národního jazyka jakožto posvátného média z kritického hlediska a zastavuje se u možných implikací koncepce sémantické poezie a „sémantického překladu“ Stefana Themersona, díky nimž se může překlad do cizího jazyka ukázat nejen jako omluvitelný a přijatelný, ale dokonce jako opodstatněný.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2019, 9, 2; 185-199
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    K slavení já však zrozen jsem
    But I was born to celebrate
    Autorzy:
    Harák, Ivo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2193784.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jan Zahradníček
    Czech literature between the First and Second World War
    spiritual poetry
    catholic poet
    literary context
    spiritual resistance
    countryside
    word
    česká meziválečná literatura
    duchovní poezie
    katolický básník
    literární kontext
    duchovní rezistence
    krajina
    slovo
    Opis:
    Ivo Harák se ve své studii zabývá básnickým dílem jednoho z nejvýraznějších představitelů české spirituelní lyriky XX. století Jana Zahradníčka. Zevrubně analyzuje jeho básnické sbírky – využívaje při tom znalosti těch nejvýznamnějších textů sekundární literatury, které jsou věnovány Zahradníčkově tvorbě. Pokouší se narýsovat vývojovou linii Zahradníčkovy tvorby od jeho básnických počátků (Pokušení smrti) po rozvinutí Zahradníčkovy poetiky do půli třicátých let XX. století. Ukazuje při tom na myšlenkové a tvárné dominanty, jež se v Z. tvorbě opakují, variují a prohlubují. Harák zde také navazuje na pozornost, již věnoval obdobným autorům (především na své monografie Básník a jeho čas o Zdeňku Rotreklovi a Básník Josef Suchý).
    In his study Ivo Harák deals with poetic work of Jan Zahradníček, one of the most remarkable representatives of Czech spiritual lyrics of 20th century. Harák gives a comprehensive analysis of Zahradníček´s poetry collections – using knowledge of the most significant secondary sources concerning Zahradníček´s production. Harák attempts to draw the developmental line of Zahradníček´s work since his beginning in poetry (Pokušení smrti) to the development of Zahradníček’s poetics to the mid-1930s XX. century. Harák points at ideal and formative dominants being repeated, deepening and making variations in Zahradníček´s work. Harák also relates to his previous works on analogical authors (particularly to his monograph Básník a jeho čas on Zdeněk Rotrekl and another monograph of his Básník Josef Suchý).
    Źródło:
    Bohemistyka; 2022, 4; 573-593
    1642-9893
    Pojawia się w:
    Bohemistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślad Jerzego Pleśniarowicza pozostawiony w przekładach
    Jerzy Pleśniarowicz’s Trace Left in Translations
    Jerzého Pleśniarowicza dôkaz v prekladoch
    Autorzy:
    Buczek, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373547.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    slovenská poézia v Poľsku
    poľské preklady slovenskej poézie
    recepcia prekladov slovenskej literatúry
    slovenská poézia v poľskej recepcii
    Jerzy Pleśniarowicz
    Slovak poetry in Poland
    Polish translations of Slovak poetry
    reception of translations
    Polish reception of Slovak poetry
    translator’s visibility
    Opis:
    This article focuses on the career of Jerzy Pleśniarowicz, the well-known Polish translator of Slavic literatures and poet associated with the Józef Czechowicz poetry group, and who, in his capacity as dramatist and theatre director, has directed on the Polish scene plays by Slovak dramatists including Július Barč-Ivan, Ivan Bukovčan, Ľubomír Feldek, Osvald Zahradník. The article discusses the output of this poet, viewing him primarily as a translator of Slovak literature; it goes on to analyse his Polish translations of Slovak poetry published in the 2018 volume Wiersze i przekłady wierszy (Poems and Translated Poems). The anthology focuses on the representatives of three main groups: the surrealist poetry group consisting of, among others, Rudolf Fabry, Vladimír Reisel, Pavol Bunčák, Július Lenko, and Štefan Žáry; the Trnavská skupina poetry group, including Ľubomír Feldek, Ján Ondruš, and Ján Stacho; and finally the Mladá tvorba group with the contemporary poets Milan Rúfus, Miroslav Válek, Ján Buzássy, Vlastimil Kovalčík, Vojtech Kondrót, Štefan Strážay, and Vojtech Michálik. The author considers Pleśniarowicz’s translation choices, which are also a strong declaration of his views. She elucidates his translation strategies, pointing out close ties with the poetics of his own work, and also discusses the contemporary significance of this poetry in the Polish sphere of reception.
    Príspevok sa zameriava na osobnost’ Jerzého Pleśniarowicza, známeho poľského básnika zo skupiny poetov súvisiacich s poéziou Józefa Czechowicza, divadelného režiséra, ktorý priniesol na poľskú divadelnú scénu drámy slovenských dramatikov (Júliusa Barča-Ivana, Ivana Bukovčana, Ľubomíra Feldeka, Osvalda Zahradníka) a najmä prekladateľa slovanských literatúr. Autorku článku zaujíma fenomén Pleśniarowicza ako prekladateľa slovenskej literatúry. V stati sa podrobne analyzujú jeho poľské preklady slovenskej poézie, predstavené v zborníku Wiersze i przekłady wierszy, ktoré boli uverejnené v Poľsku v roku 2018. Štúdia zohľadňuje výber prekladov, ktoré sú silnou deklaráciou prekladových a poetických názorov Pleśniarowicza, okrem iného preklady predstaviteľov surrealistickej skupiny poézie (Rudolfa Fábryho, Vladimíra Reisela, Pavla Bunčáka, Júliusa Lenka, Štefana Žáryho), básnikov z Trnavskej skupiny (Ľubomíra Feldeka, Jána Ondruša, Jána Stacha), predstaviteľov skupiny Mladá tvorba a súčasných básnikov (Milana Rúfusa, Miroslava Válka, Jána Buzássyho, Vlastimila Kovalčíka, Vojtecha Kondróta, Štefana Strážaya či Vojtecha Mihálika). Príspevok tiež reflektuje interpretáciu prekladateľských stratégií Pleśniarowicza, úzko spojenú s jeho poetikou, a tiež zahŕňa diskusiu o súčasnom význame prekladanej poézie v poľskom horizonte prijatia.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 2; 220-239
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies