Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "peace conference in Paris" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    System wersalski i jego rozkład
    The Versailles System and its Decay
    Autorzy:
    Schramm, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601463.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the peace conference in Paris
    international relations (1919–1939)
    paryska konferencja pokojowa
    stosunki międzynarodowe 1919–1939
    Opis:
    Układ stosunków międzynarodowych w Europie znany jako „system wersalski” powstał w wyniku decyzji podjętych na paryskiej konferencji pokojowej w 1919 roku. Według założeń wypracowanych na konferencji, miał służyć ograniczeniu potęgi Niemiec i ich dążeń odwetowych po przegranej wojnie. Tym samym zasadniczą wytyczną polityki Niemiec stała się likwidacja tego systemu, a co najmniej jego głęboka modyfikacja. Pierwsze z tych założeń realizowane było przede wszystkim od powstania III Rzeszy, łącząc się z szerszym programem jej twórcy. Działania Niemiec doprowadziły do ostatecznego krachu systemu wersalskiego, jakim był wybuch drugiej wojny światowej. Odpowiedzialność za to, chociaż w mniejszym stopniu, spada obok Niemiec na Związek Sowiecki oraz na samych twórców systemu wersalskiego.
    The system of international relations in Europe known as the ‘Versailles System’ arose as a result of the decisions taken at the peace conference in Paris in 1919. According to the assumptions made at the conference, the system was supposed to restrict the power of Germany and its lust for retaliation after the lost war. Thus, the annihilation of that system, or – at least – its considerable modification, became the main objective of the German politics. The first of those assumptions had been realised since the beginning of the Third Reich, which was compatible with the whole programme of its creator. The actions undertaken by Germany led to the decay of the Versailles System, which was finally sealed by the outbreak of WW2. The responsibility for that situation lies with Germany and the Soviet Union, and the creators of the Versailles system themselves.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2016, 29; 115-125
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawa umiędzynarodowienia polskich rzek po pierwszej wojnie światowej
    Autorzy:
    Kastory, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/640620.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    First World War
    peace conference in Paris
    Little Treaty of Versailles
    Free City of Danzig
    Polish rivers
    Opis:
    After the First World War victorious countries adopted a rule granting free navigation on all rivers classified as international. This rule applied to such German rivers as the Danube, Elbe, Oder and Neman for which there appointed international river commissions. Poland became a member of International Commission for the Oder as a riverside state. The only commission which finally was not created was the one appointed for the Neman. During the peace conference in Paris there was considered a Czechoslovakian proposal for the internalization of the Vistula. Poland rejected the motion as Poles considered the Vistula a national river. Yet the Little Treaty of Versailles obliged Poland to apply to the Vistula the same regulations as the Treaty of Versailles assumed for German rivers. Furthermore, Poland lost direct control over the Lower Vistula flowing through Gdańsk, which from now on was to be controlled by the Council of the Port and Waterways of the Free City of Danzig. Fear of the internationalisation of the Vistula and of German economic expansion made Poland reject the rule of free navigation on international rivers. Poland did not subject its sections of the Warta and Noteć to the International Commission for the Oder and by doing so it contributed considerably to the dissolution of the Commission. What is more, Poland did not ratify the Barcelona Convention
    Źródło:
    Prace Historyczne; 2011, 138; 143-158
    0083-4351
    Pojawia się w:
    Prace Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki Polski niepodległej w świetle spuścizny dokumentacyjnej Ignacego Jana Paderewskiego
    The beginnings of independent Poland in light of Ignacy Jan Paderewski’s documentary legacy
    Autorzy:
    Krochmal, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364338.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-30
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Ignacy Jan Paderewski
    konferencja pokojowa w Paryżu
    traktat wersalski
    Galicja Wschodnia
    Śląsk Cieszyński
    Górny Śląsk
    Wolne Miasto Gdańsk
    peace conference in Paris
    Treaty of Versailles
    Eastern Galicia
    Cieszyn Silesia
    Upper Silesia
    Free City of Gdańsk
    Opis:
    Ignacy Jan Paderewski (1860–1941), jeden z twórców polskiej niepodległości oraz światowej sławy pianista, pozostawił po sobie bezcenną spuściznę dokumentacyjną. Jest ona rozproszona w ponad 20 archiwach i innych instytucjach pamięci w Polsce i innych krajach. Składają się na nią materiały o charakterze biograficznym, ale przede wszystkim dokumenty z jego niemal 60-letniej aktywności artystycznej, politycznej i dyplomatycznej. Już jako znany w świecie artysta Paderewski stanął na czele rządu jedności narodowej w odradzającej się Polsce. Jednocześnie objął funkcję ministra spraw zagranicznych i delegata polskiego na konferencję pokojową w Paryżu. W ciągu niespełna rocznej działalności (od 16 stycznia do 9 grudnia 1919 r.) odegrał kluczową rolę w walce o polskie granice i w budowie podstaw organizacyjnych niepodległego państwa polskiego. Ciesząc się zaufaniem przywódców mocarstw zachodnich, w tym prezydenta USA Woodrow Wilsona, szybko doprowadził do uznania Polski za niepodległe państwo, sprzymierzone z państwami Ententy. Na konferencji paryskiej, wspierany przez Romana Dmowskiego oraz historyków (Szymona Askenazego, Oskara Haleckiego, Władysława Konopczyńskiego) i geografów (m.in. Eugeniusza Romera) toczył dyplomatyczne boje o włączenie do Polski Śląska Cieszyńskiego, Górnego Śląska, Galicji Wschodniej oraz ziem zaboru pruskiego wraz z Gdańskiem. Jego dymisja z funkcji premiera nie zakończyła aktywności na rzecz Polski, którą prowadził na emigracji aż do śmierci w 1941 r.
    Ignacy Jan Paderewski (1860–1941), one of the architects of Polish independence and a world-renowned pianist, left behind an invaluable documentary legacy. It is scattered in over 20 archives and other remembrance institutions in Poland and other countries. It comprises biographical materials but above all, documents of almost 60 years of his artistic, political and diplomatic activity. When Paderewski became the head of the National Unity Government in the reborn Poland, he was already a world-famous artist. At the same time, he accepted the position of Minister of Foreign Affairs and Polish delegate to the peace conference in Paris. Over the course of less than a year (from 16 January to 9 December 1919) of activity, he played a key role in the struggle for Polish borders and building the organisational basis for the sovereign Polish state. Enjoying the trust of the leaders of Western powers, including US President Woodrow Wilson, he quickly achieved recognition of Poland as a sovereign state, allied with the Entente. At the Paris conference, supported by Roman Dmowski and historians (Szymon Askenazy, Oskar Halecki, Władysław Konopczyński) and geographers (e.g. Eugeniusz Romer), he fought diplomatic battles for the inclusion of Cieszyn Silesia, Upper Silesia, Eastern Galicia, and the lands of the Prussian partition including Gdańsk, into Poland. His resignation from the post of prime minister did not end his activity for Poland, which he continued as an émigré until his death in 1941.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 243-261
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomorzanie w walce o powrót Pomorza Gdańskiego do Polski (1918-1920)
    Autorzy:
    Ostapowicz, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1202868.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Pomorze Gdańskie
    konferencja paryska
    powstanie wielkopolskie
    Organizacja Wojskowa Pomorza
    Wolne Miasto Gdańsk
    zaślubiny Polski z morzem
    Pomerania-Gdansk
    the Peace Conference in Paris
    Greater Poland Uprising
    the Pomerania Military Organization
    the Free City of Gdansk
    “marriage” of Poland with the Baltic Sea
    Opis:
    „Długi” wiek XIX (1772-1920) upłynął na Pomorzu Gdańskim pod władzą zaborcy pruskiego. Na przekór bismarckowskiej germanizacji kształtowała się nowoczesna świadomość narodowa polska, oparta o tradycje walki o niepodległość (1807, 1830, 1848, 1863) i hasła pozytywistyczne, co wpłynęło na postawy Polaków w latach 1918-1920. O połączeniu Pomorza Gdańskiego – Nadwiślańskiego – Prus Zachodnich (niem. Provinz Westpreussen) z odzyskującą niepodległość Polską zadecydowały silne powiązania z powstaniem wielkopolskim i decyzje konferencji pokojowej w Paryżu (1919). Mimo zakazu podejmowania walki na Pomorzu wydanego przez Naczelną Radę Ludową, działały tu różne grupy konspiracyjne na czele z Organizacją Wojskową Pomorza, toczące utarczki z niemieckim Grenzschutzem-Ost, przygotowujące powstanie w Gdańsku na wypadek pojawienia się „Błękitnej Armii” gen. Józefa Hallera, tworzące partyzantkę w Borach Tucholskich. Konspiratorzy wzięli udział w wojnie z Rosją Sowiecką w 1920 r., a symbolem ich zwycięstwa stały się zaślubiny Polski z morzem 10 lutego 1920 r.
    The “long” 19th century (1772-1920) passed in Pomerania-Gdansk under the Prussian-German invaders. In spite of Bismarck’s germanization, modern polish national bassed on the traditions of the struggle for independence (for example Napoleonic Free City of Gdańsk, Springtide of Nations 1848 and polish Uprisings 1830, 1863) and positivist slogans which influenced the attitudes of Poles in the years 1918-1920. On the merger of Pomerania-Gdansk – Pomerania-on the Vistula – Western Prussia (germ. ‘Westpreussen’) with Poland regaining independence was determined by strongties with the Greater Poland Uprising and the decisions of the peace conference in Paris (1919). Despite the ban of fighting against Pomerania issued by the Supreme People’s Council (Naczelna Rada Ludowa), various underground groups led here, including the Pomeranian Military Organization (Organizacja Wojskowa Pomorza), fighting with the German Grenzschutz-Ost (germ. ‘border paramilitary units’), preparing the uprising in Gdansk in the event of the appearance of the “Blue Army” (Polish Army in France) gen. Joseph Haller’s, forming a guerilla in Bory Tucholskie (pol. Forrest of Tuchola). The conspirators took part in the war with Soviet Russia in 1920 and the symbol of their victory became the “marriage” of Poland with the Baltic Sea on February 10, 1920.
    Źródło:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 79-101
    2658-1175
    2719-3144
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie misje rotmistrza Bolesława Długoszowskiego „Wieniawy” do Paryża w 1919 roku. Część 2: Emisariusz Belwederu przy szefie Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce
    Two Missions of Captain Bolesław Długoszowski “Wieniawa” to Paris in 1919. Part 2: Józef Piłsudski’s Emissary at the Side of the Head of the French Military Mission in Poland
    Autorzy:
    Wołos, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2234839.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Bolesław Wieniawa-Długoszowski
    Józef Piłsudski
    Roman Dmowski
    Polish diplomacy 1918–1939
    Paris Peace Conference
    Polish National Committee
    French Military Mission in Poland
    dyplomacja polska 1918–1939
    paryska konferencja pokojowa
    Komitet Narodowy Polski
    Francuska Misja Wojskowa w Polsce
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie dwóch misji dyplomatyczno-wojskowych Bolesława Długoszowskiego „Wieniawy” do Paryża w pierwszej połowie 1919 r. W obu przypadkach był on wysłannikiem Józefa Piłsudskiego, którego interesy reprezentował we Francji w okresie paryskiej konferencji pokojowej. W trakcie misji Długoszowski zajmował się kluczowymi problemami związanymi z odbudową państwa polskiego, w tym wzmocnieniem jego potencjału militarnego, nawiązaniem stosunków z państwami ententy oraz Komitetem Narodowym Polskim.
    The article aims to discuss two diplomatic and military missions to Paris carried out by Bolesław Długoszowski (“Wieniawa”) in the first half of 1919. In both cases, he was an envoy of Józef Piłsudski, whose interests he represented in France during the Paris Peace Conference. While there, Długoszowski dealt with key problems related to the reconstruction of the Polish state, including strengthening its military potential and establishing relations with the Entente powers and the Polish National Committee.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2023, 55, 1; 5-23
    0419-8824
    2451-1323
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies