Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poetic metaphor," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Метафоры утренней и вечерней зари в литовской и русской поэзии
Autorzy:
Коницкая [Konickaja], Елена [Jelena]
Ясюнайте [Jasiūnaitė], Бируте [Birutė]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676541.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
metaphors of dawn
Lithuanian poetic tradition
Russian poetic tradition
biomorphic metaphor
zoomorphic metaphor
metaphor anthropomorphic
poetic metaphor
linguistic metaphor
Opis:
Metaphors of Dawn in Lithuanian and Russian Poetry This article analyzes the realizations of certain basic metaphors of dawn/sunset in the works of twentieth-century Lithuanian and Russian poets. The first part of the article examines important discrepancies between biomorphic, zoomorphic and anthropomorphic metaphors, as well as mythological metaphors. In Lithuanian poetry, dawn/sunset is associated with different objects compared to Russian poetry (wild strawberries and cherry, birds, fish and snakes in Lithuanian poetry; cranberries, melons and apples, birds and animals in Russian poetry). There is a lack of anthropomorphic metaphors for girl or woman in Lithuanian poetry. The associations of dawn/sunset with mythic entities are also entirely different. In the realization of the metaphor of DAWN/SUNSET – JEWELS, DAWN/SUNSET – FABRIC/ITEM MADE of FABRIC, DAWN/SUNSET – METAL/ITEM MADE of METAL, both similarities and significant differences are registered.The second part of the article examines more closely the similarities between the realizations of three basic metaphors, in which the dawn/sunset is interpreted as: 1) fire or blaze; 2) a burning object; 3) liquid.The analyses embraces about 200 poetry texts excerpts: 95 excerpts from the poetry works by 28 Lithuanian authors and 105 excerpts from the works by 30 Russian authors. In both languages, the metaphoric expressions of the first group highlight the bright colors of dawn/sunset; intensity; impression of a burning object. The metaphorization of the dark hues of dawn is specific to the Russian poetry. Semantically close to this group are metaphors of the DAWN/SUNSET – BURNING OBJECT. Dawn/sunset is interpreted as fire, bonfire, holy fire, burning coals, a lantern or torch. The image of the sacrificial fire is more widespread in the Russian poetry than in Lithuanian. In both poetic systems, folkloric images are used to develop the basic metaphor. The realization of the common metaphor DAWN/SUNSET – LIQUID as DAWN/SUNSET – BLOOD is associated with the metaphor SUNSET – DEATH in the Lithuanian poetry, while in Russian poetry – with the metaphor SUNSET – WOUND. The metaphor DAWN/SUNSET – TEAR is equally rare. In the metaphor DAWN – WATER/WATER RESERVOIR, the overlap of the images and relation to the more general metaphor LIGHT – WATER is evident in the both groups. In the group DAWN/SUNSET – CHEMICAL LIQUID. The image of paint (including cosmetics) is widely used in the both poetical systems. In the latter group, one can notice the overlap of the metaphor DAWN – WINE. It is specific to the Russian metaphoric system the use of pickle, cod-liver oil images.The Lithuanian and Russian poetic systems are characterized by both specific and common metaphors of dawn and dusk. These metaphors reveal some differences in the frequency of using various models, as well as in their particular content. Metafory świtu w poezji litewskiej i rosyjskiej Artykuł analizuje realizację pewnych zasadniczych metafor świtu/zmierzchu w utworach dwudziestowiecznych poetów litewskich i rosyjskich. W pierwszej części artykułu omówiono istotne rozbieżności między metaforami biomorficznymi, zoomorficznymi, antropomorficznymi, jak też metaforami mitologicznymi. W poezji litewskiej świt/zmierzch kojarzy się z różnymi obiektami porównywanymi z poezją rosyjską (dzikie truskawki i jagody, ptaki, ryby i węże w poezji litewskiej; żurawina, arbuzy i jabłka, ptaki i zwierzęta w poezji rosyjskiej). W poezji litewskiej brak metafor antropomorficznych w odniesieniu do dziewczyny lub kobiety. Skojarzenia świt/zmierzch z hasłami mitycznymi są także całkowicie odmienne. W realizacji metafor ŚWIT/ZMIERZCH – KLEJNOTY, ŚWIT/ZMIERZCH – TKANINA/ ARTYKUŁ WYKONANY Z TKANINY, ŚWIT/ZMIERZCH – METAL/ ARTYKUŁ WYKONANY Z METALU, odnotowane zostały zarówno podobieństwa, jak i znaczące różnice.W drugiej części artykułu bliżej zbadane zostały podobieństwa w realizacji trzech podstawowych metafor, w których świt/zmierzch interpretowany jest jako: 1) ogień lub blask; 2) palący się przedmiot; 3) płyn.Analiza obejmuje ok. 200 wyjątków z tekstów poetyckich: 95 pochodzi z wierszy 28 autorów litewskich, zaś 105 z utworów 30 rosyjskich autorów. W obu językach wyrażenia metaforyczne z pierwszej grupy uwypuklają jaskrawe barwy świtu/zmierzchu; intensywność; wrażenie płonącego obiektu. Metaforyzacja ciemnych odcieni świtu właściwa jest poezji rosyjskiej. Semantycznie bliskie tej grupie są metafory ŚWIT/ZMIERZCH – PALĄCY SIĘ OBIEKT. Świt/zmierzch interpretowany jest jako ogień, fajerwerk, święty ogień, rozżarzony węgiel, lampion lub pochodnia. Obraz ognia sakryfikowanego bardziej rozpowszechnił się w poezji rosyjskiej niż litewskiej. W obu systemach poetyckich wyobrażenia folklorystyczne służą do wywołania podstawowych metafor. Realizacja powszechnej metafory ŚWIT/ZMIERZCH – PŁYN jako ŚWIT/ ZMIERZCH – KREW kojarzy się z metaforą ZMIERZCH – ŚMIERĆ w poezji litewskiej, podczas gdy w rosyjskiej – z metaforą ZMIERZCH – RANA. Metafora ŚWIT/ ZMIERZCH – ŁZA jest także rzadka. W metaforze ŚWIT – WODA/ ZASOBNIK WODY nałożenie się na siebie obrazów i relacji z ogólniejszą metaforą ŚWIATŁO – WODA jest oczywiste w obu tych grupach. W grupie ŚWIT/ZMIERZCH – PŁYN CHEMICZNY obraz farby (łącznie z kosmetykiem) jest używany szeroko w obu poetyckich systemach. W tej ostatniej grupie można zauważyć nakładanie się na siebie z metaforą ŚWIT – WINO. Właściwe rosyjskiemu systemowi metafor jest użycie obrazów pikle, olej z wątroby dorsza itd.Systemy poetyckie litewski i rosyjski cechują zarówno konkretne, jak i ogólne metafory świtu i zmierzchu. Te metafory zdradzają pewne różnice w częstotliwości używania różnych modeli, a zarazem ich szczególne treści.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2016, 40
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzenie mentalne w poezji Inny Lisnianskiej I Wisławy Szymborskiej (na podstawie tomików poetyckich Иерусалимская Тетрадь I Tutaj)
Mental Spaces in the Poetry of Inna Lisnianskaya and Wisława Szymborska (on the Basis of Books of Poetry: Иерусалимская тетрадь and Tutaj)
Autorzy:
Nikadem-Malinowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973978.pdf
Data publikacji:
2010-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
mental spaces,
poetic metaphor,
cognitive poetry,
Inna Lisnianskaya,
Wisława
Szymborska
Opis:
Metaphorization in poems is a specific phenomenon. Poetry, having different function from that of everyday language, uses metaphorization through encoding and decoding a message. Unusual metaphors make communication between an author and a reader more difficult, but also more attractive. By dint of metaphor an idea concentrates greatly and a reception of a message, apart from the message itself, provides aesthetical values. Relations between time and space in a poem, where presented world is minimized, are always metaphorized. In order to define them, cognitive poetry uses the term of mental spaces. The author of this work is going to characterize these spaces in poems of two poets – in the Inna Lisnianskaya’s Иерусалимская тетрадь and Wisława Szymborska’s Tutaj.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2010, XII; 145-152
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лексико-семантический анализ стихотворения Н. С. Гумилева „Сады души”
Autorzy:
Касперова, Лариса Т.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615322.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
idiostyle
N. Gumilev
poetic text
poetic metaphor
lexico-semantic analysis
socio-philological experiments
Opis:
This article presents a lexico-semantic analysis of Nikolay Gumilev’s “Garden of the Soul” poem (1907). In the early 20th century, there appeared a special type of depiction in art – a depiction of the author’s inner state. Analyzing the idiostyles (individual styles) of the poets from the Silver Age, we have defined it as a psychological self-portrait, the type of character depiction wherein the poet uses the artistic format to characterize his or her mental state when creating the work of art. One of NikolayGumilev’s early poems, “Gardens of the Soul” (1907), fits into the category of the psychological self-portrait. In his early poems, the poet had already demonstrated the basic features of the future neo-romantic trend in Russian poetry, known as acmeism (from the Greek Üêìç (acme), the height of the blossoming season), founded by Nikolay Gumilev himself. By opposing themselves to the symbolists, the acmeists turned to the description of the material world. First and foremost, they tended to replace the referent with characterization in metaphorical constructions, and describe abstract notions through analogies with the material world. In his poem “Gardens of the Soul” the author describes his inner world through the metaphor of the garden. On route from referent denotations of the words garden and soul to the metaphorical meaning of the phrase “gardens of the soul”, the readers find themselves neutralizing the concrete semantic components, while other semantic components are actualized. The study uses lexicosemantic analysis and socio-philological experiments. The article summarizes the results of a survey, in which the respondents of various age and social groups interpret the text of the poem. The metaphorical transfer between the notions of the soul and the garden is carried out through not one, but several ways: epidigmatic (3%), lexicosemantic (39%), attributive (25%) and lexico-derivational (33%).
Źródło:
Stylistyka; 2015, 24; 229-236
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyobraźnia zorganizowana. Poetyka wiersza „kolory” Jana Brzękowskiego
Imagination Organized: The Poetics of Jan Brzękowski’s Poem “Kolory”
Autorzy:
Smaruj, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1450646.pdf
Data publikacji:
2020-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
lyric poetry
poetic avant-garde
poetic imagination
poetics
metaphor
Opis:
The article interprets Jan Brzękowski’s poem “kolory” [couleurs]. Accepting the assumption that the reading of the Cracow avant-garde poetry, including Brzękowski’s works, requires the textual approach, the author of the article gives an in-depth discussion of rhetorical figures  (especially metaphors) and symbolic motifs (metals, colours, weather phenomena). Such reading of “kolory” turns the poem into a statement about the unique psychological (or even spiritual) experience of the lyrical self, who, after a crisis of darkness, has an insight “in the breaking dawn”.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 16; 243-250
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unus mundus. Człowiek i natura w języku prozy Olgi Tokarczuk
Autorzy:
Sławkowa, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152039.pdf
Data publikacji:
2021-03
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
posthumanism
anthropocentrism of language
metaphor
poetic definition
Opis:
The author attempts a polemic against the thesis on the anthropocentric nature of language, which has been established in linguistics. To this end, she proposes reading Olga Tokarczuk’s prose in the categories of post- and transhumanism to show that the writer’s works encompass the vision of the world which challenges the thesis on anthropocentrism of language adopted in linguistics. The object of the analysis is the linguistic phenomena (coming from various language layers: mainly lexical, syntactic, and orthographic ones) expressing the writer’s conviction of the unity of the human and non-human worlds and her clearly environmentally friendly attitude, which can be found in individual works by the Nobel Prize winner, and thus questioning the order of the reality based on human dominance and control over the nature.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2021, 782, 3; 73-84
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Метафорика и интертекстуальность: ещe раз об изоморфизме и функционировании (на материале русской и белорусской поэзии)
Metaphorics and Intertextuality: Once Again about Isomorphism and Functioning (Based on Russian and Belarusian Poetry)
Autorzy:
Кураш, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858170.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intertext
intertextuality
metaphor
poetic text
интертекст
интертекстуальность
метафора
поэтический текст
Opis:
Цель исследования – охарактеризовать изоморфизм метафорики и интертекстуальности, выявить конкретно-языковые формы воплощения интертекстуальных метафор, представленные в языке русской и белорусской поэзии преимущественно ХХ века. С опорой на труды отечественных и зарубежных учeных освещается проблема межтекстового и межкультурного поэтического взаимодействия. Изоморфизм метафорики и интертекстуальности ведeт к теснейшему союзу этих двух феноменов; диалогизирующие в поэтической речи метафоры претерпевают те или иные структурно-смысловые изменения как в пределах языка одной национальной литературы, так и во взаимодействии разных национальных литературно-поэтических традиций. Методы исследования – структурно-функциональный, компонентный, контекстный и оппозитивный анализ. Результаты исследования. Раскрывается действие тропеического механизма за пределами текста-источника. Выявлены и систематизированы разнообразные приeмы языковой реализации интертекстового диалога в русской и белорусской поэзии на уровне тропа (продолжение, разветвление метафорического образа, его отрицание и др.). Выводы, перспективы исследования. Сделан вывод о единстве литературно-культурного континуума, в пределах которого диалогизируют как традиционные, так и уникальные, индивидуально-авторские метафорические тропы русских и белорусских поэтов. Активное взаимодействие метафорики и интертекстуальности во многом объясняется их изоморфизмом. Предложенный подход может служить рабочей моделью для исследования иных элементов образной структуры поэтического текста как фигурантов интертекстового диалога.
The purpose of the study is to characterize the isomorphism of metaphorics and intertextuality and to identify concrete linguistic forms of intertextual metaphors, represented in the language of Russian and Belarusian poetry, mainly of the 20th century. Based on the works of domestic and foreign scientists, the problem of intertextual and intercultural poetic interaction is investigated. The isomorphism of metaphorics and intertextuality leads to the closest union of these two phenomena; metaphors dialogizing in poetic speech undergo certain structural and semantic changes both within the language of one national literature and in the interaction of different national literary and poetic traditions. The research methods are structural-functional, component, contextual and oppositional analysis. The results of the study. The effect of the tropeic mechanism beyond the source text is revealed. Various methods of linguistic realization of intertext dialogue in Russian and Belarusian poetry at the level of the trope (continuation, branching of the metaphorical image, its denial, etc.) are identified and systematized. Conclusions, research prospects. The conclusion highlights the unity of the literary and cultural continuum, within which both traditional and unique, individually authored metaphorical tropes of Russian and Belarusian poets are dialogized. The active interaction of metaphorics and intertextuality is largely explained by their isomorphism. The proposed approach can serve as a working model for the study of other elements of the figurative structure of a poetic text as figurants of an intertext dialogue.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2022, 21; 81-94
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Asyndeton – fotopoetyckie doświadczenie podróży
Asyndeton: Photopoetic Experience of a Journey
Autorzy:
Gołąb, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407693.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
asyndeton
metafora
obraz poetycki
fotoliteratura
fotografia
podróż
metaphor
poetic image
photo-literature
photography
journey
Opis:
Autor artykułu omawia pojęcie asyndetonu jako problem relacji fotografii i literatury. Główny kontekst rozważań stanowią dwie propozycje teoretyczne. Pierwszą z nich jest fotoliteratura François Soulages’a – przedmiot współdziałania obrazu fotograficznego i tekstu. Drugą stanowią praktyki miejskie Michela de Certeau i związana z nimi funkcja asyndetonu jako figury retorycznej, która wyznacza przestrzenny porządek i nadaje znaczenie podmiotowym czynnościom chodzenia. Zdaniem autora obie te teorie łączy semiotyczny proces wytwarzania obrazów. W szerszym znaczeniu artykuł odnosi termin de Certeau do poetyckiego doświadczenia podróży. Przykładami tak rozumianego asyndetonu w zakresie jego funkcji kompozycyjnych i obrazowych są utwory z fotopoetyckich zbiorów Andrzeja Kramarza i Jacka Podsiadły (2022) oraz Marcina Świetlickiego i Wojciecha Wilczyka (1996). Na podstawie omówionych przykładów autor przyjmuje, że rozszerzone na obraz fotograficzny retoryczne znaczenie asyndetonu pozwala widzieć tę figurę jako reprezentację metafory podróży i zabieg kompozycyjny związany z zagadnieniem obrazu poetyckiego.
The paper deals with the notion of asyndeton as the issue of photography and literature convergence. The main focus of attention in the article is directed towards two theory-based proposals: ‘photo-literature’ and ‘urban practices.’ The former, associated with François Soulages, represents the idea of a combined effort of a photographic as well as literature image. The latter, represented by Michel de Certeau, is associated with the function of asyndeton as a rhetorical figure which describes spatial arrangement and equips an individual activity of walking with a meaning. According to the author, the process of producing images is similar for both theories in question. In a broad sense, the article applies de Certeau’s concept to the poetic experience of a journey. This particular approach to asyndeton, in terms of its composition and imaging functions, is well illustrated in photopoetic collections by Andrzej Kramarz and Jacek Podsiadło (2022), and Marcin Świetlicki and Wojciech Wilczyk (1996). Based on these examples, the author concludes that the rhetorical meaning of asyndeton extended to a photographic image defines this stylistic figure as the representation of the metaphor of a journey and a composition device related to the subject of a poetic image.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 81-96
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Размова… ...сусветаў: Інтэрпрэтацыя стылеўтваральных вобразных сродкаў і арыгінальных вобразаў паэтычнага маўлення Яна Чыквіна
CONVERSATION OF THE… UNIVERSES: Interpretation of the fundamental stylistic methods and the author’s imagery in Yan Chikvin’s poetic speech
ROZMOWA… …WSZECHŚWIATÓW: Interpretacja obrazowych środków kształtujących styl oraz oryginalnych obrazów języka poetyckiego Jana Czykwina
Autorzy:
Пісарэнка, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966713.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
poetic speech
stylistic methods
metaphor
epithet
euphony
graphic
image.
паэтычнае маўленне
стылеўтваральныя сродкі
метафара
эпітэт
гукавобраз
графічны вобраз.
instrumentacja głoskowa
Opis:
The specific character of Yan Chikvin’s poetic speech vividly manifests itself on the lexical and phonetic levels. The productive tropes he uses in the analyzed texts are the noun-and-verb type of metaphor and epithets characterized by structural and grammatical diversity and the author’s vision. His fundamental stylistic method is euphony: the author manages to create original images with its help. In his poem Conversation of the Universes, the poet turns to the means of graphic expression: the graphic image acquires semantic content and makes its way to the reader – when vowels and consonants are superimposed on one another and words are formed, a dialogue between the Universes takes place. Yan Chikvin’s poetic speech is an integral holistic system, with its components interacting with each other, demonstrating the uniqueness of the author’s associations, and, as a result, transforming reality into a figurative artistic space.
Specyfika języka poetyckiego Jana Czykwina wyraźnie występuje na poziomie leksykalnym i fonetycznym. W przebadanych tekstach produktywnymi środkami poetyckimi są metafory (rzeczownikowe i czasownikowe) oraz epitety, które charakteryzują się różnorodnością pod względem struktury, gramatyki i nasycone są treścią autorską. Środkiem kształtującym styl jest instrumentacja głoskowa, za pomocą której autor stwarza oryginalne obrazy. W wierszu Rozmowa wszechświatów poeta korzysta z graficznych środków wyrazu. Obraz graficzny napełnia się sensem i jest łatwiejszy w odbiorze przez czytelnika, gdy samogłoski i spółgłoski nakładają się na siebie, tworząc słowa. Wtedy między wszechświatami odbywa się dialog. Język poetycki J. Czykwina stanowi całościowy system, składniki którego wzajemnie na siebie oddziałują, wyrażają indywidualne skojarzenia autora, skutkiem czego jest przekształcenie rzeczywistości w poetycki obraz przestrzeni.
Спецыфіка паэтычнага маўлення Я. Чыквіна выразна выяўляецца на лексічным і фанетычным узроўнях. Прадуктыўным тропам у прааналізаваных тэкстах з’яўляюцца метафара – назоўнікавая і дзеяслоўная разнавіднасць, а таксама эпітэт; ён характарызуецца структурна-граматычнай разнастайнасцю і аўтарскім зместам. Стылеўтваральным сродкам з’яўляецца гукапіс: з яго дапамогай аўтар стварае арыгінальныя вобразы. У вершы Размова сусветаў паэт звяртаецца да сродкаў графічнай выразнасці: графічны вобраз набудзе сэнсавае напаўненне і ўспрымецца чытачом, калі галосныя і зычныя гукі накладуцца адзін на другі і ўтворацца словы, тады паміж Сусветамі адбудзецца дыялог. Паэтычнае маўленне Я. Чыквіна – цэласная сістэма, складнікі якой узаемадзейнічаюць, дэманструюць адметнасць аўтарскіх асацыяцый і ў выніку рэчаіснасць пераствараецца ў вобразную мастацкую прастору.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2020, 20; 229-238
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora. Immanentna cecha języka poetyckiego czy uniwersalna etykieta językowa?
A metaphor. An immanent feature of the language of poetry or a universal linguistic label?
Autorzy:
Sokólska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2124241.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
innowacyjność
etykieta językowa
metafora
konwencjonalizacja
tekst poetycki
tekst naukowy
innovativeness
a linguistic label
a metaphor
conventionalization
a poetic text
a scientific text
Opis:
The article is an attempt at answering the question about the function of metaphors and their formal-semantic shape mainly in poetic and scientific texts. The comparative analysis being carried out proves that metaphorical conjunctions occur in both variants of utterances but their stylistic function, frequency and a degree of conventionalization are of a different character. Innovative and strongly individualized metaphors are characteristic of poetry whereas for the language of science – mainly metaphors considerably standardized based on system models and structures whose genetic innovativeness we are no longer aware of; rarely innovative metaphors. Therefore it seems unauthorized to treat metaphors as universal linguistic labels typical of each kind of utterance unless we understand such universality in a slightly narrower sense, i.e., as “useful, usable, suitable, helpful”.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2012, 12; 239-256
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Стиховедческая метафора в поэзии и прозе Георгия Шенгели
Autorzy:
Рогачева, Наталья
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044682.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Георгий Шенгели
стиховедческая метафора
стиховедческий термин
конверсия научного и поэтического языка
билингвизм
Georgy Shengeli
metapoetic metaphor
metapoetic term
scientific and poetic language conversion
bilingualism
Opis:
Статья посвящена проблеме семантики стиховедческого термина и стиховедческой метафоры в художественном и научном дискурсе поэта и стиховеда Георгия Шенгели. Рассматривается комплекс метафор, применяемых Шенгели в теоретических и лирических текстах для определения ритма, рифмы, строфы и других филологических категорий. Предложена тематическая классификация метафорических обозначений стиховой формы (милитаристская, архитектурная, органическая и др. метафоры стиха). На основе анализа пневматологической метафоры в стиховедческом и научном текстах Шенгели показано сходство и различие формирования переносного значения образа в научном и художественном контекстах.
The article deals with the semantics of metapoetic term and metapoetic metaphor in the artistic and academic discourse of Georgy Shengeli, poet and versification expert. The paper scrutinizes a complex of metaphors used by Shengeli in his theoretical and lyrical texts to define rhythm, rhyme, stanza, and other poetological categories. A thematic classification of such metaphoric labels is proposed (military, architectural, physiologic and other metaphors of a poetic text). An analysis of the metaphor of breath in Shengeli’s poems and research texts reveals similarities and differences in shaping figurative meanings in the artistic and the academic context.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 91-101
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicje poetyckie w tekstach literackich Karola Wojtyły. Uwagi wstępne
Poetic definitions in the literary works of Karol Wojtyła. Preliminaries
Autorzy:
Kozłowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911274.pdf
Data publikacji:
2018-11-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetic definitions
meaning
idiolect of Karol Wojtyła
language of XXth century Polish poetry
definiendum
definiens
metaphor
definicje poetyckie
znaczenie
idiolekt Karola Wojtyły
język poezji polskiej XX wieku
metafora
Opis:
Celem artykułu jest uchwycenie najważniejszych cech charakteryzujących definicje poetyckie Karola Wojtyły. Definicja poetycka jest rozumiana jako typ metaforycznej (czasami metonimicznej) struktury złożonej z dwóch elementów: definiensa i definiendum. Oba elementy są połączone relacją identyczności (X=Y), gdzie wyrażenie Y wskazuje na określone cechy wyróżniające obiektu nazwanego przez X; w ten sposób Y wyjaśnia znaczenie X-a. Równie ważne jest to, że X powinien zajmować pozycję tematu wypowiedzi, a Y komentarza, objaśnienia.Definicje poetyckie mogą realizować kilka różnych wzorców strukturalnych. W pracach literackichKarola Wojtyły są to:• X jest Y-iem; X to Y;• X znaczy Y; X-em nazwijmy Y;• relatywizujące wyrażenia X jest Y-iem dla kogoś;• konstrukcje wprowadzające wyjaśnienie w modalności warunku lub przypuszczenia: jeśliX jest Y-iem; X może być Y-iem,• apozycje X : Y; X – Y; X… Y; X Y,• konstrukcje włączne: X, czyli Y,• konstrukcje z negacją: X nie jest Y-iem,• pytania retoryczne typu Czy X jest Y-iem?; Czy X znaczy Y?W poezji i dramatach Karola Wojtyły można znaleźć blisko 200 przykładów definicji poetyckich realizujących wskazane powyżej schematy. Karol Wojtyła zazwyczaj definiował kluczowe pojęcia dla swojej poezji, które uważał za niewystarczająco lub niepoprawnie opisane. Najczęściej pojawiające się definienda to: 1. Bóg; 2. ludzkie uczucia, postawy i doświadczenia; 3. instytucje, praktyki, symbole i wydarzenia bezpośrednio związane z tradycją judaizmu bądź chrześcijaństwa; 4. czynności, stany i cechy związane z relacjami;5. kategorie czasowe – etapy i momenty w czasie; 6. zjawiska atmosferyczne, ciała niebieskie i żywioły;7. przymioty, cechy i zdolności człowieka; 8. zjawiska i byty z zakresu sztuki; 9. czynności i stany związane z percepcją i poznaniem; 10. rośliny i zwierzęta; 11. inne kategorie.Definicje Wojtyły często powielają metafory obecne w polszczyźnie, jednak jego dzieła przedstawiają także wiele definicji ukazujących niezwykle oryginalną konceptualizację. Liczne wyrażenia ujmują obiekty świata natury w kategoriach kultury i ogólnie mówiąc rzeczywistości. Kluczowe domeny wykorzystywane w definicjach to przestrzeń i woda. Charakterystycznymi cechami Wojtyłowych definicji są także: paradoks oraz treściowy związek z chrześcijaństwem. Definicje poetyckie winny być uważane za ważne narzędzie poznawcze. Pełnią one również inne funkcje (zgodnie z terminologią Romana Jakobsona): konatywną, metajęzykową, poetycką, fatyczną i ekspresywną, a także – jak pokazały ważne pojęcia wykorzystywane przez Wojtyłę – są sposobem rozumienia roli języka i wyrazem stosunku do niego.
The main goal of the article is to grasp the key features characterizing the poetic definitions of Karol Wojtyła. A poetic definition is considered as a type of metaphorical (sometimes metonymic) structure composed of two elements: definiens and definiendum. Both elements are connected by the relation (X=Y), where Y points at certain distinctive features of the object X; in this way Y explains the meaning of X. Equally importantly, X takes the place of the topic of the utterance, and Y becomes the comment.Poetic definitions can realize various structural models. In the literary work of Karol Wojtyła the following ones appear :• X is Y; X it is Y;• X means Y; let us name Y X;• relativizing expression: for somebody X is Y;• structure entailing a condition or probability: if X is Y; X can be Y;• apposition: X: Y; X – Y; X… Y; X Y;• X, that is Y;• model, with the negation: X is not Y (with the optional addition: X is Z);• rhetorical question: is X Y? does X mean Y?In Karol Wojtyła’s poems and dramas one can find nearly 200 examples of poetic definitions of the types listed above.Karol Wojtyła defined the notions crucial for his poetry which he regarded as described insufficiently or incorrectly. The most often appearing definienda are: 1. God; 2. human feelings, attitudes and experiences; 3. institutions, customs, symbols and events connected with the Jewish or Christian traditions; 4. activities, states and features referring to relationships; 5. stages and moments in time; 6. atmospheric phenomena, heavenly bodies and elements; 7. attributes, features and abilities of man; 8. phenomena and objects from art; 9. activities and states associated with perception and cognition; 10. plants and animals; 11. other categories. Wojtyła’s definitions often copy metaphors that have been fixed in the Polish language; however, his artistic work brings also many definitions manifesting a very original conceptualization. Numerous expressions describe objects from the real world described in terms of culture and reality in general. Crucial domains used in the definitions are those of space and water. Distinctive features of Wojtyła’s definitions also include paradox and connections with Christianity. Poetic definitions should be considered an important cognitive tool. They also perform other functions (in line with Roman Jakobson’s terminology): conative, metalinguistic, poetic, phatic and expressive, as well as showing Wojtyła’s key concepts, the way he understands them and his attitude towards language.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 33
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies