Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "picidae" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wykorzystanie płatów drzewostanów liściastych przez stenotopowe gatunki dzięciołów w lasach z dominacją sosny w południowo-wschodniej Polsce
Utilisation of deciduous patches by the stenotopic woodpeckers in the Scots pine dominated forests in south-eastern Poland
Autorzy:
Wojton, A.
Krasoń, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/988975.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
lesnictwo
lasy
fauna
ptaki
dziecioly
Picidae
dzieciol sredni
Leiopicus medius
dzieciol bialogrzbiety
Dendrocopos leucotos
dzieciol zielonosiwy
Picus canus
wystepowanie
drzewostany lisciaste
rozdrobnienie kompleksow lesnych
Plaskowyz Kolbuszowski
picidae
specialized species
deciduous forest
Opis:
Woodpeckers are a very good indicators of forest naturalness. The fact that many species of these birds are in decline in central and western Europe resulted from changes in forest management (e.g. favouring coniferous forest, removal of dead trees). The aim of this research was to evaluate the importance of patches of deciduous species for the occurrence of some specialized woodpeckers in the conditions of Scots pine dominated stands. The study focused on species associated with deciduous forest, i.e. middle spotted woodpecker Leiopicus medius (L.), white−backed woodpecker Dendrocopos leucotos (Bechstein) and grey−headed woodpecker Picus canus (Gmelin). Statistical analyses were performed for the woodpeckers, which occurred in more than 10 territories. The studies were performed in 2015−2017 in the southern part of the Sandomierz Basin in three study areas (52,6−59 km²). Two plots were dominated by black alder Alnus glutinosa and oak Quercus sp., while the third one was characterized by the highest share of black alder, followed by silver birch Betula pendula and oak. Deciduous trees at the age over 80 years accounted for less than 2% of the total area of each plot. The most abundant bird species in patches of deciduous forest was the middle spotted woodpecker (25 territories), while the rarest was white−backed woodpecker (1 territory). Grey−headed woodpecker appeared in 12 territories. The density of woodpeckers in deciduous forest areas ranged from 0.45 territories/100 ha for grey−headed woodpecker to 1.54 territories/100 ha for the middle spotted woodpecker. In the alder patches we found all territories of grey−headed woodpecker, 24% territories of the middle spotted woodpecker and single territories of white−backed woodpecker. The patches dominated by oak accounted for about 76% of territories of middle spotted woodpecker. The average area of the patches with presence of middle spotted woodpecker and grey woodpecker was significantly higher than the patches where woodpeckers were absent. The middle spotted woodpecker occurred in the forest patches with the highest average age. Redundancy Analysis (RDA) demonstrated that the occurrence of middle spotted woodpecker was most strongly associated with the area of the patches over 10 ha, while the grey−headed woodpecker preferred mature forest stands of alder. These species abundance was negatively correlated with a patch area less than 10 ha.
Źródło:
Sylwan; 2017, 161, 11; 940-948
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki odlowow i znakowania wroblowych Passeriformes i dzieciolow Picidae w dolnym pietrze olsu Ribeso nigri-Alnetum Puszczy Kampinoskiej
Catching and marking results of the passerines Passeriformes and woodpeckers Picidae in alder forests Ribeso nigri-Alnetum lower story of the Kampinos Forest
Autorzy:
Olszewski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33205.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne
Tematy:
ornitologia
ptaki
wroblowe
Passeriformes
dziecioly
Picidae
odlowy zwierzat
znakowanie zwierzat
obraczkowanie ptakow
wyniki
sklad gatunkowy
struktura plciowa
struktura wiekowa
ols porzeczkowy
Ribo nigri-Alnetum
Puszcza Kampinoska
Źródło:
Kulon; 2009, 14; 57-79
1427-3098
Pojawia się w:
Kulon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie dzięciołów Picidae w krajobrazie rolniczym wschodniej Zamojszczyzny
Picidae in the agricultural landscape of the eastern part of Zamosc Region
Autorzy:
Michalczuk, J.
Boruchalska, D.
Mazurek, P.
Mazurek, M.
Michalczuk, M.
Cymbala, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080554.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zoologiczne
Tematy:
ptaki
dziuplaki
dziecioly
Picidae
sklad gatunkowy
liczebnosc populacji
zageszczenie populacji
wystepowanie
lasy
zadrzewienia
krajobraz rolniczy
Zamojszczyzna
Opis:
W 2017 roku oceniono liczebność i rozmieszczenie dzięciołów na powierzchni 339 km2 w krajobrazie rolniczym wschodniej Zamojszczyzny. Do wykrywania stanowisk ptaków w lasach (15,6 km2 – zajmujących 5% powierzchni) i zadrzewieniach nieleśnych (10,4 km2 – zajmujących 3% powierzchni) wykorzystano metodę kartograficzną połączoną ze stymulacją głosową. Na te- renie badań dominował dzięcioł duży Dendrocopos major stanowiący 72% (428 par) całkowitej populacji dzięciołów. Większość terytoriów dzięcioła dużego (97,7%) odnotowano w lasach, gdzie jego zagęszczenie wynosiło 19,3 p./100 ha lasów i 0,9 p./100 ha powierzchni badawczej. Wyłącz- nie w lasach występował dzięcioł średni Dendrocoptes medius (55 par), dzięcioł czarny Dryocopus martius (8 par) i dzięciołek Dryobates minor (14 par). Zagęszczenia tych gatunków wynosiły odpo- wiednio 3,5, 0,5 i 0,9 p./100 ha lasów oraz 0,16, 0,02 i 0,04 p./100 ha powierzchni badawczej. W przypadku dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus i krętogłowa Jynx torquilla stwierdzono odpowiednio 92% (25 par) i 94% (18 par) terytoriów w zadrzewieniach nieleśnych. Gatunki te na obszarze badań osiągały zagęszczenie odpowiednio 2,2 i 1,6 p./100 ha zadrzewień nieleśnych oraz 0,07 i 0,05 p./100 ha powierzchni badawczej. Pomimo znacznego pofragmentowania i nie- wielkiej powierzchni lasów, były one podstawowymi siedliskami dzięciołów, skupiającymi 89% par. W krajobrazie rolniczym istotną rolę pełniły również zadrzewienia nieleśne (sady, parki, aleje i grupy drzew, cmentarze, etc.), stanowiąc podstawowe siedlisko dla dzięcioła białoszyjego i krę- togłowa.
Źródło:
Ornis Polonica; 2018, 59, 4; 231-249
2081-9706
Pojawia się w:
Ornis Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies