Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pierwszy rozbiór Polski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The first partition of Poland in the Grimaldi letters
Pierwszy rozbiór Polski w listach Grimaldiego
Autorzy:
Ruiz Domínguez, Juan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170060.pdf
Data publikacji:
2014-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
listy Grimaldiego
pierwszy rozbiór Polski
Turcja
Rosja
Europa
Stanisław II August Poniatowski
Katarzyna II
Grimaldi letters
first partition of Poland
Turkey
Russia
Europe
Stanislaw II August Poniatowski
Catherine II
Opis:
Listy Grimaldiego, napisane od 26 maja 1767 do 28 kwietnia 1777 roku, przedstawiają nam w ogólnych zarysach międzynarodowe wydarzenia. Informują nas o wielu tematach, takich jak angielska polityka, system sojuszu europejskiego i hiszpańskich problemach. Autor listów wspomina również Polskę, ponieważ jej rozbiór nastąpił w wyniku wojny między Rosją a Turcją. Autor koncentruje się także na roli Katarzyny II w wyborze Stanisława II Augusta Poniatowskiego na nowego króla Polski i na wpływie Rosji na polską politykę. Grimaldi nie wierzy w rozbiór Polski, aż do 24 czerwca 1772 roku, kiedy umowa o polskiej partycji została podpisana przez trzy mocarstwa. W kolejnych listach Grimaldi opisuje dalsze dzieje Polski pod panowaniem zaborców.
Grimaldi’s letters, written from 26 May 1767 to 28 April 1777, provide us with an overview of international affairs. They give us information about many topics such as English politics, the European system of alliance and Spanish problems. The author of the letters also mentions Poland because its partition had been decided then as a result of the war between Russia and Turkey. The author also focuses on the role of Catherine II in the election of Stanislaw II August Poniatowski to become the new King of Poland and the influence of Russia on Polish politics. Grimaldi does not believe in the partition of Poland until 24 June 1772 when the agreement about the Polish partition was signed by the three powers. The following Grimaldi’s letters describes the further history of Poland under rule of the invaders.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 368-373
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polsko-rosyjskie sądy pograniczne po pierwszym rozbiorze – wybrane problemy funkcjonowania
Polish-Russian Border Courts after the First Partition of Poland – Selected Problems of Their Functioning
Autorzy:
Zielińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654059.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sądy pograniczne województw kijowskiego i bracławskiego
stosunki polsko-rosyjskie w XVIII w.
pierwszy rozbiór Polski
border courts for the Kiev and Bratslav Provinces
Polish-Russian relations in the 18th century
first partition of Poland
Opis:
W artykule omówiono problemy w funkcjonowaniu polsko-rosyjskich sądów pogranicznych dla województw kijowskiego i bracławskiego w latach siedemdziesiątych XVIII w., których źródeł należy upatrywać w dążeniu Rosji do wykorzystania surowcowego i demograficznego potencjału wspomnianych województw przy zagospodarowywaniu ziem zdobytych kosztem Turcji. 
The functioning of the border courts established in the second half of the seventeenth century, which were to settle border disputes between the Polish-Lithuanian Commonwealth and Russia, depended mainly on the relations between the two states. The military strength of Russia, growing in the eighteenth century, as well as the progressing anarchization and weakness of the Polish-Lithuanian State had an influence on the functioning of border courts. It was also influenced by events related to the haidamaka rebellion, and Bar Confederation, which caused the suspension of their operation in the early days of the reign of King Stanislaw August. Another problem was the progressive expansion of the Russian state, trying to make the border areas of the Commonwealth an economic base needed to develop the lands conquered in Turkey. For this purpose, attempts were also made to use border courts in which the Polish nobility was requested to hand over several thousand Russian runaways as a condition to any concessions to the Polish nobility claiming their rights in these courts. The article presents – on the example of the Bratslav and Kiev Provinces – the collapse of the border judiciary which occurred in 1779, at the time of growing tension due to the policy pursued by Grigory Potemkin, seeking, if not partial annexation of the southern provinces of the Commonwealth, at least to establish a buffer zone between the two countries, which would probably be quickly absorbed by Russia. Attempts undertaken by the Polish side at the time to appoint a delimitation commission were combined with efforts to prepare a new ordinance of border courts that would guarantee their effective functioning. To this end, the Polish side unsuccessfully tried to make appropriate arrangements in the form of agreements between the two states. 
Функционирование, учрежденных во 2-ой половине XVII века пограничных судов, которые должны были решать пограничные споры между Речью Посполитой и Московским государством, зависело, прежде всего, от взаимных отношений обоих государств. Усилившаяся в XVIII в. военная мощь России, а также прогрессирующая анархизация и слабость польско-литовского государства повлияли на функционирование пограничных судов. Влияние на них оказали также происшествия, связанные с мятежом гайдамаков, Барской конфедерацией, которые были причиной того, что их функционирование было приостановлено в начале правления Станислава Августа. Отдельной проблемой была прогрессирующая экспансия российского государства, пытавшегося образовать из приграничных территорий Речи Посполитой экономический тыл, нужный для освоении земель, завоеванных на Турции. Для этой цели пытались воспользоваться и пограничными судами, в которых от польского дворянства требовали выдачи нескольких десятков тысяч беглых российских подданных, обуславливая исполнением этого условия какие-либо уступки в пользу польского дворянства, добивавшегося своих прав в пограничных судах. В статье представлена – на примере Брацлавского и Киевского воеводств – недееспособность пограничных судебных органов. Это случилась в 1779 г., в момент нарастающего напряжения, связанного с политикой, которую вел Григорий Потемкин. Он стремился, даже если не к частичной аннексии южных воеводств Речи Посполитой, то, по крайней мере, к установлению буферной зоны между обоими государствами, которая, вероятно, была бы быстро поглощена Россией. Предпринимаемые тогда польской стороной попытки учредить делимитационную комиссию пытались соединить с усилиями, которые должны были привести к подготовке нового устава пограничных судов, который гарантировал бы их эффективное функционирование. Поэтому, польская сторона безуспешно хлопотала о том, чтобы соответствующие договоренности были сделаны в форме соглашений между обоими странами.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 57-73
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies