Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "personalism of John Paul II" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Ethics Primer / Elementarz Etyczny by Karol Wojtyła
Autorzy:
Nwauzor, Lambert Uwaoma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507701.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
ethics
ethics primer
Karol Wojtyła
personalism of John Paul II
Opis:
A book review of Karol Wojtyla's Ethics Primer.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 2; 365-372
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Considerations on the Essence of Man / Rozważania o istocie człowieka by Karol Wojtyła
Autorzy:
Konye, Michael Nnamdi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507494.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
essence of man
Karol Wojtyła
personalism of John Paul II
Opis:
A book review of Karol Wojtyla's Considerations on the Essence of Man.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 2; 357-364
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba i relacja. Personalistyczny sens miłości i seksualności według Jana Pawła II
Autorzy:
Skrzypczak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368765.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Jan Paweł II
małżeństwo
rodzina
personalizm
teologia ciała
John Paul II
marriage
family
personalism
theology of the body
Opis:
Nowa fala rewolucji seksualnej w swej postaci transgenderowej ogarnęła cały zachodni świat, wywołując w niektórych środowiskach w Polsce gwałtowne żądania pełnego dostępu do edukacji seksualnej, aborcji i antykoncepcji. Zarówno wrogi stosunek do Kościoła, jak i próby dyskredytowania autorytetu świętego Jana Pawła II, towarzyszące tym żądaniom, odzwierciedlają odwieczne napięcie pomiędzy Kościołem a światem, między chrześcijańską a laicką wizją człowieka. Karol Wojtyła od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku był świadomy, że batalia o sekularyzację tego świata i o prawo do zawłaszczenia dusz ludzkich zostanie przeprowadzona na terenie ludzkiej uczuciowości i seksualności. Małżeństwo i rodzina są tym miejscem, od obrony którego zależy jakość relacji nowoczesnego człowieka z Bogiem. Jan Paweł II wiedział, że delikatne kwestie ludzkiej tożsamości, seksualności i wzajemnych odniesień wymagają oparcia w gruntownym pojęciu osoby. Wzajemnie się uzupełniająca refleksja filozoficzna i teologiczna złożyła się na jego syntetyczną wizję Boga, człowieka, Kościoła i świata. Zastosowanie przez Jana Pawła II personalistycznego klucza do odczytania zjawiska ludzkiej miłości i seksualności, małżeństwa i rodziny okazało się wyjątkowo trafnym wyborem. Ukoronowaniem całej jego personalistycznej refleksji okazała się teologia ciała, w pełni oryginalna rehabilitacja biblijnego, chrześcijańskiego spojrzenia na ludzką miłość. Jan Paweł II uważał, że „miłość, cywilizacja miłości związane są z personalizmem, bo chodzi o osobę zdolną stawać się darem dla drugich, a co więcej, znajdującą w tym radość”.
The new wave of the sexual revolution in its transgender form has swept the entire western world, causing, in some circles in Poland, violent demands for full access to sex education, abortion and contraception. The hostile attitude towards the Church, as well as the attempts to discredit the authority of Saint John Paul II, which accompany these demands, reflect the age-old tension between the Church and the world, between the Christian and the secular vision of the human being. Since the 1950s, Karol Wojtyła was aware that the battle for secularization of the world and the right to appropriate human souls would be carried out in the area of human emotionality and sexuality. Marriage and the family are the place on which the quality of modern human being’s relationship with God depends. He knew that the delicate issues of human identity, sexuality, and interrelationship needed to be grounded in a thorough understanding of the person. Mutually complementary philosophical and theological reflection contributed to his synthetic vision of God, human being, the Church and the world. John Paul’s II use of a personalistic key to read the phenomenon of human love and sexuality, marriage and family turned out to be an exceptionally accurate choice. The crowning achievement of all his personalistic reflections turned out to be the theology of the body, a fully original rehabilitation of the biblical, Christian view of human love. John Paul II believed that „love, the civilization of love are related to personalism, because it is about a person who is capable of becoming a gift to others, and moreover, finding joy in it”.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 5-27
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne ujęcie chrześcijańskiej nauki moralnej w magisterium Soboru Watykańskiego II
Personalistic approach to Christian moral teaching in the magisterium of The Second Vatican Council
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048103.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral theology
personalism
history of Council Vatican II
dignity of human person
John XXIII
Paul VI
John Paul II
teologia moralna
personalizm
historia Soboru Watykańskiego II
godność ososby ludzkiej
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Opis:
W okresie poprzedzającym Sobór Watykański II przygotowano kilka projektów, które miały stanowić podstawę dla ojców Soboru do dyskusji na sesjach plenarnych. Obejmowały one fundamentalne problemy teologiczne i duszpasterskie, które Komisja Przygotowawcza (Commissio antepreparatoria) uznała za najważniejsze. Wśród nadesłanych propozycji znalazły się również projekty dotyczące zagadnień moralnych: De ordine morali christiano i De castitate, matrimonio, familia et virginitate. Choć od strony merytorycznej były dobrze przygotowane, spotkały się ze znaczną krytyką ze strony członków Komisji Teologicznej i niektórych biskupów, gdyż – ich zdaniem – nie odpowiadały oczekiwanemu przez papieża Jana XXIII duszpasterskiemu charakterowi soboru. Projekty te były wielokrotnie redagowane, aż ostatecznie zdecydowano, że kwestie te zostaną poruszone w szerszym dokumencie omawiającym relacje Kościoła ze światem, który ostatecznie przybrał kształt Konstytucji duszpasterskiej o Kościele we współczesnym świecie Gaudium et spes. Osią nauczania tej Konstytucji jest integralna wizja osoby ludzkiej, stworzonej przez Boga jako istota rozumna i wolna, odkupiona przez Chrystusa i powołana do wiecznej wspólnoty w Bogu. Po latach kard. Karol Wojtyła, komentując Konstytucję, zsyntetyzował jej nauczanie, zwłaszcza w sprawach moralnych, na dwie kategorie personalistyczne: „uczestnictwo” i „solidarność”. Pierwsza odnosi się do osobistej relacji człowieka z Bogiem, druga dotyczy relacji człowieka ze światem, który tworzą inni ludzie i wspólnoty, w których żyją. Obie kategorie wyrażają osobiste zaangażowanie człowieka jako odpowiedź na dar i wezwanie zawarte w objawieniu się Boga dla człowieka.
In the period preceding the Second Vatican Council, several projects were prepared, which for the Council Fathers were to be the basis for the discussions during plenary sessions.  They included fundamental theological and pastoral problems which the Pre-Preparation Commission (Commissio antepreparatoria) considered the most important.  Among the submitted proposals were also projects on moral issues: De ordine morali christiano and De castitate, matrimonio, familia et virginitate.  Although they were well prepared in terms of content, they met with considerable criticism from members of the Theological Commission and some bishops, because in their opinion they did not correspond to the pastoral character of the Council, expected by Pope John XXIII.  These projects were edited many times until it was finally decided that these issues would be addressed in a broader document discussing the relationship of the Church with the world, which eventually took the shape of a Pastoral Constitution on the Church in the modern world Gaudium et Spes. The axis of the entire teaching of this Constitution is the integral vision of the human person, created by God as a rational and free being, redeemed by Christ and called to an eternal community in God.  Years later, Cardinal Karol Wojtyła commenting on the Constitution,  synthesized its teaching, especially in moral matters, in two personalistic categories: “participation” and “solidarity”.  The first refers to the personal relationship of man with God, while the second characterizes the relationships of man toward the world formed by other people and communities in which they live.  Both categories express man's personal commitment as a response to the gift and call contained in God's revelation to man.
Źródło:
Teologia i moralność; 2020, 16, 2(28); 119-142
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
The teaching of John Paul II on the indissolubility of marriage in some of his documents
Autorzy:
Mędrek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469425.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
teologia ciała
teologia małżeństwa i rodziny
nauczanie Jana Pawła II
chrześcijańska antropologia
communio personarum
personalizm
theology of the body
theology of marriage and family
the teaching of John Paul II
Christian anthropology
personalism
Opis:
W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.
Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 127-147
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania i wyzwania myśli chrześcijańsko-społecznej Karola Wojtyły/Jana Pawła II
Autorzy:
Skrzypczak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142944.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
nauczanie społeczne Kościoła
Jan Paweł II, personalizm społeczny
marksizm
liberalizm
relatywizm
indywidualizm
kolektywizm
nadzieja
social teaching of the Church
John Paul II, social personalism
Marxism
liberalism
relativism
individualism
collectivism
hope
Opis:
The richness of St. John Paul II’s social teachings is so great that some compare it to the achievements of Leo XIII. His specific approach to social issues and to everyday human life should be called ‘social personalism”. His social teaching is extensive, and abundant in theories, tackling the most current and difficult problems of the modern times, focusing primarily on defending of human beings from the external threats of totalitarianisms and dictatorships, as well as from the internal pressure of erroneous ideologies. However a lot has been changed since the John Paul II’s era, the imperative in his teaching to establish and proclaim the full truth about the man, his personal dignity, his conscience, as well as his temporal and eschatological vocation still remains relevant, posing a challenge to the successive generations. He built his social teaching with a strong dependence on the Biblical contents and the Magisterium of the Church. He wanted it to serve not just as a theoretical approach of the Magisterium to the everyday social issues, but to sound as the Gospel in the ears of the modern man. He put together social philosophy with theology of worldly matters, economics with eschatology, ethics with kerygma. Thanks to John Paul II, the Church's social teaching has taken on the sound of a prophetic vision that restores to people the joy of life and the hope of regaining of the meaning in building the world together and increasing the value of the quality of human relationships in it. Without the prospect of the eternal life and the Redemption, social issues would have become just an ideology seasoned with the Catholicism. Thanks to the Polish Pope, they began to sound like a social Gospel.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 178-200
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Person” in CIC and CCEO Matrimonial Law. On the Idea of Vetera et Nova Harmonization in the Church Doctrine and Jurisprudence
Autorzy:
Pastwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015998.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
person
Karola Wojtyła’s/ John Paul II’s personalism
legal anthropology of matrimony
the Code Matrimonial Law (CIC and CCEO)
personalistic concepts of canonical matrimony
the conciliar postulate of “harmonization”
Opis:
serious confrontation with the subject: “Person” in the Code of Matrimonial Law (CIC and CCEO), is an—invariably relevant—challenge that the study of canon law and jurisprudence have to face. The argument for the validity of this conclusion is provided by the famous John Paul II’s thesis, proclaimed in the Familiaris Consortio exhortation (1981) and the famous 1997 Address to the Roman Rota, which can be summarized in the following words: the foundation and structural principle of interpersonal (ethical and legal!) relationships in marriage is matrimonial love. This axiom—still insufficiently present in the thoughts of canonists and church judges—reflects the deepest truth, of which “prophetically” the author of the monumental works Love and Responsibility and The Acting Person gave testimony; the truth that not elsewhere, but in the conciliar spiritually person-centric vision of matrimonial community (communio/consortium), a hermeneutic key should be sought for an adequate and complete understanding of the structure of marriage, harmoniously integrating its two personal and institutional dimensions.Karol Wojtyła’s/John Paul II’s brilliant thought deserved to be confronted with the premises that prove the hypothesis that the mere declarative identification in the expressed judgments/concepts with the idea of a personalistic aggiornamento (“programmed” especially in numbers 47–52 of the Council’s Constitution Gaudium et Spes) does not yet guarantee the adequacy and completeness of the canonistic approaches to the “truth of matrimony.” This is both in the sphere of theological exposure in accordance with the Magisterium (in the light of the “Image of God”) and at the praxis level: the interpretation and application of the normative records in the nodal canons of CIC and CCEO. The first part of the study is dedicated to illustrating such a state of affairs – in various proposals of doctrine and jurisprudence: from a concept that is completely misguided and destined to fail in advance; through a concept that, because of its extremely conservative approach to the need for vetera et nova harmonisation, has not stood the test of time, to concepts, indeed, universally acknowledged in the study of canon law, whose authors (or their adherents), after all, should be suggested to implement certain necessary corrections: bigger or smaller. In the second part, the research contemplation focuses on the conclusions of the realization of the conciliar postulate of “harmonization” in presenting a person-centric vision of matrimony. These synthetic remarks constitute an attempt to show the basis for an adequate interpretation of the formula adopted by the two codes announced in the title: “a partnership of the whole of life”.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 2; 1-33
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies