Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "podmiotowa tożsamość" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Problem odpowiedzialności za przypadkowe skutki działania
The Problem of Responsibility for Accidental Effects of the Action
Autorzy:
Krajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488617.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
działanie
podmiot działania
skutki działania
skutki niedobrowolne
odpowiedzialność
natura działającego podmiotu
podmiotowa tożsamość
relacja przyczynowa
action
subject of action
effects of action
involuntary effects
responsibility
nature of the acting subject
subjective identity
causal relationship
Opis:
W artykule bronię tezy, że podmiot, który spowodował niezamierzoną stratę, powinien wziąć za nią odpowiedzialność. Odpowiedzialność ta nie jest wynikiem zaciągniętej przez podmiot winy, nie jest także wyłącznie wyrazem jego wrażliwości na cudzą krzywdę, ale ma swoje obiektywne racje. Działający człowiek doświadcza jedności swojej podmiotowości zarówno wtedy, gdy jest dobrowolnym sprawcą działania, jak i wtedy, gdy działanie to przyczynia się do zaistnienia przypadkowych skutków. Podmiot bowiem jest nie tylko autonomicznym sprawcą, ale także kimś, kto przez konstytuującą go cielesność jest podatny na wpływ rozmaitych czyn-ników przypadkowych, nieprzewidzianych. Aby zachować swoją integralność, podmiot zobowiązany jest do uznania swojej relacji do spowodowanej krzywdy. Racje wzięcia odpowiedzial-ności za przypadkowe skutki działania odwołują się nie tylko do struktury podmiotu, ale także do samego działania i jego relacji do działającego. Zagadnienia te zostały podjęte w dwóch pierwszych paragrafach artykułu. Ostatnia część artykułu prezentuje istotę obowiązku wzięcia odpowiedzialności za spowodowaną stratę. Taka odpowiedzialność nie zależy od tego, co bez-pośrednio leżało w zakresie sprawczości podmiotu, ale dotyczy tego, co należy do półcienia tej-że sprawczości. Podmiot poprzez akt woli może uczynić siebie odpowiedzialnym za to, co się stało. Akt wzięcia odpowiedzialności obejmuje takie zachowania, jak wyjaśnienie, przeprosiny, pomoc.
In the paper, I defend the claim that agent who caused unintentional loss should take responsibility for it. Such kind of responsibility is neither a result of being guilty, being moral responsible for the loss, nor is just the expression of one’s sensitivity to other people’s hurt, but it has proper objective reasons. Human being experiences unity of his agency both in intentional actions and in actions which result in unintended harm. Moral agent is not only autonomous author of the action but also, through his corporeality, is somebody vulnerable to influence of accidental, unintended factors. In order to preserve personal integrity agent is obliged to admit the relation between his action and caused harm. Reasons to take responsibility for unintended results of action do not only relate to structure of human agency, but also relate to the structure of action itself and its relation to acting person. These issues are presented in two first paragraphs of the article. Characteristic features of obligation to take responsibility for unintended loss is presented in the last part of the article. Such responsibility is not a matter of voluntary agency, does not lie in the core of one’s agency but concerns what belong to “penumbra of agency.” Agent through act of his will makes himself responsible. Act of taking responsibility encompasses such behaviours like explanation, apology, help.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 2; 119-139
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kto ty jesteś? Polak mały…” Transformacja znaczenia pojęć: „obcy”, „ojczyzna” w prozie polskiej po roku 1989
„Kto Ty Jesteś? Polak Mały...” Change in The Meaning of The Concepts of „The Other” and „The Motherland” in The Polish Post-1989 Prose
Autorzy:
Gosk, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182017.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Other
motherland
subject identity
Polish post-1989 prose
forgetting/remembering
Inny
ojczyzna
tożsamość podmiotowa
polska proza po 1989
pamiętanie/zapominanie
Opis:
Artykuł rozważa przykłady polskiej prozy po roku 1989, ukazujące skutki długotrwałej kondycji subalterna, które dochodzą do głosu w (niesymetrycznych, bo aktywizujących podmioty nierównoprawne) relacjach z Obcym. Mówi o konstrukcyjnej formie fantazmatu ojczyzny (tego, co najbardziej „swoje”) i jego selektywnym charakterze. Formułuje tezę, że problemem polskiej spetryfikowanej narracji dominującej z Ojczyzną w centrum uwagi i tożsamością podmiotu budowaną z uwzględnieniem specyficznego stosunku do Obcych jest to, iż nie chce ona przyznać, że kulturowe autorytety dyktuje teraźniejszość, a nie przeszłość i że odbywa się między nimi ciągły ruch wymiany znaczeń – zapominania i zapamiętywania.
The article considers examples of the post-1989 Polish prose exposing the results of a long-term subaltern condition. These results get activated in relations with the Other. They are asymmetrical because they concern unequal subjects. The article posits that the phantasm of the motherland (that which is the most ‘self’) has a constructing form and selective character. It poses the thesis that the problem of the Polish petrified dominant narration with the motherland at the center of attention and subject identity marked with a specific relation to the Other is that it does not want to admit that cultural authority is created by the present time and not the past. There is a constant interchange in meaning – from forgetting to remembering and back – that takes place between them.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 107-115
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aplikacja kategorii sensu do pedagogiki w wymiarze teoretycznym i praktycznym
Application of sense category to the pedagogy in theoretical and practical dimensions
Autorzy:
Michalski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540654.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
subject identity
existential problems
sense of life
plentitude of life
Viktor
E
Frankl
tożsamość podmiotowa
problem egzystencjalne
sens życia
pełnia życia
E Frankl
Opis:
Culture provides some philosophical concepts composing fundaments of fair life, suggests solutions to key existential problems, defines social mechanisms for their maintenance. They compose a reference system of social and individual lives. The type of social order in which human existence finds its course plays a crucial role in the process of development of their own life and identity as it econompasses a framework of context for understanding the world and functioning in it, yet invariably via finding the sense of life. The content of the following presentation shall include application of sense category to the pedagogy and an attempt to answer the question: how to liven up the issue of the development of sense of life in social life, upbringing, education, pedagogical way of thinking and methods to help others to enter the path which would not lead to nothingness but to the plentitude of life and existence
Kultura dostarcza pewnych koncepcji filozoficznych stanowiących podbudowę życia godziwego, podsuwa rozwiązania podstawowych problemów egzystencjalnych, ustanawia społeczne mechanizmy ich podtrzymywania. Stanowią one układ odniesienia zarówno dla społecznego, jak i indywidualnego życia. Typ ładu społecznego, w którym przebiega egzystencja człowieka, odgrywa znaczącą rolę w procesie kształtowania przez niego własnego życia i własnej w nim tożsamości, gdyż stanowi ramy zakreślające kontekst rozumienia świata przeżywanego i działania w nim, ale zawsze poprzez odnalezienia sensu życia. Treścią wystąpienia będzie aplikacja kategorii sensu do pedagogiki w jej wymiarze teoretycznym i praktycznym i próba odpowiedzi na pytania: jak zagadnienie kształtowania sensu życia ożywić w życiu społecznym, w wychowaniu, w edukacji, w myśleniu pedagogicznym, jak pomóc ludziom wchodzić na drogę, która nie prowadzi do nicości, lecz ku pełni bytu i życia
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2016, 4; 83 - 92
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies