Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "person of trust" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Społeczni obserwatorzy wyborów w polskim prawie wyborczym
    Social election observers in polish electoral law
    Autorzy:
    Pyrzyńska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585421.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    uczciwe wybory
    społeczni obserwatorzy wyborów
    międzynarodowi obserwatorzy wyborów
    mężowie zaufania
    Kodeks wyborczy
    fair election
    social election observers
    international election observers
    person of trust
    Electoral Code
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest omówienie nowej instytucji polskiego prawa wyborczego, jaką są społeczni obserwatorzy wyborów. Instytucja ta, obok znanych polskiemu prawu mężów zaufania oraz międzynarodowych obserwatorów wyborów, stanowić ma kolejny instrument społecznej kontroli procesu wyborczego, a zarazem przyczyniać się do zwiększenia rzetelności i uczciwości wyborów. W pierwszej części artykułu omówiono genezę przedmiotowej instytucji, w szczególności zwracając uwagę na postulaty wysuwane w tym zakresie w raportach przygotowywanych przez misje obserwacyjne OBWE. W drugiej części przedstawiono standardy międzynarodowe w zakresie społecznej obserwacji wyborów. W pracy przeanalizowano także pozycję i zadania społecznych obserwatorów wyborów wynikające z Kodeksu wyborczego. Ostatnią część artykułu stanowi porównanie nowej instytucji z dotychczasowymi rozwiązaniami, w tym instytucją międzynarodowych obserwatorów wyborów oraz mężów zaufania.
    The subject of the article is to discuss the new institution of Polish electoral law – the socia observers of the elections. This institution, next to the well-known in Polish law the persons of trust and international election observers, should constitute another instrument of social control of the election process and at the same time contribute to increasing the reliability and fairness of the elections. The first part of the article discusses the genesis of the institution in question, in particular paying attention to the demands made in reports prepared by OSCE electoral observation missions. The second part presents international standards in the field of social election observation. In the paper the status and tasks of social election observers in the light of Polish Electoral Code was also analyzed. The last part of the article is a comparison of the new institution with the existing solutions including the institution of international election observers and persons of trust.
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2018, 26; 7-24
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja ustrojowa notariusza na gruncie pierwszego polskiego Prawa o notariacie z dnia 27 października 1933 r. Część druga
    Systemic Position of the Notary under the First Polish Law on Notaries of 27 October 1933. Part Two
    Autorzy:
    Woś, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096424.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    notary
    system of notaries
    systemic position
    public functionary
    person of public trust
    notariusz
    notariat
    pozycja ustrojowa
    funkcjonariusz publiczny
    osoba zaufania publicznego
    Opis:
    The article addresses the notary’s systemic position under the first Polish Law on Notaries of 27 October 1933. The analysis of the position of the notary carried out in part one of this article pointed to serious difficulties in the precise defining of this position, both among the scholars in the field and the judicature. To precisely define the systemic position of the notary, part two has provided an analysis of the provisions of the Law on Notaries regarding the professional self-government of notaries, supervision over notaries and their activities, disciplinary liability and compensatory liability of the notary, and the rules of preparation for the profession of notary. The analysis of the Law on Notaries of 1933 presented in the first and second part of this article, leads to the conclusion that the notary’s position included in its legal position a combination of features of a public officer and a liberal profession. The legislature, using in Article 1 the term “public functionary”, and not “state official”, and giving notaries in Article 23 of the Law on Notaries the legal protection enjoyed by state officials, wanted to clearly emphasize the existing differences between them while at the same time underlining their close relationship to the state. The adoption of such a definition made it possible to grant notaries a wide range of powers. At the same time, it provided the basis to establish a professional self-government and entrust its bodies with significant powers in the area of disciplinary jurisdiction. The dualistic approach to the position of the notary was also reflected in the separate rules of training for the profession and in the special rules of notary’s liability for damages. The state, by entrusting notaries with activities related to non-contentious judiciary, secured for itself an exclusive influence on the staffing of notary positions and covered the system of notaries by a strict supervision exercised by the Minister of Justice. The discussion presented in the article leads to a conclusion that the legislature approached the position of a notary in the Law on Notaries of 1933 in a special way, creating a combination of official and professional elements, which can be called a public function. In terms of the political and administrative system, regardless of the definition itself, the notary in practice performed the function of a person of public trust.
    Artykuł dotyczy problematyki pozycji ustrojowej notariusza na gruncie pierwszego polskiego Prawa o notariacie z dnia 27 października 1933 r. Dokonana w części pierwszej opracowania analiza pozycji ustrojowej notariusza wykazała istnienie poważnych trudności w precyzyjnym jej określeniu, zarówno wśród przedstawicieli doktryny, jak i judykatury. W celu precyzyjnego określenia pozycji ustrojowej notariusza w części drugiej przeprowadzono analizę postanowień Prawa o notariacie dotyczących samorządu zawodowego notariatu, nadzoru nad notariatem i notariuszami, odpowiedzialności dyscyplinarnej i odszkodowawczej notariusza oraz zasad przygotowania do zawodu notariusza. Przedstawiona w obu częściach artykułu analiza przepisów Prawa o notariacie z 1933 r. prowadzi do wniosku, że stanowisko notariusza zawierało w swoim położeniu prawnym połączenie cech urzędniczych i cech wolnego zawodu. Prawodawca, używając w art. 1 określenia „funkcjonariusz publiczny”, a nie „funkcjonariusz państwowy”, oraz nadając notariuszom w art. 23 Prawa o notariacie ochronę prawną przysługującą urzędnikom państwowym, chciał wyraźnie zaakcentować istniejące między nimi różnice, a zarazem podkreślić ich bliski związek z państwem. Przyjęcie takiej definicji umożliwiło przyznanie notariuszom szerokiego zakresu kompetencji. Jednocześnie stworzyło ono podstawy do powołania samorządu zawodowego oraz powierzenia jego organom istotnych uprawnień w zakresie sądownictwa dyscyplinarnego. Dualistyczne ujęcie stanowiska notariusza znalazło odzwierciedlenie również w odrębnych zasadach przygotowania do zawodu oraz w szczególnych zasadach odpowiedzialności odszkodowawczej notariusza. Powierzając notariuszom czynności należące do sądownictwa niespornego, państwo zapewniło sobie wyłączny wpływ na nadawanie posad notariuszom oraz poddało notariat ścisłemu nadzorowi Ministra Sprawiedliwości. Przedstawione w opracowaniu rozważania prowadzą do wniosku, że prawodawca ujął w Prawie o notariacie z 1933 r. stanowisko notariusza w sposób szczególny, stwarzając syntezę pierwiastków urzędniczego i wolno-zawodowego, którą można określić mianem funkcji publicznej. W zakresie ustrojowym, niezależnie od samej definicji, notariusz w praktyce pełnił funkcję osoby zaufania publicznego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 573-592
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja ustrojowa notariatu na gruncie prawa o notariacie z 24 maja 1989 roku
    The systemic position of the notary public under the Polish Notary Public Act of 24 May 1989
    Autorzy:
    Woś, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14796781.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    notary
    person of public trust
    notary public self-government
    state notary offices
    individual notary offices
    notariusz
    osoba zaufania publicznego
    samorząd notarialny
    państwowe biura notarialne
    indywidualne kancelarie notarialne
    Opis:
    Celem artykułu jest określenie pozycji ustrojowej notariatu na gruncie prawa o notariacie z 24 maja 1989 r. Nowa regulacja była aktem przełomu ustrojowego i stanowiła pierwszy krok w kierunku powrotu do tradycji notariatu wykształconych w Polsce w okresie międzywojennym. Rozwiązania ustrojowe prawa o notariacie z 1989 r. stanowiły kompromis między dążeniami notariuszy a stanowiskiem władz, określonym ówczesną sytuacją polityczną. Do najważniejszych osiągnięć tego prawa należy zaliczyć określenie expressis verbis w art. 1 § 2 notariusza jako osoby zaufania publicznego, reaktywowanie samorządu notarialnego oraz umożliwienie tworzenia indywidualnych kancelarii notarialnych. Powołana Rada do Spraw Notariuszy przy Ministrze Sprawiedliwości była pierwszym od lat centralnym organem samorządowym notariuszy umożliwiającym wyrażanie ich opinii i propozycji w ważnych dla notariatu sprawach. Po początkowych trudnościach związanych z ustaleniem systemu finansowania indywidualnych kancelarii notarialnych ta forma organizacyjna działalności notariatu stała się popularna, co świadczyło o jednoznacznej woli notariuszy odejścia od modelu notariatu państwowego.
    The present article attempts to delineate the systemic position of the notary public according to the Polish Notary Public Act of 24 May 1989. This new regulation was an act connected with the political transformation in Poland and it constituted the first step towards the return to the notary public traditions which had been developed during the interwar period. The systemic solutions of the Polish Notary Public Act of 1989 constituted a compromise between the aspirations of the notaries and the position of the authorities, which were determined by the contemporary political situation. This act’s most important achievements included defining a notary as a person of public trust in Article 1 § 2, the reactivation of the notary public self-government, and allowing the establishment of individual notary offices. The Council for Notary Affairs appointed to the Ministry of Justice was the first central self-government body of notaries in years, and it allowed them to express their opinions and put forward proposals in matters which were important for the notary public system in Poland. After initial difficulties associated with the establishment of the system of financing of individual notary offices, this organizational format of notary activity became popular and it attested to the clear and obvious will of notaries to abandon the state notary model.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 1; 181-199
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kapelan więzienny: osoba godna zaufania czy wykonująca zawód zaufania publicznego? Rozważania na tle wykonawstwa kary
    A prison chaplain: a trustworthy person or a person practicing a profession of public trust? A discussion in the context of execution of a sentence
    Autorzy:
    Nikołajew, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146745.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    prison chaplain
    trustworthy person
    profession of public trust
    kapelan więzienny
    osoba godna zaufania
    zawód zaufania publicznego
    Opis:
    Kapelan więzienny to instytucja nieznana przepisom kodeksu karnego wykonawczego, ale występująca w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy. Należy zauważyć, że kapelani więzienni mogą być ustanawiani również przez skazanych jako ich przedstawiciele będący osobami godnymi zaufania (art. 42 § 1 k.k.w.). Z drugiej strony kapelani więzienni nie są traktowani w doktrynie i orzecznictwie, zwłaszcza Trybunału Konstytucyjnego, w kategoriach osób zaufania publicznego. Ponadto status kapelana więziennego mogą uzyskać także osoby niebędące duchownymi, dotyczy to zwłaszcza tych związków wyznaniowych, w których doktrynie religijnej nie występują duchowni. Warto też podkreślić, że kapelani więzienni będący duchownymi wykonują de facto zawód zaufania publicznego, jakkolwiek nie realizują wszystkich wymogów przypisanych do tej kategorii osób. Nie zmienia to jednak możliwości uczestnictwa społeczeństwa w wykonywaniu kary izolacyjnej i realizacji zadań readaptacji społecznej przez przedstawicieli kościołów i innych związków religijnych o uregulowanej sytuacji prawnej, nawet wówczas gdy traktuje się ich wyłącznie jako osoby godne zaufania. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie postawione w tytule, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów nie tylko prawa państwowego, lecz także prawa wewnętrznego związków wyznaniowych. Problem awizowany w tytule poza walorem poznawczym implikuje również konsekwencje praktyki stosowania prawa.
    The prison chaplain is an institution unknown to the provisions of the Executive Penal Code but it does appear in implementing rules issued on the basis of this act. It should also be noted that prison chaplains may be appointed by convicts as their representatives who are persons worthy of public trust (Art. 42(1)). On the other hand, legal scholars and commentators and also decisions of courts, especially of the Constitutional Tribunal, do not treat prison chaplains as persons of public trust. In addition, this subject matter may also accommodate persons who are not clergymen; this applies in particular to those religious associations in which the religious doctrine does not stipulate clerics. It also worth emphasizing that prison chaplains who are clergymen de facto perform a profession of public trust, although they do not meet all requirements of this category of persons. However, this does not change the fact that the public may participate in the execution of a solitary confinement sentence and in the implementation of social re-adaptation tasks by representatives of churches and other religious associations with unregulated legal status, even when they are treated only as trustworthy persons. The aim of this study is to answer the question asked in the title by taking into account provisions of state law and also internal law of religious associations. The problem carries exploratory value and also implies consequences for the practice of applying the law.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2022, 40; 127-146
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część czwarta
    Journalistic genre as a conditional determinant of a journalistic work. Selected legal aspects. Part IV
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Kakareko, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/484922.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    zniesławienie osoby nieżyjącej
    utrata zaufania
    kontratyp dozwolonej krytyki
    formy satyryczne
    kontratyp zniesławienia
    szczególna staranność i rzetelność dziennikarza
    defamation of a deceased person
    loss of trust
    countertype of permitted criticism
    satirical
    forms
    countertype of defamation
    special diligence and integrity of the journalist
    Opis:
    W doktrynie akcentuje się wątpliwości, czy zniesławienie może dotyczyć osoby zmarłej, co zdaje się wynikać z konstrukcji dóbr osobistych. Niemniej negatywne wypowiedzi o nieżyjących mogą stanowić przestępstwo zniesławienia, jeżeli naruszają dobra osobiste osób bliskich. Zniesławienie może narazić na utratę zaufania lub poniżyć w opinii publicznej. Dziennikarza chroni jednak zarówno kontratyp z art. 213, jak mniej akcentowany w praktyce kontratyp z art. 41 prawa prasowego.
    The doctrine emphasizes doubts whether defamation may concern a deceased person. That seems to result from the construction of personal goods. However, negative statements about the dead that violate the personal rights of relatives can constitute a crime of defamation. Defamation may result in loss of trust or humiliation in the public opinion. The journalists, however, are protected by both countertypes from article 213 of the Penal Code, as well as by – less stressed in practice – countertypes of article 41 of the Act on press law.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2018, 2 (73); 13-23
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosierdzie w ujęciu bł. Jana Pawła II
    Mercy in the Concept of Blessed John Paul II
    La misericordia nella concezione del Beato Giovanni Paolo II
    Autorzy:
    Wejman, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340023.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłosierdzie
    ufność
    godność
    poszanowanie osoby
    pomoc bliźniemu
    Charity
    trust
    dignity
    respect of person
    help to one the neighbour
    la misericordia
    la fiducia
    la dignita’
    il rispetto della persona
    l’aiuto per il prossimo
    Opis:
    Giovanni Paolo II esprime la misericordia nelle prospettiva personale. Il fonte della misericordia e’ Dio. Lui ha’ creato l’uomo e in Cristo ha’ perdonato a lui i suoi peccati. Una piu piena riposta che l’uomo può offrire a questo Dio dovrebbe essere la sua fiducia in Cristo. In questo contesto la misericordia umana consistera’ nel prestare aiuto ad una persona bisognosa. Essa dobrebbe farla nello spirito del rispetto della sua dignita’, e nella fedelta’ a se stessa. L’articolo persuade sul valore salvatrice della misericordia nella vita tra delle singole persone e nella società cristiana.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2011, 3; 93-106
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies