Temat: physical abuse - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Týrané deti na Slovensku
Autorzy:: Gulášová, Ivica
Justhová, Nadežda
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2151287.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:: Abused childrens
community nursing
physical abuse of children
psychological abuse of children
sexual abuse of children
Opis:: In the article authors syndrome focuses on abuse and neglect of the child is referred to as CAN - Child Abuse and Neglect. The term covers not only the active forms of maltreatment, but also various forms of passive. Abuse and neglect of the child as a non-random, knowingly (or unknowingly) conduct a parent or other person to the child who is in the society unacceptable or rejected and which impair the physical, mental and social condition and development of the child and cause his death. The most common forms of committing domestic violence against children is repeated physical and emotional abuse, verbal abuse, especially threats. It is estimated that two thirds affected are children under the age of three years. The most effective means of reducing the number of children at risk of child abuse syndrome - is prevention. It is necessary to inform the general public about the issue of child abuse and to raise general awareness of the obligation to report any suspicion of child abuse and neglect in the vicinity. In Slovakia there is a system of care for abused children, in which they engage as state as well as non-state institutions. Report case can alone a child, or a person who suspects that a child‘s development is compromised for any reason. Children are in acute cases placed in the „Center for abused children“. This device is intended for children who need special and immediate assistance. This is particularly the children mentally and physically maltreated or sexually abused by their parents or by a stranger. The main coordinator of activities in Slovakia aimed at preventing child abuse to child victims of violence and respect of children‘s rights is a non-profit organization Center Slniečko from Nitra.
Źródło:: Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2016, 4(17); 31-38
1730-0266
Pojawia się w:: Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Przemoc rówieśnicza. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci
Peer Victimization. Results of National Survey of Child and Youth Victimization in Poland
Autorzy:: Włodarczyk, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/499330.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:: przemoc rówieśnicza
znęcanie się
przemoc fizyczna
przemoc psychiczna
peer violence
bullying
physical abuse
emotional abuse
Opis:: W artykule przedstawione zostały wyniki Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci dotyczące przemocy rówieśniczej. Badanie przeprowadzono na reprezentatywnej próbie 1 005 nastolatków w wieku 11–17 lat. Z badania wynika, że 59% nastolatków doświadczyło przemocy rówieśniczej, 41% badanych doświadczyło jej w formie przemocy fizycznej, 28% zaś w formie przemocy psychicznej. Niemal co piąty badany (18%) był ofiarą napaści zbiorowej, a co dziesiąty (11%) — znęcania się, które w zasadzie nie występuje w oderwaniu od przemocy fizycznej i psychicznej. 10% nastolatków doświadczyło przemocy w związku. Napaści zbiorowej oraz przemocy fizycznej najczęściej doświadczają chłopcy, natomiast przemocy psychicznej i znęcania się młodsze nastolatki (11–14 lat).
The article presents the results of National Survey of Child and Youth Victimization in Poland carried out on a representative sample of 1 005 adolescents aged 11–17 concerning peer victimization. The survey shows that 59% of teenagers have experienced bullying. 41% of respondents have experienced it in the form of physical abuse, 28% — psychological violence. Almost one in fi ve (18%) was the victim of group assault, and one in ten (11%) — bullying, which basically does not exist in isolation from the physical and psychological violence. 10% of teenagers have experienced violence on a date. Group assault and physical violence experienced by most boys, while psychological violence and abuse — the younger teenagers (11–14 years).
Źródło:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2013, 12, 3: Ogólnopolska diagnoza problemu przemocy wobec dzieci; 63-82
1644-6526
Pojawia się w:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zespół Dziecka Maltretowanego
Battered Child Syndrome
Autorzy:: Horst-Sikorska, Wanda
Bryl, Nadia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/973088.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: przemoc
dziecko maltretowane
uraz nieprzypadkowy
physical abuse
battered child
non accidental injury
Opis:: Zjawisko przemocy wobec dzieci jest poważnym, szeroko rozpowszechnionym problemem. Jednocześnie świadomość społeczna i znajomość pojęcia Zespołu Dziecka Maltretowanego pozostają na niskim poziomie. Statystyki policyjne opisują tysiące zgłoszonych spraw i podjętych interwencji dotyczących przemocy wobec dzieci, co pozostaje w rozbieżności z liczbą 200 raportowanych kodów Zespołu Dziecka Maltretowanego według ICD-10. Artykuł ma na celu zwrócenie uwagi lekarzy POZ na problem Zespołu Dziecka Maltretowanego. W pracy przedstawiono wskazówki diagnostyczne, charakterystykę wybranych objawów oraz opis procedur wymaganych przy postępowaniu w razie podejrzenia przemocy wobec dziecka.
Child abuse is a serious and prevalent problem in every society, although social awareness and knowledge in this matter is still insufficient. There are thousands of police reports on child maltreatment every year in Poland, but only 200 reported medical records according to ICD-10. The purpose of this article is to call attention of primary doctors to Battered Child Syndrome. Authors present diagnostic tips, characteristics of particular symptoms, and operating procedures in Battered Child Syndrome.
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 319-321
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Funkcjonowanie instrumentów ochrony i form wsparcia osób dotkniętych przemocą w rodzinie. Skala problemu przemocy domowej w województwie podkarpackim
The functioning of protection instruments and forms of support for people affected by domestic violence/home abuse. Scale of the problem in Podkarpackie voivodeship
Autorzy:: Szczypta-Kłak, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2087431.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu
Tematy:: domestic violence
home abuse
mental abuse
physical abuse
counteracting the violence
przemoc domowa
znęcanie psychiczne
znęcanie fizyczne
przeciwdziałanie przemocy
Opis:: W ostatnich latach w Polsce szczególnie częsty jest problem przemocy domowej. Jest on o tyle trudny do rozwiązania, że wymaga współpracy zarówno ofiary, jak i sprawcy przemocy z podmiotami współrealizującymi program przeciwdziałania temu zjawisku. Istotne jest z punktu widzenia prowadzonych działań, ustawiczne rozpowszechnianie i aktualizowanie w środowisku lokalnym informacji o instytucjach i organizacjach udzielających pomocy osobom uwikłanym w problem przemocy oraz stała weryfikacja skuteczności i jakości podejmowanych zadań.
In recent years the problem of domestic violence in Poland is particularly frequent. It is extremely difficult to solve because it requires cooperation between entities co-executing the program counteracting this phenomenon as well as both the victim and their perpetrator. From the viewpoint of ongoing activities, continuing dissemination and updating in the local environment every information about institutions and organizations providing help to people entangled in the problem of violence is crucial, just as constant verification of the effectiveness and quality of the tasks undertaken.
Źródło:: Edukacja • Terapia • Opieka; 2020, 2; 81-95
2658-0071
2720-2429
Pojawia się w:: Edukacja • Terapia • Opieka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Cudzoziemcy jako sprawcy znęcania się i zgwałcenia w kontekście przemocy „honorowej”
Foreign Nationals as Perpetrators of Physical Abuse and Rape in the Context of Honour Based Violence
Autorzy:: Woźniakowska-Fajst, Dagmara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/698636.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:: cudzoziemcy
sprawca znęcania się
sprawca zgwałcenia
przemoc
kryminologia
foreign nationals
physical abuse
rape
violence
Opis:: The number of foreign nationals convicted of physical abuse in the period spanning 2004–2012 was around a dozen cases a year. The percentage of convicted foreign nationals in comparison with Poles indicted with the offence described in the provisions of Article 207 of the Polish Penal Code, was very low, i.e. 0.1%, throughout all the years studied. In the years 2004–2012, foreign nationals in Poland were convicted of 145 physical abuse offences. The perpetrators originated from 34 countries. Most of them came from Ukraine (24%), followed by Russia (12%) and Germany (7%). In the period under study, 8 convictions were secured for Armenian nationals, and 6 for Rumanian and Turkish, respectively. It should be noted that in the case of physical abuse, the aggrieved parties were mainly family members, spouses, and partners, but also children and the elderly, as well as the persons physically dependent on others for assistance in their activities of daily living (e.g. persons with disabilities). The relevant statistical data may readily be augmented by the materials gathered in the course of analysing the court’s records. Among the persons indicted for physical abuse, women are seldom the perpetrators, as only two were found in the cases analysed (28 offenders were male). The aggrieved parties were not their partners, though, but dependent individuals. The most numerous groups of perpetrators found in the court files included Russians (7 offenders) and Ukrainians (5). 7 offenders were EU citizens. Single cases were represented by other nationalities (2 Armenians, 2 Azerbaijanis, 2 Tunisians, 1 Belarussian, and 1 Iraqi). Much as in the case of other aggressive acts, numerous instances of physical abuse were related to their perpetrators’ inebriation. 18 offenders (i.e. almost 2/3 of the indicted ones) were under the influence of alcohol. The main motive of domestic violence was (besides alcohol abuse which seemed to directly trigger the outbursts of violent behaviour), some sort of conflict between family members in conjunction with an inability to alleviate it or resolve by other means. In the case of persons applying for a refugee status, long-term frustration was also found to be a contributing factor. Immediate family members of, i.e. wife, partner, children, and stepchildren aged 1–17 usually fall victim to domestic violence. In the case files under examination, a majority of the wronged women were of Polish nationality (23), 4 were Chechens, and one was an Azeri woman. In the majority of cases, where the perpetrator came from a country where Islam is the dominant religion (the perpetrator’s religious denomination was not mentioned in all the cases) and the victim was a Polish woman, it was hard to determine whether domestic violence has cultural reasons. These cases in no way differed from those in which the perpetrators were men of European origin. The actual percentage of foreign nationals convicted of rape in relation to the total number of convictions secured in pursuance of the provisions of Article 197 of the Polish Penal Code varies in the respective years of the period under study, ranging from 0.5% (in 2008) to over 2% (in 2012). The number of such convictions with regard to Polish nationals has been steadily decreasing, while remaining fairly stable in the case of foreign nationals (ranging from 4 to 17 per year). In the period spanning 2004–2012, foreign nationals in Poland were convicted of 88 rapes, their perpetrators originating from 29 countries. Over nine years, usually only one or two instances of convictions for rape were related to respective nationalities. Most convictions involved Ukrainians (20%), Bulgarians (17%), and Germans (8%). Romanian citizens were convicted in five cases, while Armenians and Russians 4 times each. A rich source of data on the perpetrators are the court records of criminal cases. In those studied, 18 perpetrators were revealed, all men. It would be rather hard to speculate, though, on any apparent regularity regarding their nationality. In that particular group, the most numerous were the Ukrainians (3). Otherwise, the group comprised single representatives of Russia (Chechen extraction), Tunisia, Morocco, Belarus, Syria, Algeria, Iran, Armenia, and the United States. Six offenders were EU citizens. The reason for a sexual assault was primarily the drive to satisfy one’s sexual desire, which in more than half of the cases was also related to alcohol abuse by the perpetrator. The statistics on the total number of rape offences committed by foreign nationals also differ in terms of the actual location where the rape was perpetrated. The majority (10) of offences described in the records studied took place in apartments and houses (as indeed it usually happens in all cases of reported rape in Poland), but open public spaces (e.g. streets, fields, woodland areas) made up an equally significant category (10 cases). In all cases the aggrieved parties were women, all of them of Polish nationality. They were mostly young or very young women. The youngest victim (of attempted rape) was 11 years old, while the oldest was 32. As with most cases of rape, one rule seemed to prevail throughout, i.e. first and foremost the victims of rape were personally known to the perpetrator. Out of the 20 identified victims, 12 knew the rapist, and 6 of them were members of the perpetrator’s family. In terms of the analysed records, minor victims appeared relatively numerous, also in view of the fact that the two perpetrators raped several girls. In no instance of rape of very young girls was the cultural aspect ever mentioned. In none of those cases was a young girl forced into marriage, or was cultural consent granted to having a sexual intercourse with a minor. Summing up the issue of foreign nationals as the perpetrators of physical abuse and rape, especially in the context of honour based violence, it is clear that currently such acts do not seem to have been committed mainly by the Muslims. Since foreign nationals residing in Poland mostly come from the neighbouring countries (predominantly Ukraine), they are by far the most visible as offenders. As far as the cases of rape are concerned, as referenced in the criminal records under study, the perpetrators’ mode of operation did not differ with respect to their nationality. In the case of foreign offenders, a substantial number of rape victims were very young girls, although this was in no way related to cultures that accept and promote child marriage or forced unions. All the perpetrators originated from our own cultural background.
Źródło:: Archiwum Kryminologii; 2016, XXXVIII; 321-345
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:: Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przemoc wobec dzieci
Violence against children
Autorzy:: Włodarczyk, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/499357.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:: przemoc wobec dzieci, kary fizyczne, klaps, krzywdzenie emocjonalne, zaniedbanie
child abuse, physical punishment, spanking, emotional abuse, neglect
Opis:: Przemoc wobec dzieci ma konsekwencje nie tylko bezpośrednie i fizyczne, lecz także długofalowe i dotykające wielu obszarów życia dziecka. W niniejszym artykule przedstawione zostały podstawowe dane dotyczące skali przemocy fizycznej i psychicznej wobec dzieci w Polsce – zarówno pozyskane ze statystyk urzędowych, jak i badań społecznych. Badania te pokazują, że co trzecie dziecko w Polsce doświadcza przemocy ze strony bliskich dorosłych, zaś co najmniej co drugi rodzic stosuje kary fizyczne wobec swojego dziecka.
Violence against children has not only direct and physical consequences, but also long-term and affecting many areas of the child’s life. This article presents the basic data on the scale of physical and emotional child abuse in Poland – both derived from official statistics and social research. These studies show that every third child in Poland experiences abuse from relatives adults and at least every other parent uses physical punishment to his/her child.
Źródło:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2017, 16, 1; 192-213
1644-6526
Pojawia się w:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Metody dyscyplinowania dzieci w Polsce, Chorwacji i na Łotwie. Wyniki międzynarodowego badania ilościowego
Child discipline techniques in Poland, Croatia and Latvia. Results of the international quantitative research
Autorzy:: Makaruk, Katarzyna
Szredzińska, Renata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/499165.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:: kary fizyczne
wychowanie
przemoc fizyczna
prawny zakaz kar fizycznych
dzieci
rodzice
corporal punishment
physical abuse
legal ban of corporal punishment
children
parents
Opis:: Celem artykułu było przedstawienie i porównanie wyników badań zrealizowanych w Polsce, w Chorwacji oraz na Łotwie na temat stosowania kar cielesnych oraz postaw względem tej formy dyscyplinowania. Badanie zostało przeprowadzone w sierpniu 2017 r. metodą CAWI na próbach kwotowo-losowych osób w wieku 15 lat i więcej (w Polsce: N = 1005, Chorwacji: N = 500, na Łotwie: N = 500). Zdaniem około połowy respondentów na przestrzeni ostatnich 10 lat można obserwować spadek stosowania kar fizycznych. W Polsce i na Łotwie połowę badanych stanowią zdecydowani przeciwnicy stosowania kar fizycznych. W Chorwacji można zaobserwować większe poparcie dla tego typu zachowań. We wszystkich badanych krajach obowiązuje prawny zakaz stosowania kar fizycznych. Wśród badanych wiedziało o tym 61% Polaków, 59% Chorwatów i 46% Łotyszy. Połowa badanych Polaków i Łotyszy (odpowiednio, 52% i 51%) oraz 62% Chorwatów to zwolennicy prawnego zakazu stosowania kar cielesnych. Najpopularniejsza metoda wychowawcza to stosowanie różnego rodzaju zakazów. Polscy rodzice nieco rzadziej niż pozostali stosują kary cielesne (26% w Polsce vs 32% na Łotwie i 35% w Chorwacji). Utrata panowania nad sobą to najczęstszy powód stosowania kar cielesnych przez rodziców we wszystkich trzech krajach. W obszarze wychowania dzieci respondenci największe zaufanie mają do własnego doświadczenia i własnej intuicji. Większość świadków cielesnego dyscyplinowania dziecka nie podjęło w tej sytuacji żadnych działań i zazwyczaj wynikało to z braku wiedzy, jak to zrobić.
The aim of the article is to present and compare the results of research carried out in Poland, Croatia and Latvia on the use of corporal punishment and attitudes towards this form of discipline. The survey was conducted in August 2017 using the CAWI method on quota-random samples of persons aged 15 and over (in Poland N = 1005, in Croatia N = 500, in Latvia N = 500). According to about half of the respondents, a decline in the use of corporal punishments can be observed in the last 10 years. In Poland and Latvia, half of the respondents are strong opponents of the use of corporal punishments. In Croatia, there is more support for this type of behavior. In all investigated countries, there is a legal ban of corporal punishment. 61% of surveyed Poles, 59% of Croatians and 46% of Latvians are familiar with this law. Half of surveyed Poles and Latvians (52% and 51% respectively) and 62% of Croatians are supporters of the legal ban of corporal punishment. The most popular discipline techniques is the use of various types of bans. Polish parents use corporal punishment less than parents in Croatia and Latvia (26% in Poland to 32% in Latvia and 35% in Croatia). Loss of self-control is the most common reason for corporal punishment by parents in all three countries. In the area of raising children, the respondents have the most confidence in their own experience and their own intuition. Most respondents who witnessed corporal discipline of the child did not take any action in this situation due to lack of knowledge on how to react.
Źródło:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2017, 16, 4; 108-129
1644-6526
Pojawia się w:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Doświadczenie przemocy fizycznej w dzieciństwie a podejmowanie zachowań szkodliwych dla zdrowia. Wyniki badań przeprowadzonych wśród polskich studentów
The experience of physical abuse in childhood and healthharming behaviours. The result of survey among Polish students
Autorzy:: Budzyńska, Alicja
Makaruk, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/499149.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:: negatywne doświadczenia w dzieciństwie
przemoc fizyczna
kary fizyczne
zachowania ryzykowne dla zdrowia
adverse childhood experience
physical abuse
corporal punishment
health-harming behaviours
Opis:: Artykuł prezentuje wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wśród 1722 studentów z pięciu polskich uczelni. Jego celem było określenie skali przemocy fizycznej doświadczania w dzieciństwie, zidentyfikowanie form tego rodzaju krzywdzenia oraz związku między przemocą fizyczną doświadczaną w dzieciństwie a zachowaniami szkodliwymi dla zdrowia. Badani samodzielnie wypełnili kwestionariusz dotyczący negatywnych doświadczeń dziecięcych. Wyniki badania wskazują na dużą częstość występowania przemocy fizycznej (46%). Najbardziej rozpowszechnioną jej formą było karanie w postaci klapsów (41%). Stwierdzono istotny związek między doświadczaniem przemocy fizycznej w dzieciństwie a późniejszym występowaniem zachowań ryzykownych dla zdrowia, takich jak zachowania autodestrukcyjne, używanie substancji psychoaktywnych oraz ryzykowne zachowania seksualne.
The article presents the results of a survey conducted among 1722 students from five Polish universities. Its purpose was is to determine the scale of physical abuse experienced in childhood, to identify forms of this type of abuse and the relationship between physical abuse experienced in childhood and health-harming behaviors. The respondents filled out a questionnaire on adverse childhood experiences. The results of the study indicate a high rate of physical abuse (46%). The most widespread form of physical abuse was punishment in the form of spanking (41%). A significant association was found between physical abuse in childhood and health-harm behaviors, such as self-destructive behaviors, the use of psychoactive substances, and risky sexual behaviors.
Źródło:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 3; 27-41
1644-6526
Pojawia się w:: Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Trauma okresu rozwojowego jako czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń psychotycznych. Część I. Rozpowszechnienie zjawiska, problemy metodologiczne w badaniach naukowych
Early trauma as a risk factor for future psychotic disorder. Part I. Prevalence and methodological problems in research
Autorzy:: Kotlicka-Antczak, Magdalena
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945498.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: childhood physical/sexual abuse
early trauma
methodological problems
nadużycie fizyczne/seksualne
prevalence
problemy metodologiczne
psychotic disorder
rozpowszechnienie
trauma wieku dziecięcego
zaburzenia psychotyczne
Opis:: Biopsychosocial model of psychotic disorders accounts for the role of extrabiological environmental factors in their development. Early trauma (ET) is often viewed as a potential psychosocial risk factor for future development of psychosis. Prevalence of events considered as ET in general population is estimated at 4-30%, while among persons with mental disorders the phenomenon may concern even up to 50% of examinees. Research of rozcorrelations between ET with psychosis is fraught with several methodological problems. One of them is lack of precise and consistent definition of ET. Furthermore, sources of data and ways of their collection are also inconsistent (data from reports of appropriate agencies, past history and questionnaires obtained from the examinees). Studies dealing with the subject often lack control groups or their selection is inadequate, they do not provide for the so-called distracting factors in final statistical analyses. There are not enough prospective studies. The issue of diagnostic difficulties is also highlighted. Authors frequently do not specify the type, clinical phase or severity of psychotic disorders in examined subjects. Disorders possibly associated with ET experience require an indepth differentiation with post-traumatic stress with dissociation disorders. Problems discussed here greatly delimit reaching of unambiguous conclusions and even may preclude a meta-analysis of hitherto performed studies. In some authors’ opinion, it is necessary to mark off a new category of psychotic disorders, i.e. post-traumatic psychosis. Typical features would be: trauma-associated content of symptoms (particularly auditory hallucinations), fluctuating depressive symptoms with suicidal ideation, abuse of psychoactive substances, poor effects of pharmacological treatment and favourable response to cognitive-behavioural therapy.
Model biopsychospołeczny zaburzeń psychotycznych uwzględnia rolę pozabiologicznych czynników środowiskowych w ich powstawaniu. Jako potencjalny czynnik psychospołeczny rozwoju psychoz postrzegane jest między innymi zjawisko tzw. wczesnej traumy (WT). Rozpowszechnienie wydarzeń ocenianych jako WT szacuje się w granicach od 4 do niemal 30% w populacjach ogólnych. W populacji chorych psychicznie zjawisko to może dotyczyć nawet połowy badanych. Badaniu związku WT z psychozą towarzyszą liczne problemy metodologiczne. Jednym z nich jest brak precyzyjnych i jednolitych definicji WT. Niejednolite są również źródła i sposoby uzyskiwania danych (dane z raportów odpowiednich służb, wywiady lub kwestionariusze uzyskiwane od badanych). Prace dotyczące problemu cechuje także brak lub nieprawidłowy dobór grup kontrolnych oraz brak uwzględniania w analizach statystycznych tzw. czynników zakłócających. Zbyt mała jest liczba badań o charakterze prospektywnym. Podnoszony jest także problem obecności w badaniach trudności diagnostycznych. Autorzy często nie określają rodzaju, fazy przebiegu ani stopnia nasilenia zaburzeń psychotycznych u badanych osób. Zaburzenia potencjalnie związane z przeżyciem WT wymagają wnikliwego różnicowania z zaburzeniem stresowym pourazowym oraz z zaburzeniami dysocjacyjnymi. Opisane problemy w znacznym stopniu ograniczają możliwość uzyskania jednoznacznych wniosków i wręcz uniemożliwiają przeprowadzenie metaanalizy dotychczasowych badań. Część autorów uważa, że konieczne jest wyodrębnienie nowej kategorii zaburzeń psychotycznych - tzw. „psychozy potraumatycznej". Jej cechami charakterystycznymi mają być nawiązanie w treści objawów (zwłaszcza halucynacji słuchowych) do doznanego urazu, podlegające fluktuacjom objawy depresyjne z myślami samobójczymi, nadużywanie środków psychoaktywnych, a także słabe efekty leczenia farmakologicznego oraz dobra odpowiedź na terapię poznawczo-behawioralną.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 66-75
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Trauma okresu rozwojowego jako czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń psychotycznych. Część II. Wyniki badań, mechanizmy przyczynowo-skutkowe, implikacje kliniczne
Early trauma as a risk factor for future psychotic disorder. Part II. Research data, cause-effect mechanisms and clinical implications
Autorzy:: Kotlicka-Antczak, Magdalena
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945500.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: clinical implications
early trauma
implikacje kliniczne
mechanisms of development of psychosis
mechanizmy rozwoju psychozy
nadużycie fizyczne/seksualne
physical/sexual abuse
psychotic disorder
wczesna trauma
zaburzenia psychotyczne
Opis:: Several studies provide ample evidence supporting association of early trauma (ET) with various non-psychotic mental disorders. Authors of this paper review recently published papers on correlations between ET and subsequent development of psychotic disorders. Pertinent data are largely inconsistent. Most investigators agree that an ET experience may lead to the development of the positive symptoms of a psychosis in the future, mainly hallucinations and delusions. No association was demonstrated between ET and negative symptoms, nor with disturbances of cognitive functions or thought disorganization, considered typical for schizophrenic psychosis. This suggests that association of ET and psychosis is diagnostically non-specific and rather indicates the possibility of development of psychotic symptoms, present in other mental disorders. The mechanism of development of ET-associated psychotic disorders is explained both in biological and psychological aspects. Biological mechanisms include the impact of stress on brain development, derangement of the hypothalamus-pituitary-adrenals axis and of the dopaminergic system. According to the cognitive model of psychosis, traumatic experience results in development of negative cognitive patterns, promoting external attributions and construction of delusions and hallucinations. The issue has several clinical implicadooewiadtions, thereof the most important is the need to include ET in medical history and accounting for a possible traumatic experience when planning the therapeutic process. Cognitive-behavioural therapy is recommended as primary or adjuvant form of therapy in persons with a history of ET.
Wiele badań przynosi dowody na istnienie związku pomiędzy przeżyciem wczesnej traumy (WT) a różnorodnymi niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi. Autorki pracy dokonują przeglądu współczesnego piśmiennictwa dotyczącego relacji WT z późniejszym rozwojem zaburzeń psychotycznych. Dane na ten temat pozostają w dużym stopniu niespójne. Większość badaczy jest zgodna, że doznanie WT może skutkować wystąpieniem w przyszłości tzw. objawów pozytywnych psychozy, zwłaszcza halucynacji i urojeń. Nie wykazano związku WT z występowaniem uznanych za charakterystyczne dla psychoz schizofrenicznych objawów negatywnych, zaburzeń funkcji poznawczych czy cech dezorganizacji myślenia. Sugeruje to, że związek pomiędzy WT a psychozą jest niespecyficzny diagnostycznie i dotyczy raczej możliwości wystąpienia objawów psychotycznych obecnych w różnych zaburzeniach psychicznych. Mechanizm rozwoju objawów psychotycznych związanych z WT znajduje swoje wyjaśnienie zarówno w paradygmacie biologicznym, jak i psychologicznym. Mechanizmy biologiczne obejmują między innymi wpływ stresu na rozwój mózgu, dysregulację osi podwzgórze - przysadka - nadnercza lub układu dopaminergicznego. Zgodnie z modelem poznawczym psychozy przeżycie traumy prowadzi do powstawania negatywnych schematów poznawczych, co sprzyja zewnętrznym atrybucjom i formowaniu urojeń i halucynacji. Omawiany problem przynosi wiele implikacji klinicznych, z których podstawowymi są konieczność przeprowadzania wywiadu w kierunku WT i uwzględnianie faktu jej doznania w procesie terapeutycznym. Najbardziej polecaną jako podstawowa lub dodatkowa forma leczenia osób z WT w wywiadzie jest terapia poznawczo-behawioralna.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 76-92
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "physical abuse" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język