Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "piękna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 58
Tytuł:
Jej wymarzony flet
Её звали свирелью
Autorzy:
Babadżan, Raisa Dowleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943556.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
utwory literackie
literatura piękna
Opis:
Opowiadanie pióra studentki fizyki teoretycznej, Rai Babadżan świadczy o jej niewątpliwych zdolnościach literackich, szerokich horyzontach i bogatej wyobraźni.
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2017, 28, 1 (54); 4-11
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocalić piękno – zagubioną rzeczywistość współczesnej estetyki
Autorzy:
Stankiewicz, Danuta
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972676.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
filozofia piękna
sacrum
estetyka
Opis:
The perspective of understanding beauty has been interpreted in many different ways in philosophy. The classical definition of beauty which has originated from realism, says that something is beautiful when one likes it at the moment he or she perceives it, it refers to the object of beauty and it shows us the being in relation to the act of cognition and to the act of attraction. Beauty appears to be the expression of ultimate fulfilment of being by the act of truth and good.The contemporary times set in the tradition of realism have been gradually limiting the extent of beauty by its dethronization and reducing it to aesthetic values, or even suggesting to remove beauty from aesthetics. Finally, instead of beauty as a purpose of the art, the modern aesthetics is offering an “anti-art” oriented on ugliness. Consequently, beauty has been separated from the truth and good, and subsequently from the man. The dispute on the understanding of beauty is focused on one particular question which is: “Why must beauty, the lost reality of the modern aesthetics, be saved“? Will the salvaged beauty – the means to pursue one’s aim associated with philosophical anthropology and general metaphysics, save the humans?Or rather, along with the postaesthetics and freedom, its only purpose, by breaking up with the philosophies of being and human being, “have we too easily believed that beauty will not save us”?
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 20-27
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy piękno może ocalić? (Rozważania na kanwie teologii piękna)
Autorzy:
Kawecki, Witold
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972675.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
teologia piękna
sacrum w muzyce
myzyka religijna
Opis:
The beauty is primarily, God’s revelation. God is the supreme beauty, as he is its source and ultimate purpose; this supreme beauty touches the human soul and makes it inclined to the reformation. hence, we can discuss the beauty within the perspective of theology. Obviously, what is meant here is the metaphysical character of the art, which can also be called the theology of beauty, or the theology of art. The experience of the authentic beauty may restore a human being to enthusiasm and trust. The beauty is the key to the mystery and the call to the transcendence, that’s why, it can be the path towards God. The art, in all of its forms of expression, while confronting with the great existential issues, including the suffering, may also gain the religious sense and turn into the way of the deep internal reflection and authentic spirituality.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 11-19
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sergiusz Rudkowski
Autorzy:
Németh, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942782.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Sergiusz Rudkowski
Łuck
Sabach
literatura piękna
poezja
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2006, 3 (14); 7-8
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niektórych aspektach „filozofii piękna” Jana Pawła II na kanwie Listu do artystów
Autorzy:
Kiwała, Kinga
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972691.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
filozofia piękna
Jan Paweł II
antropocentryzm
muzyka sakralna
Opis:
A belief in the fundamental need for beauty in a man’s life and experience was one of the principal threads in the anthropology of Karol Wojtyła and John Paul II. The subject of the article is the role of beauty according to the author from the theological,anthropological and artistic perspectives with reference to classical and phenomenological aesthetics as well as to the views of the popes Paul VI and Benedict XVI. The principal guide is here the Letter to Artists in which this reflection is especially strongly visible. It is an important source because in the writings of John Paul II the thought of beauty seldom comes to the foreground. It is not intrusive as it remains hidden in its essence, although its concept is constantly present, “translucent” in the texts written throughout several decades, touching upon various problems, representing various genres (poetry, homilies, academic lectures, letters, exhortations, encyclicals),and thus in different, sometimes radically, expression styles. That is why a specific“reconstruction” of the thought has to be based on “peeling out” this reflections from the author’s various texts and subjecting them to uniform inspection. The aim and the objective of the article is the analysis of the papal thought on beauty in reference to artistic work and its current condition.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 28-42
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura piękna jako źródło refleksji filozoficznych oraz wiedzy filozoficznej
Literature as a source of philosophical thoughts and philosophical knowledge
Autorzy:
Szyszkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/323929.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
filozofia
literatura piękna
historiozofia
philosophy
literature
historiography
Opis:
Pogranicze filozofii i literatury pięknej wyraża się w przybliżaniu przez wielkie dzieła literackie poglądów filozoficznych bliskich pisarzowi. Ponadto, literatura piękna stanowi inspirację dla kształtowania światopoglądu. Dodam, że historiozofia jest działem filozofii, który uprawiają zarówno pisarze, jak i filozofowie, co stanowi wyrazistą ilustrację pogranicza obu tych dziedzin.
Having assumed that relations between philosophy and literature are deeply rooted, the author makes an attempt to reveal how literature shapes or at least influences the readers’ viewpoins. To illustrate the borderlines of philosophy and literature the author seeks the discipline approached by both philosophers and writers and ultimately finds it in historiography.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2013, 65; 413-418
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isabella Cortese – czyli alchemia urody. Kobiece piękno w traktatach włoskich XVI w.
Autorzy:
Pietrzak-Thébault, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624340.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Issabela Cortese
traktaty włoskie XVI w.
motyw piękna
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę kobiecego piękna w traktatach włoskich XVI wieku na przykładzie Isabelli Cortese.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2009, 6, 1; 65-71
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzurowanie tematyki pogranicza w Polsce Ludowej w latach 1945–1956. Przegląd problematyki badań
Censorship of the border – line problems in the Peoples Republic of Poland in the literature of the 1945–1956 years. A Review of the problems
Autorzy:
Budrowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950953.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
cenzura
pogranicze wschodnie
literatura piękna polska
piśmiennictwo naukowe
Opis:
The article is dedicated to one of the categories of the censors’ practices in the Peoples Republic of Poland in the 40s and 50s literature of the 20th century: censored of the border-line-subject. These problem was one of the most controlled and purished in Poland of political reason by the Main Office of Control of Press, Publication and Shows (GUKPPiW), especially – the east border – line problem. Of the examples of literature texts (Konstanty Ildefons Gałczyński, Kazimiera Iłłakowiczówna, Jan Józef Szczepański) and the science – texts,the author described complicated political and cultural situation in socialist countries in the 40s and 50s of the XX century.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2015, 15; 533-542
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackie bezdroża typologii leśnej na przykładzie borówsosnowych i świerczyn opisanych w "Ad astra" Elizy Orzeszkowej
Literary thickets of forest typology of pine and spruce forests described in "Ad astra" by Eliza Orzeszkowa
Autorzy:
Keczynski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/882100.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
typologia lesna
bor sosnowy
drzewostany swierkowe
nazewnictwo
Puszcza Bialowieska
literatura piekna
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2015, 17, 1[42]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lucjan Rydel i piękna książka
Lucjan Rydel and a beautiful book
Autorzy:
Bąbiak, Grzegorz P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938377.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
piękna książka
ilustracja
typografia
Wyspiański
Bukowski
Procajłowicz
beautiful book
illustration
typography
Opis:
Artistic activity at the turn of the 19th and 20th centuries resulted not only in the development of literature and art, but also functional art and crafts, e.g. graphics and book decoration. Apart from artistic press, it was clearly visible in the phenomenon of the so-called beautiful book. The most distinguished artists of that period: Stanisław Wyspiański, Jan Bukowski, Antoni Procajłowicz – designed covers, vignettes and decorations of the best-known literary works. Lucjan Rydel, who found himself among those artists, was a friend of Wyspiański and cooperated with him, which meant that their first joint works heralded the discussed phenomenon at the Vistula River. This big event was the publication of Rydel’s translation of Iliada with the pictures and illustrations by Wyspiański, who also decorated Rydels’ volumes of poetry, using floral motifs, which were typical in his later work. Also other artists in their ornaments have tried to refer to the motifs which were dominant in Rydel’s works. Thanks to this practice, some editions of dramas (1902, designed by A. Procajłowicz) and Bajka o Kasi i królewiczu (1904, designed by S. Dębicki) should be regarded as the most renowned works of the ‘beautiful book’ trend, not only in Poland, but also in East-Central Europe. This paper focuses on the most representative ‘beautiful books’, based on Lucjan Rydel’s works from the period 1896–1911.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 35-57
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PIĘKNA STUDNIA W NYSIE
THE BEAUTIFUL WELL IN NYSA
Autorzy:
Pawlik, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535668.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Nysa
Piękna Studnia w Nysie
kowalstwo artystyczne
Wilhelm Helleweg
Opis:
The Beautiful Well in Nysa is one of the most magnificent objects of its sort in Europe. Well gratings representing such a high artistic rank are to be found only in Prague, Nürnberg, Innsbruck and Bruck on the Mur. The titular well was founded by Kaspar Naas, the mayor of Nysa. The boarding was built out of marble from nearby Sławniowice. The iron grating was executed in 1686 by Wilhelm Helleweg, the administrator of the diocesan-ducal mint in Nysa and master locksmith at the court of the local bishop. Although the well dates back to the Baroque, it features an overwhelming Renaissance impact together with a discernible reference to forms characteristic for the Middle Ages. The information at our disposal relates to a number of conservation undertakings conducted at rather small intervals. The first took place in 1889, followed by work carried out in 1935. In 1944 the grating was hidden in the Nysa fortifications to protect it against being damaged by Allied air raids. Found after the war, it was conserved and reinstalled in its former place in 1969. The last conservation was performed in 2001 and 2005. The Beautiful Well, one of the oldest Silesian objects with a water pump, fulfilled its basic functions until the end of the nineteenth century. Its water was used by the bakers and butchers of Nysa, and it ceased being used after the introduction of a municipal water-main at the end of the nineteenth century. The well is one of the most breathtaking monuments of the past in the architecture of Nysa, brimming with historical treasures. It was also the object of interest on the part of graphic artists and photographers as well as men of letters. The circumstances of its origin became the motif of a drama in five acts – “Der Schöne Brunnen in Neisse”, written by a local Verbist, Rev. Alfred Wlotzka (published in Nysa in 1922).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 3; 31-38
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zbawcze piękno” w teorii estetycznej wiktorynów
“Redemptive Beauty” in the Victorines’ Theory of Aesthetics
Autorzy:
Bajor, Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807406.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
piękno symboliczne
podstawy ontologiczne oraz psychologiczne estetyki
definicje piękna
estetyka brzydoty
kategorie formalne piękna
mistyczna kontemplacja piękna
symbolic beauty
ontological and psychological foundations of aesthetics
definitions of beauty
aesthetics of ugliness
formal categories of beauty
mystical contemplation of beauty
Opis:
The authors of the aesthetics in the Victorines’ school are its most famous members: Hugh and his disciple Richard. Hugh was the first one who devoted a substantial part of his work to theory of aesthetics, which he included in the seventh book of the encyclopaedic work Didascalion de studio legendi. He refers there to the Neoplatonic theory of aesthetics following the Dionysian-Eriugenian theory of symbolism. In the first two parts he develops ontological foundations of aesthetics and its psychological determinants. In the ontological aspect Hugh is an objectivist and treats beauty as a constitutive property of beings. In the part concerning psychological foundations of aesthetics he introduces a specific power which combines two aspects of aesthetic experiences — spiritual and sensual. It is the so called affectio imaginaria, incorporated into the theory of psychophysical unity of human being. The issues related to the role of beauty in human life and aesthetic experience as a path leading to mystical life Hugh supplements with ethical considerations. He devotes a large part of his work to discussion of the definition of beauty. The most original part of Hugh’s aesthetics is the one in which he distinguishes formal categories of beauty: placement (situs), motion (motus), quality grasped by sight (species) and qualities experienced by other senses (qualitas). The theory of mystical contemplation of beauty understood as a process of the soul’s climbing to God analogous to Plotinian conception of ‘epistrophe’ can be considered a peculiar crowning of Hugh’s aesthetics.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2012, 3; 67-81
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza prac plastycznych dzieci z perspektywy klasycznego postrzegania piękna
Analysis of childrens art works from the perspective of the classic perception of beauty
Autorzy:
Cierkosz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544792.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika sztuki
analiza
klasyczna teoria piękna
piękno
prace plastyczne dzieci
twórczość
Opis:
Głównym celem zaprezentowanych rozważań jest ukazanie specyficznych cech dzieła dziecięcego, nawiązujących do Wielkiej Teorii Piękna, za której główne wyznaczniki niezaprzeczalnie uznać należy proporcję, symetrię, ład i harmonię. dokonana analiza stanowi próbę odpowiedzenia na pytanie, czy dzieci tworząc swobodne prace plastyczne, dążą do pierwotnego kanonu piękna, którego znajomość stanowi podstawę wszelkiego rodzaju przedsięwzięć artystycznych. Proponowane rozważania poprzedzone zostały krótkim wstępem, obejmującym zjawisko definicyjnej polifoniczności pojęcia piękna, a także istotę analizowanego i prezentowanego problemu. Pierwsza część pracy stanowi próbę ukazania głównych wyznaczników klasycznej teorii piękna wraz z ogólnym, aczkolwiek koniecznym uzasadnieniem kierunku rozważań. Rozdział następny uznać należy za faktyczną analizę wybranych prac dziecięcych z uwzględnieniem podstawowych kategorii. Część podsumowującą i wieńczącą prezentowaną analizę stanowi natomiast rozdział trzeci.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2013, 2; 85-97
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solidarność zwierząt - solidarność ze zwierzętami. Na przykładzie literatury pięknej i nie tylko
Animals’ solidarity - solidarity with animals. On the example of belles-lettres and more
Autorzy:
Waksmund, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763172.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
solidarity
animals
belles-lettres
memoirs about childhood
solidarność
zwierzęta
literatura piękna
wspomnienia o dzieciństwie
Opis:
Więzy solidarności łączą nie tylko ludzi, ale również zwierzęta. Przykładem może być włączony do lektur szkolnych Folwark zwierzęcy Orwella, wyrastający z tradycji bajki Ezopowej. Nie jest to jednak tylko zjawisko znamienne dla fantastyki literackiej, gdyż znajduje poświadczenie w badaniach przyrodników i socjologów (zwierzę jako Inny). Artykuł stanowi przegląd utworów ilustrujących postawę solidarności w świecie zwierzęcym oraz zwierząt z ludźmi, zarówno fantastycznych, jak i realistycznych, dla dzieci i dla dorosłych, które bądź figurują na listach lektur szkolnych, bądź mogłyby się tam znaleźć. Nie tylko pisarzy z kręgu literatury obcojęzycznej, np. bracia Grimm, Kipling, Lagerlȍf, Lofting, Czukowski, Bonsels, Adams, Atkinson, ale również polskiej, jak Dygasiński, Reymont, Brzechwa, Żukrowski. Dotyczy to także wspomnieniowej prozy o dzieciństwie, której wartość dydaktyczna jest nie mniejsza.
The bonds of solidarity connect not only people with each other, but also animals. An example of this is Orwell’s Animal Farm, which is assigned as a schoolbook, rooted in the tradition of Aesop’s fable. However, this is not only a phenomenon characteristic for literary fantasy, as it is confirmed in the research of naturalists and sociologists (animal as Other). The article provides an overview of works that illustrate the attitude of solidarity in the animal world and animals with people, both fantastic and realistic, for children and adults, which are either on school reading lists or could be included there. Not only foreign-language writers, such as the Brothers Grimm, Kipling, Lagerlȍf, Lofting, Chukovsky, Bonsels, Adams, Atkinson, but also Polish ones, such as Dygasiński, Reymont, Brzechwa, Żukrowski. This also applies to memoir prose about childhood, whose didactic sense is no less valuable.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2023, 17; 31-46
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kanonach piękna w interpretacji śpiewu gregoriańskiego
Autorzy:
Sławecki, Michał
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972678.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
kanony piękna
śpiew gregoriański
św. Tomasz z Akwinu
szkoła solesmeńska
szkoła paryska m. peresa
Opis:
Interpretation of Gregorian chant should be considered in terms not only of musical beauty. As in the Greek triad unchanging ethical and aesthetic to which side of truth and goodness beauty belongs, they exist next to each other three factors, which, according to Pope Benedict XVI deciding on the sacred liturgical music and its usefulness. These are: text, composition and execution. The texts used in the compositions of Gregorian chant are excellent. All songs belonging to the Mass authenticum fontium gregorianorum, use excerpts from the Scripture, especially the Book of Psalms. Through the scientific work of the faithful (more faithful than before Vatican II) restoration the Gregorian melodies of the songs, stage investigation for musical truth and its knowledge and understanding is very advanced. The long process of composition of the Gregorian repertoire ended in the eleventh century. During this time all the developed forms of music known now forms of music and liturgical Mass and Office, defined style of composition, and by modality sought to express „elusive” spiritual substance. Direct witnesses of the state of preservation of musical monuments are numerous neumatic manuscripts, created even during the living oral tradition, but recorded on parchment using neumes in campo aperto. The last element of that triad, subject to subjective assessment is the interpretation. The Church has not taken any official position so far, which is why we now have to deal with many diverse schools of interpretation. The text has approximated the three most important: the concept of the rhythm of Solesmes (known method), school Paris (Marcel Peres) and optics semiological initiated by Dom Eugène Cardine, using science in the service of the performing arts. Different approaches will be analyzed in terms of the truth of the premises on they are based. The author attempts their valuation in the context of historical truth and beauty understood in the context of musical performance.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 129-142
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartości edukacyjne współczesnej prozy dziecięco-młodzieżowej w kontekście problemów dziecka osamotnionego
THE EDUCATIVE VALUES OF THE CONTEMPORARY PROSE FOR CHILDREN AND YOUTH WITHIN THE CONTEXT OF CHILD’S LONELINESS
Autorzy:
Józefowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579402.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
osamotnienie
dziecko
literatura piękna
wartości
więzi
loneliness
child
bell literature
values
bonds
Opis:
Autorka tekstu wskazuje na problem emocjonalnego osamotniania dziecka we współczesnej dziecięco-młodzieżowej literaturze pięknej. Osamotnienie dziecka rozumie jako brak związku psychicznego z rodzicami, jego subiektywne poczucie niekochania przez nich, emocjonalnego odtrącania. Omawia różne wymiary osamotnienia oraz przeżycia dziecka osamotnionego emocjonalnie. Wskazuje na edukacyjne wartości lektur, które mogą być wykorzystane np. na lekcjach języka polskiego na III i IV poziomie kształcenia, w celach uwrażliwiania czytelnika, kształtowania jego hierarchii wartości, tożsamości osobistej i społecznej, przy omawianiu zagadnień egzystencjalnych oraz na lekcjach wiedzy o społeczeństwie przy zagadnieniach przyczyn i skutków stygmatyzacji społecznej oraz omawianiu ochrony praw człowieka.
The author of this paper indicates the problem of the child’s emotional loneliness in contemporary bell literature addressed to child and youth. Loneliness of the child is understood as a lack of mental relation with their parents, the subjective feeling of not loving by them, emotional rebuffs. The author discusses the different dimensions of loneliness and points to the educational values of the analyzed books, which can be used for example on polish lessons for III and IV level of education, for the purpose of sensitizing the readers, shaping their hierarchy of values, personal and social identity and as well as on social science lessons during discussing the causes and consequences of social stigmatization or discussing about the human rights.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 272-289
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
If Art is What Makes us Human, Can it Relieve the Pain of Being Human?
Jeśli sztuka jest tym, co czyni nas ludźmi, to czy sztuka jest w stanie złagodzić ból bycia (człowiekiem)?
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901858.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura piękna
sztuka
poznanie
samoświadomość
ewolucja
człowieczeństwo
terapia
fiction
art
cognition
self-consciousness
evolution
humanity
therapy
Opis:
Dwie współczesne powieści brytyjskie: Nie opuszczaj mnie (Never Let Me Go) i Sobota (Saturday) wydają się pokazywać, że sztuka (zdolność tworzenia i zdolność głębokiego przeżycia dzieła sztuki) jest tym, co wyróżnia człowieka, czy wręcz tym, co stanowi o jego człowieczeństwie. W eseju rozważam niektóre implikacje tej tezy dla rozumienia istoty sztuki i możliwości pełnienia przez nią terapeutycznej roli. W szczególności wydaje się, że można wyjaśnić szczególne miejsce sztuki w świecie człowieka, jeśli sztukę potraktować przede wszystkim jako aktywność poznawczą, w której przedmiotem poznania jest jaźń, oraz jeśli przyjąć, że samoświadomość (zainteresowanie własnym wewnętrznym światem) jest podstawową cechą człowieka. Jednocześnie rozważana hipoteza zdaje się podważać przekonanie, że sztuka może pełnić funkcję terapeutyczną, bo jeśli sztuka czyni nas ludźmi, trudno oczekiwać by mogła jednocześnie przynieść ulgę w cierpieniu, które jest związane z byciem człowiekiem, zwłaszcza jeśli, jak argumentuje Dennett, świadomość i samoświadomość odgrywają fundamentalną rolę w doświadczeniu cierpienia. Terapeutycznej funkcji sztuki można jednak bronić, jeśli terapię zdefiniować jako działania wspierające człowieka w jego wysiłku, by pogodzić się z obecnością cierpienia.
Two contemporary British novels, Never Let Me Go and Saturday, suggest that art (the ability to respond to art with deep affection and the ability to be creative) is indicative or even constitutive of humanity. The essay considers in detail some implications of this hypothesis with reference to the concepts of art and art therapy. In particular, it seems that the significance of art for humanity might be explained if art is interpreted as primarily a cognitive activity (whose main object is the self) and if self-awareness (interest in one’s inner world) is perceived as essential for humanity. At the same time the hypothesis in question seems to undermine the idea of art therapy, since if art makes us human, it can hardly relieve the pain of being human, especially if, as argued by Dennett, awareness and self-awareness play the fundamental role in the experience of suffering. Art’s therapeutic function may, however, be defended if therapy is defined as assistance in man’s effort to accept suffering as inevitable part of human life.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 211-224
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwołania do literatury pięknej w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Literary references in the case law of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Maroń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692816.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Court of Human Rights
fiction
legal argumentation
Europejski Trybunał Praw Człowieka
literatura piękna
argumentacja prawnicza
Opis:
The article discusses the practice of invoking literary works in the jurisprudence of the European Court of Human Rights. The quantitative analysis of the case law allowed for the formulation of some conclusions. Firstly, literary references appear exclusively in dissents and concurrences, not in the Court’s judgments themselves. Secondly, the phenomenon of citing fiction in the ECtHR’s case law is neither common nor marginal. Thirdly, in the last two decades there has been a marked intensification in the use of literary references by the Court’s judges. Fourthly, the willingness to cite works of fiction in the dissent or concurrence is essentially independent of the judge’s nationality, sex or country of origin. Fifthly, literature is one of many extra-legal sources quoted in the ECtHR’s case law, among those such as philosophy, movies or music.
W artykule omówiono praktykę posługiwania się odwołaniami do literatury pięknej w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Kwantytatywne studium orzecznictwa pozwoliło na sformułowanie kilku wniosków. Po pierwsze, beletrystyczne odniesienia pojawiają się nie w uzasadnieniach wyroków Trybunału, a wyłącznie w zdaniach odrębnych i zbieżnych do tych wyroków. Po drugie, praktyka posiłkowania się utworami literackimi w orzecznictwie strasburskim jakkolwiek nie jest powszechna, to zarazem nie ma też charakteru sporadycznego. Po trzecie, w ostatnich dwóch dekadach sędziowie Trybunału co raz częściej przywołują dzieła literatury pięknej. Po czwarte, gotowość posłużenia się literackim odniesieniem jest zasadniczo niezależna od narodowości i płci sędziego oraz typu kultury prawnej właściwej dla jego kraju pochodzenia. Po piąte, literatura piękna to jedno z wielu źródeł pozaprawnych wykorzystywanych przez sędziów Trybunału w zdaniach odrębnych i zbieżnych, obok np. filozofii, kinematografii czy muzyki.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 67-82
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka sakralna jako via pulchritudinis wyzwaniem dla kompozytorów
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669097.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
via pulchritudinis
sacred music
the way of beauty
new evangelization
muzyka sakralna
droga piękna
nowa ewangelizacja
Opis:
If nature and cosmos are the expression of the beauty of the Creator and bring us to the threshold of a contemplative silence, artistic creation possesses its own capacity to evoke the ineffable aspects of the mystery of God. For the believer, beauty transcends the aesthetics and finds its archetype in God. The contemplation of the eternal beauty is the living source from which the Christian composers take inspiration to speak of the mystery of God. Works of sacred music inspired by the Christian faith posses an enormous potential pertinent to contemporary needs that remain unaltered by the times that pass. In an intuitive and tasteful manner, they permit participation in the great experience of faith, the meeting with God in the face of Christ in whom he uncovers the mystery of the love of God and the identity of man. With the language of beauty, Christian musicwork does not only transmit the message of the artist, but also the truth of the mystery of God meditated by a person who reads it to us, not to glorify himself but to glorify the Source. The beauty of the liturgy, an essential moment in the experience of faith and the pathway towards the adult faith, is unable to reduce itself to mere formal beauty. It is, first of all, the deep beauty of the meeting with the mystery of God. Superficiality, banality and negligence have no place in the liturgical music. They definitely do not help the believers progress on his path of faith but, above all, damage those who attend Christian celebrations. Beauty is seen as fundamental to faith and to the perception of truth. Via pulchritudinis as the way of beauty in sacred music is the finest expression of faith, hope and love.
Jeśli natura i kosmos są odblaskiem piękna Stwórcy i prowadzą nas do kontemplacji Jego wielkości, to również twórczość artystyczna ma możliwość przybliżania nas do tajemnicy Boga. Dla człowieka wierzącego piękno wykracza poza estetykę i odnajduje swój archetyp w Bogu. Kontemplacja odwiecznej piękności jest źródłem, z którego kompozytorzy chrześcijańscy czerpią natchnienie, aby ukazywać w swej twórczości misterium Boga. Inspirowane wiarą chrześcijańską dzieła muzyki sakralnej pozwalają nam w intuicyjny sposób uczestniczyć w doświadczeniu wiary, odkrywając tajemnicę miłości Boga i tożsamości człowieka. Posługując się językiem piękna, dzieła muzyczne są nie tylko nośnikami przesłania artysty, ale także prawdy o Bogu. Kompozytor, ukazując ową prawdę, nie wychwala samego siebie, ale pragnie uwielbiać Źródło Piękna. W liturgii, będącej istotnym momentem w doświadczaniu dojrzałej wiary, piękna nie można zredukować jedynie do formalnego estetyzmu. Jest to przede wszystkim głębokie piękno spotkania z tajemnicą Boga. Dlatego w muzyce liturgicznej nie ma miejsca na powierzchowność, banalność i niedbałość. Muzyka nie pomagałaby wówczas w rozwoju wiary, ale wręcz stawałaby się przeszkodą w godnym uczestniczeniu w chrześcijańskich obrzędach. Piękno stanowi zatem jedną z fundamentalnych kategorii teologicznych, pomagając wzrastać w wierze oraz dążyć do prawdy. Istotną rolę ewangelizacyjną pełni w tym kontekście muzyka sakralna, która jako via pulchritudinis stanowi wspaniały wyraz wiary, nadziei i miłości.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność liryki w homilii
The Presence of Lyric Poetry in the Homily
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062657.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewokacja językowa
liryka
literatura piękna
podmiot liryczny
poezja
wiersz
language evocation
lyric
fiction
lyrical subject
poetry
poem
Opis:
From various directions voices come about the decreasing effect of the homily on living choices and attitudes of the listeners to these homilies. Pope Benedict XVI in his apostolic adhortation Sacramentum Caritatis on the Eucharist, the source and peak of the Church’s life and mission, reminds: “Given the importance of the word of God, the quality of homilies needs to be improved” (Sacramentum Caritatis 46). New challenges may be met by literature, which is consistent with the indications of the Vatican Council II: “Literature and the arts are also, in their own way, of great importance to the life of the Church” (Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et Spes 62). The Council Fathers’ words open new horizons and broad possibilities before literature, and especially before lyric poetry in homily preaching.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 213-237
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia tożsamości narodowej i religijnej w twórczości Adama Zielińskiego
The theme of national and religious identity in the works by Adam Zieliński
Autorzy:
Romejko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31027722.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Adam Zieliński
Austria
literatura piękna
Polska
tożsamość narodowa
tożsamość religijna
Adam Zielinski
fiction
Polska
national identity
religious Identity
Opis:
Pochodzący z żydowskiej rodziny Adam Zieliński (1929–2010) był dziennikarzem radiowym, który w 1957 roku osiedlił się w Wiedniu. Po kilku latach założył tam własną firmę, w ramach której handlował głównie z Hongkongiem i Chinami. Na emeryturze rozpoczął działalność literacką. Pisał powieści, opowiadania oraz teksty o publicystycznym charakterze. Jednym z tematów, który w nich poruszał, była kwestia tożsamości narodowej i religijnej. Pragnąc być uznanym za wybitną osobę, prezentował fałszywie niektóre fakty ze swego życia. Nie potrafił pogodzić się, że jego wypowiedzi przyjmowano w sposób krytyczny, nie akceptując jego dążenia do bycia rodzajem moralnego i intelektualnego przewodnika Austriaków i Polaków.
Coming from a Jewish family, Adam Zielinski (1929–2010) was a radio journalist who settled in Vienna in 1957. After a few years he set up his own business there, trading mainly with Hong Kong and China. In his retirement he began a literary activity. He wrote novels, short stories and articles. One of recurring themes was the question of national and religious identity. As Zieliński wanted to be recognised as a prominent person, he misrepresented some facts from his life. He could not accept that his opinions were received in a critical manner and that his aspiration to be a kind of moral and intellectual guide for Austrians and Poles was not commonly shared.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 341-356
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Die unbekannte Schöne“. Ein Rückblick auf eine Lesereise mit Einblicken in die polnische Literatur
Autorzy:
Jamiołkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083944.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Beauty Unknown
Polish library
literature
Polish-German relations
promotion
Nieznajoma piękna
biblioteka polska
literatura
związki polsko-niemieckie
jubileusz
Opis:
The year 2000 was the year of the creation of ‘The Polish Library‘ also known as ‘Beauty Unknown‘. This year is the 20th anniversary of her birthday and at the same time a great opportunity to recall the creation content and promotion of this impressive 50 volume collection. The following article is dedicated to these events.
Rok 2000 był rokiem powstania „Biblioteki polskiej”, określaną „Nieznajomą piękną”. Rok obecny jest dwudziestym jubileuszem jej urodzin i zarazem doskonała okazją, by przypomnieć kulisy powstawania, zawartość oraz promocję tego okazałego, pięćdziesięciotomowego zbioru. Niniejszy artykuł poświęcony został tym właśnie wydarzeniom.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 3; 465-474
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pod Krzyżem. O niektórych aspektach piękna w III Symfonii „Symfonii pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego (1976) oraz Pasji wg św. Marka Pawła Mykietyna (2008)
Autorzy:
Cyran, Krzysztof
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972729.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
Paweł Mykietyn
numinotyczny wymiar piękna
Symfonia "Pieśni żałosnych"
muzyka polska
muzyka religijna
Opis:
Speaking of the contemporary religious art in general, it should be said that the classic Rudolf Otto’s theory of numinosum – an irrational element of deity – has still been valid and relevant. The author develops some Otto’s ideas in an analysis of two major contemporary Polish compositions: III Symphony “Symphony of sorrowful songs” (1976) by Henryk Mikołaj Górecki and Passion according to St. Mark (2008) by Paweł Mykietyn. This article focuses on beauty – a special and fundamental value, apparent in different layers of a masterpiece: the words, the sound, and the time.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 229-241
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schöne Polin in lyrischer Verkleidung. Zu zwei Gedichten von Arthur Silbergleit
Piękna Polka w lirycznym przebraniu. O dwóch wierszach Arthura Silbergleita
A Beautiful Polish Woman in a Lyrical Costume. On Two Poems by Arthur Silbergleit
Autorzy:
Nowara-Matusik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627915.pdf
Data publikacji:
2017-12-28
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Arthur Silbergleit
Lyrik
schöne Polin
Stereotyp
liryka
piękna Polka
stereotyp
poetry
beautiful Polish woman
stereotype
Opis:
In dem Artikel wird dem Motiv der schönen Polin in zwei Gedichten des oberschlesischen Dichters Arthur Silbergleit nachgegangen. Die Gedichte werden einer eingehenden textnahen Analyse unterzogen, wobei der leitende Gedanke die Frage nach dem stereotypen Gehalt der von Silbergleit kreierten Frauenbilder ist. Die angestellten Überlegungen führen zu dem Fazit, dass der Dichter sich um ein jenseits bloß nationaler Kategorien liegendes Bild der Polinnen bemüht und sie in erster Linie als realitätsentrückte, in einem Zwischenreich beheimatete Wesen imaginiert.
The author analyses the motif of a beautiful Polish woman in two poems by Arthur Silbergleit. The analysis shows that the structuring of female personas goes beyond the stereotypical frames of perceiving Polish women in national categories, since they have been portrayed as beings settled between the reality and the dream, which makes it impossible to use them for the current political needs during the First World War.
Autorka analizuje motyw pięknej Polki w dwóch wierszach Arthura Silbergleita. Z analizy wynika, że konstrukcja postaci kobiecych wykracza poza stereotypowe ramy postrzegania Polek w kategoriach narodowych. Zostały one bowiem przedstawione jako istoty zadomowione w przestrzeni między rzeczywistością a snem, co uniemożliwia wykorzystanie ich do bieżących potrzeb politycznych w okresie I wojny światowej.
Źródło:
Wortfolge. Szyk Słów; 2017, 1; 25-38
2544-4093
Pojawia się w:
Wortfolge. Szyk Słów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Об использовании библейских фразеологизмов в разговорном стиле современного русского языка
Wykorzystanie frazeologizmów biblijnych w odmianie potocznej współczesnego języka rosyjskiego
The use of biblical idioms in colloquial variety of modern Russian language
Autorzy:
Maksimowicz, Eugenia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956420.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
colloquial style
oral variety of language
biblical idioms
belles-lettre
styl potoczny
ustna odmiana języka
frazeologizmy biblijne
literatura
piękna
Opis:
Frazeologizmy biblijne często przenikają do naszego języka, wnosząc wzniosłą duchowość i wartość pouczającą. Liczne wyrażenia i cytaty zaczerpnięte z Biblii, utrwalone w postaci znanych powiedzeń, sentencji, używane są powszechnie w języku codziennym. Frazeologizmy pochodzenia biblijnego funkcjonują też w stylu potocznym języka, zarówno w jego różnorodnych formach ustnych, jak i pisemnych, np. w wypowiedziach dialogowych w tekstach literackich oraz publicystycznych, uczestnicząc w procesie charakteryzowania postaci literackich jako językowy środek stylistyczny.
Biblical idioms quite often penetrate into our language, bringing the sublime spirituality and informative value. Numerous phrases and quotations taken from the Bible, fixed in the form of well-known sayings, maxims, are commonly used in everyday language. Idioms of biblical origin also function in the colloquial style of language, both in its various oral and written forms, for example, in the dialog statements in literary and journalistic texts, participating in the process of characterization of literary figures as a stylistic medium.
Źródło:
Linguodidactica; 2016, 20; 213-221
1731-6332
Pojawia się w:
Linguodidactica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola systemów eksperckich w kształtowaniu ponowoczesnego kanonu piękna
The role of expert systems in the shaping of post-modern canon of beauty
Autorzy:
Dwojnych, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459663.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
systemy eksperckie, Anthony Giddens, medycyna estetyczna, medykalizacja, kanon piękna
expert systems, Anthony Giddens, aesthetic medicine, medicalization, canon of beauty
Opis:
Thesis: In the following text I advance the thesis that the doctors of aesthetic medicine, through appearances in the media (on the pages of tabloid press, in TV programs) and through the services offered, create Giddens’s expert systems that affect the formation, consolidation and dissemination of a new canon of beauty. Discussed concepts: The starting point of my text is the work of Anthony Giddens Modernity and identity. “I” and society in the age of late modernity, in which the concept of expert systems is presented. I refer also to arguments of Georges Vigarello, concerning changes in the canons of beauty over the centuries and the modern cult of artificiality. In the following text, I cite the concept of “professional beauty” coined by Naomi Wolf. Results and conclusions: The analysis of discourse (advice in the popular press, television programs about fashion and beauty, as well as the services of aesthetic surgeries) pertaining to the beautifying of the body shows that the expert systems for the transformation of the body contribute to medicalization. Natural expressions of human physiognomy (the natural shape of the lips, facial features, skin) are treated as a “disease” that should be treated. Individuals socialized in this way more often undergo treatments in aesthetic medicine, in order to achieve the desired look. Originality / value Cognitive approach: The text draws attention to the consequences of the functioning of expert systems in the field of the beautification of the body. The consequences of these include: the unification of appearance (individuals who undergo aesthetic medicine treatments become similar to each other), ostracism against those that do not meet the ideal, and the medicalization of beauty (the distinctive and unique features of the human physiognomy are considered a defect).
Teza: W poniższym tekście stawiam tezę, że lekarze medycyny estetycznej za pośrednictwem wypowiedzi w mediach (na łamach kolorowej prasy, programów tv) oraz poprzez oferowane usługi tworzą giddensowskie systemy eksperckie, które wpływają na kształtowanie, umacnianie i upowszechnianie nowego kanonu piękna. Omówione koncepcje: Punkt wyjścia mojego tekstu stanowi praca Anthony’ego Giddensa Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, w której przedstawiona jest koncepcja systemów eksperckich. Odnoszę się także do tez Georgesa Vigarello, dotyczących zmian kanonów piękna na przestrzeni wieków i współczesnego kultu sztuczności. W poniższym tekście powołuję się także na koncept „zawodowych piękności” Naomi Wolf. Wyniki i wnioski: Dokonując analizy dyskursu (porady w prasie kolorowej, programy telewizyjne dotyczące mody i urody czy oferty gabinetów estetycznych) wokół upiększania ciała, można stwierdzić, że systemy eksperckie dotyczące przekształcania ciała przyczyniają się do medykalizacji. Naturalne przejawy ludzkiej fizjonomii (naturalny kształt ust, rysy twarzy, skóra) traktowane są jako „schorzenie”, które należy poddać leczeniu. Socjalizowane w ten sposób jednostki coraz częściej poddają się zabiegom medycyny estetycznej, chcąc osiągnąć pożądany wygląd. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia: Tekst zwraca uwagę na konsekwencje funkcjonowania systemów eksperckich w zakresie upiększenia ciała. Do konsekwencji tych należą: unifikacja wyglądu (osoby poddające się zabiegom medycyny estetycznej upodabniają się do siebie), ostracyzm wobec osób nie spełniających ideału, a także medykalizacja urody (charakterystyczne i wyjątkowe cechy ludzkiej fizjonomii zostają uznane za defekt).
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2017, 7; 385-396
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzura wobec tematu powstania warszawskiego w literaturze pięknej w latach 1956–1958
Censorship towards the subject of the Warsaw Uprising in fiction in 1956–1958
Autorzy:
Kloc, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967457.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
censorship
censorship in PRL
Warsaw Uprising
fiction
cenzura
cenzura w prl
odwilż
powstanie warszawskie
literatura piękna
Opis:
Temat powstania warszawskiego od momentu jego zaistnienia podlegał licznym manipulacjom aż do całkowitego wyeliminowania w okresie stalinowskim. Dopiero okres liberalizacji kultury oraz zmniejszenie skali „represji” GUKPPiW doprowadziły do ponownego powrotu wspomnianego zagadnienia w literaturze. Właściwa analiza skupia się na wskazaniu odniesienia cenzury do kreowanego przez autorów obrazu powstania, ale również na określeniu poprzez przykłady wybranych utworów treści akceptowanych, odrzucanych i przeinaczanych przez cenzurę. Na podstawie konfrontacji dokumentów cenzorskich z tekstem wydanych dzieł określona została nie tylko stosowana przez GUKPPiW różnorodna głębokość ingerencji, ale również wskazano metody manipulacji danymi faktami historycznymi na takich płaszczyznach jak: ukazywanie przez twórcę wewnętrznego podziału żołnierzy biorących udział w powstaniu jako waleczne „doły” i „stojące z bronią u nogi” dowództwo, określanie nastawienia autora do Armii Ludowej, I Armii Wojska Polskiego, Armii Krajowej czy Armii Radzieckiej i jej bierności podczas powstania.
Right from the beginning, the subject of the Warsaw Uprising was often manipulated or even entirely erased from public discourse under the Stalinist regime. It was only after the liberalization of culture and the easing of censorship-related repressions that the said topic returned in literature. The paper focuses on the censorship bureau’s approach to the image of the Uprising presented by writers. Moreover, it attempts to specify – on the basis of specific examples – the kind of content that was accepted, rejected or amended. The juxtaposition of censors’ documents and the content of the published works allows for the examination of the depth of censors’ interventions and their methods of manipulating historical facts. Those areas of special interest include: presentation of the division among the insurgents who were supposed to belong either to the brave ordinary soldiers or the passive leadership, as well as the attitude towards the People’s Army, the First Polish Army, the Home Army or the Red Army, with special regard for its passiveness during the Uprising.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2013, 22, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Echa kolonializmu – fenomen chemicznego wybielania się kobiet z tzw. Trzeciego Świata
The Echo of Colonialism – Skin Lightening of Women in the “Third World”
Autorzy:
Zamęcka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517941.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
rasizm
wybielanie się
skin lightening
koloryzm
dyskurs piękna
racism
skin bleaching
colorism
the discourse of beauty
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest zagadnieniuchemicznego wybielania się kobiet w państwach „Trzeciego Świata” , którego popularność w skali globu zwiększa się z każdym rokiem. Rosnące zainteresowanie produktami do wybielania/ rozjaśniania skóry ma swoje źródło w idei przewagi białej rasy nad czarną, rozpoczętej wraz z erą kolonialną i nastaniem niewolnictwa, a współcześnie utrwalanej poprzez modę i kanony piękna lansowane przez zachodni przekaz medialny i transnarodowe korporacje. W celu weryfikacji powyższej hipotezy przeanalizowana zostanie sięgająca epoki kolonialnej ideologia białej supremacji oraz struktury dominacji nad nie-białą populacją niewolników. Następnie badaniu poddany będzie związek pomiędzy kolorem/odcieniem skóry, a pozycją w hierarchii społecznej współcześnie. Ostatnia część pracy poświęcona zostanie charakterystyce zachodniego dyskursu piękna eksportowanego do krajów tzw. Południa przez amerykańskie i europejskie media oraz strategie marketingowe korporacji o tym samym rodowodzie.
The present paper deals with the phenomenon of chemical whitening of the women in the “Third World”. The growing interest in products for whitening / lightening skin is rooted in the idea of superiority of the white race over the black, which started with the colonial era and slavery. Today it is perpetuated through fashion and canons of beauty promoted by Western media and transnational corporations. In order to verify the aforementioned hypothesis, the ideology of white supremacy and dominance structure of the non-white population of slaves will be examined. The author will explain the link between the color/tone of the skin and the position in the social hierarchy, that is seen today. The last part of the article is dedicated to the analysis of the characteristics of the Western discourse of beauty exported to the “Global South” by American and European media and their corporate marketing strategies.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2014, Rasa 4(14)/2014; 50-63
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Droga piękna” (via pulchritudinis) a realizacja misji Kościoła według B. Fortego
“The Way of Beauty” (via pulchritudinis) and the Realization of the Church’s Mission according to B. Forte
Autorzy:
Dąbrowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234145.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
„droga piękna” (via pulchritudinis)
miłość
misja Kościoła
“The Way of Beauty” (via pulchritudinis)
attitude of love
mission of the Church
Opis:
“The way of beauty” in Bruno Forte’s view appears to be experienced faith or life in the horizon of faith. Beauty, as a category connected with the attitude of love, is a moving, dynamic value. Understood in this way beauty of love till the end can be discovered in the icon of the Beautiful Shepherd – the Crucified Christ. In this personal fragment of history the entirety of the Mystery comes to us – God, who is Love (cf. 1 John 4, 8.16). The love that is cognized is the driving force: love demands a reply of gratefulness. This responsorial character of love that should be characteristic of every Christian, can be first of all seen in Mary – All Beautiful, a transparen Icon of the Mystery. Contemplation of Christ’s face (following Her example of in Her), to which Blessed John Paul II encouraged the faithful (cf. NMI 25), leads to a transformation of the person and the world of persons, as it is entering the way of beauty, whose end is beauty of the person and beauty of the world. For “beauty will save the world” (F. Dostoyevsky).
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 181-190
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literature reflecting on Frederic Chopin’s visits to the spa towns of western Czechia
Fryderyk Chopin w uzdrowiskach zachodnich Czech – literackie świadectwa
Autorzy:
Martinek, Libor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649294.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Fryderyk Chopin
muzyka polska
literatura piękna
pamiętniki
zachodnie czeskie uzdrowiska
Music
Polska
Polish literature (Belles-lettres, Memoirs)
West Bohemian Spa
Opis:
Fryderyk Chopin związany jest z Czechami poprzez liczne wizyty w tamtejszych uzdrowiskach (Karlowe Wary, Praga, Děčín, Cieplice i Marienbad). W Czechach poznał i zakochał się nieszczęśliwie w Marii Wodzińskiej. W Pradze zapoznał się z Václavem Hanką, reprezentującym czeskie odrodzenie narodowe, a także ze słynnymi kompozytorami tamtych czasów. Kompozytor został zaproszony do koncertowania w kilku czeskich zamkach; otrzymał szczególnie ciepłe powitanie w Děčínie. Jego nauczyciele muzyki w Warszawie byli pochodzenia czeskiego. Liczne relacje Chopina z Czechami przyczyniły się do powstania Towarzystwa Fryderyka Chopina, międzynarodowego festiwalu odbywającego się w Mariańskich Łaźniach (dawniej Marienbad), a także do organizacji sympozjów muzycznych. Osoba i twórczość Chopina zainspirowała licznych czeskich twórców i artystów (m.in. Kamila Bednářa, Jiří Karena, Josefa Páveka, Oldřicha Zemka oraz Vladislava Mareša). Uzupełniający charakter mają uwagi dotyczące interpretacji relacji między literaturą a muzyką w twórczości polskich pisarzy (m.in. Jarosława Iwaszkiewicza, Tadeusza Łopalewskiego, Marii Kuncewiczowej, Juliusza Kadena-Bandrowskiego).
The composer Frederic Chopin is connected with Czechia through a number of visits (in Carlsbad, Prague, Děčín, Teplice, and Marienbad) which he spent joyfully meeting his family, who lived in the Russian-occupied Poland. In Czechia, he met and fell deeply in love with Maria Wodzińska, who, unfortunately, did not reciprocate his feelings. In Prague, he became acquainted with Czech national revivalists (Václav Hanka, among others) and with famous composers of the time. In Vienna, the centre of the Habsburg monarchy, he met many Czech composers and befriended the violinist Josef Slavík. Chopin was invited to play in several Czech castles; he received a particularly warm welcome in Děčín. His music teachers in Warsaw were of Czech origin. Chopin’s numerous relationships with Czechia inspired the establishment of the Frederic Chopin Society, the international festival held in Mariánské Lázně (formerly Marienbad), and even musicological symposia. Many Czechs – poets, fiction writers, literary historians, musicians, and music scholars – emphasised how Chopin and his music influenced them. They were inspired by the many notable facts associated with Chopin’s visits and experiences in Czechia and in other locations throughout the Austrian Empire; by his romantic life, democratic thinking, personal qualities, and artistic skills. Various interesting literary works include poetry collections by Kamil Bednář, Jiří Karen, Josef Pávek, Oldřich Zemek, Karla Erbová, and a collection of three novellas by Vladislav Mareš. Apart from writing about Czech Chopin-related works and translating key Polish chopiniana into Czech, the author of this study focuses mainly on the interpretation of the relations between literature and music in the works of the these Polish writers: Jarosław Iwaszkiewicz, Tadeusz Łopalewski, Janina Siwkowska, Maria Kuncewiczowa, Juliusz Kaden-Bandrowski, Jerzy Broszkiewicz, Mira Jaworczakowa and more.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 325-344
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z pogranicza literatury i przepowiadania homilijnego
On the Border of Literature and Preaching
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062614.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
literatura piękna
przepowiadanie homilijne
sacrum
teologia literatury
miejsca teologiczne
homily
belles-lettres
homiletic preaching
theology of literature
theological places
Opis:
Z różnych środowisk docierają głosy mówiące o potrzebie i konieczności odnowienia przepowiadania homilijnego. Na ten jakże ważny problem dla współczesnego Kościoła zwrócił uwagę Benedykt XVI, który przypomniał: „Ze względu na wagę słowa Bożego, rodzi się konieczność poprawienia jakości homilii”. Jedną z dróg odnowy przepowiadania może stać się wprowadzenie elementów literatury do homilii. Przestrzenią przenikania się literatury i teologii staje się sfera sacrum. Literatura może więc odnaleźć swoje miejsce w przepowiadaniu homilijnym oraz w istotny sposób przyczynić się do odnowienia jakości współczesnego przepowiadania.
Various milieus have shown concern about the need and necessity to renew homiletic preaching. Benedict XVI has marked this important problem for the contemporary Church when he reminded us: “In view of the significance of the word of God it is necessary to improve the quality of homilies.” One way to renew preaching may consist in introducing some elements of literature. The sphere of sacrum is the area where literature and theology meet. Literature may therefore find its place in homiletic preaching and may essentially contribute to the renewal of the quality of preaching today.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 365-381
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich
John Paul II as a Homo Viator: Reflections of a Literary Scholar on the Pope’s References to Literature during his Apostolic Journeys
Autorzy:
Seul, Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850513.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
John Paul II
personalism
literature
responsibility
homo viator
communio personarum
Jan Paweł II
personalizm
literatura piękna
odpowiedzialność
Opis:
W artykule pt. Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich ukazano najpierw etymologię i znaczenie łacińskiego terminu homo viator. Zwrócono uwagę na jego znaczenie symboliczne. Przedstawiono Jana Pawła II jako człowieka, który pokazywał życie wieczne jako cel życia na ziemi i nauczał, że aby ten cel osiągnąć, trzeba budować communio personarum. Literatura piękna, którą cytował papież podczas swoich pielgrzymek, stanowi ilustrację tej tezy. Ojciec Święty, przywołując słowa pisarzy i poetów, zachęcał do troski o właściwe relacje w trzech wymiarach: do siebie samego, do innych ludzi, do Boga.
This article explores the etymology and symbolic significance of the Latin term homo viator and its application to Pope John Paul II, who taught that eternal life is the goal of human existence, and that in order to achieve it, one must build communio personarum. The article focuses on the literature that the Pope cited during his pilgrimages as an illustration of this teaching. By quoting the words of writers and poets, the Holy Father encouraged concern for proper relationships with oneself, with other people, and with God.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 279-303
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zraniony strzałą piękna. Piękno i misja Kościoła według Josepha Ratzingera
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669279.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
beauty
Church’s mission
Joseph Ratzinger
wounded by an arrow of beauty
piękno
misja Kościoła
zranienie strzałą piękna
Opis:
Thoughts about beauty appear in various places of incredibly rich writings of Joseph Ratzinger. Accordingly with his method, he undertakes this topic in a historical context reaching as far as to the Ancient Times, and develops its theological basis, in order to finally present its ecclesiastic context and a practical development. As always though, the point of origin is the existential problem and the answer of the Revelation as well as diagnosis of modernity. Beauty – according to Joseph Ratzinger – today, is rarely a product of inspiration, but it became a subject of commerce. Beauty seems to suffice by itself, which leads to an art crisis. However, because beauty in its deepest essence points towards a different Reality, that is why we discover all over again its special role in the fulfillment of the Church’s mission. The first task of the Church is to oppose the wicked beauty, which diminishes human, and the second one is to breathe new one in the apostolate thanks to discovering anew the purpose and the meaning of beauty in the human life, in experiencing God and in the Church’s liturgy. Against the crisis of apostolate we need to see the pedagogical aspect of beauty. Human wounded by an arrow of beauty – according to a personal experience of Joseph Ratzinger – is lifted up, above himself. For it is the protection of true beauty and seeing its role in the Church’s mission that are the tasks and a chance for the Church.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Красота как «непостижимое» в философии Семена Франка
Autorzy:
Гапоненков, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426817.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Semen Frank
beauty
the theology of beauty
the unknowable
Divinity
aesthetic experience
Siemion L. Frank
piękno
teologia piękna
niepojęte
Bóstwo
doświadczenie estetyczne
Opis:
One of the most intimate feelings caused by the meeting with Divinity encompassesthe phenomenon of Beauty. In the Chapter 8th Holiness of his book entitled The Unknowableas well as in other works, Frank hasn’t just developed another aesthetic theory, he’s figuredout the quintessence of the theology of beauty consisting of the speculations on itsabsolute value, essential inconceivability, reconcilable harmony of the universe, spiritualenlightenment and salvation. Frank states the idea of potential harmony of existence expressedthrough beauty that coexists with current “worldly” discord. Aesthetic reality isunable to grasp the depth of existence, but it reminds us of “primary unity.”
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawisku piękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całejgłębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawiskupiękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całej głębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stracone skarby sztuki
Autorzy:
Walicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539123.pdf
Data publikacji:
1948
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
L. Cranach St. „Stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu"
Antonello da Messina „Ecce Homo“
„Piękna Wenecjanka"
Sebastian del Piombo
Giulio Romano „Święta Rodzina"
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1948, 3-4; 135-139
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spojrzenie na sztukę starożytnych i kategorię piękna w ujęciu Johanna Gottfrieda Herdera (1744-1803) oraz Johanna Joachima Winckelmanna (1717-1768)
Autorzy:
Szmulik, Ada
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139269.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
sztuka starożytna
kategoria piękna
sztuki piękne
natura
rzeźba
Johann Gottfried Herder
Johann Joachim Winckelmann
ancient art
category of beauty
fine arts
nature
sculpture
Opis:
Praca skupia się głównej mierze na tematach związanych z ponownym wzrostem zainteresowania sztuką starożytną, a zwłaszcza sztuką starożytnych Greków i próbach sformułowania własnych teorii estetycznych w drugiej połowie wieku osiemnastego na przykładzie rozpraw Johanna Gottfrieda Herdera oraz Johanna Joachima Winckelmanna. Celem artykułu jest wskazanie wartości paralelnych zawartych w twórczości wspomnianych postaci, takich jak: kwestia ujęcia hierarchii sztuk, próby ujęcia kategorii piękna, obecność elementów natury w dziełach sztuki czy spojrzenie na postać Homera.
The work focuses mainly on topics related to the renewed interest in ancient art, especially the art of ancient Greeks and attempts to formulate one’s own aesthetic theories in the second half of the eighteenth century on the example of the dissertations of Johann Gottfried Herder and Johann Joachim Winckelmann. The aim of the article is to indicate the parallel values contained in the works of these authors such as: the issue of presenting the hierarchy of arts, attempts to define the category of beauty, the presence of elements of nature in works of art or a look at the figure of Homer.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 184-195
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od wartości humanistycznych do teologicznych. O odwołaniach do literatury pięknej w homiliach i przemówieniach Jana Pawła II
From Humanistic to Theological Values. On Literary References in the Homilies and Pronouncements of John Paul II
Autorzy:
Seul, Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753374.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
literatura piękna
prawda
dobro
piękno
cnoty teologalne
John Paul II
belles-lettres
truth
goodness
beauty
theological virtues
Opis:
Autorka artykułu przedstawia dwa rodzaje wartości, jakie są obecne w tych wypowiedziach Papieża, w których przywołuje on literaturę piękną. Są to najpierw wartości humanistyczne zakorzenione w filozofii bytu: prawda, dobro, piękno, o których piszą mniej i bardziej znani twórcy różnych narodów. Wartości te otwarte na wymiar transcendentny otwierają horyzont teologiczny. Niektóre odwołania do literatury odsłaniają trzy cnoty teologalne, które reprezentują chrześcijańską aksjologię. Dzieła literackie stanowią dla Papieża locus theologicus. W jego wypowiedziach znajduje się miejsce dla autorów reprezentujących narody, które odwiedza (np. Rabindrmath Tagore w Indiach, Jon Svensson w Islandii), a także dla twórców, których dzieła należą do bogactwa kultury światowej i były cytowane poza ich krajem (np. Fiodor Dostojewski w Austrii, św. Augustyn we Francji i Brazylii). Papież, odwołując się do tych dwóch rodzajów literatury, nawiązuje kontakt z kulturą narodów, które odwiedzał, oraz przybliża im kulturę światową. Przekonuje o możliwym spotkaniu wartości humanistycznych i teologicznych.
The author of this article shows two types of values that are present in those pronouncements when the Pope recalls examples from belleslettres. First and foremost, he speaks of the humanistic values rooted in the philosophy of the essence, namely the truth, goodness and beauty that are widely found in works of both less and more well-known authors of different nations. The aforementioned values, having a transcendent backdrop, open up the theological world. Some of those references unveil the three theological virtues which actually represent Christian axiology. For the Pope, the belleslettres works become locus theologicus. In his pronouncements, the Pope not only mentions various authors from the particular nations he visited (e.g. Rabindranath Tagore from India, Jon Svensson from Island), but also those authors whose works now belong to the whole world (such as Fyodor Dostoyevsky, mentioned in Australia, or St. Augustine in France and Brazil). Recalling those authors and their works, the Pope connected with those nations he visited, and created a special place in order to bring to those nations the greatest works of world literature. He was adamant that humanistic and theological values can be placed equally next to each other.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 405-419
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanon lektur na studiach rusycystycznych. Propozycje w odniesieniu do literatury epok dawnych
The Canon of Texts on the Russian Studies (Suggestions Regarding to the Literature of the Old Ages)
Художественная литература в программе обучения филологов-русистов (литература X-XVIII вв.)
Autorzy:
Dąbrowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879613.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanon
dyskusja
literatura piękna
literatura rosyjska
rusycystyka
Uniwersytet Warszawski
canon
discussion
belles-lettres
Russian literature
Russian Studies
University of Warsaw
Opis:
Artykuł składa się z trzech części: 1. definicja kanonu i zarys dyskusji nad kanonem („precz z kanonami”, „sens i bezsens kanonu”, „w poszukiwaniu kanonu”), 2. nauczanie literatury rosyjskiej X-XVIII wieku w Instytucie Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego (program studiów, triada "wiedza - umiejętności - kompetencje społeczne", kanon lektur dla społeczeństwa a kanon lektur dla studentów), 3. literatura rosyjska X-XVIII wieku (kryteria doboru, propozycje).
The article consists of three parts: 1. Definition of the canon and outline of a discussion about the canon (“no more canons”, “sense and nonsense of canon”, “in search for canon”), 2. Teaching of Russian literature of the 10th-18th centuries in the Institute of Russian Studies on University of Warsaw (programme of the studies, triad “knowledge – skills – social competences”, canon of texts for the society and canon of texts for the students), 3. Russian literature of the 10th-18th centuries (selection criteria, suggestions).
Статья состоит из трех частей: 1. список произведений для обязательного чтения и история дискуссии над этим вопросом (список произведений для обязательного чтения – pro et contra, в поиске списка произведений для обязательного чтения), 2. преподавание русской литературы X-XVIII вв. в Институте русистики Варшавского университета (программа обучения, система знаний, навыков и умений, список произведений для обязательного чтения для общества и для студентов), 3. русская литература X-XVIII вв. (критерии подбора, предложения).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 81-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Tendencies in Shaping Rural Front Gardens on the Example of the Winners of the Contest for “The Most Beautiful Village of Lower Silesia 2012 and 2013”
Współczesne tendencje kształtowania wiejskich ogrodów frontowych na przykładzie laureatów konkursu na „Piękną wieś dolnośląską 2012 i 2013”
Autorzy:
Podolska, A.
Serafin, L.
Orzechowska-Szajda, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190079.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
przedogródek
ogród wiejski
ogród przedokienny
konkurs Piękna wieś dolnośląska
front garden
rural garden
rural areas
contest for The most beautiful village in Lower Silesia
Opis:
W dzisiejszych czasach, w otoczeniu zabudowy, radykalnym przemianom ulega coraz częściej znajdująca się w najbliższym otoczeniu zieleń. Tendencje jej kształtowania wzorowane są na standardach ogrodów miejskich czy podmiejskich, zgodnych być może z panującą modą, ale nienawiązujących w żaden sposób do cech krajobrazu wiejskiego. W związku z tym, czy nadal możemy mówić o tradycyjnych ogrodach wiejskich? Czy może w dobie globalizacji granica między tym co wiejskie a tym co miejskie zaciera się coraz bardziej? Niniejszy artykuł, na przykładzie dwóch dolnośląskich miejscowości – laureatów konkursu „Piękna Wieś Dolnośląska 2012 i 2013”, ma na celu przedstawienie współczesnych tendencji kształtowania frontowych ogrodów wiejskich. W pracy, na podstawie badań terenowych, przeanalizowano sposoby zagospodarowania przedogródków na ponad 600 działkach siedliskowych, wykazano formy ich aranżacji oraz dominujące gatunki roślin.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2015, 2; 70-83
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Pastoral Reading of the Directory for Catechesis
Analiza pastoralna Dyrektorium o katechizacji
Autorzy:
Sultana, Carl-Mario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034952.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dyrektorium o katechizacji
katecheza kerygmatyczna
kultura cyfrowa
katechumenat i mistagogia
droga piękna
Directory for Catechesis
kerygmatic catechesis
digital culture
Catechumenate and mystagogy
the way of beauty
Opis:
The recently published Directory for Catechesis by the Pontifical Council for Promoting the New Evangelisation is the handbook for all those who are involved in the catechetical ministry, ranging from Bishops and Bishops’ Conferences to pastors, priests and lay catechists. This article seeks to take a pastoral glance at the Directory which offers a vision for catechesis which is founded on the theology of Evangelii Gaudium, with an openness to a more kerygmatic catechesis. Moreover, the Directory seeks to situate catechesis within the contemporary digital culture, whilst not neglecting traditional stances such as the Catechumenate and mystagogy. The Directory also taps into innovative methodological aids such as the value given to the way of beauty.
Ostatnio opublikowane przez Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji Dyrektorium o katechizacji jest podręcznikiem dla wszystkich, którzy są zaangażowani w posługę katechetyczną, począwszy od biskupów i konferencji biskupich, poprzez proboszczów, kapłanów, aż po katechetów świeckich. Niniejszy artykuł jest próbą pastoralnego spojrzenia na Dyrektorium, które proponuje wizję katechezy opartą na teologii Evangelii Gaudium, z otwartością na katechezę bardziej kerygmatyczną. Ponadto Dyrektorium stara się umiejscowić katechezę w obrębie współczesnej kultury cyfrowej, nie zaniedbując przy tym tradycyjnych podstaw, takich jak katechumenat i mistagogia. Dyrektorium sięga także po nowatorskie pomoce metodologiczne, takie jak dowartościowanie drogi piękna.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 43-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wszystko na wierzchu, czyli o fenomenie „prawdy na ekranie”
It is Worth Perceiving, or the Worldwide Popularity of the TV-Format of the So-Called Medical Show from the Sociological Perspective as a Kind of Phenomenon.
Autorzy:
Abramowicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141369.pdf
Data publikacji:
2014-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
poradnictwo
atrakcyjność fizyczna
chirurgia estetyczna
telewizja
medialne reprezentacje piękna
reality show
counselling
physical attractiveness
aesthetic surgery
television
media representations of beauty
reality shows
Opis:
Na popularność, jaką cieszy się na całym świecie format telewizyjny zwany medical show, warto spojrzeć z socjologicznego punktu widzenia jako na swego rodzaju fenomen. Programy,w których uczestnicy zmagający się z kompleksami dotyczącymi różnych aspektów swojego wyglądu fizycznego poddają się operacjom plastycznym, stanowić mogą interesujące źródło analiz dotyczących zarówno: 1) przemian rynku telewizyjnego i prezentowanej oferty programowej coraz wyraźniej pozycjonowanej w kategoriach emotainment; 2) prezentowanych/propagowanych przez media kanonów atrakcyjnego wyglądu fizycznego, traktowanego we współczesnego kulturze jako cenne dobro, jak również 3) zjawiska upubliczniania prywatności, które łączy się z wieloma innymi zagadnieniami, opisywanymi hasłowo przez takie pojęcia, jak „kultura obnażania”, czy też „kultura narcyzmu”.Celem niniejszego artykułu jest propozycja teoretycznego usystematyzowania zagadnień mieszczących się w trzech obszarach zarysowanych powyżej. W dalszej części wywodu, za ilustrację posłuży analiza programu Sekrety chirurgii emitowanego na antenie stacji TVN Style oraz TVN.
It is worth perceiving the worldwide popularity of the TV-format of the so-called medical show from the sociological perspective as a kind of phenomenon. The shows, where participants that struggle with complexes about various aspects of their physical appearance undergo plastic surgery, can constitute a crucial source of analysing both: 1) the transformations of the TV market and the presented offer of TV shows, which is more and more frequently positioned in the categories of emotainment; 2) the canons ofattractive looks promoted by media, which is considered in the contemporary culture as a very precious treasure as well as 3) the phenomena of publicizing privacy, which is combined with numerous other issues, described concisely by such concepts as “the culture of exhibitionism” or “the culture of narcissism”. The aim of this article is the proposal of a theoretic systematization of issues that are included in the three areas outlined above. In the further part of the study it will be illustrated by the analysis of the show “Secrets of surgery” broadcast in TVN Style and TVN.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 1(65); 37-56
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afektywne granice i niesmaczna sztuka polityczna: «Pierwszy upadek europejskiego muru» Centrum Politycznego Piękna
Affective Boundaries and Unsavoury Political Art: «The First Fall of the European Wall» by the Center for Political Beauty
Autorzy:
Tabak, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433188.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Center for Political Beauty
public sphere
political art
affect theory
disgust
Berlin Wall
refugees
Centrum Politycznego Piękna
sfera publiczna
sztuka polityczna
teaoria afektów
wstręt
mur berliński
uchodźcy
Opis:
Artykuł stanowi analizę skandalu, jaki w niemieckiej sferze publicznej wywołała interwencja Centrum Politycznego Piękna zatytułowana Pierwszy upadek europejskiego muru (2014). Kampania przygotowana tuż przed dwudziestą piątą rocznicą upadku muru berlińskiego miała na celu obnażenie hipokryzji niemieckich polityków, którzy jednocześnie świętują likwidację starych granic i współfinansują powstawanie nowych. Autorka przedstawia przebieg tej artywistycznej akcji i analizuje jej negatywną recepcję, w szczególności komentarze grupy odbiorczej, którą określa mianem publiczności zniesmaczonej. W analizie wykorzystano koncepcje pamięci rywalizacyjnej i wielokierunkowej (Michael Rothberg), teorię afektów (Sara Ahmed) i teorię wstrętu (Winfried Menninghaus), by pokazać, w jaki sposób ukonstytuowała się publiczność deprecjonująca projekt za pomocą kategorii smaku i uruchamiająca różne mechanizmy obronne służące blokowaniu dyskusji nad politycznymi problemami, na które zwrócili uwagę opinii publicznej artyści.
This article analyzes the scandal caused in the German public sphere by the Center for Political Beauty’s intervention The First Fall of the European Wall (2014). Prepared just before the twenty-fifth anniversary of the fall of the Berlin Wall, the campaign aimed to expose the hypocrisy of German politicians, who celebrated the dismantling of old borders and at the same time co-financed the emergence of new ones. The author presents the course of this artivist action and analyzes its negative reception, focusing on comments from a group of recipients which she categorizes as “disgusted audience.” The analysis draws on the concepts of competitive and multidirectional memory (Michael Rothberg), affect theory (Sara Ahmed), and theory of disgust (Winfried Menninghaus) to show how an audience constituted itself to depreciate the project based on the category of taste and to activate various defense mechanisms blocking the discussion about political issues brought to public attention by the artists.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 109-127
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wasyl Suchomliński: kształtowanie osobowości dziecka za pomocą literatury pięknej
Vasyl Sukhomlynskyi: Forming the Personality with the aid of Belles-Lettres Literature
Autorzy:
Pobirchenko, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473185.pdf
Data publikacji:
2016-09-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
osobowość dziecka
literatura piękna
Wasyl Suchomliński
rola
nauczyciela, zachęcanie dzieci do czytania
child’s personality, Belles-Lettres literature, Vasyl Sukhomlynskyi,
teacher’s role, encouraging children to read
Opis:
Problematyka podjęta w artykule jest ważna dla nas dzisiaj dlatego, że obserwujemy obecnie kryzys czytelnictwa. Mało kto czyta, książki stają się coraz mniej atrakcyjne, zwłaszcza dla dzieci i młodzieży, bo dla nich ciekawsze i łatwiej dostępne są komputery i Internet, ale bez względu na swoje ważne i uniwersalne funkcje, media te i tak nie zastąpią czytania książek. Książki powinny odgrywać w życiu dzieci bardzo ważną rolę, bo dają ogromną możliwość poznania całego bagażu doświadczeń, całego spektrum emocji ludzi, uczą oceniać, przeżywać, współczuć, właściwie postępować. Rodzice i nauczyciele coraz częściej zadają sobie pytanie: w jaki sposób w naszych czasach zachęcić dzieci do czytania? Człowiekiem, który uważał, że książka pełni ogromną, nieocenioną rolę w życiu człowieka i w procesie wychowania dzieci i młodzieży, był znany pedagog ukraiński Wasyl Suchomliński. W przedstawionym artykule staramy się opowiedzieć o najważniejszych aspektach jego metody wychowania dzieci poprzez czytanie literatury pięknej oraz sposobach zainteresowania dzieci książką. Suchomliski bardzo dużo pisał o roli literatury w życiu ludzi, bardzo szczegółowo wymieniał przyczyny, dla których wychowanie bez czytania będzie niepełnym, nie wystarczającym dla rozwinięcia w uczniaсh indywidualności, twórczości, wyobraźni, empatii, szlachetności, niezależnego poglądu na świat i umiejętności funkcjonowania oraz spełniania swojej roli w życiu. W związku z tym Suchomliński bardzo dużo mówił o roli nauczyciela w procesie nauczania literatury pięknej i określał, w jaki sposób powinno się wykładać literaturę w szkole i doskonalić się w tym. W przedstawionym artykule krótko opowiadamy biografię wielkiego pedagoga, opisujemy podstawowe zasady jego metody, niektóre sposoby zachęcania dzieci do czytania oraz porady Suchomlińskiego dla nauczycieli języka i literatury
The article is important as the reading of books is now in crisis. Few people are in the habit of reading books, young people are more interested in computers and the Internet, though they are unable to perform the functions that used to be performed by books. Reading should play an important part in children’s life as the books give them the chance to get rich experience and a wide spectrum of feelings, to evaluate people’s actions, to sympathize with others, and to do things in line with the acquired values. Both parents and teachers keep looking for ways to encourage children to read. The famous Ukrainian pedagogue Vasyl Sukhomlynskyi considered the book to be a powerful tool in educating children and young people. The article deals with the most important aspects of Sukhomlynskyi’s approach to forming the child’s personality by means of Belles-Lettres literature and his way of involving children in reading. Sukhomlynskyi wrote about the role of Belles-Lettres literature in people’s lives, and about the reasons for literature and education contributing to each other. He stated that education would not be holistic enough without reading. The children might feel the lack of creativity, imagination, empathy, noble attitudes, independent outlook, and readiness to perform their roles in community. That’s why Sukhomlynskyi attached much attention to the teacher’s role in children’s reading Belles-Lettres literature and the way it should be taught at school, and the way children should develop the skill. The article gives some basic information about Sukhomlynskyi life, his approach to encouraging children to read and some advice for Ukrainian Language and Literature teachers.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2016, 3, 20
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Трансформация лексических единиц-реалий в процесск перевода повести «Школьники» Олега Павлова на чешский язык
TRANSFORMATION OF LEXICAL UNITS-REALITIES DURING THE PROCESS OF TRANSLATION OF THE STORY "PUPILS " BY OLEG PAVLOV INTO CZECH LANGUAGE
Transformacja leksemów-realiów w procesie przekładu powieści "Uczniowie" Olega Pawłowa na język czeski
Autorzy:
Koryčánková, Simona
Čermáková, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181900.pdf
Data publikacji:
2021-01-02
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
художественная литература, трансформация, исходный текст, текст перевода, приемы перевода
literatura piękna
transformacja
tekst oryginalny
tekst przekładu
techniki przekładu
fiction, transformation, source text, translation text, translation techniques
Opis:
Целью представленной статьи является анализ специфик перевода современного русского художественного текста – повести-мемуара О. О. Павлова «Школьники» на чешский язык. Авторами представлен перевод как перенос безэквивалентной лексики, реалий, на другой язык при сохранении смысловой и формально-эстетической эквивалентности. На основе употребления конкретных приемов адаптации (транскрипция, аналог, описание, генерализация, калькирование, опущение) рассматриваются спорные или неоднозначные решения перевода выбранных реалий, несущих национальную окраску.
Celem niniejszego artykułu jest analiza specyfiki przekładu na język czeski współczesnego rosyjskiego tekstu beletrystycznego - opowiadania-pamiętnika "Uczniowie" Pawłowa. Autorzy przedstawiają przekład jako przeniesienie nieekwiwalentnego słownictwa, realiów w innym języku przy zachowaniu ekwiwalencji semantycznej i formalno-estetycznej. Opierając się na zastosowaniu określonych technik adaptacyjnych (transkrypcja, analogia, opis, generalizacja, calquing, pominięcie), autorzy rozważają kontrowersyjne lub niejednoznaczne rozwiązania w zakresie przekładu wybranych realiów, które niosą ze sobą narodowe zabarwienie.
The purpose of the presented article is to analyze the specifics of the translation of a modern Russian literary text - the story-memoir of O.O. Pavlov Pupils into Czech. The authors presented the translation as a transfer of non-equivalent vocabulary, realities into another language while maintaining semantic and formal-aesthetic equivalence.  The article considers controversial or ambiguous solutions for translating selected realities that carry national connotations based on specific adaptation techniques (transcription, analog, description, generalization, tracing, omission).
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 2 (174); 143-156
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fides ex visu we współczesnej teologii piękna
Fides ex visu in the contemporary theology of beauty
Autorzy:
Chałupniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139779.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Francis
Benedict XVI
John Paul II
eligious education
catechesis
beauty
art
theology of beauty
fides ex visu
Lumen fidei
teologia piękna
sztuka
piękno
katecheza
wychowanie religijne
Jan Paweł II
Benedykt XVI
Franciszek
Opis:
Artykuł ukazuje szeroki kontekst relacji między wiarą, teologią i pięknem. Chrześcijaństwo, wyrosłe na judaizmie, podjęło niektóre surowe przepisy starotestamentalne. Wśród nich był zakaz tworzenia obrazów, choć został on przez chrześcijan inaczej zinterpretowany. Odwołując się do Katechizmu Kościoła katolickiego, należy przypomnieć, że zasadniczą racją powstawania obrazów religijnych, a także posługiwania się nimi w katechezie, jest misterium Wcielenia Jezusa Chrystusa. Ponieważ Słowo stało się ciałem, przyjmując prawdziwe człowieczeństwo, stąd ludzkie oblicze Jezusa może być „przedstawiane” (por. KKK 476). Tę naukę potwierdzały zarówno dawne, jak i współczesne wskazania Kościoła. Artykuł ukazuje, jak rozumiane było piękno w chrześcijańskiej teologii i jak odnoszone było bezpośrednio do Boga. Często powtarzane zdanie „Piękno zbawi świat” rozumiane jest jednoznacznie i odnosi do piękna samego Jezusa.
The article presents a wide context of relations between faith, theology and beauty. Christianity, which raised from a strong tree of Judaism, had to take a clear stand on some legal regulations dominating in the religion of the Israeli. Among them there was also the prohibition of creating images, but Christians justify the possibility to create and use religious art. Referring to the Catechism of the Catholic Church it should be reminded that the main reason for creating religious art and using it also in catechesis is the mystery of the embodiment of Jesus Christ. As Word became flesh, receiving real human nature, the human face of Jesus can be “presented” (cf. CCC 476). This teaching has been confirmed by both former and contemporary directions of the Church. The text shows how beauty has been understood in the Christian theology and how the whole thinking about God directed itself to beauty. The often repeated sentence “Beauty saves the world” is understood unequivocally in Christianity: saving is the beauty of Jesus Himself.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 1; 151-176
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykt XVI doktorem honoris causa Akademii Muzycznej i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
sacred music
honoris causa doctorate
Cracow
Caste Gandolfo
theology of music
way of noble beauty
liturgy
Benedykt XVI
muzyka kościelna
doktorat honoris causa
Kraków
Castel Gandolfo
teologia muzyki
droga szlachetnego piękna
liturgia
Opis:
On the day of 4th July 2015 in Castel Gandolfo, His Holiness Benedict XVI, Pope-Emeritus, received the Degree honoris causa from the Pontifical John Paul II University in Cracow and the Cracow Academy of Music. On 20th April 2015 the Senate of the Pontifical John Paul II University in Cracow, upon hearing the reviews, conferred on Pope-Emeritus Benedict XVI the Degree of Doctor honoris causa. In the justification we can read that the honorary doctorate has been awarded for: proving great respect to the musical tradition of the Church and remarkable sensitivity to the dialogue between music and faith; long-years demonstrating, from all his clerical posts, a special concern for the noble beauty of sacred music and its proper place in the celebration of the sacred liturgical rites of the Church; emphasising in his teaching the meaning of via pulchritudinis – the way of beauty which may become the way to get to know and worship God by the modern man; brave testifying, with his life, service, teaching and scientific work, the Truth which gives strength to the Christian faith in the times of spiritual turmoil caused by liberalism, post-modernism and relativism, as well as tireless endeavor to restore the spiritual dimension in Europe; giving wholehearted support for the actions aiming at transforming the Pontifical John Paul II Academy of Theology in Cracow into the Pontifical John Paul II University. On 22 April 2015 the Senate of the Cracow Academy of Music passed the resolution to have been submitted by the Faculty Council for Artistic Creativity, Interpretation and Music Education, and on hearing the excerpts from the reviews, granted the Pope-Emeritus Benedict XVI the honoris causa degree. The appointed lauadator was Professor Stanisław Krawczyński. In the justification of the Senate resolution it is written that the honorary doctorate has been granted in recognition of the following merits: exhibiting by his example the model of moral and civil demeanour in the deeply religious and humanistic dimension; referring in his teaching to the highest values invariably present in human life and artistic activity; cherishing music and indicating its special role as an integral part of the solemn liturgy of Catholic Church accompanying man in the act of professing faith. The retired Pontiff Benedict XVI thanked once again for the recognition granted by conferring upon him honoris causa doctorate. He said: I am especially happy that this recognition has deepened my relationship with Poland, with Cracow, with the mother country of our great Saint John Paul II without whom I could not imagine my spiritual and theological way. Through his living example he showed to us, as well, how to combine the joy of exquisite sacred music with the duty of common participation in liturgy, how to combine exalted delight with humble simplicity of celebrating faith. Then, when reminding the history of the revival of sacred music he accented his peculiar love for the music of Mozart. My memory still bears this indelible recollection of the first chords of Mozart’s Coronation Mass which sounded as if heaven opened and when one might feel very deeply the presence of the Lord. It seems also worth mentioning how he described certain tension between participatio actuosa and the position of sacred music in the modern liturgy, particularly this solemn accompanied with a choir and orchestra. The Pope’s questions raised in this context were masterly: What is music really? Whence does it come and toward what does it tend? I think there should be posited three ‘loci’ from which music arises. And the questions were followed by a truly prophetic vision of the place of music in today’s liturgy. Thus amongst the specified three “loci” from which music originates, the first is the experience of love, the second is the experience of sadness, death, pain and the abyss of existence, and the third one is the encounter with the divine, which from the beginning is part of what defines man. About the first origin of music the Pope-Emeritus said: When men were seized by love, another dimension of being burst within them, another greatness and another breadth of reality. And it also led them to express themselves in new ways. Poetry, song and music in general were all born from this being affected, from this unfolding of a new dimension of life. When analysing the second origin of music the honoris causa laureate stated that it also opens up, in the opposite way, new dimensions of reality which can no longer find an answer in mere speeches. The most extended interpretation presented by the Pope-Emeritus concerned the third reality in which  the totally-other and totally-great arouses in man new ways of expressing himself. Perhaps we can say that actually in the other two areas – love and death – the mystery of the divine touches us and, in this sense, it is being touched by God which together constitutes the origin of music. It is touching when we discern that, for instance as regards Psalms, people do not confine to mere singing, but refer to all instruments: and the hidden music of creation is aroused with its mysterious language. Along with the Psalter in which we can find the two motifs of love and death, we can reach the very source of the music of the God’s Church. We can say that the quality of music depends on the purity and greatness of one’s encounter with the divine, with their experience of love and of pain. The more pure and true that experience is, the more pure and great will be the music from which it was born and developed. What the Pope-Emeritus said in the ensuing part of his doctorate speech – I am truly convinced – was the manifestation of profound wisdom and experience of sanctity of the Pope who does not only knows what liturgy and music in are but who is also a true apostle in this field. The magnificent and pure Western music has developed as an answer to the encounter with God who embodies Himself in liturgy in the person of Jesus Christ. This music is for me the expression of Christian truth. Wherever such an answer is developed we encounter the truth, with the true Creator of the world. Because of this the great sacred music is a reality of theological rank and of permanent significance for the faith of all Christianity, even if it is not at all necessary that it be done always and everywhere. On the other hand, such music cannot disappear from the liturgy and its presence can be a special way of participation in the sacred celebration, in the mystery of faith. In the final part of his lecture the Pope-Emeritus referred once more to Saint John Paul II, finishing with the rhetorical question: We do not know what will be the future of sacred music, but one thing is clear: wherever the encounter with the Living God, who in Christ comes close to us really occurs, there is born anew and there again grows the answer, the beauty of which arises out of truth itself. Showing again the great respect for both universities he emphasised and indicated their future prospects: The activities of both Universities which confer on me the honoris causa doctorates have greatly contributed to sacred music so that this tremendous gift of the music derived from the Christian tradition would still be living and so that the creative power of faith would not falter in the future. For all this I wish to thank you profusely, not only for the honour which you bestow upon me, but also for the entire work you do in the service of the beauty of faith. For the Intercollegiate Institute of Sacred Music in Cracow, for the faculty members and students of this institute which initiated the entire event and which integrates both universities by running the mutual sacred music studies, these were the encouraging words to make us work even harder so as to serve the beauty of music. The closing sentence expressed by the Pope in Polish was especially touching:  May the Lord bless you all!
Dnia 4 lipca 2015 roku Jego Świątobliwość Benedykt XVI, emerytowany papież, otrzymał w Castel Gandolfo godność doktora honoris causa dwóch krakowskich uczelni: Akademii Muzycznej w Krakowie i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. 20 kwietnia 2015 roku Senat Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie po wysłuchaniu recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. W uzasadnieniu zostało zapisane, że doktorat zostaje przyznany za: „wielki szacunek dla tradycji muzycznej Kościoła oraz niezwykłą wrażliwość na dialog muzyki z wiarą; okazywanie, przez wiele lat na wszystkich stanowiskach, jakie piastował, szczególnej troski o szlachetne piękno muzyki kościelnej i jej właściwe miejsce w sprawowaniu świętych obrzędów liturgicznych Kościoła; podkreślenie w swoim nauczania znaczenia via pulchritudinis – drogi piękna, która może stać się drogą poznania i wielbienia Boga dla współczesnego człowieka; odważne dawanie swoim życiem, posługą, nauczaniem i pracą naukową świadectwa Prawdzie, która umacnia wiarę chrześcijańską w czasach duchowego zamętu spowodowanego przez liberalizm, postmodernizm i relatywizm oraz niestrudzone dążenie do przywrócenia Europie jej duchowego wymiaru; za życzliwe wsparcie działań uczelni zmierzających do przekształcenia Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie”.22 kwietnia 2015 roku Senat Akademii Muzycznej w Krakowie przyjął uchwałę Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, a po wysłuchaniu wyjątków z recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. Wyznaczył też Senat na laudatora prof. Stanisława Krawczyńskiego. W uzasadnieniu uchwały Senatu Akademii Muzycznej w Krakowie zapisano, że tytuł zostaje nadany za: „wskazanie swoim przykładem wzorców postawy moralnej i obywatelskiej w wymiarze głęboko religijnym i humanistycznym; nauczanie, w którym odnosi się do wartości najwyższych, niezmiennie obecnych w ludzkim życiu i twórczości; umiłowanie muzyki i wskazanie jej szczególnej roli jako integralnej części uroczystej liturgii Kościoła katolickiego towarzyszącej człowiekowi w akcie wyznania wiary”.Papież emeryt Benedykt XVI podziękował raz jeszcze za uznanie, z jakim się spotkał w sprawie nadania mu doktoratów honoris causa. Papież powiedział: „cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego wielkiego świętego Jana Pawła II. Bez niego bowiem trudno sobie nawet wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną. Swoim żywym przykładem ukazał on nam również, jak mogą się ze sobą łączyć radość wielkiej muzyki sakralnej i zadanie wspólnego uczestnictwa w liturgii, podniosła radość i pokorna prostota celebracji wiary”. Następnie, przypominając historię odnowy muzyki kościelnej, zwrócił uwagę na szczególne umiłowanie przez siebie muzyki Mozarta. „Na trwałe, na przykład, wpisało się w moją pamięć, że skoro tylko zabrzmiały pierwsze nuty Mszy koronacyjnej Mozarta, to jakby otwierało się niebo i można było bardzo głęboko odczuć obecność Pana”. Ważne wydaje się stwierdzenie dotyczące pewnego napięcia na linii participatio actuosa i miejsca muzyki kościelnej w dzisiejszej liturgii, zwłaszcza tej uroczystej z chórem i orkiestrą. Genialne wręcz stało się postawione w tym także kontekście pytanie papieża emeryta: „Czym właściwie jest muzyka? Skąd pochodzi i do czego zmierza? Myślę, że można wskazać trzy «miejsca», z których wypływa muzyka”. I tu nastąpiła prawdziwie prorocza wizja dotycząca miejsca muzyki w dzisiejszej liturgii. Wymieniając więc owe trzy „miejsca”, z których wypływa muzyka, papież mówił, że pierwszym jej źródłem jest doświadczenie miłości, drugim źródłem muzyki jest doświadczenie smutku, dotknięcie śmiercią, bólem i otchłaniami istnienia, trzecim miejscem pochodzenia muzyki jest spotkanie z tym, co Boże, od początku w jakiejś mierze definiującym to, co ludzkie. Dla Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie, dla pedagogów i studentów jednostki, która inspirowała całe wydarzenie i łączy obie uczelnie wspólnie prowadzonym kierunkiem studiów muzyka kościelna, to słowa mobilizujące do dalszej wytężonej pracy w służbie pięknu wiary. Wzruszające były także słowa wypowiedziane przez papieża w języku polskim: „Niech Pan was błogosławi!”.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno liturgii a miłość Chrystusa
Beauty of the liturgy and love for Christ
Autorzy:
Mieszczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553553.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
natura piękna
natura liturgii
prawda znaku
etyka czynności liturgicznej
miłość do Chrystusa
nature of the beauty
nature of the liturgy
truth of the liturgical sign
ethic in the liturgical action
love for Christ
Opis:
Piękno jest jednym z ważnych komponentów liturgii. Nie ogranicza się jednak do kryteriów związanych z estetyką. Należy brać pod uwagę, że celebracja liturgiczna jest wydarzeniem, w którym dokonuje się zbawienie człowieka i jego uświęcenie. Dlatego znając ogólne kryteria piękna, należy je uzupełnić o sens celebracji liturgicznej, odnieść je do kryterium prawdy i nawet etyki. Nie można zapomnieć także, że u podstawy prawdziwego piękna liturgii jest ofiara Jezusa Chrystusa i nie może jej braknąć także u tych, którzy w niej uczestniczą i troszczą się o nią. Właściwym motywem troski o jakość liturgii jest ostatecznie miłość do Chrystusa.
Beauty is one of important components of the liturgy. However, it is not limited to the criteria related to aesthetics. It should be taken into account that liturgical celebration is an experience in which salvation and sanctification of a man take place. Therefore, knowing the general criteria of beauty, they should be supplemented with a sense of liturgical celebration and referred to the criterion of truth and even ethics. It cannot be forgotten that at the base of the true beauty of the liturgy is the sacrifice of Jesus Christ which cannot be missed by those who participate in it and care for it. The proper motive for caring for the quality of the liturgy is ultimately love for Christ.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 77-91
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno w dialogu – dialog o pięknie – piękno dialogu
Autorzy:
Wal, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448080.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
transcendent values
axiology
the categories of aesthetic canons of beauty
truth
goodness
beauty
dialogue
epiphany of the face
interpersonal encounter
wartości transcendentne
aksjologia
kategorie estetyczne
kanony piękna
Prawda
dobro
piękno
dialog
epifania twarzy
międzyosobowe spotkanie
Opis:
The article takes up the idea of beauty in the dialogue. The starting point is the problem of the transcendental issue of truth, goodness and beauty. Considering the subject of beauty in terms of dialogue, first attention is drawn to the role of beauty in the dialogue itself. Then, the main themes of the dialogue about beauty are presented. Subsequently, the beauty of the dialogue itself is shown revealing in subjective terms the abundance of values of the epiphany of the face and the whole drama of interpersonal encounter.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2012, 4, 2
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 58

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies