Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "personal pronoun" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Nominal suffixes as markers of information structure in Basketo
Autorzy:
Inui, Hideyuki
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082781.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Orientalistyczny. Katedra Języków i Kultur Afryki
Tematy:
nominal suffix
personal pronoun
specificity
topic
discourse analysis
Opis:
This paper deals with the information function of two nominal suffixes, -i appearing in all nouns, and -n- in first- and second-person pronouns in Basketo, a North Omotic language predominantly spoken in the Basketo Special Woreda in Ethiopia. The suffix -i is often described as nominative. However, object nouns without definite marker can be marked by -i, and as a result -i can appear in both subject and object in the same sentence. We analyze morpheme -i as a marker of specificity. Suffix -n- distinguishes short and long forms of the first- and second-person subject pronoun. The short form is the same as the possessive. In general, possessive does not bear any pragmatic information in discourse. Likewise, short pronouns also show no pragmatic function, but show what is subject or agent in a clause. On the other hand, long pronouns are morphologically and pragmatically marked. We analyze morpheme -n- as the foregrounded topic in discourse in contrast with zero anaphora.
Źródło:
Studies in African Languages and Cultures; 2020, 54; 97-120
2545-2134
2657-4187
Pojawia się w:
Studies in African Languages and Cultures
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’autocentrage ou l’évolution dans la structure énonciative du discours politique
Evolution in the enunciative structure of the political discourse
Autorzy:
Jereczek-Lipińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051371.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
discourse analysis
political speech
personal pronoun
enunciative structure
Opis:
This study is based upon discursive and logometric analysis of the political speeches delivered by the candidates during the campaign and pre-campaign phases of the 2012 presidential elections in France, taking into account the results of previous studies related to the 2007 presidential elections. The present paper aims at tracing the different representations of the speaker within his own speeches and at analyzing the way he verbalizes himself in his campaign by observing the use, the distribution, the role and the possible impact of “I” and of the other personal pronouns within the frame of political communication. The analysis of statistical data tends to emphasize syntactic as well as morphological, stylistic, lexical, and gramatical distinctive features of the speeches delivered by the candidates to the presidential elections, especially in relation with the new possibilities conveyed by internet.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2012, 39, 4; 31-44
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dvě zajímavé marginálie
Two interesting marginalities
Autorzy:
Hrdlička, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908851.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
preposition
personal pronoun
past participle
passive participle
semantics
consonant alternation j – n
verbal adjective
ellipsis
předložka
osobní zájmeno
příčestí minulé
příčestí trpné
sémantika
souhlásková alternace j – n
přídavné jméno slovesné
elipsa
Opis:
V kolokviální češtině se setkáváme s nepříliš početnými případy neopakování předložky ve výpovědích typu Nemám nic proti němu ani ní. I v takových situacích u osobních zájmen dochází ke konsonantické alternaci j – n. Užívání takových spojení nedoporučujeme. Přídavná jména slovesná se tvoří od příčestí minulého nebo trpného. V některých případech, kdy je tvoření možné od obou příčestí, jsou deverbativa po významové stránce synonymní (ochrnutý, ochrnulý člověk), jindy jsou významově odlišena (uznaný gól x uznalý nadřízený). Spolehlivá pravidla vystihující jejich derivaci a významy nejsou pro potřeby jinojazyčných mluvčích formulována. Cizinec se musí řídit územ a jednotlivé lexémy se naučit.
In colloquial Czech we see few cases of not repeating the preposition in utterances such as Nemám nic proti němu ani ní. They are also situations when j – n alternation in personal pronouns occurs. We cannot recommend using such phrases. Verbal adjectives are formed from the past participle or the passive participle. In some cases, when deverbatives can be formed from both participles, they are synonymous in meaning (ochrnutý, ochrnulý člověk). In other cases, the meaning differs (uznaný gól x uznalý nadřízený). We are not aware of reliable rules for non-native speakers of Czech which would describe their derivation and meanings. A foreigner has to learn each lexeme individually.
Źródło:
Bohemistyka; 2019, 1; 121-124
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O językowych wykładnikach dialogowości w publicystyce prasowej z okresu I wojny światowej (na materiale „Gońca Częstochowskiego”)
About lingual exponents of dialogueness in the press journalism from the period of the First World War (on material of the “Goniec Częstochowski”)
Autorzy:
Majkowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38434311.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
dialogowość
językowe wykładniki dialogowości
językowo-stylistyczne miary dialogowości
wyznaczniki perswazji językowej
zaimek osobowy my
zaimek dzierżawczy nasz
kontekst sytuacyjny
kontekst społeczno-kulturowy
dialogueness
lingual exponents of dialogueness
lingual-stylish measures of dialogueness
exponents of the lingual persuasion
we including
the personal pronoun we
our possessive pronoun
situational context
the context social-cultural
Opis:
W artykule omówiono wykładniki językowe dialogów obecnych w publicystyce prasowej okresu I wojny światowej, na przykładzie artykułu „Będziemy żyli” anonimowego autora, który ukazał się w 93. numerze „Gońca Częstochowskiego” (22.04.1916 r.). Wśród wykładników dialogowości zaobserwowano: zaimek osobowy „my” w licznych, losowych formach, zaimek dzierżawczy „nasz”. Wykładniki te są językowo-stylistycznymi miarami dialogowości i jednocześnie wykładnikami perswazji językowej i środków wpływających na emocjonalną kolorystykę tekstu. Konieczność perswazji wobec odbiorców określonych poglądów uwarunkowanych wojną, zdecydowała o zastosowaniu tych, a nie innych wykładników. Dialog ma znaczenie w kontekście sytuacyjnym stworzonym przez wojnę i w kontekście społeczno-kulturowym, stanowi centrum służące perswazji, jest „narzędziem w rękach” perswazji.
In the article one discussed lingual exponents present dialoguenesses in the press journalism from the period And the world war on the example of the article we will live the anonymous author who appeared in 93. number of the Częstochowa (22.04.1916 years) „Messenger”. Among exponents of dialogueness one observed: we including, the personal pronoun we in number numerous in different random forms, our possessive pronoun.These exponents are lingual-stylish measures of dialogueness, and simultaneously exponents of the lingual persuasion and measures influencing on the emotional colouring of the text. The necessity of the persuasion of recipients to determined views conditioned of war, decided about the use these, and not other exponents. Dialogueness is in the situational context created by the war and in the context a social-cultural important centre to servants to the persuasion, „a tool in hands” of the persuasion.
Źródło:
Językoznawstwo; 2015, 9; 161-165
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowe wyznaczniki eseju jako gatunku wypowiedzi
Lingual determinants of the essay as the species of the statement
Autorzy:
Kuźnik, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38432497.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
esej
gatunek wypowiedzi
tekst
ramka tekstowa
dyskurs
tytuł
podtytuł
nadawca
odbiorca
interakcja
zaimek osobowy
zaimek dzierżawczy
metafora
spójność strukturalna gatunku
teza
punkt
the essay
the species of the statement
the text
the textual frame
the discourse
the title
the subtitle
the sender
the recipient
the interaction
the personal pronoun
the possessive pronoun
the metaphor
the structural cohesion of the species
the thesis
the point
Opis:
Polskie słowo esej pochodzi od angielskiego słowa essey i oznacza szkic literacki. Autorem eseju jest osoba z kręgu nauk humanistycznych, która podejmuje polemikę z konkretnymi problemami, zagadnieniami, tropami ideologicznymi, na które z powodów osobistych chcę zwrócić uwagę. Autorzy pojawiają się w tekście najczęściej za pomocą czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej w czasie przeszłym lub teraźniejszym. W swojej narracji nie zapomina o przejściu czytelnika od „ja” do „my” w dalszej części tekstu. Eseista zaznacza także obecność czytelnika w tekście za pomocą zaimków osobowych i dzierżawczych oraz stosując różne formy zwracania się. Nadawca i odbiorca pozostają we wzajemnym oddziaływaniu, w którym rola eseisty polega na przekazaniu subiektywnego punktu widzenia i zachęceniu czytelnika do refleksji. Z drugiej strony rolą odbiorcy jest krytyczne podejście i przyjęcie postawy wobec poruszanych kwestii. Bardzo ważnym elementem w strukturze każdego gatunku prasowego jest tytuł, który ma za zadanie zachęcić czytelnika do przeczytania i streszczenia tekstu. Te dwie funkcje można zrealizować za pomocą metafor i podtytułu. Korzystając z tytułów, autorzy mogą prowadzić z czytelnikiem różne gry intertekstualne i metatekstowe. Ramki tekstowe są podstawowym elementem integralności strukturalnej gatunku. Początek wystąpienia stanowi wprowadzenie czytelnika w tematykę eseju, która może być wyrażona bezpośrednio lub może być jasna po zapoznaniu się z kontekstem. Zakończenie eseju stanowi podsumowanie rozważań: tezy, puenty lub opinii polemicznej, które nie wyczerpuje treści tematu, pozostawiając miejsce na własne wnioski czytelnika. Esej jest gatunkiem wypowiedzi, w którym wyraźnie zaznacza się subiektywne podejście do poruszanego tematu. Wybrane zagadnienia są szczegółowo analizowane, a ostateczna ocena pozostawiana jest odbiorcy.  
The Polish word esej comes from the English word essay and means literary sketch. The author of the essay is a person from the circle of humanities who undertakes the polemic with concrete problems, issues, track of ideologies, which for some personal reasons, I want to pay attention to. The authors mostly appear in the text by using verbs in the singular first person in the past or present tense. In his narrative he or she does not forget about the reader moving from I to we in the further parts of the text. The essayist also marks the presence of the reader in the text by using personal pronouns and possessives, and by the use of various forms of address. The sender and receiver are in mutual interaction, in which the essayist’s role rests on transmission of the subjective point of view and encouragement the reader to reflection. On the other hand the receiver’s role is the critical approach and assume an attitude to the raised issues.  A very important element in the structure of every press species is title, which is designed to encourage the reader to read and summarize text. These two functions can be implemented with the use of metaphors and subtitle. Using the titles authors can play different intertextual and metatextual games with the reader. Text frames are a fundamental element of the structural integrity of the species. The beginning of the speech is the introduction of the reader to the subject of the essay, which can be expressed directly or can be clear after reading the context. The ending of the essay is a summary of considerations: thesis, punch line or polemical opinion, which does not exhaust the content of the subject, leaving space for the reader’s own conclusions. The essay is a genre of expression, in which theessay is clearly marked subjective approach to the addressed subject. Selected issue are accurately analyzed, and a final assessment is left for the recipient.
Źródło:
Językoznawstwo; 2015, 9; 141-160
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies