- Tytuł:
- Acoustic Features of Burst Release: A Study of Welsh Plosives
- Autorzy:
-
Jaworski, Sylwester
Baran, Michał - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1753748.pdf
- Data publikacji:
- 2021-07-30
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
spółgłoski zwarto-wybuchowe
plozja
środek ciężkości
plosives
release burst
centre of gravity - Opis:
-
The aim of this paper is to analyse the centre of gravity (COG) of release bursts in Welsh plosives in order to assess their importance in distinguishing between /p, t, k/ (here termed fortis) and /b, d, g/ (here termed lenis). The COG of a release burst appears to be particularly interesting as (i) it has not yet been studied extensively in the phonetic scientific literature on Welsh plosives (see for instance Ball, Ball and Williams, Jones, Morris and Hejná), and (ii) using the COG variable to distinguish between stops is not very common, as it is normally used to differentiate between places of articulation in fricatives. To achieve the aforementioned goals, the authors, inspired by a study of American English plosives conducted by Chodroff and Wilson, measured the COG of bursts in word-initial /p, b, t, d, k, g/.
Cechy akustyczne środka ciężkości plozji: studium walijskich spółgłosek zwarto-wybuchowych Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie środka ciężkości plozji walijskich spółgłosek zwarto- wybuchowych co pozwoliłoby ocenić znaczenie tego czynnika w rozróżnianiu między /p, t, k/ (w artykule określane jako mocno artykułowane – fortis) a /b, d, g/ (w artykule określane jako słabo artykułowane – lenis). Środek ciężkości plozji wydaje się szczególnie interesujący ponieważ: (i) nie był jeszcze dogłębnie analizowany w badaniach fonetycznych walijskich spółgłosek zwarto-wybuchowych (por. Ball 1984; Ball i Williams 2011; Jones 1984; Morris i Hejná 2019) oraz (ii) używanie środka ciężkości plozji jako czynnika różnicującego między spółgłoskami zwarto-wybuchowymi jest dosyć rzadkie, jako że tego czynnika używa się zwykle do różnicowania między spółgłoskami szczelinowymi o różnych miejscach artykulacji. Aby osiągnąć wspomniane wcześniej cele, autorzy artykułu, zainspirowani badaniem spółgłosek zwarto-wybuchowych amerykańskiej odmiany języka angielskiego przeprowadzonym przez duet Chodroff i Wilson (2014), zmierzyli środek ciężkości plozji w nagłosie dla /p, b, t, d, k, g/. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 11 Zeszyt specjalny; 89-105
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł