Temat: personel medyczny - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Częstość pozytywnych wyników testów serologicznych przeciw SARS-CoV-2 u personelu medycznego Aglomeracji Górnośląskiej
The frequency of positive results of serological tests against SARS-CoV-2 in healthcare workers in Upper Silesia Metropolitan Area, Poland
Autorzy:: Wojczyk, Marek
Kowalska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2081163.pdf
Data publikacji:: 2022-04-22
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: epidemia
personel medyczny
zakażenie
SARS-CoV-2
COVID-19
przeciwciała IgG
epidemy
healthcare workers
infection
IgG antibodies
Opis:: Śląsk jest jednym z regionów Polski najbardziej dotkniętych przez epidemię COVID-19. Wysoka liczba zakażeń wśród mieszkańców zwiększa i tak wysokie ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 pracowników medycznych, którzy ze względu na swoją pracę są narażeni na kontakt z nosicielami SARS-CoV-2 częściej niż osoby z populacji ogólnej. Celem niniejszego badania była ocena na podstawie wyników badania seroepidemiologicznego rozpowszechnienia zakażenia SARS-CoV-2 wśród pracowników ochrony zdrowia z Aglomeracji Górnośląskiej.Materiał i metodyBadanie seroepidemiologiczne przeprowadzono w okresie październik–listopad 2020 r. wśród mieszkańców Aglomeracji Górnośląskiej (objęło m.in. osoby wykonujące zawody medyczne, które wyselekcjonowano, tworząc grupę badanych pracowników medycznych). Poza przeprowadzeniem badania kwestionariuszowego, niezbędnego do ustalenia objawów, okoliczności oraz czynników ryzyka sprzyjających zakażeniu, oceniono obecność swoistych przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 w klasach IgG oraz IgM.WynikiW badaniu wzięło udział 575 osób deklarujących wykonywanie zawodu medycznego. Dodatni wynik testu na obecność przeciwciał w klasie IgG uzyskano u 19,1% badanych, a w klasie IgM – u 4,3% badanych. Dodatnie wyniki, wskazujące na zakażenie SARS-CoV-2, najczęściej dotyczyły osób deklarujących wcześniejszy kontakt z osobą zakażoną (p = 0,001) oraz odbywających kwarantannę (p < 0,0001).WnioskiCzęstość zakażeń SARS-CoV-2 u personelu medycznego w Aglomeracji Górnośląskiej, oceniana na podstawie pozytywnego wyniku testu przeciwciał w klasie IgG, wynosi 16,1–22,5%. Med. Pr. 2022;73(2):125–133
Silesia is one of the regions in Poland most affected by the COVID-19 epidemic. The high number of infections among the inhabitants of the region increases the already high risk of infection of SARS-CoV-2 virus of medical workers who, due to their work, are more likely to be exposed to people with SARS-CoV-2 than people from the general population. The aim of this study is to assess the prevalence of SARS-CoV-2 infection among healthcare workers in the Upper Silesia Metropolitan Area based on the results of a seroepidemiological study.Material and MethodsThe seroepidemiological study was carried out in October– November 2020 among the inhabitants of the Upper Silesia Metropolitan Area (including medical professionals who were selected, creating a research group of healthcare workers). Apart from the questionnaire examination necessary to determine the declared symptoms, circumstances and risk factors conducive to infection, the level of specific antibodies against the SARS-CoV-2 virus in the IgG and IgM class was assessed.ResultsIn the study participated 575 people declaring their medical profession. A positive test for the presence of IgG antibodies was confirmed in 19.1% of the respondents, while a positive test for IgM concerned 4.3% of the subjects. The most common positive results indicating infection with the SARS-CoV-2 virus concerned people declaring prior contact with an infected person (p = 0.001) and those undergoing quarantine (p < 0.0001).ConclusionsThe frequency of SARS-CoV-2 virus infections in medical personnel in the Upper Silesia Metropolitan Area, assessed on the basis of a positive IgG antibody test result, was 16.1–22.5%. Med Pr. 2022;73(2):125–33
Źródło:: Medycyna Pracy; 2022, 73, 2; 125-133
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Osobowe ujęcie relacji pacjent – personel medyczny. Wpływ wymiaru personalistycznego na jakość relacji interpersonalnych w przestrzeni medycznej i jego znaczenie w procesie leczenia
A personalistic approach of the patient-medical staff relationship. The influence of the personalistic dimension on the quality of interpersonal relations in the medical area and its significance in the treatment process
Autorzy:: Gliniecki, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2077222.pdf
Data publikacji:: 2022-01-14
Wydawca:: Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:: action
autonomy
communication
dialogue
dignity
gift
medical person
patent-medical staff relationship
personalism
autonomia
dar
dialog
godność
komunikacja
działanie medyczne
osoba
personalizm
relacja personel medyczny-pacjent
Opis:: W punkcie wyjścia autor określa dialog między personelem medycznym a chorym jako formę relacji o charakterze naturalnym. Autor analizuje personalistyczne ujęcie tej relacji. Jakość relacji interpersonalnych zależy od wizji człowieka, poprzez którą ujmuje się rzeczywistość. Wymiar personalistyczny pozwala patrzeć na chorego jako na osobę odrębną i autonomiczną, uwzględnić prawdziwe dobro i dostrzec wymiar duchowy. Zaakcentowana została konieczność kształtowania wartości i sumienia. Spojrzenie osobowe jest relacją „dar – kontra-dar”, w której personel jest darem dla chorego, a ten nadaje poczucie sensu posługi w szpitalu. Prowadzi to do uczłowieczenia relacji, gdyż osobowe ujęcie istoty ludzkiej pozwala zawsze podkreślać niezbywalną godność każdego człowieka w działaniach medycznych.
To begin with, the author defines the dialogue between the medical personel and the patient as a special form of relationship because of its natural character. In this article, the author analyzes the significance of the personalistic dimension of relationships in medical practice. He emphasizes that the quality of interpersonal relations depends on a specific vision of a human being. One must first “know” in order to “act”. The personalistic dimension allows to look at the sick person as at an integral and autonomous individual. Personalism helps to identify the spiritual dimension as constitutive in the medical personnel-patient relation. Moreover, the necessity of forming values and conscience, which helps to avoid routine in medical actions has been highlighted. Consequently, the author puts forward the thesis that the hospital personnel must, above all, do not disrespect their own dignity and show that it is manifested in actions, reflected in the relationship with the patient. The personal approach is therefore a “gift – versus-gift” relationship that benefits both sides. The medical personnel is a “gift” to the patient, and the patient also contributes to the meaning of service in the hospital. In conclusion, the author states that the personalistic approach leads to “humanization” of the relation with a sick person, on account of the global and integral vision of a human being always allowing to emphasize the inalienable dignity of every living person in medical actions.
Źródło:: Studia Pelplińskie; 2021, 55; 99-117
0239-4456
Pojawia się w:: Studia Pelplińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Pojęcie „dystansu” w relacji pacjent – personel medyczny i jego wymiar personalistyczny
The concept of „distance” in the relationship between the patient and the medical staff and its personalistic dimension
Autorzy:: Gliniecki, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31033705.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:: dialog
dystans zawodowy
komunikacja
pacjent
personalizm
personel medyczny
uczucia
communication
dialogue
feelings
medical personnel
patient
personalism
professional distance
Opis:: Pobyt osoby chorej w szpitalu jest często momentem jej buntu i niezrozumienia sytuacji. Personel medyczny ma rolę fundamentalną nie tylko leczyć, ale i wejść w dialog z pacjentem, towarzyszyć w akceptacji danej sytuacji. W niniejszej pracy autor wprowadza pojęcie właściwego dystansu jako przestrzeni dialogu między personelem medycznym a pacjentem. Artykuł akcentuje szczególnie charakter personalistyczny dialogu. Tak ujęta relacja chroni człowieka jako osobę, jego człowieczeństwo i godność. Nasze refleksje ukazują konieczność dystansu personelu medycznego z osobą chorą po to, aby relacja między nimi była właściwa i ukierunkowana na dobro osobiste człowieka. Dystans nie jest zatem brakiem uczuć. Jest to przestrzeń właściwego dialogu, opartego na szacunku do osoby chorej, jak i do personelu.
Hospitalisation is often a moment of rebellion or at least of incomprehension. In such a situation the medical personnel has a fundamental role not only to treat but also to dialogue with the patient, to provide information, and to assist in accepting a given situation. In this paper the author introduces the concept of a correct distance as a space for dialogue between the medical staff and the patient. The article emphasizes in particular the personalistic character of this dialogue which always protects the human being and valorises his or her humanity and dignity. The distance is necessary for creation of a relationship which would be appropriate and focused on the personal welfare of both the staff, and the ill person. The paper shows that the distance is not a lack of feelings, indifference, or coldness. On the contrary, it is a space for proper dialogue, based on the respect of both the sick person and the staff. It must be said that the personalistic approach is the basis of the right distance because it presumes the dignity of the human being, his or her freedom, the respect for the body and the spiritual dimension that always favours the humanity of each person. After all, a doctor or a nurse are judged precisely on the basis of their humanity and not only on their professionalism and proficiency.
Źródło:: Studia Pelplińskie; 2022, 56; 157-171
0239-4456
Pojawia się w:: Studia Pelplińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wypalenie zawodowe personelu medycznego – krótki przegląd przykładów z okresu pandemii SARS-CoV-2
Healthcare professional burnout – a brief overview of the examples from the SARS-CoV-2 pandemic period
Autorzy:: Jończyk, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23051065.pdf
Data publikacji:: 2022-06-30
Wydawca:: Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:: wypalenie zawodowe
symptomy wypalenia
narzędzia oceny wypalenia zawodowego
personel medyczny
pandemia COVID-19
burnout
burnout symptoms
burnout assessment tools
medical staff
COVID-19 pandemic
Opis:: Przyglądając się zjawisku wypalenia zawodowego z szerokiej perspektywy jawi się ono jako poważny problem dla wielu środowisk. Jednak w przypadku służb świadczących opiekę medyczną należy uznać go za absolutnie priorytetowy zwłaszcza w warunkach pandemii SARS-CoV-2. Przede wszystkim chodzi tu o ogromne koszty zarówno świadczeniodawców, pacjentów i ich rodzin a także całego systemu opieki zdrowotnej. Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie podstawowych informacji i usystematyzowanie wiedzy dotyczącej wypalenia pracowników medycznych w okresie COVID-19.
When looking at the phenomenon of occupational burnout from a broad perspective, it appears as a serious problem for many environments. However, in the case of healthcare services, it should be considered an absolute priority, especially in the conditions of the SARS-CoV-2 pandemic. First of all, it is about the huge costs of both healthcare providers, patients and their families, as well as the entire healthcare system. The purpose of this publication is to provide basic information and systematize knowledge on burnout of medical workers in the initial period of COVID-19.
Źródło:: Nowoczesne Systemy Zarządzania; 2022, 17, 2; 69-78
1896-9380
2719-860X
Pojawia się w:: Nowoczesne Systemy Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Criminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine: Analysis of Possible Grounds for Criminal Liability. Part 2
Prawnokarna ochrona autonomii pacjenta na Ukrainie – analiza możliwych podstaw odpowiedzialności karnej. Część druga
Autorzy:: Likhova, Sofiya
Mozgawa, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2095895.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: patient’s autonomy
criminal liability
offences
medical personnel
criminal law protection
autonomia pacjenta
odpowiedzialność karna
przestępstwa
personel medyczny
ochrona prawnokarna
Opis:: The aim of the article is to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. The article is divided into two parts. In this part, attention is focused on discussing possible grounds for criminal liability in case of violation of patient’s autonomy. It should be stressed that, of course, only some of the behaviors violating the legal good of patient’s autonomy is regulated by criminal law and may therefore result in criminal liability. The authors analyze offences whose commission by medical personnel may violate patient’s autonomy. In addition, they present statistics on the number of medical crimes for 2019.
Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Artykuł został podzielony na dwie części. W tej części uwagę skupiono na omówieniu możliwych podstaw odpowiedzialności karnej w przypadku naruszenia autonomii pacjenta. Należy podkreślić, że oczywiście tylko część zachowań naruszających dobro prawne, jakim jest autonomia pacjenta, jest regulowana przez prawo karne, a zatem może skutkować odpowiedzialnością karną. Autorzy dokonują analizy przestępstw, których popełnienie przez personel medyczny może naruszać autonomię pacjenta. Dodatkowo przedstawiają statystyki dotyczące liczby przestępstw medycznych obejmujące rok 2019.
Źródło:: Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 391-41
1731-6375
Pojawia się w:: Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Emotions of Medical Personnel versus the Status and Power at Work in Hospital Wards
Emocje personelu medycznego a status i władza w pracy w szpitalu
Autorzy:: Pawłowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2033739.pdf
Data publikacji:: 2021-11-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: emocje
praca
duma
status
władza
Theodore Kemper
personel medyczny
szpital
emotions
work
pride
power
medical personnel
hospital
Opis:: The hospital is characterized by one of the most formalized structures with a strict division of tasks and responsibilities. An essential element of any formal organization is the system of authorities and power. There is a hierarchy and a system of power between hospital departments and within each of them. This hierarchy structure overlaps with the level of power and status felt and perceived by each employee, which implies the emergence of specific emotions. They influence interactions, shaping their course. When describing emotions in the context of power and status, I will refer to Theodore Kemper’s concept that interactions and changes in the relative power and status (prestige) of individuals have an impact on arousing both negative and positive emotions. The aim of this article is to show how an individually-determined level of power and status can shape relations between employees, their methods of communication, and emotions in the workplace. The paper answers the question of whether and how having and/or feeling a certain status and level of power implies the emergence of certain emotions. It is important to reveal those activities and interactions which, as a result of a specific position in the hospital structure, shape and modify the emotions of medical personnel. All the considerations are based on ethnographic qualitative research conducted in three hospital departments, differing in terms of the nature of work in the department and the type of patients treated in each of them. The article describes three of the distinguished categories, i.e. “disrespect game,” ”holding emotions,” and pride. In the course of the analyses, it was found that hierarchy and a specific level of power implies the appearance of emotions of pride, satisfaction, and contentment, as well as it leads to an increase in the level of trust between members of medical personnel. Pride results from belonging to a specific profession and a specific group of employees, and it appears as the consequence of a well-conducted procedure or performance of a difficult activity that took time to master. Pride also emerges as a result of the prestige of the profession or workplace (hospital, ward).
Szpital charakteryzuje się jedną z najbardziej sformalizowanych struktur ze ścisłym podziałem zadań i obowiązków. Istotnym elementem każdej organizacji formalnej jest system autorytetów i władzy. Pomiędzy oddziałami szpitalnymi oraz w obrębie każdego z nich zaznacza się hierarchia oraz system władzy. Na ten układ hierarchii nakłada się odczuwalny i percypowany przez każdego pracownika poziom władzy i statusu, który implikuje pojawienie się określonych emocji. Wpływają one na interakcje, formując ich przebieg. Opisując emocje w kontekście władzy i statusu, w artykule będę się odnosić do koncepcji Theodore’a Kempera, gdzie interakcje i zmiany względnej władzy i statusu (prestiżu) jednostek mają wpływ na wzbudzanie negatywnych i pozytywnych emocji. Celem artykułu jest ukazanie, jak indywidualnie oznaczony poziom władzy i statusu może kształtować relacje pracownicze, sposoby komunikowania oraz emocje w miejscu pracy. Artykuł odpowiada na pytanie, czy i jak posiadanie i/lub odczuwanie określonego statusu i poziomu władzy implikuje pojawienie się określonych emocji. Zatem istotne jest ukazanie tych działań i interakcji, które – wynikając z zajmowanej w strukturze szpitalnej określonej pozycji – kształtują i modyfikują emocje personelu medycznego. Całość rozważań oparta jest na etnograficznych badaniach jakościowych prowadzonych w trzech oddziałach szpitalnych różniących się co do charakteru pracy w oddziale oraz typem leczonych pacjentów. W artykule opisano trzy z wyróżnionych kategorii, to jest „grę w brak szacunku”, „trzymanie emocji” oraz „dumę”. W toku analiz stwierdzono, że hierarchiczność i określony poziom władzy implikuje pojawienie się emocji dumy, satysfakcji, zadowolenia i prowadzi do zwiększenia poziomu zaufania pomiędzy personelem medycznym. Duma wynika z przynależności do określonego zawodu i określonej grupy pracowniczej, pojawia się jako rezultat dobrze przeprowadzonego zabiegu, albo wykonania czynności trudnej, której opanowanie wymagało czasu. Duma pojawia się także jako wynik prestiżu zawodu lub miejsca pracy (szpitala, oddziału).
Źródło:: Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 4; 68-87
1733-8069
Pojawia się w:: Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Różne aspekty wypalenia zawodowego wśród personelu medycznego ze szczególnym uwzględnieniem grupy zawodowej pielęgniarek w domach pomocy społecznej
Various aspects of burnout among medical personnel, with particular emphasis on the professional group of nurses of social welfare homes
Autorzy:: Komorowska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20001280.pdf
Data publikacji:: 2021-12-28
Wydawca:: Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:: wypalenie zawodowe
personel medyczny
pielęgniarki
dom pomocy społecznej
burnout
medical staff
nurses
social welfare home
Opis:: Wstęp. Domy opieki społecznej są instytucjami, do których kierowane są osoby wymagające całodobowej opieki z powodu niepełnosprawności, choroby czy wieku. Pracownicy domów pomocy społecznej obarczeni są dużą ilością pracy. Zaangażowanie emocjonalne w sprawy pensjonariuszy z równoczesnym brakiem dystansu wobec problemów innych ludzi niesie ze sobą ryzyko obarczenia psychicznego, co może skutkować pojawieniem się syndromu wypalenia zawodowego. Cel. Celem badania było ukazanie różnych aspektów wypalenia zawodowego personelu medycznego w domach pomocy społecznej ze szczególnym uwzględnieniem grupy zawodowej pielęgniarek. Materiał i metody. W badaniach zastosowano wykorzystanie metody sondażu diagnostycznego oraz metody szacowania; techniki badawcze: ankietowanie oraz technikę skali szacunkowej oraz kwestionariusze PSS-10 i DS-14. Badanie zostało zatwierdzone przez Komisję Bioetyczną przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy (nr KB 434/2017). Wyniki. Badania wykazały istotną statystycznie zależność pomiędzy natężeniem stresu, a grupami wykonywanego zawodu w domach pomocy społecznej. Najwyższe natężenie stresu odnotowano w grupie zawodowej opiekunów medycznych, pielęgniarek oraz rehabilitantów. Wnioski. Pielęgniarki oraz opiekunowie medyczni są grupami zawodowymi najbardziej narażonymi na wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego na tle pozostałych pracowników domów pomocy społecznej. Istotna jest świadomość istnienia zagrożenia i zdecydowana postawa przeciwdziałania zjawisku wyczerpania emocjonalnego.
Abstracts. Nursing homes are institutions for people who require round-the-clock care due to disability, illness or age. Workers of social welfare homes are burdened with a large amount of work. Emotional involvement in the affairs of residents with a simultaneous lack of distance from the problems of other people carries a risk of mental burden, which may result in the appearance of the burnout syndrome. Aim. The aim of the study was to show various aspects of professional burnout of medical personnel in nursing homes, with particular emphasis on the professional group of nurses. Material and methods. The research used the method of diagnostic survey and the method of estimation; research techniques: surveying and the estimation scale technique and the PSS-10 and DS-14 questionnaires. The study was approved by the Bioethics Committee at the Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz (No. KB 434 / 2017). Results. The research showed a statistically significant relationship between the intensity of stress and the groups of the profession performed in social welfare homes. The highest intensity of stress was recorded in the professional group of medical carers, nurses and rehabilitators. Conclusions. Nurses and medical carers are the occupational groups most exposed to the occurrence of the occupational burnout syndrome in comparison with other employees of social care homes. It is important to be aware of the threat and to take a firm stance to counteract the phenomenon of emotional exhaustion.
Źródło:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 4; 7-24
2451-1846
Pojawia się w:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Szczepienia pracowników medycznych przeciw grypie – poziom zaszczepienia, determinanty, możliwości interwencji
Influenza vaccination in healthcare workers – vaccination coverage, determinants, possible interventions
Autorzy:: Jędrzejek, Michał J.
Mastalerz-Migas, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2081913.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: grypa
szczepienia
personel medyczny
bariery
motywy
postawy
influenza
vaccination
healthcare workers
barriers
motivators
attitudes
Opis:: Szczepienia przeciw grypie są zalecane każdego roku wszystkim pracownikom medycznym jako kluczowy element działań mających na celu m.in. zapobieganie transmisji grypy w placówkach opieki zdrowotnej. Biorąc pod uwagę to zalecenie oraz znaczenie takich szczepień, dokonano przeglądu niesystematycznego literatury, by ocenić kwestie związane z poziomem zaszczepienia, deklarowanymi motywami oraz barierami dotyczącymi szczepień, a także interwencjami, których celem jest zwiększenie wskaźnika szczepień w tej grupie zawodowej. Dane z dostępnych publikacji wskazują, że wskaźnik realizacji szczepień przeciw grypie wśród pracowników medycznych jest ogólnie niski i zróżnicowany w czasie, lokalnie, a także wśród poszczególnych zawodów medycznych. Głównym motywem szczepienia przeciw grypie jest chęć ochrony siebie i rodziny. Wśród licznych barier wymienia się najczęściej błędne przekonania dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności szczepień oraz bariery organizacyjne. Wskazuje się, że jest duża potrzeba prowadzenia działań edukacyjnych oraz promocyjnych będących kluczowymi elementami zwiększania poziomu zaszczepienia w strategii dobrowolnych szczepień.
Influenza vaccination, as a key element of control activities intended, inter alia, to prevent nosocomial influenza transmission, is recommended each year for all healthcare workers (HCWs). Due to these recommendations and the importance of influenza vaccination among HCWs, a targeted literature review was conducted to assess issues related to vaccination coverage, declared motivators and barriers, as well as interventions to increase vaccination coverage in this professional group. Data obtained from the available publications implies that influenza vaccination rates among WHCs are universally low and vary over time as well as between regions and different types of healthcare professionals (physicians/nurses). One of the main determinants of influenza vaccine uptake is the desire to protect oneself and one’s family. On the other hand, practical considerations and misconceptions about the safety and effectiveness of vaccines are the most frequently mentioned preventative causes. There is an urgent need to implement well-organized educational campaigns as this is key to increasing vaccination rates as part of a non-mandatory vaccination strategy. Med Pr. 2021;72(3):305–19
Źródło:: Medycyna Pracy; 2021, 72, 3; 305-319
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: UWAGI KRYTYCZNE O NOWYM ŚRODKU ZAPOBIEGAWCZYM, PRZEWIDZIANYM W ART. 276A K.P.K.
Critical Remarks on a New Preventive Measure Provided for in Art. 276a of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:: Buratowska, Klaudia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2096725.pdf
Data publikacji:: 2021-12-26
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: środek zapobiegawczy; pokrzywdzony; personel medyczny; zakaz ustawowy; opieka medyczna.
preventive measure; victim; medical staﬀ; statutory prohibition; medical care.
Opis:: Niniejszy artykuł poświęcony został w całości nowemu środkowi zapobiegawczemu, który ustawodawca wprowadził do procesu karnego na podstawie niedawno uchwalonej ustawy antycovidowej. W opracowaniu dokonano szerokiej analizy art. 276a k.p.k., w kontekście karnoprocesowego statusu pokrzywdzonego. Wykreowany środek zapobiegawczy stanowi novum w obowiązującej procedurze karnej, dlatego też problematyka jego zastosowania, ocena wpływu na kodeksową koncepcję środków zapobiegawczych i jego relacja do pozostałych środków wolnościowych nie została dotychczas szerzej eksplikowana. Na podstawie ostatnich kilkunastu lat tendencje ustawodawcze wskazują wprost, że rola pokrzywdzonego w procesie karnym ulega stopniowemu wzmacnianiu. Niewątpliwie ustanowienie środka nieizolacyjnego, którego beneficjentem jest określona grupa społeczna, nakreśla nowy kierunek polskiej procedury karnej.
This article discusses a new preventive measure the Polish legislator has introduced for criminal proceedings on the grounds of the recently adopted anti-covid act. It presents an extensive analysis of Art. 276a of the Polish Code of Criminal Procedure in the context of the victim’s status in criminal proceedings. Te recently introduced preventive measure is a novelty to current Polish criminal procedure, and its application, the assessment of its impact on the concept of preventive measures envisaged in the Code, and its relation to other preventive measures not involving loss of liberty have so far not been examined to any great extent. Over the last decade or so, the general tendency in Polish legislation has been to strengthen the victim’s position in criminal proceedings. The establishment of a non-custodial measure which makes a specific social group its beneficiary undoubtedly marks a new trend in Polish criminal procedure.
Źródło:: Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 213-236
2353-8139
Pojawia się w:: Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Zjawiska stresu i wypalenia zawodowego w opiece paliatywnej
The phenomenon of job stress and burnout syndrome in palliative care
Autorzy:: Stelcer, Bogusław
Bilski, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085424.pdf
Data publikacji:: 2020-01-20
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: wypalenie zawodowe
psychologia pracy
personel medyczny
opieka paliatywna
cierpienie
stres w pracy
burnout syndrome
occupational psychology
medical staff
palliative care
suffering
job stress
Opis:: W pracy przeanalizowano zjawisko wypalenia zawodowego, zwracając uwagę na perspektywy chorego, jego rodziny i pomagającego. Wskazano również praktyczne zasady efektywnej opieki nad umierającymi i ich rodzinami, prowadzonej tak, aby zespół terapeutyczny był wolny od zjawiska wypalenia zawodowego.
This paper is focused on the analysis of the phenomenon of occupational burnout from the perspectives of the sick person, his/her family and the helper. Practical principles of effective care for dying people and their families were also indicated in order to make the therapeutic team free from the symptoms of occupational burnout.
Źródło:: Medycyna Pracy; 2020, 71, 1; 69-78
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Aspekty prawne i społeczno-gospodarcze w zabezpieczeniu personelu medycznego w publicznych podmiotach leczniczych
Legal and social-economic aspects of the protection of medical personnel in public healthcare entities
Autorzy:: Parjaszewski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1633672.pdf
Data publikacji:: 2019-04-30
Wydawca:: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:: personel medyczny
zatrudnienie
zasoby ludzkie
medical personnel
employment
human resource
Opis:: W artykule przedstawiono czynniki ekonomiczne i pozaekonomiczne motywujące personel medyczny do podejmowania i kontynuowania zatrudnienia w podmiotach leczniczych. Przeprowadzona analiza wskazuje, że najważniejszymi czynnikami nieekonomicznymi są: forma zatrudnienia, czas pracy, jakość procesu rekrutacji, jakość świadczonych usług medycznych, atmosfera oraz ogólna satysfakcja z pracy. Czynniki te zostały przeanalizowane w artykule pod kątem możliwych działań, które mogą podjąć kierownicy podmiotów leczniczych w celu poprawy zarządzania zasobami ludzkimi i zabezpieczenia odpowiedniego personelu medycznego w zarządzanej jednostce. Ogólnym wnioskiem jest zalecenie wprowadzenia „miękkiego” modelu zarządzania zasobami ludzkimi, który koncentruje się na kulturze organizacyjnej i relacjach międzyludzkich, a nie na rachunku ekonomicznym i konkurencji między członkami personelu, co jest typowe dla częściej spotykanego „twardego” zarządzania zasobami ludzkimi.
The article presents economical and non-economical factors motivating medical personnel to take up and continue employment in medical entities. Analyzed practical tests indicate that the most important non-economical factors are: form of employment and the agreed working time, a quality of the recruitment process, level of medical services provided to a healthcare entity and general work atmosphere as well as level of satisfaction in a healthcare entity. These factors were analyzed in the article in terms of what is possible for heads of healthcare entities to improve human resource management to ensure the appropriate medical personnel in the managed entity. The general conclusion is the recommendation to introduce a "soft" model of human resource management, which is focusing on organizational culture and interpersonal relations rather than on economic calculation and competition between members of personnel, which is typical for more often encountered "hard" model of human resource management.
Źródło:: Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 4; 27-32
0137-5490
Pojawia się w:: Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Emigration of Polish Nurses – Reality and Consequences
Emigracja polskich pielęgniarek – rzeczywistość i konsekwencje
Autorzy:: Haczyński, Józef
Buraczyńska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1922035.pdf
Data publikacji:: 2019-07-04
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:: emigration
medical personnel
nurses
aging of the society
shortages of nurses
emigracja
personel medyczny
pielęgniarki
starzenie społeczeństwa
niedobory pielęgniarek
Opis:: The emigration of medical personnel in Poland significantly increased in 2004 after Poland’s accession to the European Union. The aim of the paper is to present the results of a questionnaire survey, conducted on a sample of 166 nursing students, regarding plans for emigration after graduation. An attempt was made to recognize the scale and causes of this phenomenon, as well as events that could result in the resignation of future nurses from emigration plans. The presentation of the results of the survey was preceded by a review of theories describing the causes of migratory movements, data on the current number of Polish nurses, and characteristics of their population. About 75% of nursing students surveyed (regardless of their place of origin and year of study) declared their willingness to work abroad. Among the reasons for a possible trip abroad, respondents most often indicated favorable financial conditions, higher living standard, greater comfort of work, low prestige of the profession in Poland, more career opportunities, gaining experience, and current political situation in Poland. Certainly, prevention of emigration should consist in activities that produce quick results such as, for example, increasing salaries, finding other material and non-material benefits to make the profession more attractive, improving working conditions, ensuring flexible working hours or part-time employment, vocational mobilization of retired or economically inactive nurses. It is also necessary to carry out long-term actions aimed at a health care reform. JEL: I20, I18
Emigracja personelu medycznego w Polsce znacznie wzrosła w 2004 r. po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Celem pracy jest przedstawienie wyników ankiety, przeprowadzonej na próbie 166 studentów pielęgniarstwa, dotyczącej planów emigracyjnych po ukończeniu studiów. Podjęto próbę rozpoznania skali i przyczyn tego zjawiska, a także wydarzeń, które mogą spowodować rezygnację przyszłych pielęgniarek z planów emigracyjnych. Prezentacja wyników ankiety poprzedzona była prezentacją teorii opisujących przyczyny ruchów migracyjnych i aktualną liczbę polskich pielęgniarek oraz charakterystykę ich populacji. Około 75% ankietowanych studentów pielęgniarstwa (niezależnie od miejsca pochodzenia i roku studiów) zadeklarowało chęć podjęcia pracy za granicą. Wśród przyczyn ewentualnej podróży za granicą respondenci najczęściej wskazywali korzystne warunki finansowe, wyższy standard życia, wyższy komfort pracy, niski prestiż zawodu w Polsce, więcej możliwości kariery, zdobywanie doświadczenia, bieżącą sytuację polityczną w Polsce. Z pewnością działania zapobiegające emigracji powinny być działaniami, które przynoszą szybkie rezultaty, takie jak na przykład zwiększenie wynagrodzeń, znalezienie innych materialnych i niematerialnych świadczeń, aby uczynić ten zawód bardziej atrakcyjnym, poprawić warunki pracy, elastyczny czas pracy lub zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy, mobilizacja zawodowa emerytowanych lub niebędących aktywnych zawodowo pielęgniarek. Konieczne jest także prowadzenie długoterminowych działań mających na celu reformę systemu opieki zdrowotnej.
Źródło:: Problemy Zarządzania; 2018, 5/2018 (78); 77-89
1644-9584
Pojawia się w:: Problemy Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Model systemowo-partnerski w relacji personel medyczny – pacjent obcokrajowiec. Możliwości versus bariery
Autorzy:: Pawlak-Sobczak, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22792498.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:: relacja personel medyczny-pacjent
model partnerski
obcokrajowiec
socjologia medycyny
Opis:: Coraz częściej podkreśla się odejście od tradycyjnych, paternalistycznych modeli opartych o dominującą, autorytarną pozycję specjalisty na rzecz partnerstwa i współpracy. Nowoczesne modele zwracają uwagę na współuczestnictwo pacjenta w procesie diagnostyki i leczenia oraz jego współodpowiedzialność za skutki terapii. Komunikacja powinna mieć charakter dwukierunkowy i opierać się na zasadzie porozumienia. Personel medyczny staje w roli doradcy i przewodnika, a nie autorytarnego kierownika. Pacjent ma wolność decydowania, podkreśla się jego prawa, autonomię i godność. Zwraca się również uwagę na duże znaczenie rodziny chorego w procesie diagnostyki i leczenia. W praktyce nie zawsze zalecenia te są respektowane. Tym trudniejsze wydaje się realizowanie tzw. modelu systemowo-partnerskiego, gdy owym partnerem ma być cudzoziemiec. Choć europejskie i krajowe akty prawe opisujące prawa obcokrajowca w Polsce do korzystania z opieki zdrowotnej podkreślają, iż posiadanie ważnego na terenie naszego kraju ubezpieczenia stanowi gwarancję równości w dostępie do usług zdrowotnych i ich jakości, to praktyka wskazuje na liczne bariery w tym zakresie począwszy od problemów językowych, a skończywszy na osobistych uprzedzeniach personelu medycznego. Celem artykułu jest charakteryzowanie owych barier, a także próba odpowiedzenia na pytanie czy i pod jakimi warunkami możliwa jest relacja partnerska w komunikacji personel medyczny – pacjent obcokrajowiec.
Źródło:: Władza sądzenia; 2019, 16; 69-95
2300-1690
Pojawia się w:: Władza sądzenia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Spór o medyczną klauzulę sumienia a konstytucyjne zasady równości i bezstronności światopoglądowej władz publicznych
Dispute over the medical conscience clause and constitutional principles of equality and impartiality of public authorities
Autorzy:: Pawlikowski, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1044025.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: conscience clause
conscientious objection
health care
principle of equality
principle of impartiality
medical personnel
freedom of conscience and religion
sprzeciw sumienia
klauzula sumienia
ochrona zdrowia
zasada równości
zasada bezstronności światopoglądowej
wolność sumienia i religii
personel medyczny
Opis:: W artykule przeanalizowano problem sprzeciwu sumienia z perspektywy konstytucyjnej zasady równości (art. 32 Konstytucji RP) oraz bezstronności światopoglądowej władz publicznych (art. 25 ust. 2). Zasady te zakazują prawodawcy i władzom publicznym wprowadzania nieuzasadnionych nierówności w stosunkach prawnych w sferze publicznej, szczególnie w zakresie podstawowych praw i wolności. Zakazują także arbitralnego opowiadania się po jednej ze stron sporów światopoglądowych, aby uprzywilejowując jedną ze stron nie ograniczać nieproporcjonalnie fundamentalnych praw innych stron. W obszarze świadczeń zdrowotnych konieczność ochrony zdrowia lub życia pacjentów uzasadnia ich uprzywilejowanie w dostępie do świadczeń zdrowotnych oraz nałożenie odpowiednich obowiązków i ograniczeń prawnych w zakresie wolności sumienia na osoby wykonujące zawody medyczne. Jednak większość przypadków manifestowania sprzeciwu sumienia w praktyce medycznej nie dotyczy sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia świadczeniobiorców. Co więcej, wynika z woli respektowania zasady poszanowania życia każdej istoty ludzkiej ze strony obdżektora. Spory wokół kwestii ochrony życia poczętego, do których często nawiązuje się w kontekście dyskusji wokół klauzuli sumienia, mają bez wątpienia podłoże światopoglądowe. Jednak nawet zakładając niemożność ich rozstrzygnięcia, nie ma podstaw, aby władze publiczne, w sytuacjach, w których nie występuje konieczność ochrony życia i zdrowia ludzkiego, opowiadały się po stronie poglądu akceptującego naruszanie ludzkiego życia ograniczając jednocześnie wolność postępowania w zgodzie z sumieniem osób przyjmujących pogląd przeciwny. Zatem w przypadkach wykraczających poza konieczność ochrony zdrowia i życia prawodawca nie powinien arbitralnie ograniczać wolności sumienia świadczeniodawców. W przeciwnym przypadku narusza zasadę równości wobec prawa w zakresie podstawowych praw i wolności oraz tworzy ramy prawne dla dyskryminacji niektórych świadczeniodawców ze względu na ich zawód, funkcję lub światopogląd. Niezgodne z zasadą równości byłoby także różnicowanie uprawnień w zakresie sprzeciwu sumienia pomiędzy różnymi grupami osób zaangażowanych w opiekę nad pacjentem.
The article analyzes the problem of conscientious objection from the perspective of the constitutional principles of equality (Article 32 of the Polish Constitution) and impartiality of public authorities (Article 25, para. 2). These principles prohibit the legislator and public authorities from introducing unjustified inequalities to legal relations in the public sphere, particularly in the area of fundamental rights and freedoms. They also prohibit the arbitrary support of one side of ideological disputes so that the fundamental rights of one party are not disproportionately restricted by privileging another party. In the area of health care, the need to protect human health or lives results in the obligation to provide effective access to health services for patients and the possibility to impose appropriate obligations and legal restrictions on the freedom of conscience of medical practitioners. However, the majority of cases when a conscientious objection is claimed in medical practice do not concern risky situations for the health or life of beneficiaries. Moreover, the behaviour of a conscientious objector in such cases follows from his or her will to respect the life of every human being. Disputes over the issue of protecting a conceived life are undoubtedly ideological. However, even when one assumes it is impossible to resolve them, there are no grounds for public authorities, in situations when there is no need to protect human life and health, to be on the side of the beliefs accepting the violation of human life while limiting the freedom of those assuming the opposite view to act in accordance with their conscience. Therefore, in cases that go beyond the need to protect health and life, the legislator should not arbitrarily limit the freedom of conscience of service providers. Otherwise, it violates the principle of equality in the area of fundamental rights and freedoms and creates a legal framework for discrimination against certain health care providers based on their profession, position or beliefs. It would also be inconsistent with the principle of equality to differentiate rights to conscientious objection between different groups of proffesionals involved in patients’ care.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 41-82
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wybrane metody profilaktyki stresu wśród personelu medycznego psychiatrycznej opieki zdrowotnej
Selected methods of stress prevention among medical psychiatric and addiction treatment wards
Autorzy:: Łuczak, Anna
Baka, Łukasz
Najmiec, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/957829.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: stres w pracy
personel medyczny psychiatrycznej opieki zdrowotnej
metody profilaktyki stresu
stress at work
staff of psychiatric and addiction treatment wards
stress prevention
Opis:: Nawiązując do wcześniejszej publikacji („BP” nr 2/2018), poświęconej przyczynom stresu w pracy personelu medycznego psychiatrycznej opieki zdrowotnej, w tym artykule przedstawiono wybrane metody profilaktyki stresu w pracy, odnoszące się do podstawowych źródeł stresu w tej grupie zawodowej: wymagań emocjonalnych i agresji ze strony pacjentów. Zaproponowano również przykłady metod ukierunkowanych na promocję zdrowia.
Following an earlier publication ("BP" No. 2/2018) on the causes of stress in medical staff at psychiatric and addiction treatment wards, this article presents examples of methods of stress prevention, related to emotional requirements and patients' aggression, the principal sources of stress in this occupational group. This article also presents examples of methods aimed at promoting health.
Źródło:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2019, 6; 16-20
0137-7043
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "personel medyczny" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język