Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "philosophy of love" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Eroticism in Fr. Franciszek Sawicki’s philosophy of love
Autorzy:
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007506.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
filozofia miłości
erotyzm
Franciszek Sawicki
personalizm
polska filozofia współczesna
philosophy of love
eroticism
personalism
Polish contemporary philosophy
Opis:
Father Franciszek Sawicki is considered to be one of the most important philosophers of the interwar period in Poland. The problem of love must be regarded as one of the most significant among many issues he focused on in his research. Sawicki, one of the precursors of personalistic thinking, understands the essence of love as it functions in a personal relationship. Above all, we should distinguish two areas for the realisation of love: love in relation to God and love in relation to another human being. In both instances, Sawicki emphasises the need to take into account the "erotic moment" for the sake of full and proper understanding thereof. The erotic moment elucidates love as a force that engages not only the emotional and volitional spheres, but also the categorical and existential ones. This approach enables us to appreciate the full dimension of human sexuality as it pertains to the human being and ameliorate the tendency to depreciate or idolise it.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 1; 96-108
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość bliźniego – jako zagadnienie pedagogiczne
Autorzy:
Mielnik, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428497.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
love of neighbor (caritas)
Mercy
Personalist Philosophy of Education
Opis:
This article is about the love of fellow human beings (caritas). At the beginning the author tries to explain the concept. Caritas is the consequence of Mercy. The author presents the ways to show Mercy. The last part of the article is about the love of fellow human beings in the context of education. The education for the love of fellow human beings should be the objective of education. Artykuł dotyczy problematyki miłości bliźniego. Zwrócono w nim uwagę na znaczenie tego zagadnienia w kontekście pedagogicznym. Na początku autor dokonał próby wyjaśnienia owego pojęcia. Należy podkreślić, że miłość bliźniego wynika z Miłości Boga do człowieka. W artykule przybliżono także jak w praktyce można przejawiać miłość względem bliźnich. Ostatnia część dotyczy spojrzenia na sprawę z punktu widzenia wychowawczego. Również dla pedagogiki jest to zagadnienie istotne. Wychowanie do miłości bliźniego powinno być jednym z celów wychowania.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2017, 1 (18); 31-39
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia wychowania jako filozofia
Philosophy of education as philosophy
Autorzy:
Walczak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950162.pdf
Data publikacji:
2013-06-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
philosophy of education
pedagogy
theory
practice
wisdom
love
Opis:
In the article the Author analyzes different ways of understanding and practicing the philosophy of education. This analysis leads to the conclusion that methodological status of philosophy of education is indefinite, and this is an important issue that should be considered. The Author proposes to distinguish the pedagogical philosophy of education from the philosophy of education as a philosophy in the strict sense. The purpose of pedagogical reflection is to improve the process of education. The goal of philosophy is to understand the nature and essence of education, therefore it is a purely theoretical purpose. The Author refers to the classical approach of philosophy being love of wisdom, according to which the philosophy is a disinterested contemplation of truth.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2013, 2, 1; 186-198
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Christian Philosophy Grounded in the Experience of Truth
Autorzy:
Lentija, Zyra F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39568335.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Christian philosophy
love of wisdom
personal experience
truth
virtue
Opis:
This paper focuses on a Christian philosophy grounded in the experience of truth. To better understand this, it will explore: (1) the kind of philosophical approach that provides a space for people to preoccupy themselves with truth and draws them to further probe into the fundamental questions; (2) a return to the basics: philosophy as love of wisdom and for love of wisdom is personal, an experiential journey; (3) finally, a vision of Christian philosophy that is not purely theoretical but teaches one how to incarnate every truth and virtue. Christian philosophy provides us with an experience in, with, and of the truth in terms of understanding and developing certain traits and virtues such as prudence, justice, fortitude, and temperance. The shaping and molding of these good habits within each person are important in maintaining a Christian worldview to keep one grounded while being immersed in the world and its realities, allowing the Christian to become a reality within oneself and for others.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 2; 141-167
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Philosophy of Nothingness and Love
Autorzy:
Nakatomi, Kiyokazu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131553.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Nothingness
infinity
eternity
transcendent being
Love Synthesis of Asian philosophy and European philosophy
Biocosmology
Opis:
The purpose of this paper is to break the dry and blocking condition of the contemporary philosophy and to create the new horizon of philosophy. The question about nothingness had begun in all ages and places. For example, Lao-tzu, Chaung-tzu, Solomon, Buddha, Pascal, Nietzsche, Bergson and Heidegger. The European philosophy started from Plato who created the idea of being. But the whole of being and matter occupies only a slight position in the universe. Compared to the universe, the whole of being and matter is as negligible as three ants to the earth itself (the average density of the universe ) . European philosophy has been only questioning about three ants and the idea of them. On the other hand, we question about nothingness which includes three ants and the void of the earth size. Nothingness is not non-existence of all things. It includes, and also transcends relative nothingness and being. We call it Transcendental Nothingness or Absolute Nothingness. Nothingness is the highest wisdom which the transcendent-being revealed to mankind and continues to infinity →eternity→the transcendent being, God→love. I call this the principle of nothingness and love. The following is the proof of it.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2015, 2(17); 99-124
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Love as absolute challenge – also for education
Autorzy:
Rajský, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215783.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
E. Levinas
ethics of the other person
philosophy of dialogue
moral education
love
Opis:
The other (alter), through the lens of Levinas`s criticism of the same (neutrum), is always a unique other who stands up to any generalisation and homogenisation. According to a heteronomous schedule of ethics by E. Levinas, “face of the other”, presence of their personal Thou in the sphere of life of a moral subject, precedes own being of this subject by their calling for an answer. Uniqueness of interpersonal relationship and appeal of the exterior Thou challenges human to exclusivity and to infinite self-abandonment in favour of the other (challenges to love). This ethical horizon is not possible to be ever reached and closed, it is impossible in fact, too difficult to be accepted as a norm of everyday life, mainly life in a community, society, state. Presence of “the third” (the political) in the sphere of morality is posed as a theoretical problem: What kind of ethics should be designed in a society of many “others” where Thou is inevitably turned to He/She, included in socio-political structures and relationships of justice? Is it possible to talk about some continuum between the relationship to the other and the relationship to a community? The final part of the paper seeks to answer these questions and pedagogical implications of demands of love in moral education are pointed out.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2019, 16, 2; 89-98
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amor sapientiae w itinerarium duchowym św. Augustyna
Amor sapientiae in the spiritual itinerary of Saint Augustine
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010857.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Saint Augustine
love of wisdom
wisdom
love
philosophy
itinerary
Święty Augustyn
miłość mądrości
mądrość
miłość
filozofia
itinerarium
Opis:
Artykuł ukazuje najbardziej charakterystyczne elementy nauczania św. Augustyna na temat amor sapientiae. Stanowi on syntetyczną analizę opartą na wypowiedziach z całego życia myśliciela z Tagasty. Opracowanie to kreśli zarazem główne rysy Augustyńskiego itinerarium duchowego. Augustyn był głęboko przekonany, że to sama opatrzność Boża nie tylko przyprowadziła go do philospophie portus, ale i rozpaliła duszę wielką miłością do mądrości. U początku umiłowania mądrości przez Augustyna stoi przeczytany w dziewiętnastym roku życia dialog Cycerona Hortensjusz. O ile amor sapientiae wprowadził Augustyna najpierw w krainę filozofii, tak od momentu nawrócenia i przyjęcia chrztu jego poszukiwania mądrości będą oparte głównie na powadze Pisma Świętego i autorytecie wiary Kościoła. Stąd augustyński amor sapientiae ma wymiar filozoficzny, teologiczny i mistyczny. Tak jak mądrość jest dla św. Augustyna wiedzą spraw ludzkich i boskich, intelektualnym poznaniem spraw wiecznych, najwyższą światłością czy prawdą, tak również droga do niej prowadzi tak przez poznanie, jak i umiłowanie. Ukoronowaniem augustyńskich poszukiwań mądrości jest dotarcie do samego Boga, Mądrości, która jest wcielonym Synem Bożym, Jezusem Chrystusem. Tak jak wielkiemu myślicielowi z Samos, Pitagorasowi, tak również myślicielowi z Tagasty, Augustynowi, w pełni przysługuje tytuł miłośnik mądrości (amator sapientiae).
The article shows the most characteristic elements of the teaching of St. Augustine on the subject of amor sapientiae. It represents a synthetic analysis, based on statements from the whole life of a thinker from Thagaste. At the same time, this work sketches the main features of the Augustinian spiritual itinerary. Augustine was deeply convinced that God’s providence not only brought him to philospophie portus, but also ignited the soul with a great love of wisdom. At the beginning of Augustin’s love of wisdom, Cicero Hortensius, read in the nineteenth year of age, stands. While amor sapientiae introduced Augustine first to the land of philosophy, so from the moment of conversion and baptism, his search for wisdom will be based mainly on the seriousness of the Holy Scripture and the authority of the Church’s faith. Hence the Augustinian amor sapientiae has a philosophical, theological and mystical dimension. Just as wisdom is for St. Augustine knows human and divine matters, intellectual knowledge of eternal matters, the highest light or truth, so also the path leads to her through knowledge and love. The culmination of the Augustinian search for wisdom is to reach God himself, the Wisdom who is the Son of God incarnate, Jesus Christ. Like the great thinker with Samos Pythagoras, the thinker with Thagase Augustine is fully entitled to the title of lover of wisdom (amateur sapientiae).
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 207-220
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filosofía de la nada y del amor
Autorzy:
Nakatomi, Kiyokazu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131245.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
none
infinite
eternal
transcendent synthesis of Love in the Asian and European philosophy
Biocosmología
Opis:
The purpose of this test is to break the blockade dry characterizes contemporary philosophy and create a new horizon. The question has arisen nowhere at all times and in all places. To cite a few names; Lao-tzu, Chaung-tzu, Solomon, Buddha, Pascal, Nietzsche, Bergson and Heidegger. European philosophy began with Plato who created the idea of being. But being and matter occupy only a negligible position in the universe. Compared to this universe, being and matter are like three tiny ants in relation to the earth. European philosophy has been questioning circled over three small ants. However, we think hard about anything including three ants and a gap the size of the earth. Nothingness is not the non-existence of all things. Nowhere it includes and transcends relative nothingness and being. We call it Transcendental Nothing or absolutely nothing. Nothingness is the highest knowledge in which the transcendent is revealed to humanity; infinite knowledge eternity is projected transcendent God love. I call the principle of nowhere and love. The following is proved.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2015, 4(19); 111-117
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fantazmaty „Polaka”, czyli przemyślenia z obszarów egzystencjalnej filozofii religii
Phantasms of a “Pole” or Reflections from the Area of Existential Philosophy of Religion
Autorzy:
Pawliszyn, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146569.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
phantasm
church system
love
church
lie
philosophy of religion
fantazmat
system kościelny
miłość
kościół
kłamstwo
filozofia religii
Opis:
Bezpośrednią inspiracją do napisania tego tekstu jest książka Tomasza Polaka „System kościelny czyli przewagi pana K”. Autor analizuje szczegółowo działanie „systemu”, twierdząc, iż opanował on kościół od samego początku jego zaistnienia, wchłaniając w siebie pierwotną żywotność wspólnoty. Wniosek do jakiego dochodzi, to stwierdzenie, iż „system” jest niereformowalny. W przedstawianym tu artykule zestawiam zasadniczą myśl T. Polaka, z tym, co pisał przed laty o kościele Tomasz Węcławski. Zaznaczam, iż jest to sama osoba, która na skutek okoliczności życiowych zmieniła nazwisko. Próbuję przeanalizować to, jak dalece zmieniło się myślenie, sposób argumentacji, wreszcie formułowane konkluzje. Słowo klucz do tych rozważań to „fantazmat”. W tym świetle pytanie o Boga „ze mną, we mnie i nade mną” umiera wobec działania „systemu kościelnego”. Fantazmat góruje nad człowiekiem i jego żywą relacją do Boga. „System kościelny czyli przewagi pana K”, to bardzo smutna opowieść o jednostce, mimo, że opowiedziana fachowym i trudnym językiem. Religia, wiara, którą ktoś czyni wyznacznikiem i sensem życia, są czymś, co od początku skazane jest na dryf w kierunku niewzruszonego fantazmatu, czymś co, faktycznie nigdy się nie spełni, chyba, że w wymiarze najbardziej intymnym i prywatnym.
The immediate inspiration for this text is Tomasz Polak's book "System kościelny czyli przewagi pana K" (The Church System or the Advantages of Mr. K). The author analyses in detail how the "system" works, claiming that it has taken over the church from the very beginning of its existence, absorbing the original vitality of the community. The conclusion he reaches is that the "system" is unreformable. In this article I compare T. Polak's basic thought with what Tomasz Węcławski wrote years ago about the church. I emphasize that this is the same person who changed his name due to life circumstances. I try to analyze how far the thinking, the way of argumentation, and finally the formulated conclusions have changed. The key word for these considerations is "phantasm." In this light, the question of God "with me, in me, and over me" dies in the face of the workings of the "church system." The phantasm prevails over man and his living relationship to God. "The Church System or the Advantages of Mr. K", is a very sad story about an individual, even though told in an expert and difficult language. Religion, faith, which someone makes the determinant and meaning of life, is something that from the beginning is doomed to drift towards an unshakeable phantasm, something that, in fact, will never come true, except in the most intimate and private dimension.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2023, 61; 113-137
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encountering Nature, Experiencing Courtly Love, and Romance of the Rose: Generic Standpoints, Interpretive Practices, and Human Interchange in 12th-13th Century French Poetics
Autorzy:
Prus, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2107003.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Love
The Romance of the Rose
French Poets
Sexuality
Pragmatism
Symbolic Interaction
Philosophy
Sociology
Personification
Collective Events
Opis:
Whereas the fields of poetic expression and pragmatist philosophy may seem some distance apart, a closer examination of the poetics literature from the early Greeks onward provides testimony to the more general viability of the pragmatist analysis of community life, particularly as this has come to be associated with pragmatism’s sociological derivative, symbolic interaction. Following a brief overview of the Greek, Roman, and Christian roots of contemporary fictional representations, attention is given to the ways that pragmatist concerns with human activity were addressed within the context of poetic expression in 12th-13th century France. Whereas the pre-Renaissance texts considered here exhibit pronounced attentiveness to Christian theology, they also build heavily on Latin sources (especially Virgil and Ovid [see Prus 2013a]). Among the early French poets who address the matters of human knowing and acting in more direct and consequential terms are: Alan de Lille (c. 1120-1203) who wrote The Plaint of Nature and Anticlaudianus; Andreas Capellanus (text, c. 1185) the author of The Art of Courtly Love; and Guillaume de Lorris (c. 1212-1237) and Jean de Meun (c. 1235-1305) who, in sequence, co-authored The Romance of the Rose. Given our interest in the ways in which those in the poetic community helped sustain an analytic focus on human lived experience, particular consideration is given to these early French authors’ attentiveness to (1) the relationships, identities, activities, and tactical engagements that people develop around romantic relationships; (2) the sense-making activities of those about whom they write, as well as their own interpretive practices as authors and analysts; (3) the ways in which the people within the communities that they portray knowingly grapple with religious and secular morality (and deviance); and (4) more generic features of human standpoints and relationships. Clearly, the poets referenced here are not the first to pursue matters of these sorts. However, their materials are important not only for their popular intrigues, creativity, and effectiveness in “moving poetics out of the dark ages” but also for encouraging a broader interest in considerations of the human condition than that defined by philosophy and rhetoric.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2014, 10, 2; 6-29
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak dwoje staje się jednym? Pojęcie tożsamości u Pawła Florenskiego
How Two Become One? Pavel Florensky’s Concept of Identity
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488154.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia rosyjska
metafizyka miłości
współistotność
zasada tożsamość nieodróżnialnych
teoria wiązki
teoria tropów
personalizm
Russian philosophy
metaphysics of love
consubstantiality
principle of identity of indiscernibles
bundle theory
trope theory
personalism
Opis:
Paweł Florenski starał się sformułować ontologiczną teorię miłości. Uważał on, że miłość jest nie tylko zjawiskiem psychicznym, lecz zakłada także jakiegoś rodzaju rzeczywiste zjednoczenie. Florenski proponował, by rozumieć je jako współistotność. Dwa numerycznie różne podmioty mogą stać się czymś jednym dzięki swojej numerycznie tożsamej istocie. Prócz tego Florenski zarysował teorię ontologiczną opartą na odróżnieniu między rzeczami a osobami. Wydaje się, że uznawał on wiązkową teorię przedmiotów i nominalizm tropowy dla kategorii rzeczy i teorię substratu połączoną z realizmem dla kategorii osób. Pogląd Florenskiego można więc uznać za jedno ze stanowisk w dyskusji o zasadzie identyczności nieodróżnialnych. Staram się także pokazać, że można przezwyciężyć pewne poważne problemy filozoficzne i teologiczne ontologii miłości Florenskiego jeśli doda się do niej patrystyczne rozróżnienie między istotą a energią.
Pavel Florensky attempted to formulate an ontological theory of love. He believed that love is not merely a psychological phenomenon but also implies a kind of real unification. Florensky proposed to understand the latter in terms of consubstantiality. Two numerically distinct subjects might become one in virtue of their numerically identical essence. Besides that Florensky sketched an ontological theory based on the distinction between things and persons. It seems that he held a bundle theory of objects, a trope nominalism for things, and a substrate theory combined with realism for persons. Florensky’s view might be therefore taken as a position in the debate on the principle of the identity of indiscernibles. Finally, I suggest that the serious philosophical and theological problems of Florensky’s ontology of love might be overcome by adding to his theory the patristic distinction between essence and energies.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 251-270
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bierdiajewowska filozofia człowieka jako filozofia dialogu
Бердяевская философия человека как философия диалога
Berdyaev’s Philosophy of Human as the Philosophy of Dialogue
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497349.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
философия человека
философия диалога
антропологизм
антропоцентризм
персонализм
антропоэтика
любовь
свобода
одиночество
религия
Бог
filozofia człowieka
filozofia dialogu
antropologizm
antropocentryzm
personalizm
antropoetyka
miłość
wolność
samotność
religia
Bóg
philosophy of human nature
philosophy of dialogue
anthropologism
anthropocentrism
personalism
antropoethics
love
freedom
loneliness
religion
God
Opis:
Автор предлагает интерпретацию философии Бердяева как философии человека. Важная роль в ней humanum позволяет ему предложить ее моделью философии диалога. Автор считает, что философия диалога Николая Бердяева во многих вопросах совпадает с диалогизмом философии (гетерологии) Эммануэля Левинаса. Автор предлагает признать и изучать, а также популяризировать философию Бердяева как представителя европейской фило-софии диалога, который вносит в нее существенное, хотя и несомненно спорное novum.
The author proposes an interpretation of Berdyaev’s philosophy as a philosophy of human being. He considers humanum as a model example of the philosophy of dialogue due to its importance. The author represents the view that the philosophy of dialogue by Nicholas Berdyaev is in many points consistent with the dialogism (heterology) by Emmanuel Levinas. He offers to recognize and study, as well as to popularize the Berdyaev’s philosophy as a representative of the European philosophy of dialogue, which contributes to it, but certainly brings also the disputable novetly.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 219-235
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies