Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pedagogia życia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
W służbie wychowania. Ks. Wincentego Granata „wizja” pedagogii życia i pedagogiki katolickiej
In the Service of Upbringing. The Reverend Wincenty Granat’s Vision of Pedagogy of Life and Catholic Pedagogy
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811140.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ks. Wincenty Granat
Doctor humanus
pedagogia życia
pedagogika katolicka
wychowanie
the Reverend Wincenty Granat
Doctor Humanus
the pedagogy of life
Catholic pedagogy
upbringing
Opis:
Ks. Wincenty Granat (1900-1979) jako kapłan, profesor, nauczyciel akademicki, pisarz oraz rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1965-1970) głosił „słowem, piórem i życiem Prawdę w miłości”. Z racji wybitnych osiągnięć naukowych w zakresie teologii, idących w parze ze skromnością i pokorą, obdarzony został tytułem Doctor humanus. Cechą charakterystyczną teologii ks. W. Granata był personalistyczny humanizm oraz wymiar antropologiczno-chrystologiczny, nadto pragmatyzm duszpasterski. Imperatywem pedagogii życia ks. W. Granata było: „prawdę czynić w miłości” (por. Ef 4,15). Przekonywał, iż ludzie wierzący nie tyle idą z Jezusem Chrystusem, ile „w Nim chodzą”. Pan Jezus nie jest zatem wobec człowieka Pedagogiem „zewnętrznym”, lecz „wewnętrznym” Nauczycielem – Mistrzem duchowym. Pedagogię tę cechuje otwartość. Człowiek wychowywany przez innych, ale również i przez siebie, powinien podejmować nieustanny trud otwierania się na Boga, a także coraz większego uwrażliwiania się na to, co ludzkie. Pedagogika katolicka powinna być w służbie człowieka. Ks. W. Granat podkreślał rolę pedagogiki religijnej w procesie odbudowy polskości. Celem edukacji i wychowania młodego pokolenia jest przeciwstawienie się pedagogicznym nurtom laickim negującym duchowy wymiar człowieka. O wewnętrznym dynamizmie wychowania stanowi cel ostateczny życia człowieka (tj. eschatologia), który nadaje sens każdej chwili życia ludzkiego. Wychowanie katolickie formuje osobę odpowiedzialną za siebie, za drugiego człowieka, za naród, za Kościół. „Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie” to nie tylko podana przez ks. W. Granata definicja teologii, ale też i pedagogii Bożej oraz pedagogiki.
As a priest, professor, academic teacher, writer and Rector of John Paul II Catholic University of Lublin (1965–1970), the Reverend Wincenty Granat (1900–1979) preached “Truth in love with the spoken and written word and with his life.” In recognition of his outstanding scholarly achievements in theology, coupled with his modesty and humility, he was awarded the title Doctor Humanus. Granat’s theology is characterised by personalist humanism, the anthropological and Christological dimension as well as pastoral pragmatism. “To do truth in love” was the imperative of the pedagogy of life according to the Rev. Wincenty Granat (cf. Ephesians: 4:15). He argued that believers do not merely walk with Jesus Christ but they walk in Him. Thus, Jesus is man’s “internal” rather than “external” Pedagogue; a Teacher and spiritual Master. This pedagogy is characterised by openness. Brought up by others as well as oneself, an individual should make a constant effort to be open to God and be more sensitive to what is human. Catholic Pedagogy should serve the people. Rev. Granat emphasised the role of religious pedagogy in the process of rebuilding Polishness after the time of the Partitions and war. In his opinion, the goal of education and upbringing of the young generation was to counter lay pedagogical ideas that negated the spiritual dimension of man. The inner dynamics of upbringing is determined by the ultimate goal of human life (i.e. eschatology) that gives meaning to every moment of our life. Catholic upbringing forms individuals who take responsibility for themselves, other people, the nation, the Church. “Towards man and God in Christ” is Rev. Granat’s definition of not only theology but also Divine upbringing and pedagogy.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), 1; 73-85
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego
Axiological contexts of social rehabilitation of prisoners in the aspect of the assumptions of Christian personalism
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369891.pdf
Data publikacji:
2019-04-08
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
Aksjologia
antropologia optymistyczna
egzystencjalizm
etyka
instytucja
resocjalizacyjna
Kościół
osadzony
osoba
pedagogia personalistyczna
personalizm
rehabilitacja społeczna
repersonalizacja
resocjalizacja
resocjalizacja wartości
sens życia
socjalizacja
wartość
wychowanie
Axiology
Church
ethics
existentialism
life meaning
optimistic anthropology
person
personalism
personalistic pedagogy
prisoner
rehabilitation
repeated personalization
rehabilitation of values
socialization
social rehabilitation
social rehabilitation institution
values
upbringing
Opis:
Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby − aksjologia to wartości − a resocjalizacja to przemiana (zmiana) − osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno- egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałempersonalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.
Personalism is giving something a personal character, human personality, upbringing a person, axiology means values, and rehabilitation is a transformation (change) of personality of an individual (person) directed towards freedom, independent decision making and performing social roles. The aim of the article is to develop (interpret, continue) the last paragraph of my publication, which is a scientific study, taking into account the achievements of modern pedagogy, penitentiary psychology and the teaching of the Magisterium of the Church, entitled: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. cordance with the meaning of the Magisterium of the Church, I have formulated a concept (which is consistent with the broadly understood humanistic and existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education focused on the personality potential of a human), which I have called the personalistic axiology of rehabilitation. The methodology used to write this publication was the conduct of a critical analysis of literature, including my own work and other documents, including available Internet resources.Within the framework of my pedagogical and rehabilitation considerations, in ac
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2019, 18; 69-90
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego
Axiological contexts of resocialisation of prisoners in the aspect of the assumptions of Christian personalism
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371253.pdf
Data publikacji:
2018-10-18
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
Axiology
optimistic anthropology
existentialism
ethics
social rehabilitation institution
church
embedded person
personalistic pedagogy
personalism
social rehabilitation
repersonalization
resocialization
resocialization of values
meaning of life
socialization
value
upbringing
Aksjologia
antropologia optymistyczna
egzystencjalizm
etyka
instytucja
resocjalizacyjna
Kościół
osadzony
osoba
pedagogia personalistyczna
personalizm
rehabilitacja społeczna
repersonalizacja
resocjalizacja
resocjalizacja wartości
sens życia
socjalizacja
wartość
wychowanie
Opis:
Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby, aksjologia to wartości, a resocjalizacja to przemiana (zmiana) osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno-egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałem personalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.
Personalism means giving something of a personal character, the personality of a person, raising a person – axiology is a value – and resocialization is a change (change) – personality of a person oriented towards the side of freedom, independent decision making and social roles having the possibility of autonomous and free decision making. The aim of the article is to develop (interpretation, continuation) the last paragraph of my – a scientific study –publication, taking into account the achievements of contemporary pedagogy, penitentiary psychology and teaching of the Church’s Magisterium: Destigmatization of criminals in the light of the Church’s Magisterium and views on rehabilitation. As part of my pedagogical and social rehabilitation considerations, in accordance with the pronunciation of the Church’s Magisterium, I formulated a concept (in harmony with the broadly understood humanistand existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education directed at the personality potential of a human being). I called the personalistic axiology of resocialization. The methodology used to write this publication was to conduct a critical analysis of literature, including my work and other documents, including available Internet resources.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 9-27
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies