Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pedagogy as a science" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Myśl edukacyjna – o powadze teoretyczności ustaleń socjopedagogicznych
Educational thought - about the seriousness of the theoretical socio-pedagogical findings
Autorzy:
Cybal - Michalska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044240.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
research theory
explanatory capacity of a theory
pedagogy as a science
theoretical pedagogy
teoria naukowa
zdolność eksplantacyjna teorii
pedagogika jako nauka
pedagogika teoretyczna
Opis:
Autorka w podjętej w artykule narracji stawia pytania na temat pedagogiki jako dyscypliny naukowej zwróconej ku budowaniu teorii - wiedzy teoretycznej wyjaśniającej procesy wychowania. Akcentuje fakt, że z teoriopoznawczej perspektywy, praktyka poznawcza i oczekiwania wobec walorów eksplanacyjnych twierdzeń formułowanych przez teorię odwołują się do możliwości teoretycznego uogólnienia i klasyfikowania świata społecznego, czy też przekładania tez teoretycznych na grunt poznania empirycznego w celu ich weryfikacji, jak również wyjaśniania zjawisk poprzez identyfikację mechanizmów przyczynowych i ujawnianych procesów. Zdolność eksplanacyjną teorii określa  się przez rozpoznanie wielkości zakresu rzeczywistości do którego teoria ma zastosowanie. Czyniąc pedagogikę równorzędną innym naukom społecznym niepodobna nie zaakcentować dodatkowej wartości i osobliwości budowania teorii w pedagogice, a mianowicie: teoria naukowa budowana na gruncie pedagogiki nie ogranicza się do opisu i eksplantacji zjawisk i procesów lecz zwrócona jest ku antycypacji zdarzeń, wypływu na ich przebieg oraz użyteczność dla praktyki.
The author in the article poses questions regarding pedagogy as a research discipline turned towards the construction of theory – theoretical knowledge explaining the processes of upbringing. She emphasizes the fact that from the theoretical-cognitive perspective, cognitive practice and expectations of the exploratory value of statements formulated by the theory refer to the possibility of theoretical generalization and classification of the social world. Also they offer translation of theoretical theses into the ground of empirical cognition in order to verify them, as well as to explain phenomena through the identification of causal mechanisms and revealed processes. The exploratory capacity of a theory is determined by recognizing the size of the scope of reality to which the theory applies. Making pedagogy equal to other social sciences, it is impossible not to emphasize the additional value and peculiarity of theory construction in pedagogy, namely: the research theory constructed on the ground of pedagogy is not limited to the description and explanation of phenomena and processes, but it is directed towards anticipation of events, influence on their course and their usefulness for practice.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 1, 1(29); 9-23
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bogdana Nawroczyńskiego koncepcja pedagogiki jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej
Bogdan Nawroczyński’s concept of pedagogy as a humanistic-social applied science
Autorzy:
Kostkiewicz, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428195.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
pedagogy as a science
humanistic profile of pedagogy
socio-practical profile of pedagogy
Bogdan Nawroczyński
culture and educatio
pedagogika jako nauka
humanistyczny profil pedagogiki
społeczno-praktyczny profil pedagogiki
kultura i wychowanie
Opis:
The article is a contemporary reading of Bogdan Nawroczyński’s pedagogy as a humanistic-social applied science. This was done through the analysis of his scientifi c legacy within the philosophical-ideological assumptions, and then through the interpretation and identification of its areas, where it is understood as one of humanities and as a social and applied (practical) science. Understanding the conditions of its development by Nawroczyński, as well as not losing the cultural, national and identity reasons of the pedagogical processes, justifies that in the sense of its meaning and essence lies not only the humanistic and social dimension, but also the applicability of developed regularities. Arguments indicated in these issues by Nawroczyński are timeless and, unfortunately, they have not been used in the Polish „change ‚89”. Their core consists in the assertions that: except of issues common to other nations, in the life of our nation may arise problems proper only for it, to which foreign concepts will not bring the answers; the development of the nation and culture requires in each turning point of their history a broad diagnosis of the contemporary times: the diagnosis of needs and development trends. Th ey are the basis for verification of the chosen directions of educational activity and development of the discipline that engages it.
Artykuł jest współczesnym odczytaniem pedagogiki Bogdana Nawroczyńskiego jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej. Dokonane zostało to poprzez analizę jego spuścizny naukowej w obrębie założeniowości filozoficzno-ideologicznej, a następnie poprzez interpretację i wskazanie tych jej obszarów, gdzie jest rozumiana jako nauka humanistyczna oraz jako nauka społeczna i stosowana (praktyczna). Ujęcie warunków jej rozwoju przez Nawroczyńskiego, jak i nie zagubienie racji kulturowych, narodowych, tożsamościowych przynależnych podmiotom procesów pedagogicznych uzasadnia, iż w rozumieniu jej sensu i istoty tkwi nie tylko humanistyczno-społeczny wymiar, ale stosowalność wypracowanych prawidłowości. Argumenty wskazane w tych kwestiach przez Nawroczyńskiego są ponadczasowe i niestety, nie zostały spożytkowane w polskiej „zmianie ‘89”. Ich sedno sprowadza się do twierdzeń, że: oprócz zagadnień wspólnych innym narodom, w życiu naszego narodu mogą powstawać problemy właściwe tylko jemu, na które odpowiedzi nie przyniosą zagraniczne koncepcje; rozwój narodu i kultury wymaga w każdym zwrotnym momencie ich historii szerokiej diagnozy współczesności: diagnozy potrzeb i tendencji rozwojowych. One są podstawą weryfikacji obieranych kierunków działania wychowawczego i rozwoju dyscypliny, która się nim zajmuje.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2018, 1 (22); 25-28
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies