Temat: piosenka - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Modlitwa jako forma bluesowej wypowiedzi lirycznej
Prayer as a form of blues lyrical expression
Autorzy:: Regiewicz, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/51532115.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: blues
piosenka
poetyka
modlitwa
liryka religijna
song
poetics
prayer
religious lyric
Opis:: Niepodważalnym rysem muzyki bluesowej jest jej religijność oraz wyznaniowość powiązana z osobistym tonem wypowiedzi lirycznej. Postawa konfesyjna jest wpisana w osobiste doświadczenie podmiotu performatywnego, czego wyrazem zarówno warstwa tekstowa, jak również skorelowane z nią rozwiązania muzyczne. Wyrastający z tradycji negro spirits blues operuje odpowiednią estetyką muzyczną: obniżone stopnie skali bluesowej korespondują ze skargami-zaśpiewami, wyrażającymi ból ludzkiej egzystencji. Zarysowane tu przestrzenie wypowiedzi: muzycznej, egzystencjalnej, emocjonalnej, osobistej spotykają się w modlitwie rozumianej jako forma wypowiedzi liryczno-muzycznej. Podjęta w artykule analiza dwóch piosenek: Modlitwy Tadeusza Nalepy i zespołu Breakout oraz Modlitwy III Dżemu, wpisuje utwory w rozważania gatunkowe, sytuację komunikacyjną wynikającą z przyjętej konwencji oraz strukturę wyrażającą się poprzez trzy elementy: inwokację, petycję i „owoc” (fructus).
An indisputable feature of blues music is its religiosity and confessionality linked to the personal tone of lyrical expression. A confessional attitude is inscribed in the personal experience of the performative subject, which is expressed both in the textual layer and in the musical solutions correlated with it. Growing out of the “negro spiritual” tradition, the blues operates with an appropriate musical aesthetic: the lowered degrees of the blues scale correspond with complaint songs, expressing the pain of human existence. The spaces of expression outlined here include those where musical, existential, emotional, and personal expression meet in prayer, which is understood as a form of lyrical-musical expression. The analysis of two songs taken up in the article, Tadeusz Nalepa and Breakout’s The Prayer and Dżem’s The Prayer III, understands the works through genre consideration; it examines the communicative situation that is a result of adopted conventions and structures, specifically the three elements: invocation, petition, and “fruit” (fructus).
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2024, 16, 1; 57-68
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Obrazy „swoich” i „obcych” w polskich piosenkach dziecięcych: między sentymentalnym polonocentryzmem a postawą homo europeaus
The images of the ‘fellow countrymen’ and the ‘strangers’ in Polish children’s songs: between the sentimental polonocentrism and the ‘homo europeus’ attitude
Autorzy:: Pilecka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/43096402.pdf
Data publikacji:: 2024-01-22
Wydawca:: Akademia Ateneum w Gdańsku
Tematy:: piosenka dziecięca
językowy obraz świata
postawa patriotyczna
obraz Innego
a children’s song
a linguistic worldview
a patriotic attitude
a picture of the Other
Opis:: W artykule omówiono obraz postawy patriotycznej, a także sposoby prezentowania przedstawicieli kultur innych niż polska wyłaniające się ze współczesnych piosenek dziecięcych. W wyniku jakościowej analizy tekstów i nagrań autorka zrekonstruowała modele patriotyzmu, które są promowane przez utwory adresowane do najmłodszych, a zwłaszcza tzw. „patriotyzm symboliczny”, ukierunkowany jedynie na rozbudzanie emocjonalnego przywiązania do ojczyzny, a nie na faktyczne zaangażowanie w pracę na jej rzecz. Z zaprezentowanych badań wynika również, że tylko nieliczne piosenki dziecięce propagują postawę inkluzywną wobec reprezentantów innych narodowości, zaś zawarta w piosenkach wiedza na ich temat często odzwierciedla krzywdzące stereotypy.
The article discusses the image of the patriotic attitude, as well as the ways of presenting the representatives of various cultures emerging from contemporary Polish children’s songs. As a result of the qualitative analysis of the texts and recordings, the author reconstructed the models of patriotism promoted by the songs addressed to children, especially the so called “symbolic patriotism”, aimed only at awakening emotional attachment to the motherland, and not at actual commitment to work for its benefit. The presented research also shows that only a few children’s songs promote an inclusive attitude towards foreigners, and the information about them contained in the songs often reflects harmful stereotypes.
Źródło:: Studia i Badania Naukowe Ateneum; 2023, 1, 1; 45-62
2657-4209
Pojawia się w:: Studia i Badania Naukowe Ateneum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Pio(sen)ka… – inaczej o audialności i „miejscach pustych”. Agnieszka Osiecka (w) filmie i dla filmu
Song... – about “empty places” in other words. Agnieszka Osiecka (in) films and for films
Autorzy:: Grodź, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/51532364.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: film
Agnieszka Osiecka
piosenka
przestrzeń w muzyce
song
space in music
Opis:: Tematem eseju są piosenki Agnieszki Osieckiej (1936–1997), napisane „dla” lub wykorzystane „w” filmach. Będąc jeszcze na studiach dziennikarskich w Warszawie, poetka pisała recenzje filmowe. Ponadto studiowała w Łodzi w szkole filmowej (do 1962 roku). Zrealizowała też kilka etiud studenckich (w latach 1958–1961). Jednak, jak pokazał czas, jej losy potoczyły się w innym kierunku. Celem rozważań jest wyjaśnienie rozumienia sformułowania: „miejsca puste” w kontekście twórczości autorki Wielkiej wody, a efektem dociekań określenie specyfiki muzyczno‑werbalnej wypowiedzi Osieckiej. Metodologia podyktowana jest przyjęciem perspektywy hermeneutycznej i zastosowaniem narzędzi komparatystyki interdyscyplinarnej.
The subject of the essay are the songs of Agnieszka Osiecka (1936–1997), written “for” or used “in” films. The poet wrote film reviews while still studying journalism in Warsaw (1956). Additionally, she studied at the film school in Łódź (until 1962). She also produced several student etudes (in 1958–1961). However, as time showed, her fate took a different direction. The aim of this study is to clarify the understanding of the phrase “empty places” in the context of Agnieszka Osiecka’s work Wielka Woda [High Water]. The result of the research is the determination of the specificity of Osiecka’s musical and verbal utterances. The methodology is dictated by the adoption of a hermeneutic perspective and the use of interdisciplinary comparative tools.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2024, 16, 3; 99-111
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: „Nikt nie wie, że jest pod seksem i dusza”. Piosenka literacka w filmie Bo we mnie jest seks Katarzyny Klimkiewicz
“Nobody Knows that There is a Soul under the Sex Appeal”. Literary Song in Katarzyna Klimkiewicz’s Autumn Girl
Autorzy:: Biblis, Pola
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52926491.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Kalina Jędrusik
Kabaret Starszych Panów
Bo we mnie jest seks
film
musical
piosenka literacka
Katarzyna Klimkiewicz
PRL
polskie kino
Elderly Gentlemen’s Cabaret
Autumn Girl
sung poetry
Polish Peoples Republic
Polish cinema
Opis:: Artykuł omawia rolę piosenki literackiej w filmie Bo we mnie jest seks (2021), opartym na biografii Kaliny Jędrusik. Reżyserka Katarzyna Klimkiewicz przyjmuje bowiem konwencję musicalu. W filmie pojawiają się piosenki, które aktorka wykonywała na przestrzeni swojej kariery – przede wszystkim utwory Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego z Kabaretu Starszych Panów. Film swobodnie traktuje fakty biograficzne: stanowi raczej feministyczną dekonstrukcję popkulturowego mitu Jędrusik i polskich lat 60. W artykule analizuję, jak osadzenie piosenek literackich w nowym kontekście twórczo je reinterpretuje. Utwory służą jako narzędzie ekspozycji, wzmacniają feministyczną wymowę filmu i nadają oryginalnym tekstom nowe znaczenia. Jako dodatkowe konteksty omawiam polską tradycję musicalu filmowego oraz specyfikę Kabaretu Starszych Panów, z którym Klimkiewicz wchodzi w dialog.
The article aims to examine the role of sung poetry in the film Autumn Girl (Bo we mnie jest seks, 2021), inspired by the life of Kalina Jędrusik. Katarzyna Klimkiewicz, the director, incorporates the genre of musical, featuring songs which Jędrusik performed throughout her career – mostly written by Jeremi Przybora and Jerzy Wasowski from the renowned Elderly Gentlemen’s Cabaret (Kabaret Starszych Panów). The movie is loosely based on historical facts: it is a rather feminist deconstruction of Jędrusik’s pop-cultural persona and the 1960s in Poland. I analyse how new contexts help to reinterpret classical sung poetry. Songs serve as character exposition, reinforce the feminist reading of the movie and enrich the original lyrics with new meanings. Additionally, to contextualise the issue, I discuss the tradition of Polish musicals and the Elderly Gentlemen’s Cabaret.
Źródło:: Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 174-188
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:: Konteksty Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Bruce Dickinson śpiewa song „Senjutsu”
Bruce Dickinson sings the song “Senjutsu”
Autorzy:: Tański, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/51532072.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: piosenka
śpiew
Iron Maiden
wojna
metafora
song
singing
war
metaphor
Opis:: Celem artykułu jest próba interpretacji songu Iron Maiden Senjutsu, który jest jednym z ważniejszych na płycie pod tym samym tytułem (2021). Tezą studium jest to, że persona tekstowo‑muzyczna, podmiot performatywny tekstu próbuje wyrazić doświadczenie ekstremalne, graniczne, liminalne, wynikające z przyjęcia statusu obrońcy wojennego zmuszonego do walki z najeźdźcą. Można powiedzieć, parafrazując tytuł książki Barbary Major (2013), iż Dickinson wyśpiewuje symboliczny habitus „Ateny w skórzanej kurtce – eksplozję afektu wściekłości muzyki metalowej”. Iron Maiden to grupa, w twórczości której uobecnia się owa metafora furii greckiej bogini wojny. Hipotezą do weryfikacji jest obecność tematu wojny w dorobku angielskiego zespołu, problemem badawczymzaś – sposób, w jaki temat wojny został podjęty w tekstach utworów formacji Steve’a Harrisa.
This article is an attempt to interpret the Iron Maiden song “Senjutsu,” which is one of the most important on the album of the same title (2021). The thesis of the study is that in this work, the textual and musical persona – the performative subject of this text – tries to relate an extreme, borderline, liminal experience resulting from assuming the status of a war defender, forced to fight the invader. It can be said, paraphrasing the title of the classic book by Barbara Major (2013), that Dickinson sings the symbolic habitus of Athena in a Leather Jacket – Explosion of Metal Music Fury Affect. This metaphor for the fury of the Greek goddess of war is present in the work of Iron Maiden. The hypothesis to be verified is the degree of presence of this issue in the output of the English team; the research problem is, how was the subject of war dealt with in the texts of Steve Harris’s works?
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 4; 19-30
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Chopin, taniec i piosenka, czyli o muzyce filmowej Andrzeja Panufnika z lat międzywojennych
Chopin, Dance, and Song: Andrzej Panufnik’s Film Music before World War II
Autorzy:: Lindstedt, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14510385.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Andrzej Panufnik
Eugeniusz Cękalski
Stanisław Wohl
polska muzyka filmowa do 1939 r.
piosenka w filmie
Polish film music before 1939
song in movies
Opis:: Twórczość filmowa Andrzeja Panufnika z lat międzywojennych, choć skromna pod względem ilościowym (krótkometrażówki Warszawa jesienią i Trzy etiudy Chopina oraz pełnometrażowy film fabularny Strachy) odcisnęła ważny ślad na dziejach polskiego kina. Związana była bowiem z projektami, które realizowały ambitne postulaty artystyczne i społeczne oraz wykraczały poza mocno krytykowane standardy tzw. kina branżowego. O brzmieniowym kształcie pierwszej z wymienionych, zrealizowanej w 1935 roku w reżyserii Leona Jeannota, krótkometrażówek wiadomo niewiele, gdyż jej kopia nie zachowała się do dziś, a sam Panufnik wspominał jedynie, że poprzez liryczną muzykę napisaną na 10 instrumentów chciał oddać kolory i nastroje jesieni. Nieco więcej tajemnic, choć film ten także został utracony, odkryć można w związku ze zrealizowanymi w roku 1937 Trzema etiudami Chopina. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie o rolę i zakres współpracy Panufnika z Eugeniuszem Cękalskim i Stanisławem Wohlem punktem wyjścia jest fakt, że kompozytor miał silne poczucie odpowiedzialności za ostateczny kształt krótkometrażówki (jako – jak wspominał – „współautor scenariusza” i pomysłodawca wielu rozwiązań w zakresie synchronizacji muzyki z obrazem), a tymczasem w jej „pokazowej” i nagrodzonej na festiwalu w Wenecji wersji nazwisko Panufnika zostało pominięte. Dokonane w niniejszym artykule omówienie tego filmu, prowadzi z jednej strony do wniosków na temat przyczyn „wyłączenia” kompozytora z grona jego twórców, z drugiej zaś – do próby rekonstrukcji ostatecznego kształtu formalnego Trzech etiud, łącznie z identyfikacją i określeniem następstwa poszczególnych, w eksperymentalny sposób skorelowanych z obrazem, utworów Chopina. Trzecia odsłona pracy Panufnika na rzecz polskiego kina lat 30. związana z komponowaniem muzyki do Strachów (1938) w reżyserii Eugeniusza Cękalskiego i Karola Szołowskiego zrealizowanych na podstawie poczytnej powieści Marii Ukniewskiej, jest przedmiotem najbardziej wnikliwej uwagi. Ponieważ film zachował się do dziś, w artykule dokonano analizy jego zróżnicowanej pod względem stylistyczno-gatunkowym ścieżki muzycznej, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu wykorzystania materiału zaczerpniętego z przewodniej piosenki oraz pozostałych motywów przypominających. Celem było określenie znaczenia stworzonej przez Panufnika ilustracji dla artystycznego i jednocześnie komercyjnego sukcesu Strachów.
Though not very large (short films Warszawa jesienią / Warsaw in the Autumn and Trzy etiudy Chopina / Three Chopin Études as well as one feature film titled Strachy, variously translated into English as Spooks, The Ghosts or Anxiety), Andrzej Panufnik’s film music output from the interwar period left a major imprint in the history of the Polish cinema. The soundtracks were written for movies whose artistic and social ambitions went beyond the much-criticised standards of the so-called ‘film industry pulp’ (Pol. kino branżowe). The soundtrack of the first of these, the 1935 short directed by Leon Jeannot, is unknown since no copy has been preserved to our day. Panufnik only commented that it was lyrical music for ten instruments, meant to represent the colours and atmosphere of autumn. The other short film, Trzy etiudy Chopina of 1937, though likewise lost, presents more issues. A key factor in Panufnik’s collaboration with Eugeniusz Cękalski and Stanisław Wohl was the fact that the composer had a strong sense of responsibility for the final shape of the movie (he was, as he recalled, ‘a co-author of the script’ and originator of many ideas concerning sound-and-image synchronisation). Nevertheless, Panufnik’s name was omitted from the ‘show’ version awarded at a festival in Venice. This paper discusses the movie, draws conclusions concerning the reasons for Panufnik’s ‘exclusion’ from the list of its authors, and attempts a reconstruction of the final version of Trzy etiudy Chopina, including the identification of the Chopin pieces correlated with the image in an experimental fashion, and the order in which they appeared. Most attention has been dedicated in the paper to Panufnik’s third work for the Polish 1930s film industry, his music for Strachy (1938, dir. Eugeniusz Cękalski and Karol Szołowski), a production based on Maria Ukniewska’s popular novel. Since the film still exists, it has been possible to analyse its soundtrack, varied in terms of style and genres, with particular emphasis on the way in which the material of the main song and other leitmotifs was used throughout the movie. In this way, the importance of Panufnik’s contribution to the artistic and commercial success of Strachy can also be assessed.
Źródło:: Muzyka; 2023, 68, 2; 3-23
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Melodeklamacja, czyli pogranicza piosenki
Melodeclamation that is Borderlands of Song-Writing
Autorzy:: Sokalska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52921834.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: melorecytacja
melodeklamacja
piosenka
wokalna interpretacja tekstu
melorecitation
melodeclamation
song
vocal text interpretation
Opis:: Pojęcie melodeklamacji lub melorecytacji niemal pokrywa się z definicją gatunkową piosenki, jeśli rozumieć ją jako wielokodową całość złożoną z komponentu tekstowego i muzycznego, dla której właściwą formą istnienia jest realizacja dźwiękowa. Tymczasem brakuje szerszego naukowego rozpoznania fenomenu melorecytacji, poza zdawkowymi opisami słownikowymi oraz stosunkowo świeżym powiązaniem jej ze stylem wykonawczym właściwym dla rapu. Wydaje się, że tylko tam ekspresja recytacji w powiązaniu z elementem muzycznym traktowana jest jako coś inspirującego, natomiast w innych stylach i gatunkach recytowanie na tle muzyki stało się synonimem kiczu, nieumiejętności wokalnych lub maniery szkolnych akademii i amatorskich prezentacji poezji. Tymczasem historyczna tradycja melodeklamacji oraz współczesne przykłady wprowadzania recytacji i melorecytacji do piosenek o aspiracjach wysokoartystycznych zachęcają do tego, żeby przyjrzeć się tym praktykom nieco bliżej. Melorecytacja może stać się szerzej stosowanym środkiem artystycznym wykonawców profesjonalnych (piosenka aktorska, piosenka poetycka), ale też nieoczywistym eksperymentem twórców włączających we własne projekty cudzy głos – poety recytującego swoje wiersze.
The notions of melodeclamation and melorecitation are almost synonymous with the genre definition of a song understood as multi-code unity of textual and musical components, for which the appropriate existence form is an audio realisation. Meanwhile, a broader academic research on the phenomenon of melorecitation is lacking, aside from short dictionary descriptions as well as relatively recent connection with the performance style characteristic for rap music. It seems that only there the expression of recitation is treated as something inspiring in connection with the musical element, as in other styles and genres the recitation with music in the background has become synonymous with being kitschy, vocally unskilled and characteristic for school as well as amateur performances of poetry. However, the historical tradition of melodeclamation and the modern examples of introducing recitation and melorecitation to songs with high art aspirations encourage us to looks at such practices more closely. Melorecitation can become a more widely used artistic choice amongst the professional performers (actor song, poetry song) but also a unobvious experiment by the artists using other’s voices – of the poet reciting his own poems – in their own projects.
Źródło:: Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 78-98
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:: Konteksty Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Niedośpiewana polityczność. O Toaście Agnieszki Osieckiej
Unsung Political Character. On Toast by Agnieszka Osiecka
Autorzy:: Ratajczak, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52926483.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Agnieszka Osiecka
Toast
stan wojenny
poemat
piosenka
martial law
poem
song
Opis:: Artykuł omawia poemat Toast Agnieszki Osieckiej, odnaleziony w rękopisie dopiero po śmierci poetki. Autor rozpoczyna od przyjrzenia się strategiom funkcjonowania w rzeczywistości PRL stosowanym przez autorkę Białej bluzki. Szczególnie zwraca jednak uwagę na reakcję Osieckiej na ogłoszenie stanu wojennego jako główną przyczynę zmierzenia się przez nią z formą poematu. W dalszej części wywodu autor interpretuje Toast, określając go – zgodnie z zaproponowanym przez Jacka Łukasiewicza terminem – jako poemat wielogłosowy średniego rozmiaru z dominantą liryczną. Przygląda się również stronie językowej utworu, szczególnie używanym przez poetkę zarówno typowym, jak i odmiennym dla języka poezji stanu wojennego schematom. W konkluzji autor podkreśla rolę, jaką sama próba napisania poematu spełniła w skorygowaniu przez Osiecką jej warsztatu twórczego, tak by język jej piosenek przystawał do nowej rzeczywistości społeczno-politycznej lat 80.
The article discusses Agnieszka Osiecka’s poem Toast, found in manuscript only after the poet’s death. The author begins by looking at the strategies of functioning in the reality of communist Poland employed by the author of Biała bluzka (White Blouse). In particular, however, he draws attention to Osiecka’s reaction to the declaration of martial law as the main reason for her confronting the poem form. In the rest of the argument, the author interprets Toast, defining it – adopting the term proposed by Jacek Łukasiewicz – as a multi-voice, medium-sized poem with a lyrical dominance. He also looks at the linguistic side of the work, paying particular attention to the typical as well as different patterns used by the poet for the language of martial law poetry. In concluding, the author draws attention to the role that the very attempt to write the poem played in Osiecka’s correction of her creative technique so that the language of her songs was in line with the new socio-political reality of the 1980s.
Źródło:: Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 145-158
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:: Konteksty Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Paryż w piosenkach Édith Piaf na zajęciach z języka francuskiego
Paris in den Liedern von Edith Piaf im Französischunterricht
Paris in Édith Piaf’s songs in French classes
Paris dans les chansons dEdith Piaf en classes de FLE
Autorzy:: Gajos, Mieczysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52414863.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
Tematy:: Paris
Édith Piaf
song
proper names
French
language competence
cultural competence
Paryż
piosenka
nazwy własne
języka francuski
kompetencja językowa
kompetencja kulturowa
Opis:: La vie et la carrière artistique d'Edith Piaf sont liées à Paris. Le vaste répertoire de Piaf comprend plus de 300 chansons. Quelle est la place accordée à Paris dans ces chansons ? Quelle valeur cognitive, linguistique et didactique possèdent les chansons de Piaf dans lesquelles apparaît la capitale de la France ? Cet article est une tentative de répondre à ces questions. Sur la base de l'analyse des paroles de chansons d'Edith Piaf, on a comparé et décrit des noms de ville (urbanonymes) associés à Paris. L'article contient des suggestions de solutions didactiques visant à développer les compétences linguistiques et culturelles pendant les cours de français.
Both of Édith Piaf's life and career were connected with Paris. Piaf's artistic output includes over 300 songs. What place does Paris have in those songs? What cognitive, linguistic and didactic value do Piaf's songs in which the capital of France appears bring? This article is an attempt to answer those questions. Based on the analysis of Édith Piaf's lyrics, a comparison and description of city place names (urbanonyms) associated with Paris has been made. The article contains suggestions for didactic solutions aimed at developing language and cultural competences in French classes.
Sowohl das Leben als auch die Karriere von Edith Piaf waren mit Paris verbunden. Piafs künstlerisches Schaffen umfasst über 300 Lieder. Welchen Platz hat Paris in diesen Liedern? Welchen kognitiven, sprachlichen und didaktischen Wert haben Piafs Lieder, in denen die Hauptstadt Frankreichs vorkommt ? Dieser Artikel ist ein Versuch, diese Fragen zu beantworten. Basierend auf der Analyse der Liedtexte von Edith Piaf wurde ein Vergleich und eine Beschreibung von mit Paris assoziierten Städtenamen (urbanonyms) durchgeführt. Der Artikel enthält Vorschläge für didaktische Lösungen zur Entwicklung sprachlicher und kultureller Kompetenzen im Französischunterricht.
Źródło:: Neofilolog; 2023, 60/1; 258-273
1429-2173
Pojawia się w:: Neofilolog
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Piosenka i rytmy nowoczesności. Nad Sekwaną i nad Wisłą
Song and the Rhythms of Modernity at the Seine and Vistula Rivers
Autorzy:: Paczoska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52922666.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Pierre-Jean de Béranger
Soter Antoni Rozbicki
nowoczesna kultura popularna
nowoczesność i piosenka
modern popular culture
modernity and song
Opis:: Artykuł przypomina sylwetki i strategie pierwszych dziewiętnastowiecznych twórców nowoczesnej piosenki: Pierre’a-Jeana de Béranger i Sotera Antoniego Rozbickiego. Obaj, choć w innych warunkach politycznych i innych kontekstach kultury (francuskiej i polskiej), tworzyli utwory dla społeczności miejskiej czasu przemian modernizacyjnych. Społeczne funkcjonowanie tych piosenek i ich losy to ważne lustro procesów związanych z nowoczesnością: z kształtowaniem się nowych typów odbiorców, a także z ustalaniem się statusu autora i wykonawcy własnych piosenek jako niezależnego obserwatora i komentatora rzeczywistości.
The article recalls the figures of Pierre-Jean de Béranger and Soter Antoni Rozbicki – the 19th-century creators of the first modern songs as well as their strategies. Both of them, even though under different political circumstances and in diverging context of (Polish and French) cultures, created songs for the community of the city inhabitants from the time of modernisation. The social functioning of these songs and their fate reflect the processes connected to the modernity: formation of the new type of listeners, as well as status establishment of an author and performer of their own songs as an independent observer and commenter of the reality.
Źródło:: Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 114-127
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:: Konteksty Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Piosenki dziecięce o szkole i przedszkolu jako narzędzia konstruowania „dzieci organizacji”
Children’s Songs About School and Kindergarten as Tools for Constructing the ‘Organization Children’
Autorzy:: Pilecka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30148739.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: piosenka dziecięca
językowy obraz świata
instytucje edukacyjne
children’s song
linguistic worldview
educational institutions
Opis:: W artykule zaprezentowano wyniki badań nad obrazem edukacji instytucjonalnej obecnym we współczesnych polskich piosenkach dziecięcych. Utwory te zostały poddane analizie jakościowej w celu ujawnienia elementów konstytuujących zawarty w nich wizerunek przedszkola i szkoły podstawowej. Badania ujawniły tendencję do ukazywania tych placówek edukacyjnych jako miejsc ukierunkowanych na kształtowanie tzw. „dzieci organizacji” – w pełni podporządkowanych instytucji (Moss Kanter 1972). W badanych piosenkach wyraźnie obecny jest dyskurs dziecka – „istoty przedludzkiej” (Męczkowska-Christiansen 2010), które wymaga ścisłej kontroli i nieustannej interwencji ze strony kompetentnych dorosłych. Wśród narzędzi dyscyplinujących wychowanków autorzy piosenek wymieniają m.in.: przedszkolną rutynę, sztywne zasady panujące w instytucjach, proces oceniania, a zwłaszcza stopnie szkolne, i inne atrybuty władzy nauczycielskiej (np. dziennik zajęć lekcyjnych, dzwonek). Analiza i interpretacja piosenek doprowadziły autorkę do wniosku, iż nie tylko odzwierciedlają one rozpowszechniony w Polsce tradycyjny model edukacyjny, ale także utrwalają go w językowym obrazie świata.
The article presents the results of the research on the image of institutional education occurring in contemporary Polish children’s songs. The lyrics of the songs were subjected to a qualitative analysis in order to reveal the features constituting the image of the kindergarten and primary school contained in them. The research has revealed a tendency to show these educational institutions as places focused on shaping the so-called ‘organization children’, fully subordinated to institutions (Moss Kanter 1972). In the analysed songs the discourse of a child defined as a ‘pre-human being’ is clearly present (Męczkowska-Christiansen 2010): the children are thought to require strict control and constant intervention from adults. Among the tools useful in disciplining the pupils, the authors of the songs mention, among others: pre-school routine, rigid rules in institutions, the assessment process (especially the school marks), and other attributes of teachers’ authority (including: class register, school bell). The analysis and interpretation of the songs led the author to the conclusion that they not only reflect the traditional educational model that is very popular in Poland, but also consolidate it in the linguistic image of the world.
Źródło:: Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2023, 17, 2; 71-87
2450-4491
Pojawia się w:: Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Programy Jacka Kaczmarskiego – genologia, charakterystyka, tendencje, media
Programmes of Jacek Kaczmarski – Genealogy, Characteristics, Tendencies, Media
Autorzy:: Janiszewski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52926478.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: program
Jacek Kaczmarski
piosenka literacka
cykl
media
programme
literary song
cycle
Opis:: Artykuł ma na celu możliwie dokładny opis pojęcia „programu” w twórczości Jacka Kaczmarskiego. We wstępie przywołane zostały ustalenia Krzysztofa Nowaka oraz kategoria cykliczności. Następnie autor przechodzi do opisu form zbliżonych do programu – między innymi koncept albumu i cyklu pieśni. Zwraca ponadto uwagę na zdecydowaną odmienność „programu” w znaczeniu ściśle literackim od cykli tworzonych przez pieśniarza. W kolejnej części artykułu charakteryzuje cechy wyróżniające omawianą formę, takie jak obecność nietypowych paratekstów czy zmienność kształtu cyklu w zależności od medium. Wspomniany opis staje się punktem wyjścia do sformułowania definicji programu literacko-muzycznego w wąskim znaczeniu i przyjrzenia się zmianom, jakie zachodzą w kolejnych cyklach autorstwa Kaczmarskiego, jak również tendencjom, które im towarzyszą. Zaobserwowane prawidłowości oraz znajomość kontekstów powstawania poszczególnych zbiorów pozwalają autorowi podzielić programy na trzy grupy. W podsumowaniu krótko przywołane zostają główne wnioski wynikające z tekstu.
The article aims at describing the notion of “programme” in the Jacek Kaczmarski’s oeuvre as accurately as possible. The conclusions of Krzysztof Nowak and the category of cyclicality were mentioned in the introduction. Then the author describes forms similar to a programme – amongst others, album and song cycle. Moreover, the author points to the clear distinctiveness of the “programme” in its strict literary sense from the cycles created by the artist. In the next part of the article, the characteristics of said form, such as presence of atypical paratexts or the form fluidity depending on the medium, were characterised. The aforementioned description becomes the starting point for formulating a definition of a literary-musical programme in its narrow meaning and looking closely at the changes that happen in the next cycles of Kaczmarski, as well as the tendencies that accompany them. The observed regularities and the knowledge of the creation contexts of each cycle allow the author to divide the programmes into three groups. The main conclusions resulting from the article are concisely presented in the summary.
Źródło:: Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 128-144
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:: Konteksty Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The History and Development of the Musical Romans as a Genre: A Short Overview
Historia i rozwój muzycznego romansu jako gatunku: Zarys
Autorzy:: Politi, Gloria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29430969.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: rosyjski romans
romans
opera
piosenka
historia muzyki
Russian romance
song
history of music
Opis:: The purpose of this essay is to trace the lines of evolution of the Russian romance, which found fertile ground for its development from the mid-18th century. The genre was firmly embedded in a tradition that had originated a century and a half earlier, but its roots lay in the oral production of ancient Rus’. Despite this strong historical-anthropological imprint, the diachronic development of Russian romance, as a hybrid genre of dual nature—poetic and musical—addressed to both elite and mass audiences, is marked by a series of revivals and contaminations (mainly in 19th-century Europe, especially in Italy). The article, based on culturological, literary and historical studies, presents a brief overview of the development of the genre and its various sub-genres, such as bytovoĭ romans, romans-ballad, romans-elegii͡a, up to contemporary songs and melodies.
Celem eseju jest prześledzenie ewolucji rosyjskiego romansu, który znalazł podatny grunt dla swojego rozwoju od połowy XVIII wieku. Gatunek był mocno osadzony w tradycji, która powstała półtora wieku wcześniej, ale korzeniami sięgał oralnej kultury starożytnej Rusi. Pomimo tego silnego historyczno-antropologicznego piętna diachroniczny rozwój rosyjskiego romansu, jako hybrydycznego gatunku o podwójnej naturze – poetyckiej i muzycznej – przeznaczonego dla zarówno elitarnej, jak i masowej publiczności, naznaczony jest serią odrodzeń i kontaminacji (głównie w XIX-wiecznej Europie, zwłaszcza we Włoszech). Artykuł, oparty na badaniach kulturoznawczych, literaturoznawczych i historycznych, przedstawia krótki zarys rozwoju gatunku i jego różnych podgatunków, takich jak bytovoĭ romans, romans-ballada, romans-elegii͡a, aż po współczesne pieśni i melodie.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 147-164
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Эволюция образа женщины в популярной русской и советской песне
The evolution of the image of women in a popular Russian and Soviet song
Ewolucja wizerunku kobiety w popularnej piosence rosyjskiej i radzieckiej
Autorzy:: Zaynuldinov Tiarenkov, Andrey
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34655855.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: image of a woman
Soviet song
Russian folk song
Russian romance
Russian songs of the II World War
mass drinking song
wizerunek kobiety
piosenka radziecka
piosenka rosyjska
pieśń ludowa
folklor
romans rosyjski
pieśni z okresu II wojny światowej
piosenka masowa
piosenka biesiadna
образ женщины
советская песня
русская песня
народная песня
фольклор
русский романс
песни военных лет
массовая, застольная песня
Opis:: Настоящая статья посвящена исследованию эволюции образа женщины в популярных русских и советских песнях. Автор рассматривает русские популярные песни на протяжении более 100 лет истории, подвергая анализу разнообразные жанры: народной, цыганской, эстрадной, а также русского романса. Особое внимание уделяется советскому периоду российской истории, представлены песни 20–30 годов ХХ века, песни военных лет, послевоенной советской эстрады. Подтверждена гипотеза, что образ русской женщины обусловлен временными историческими обстоятельствами и эволюционировал в сторону более свободной современной женщины вне социальных стереотипов и патриархальных предрассудков. Образы женщин в фольклоре и русском романсе остаются неизменными, это идеализированная возлюбленная. Эта тенденция нарушается в советское время, где появляется новая профессиональная сфера деятельности женщины, что связано с эмансипацией. Образ женщины в эстрадной песне становится многообразнее, объемнее, это уже не только возлюбленная, молодая девушка, но и любящая женщина, мать.
Artykuł poświęcony jest badaniu ewolucji wizerunku kobiety w popularnych piosenkach rosyjskich i radzieckich. Autor analizuje popularne piosenki rosyjskie na przestrzeni ponad 100 lat, uwzględniając różne gatunki: ludowy, cygański, pop, a także romans. Szczególną uwagę zwrócono na okres radziecki w historii Rosji, zaprezentowano pieśni z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, okresu wojennego i powojennej estrady radzieckiej. Potwierdzono hipotezę, że wizerunek Rosjanki był uwarunkowany ówczesnymi okolicznościami historycznymi i ewoluował w kierunku wyzwolonej współczesnej kobiety, wolnej od stereotypów społecznych i patriarchalnych uprzedzeń. Obraz kobiety w folklorze i romansie rosyjskim pozostał niezmieniony – jest to wyidealizowana kochanka. Tendencja ta zmienia się w czasach radzieckich, kiedy pojawia się nowa sfera działalności zawodowej kobiet, co wiąże się z emancypacją. W piosenkach pop wizerunek kobiety staje się bardziej zróżnicowany: to nie tylko ukochana, młoda dziewczyna, ale także kochająca kobieta, matka.
This article considers the evolution of the image of women in popular Russian and Soviet songs. The author examines various Russian popular songs of different genres (folk, gypsy, pop, as well as Russian romance) composed over the last 100 years. Particular attention is paid to the Soviet period of Russian history, songs of the 1920s and 1930s, songs of the Second World War years, and post-war Soviet pop music. The hypothesis that the image of a Russian woman is due to temporary historical circumstances and has evolved towards a freer modern woman outside of social stereotypes and patriarchal prejudices is confirmed. The image of women remains unchanged in folklore and Russian romance – the idealized beloved. This trend is broken in the Soviet era, where a new professional sphere of activity for women appears, which is associated with emancipation. The image of a woman in pop songs becomes more diverse, more extensive, and she is no longer only a beloved young girl, but also a loving woman, a mother.
Źródło:: Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 223-243
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:: Językoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: “Acidofilia”: The Work of the Acid Drinkers in the Discursive Landscape of Metal Music Culture
Autorzy:: Kosek, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/49348206.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: studia nad muzyką metalową
polska muzyka metalowa
twórczość Acid Drinkers
covery
studia nad piosenką
metal music studies
Polish metal music
creative activity of Acid Drinkers
covers
song studies
Opis:: The main subject of this article is the artistic activity of one of the first thrash metal bands in Poland, the Acid Drinkers founded in 1986 in Poznań. The text outlines the state of indigenous metal music studies and identifies selected theoretical contexts related to song studies and the multimodality of popular music culture. In the analysis of the Acid Drinkers’ work, particular attention is paid to the intertextuality of the iconography of Acid Drinkers’ album covers, selected protest songs created by the band, and ironic interpretative covers, which also constitute an important element in the group’s discography.
Głównym tematem niniejszego artykułu jest działalność artystyczna jednego z pierwszych zespołów thrashmetalowych w Polsce, założonej w 1986 roku w Poznaniu grupy Acid Drinkers. W tekście nakreślono stan badań z zakresu rodzimych metal music studies, a także wskazano wybrane konteksty teoretyczne związane z badaniami nad songami oraz multimodalnością kultury muzyki popularnej. W analizie twórczości polskiego zespołu zwrócono szczególną uwagę na intertekstualność ikonografii okładkowej Acid Drinkers, wybrane protest songi stworzone przez zespół oraz ironiczne covery interpretacyjne, które stanowią również istotny punkt w dyskografii grupy.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2022, 14, 3; 39-52
2083-7275
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "piosenka" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język