Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poświadczenie notarialne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2019 r. III CZP 26/19
Gloss to the judgment of the Supreme Court of November 8, 2019, the file reference number III CZP 26/19
Autorzy:
Woch, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953634.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
następstwo prawne
notarialne poświadczenie podpisu
postępowanie klauzulowe
dokument prywatny z podpisem urzędowo poświadczonym
bezpieczeństwo obrotu prawnego
legal succession
notarial signature confirmation
clausule procedure
private document with an officially certified signature
security of conduct of legal transactions
Opis:
W świetle dyspozycji art. 788 § 1 K.p.c. dowody przedstawione przez wnioskodawcę odgrywają kluczową rolę dla uzyskania klauzuli wykonalności na rzecz (przeciwko) następcy prawnego pierwotnego wierzyciela (dłużnika). Skuteczne wykazanie przejścia uprawnień lub obowiązków na rzecz następcy prawnego w tym przypadku możliwe jest wyłącznie na podstawie dokumentów urzędowych lub dokumentów prywatnych z podpisem urzędowo poświadczonym. Glosowane orzeczenie wyczerpuje wątpliwości orzecznicze, jakie mogą powstać przy ocenie dokumentu prywatnego z podpisem notarialnie poświadczonym (a zatem jednego z rodzajów urzędowego poświadczenia podpisu) w kontekście dowodu przejścia uprawnień (obowiązków) na następcę prawnego pierwotnego wierzyciela (dłużnika).
In accordance with art. 788 § 1 of the Code of Civil Procedure, evidence provided by the applicant plays a key role in obtaining an enforcement clause in favor of (against) the legal successor of the original creditor (debtor). The effective demonstration of the transfer of rights or obligations to the legal successor in this case is possible only on the basis of official documents or private documents with an officially certified signature. The judgment exhausts the judicial doubts that may arise when assessing a private document with a notarially authenticated signature (and thus one of the types of official signature confirmation) in the context of proof of transfer of rights (obligations) to the legal successor of the original creditor (debtor).
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 403-415
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poświadczenie notarialne listu przewozowego
Notary certified copies of consignment notes
Autorzy:
Wrzecionek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/134628.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
list przewozowy
odpis listu przewozowego
czynność notarialna
poświadczenie notarialne
consignment note
notarial acts
Opis:
List przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy, w tym ustalonych przez strony warunków oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika. W związku z tym, że konwencja z 1 maja 1956 roku o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (Dz.U. 1962, nr 49, poz. 238, z późn. zm.) nie wprowadza obowiązku wystawiania odrębnych listów do każdego pojazdu, rodzaju czy partii towaru, może pojawić się potrzeba sporządzenia uwierzytelnionej kopii tego dokumentu. Do dokonania takiej czynności uprawniony jest notariusz, który w ramach swoich uprawnień działa jako osoba zaufania publicznego. Aby jednak mógł tego dokonać, niezbędne jest zapoznanie się z oryginałem dokumentu (pisma), który ma być przedmiotem poświadczenia. Sprowadzenie tej czynności jedynie do mechanicznego działania notariusza podaje w wątpliwość zasadność jej istnienia w ramach kompetencji notariusza, który dokonując poświadczenia listu przewozowego, winien nie tylko zapoznać się z jego treścią, lecz także dokonać koniecznej weryfikacji w znaczeniu badania zgodności z prawem.
A consignment note constitutes proof of the contract, including the agreed terms and acceptance of the goods by the carrier. Since the Convention does not require the issuance of separate letters to each vehicle, type or lot, it may be necessary for the Notary Public to make a a certified copy of the document. To do so, a notary public is entitled to act as a public trustee under his or her authority. However, to be able to do so, it is necessary to consult the original document which is to be certified (in writing). Bringing attestation only to the mechanical operation of a notary casts doubt on the validity of the existence of this activity within his competence as a lawyer. The Notary, when certifying the consignment note, should not only read the contents of the consignment note, but also verify it in the sense of examining its compliance with the law.
Źródło:
Problemy Transportu i Logistyki; 2017, 40, 4; 53-60
1644-275X
2353-3005
Pojawia się w:
Problemy Transportu i Logistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazwy własne osobowe w kontekście dokumentów średniowiecznej kancelarii kościelnej
Personal Names in the Context of the Documents of the Medieval Church Office
Autorzy:
Kutyła-Joć, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944749.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antroponimia
dokument średniowieczny
dyplomatyka
formularz dokumentu
intytulacja
inskrypcja
narracja
datacja
testacja
poświadczenie notarialne
anthroponymy
medieval document
diplomacy
form document
intitulation
inscription
narration
dating
testing
notary certification
Opis:
This paper analyses sixteenth-century Polish anthroponymia as preserved in the documents of Jarosław Bogoria Skotnicki, the archbishop of Gniezno. The onomastic material has been depicted in the context of the structure (form) of diplomas. They show Polish anthroponymy against the backdrop of medieval events they describe, a fact that constitutes the onomastic interpretation of official texts under study. The sources used here have shown the spontaneous changes in the manner of naming people, starting from one-word nomination, inherited from the pre-Slavonic epoch, through a more extensive system of identification by means of non-nominal onomastic elements derived from appelate, anthroponymic, and toponymic forms that are not surnames. The question of the way to identify person in the Middle Ages and its reflection in office documents may determine the direction for further studies on Polish anthroponymy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 6; 55-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies