Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "perennial grasses" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Wpływ bioodpadu z pofermentu biogazowni na plonowanie biomasy oraz skład chemiczny traw wieloletnich
    Influence of bio-waste from digestate of biogas plant on yielding and chemical composition of biomass of perennial grasses
    Autorzy:
    Martyniak, Danuta
    Wiewióra, Barbara
    Żurek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199214.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    biomasa
    bioodpady
    nawóz organiczny
    poferment biogazowni
    trawy wieloletnie
    biomass
    biowaste
    organic fertilizer
    biogas plant digestate
    perennial grasses
    Opis:
    Celem badań była ocena przydatności bioodpadu z pofermentu biogazowni jako nawozu organicznego stosowanego w uprawach traw wieloletnich na cele energetyczne. Analizy dotyczyły porównania efektywności nawożenia substancją organiczną, odpadową, uzyskaną z profermentu biogazowni z tradycyjnie stosowanym nawożeniem mineralnym  NPK (100-100-120 kg/ha). Materiał do badań stanowiły wybrane gatunki traw wieloletnich: kostrzewa trzcinowa, kostrzewa łąkowa, życica trwała oraz perz wydłużony. Doświadczenie polowe założono w Radzikowie, na glebie kl. IV, średniozwięzłej, a obserwacje dotyczyły wigoru, wysokości roślin oraz plonu i składu chemicznego uzyskanej biomasy. Wyniki doświadczenia wskazują, że efekt plonotwórczy zastosowanego nawozu jest widoczny tylko w I i II roku użytkowania badanych traw wieloletnich. Równocześnie stwierdzono wpływ nawożenia na wzrost zawartości jonów żelaza w biomasie życicy trwalej w 2-gim roku uprawy oraz nie obserwowano różnic w zawartości pozostałych pierwiastków oznaczanych w biomasie badanych traw w zależności o poziomu zastosowanego nawożenia.
    The aim of the research was to assess the usefulness of bio-waste from the biogas plant digestate as an organic fertilizer used in the cultivation of perennial grasses. The analyzes concerned the comparison of the effectiveness of fertilization with examined organic matter, obtained from the digestate of the biogas plant, with the traditionally used mineral fertilization NPK (100-100-120 kg/ha). The research material consisted of selected species of perennial grasses: tall fescue, meadow fescue, perennial ryegrass and tall wheatgrass. The field experiment was set up in Radzików, on soil class IV, medium-compact, and the observations concerned vigor, plant height and chemical composition  and biomass yield. The results of the experiment indicate that the effect of yielding for the applied granulate is visible only in the 1st and 2nd year of use of the tested perennial grasses. No significant effect of treatment applied were found in case of chemical composition of biomass at the 2nd year of experiment, except increased iron contents in Baronka biomass along with increasing organic fertilization.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2022, 297/298; 31-37
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effectiveness of biogas production from C3 (Festuca arundinacea Schreb.) and C4 (Spartina pectinata L.) perennial grasses
    Efektywność produkcji biogazu z traw wieloletnich C3 (Festuca arundinacea Schreb.) i C4 (Spartina pectinata L.)
    Autorzy:
    Kupryś-Caruk, M.
    Kołodziejski, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/337615.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
    Tematy:
    perennial grasses
    biogas
    silages
    Festuca arundinacea Schreb.
    Spartina pectinata L.
    biogaz
    trawy wieloletnie
    kostrzewa trzcinowa
    spartina preriowa
    kiszonka
    Opis:
    The aim of the study was to evaluate of Festuca arundinacea Schreb. spec. Rahela (Tall fescue) and Spartina pectinata L. suitability for biogas production. Biomass of investigated C3 and C4 grasses was grown in Experimental Station of Warsaw University of Life Sciences in Skierniewice, harvested on the 30th of June 2014 and ensilaged. Methane fermentation of experimental silages was carried out under mesophilic conditions (39°C) for at least 21 days. Fresh biomass of spartina contained higher amount of volatile solids, crude fiber and higher ratio of C/N compared to fescue biomass. Both grasses were susceptible to ensiling. Obtained silages were in good quality, secondary fermentation process was not detected. Silages from spartina contained much higher amount of acetic acid than lactic acid. After methane fermentation of silages prepared from spartina and fescue 734,1 ± 34,33 m3 · t-1dm and 722,7 ± 52,52 m3 · t-1dm of biogas with 55% of methane content was obtained respectively and differences were not significant (p >0,05). Taking into account higher biomass yield of spartina than fescue, examined C4 grass seems to be more suitable alternative source for biomethane production.
    Celem pracy była ocena przydatności wieloletnich traw o typie fotosyntezy C3 - kostrzewy trzcinowej (Festuca arundinacea Schreb., odmiana Rahela) i C4 - spartiny preriowej (Spartina pectinata L.) do produkcji biogazu. Biomasa traw zebrana została 30 czerwca 2014 roku z pola doświadczalnego w Skierniewicach, należącego do Katedry Fizjologii Roślin Wydziału Rolnictwa i Biologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Po rozdrobnieniu biomasę zakiszono, a następnie poddano mezofilnej fermentacji metanowej (w temp. 39°C przez co najmniej 21 dni). Biomasa spartiny charakteryzowała się wyższym plonem suchej masy, wyższą zawartością suchej masy organicznej, włókna surowego oraz wyższym stosunkiem węgla do azotu w porównaniu do kostrzewy. Obie trawy były podatne na zakiszanie, uzyskane kiszonki były dobrej jakości bez oznak wtórnej fermentacji. Kiszonki ze spartiny charakteryzowały się znacznie większą zawartością kwasu octowego niż mlekowego. Z kiszonki ze spartiny otrzymano 734,1 ± 34,33 m3 · t-1 sm, a z kiszonki z kostrzewy 722,7 ± 52,52 m3 · t-1 sm biogazu o zawartości metanu średnio 55%. Różnice w uzysku biogazu z badanych traw nie były istotne statystycznie (p>0,05). Biorąc pod uwagę wyższy plon biomasy spartiny niż kostrzewy stwierdzono, że większą przydatność jako alternatywne źródło biometanu stanowi biomasa ze spartiny preriowej.
    Źródło:
    Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 1; 44-47
    1642-686X
    2719-423X
    Pojawia się w:
    Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of microbial silage additives on biogas production from perennial energy grasses
    Wpływ mikrobiologicznych dodatków kiszonkarskich na produkcję biogazu z traw wieloletnich
    Autorzy:
    Kupryś-Caruk, M. P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/337095.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
    Tematy:
    perennial grasses
    biogas
    silages
    switchgrass
    big bluestem
    silage additive
    trawy wieloletnie
    biogaz
    kiszonki
    proso rózgowate
    palczatka Gerarda
    dodatki kiszonkarskie
    Opis:
    The effect of two different microbial additives on perennial energy grasses - switchgrass and big bluestem - was tested regarding the general silage quality and the biogas production from ensiled biomass. Biomass was harvested at the end of June 2013 and ensilaged with or without silage additives comprising different lactic acid bacteria strains. Methane fermentation of experimental silages was carried out at 39°C for at least 30 days. During ensiling process the content of structural polisaccharides was reduced. The effect of additives on the chemical composition of perennial grass silages was varied depending on the species of grass. Regardless of the additives, in all silages higher amount of acetic acid (methane precursor) than lactic acid was detected. The highest biogas production was obtained from switchgrass silages treated with 11CH4 additive and big bluestem silages treated with Lactosil additive. The increase was compared to the lowest lignine content in these silages.
    Badano wpływ mikrobiologicznych dodatków kiszonkarskich na jakość kiszonek i produkcję biogazu z traw wieloletnich - prosa rózgowatego i palczatki Gerarda. Biomasa zebrana została pod koniec czerwca 2013 r. i zakiszona bez oraz z dodatkiem dwóch preparatów zawierających różne szczepy bakterii fermentacji mlekowej. Fermentację metanową kiszonek przeprowadzono w temperaturze 39°C przez co najmniej 30 dni. W wyniku kiszenia zmniejszyła się w biomasie zawartość polisacharydów strukturalnych. Wpływ dodatków na skład chemiczny kiszonek był zróżnicowany w zależności od gatunku trawy. Niezależnie od dodatków we wszystkich kiszonkach większa była zawartość kwasu octowego (prekursora metanu) niż mlekowego. Istotnie więcej biogazu otrzymano z kiszonek z prosa z dodatkiem preparatu 11CH4 oraz z kiszonek z palczatki sporządzonych z dodatkiem preparatu Lactosil, czyli z kiszonek, w których oznaczono mniejszą zawartość ligniny w stosunku do kontroli.
    Źródło:
    Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2017, 62, 2; 68-71
    1642-686X
    2719-423X
    Pojawia się w:
    Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Technologie zadarnienia zapobiegające degradacji gruntów ornych w strefie leśnej Rosji
    Grass sowing technologies preventing the degradation of arable lands in Russian woodlands
    Autorzy:
    Kutuzova, A. A.
    AÎtunin, D. A.
    Stepaniščev, I. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339500.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    degradacja gruntów ornych
    odłogi gruntowe
    technologie zadarnienia
    trawy wieloletnie
    żyzność gleby
    degradation of arable lands
    fallow lands
    grass sowing technologies
    perennial grasses
    soil fertility
    Opis:
    Na podstawie 12-letnich badań opracowano wielowariantowe technologie uprawy odłogowanych gruntów ornych poprzez ich zadarnienie i ukształtowanie runi kośnej o produkcyjności 35-53 GJ energii strawnej i 350-470 kg·ha-¹ białka surowego. Uzyskano 5- 17-krotny zwrot nakładów, wyrażony w plonie energii strawnej, na obiektach z runią trawiastą i 14-17-krotny na obiektach z runią bobowato-trawiastą (po odliczeniu 25% strat technologicznych podczas przygotowywania siana). Masa korzeni w warstwie gleby 0-20 cm wynosiła 12,1-17,6 t s.m.·ha-¹ i zawierała azotu (N) 201–264 kg·ha-¹ i fosforu (P2O5) 67-97 kg·ha-¹. Zawartość próchnicy w ciągu 11 lat zwiększyła się z 1,9 do 2,0-2,2%.
    Multi-variant technologies of the cultivation of fallow lands through sowing and harvesting grass were elaborated based on 12-year long studies. The productivity of mown sward was 35-53 GJ of digestible energy and its content of crude protein was 350-470 kg·ha-¹. The return expressed in the yield of digestible energy was 5-16.6 times higher than outlays in objects with grassy sward and 14.4-17.5 times higher in objects with legume-grassy sward (after deduction of 25% technological losses during hay making). Root biomass in the 0-20 cm soil layer was 12.1–17.6 t DM·ha-¹, its nitrogen content was 201-264 kg·ha-¹ and phosphorus content - 67-86 kg·ha-¹ P2O5. Soil humus content increased from 1.9 to 2.0-2.2% during 11 years.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2011, 11, 3; 145-151
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena zawartości ergowaliny w trawach runi wybranych trwałych użytków zielonych na terenie województwa mazowieckiego
    Evaluation of ergovaline content in swards of permanent grasslands in the Mazovia region
    Autorzy:
    Żurek, Monika
    Ochodzki, Piotr
    Wiewióra, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43039028.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    endofity
    ergowalina
    kostrzewy
    śmiałek darniowy
    trawy
    życica trwała
    endophyte
    ergovaline
    fescue
    grasses
    perennial ryegrass
    tufted hairgrass
    Opis:
    Celem badań była ocena zawartości ergowaliny w 71 próbach traw pochodzących z 24 użytków zielonych, w których wcześniej stwierdzono obecność grzybni endofitycznej. Były to ekotypy Deschampsia caespitosa, Festuca arundinacea, F. pratensis, F. rubra i Lolium perenne. Badanie zawartości ergowaliny w ekotypach zasiedlonych przez endofity (E+) przeprowadzono przy użyciu metody HPLC z detekcją fluorescencyjną. Zdolność grzybni endofitycznej do produkowania ergowaliny została stwierdzona w roślinach 4 z 5 badanych gatunków o stwierdzonym wcześniej zasiedleniu przez grzyby endofityczne. Nie produkowały jej jedynie endofity obecne w próbach D. caespitosa. Analizy wykazały, że produkcja ergowaliny jest cechą zmienną pod względem jakościowym oraz ilościowym nawet w obrębie jednego gatunku traw. Ponadto stwierdzono, że sposób użytkowania ma wpływ na produkcję ergowaliny przez grzyby endofityczne z rodzaju Neotyphodium.
    The aim of the studies was determination of the ergovaline content in 71 grass samples collected from 24 grasslands, in which hyphae of endophytic fungi were found. Ecotypes of Deschampsia caespitosa, Festuca arundinacea, F. pratensis, F. rubra and Lolium perenne were identified as the hosts. Determination of ergovaline content in biomass of the endophyte — containing (E+) ecotypes was done using the HPLC method with fluorescence detection. Ergovaline was found in 4 of 5 examined grass species earlier classified as the endophyte — infected. D. caespitosa was the only species in which the E+ ecotypes did not produce ergovaline. The ergovaline production showed high qualitative and quantitative variability even within one grass species. The intensity of pasture usage affected ergovaline production by endophytic fungi from the Neotyphodium genus.  
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 39-47
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies