Temat: pedagogy of culture - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Stanisława Jachowicza wychowanie do wartości – na podstawie Ćwiczeń pobożnych rozwijających myśl
Stanisław Jachowicz's Education Aiming at Respecting Values – on the Basis of `Ćwiczenia pobożne rozwijające myśl'
Autorzy:: Kowalik, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1857107.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wychowanie
wartości chrześcijańskie i uniwersalne
wzór postępowania
prawy człowiek i katolik
pedagogika kultury
education
Christian and universal values
model of behavior
righteous man and Catholic
pedagogy of culture
Opis:: In the present article the meaning of `education' is discussed from the position of pedagogy of culture and the values are pointed to that are realized by Stanisław Jachowicz (1796-1857) in Ćwiczenia pobożne rozwijające myśl (1857) – the highest, most important, most valuable values, that are a perfect model for Christian education. Hence, the structural analysis of Jachowicz's selected texts and their problems are discussed and their worldview, spiritual, ethical and cognitive values are pointed to; next, the kinds of utterances and the techniques used by the writer are shown in order to pronounce the fact that he professed Christian principles and wanted his readers to become pious, good people who would propagate the good. The analytical method is mainly used, and it is complemented with the method of statistical analysis, which allows discovering more deeply Jachowicz's pedagogical thought that, in the author's opinion, belongs to the so-called pedagogy of culture. It has been found that in the collection Jachowicz declares his adherence to the Catholic worldview and becomes its exponent and apologist. He emphasizes the greatness, omnipresence and uncommonness of God, at the same time teaching his readers to worship Him. This is done in various ways: he orders it, prays, and teaches. It has been calculated that as many as 91.5% of all the statements in the examined works worship God. Jachowicz also distinctly expresses spiritual values, such as man's contact with God; Christian virtues: faith, hope, trust, vocation and responsibility; struggle against evil; and man's participation in the salutary Passion of Redemption. Also another group is distinguished – that of ethical values (moral imperatives), like: honest work, piety, honor, respect for life, man's dignity, intellectual development, humility; as well as cognitive values containing the image of real world and man's activity, shaping the recipient's consciousness and teaching him to foresee the results of his actions and reasoning, expressing the care for human life marked with chastity, piety, unselfishness, continuously remembering about God and about eternal salvation. These values are expressed in three forms: order-appeal, prayer and direction (instruction). Also the techniques that are used and the kinds of statements have been examined in order to prove that orders having the informative-instructive, instructive, esthetic, captivating, instructive-captivating, and captivating-esthetic functions dominate. By means of them Jachowicz educates with the aim of respecting Christian values, calling for a fully happy life, united with God, for sainthood. It turns out that to this goal he also uses various kinds of prayer: adoration, request, imploration; and he utters evaluating statements – which has not been yet emphasized – as a priest with an intensive inner life. Hopefully the present article will allow pedagogues to make the young generation consciously and more profoundly make the discussed values come true in their lives. However, it must be added that the present article is the first result of studies on Stanisław of Dzików's literary output and it does not exhaust the issue; nevertheless the author hopes to meet the challenge in the future.
Źródło:: Roczniki Nauk Społecznych; 2003, 31, 2; 21-41
0137-4176
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Żądza przejrzystości. Dwuznaczny urok Komeńskiego
Desire of transparency. The ambiguous allure of Comenius
Autorzy:: Maliszewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/464272.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:: Jan Amos Komeński
horyzont myśli pedagogicznej/andra-gogicznej
teoria i historia myśli pedagogicznej
poszukiwanie najlepszej cząstki
przezroczystość
unum necessarium
metodyczna orientacja
utopia
ważność w kulturze
John Amos Comenius
thought horizon of pedagogy/andragogy
theory and history of pedagogy
looking for the best part
transparency
unum ne-cessarium
methodical orientation
importance within culture
Opis:: Tekst jest próbą konfrontacji z dziełem Jana Amosa Komeńskiego. Co w jego dorobku może nam się przydać w zmaganiu z pułapkami nowoczesno-ści, a co okazać się może balastem? Czeski uczony zapisał się w pamięci jako śmiały myśliciel wyprzedzający swój czas nowatorskimi ideami (dynamiczna natu-ra, edukacja całożyciowa, pokój i współpraca międzynarodowa, powszechna szko-ła, kształcenie kobiet, poglądowość w dydaktyce etc.). A jednak jest przedstawicie-lem myśli przedkrytycznej, co rodzi dystans między nim a współczesną wrażliwo-ścią. Dla Komeńskiego poznanie czyni świat całkowicie czytelnym, współczesność ma już w tej kwestii świadomość komplikacji, fragmentaryczności, zapośrednicze-nia kulturowego. „Żądza przejrzystości” to ukryty napęd myśli Komeńskiego, a to symboliczna zapowiedź i sukcesów, i porażek nowoczesności. Uczony jest prekur-sorem nie tylko wartościowych składników edukacji, ale także pułapek jej meto-dycznej i utopijnej orientacji. Zbyt wiele się wydarzyło od śmierci Komeńskiego, abyśmy mogli bez krytycznych pytań, bez zastrzeżeń, a czasem negacji, powoły-wać się na jego dzieło.
The text is an investigation of John Amos Comenius. What part of his legacy could be useful in our struggles with modern traps, and what would be a burden? The Czech researcher has left an image of a daring thinker, ahead of his time with his novel ideas (dynamic nature, lifelong learning, peace and interna-tional cooperation, school open to everyone, education of women, clarity in didac-tics etc.). However he is also a representative of the precritical school of thought, which sets him apart from today's sensibilities. For Comenius knowing the un-iverse renders it completely clear, while modern thought is conscious of complica-tions, fragmentation, culture's intermediary nature. The „desire of transparency” is the hidden power behind Comenius' ideas and an omen of the successes and fail-ures of modernity. The researcher is not only the precursor of valuable elements of education, but also of the traps of its methodical and utopian orientation. Too much has happened since Comenius' death for us to call on his work without any critical questions, reservations and sometimes negation.
Źródło:: Edukacja Dorosłych; 2010, 2(63); 36-53
1230-929X
Pojawia się w:: Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Fr Luigi Giussani’s Concept of Education - an Outline
Autorzy:: Rynio, Alina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668357.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Rev. Luigi Giussani
pedagogy
education and formation
personality of the educators and educatee
educational events
the relationship between education
tradition
culture and conscience
Opis:: This outline focuses on the multifarious academic, pedagogical and social activities of Fr Luigi Giussani, Professor of Theology, Italian thinker and scholar renowned for his numerous accomplishments. Due to his exceptional attentiveness, inquisitiveness and courage he has been certainly well-known and highly-regarded not only in university and ecclesiastical but also in the cultural and political spheres of life.The author of this study describes Fr Giussani as an exceptional scholar and educator emphasising the pedagogical aspect of his activities. The study explains his understanding of pedagogy and education. Selected achievements from his biography confirm Fr Giussani to be an exceptional human being, educator and scholar. As an educator, Fr Giussani holds a sober and realistic view of man and his formation: the true value of man, he claims, lies in being rational and free. Complete trust in God and great love for a human person define the most fundamental elements of his approach.The outline also includes a short biographical note and describes popular ways of education, formative events, the educators and educatee’s personality constituents, and the relationship between freedom, conscience, tradition and education.
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: „Z czego sie śmiejecie?”, czyli sztuka kabaretowa w perspektywie edukacyjnej
“What Are You Laughing At?”, Sketch Comedies in the Perspective of Education
Autorzy:: Osip, Kamila
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644982.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: critical pedagogy
deconstruction of
culture
resistan
ce dialogue
cabaret
populararts
game
entertainment
Opis:: The educational reality is nowadays increasingly associated with the philosophy of postmodernity. The new orientation leads researchers to explore new paths – one of them may be the inclusion of popular culture with all its potential, not excluding popular arts, to the educational canon. This text is an attempt to approximate the popular arts as having significant educational potential in reference to the critical pedagogy. I will try to prove that even purely entertaining aspects of culture may have educational content. First of all, I would like to describe a critical orientation in pedagogy; I will present its practical side in relation to the deconstruction of cultural meanings and nally, I will show some consequent implications for relations between culture and education. The next part of my considerations will concern the popular culture as an educational area, with particular emphasis on a game as the source of culture and as an inherent element of popular arts. I will present in detail associations between popular arts and education based on Polish cabaret which I acknowledged as a place, where basic tasks and functions of critical pedagogy can be seen and realized. Finally, I will present some parts of interviews which had been conducted as my researches – these are the respondents’ opinions about cabaret and its interpretation. This part seems to be showing cabaret as a place of discourse, where a critical dialogue between the sender, the content and the recipient of cabaret transmission takes place.
Źródło:: Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2012, 1; 205-223
2300-0422
Pojawia się w:: Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The pedagogy of memorial sites
Autorzy:: KOŃCZYK, LUIZA
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/628178.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: memorial site pedagogy, memorial site, culture of remembrance, historico--political education, intercultural education, human rights education, tolerance, diversity, Holocaust
Opis:: Memorial site pedagogy is a term describing the practice and theory of historico-poli-tical education in museums in former nazi concentration camps. It combines gaining and deepening historical knowledge on the topic of World War II with self-development and shaping socially desirable attitudes, through usage of non-formal educational methods. Pedagogy of memorial sites aims at, among other things, learning tolerance and respect for diversity and shaping refl ective and active members of society. It offers an answer to the needs of contemporary European societies in the area of strengthening democratic attitudes.
Źródło:: Journal of Education Culture and Society; 2012, 3, 1; 15-22
2081-1640
Pojawia się w:: Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: [Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.
Religious and Moral Dimension of Development and Upbringing
Autorzy:: Kowalik, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/440982.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:: religious education
Christian education
religious and moral upbringing
pedagogy of religion
Christian pedagogy
catholic pedagogy
literary religious culture
moral education
catholic education
religious development
Opis:: Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.
Źródło:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 135-140
2299-9922
Pojawia się w:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Dimensions of Multicultural Education and Their Implications for Primary School Foreign Language Teaching
Autorzy:: Król, Werona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507127.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: multicultural education
foreign language teaching
primary school
dimensions of multicultural education
content integration
knowledge construction process
prejudice reduction
equity pedagogy
empowering school culture and social structure
Opis:: In the context of contemporary reality, the issue of multicultural education is becoming more and more popular. Therefore, the purpose of the article is two-fold: to discuss Banks’ vve dimensions of multicultural education and to share some ideas on how these dimensions are or can be used to assist teachers in integrating multicultural content into their primary foreign language classrooms. Moreover, one section of the paper is devoted to the vgure of Professor James. A Banks, who is widely regarded as a founder of multicultural education. Moreover, the professor’s own rewections on the dimensions of interest expressed in the interview conducted by Tucker in 1998 are presented. Finally, having recognised the importance of early multicultural education, the author of the article concludes that primary foreign language teachers should not hesitate and encourages them to start preparing their students to become unbiased global citizens.
Źródło:: Journal of Preschool and Elementary School Education; 2013, 3; 47-60
2084-7998
Pojawia się w:: Journal of Preschool and Elementary School Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: E-learning w świetle poglądów polskich przedstawicieli pedagogiki kultury
E-learning in the context of the pedagogy of culture
Autorzy:: Sasin, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/426261.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:: e-learning
pedagogy of culture
distance learning
pedagogical thought
pedagogical humanism
Opis:: E-learning used to be characterized as the future of education. Now it becomes education’s present. It creates many new possibilities, but there appear new problems along with them. When looking for the best contemporary formula for distance learning, it is worth to refer to the pedagogy of culture. It influenced European pedagogical thought in the first half of 20th century, in Poland its height fell on the second half of the 20th century. Pedagogy of culture is a kind of pedagogical humanism, deeply rooted in European philosophical thought. In this context a man is a cultural person, that experiences and creates new values. The basis of education should be the contact with goods of culture, interiorization, creating new ideas and shaping personality. These ideals should light up the issues of distance learning, help formulate its long-term goals and plan how to shape students’ personality. Human values should be recognized the most important and basic, regardless of the form of learning.
Źródło:: e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie; 2013, 3 (50); 52-55
1731-6758
1731-7428
Pojawia się w:: e-mentor. Czasopismo naukowe Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Pedagogika potoczności jako podstawa alternatywnej teorii nauczania o Holokauście
Pedagogy of Common Things as the Basis for an Alternative Theory of Education on the Holocaust
Autorzy:: Kaźmierczak, Marek
Boroń, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644669.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: the pedagogy of commonness
commonness
the new media
the Internet
Web 2.0
the Holocaust
culture
user
communication
remembering
oblivion
Opis:: The pedagogy of commonness might be the art of distinguishing between complementary knowledge and its appearances and communicative masks. Ignorance can create some myths of daily life that sanction mistakes, abuses and misunderstandings as the equivalents or even substitutes of knowledge based on true research, dialogue and exchange of thoughts and ideas. The main thesis of this article is: commonness will not cease – that is why the future reception of the Holocaust depends on the critical thinking skills of people who as users of new media should know why the Holocaust is not only a word. The pedagogy of commonness should prepare every user (who is or will be interested in) of the new media to think critically about the diversity of representations of the Holocaust.
Źródło:: Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2013, 3, 1; 89-114
2300-0422
Pojawia się w:: Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ideały wychowania taoistycznego w kontekście założeń i kierunków pedagogiki zachodniej
Autorzy:: Zieliński, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041592.pdf
Data publikacji:: 2015-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: ideal of education
Taoism
Laozi
Zhuangzi
zhenren
culture pedagogy
humanistic education
Far East religious and philosophical systems
Opis:: An important objective of this article is to enrich the heritage of Polish education regarding knowledge of traditional purposes of education, especially the Taoist one. In addition, the author resolves the problem related to the occurrence of the main antinomy between Western pedagogy, which is individualistic and collectivist approaches in education, also visible in the Far East model of education. Main goal of this article is to enable a better understanding of the ideas and ideals of education contained in the Far Eastern philosophical and religious systems. The author is also looking for relationships and common education values in consideration currents Taoism and western directions pedagogy, in order to create a basis for dialogue and common understanding. By referring to the hermeneutic reconstruction and comparative studies, author represents the ideals of education in the mainstream of philosophical Taoism, as a true man - zhenren and related categories: dao, de, wuwei, pu and ziran. He analyzed the work assigned to Laozi, Zhuangzi, Liezi and other Taoists. The author also presents the ideals of mainstream education in the form of religious Taoism changsheng busi - physical immortality and neidan purposes, as well as Taoist principles of moral conduct. He takes into consideration the contribution of Li Shaojun, Wang Chunyang, Zhang Boduan and religious schools of Taoism. From the author’s research you can find out that the ideals of education Taoist both analyzed trends are often very similar, moreover - identical with the ideals of education in Mahayana Buddhism and have a lot in common with Western pedagogical directions. These are compounds with naturalism pedagogical, cultural pedagogy, psychology and pedagogy humanist Carl R. Rogers and other trends of humanistic education like Gestalt pedagogy, in addition to personalistic pedagogy and existential pedagogy, ecological pedagogy and many others. Author’s interpretation of Taoist ideals departs from previous positions, in which Taoism was rejecting the importance of the role of society in human development.
Źródło:: Kultura i Edukacja; 2015, 3(109); 110-131
1230-266X
Pojawia się w:: Kultura i Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Przygotowanie nowo zatrudnionych pracowników do pracy
Preparation of newly employed workers to work
Autorzy:: Paszowski, K. M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/135898.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:: bezpieczeństwo pracownika
szkolenie pracowników
kultura pracy
pedagogika wychowania
praktyka wychowania
alokacja
poziom wyzwań
employee safety
staff training
work culture
pedagogy of education
practice of education
allocation
level of challenges
Opis:: Wstęp i cel: Tematem artykułu jest określenie sposobów kształtowania bezpieczeństwa pracy w świetle przeprowadzanych szkoleń dla nowo zatrudnianych pracowników. Zawiera informacje, jakie dają mam przepisy prawa w zakresie przeprowadzania szkoleń oraz jaki one mają wpływ na gruntowne przygotowanie pracownika do wykonywania pracy. Przybliża wpływ organizacji szkoleń, stosowanych metod i form ich przeprowadzania na odczucia pracownika oraz na bezpieczeństwo i higienę pracy w zakładzie. Wskazuje błędy popełniane przez pracodawców w toku przeprowadzania szkolenia, przedstawia również sposoby i zasady, jakimi pracodawcy oraz osoby kierujące pracownikami powinni kierować się podczas planowania i organizowania szkoleń. Dobrze przeprowadzone szkolenie to inwestycja w pracownika oraz przyszłość zakładu. Materiał i metody: Materiałem jest problematyka przeprowadzania przez pracodawców szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na stanowisku pracy. Wyjaśnia zarówno pedagogiczne jak i psychologiczne oddziaływania pracodawców na pracowników podczas szkoleń. Wskazuje na właściwe formy szkoleń oraz ich wpływ na życie zawodowe, rodzinne i społeczne. Wyniki: Znajomość problematyki pedagogicznego i psychologicznego wpływu szkoleń na pracownika pozwoli na uniknięcie niepożądanych zachowań pracodawców wobec nowo zatrudnianych pracowników. Wniosek: Świadomość skutku niewłaściwych praktyk szkoleniowych przyczynia się do zmiany postrzegania szkoleń, z nieistotnych do kluczowych dla firmy.
Introduction and aim: The theme of the article is to determine the patterns of work safety in the light of the training for new employees. Contains information that which gives us the law in the conduct of training and how they have some impact a thorough preparation of the employee to perform the work. Approximates the effect of training organizations, the methods and forms of their conduct on the employees feelings and health and safety at the work. Indicates some mistakes which are made by employees in the course of carrying out the training, also presents methods and principles that employees and directing employees should follow when planning and organizing training. Well-conducted training is an investment in the employee and the future of the company. Material and methods: The material is some problems of conduct by employers security training at the workplace. It explains both pedagogical and psychological impact on workers by employers during the training. Indicates the appropriate forms of training and their impact on working life, family and social. Results: Knowledge of the problems of pedagogical and psychological impact of training per employee allow for avoid undesirable behavior of employers towards new employees. Conclusion: The awareness of the effect of improper training practices, contributes to changing perceptions of training, from insignificant to the key for the company.
Źródło:: Problemy Nauk Stosowanych; 2015, 3; 203-208
2300-6110
Pojawia się w:: Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Życie człowieka w cierniu skrzydeł Thanatosa, czyli rozwojowe zmagania ze śmiercią
HUMAN LIFE UNDER THE SHADOW OF THANATOS WINGS, OR THE DEVELOPMENTAL CHALLENGES OF DEATH
Autorzy:: Sałapata, Marta Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/579380.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:: śmierć i umieranie
kultura
elementy i systemy kultury
rozwój tożsamości
pedagogika śmierci
death and dying
culture
elements and systems of culture development of identity
pedagogy of death
Opis:: Koniec i początek. Cierpienie a jednocześnie wybawienie od niego. Pustka i nicość a zarazem nadzieja. Zarówno spokój jak i trauma. Śmierć... tyle sprzeczności w jej istocie, że nie sposób przytoczyć tu wszystkich jej odcieni. Ale wciąż i nieustannie zmagamy się z nią, walczymy – jeśli nie (dla) (o) siebie, to (dla) (o)innych, ramię w ramię z innymi... Nie zawsze poruszamy się we właściwym kierunku, klucząc lub stojąc długo w jednym miejscu. Drogowskazy, będące regulacjami otaczającej nas rzeczywistości, nie zawsze jasno wskazują zasady wzajemnego poruszania się po drodze życia, i nie zawsze odczytywane są tak samo... Prezentowany tekst to kolejna próba przeszukiwania kultury, czyli tego wszystkiego, co ludzie, jako członkowie społeczeństwa czynią, myślą i posiadają odnośnie umierania i śmierci.
The end and the beginning. Suffering while deliverance from it. The emptiness and nothingness and yet hope. Both peace and trauma. Death ... so many contradictions in its essence. It is impossible to cite all her shades. But still and constantly we must fighting – if not (for) (of) each other, it maybe (for) (o) other, shoulder to shoulder... Signposts, which is the regulations surrounding reality, not always clearly indicate the principle of mutual navigate your way of life... Presented text is another attempt to searchable of the culture, it’s mean that all what people, as members of society can do, think and they possess about death and dying.
Źródło:: Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 219-245
1896-5903
Pojawia się w:: Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Edukacja jako tworzenie i podtrzymywanie kultury nadziei
Education and the culture of hope
Autorzy:: Sławek, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16538876.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Pedagogicznych PAN
Tematy:: kultura nadziei
pedagogika sytuacjonistyczna
filozofia edukacji
culture of hope
situationist pedagogy
philosophy of education
Opis:: Odróżniając “nadzieję” od “oczekiwań”, staramy się wypracować naszą drogę ku modelowi edukacji, która byłaby nie tylko zestawem procedur pozwalających uczniom uzyskać fakty i dane do zaimplementowania w zdolnościach technicznych i praktycznych, ale która jednocześnie umożliwiałaby im krytyczną refleksję nad jakością życia w ponowoczesnych warunkach zorientowanej rynkowo globalizacji. Taka edukacja, którą nazywamy „sytuacjonistyczną”, nie ma na celu nauczenia ucznia jak dostosować się do wymagać świata, ale (zgodnie z ujęciem Guy Deborda i jego filozofii i praktyki sytuacjonistycznej) jak praktykować wolność w celu zmieniania świata, by uczynić go bardziej otwartym na rozwój ludzkiej indywidualności. To implikuje przebudzenie na wszelkie komplikacje współczesnego świata, ale także wytycza ścieżkę do kultury nadziei, która zgodnie z ujęciem Ernsta Blocha, jest najbardziej ludzkim z wszystkich mentalnych doznań oraz pozwala usytuować się wobec najdalszych horyzontów przyszłości – czyli najbardziej przejmujących kwestii w obecnej sytuacji – tworząc szansę na rozwój kultury gościnności.
Distinguishing between “hope” and “expectations”, we are trying to work our way towards a model of education which would not be merely a set of procedures allowing students to acquire facts and data to implement them in technical, practical skills, but which would simultaneously allow them to critically reflect upon the quality of life under the late-modern circumstances of the market dominated globalization. Such an education, which we call “situationist”, aims not at teaching the student how to adjust to the demands of the world but (in the wake of Guy Debord and his situationist urban practices) how to exercise her liberty on behalf of changing the world so as to make it more open to the development of human individuality. This implies an awakening to all the complications of the present world, but also paves the way for the culture of hope which, according to Ernst Bloch, is the most human of all mental feelings and is able to refer us to the furthest horizons of the future thus – a most poignant issue in the contemporary situation – creating a chance for the development of the culture of hospitality.
Źródło:: Rocznik Pedagogiczny; 2017, 40; 9-24
0137-9585
Pojawia się w:: Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The anthropology of childhood as an academic course (part of the teaching specialization)
Autorzy:: Michułka, Dorota
Waksmund, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1076747.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: anthropology of childhood
children studies
anthropology of pedagogy
socjology of childhood
history of childhood
politics and ethnography of childhood
childrens culture
antropologia dzieciństwa
child studiem
antropologia pedagogiki
socjologia dzieciństwa
polityka dzieciństwa
historia dzieciństwa
wiedza o kulturze dziecka
Opis:: The article presents the theme which is connected with programme and syllabus of the department of teacher education and create a question what place the anthropology of child and childhood may take in Polish studies of the 21st century. After many years of laborious research on children’s culture, children’s folklore, ethnography of childhood, sociology of childhood, and children’s pedagogy and psychology, after the discussions about “childhood reinvented” and many “breakthroughs” in studies about the interdisciplinary nature of such research (from Ellen Key’s work, to Janusz Korczak, to Philippe Ariés and Paul Hazard), knowledge of children and youth’s literature and of children’s culture, eventually became a part of Polish studies’ programmes at the university level. In modern times, an additional source of materials are journals and memoirs, which help understand both traumatic and ludic experiences of the child better. Traumatic experiences often appear to be taboo. A special place is reserved for children’s reports of the Holocaust. Our times, which bring many threats to the young (crisis of family, drugs, sexual abuse, child prostitution, homelessness, religious sects, exploitation at work, excessive consumerism, Internet addiction, etc.), are a domain for sociology of childhood and adolescence. Therefore, it seems that a new field of knowledge about childhood is needed, a field that takes into consideration the following, previously neglected aspects: historical, sociological, political-scientific, and ethnographic with the context of children’s folklore, also indeterminacy of child’s social role.
Artykuł ma na celu pokazanie, jakie miejsce w akademickiej dydaktyce polonistycznej (w ramach programu specjalizacji nauczycielskiej) może zająć w XXI wieku przedmiot antropologia dziecka i dzieciństwa. Po wielu latach żmudnych eksploracji kultury dziecka, dziecięcego folkloru, etnografii dzieciństwa, socjologii dzieciństwa, pedagogiki i psychologii dziecka, dyskusji nad dzieciństwem „wynalezionym” i „odkrytym na nowo” oraz wielu „przełomów” w badaniach związanych z eksponowaniem interdyscyplinarności w tychże badaniach (od pracy Ellen Key, przez Janusza Korczaka, po Philipa Ariésa czy Paula Hazarda) wiedza o literaturze dla dzieci i młodzieży, a z czasem także i wiedza o kulturze dziecka znalazły się wreszcie w programach kształcenia polonistycznego na studiach uniwersyteckich. W czasach nowożytnych dodatkowy materiał źródłowy w obrębie tego przedmiotu stanowiłyby również pamiętniki i wspomnienia, pozwalające wnikać w świat przeżyć dziecka, zarówno ludycznych, jak i traumatycznych, nierzadko obarczonych stygmatem tabu. Osobne miejsce zajmowałaby tu nie tylko literatura, której tematem jest kultura pamięci i przeszłości, ale także świadectwa dzieci z okresu holocaustu (zagadnienie to – jak wiemy – weszło już na stałe do repertuaru szkolnej edukacji polonistycznej). Nasza współczesność, niosąca młodym pokoleniom wielorakie zagrożenia (kryzys rodziny, narkotyki, molestowanie seksualne, prostytucja dziecięca, bezdomność, sekty religijne, wyzysk poprzez pracę, rozpasanie konsumpcyjne, uzależnienie od Internetu itp.), to już domena socjologii dzieciństwa i dorastania, ale także związana mocno z antropologią dzieciństwa. W obszarze polityki dzieciństwa natomiast należałoby usytuować takie zagadnienia, jak ochrona praw dziecka, ingerencja rządów w jego wychowanie i edukację czy też wykorzystywanie nieletnich żołnierzy w konfliktach zbrojnych. Wszystkie wymienione powyżej aspekty wskazują na fakt, iż narodziła się wielka potrzeba wyłonienia nowej dziedziny wiedzy o dzieciństwie – przedmiotu o charakterze interdyscyplinarnym (child studies, children studies), uwzględniającego niedoceniane do tej pory aspekty: historyczny, socjologiczny, politologiczny i etnograficzny, połączonego wyraźnie – szerzej – z antropologią pedagogiki i edukacji.
Źródło:: Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 137-150
2450-6435
Pojawia się w:: Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The Strategies, Methods and Techniques of the Psychodidactics of Creativity in the Foreign Language Education of Young Learners
Strategie, metody i techniki psychodydaktyki twórczości w kształceniu języków obcych dzieci w młodszym wieku szkolnym
Autorzy:: Kamińska, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/478763.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: learning and teaching foreign languages
psychodidactics of creativity
pedagogy of creativity
autonomation
communication
culture
tradition
didactic process
conceptualization of learning foreign languages
uczenie się i nauczania języków obcych
psychodydaktyka twórczości
psychodydaktyki języków obcych
pedagogika kreatywności
autonomizacja
komunikacja
kultura
tradycja
process dydaktyczny
konceptualizacja uczenia się języków obcych
Opis:: The purpose of the article is to demonstrate some useful strategies, methods and techniques of the psychodidactics of creativity that also derive from the pedagogy of creativity, in foreign language education. Firstly, the author of the article shows the connection of the pedagogy of creativity and the didactics, and gives some definitions of creativity. Then, some significant strategies are characterized such as: foreign language education, including the culture and tradition of a country, autonomation of the learner, connecting learning with the individual learning needs, authenticity – especially of didactic situations and devices, and the right to make language mistakes – learning by making mistakes (so called the process of conceptualization). Then some creative methods and techniques of learning foreign languages were shown. The author also shows the profile of the teacher that is the best for the creative teaching of foreign languages. That article has both a theoretical and practical dimension – it means that it helps the reader understand the connection between learning foreign languages and creativity, and it includes some practical guides for foreign language teachers to use in their daily teaching.
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie niektórych przydatnych strategii, metod i technik psychodydaktyki twórczości, które również wywodzą się z pedagogiki twórczości, w zakresie edukacji językowej. Po pierwsze, Autorka tego artykułu ukazuje związek pedagogiki twórczości i dydaktyki oraz niektóre definicje kreatywności. Następnie, zostały scharakteryzowane niektóre znaczące strategie nauczania i uczenia się języka obcego, takie jak edukacja języka obcego połączona z kulturą i tradycją kraju, autonomizacja ucznia, powiązanie nauczania z indywidualnymi potrzebami uczenia się, autentyczność zwłaszcza sytuacji dydaktycznej i środków dydaktycznych lub prawo do popełniania błędów językowych – uczenie się przez popełnianie błędów (tzw. proces konceptualizacji). Następnie ukazano niektóre kreatywne metody i techniki nauki języka obcego. Autorka przedstawia również profil nauczyciela, który najlepiej sprawdza się w twórczym nauczaniu języków obcych. Niniejszy artykuł ma zarówno teoretyczny, jak i praktyczny wymiar – oznacza to, że zawiera on interesujące treści, które pozwolą zrozumieć związek nauki języków obcych i kreatywności, a także praktyczne wskazówki dla nauczycieli języków obcych, z których mogą oni skorzystać w codziennym nauczaniu.
Źródło:: Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2017, 12, 4(46); 83-93
1896-2327
Pojawia się w:: Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "pedagogy of culture" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język