Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "paul" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
święci bracia Cyryl i Metody
św. Benedykt
dawne dzieje i religia Białorusi
Ukrainy i Rosji
święci dawnej Rusi
Jan Paweł II
prawosławie
katolicyzm
ukraiński grekokatolicyzm
ekumenizm
wiara i kultura
heritage of medieval Orthodox Rus
the Saints Cyril and Methodius
St. Benedict
early
history of Belarus
Ukraine and Russia
the saints of early Russia
John Paul II
Orthodox
Christianity
Catholicism
Ukrainian Greek Catholics
ecumenism
faith and culture
“the
two lungs of Christianity”
Vyacheslav Ivanov
meeting between Pope Francis I and the Patriarch
of Moscow Cyril I in Cuba
наследие средневековой
православной Руси
святые братья Кирилл и Мефодий
св. Ве-
недикт
средневековая история и религия Беларуси
России и Украины
святые древней
Руси
Иоанн Павел II
православие
католичество
украинскиое грекокатоличество
экуменизм
вера и культура
«два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
встреча
папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
Opis:
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Модернистский экфрасис в эссе Марины Цветаевой „Наталья Гончарова. Жизнь и творчество”
Modernist ekphrasis in Marina Tsvetaeva’s essay Natalia Goncharova. Life and Work
Autorzy:
Medvedev, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46114222.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Marina Tsvetaeva
Natalia Goncharova
Martin Heidegger
Paul Gauguin
Vasily Rozanov
painting
modernism
avant-garde
ontology
ekphrasis
Opis:
This article examines Marina Tsvetaeva’s modernist perception of the personality and paintings of the greatest representative of the Russian avant-garde of the 20th century in the essay “Natalia Goncharova. Life and Work” (“Наталья Гончарова. Жизнь и творчество”, 1929). Goncharova’s paintings that Tsvetaeva describes in her essay are indicated. The principles of modernist poetics and ekphrasis are revealed (lyrical subjectivism, ontology, consonance, anagrammatic disclosure of the inner form of a word, mythologization, reader co-creation, dialogism). The similarity between Tsvetaeva’s understanding of painting and poetry is compared to the ontological understanding of art by Martin Heidegger. This can be explained by the tradition of ontological poetry (Friedrich Hölderlin and Rainer Maria Rilke), which is important for both. The ontology of Goncharova’s painting is also considered in the context of the ontology of animals in Russian philosophy at the beginning of the 20th century (Vasily Rozanov) and in the Tahitian Painting of Paul Gauguin. Special attention is paid to ekphrastic poetics (style, tropes, consonance), with the help of which Tsvetaeva authentically transfers the ontologism of Goncharov’s painting in its stylistic diversity (cubism, neo-primitivism, rayonism) to the verbal level. Tsvetaeva and Goncharova in the respective Russian and European context (Gauguin, Rozanov, Heidegger, Rilke) appear as exponents of the ontological turn in the culture of the first half of the 20th century.
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 14; 196-223
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Концерт для слушателя с оркестром. Пути развития партиципаторного музыкального искусства
Concert for the Listener with an Orchestra. Ways for the Development of Participatory Musical Art
Autorzy:
Цветковская, Татьяна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147704.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
классическая музыка партиципаторное искусство Фредерик Ржевски
Александр Радвилович
Тод Маковер
Пол Риссман
classical music
Alexander Radvilovich
participatory art
Frederic Rzewski
Tod Machover
Paul Rissmann
Opis:
The article is devoted to participatory musical works created in collaboration with the pub-lic. Listeners act as a composer’s creative partners – co-authors and performers. Comparative analysis of different interpretations of the concepts of “musical participation” and “partici-patory music” allows us to highlight the key characteristics of this phenomenon. In addition, the author believes that it is important to substantiate the legitimacy of using the term “partici-patory art” outside of any specific genre, stylistic, or time frames.The study of participatory works leads to understanding of the various tasks that are achie-ved in the process of collective creation. The interaction between the composer and the audien-ce strengthens interpersonal relationships. Listeners are meant to receive a role through which they could show their individuality most clearly; and this condition stimulates the search for new expressive means. As a result, peculiar genre forms emerge. At the same time, listeners comprehend the inner logic of musical art themselves.It is noted that composers retain the traditional genre classification, not deeming it ne-cessary to emphasize audience participation. However, compositions with the participation of the public are becoming a noticeable phenomenon of modern musical life. This generates a pressing challenge – to establish the correspondence of the techniques used in working with the audience to the artistic concept, and to propose a typology of participatory works. Some compositions emerge as an artistic experiment. Others are part of educational projects. Some works are aimed at studying the benefits of cooperation between the composer and the public. Along with the practices considered in the article, there are a number of prospective opportuni-ties that can ensure the fruitful involvement of the public in the creative process. All this allows us to hope that participatory musical art will enjoy further successful development
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 111-124
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Визитация Римско-католического Кафедрального собора Св. Апостолов Петра и Павла в Каменце-Подольском 1860 (?) года
Autorzy:
Rożkow, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041181.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
visitation
Sts. Peter and Paul Cathedral in Kamianets-Podilskyi
The Roman Catholic Diocese of Kamyanets-Podilskyi
визитация
кафедральный костел Св. Петра и Павла в Каменце-Подольском
Каменецкая Епархия
Opis:
This publication presents the 19th-century deed of general visitation in one of the most unique religious buildings in Central and Eastern Europe, namely Sts. Peter and Paul Cathedral in Kamianets-Podilskyi – the world's only Catholic cathedral with a minaret adjacent to it, which in turn is a characteristic element of Muslim mosques. The presented documents date back probably to 1866, although the inspector himself records it as 1860. In terms of its content, this deed can be divided into three parts. The first one presents a brief historical outline of the cathedral and a description of its interior and furnishings. The second part contains a detailed inventory list. The last part of the document includes a description of the parish property, a list of priests, organists and sacristans, members of the Cathedral Chapter and the order of services.
В данной публикации представлен XIX-вечный акт генеральной визитации одного из самых уникальных сакральных объектов Центрально-Восточной Европы, а именно костела Св. Апостолов Петра и Павла в Каменце-Подольском, единственного в мире римско-католического кафедрального собора с минаретом, который, в свою очередь, является отличительной чертой архитектуры мусульманских храмов. Представленные материалы были, вероятнее всего, составлены в 1866 г., несмотря на то, что сам автор датирует их 1860 г. Документ можно условно разделить на три части. В первой представлена краткая история храма и описание его оснащения. Во второй части размещена инвентаризационная опись имущества. В последней третьей части – опись собственности прихода, список священников, органистов и звонарей, порядок Богослужений и состав кафедрального капитула.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 719-751
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Φιλαργυρία – czy jedyny korzeń wszelkiego zła? Analiza 1 Tm 6, 10a
Autorzy:
Tomczyk, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912678.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
φιλαργυρία
ῥίζα
πᾶς
κακός
korzeń
zło
pieniądze
bogactwo
List do Tymoteusza
Paweł Apostoł
root
evil
money
wealth
Epistle to Timothy
St. Paul the Apostle
Opis:
Autor artykułu przedstawia analizę fragmentu 1 Listu do Tymoteusza 6, 10a i odpowiada na podstawowe pytanie, czy miłość pieniędzy (φιλαργυρία) jest rzeczywiście jedynym korzeniem wszelkiego zła? Autor analizuje relację Pawła Apostoła do filozofii stoików w kontekście określenia αὐτάρκεια. Następnie przedstawia słowo φιλαργυρία od strony semantycznej. Omawia po kolei kluczowe słowa tekstu: „korzeń” (ῥίζα), „wszelkie zło” (πάντον τῶν κακῶν) oraz „miłość pieniędzy” (φιλαργυρία). Brak rodzajnika określonego (ἡ) przy słowie „korzeń” (ῥίζα) sprawia, że należy traktować je jakościowo. Tym samym ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία należy rozumieć następująco: (u)miłowanie pieniędzy nie jest jedynym korzeniem wszelkiego zła, ale jednym z wielu innych.
The author of this article presents an analysis of a fragment of the First Epistle to Timothy and responds to the basic question of if love of money (φιλαργυρία) indeed is the root of all evil.  The author analyzes St. Paul’s relationship to the philosophy of the stoics in the context of the term αὐτάρκεια. Next, he presents the word φιλαργυρία from a semantic perspective. He in turn discusses the key words “root” (ῥίζα), “all evil” (πάντον τῶν κακῶν), and “love of money” (φιλαργυρία). The lack of the definite article (ἡ) by the word “root” (ῥίζα) necessitates that it be treated in a qualitative way. Thus, ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία should be understood as follows: love of money is not the only root of evil, but one of many among others.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2020, 73, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Τὰ χαρίσματα wczoraj i dziś
Autorzy:
Tomczyk, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950222.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
charyzmaty
χάρισμα
Paweł Apostoł
1 List do Koryntian
dar języków
chrzest
Duch Święty
łaska
charisms
χάρισμα
St. Paul the Apostle
1 Corinthians
the gift of speaking in tongues
baptism
Holy Spirit
grace
Opis:
This article is a critical discussion of Andrzej Sionek’s book “Charyzmaty. Aktywna obecność Boga w Kościele” (Charisms: God’s Active Presence in the Church). Because millions of Christians of various denominations in today’s world experience the charismatic gifts of the Holy Spirit, the topic of the charisms, especially the gifts of speaking in tongues and of prophesying, has become very vibrant in the theological discourse. Andrzej Sionek, who himself is engaged in today’s charismatic movement, reveals to us the theological complexities of St. Paul’s texts in 1 Corinthians 12–14. Charisms did not belong solely to the early Church; Pentecost still goes on today, because Jesus is alive and active in His Church.
Artykuł jest krytycznym omówieniem książki Andrzeja Sionka „Charyzmaty. Aktywna obecność Boga w Kościele”. Doświadczenie charyzmatyczne darów Ducha Świętego przez miliony chrześcijan różnych denominacji we współczesnym świecie sprawia, że zagadnienie charyzmatów, w szczególności daru języków czy daru proroctwa, stało się bardzo żywe w dyskursie teologicznym. Andrzej Sionek, sam zaangażowany we współczesny ruch charyzmatyczny, odsłania przed nami teologiczne zawiłości tekstów św. Pawła 1 Kor 12–14. Charyzmaty nie należą tylko do Kościoła pierwotnego. Zielone Święta wciąż trwają, ponieważ Jezus żyje i działa w swoim Kościele.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2019, 72, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ΠΕΡΙΚΑΘΑΡΜΑ ET ΠΕΡΙΨΗΜΑ. PRZYCZYNEK DO HISTORII EGZEGEZY PATRYSTYCZNEJ
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011973.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Paweł Apostoł
Biblia
teologia
starożytność
patrystyka
Paul the Apostle
Bible
theology
antiquity
patristics
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 250-269
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Παρρησία Szawła w Damaszku i Jerozolimie
Saul’s παρρησία in Damascus and Jerusalem
Autorzy:
Nawara, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944783.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Παρρησία
παρρησιάζομαι
odwaga
śmiałość
głoszenie
Szaweł
Paweł
Dzieje Apostolskie
courage
boldness
preaching
Saul
Paul
Acts
Opis:
Greckie terminy παρρησία i παρρησιάζομαι nabrały wielkiego znaczenia w Atenach w VI w. przed Chr. Określano nimi prawo wolnego obywatela do przemawiania na Zgromadzeniu Ludowym. Był on zobowiązany do mówienia prawdy nawet za cenę prześladowania. Pojęcia te funkcjonowały również w sferze prywatnej i w filozofii. Chętnie korzystali z nich autorzy Pisma Świętego (w Dz występują 11 razy). W rozdziale dziewiątym Dziejów Apostolskich św. Łukasz za pomocą czasownika παρρησιάζομαι opisuje postawę nawróconego Szawła, który głosi słowo Boże w Damaszku i Jerozolimie. Pomimo trudności, jakie się pojawiają, niczego nie zmienia w orędziu Ewangelii. Παρρησία jest charyzmatem, którym obdarowuje człowieka Duch Święty. Jego działanie jest kluczowe dla właściwego zrozumienia powyższych terminów w Dziejach. Dzięki Niemu παρρησία nie jest już przywilejem jedynie wolnych obywateli jak w starożytnych Atenach, ale łaską, która nawet prostych i nieuczonych ludzi uzdalnia do odważnego i śmiałego mówienia o Chrystusie.
The Greek terms of παρρησία and παρρησιάζομαι assumed great importance during the 6th century BC in Athens. These words defined the right of a free citizen to speak at the General Assembly. He was obligated to tell the truth, even at the expense of persecution. These concepts also functioned in the private sphere and in philosophy The authors of the Holy Scriptures eagerly used them. They occur eleven times in the Acts of the Apostles. St. Luke uses παρρησιάζομαι as a verb in chapter 9 of Acts to describe the attitude of the converted Saul who preaches the word of God in Damascus and Jerusalem. Despite the difficulties which arise, he does not change anything in the Gospel message. Παρρησία is a charisma bestowed upon man by the Holy Spirit. The action of the Holy Spirit is crucial to a proper understanding of the above terms in Acts. Because of this action, παρρησία is no longer the privilege of free citizens only, as in ancient Athens, but a grace that enables even simple and unlearned people to speak boldly and courageously about Christ.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 95-112
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i działalność naukowa Księdza Profesora Antoniego Kościa SVD
Life and Scientific Activity of Rev. Prof. Antoni Kość SVD
Autorzy:
Potrzeszcz, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858325.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
prawo
filozofia
misjonarz
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
dorobek naukowy
law
philosophy
missionary
the John Paul II Catholic University of Lublin
academic achievements
Opis:
This article undertakes the issue of the life and scientific activity of Rev. Prof. Antoni Kość, particularly his contribution to the development of Polish and world philosophy of law. The author presents the biography of Antoni Kość beginning with the schooldays. In the article have been descibed the following stages: the seminary and theology studies in the Catholic University of Lublin; missionary work and law studies in Japan; law studies in Germany and the United States; studies and work at the universities in Japan and Korea; work at the Catholic University of Lublin. The author presents also the academic achievements of Prof. Antoni Kość.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2015, 10, 12 (1); 41-64
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie codzienne kamedułów w eremie wigierskim (1667–1800)
Daily life of the Camaldolese Monks in the Wigry Hermitage (1667-1800)
Autorzy:
Łupiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31025292.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Camaldolese Hermits Congregation of the Crown Mountain
Bl. Paul Giustiniani
the Rules of Eremitic
Life Camaldolese hermitages of the Polish-Lithuanian province
the hermitage in Wigry
daily life of the Camaldolese monks
monastic life in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th-19th c.
Kongregacja Kamedułów Pustelników Góry Koronnej
bł. Paweł Giustiniani
reguła życia eremickiego
eremy kamedulskie prowincji polsko-litewskiej
erem w Wigrach
życie codzienne kamedułów
życie zakonne w Rzeczypospolitej XVII–XIX w.
Opis:
Stosunkowo wiele napisano na temat działalności Kongregacji Kamedułów Pustelników Góry Koronnej na terenach dawnej Rzeczypospolitej. Najczęściej przedmiotem badań są materialne dokonania zakonu, brakuje natomiast analiz dotyczących sfery duchowej, zachowywania reguły zakonnej, czy też życia codziennego kamedułów. Współczesna historiografia coraz częściej interesuje się codziennością osób konsekrowanych. Léo Moulin – belgijski historyk mediewista zauważył: „świat zakonny jest rozległy, rozmaity, złożony”. Zakony w historii Kościoła katolickiego realizowały własne charyzmaty poprzez modlitwę lub np. działalność na polu miłosierdzia. Zgromadzenie kamedułów zostało założone w Italii w XI wieku. Z czasem zakon stopniowo zmienił swój charakter z eremickiego na cenobicki. Na początku XVI wieku bł. Paweł Giustiniani zainicjował powrót do dawnego radykalnego życia pustelniczego. Centralnym eremem odnowionego zakonu kamedulskiego stała się Góra Koronna (Monte Corona) koło Perugii. Życie codzienne Kongregacji Kamedułów określały Reguły życia eremickiego napisane przez Giustinianiego w 1516 roku, oparte na regułach spisanych przez św. Benedykta oraz św. Romualda2. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie życia codziennego kamedułów w eremie wigierskim działającym w latach 1667–1800, jednym z najbogatszych na ziemiach polskich w oparciu o teksty źródłowe – Reguły i Konstytucje kamedulskie oraz inne dokumenty archiwalne odnoszące się do omawianej wspólnoty eremickiej.
Relatively much has been written about the activities of the Congregation of the Camaldolese Hermits of the Crown Mountain in the former Polish-Lithuanian Commonwealth. Most often, the subject of research is the material achievements of the order, while there is no analysis of the spiritual sphere, the observance of the monastic rule, or the daily life of the Camaldolese monks. Contemporary historiography is increasingly interested in the daily life of consecrated persons. Léo Moulin, a Belgian medieval historian, noted: “the religious world is vast, varied, and complex.” Orders in the history of the Catholic Church have realized their own charisms through prayer or, for example, through activities in the field of mercy. Camaldolese was founded in Italy in the 11th century. Over time, the order gradually changed its character from eremitic to cenobic. At the beginning of the 16th century, Bl. Paul Giustiniani initiated a return to the former radical hermit life. The Crown Mountain (Monte Corona) near Perugia became the central house of the restored Camaldolese Order. The daily life of the Camaldolese Congregation was determined by the Rules of Eremitic Life written by Giustiniani in 1516. The aim of this article is to present the everyday life of the Camaldolese monks in the Wigry herm in the years 1667–1800, one of the richest monasteries in Poland, based on documents relating to this hermit community.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 239-253
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwischen Leben und Tod – Existenzielle Grenzerfahrungen in Paul Heyses Novelle „Unheilbar" (1862)
Between Life and Death – Existential Borderline Experiences in Paul Heyse’s Novella „Incurable" (1862)
Między życiem a śmiercią – egzystencjalne doświadczenia graniczne w powieści Paula Heyse „Unheilbar" (1862)
Autorzy:
Fassel, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27315990.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Paul Heyse
Krankheit
Tod
Sterben
Tuberkulose
Ars moriendi
Ars vivendi
Grenzerfahrung
Sanatorium
Heterotopie
Foucault
Moral
Geschlecht
Weiblichkeit
choroba
śmierć
umieranie
gruźlica
ars moriendi
ars vivendi
doświadczenie graniczne
sanatorium
heterotopia
moralność
płeć
kobiecość
illness
death
dying
tuberculosis
borderline experience
morality
gender
feminity
Opis:
Der Artikel untersucht Paul Heyses Novelle Unheilbar hinsichtlich der Grenzerfahrungen der vermeintlich sterbenden Marie. Von einem Arzt hat sie die fehlerhafte Diagnose einer Lungentuberkulose bekommen und hält sich fortan in einem Sanatorium auf. Der Beitrag beleuchtet zum einen, inwiefern sich Marie zwischen Lebens- und Sterbekunst auf den vermeintlichen Tod vorbereitet. Zum anderen wird das Sanatorium ebenfalls als Grenzraum zwischen Leben und Tod verstanden und als Heterotopie im Sinne Foucaults untersucht. Dabei wird das Wechselspiel zwischen Räumlichkeit und der Ich-Erzählerin Marie näher fokussiert. In ihrer Einsamkeit sieht sie ihre neue Freiheit. Sie strebt danach, sich im heterotopen Ort des Sanatoriums von gesellschaftlichen Zwängen und überholten Moralvorstellungen zu befreien.
Autor artykułu analizuje nowelę Unheilbar Paula Heyse pod kątem granicznych doświadczeń głównej bohaterki Marie. Przebywająca w sanatorium protagonistka jest przekonana, że umiera – błędnie zdiagnozowano u niej gruźlicę płuc. Celem artykułu jest z jednej strony analiza przestrzeni, w której porusza się bohaterka, oscylująca między sztuką życia a sztuką umierania. Z drugiej strony samo sanatorium jawi się jako przestrzeń graniczna, zawieszona między życiem a śmiercią, w rozumieniu heterotopii Foucaulta. Przedmiotem refleksji jest przede wszystkim związek rysujący się między przestrzenią a pierwszoosobową narratorką Marie. Protagonistka postrzega samotność jako nowy rodzaj wolności. W sanatorium – miejscu heterotopicznym – Marie poszukuje wyzwolenia od społecznych ograniczeń i przestarzałych koncepcji moralności.
The article examines Paul Heyse’s novella Incurable with regard to the borderline experiences of the supposedly dying Marie. She has been incorrectly diagnosed with pulmonary tuberculosis by a doctor and henceforth stays in a sanatorium. On the one hand, the article sheds light on the extent to which Marie prepares herself for her supposed death between the art of living and the art of dying. On the other hand, the sanatorium is also understood as a borderline space between life and death and examined under Foucault’s implications of heterotopia. Here, the interplay between spatiality and the first-person narrator Marie is focused on more closely. She sees her new freedom in her loneliness. She strives to free herself from social constraints and outdated moral concepts in the heterotopic place of the sanatorium.
Źródło:
Wortfolge. Szyk Słów; 2023, 7; 1-16
2544-4093
Pojawia się w:
Wortfolge. Szyk Słów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zu den ökologischen Metaphern bei Paulus
O ekologicznych metaforach u św. Pawła
Autorzy:
Najda, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817916.pdf
Data publikacji:
2005-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
św. Paweł
przyroda
ekologia
metafora
St. Paul
nature
ecology
metaphor
Opis:
Many times in his letters Paul underlines that he is an apostle of Christ Jesus chosen, called and sent to proclaim the Gospel of God (cfr. Rom 1,1; 1 Cor 1,1; 2 Cor 1,1). In his teaching he willingly used different metaphors, among which those taken from the held of ecology had an important role. Paul makes use of them when speaks of the reality, the nature and the tasks of the Christian community (e.g.: Rom 7,4ff.; 9,21; 1 Cor 3,9), when he wants to describe his missionary activity or to express his apostolic consciousness (e.g.: 1 Cor 3,6; 3,10; 2 Cor 10,8; 13,10).
Paweł wielokrotnie w swoich listach podkreśla, że jest apostołem Chrystusa Jezusa wybranym, powołanym i posłanym do głoszenia Ewangelii Bożej (por. Rz 1,1; 1Kor 1,1; 2Kor 1,1). W swoim nauczaniu apostoł posługuje się chętnie różnymi metaforami, wśród których ważną rolę odgrywają metafory z zakresu ekologii. Paweł wykorzystuje je wtedy, gdy mówi o rzeczywistości, naturze i zadaniach gminy chrześcijańskiej (np. Rz 7,4n; 9,21; IKor 3,9), gdy chce opisać swoją działalność misyjną lub wyrazić swoją apostolską świadomość (np. IKor 3,6; 3,10; 2Kor 10,8; 13,10).
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2005, 3, 1; 247-255
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chica-go. Sprawozdanie z działalności w latach 2006-2013
The John Paul II Association of Polish Writers in Chicago: a Report on the Activities in the Years 2006-2013
Autorzy:
Panasiuk, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441053.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Polish literature abroad
Polish poetry
American poetry
21st century
Chicago
The John Paul II Association of Polish Writers in Chicago
Polska
USA
polska literatura zagranicą
poezja polska
poezja amerykańska
XXI wiek
Zrzeszenie Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago
Polska
Opis:
Cyprian Norwid, będąc za Oceanem , napisał jeden z najpiękniejszych hymnów tęsknoty: Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba... Tęskno mi Panie... Zrzeszenie Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago powstało dnia 9 lipca 2006 r. Na założycielskim zebraniu w Związku Klubów Polskich obecny był gość z Polski – Maciej Andrzej Zarębski – honorowy członek zarządu ZLP JPII. Składy Zarządu Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago 2006-2013 W 2006 r. powołano zarząd (na kadencję 2006-2010), na czele którego stanęła prezeska Alina Szymczyk, jej zastępczynią została Elżbieta Chojnowska, sekretarzem – Władysław Panasiuk. Później uzupełniono skład zarządu o dwóch nowych członków, którymi byli Janusz Kopeć i Andrzej Chojnowski. Od lutego 2010 r. Zrzeszeniem zarządzali: prezeska – Alina Szymczyk, wiceprezes – Andrzej Chojnowski, sekretarz – Robert Paweł Redliński, członkowie – Janusz Kliś i Jan Kamiński, mąż zaufania – Józef Maciasz Broda. Od 18 stycznia 2012 r. do wyborów 21 marca 2012 r. zarząd pracował w składzie: Alina Szymczyk – prezeska, Andrzej Chojnowski – wiceprezes, sekretarz – Anna Konarska, członkowie – Janusz Kliś, Robert Paweł Redliński; komisja do spraw kontroli: Maria Mili Purymska, Józef Maciasz Broda (mąż zaufania). W dniu 21 marca 2012 r. odbyło się zebranie sprawozdawczo-wyborcze, na którym został wybrany nowy zarząd w składzie: Alina Szymczyk – prezeska, Andrzej Chojnowski – wiceprezes, Barbara Żubrowska – sekretarz protokołu, Maria Mili Purymska – sekretarz finansów, Józef Maciasz Broda – mąż zaufania, Jan Żółtek – przewodniczący komisji kontroli, Robert Paweł Redliński – delegat do ZKP (Związku Klubów Polskich). Członkowie i członkinie ZLP im. JPII Członkami lub członkiniami Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago, według stanu na czerwiec 2013 r. są (nazwiska w porządku alfabetycznym, jeśli nie zapisano inaczej – to krajem zamieszkania twórców są Stany Zjednoczone Ameryki Północnej): 1) Antoni Bosak, 2) Andrzej Chojnowski, 3) Leonard Gogiel, 4) Elżbieta Idziak, 5) Janusz Kliś, 6) Anna Marzena Konarska, 7) Józef Maciasz Broda, 8) Henryk Musa (Polska), 9) Władysław Janusz Obara (Polska), 10) Elżbieta Oliwkiewicz-Alen, 11) Bogusław Pacer, 12) Eleonora Przybyło-Trzpit, 13) Maria Mili Purymska, 14) Robert Paweł Redliński, 15) Anna Waluś Sikoń, 16) Marianna Maja Soroborska, 17) Ewa Sporna, 18) Grzegorz Stefanek, 19) Alina Szymczyk, 20) Izabela Trzaska-Przybylska, 21) Jan Żółtek, 22) Barbara Żubrowska. Honorowymi członkami ZLP im. JPII są Natalia Piekarska-Poneta oraz Maciej Andrzej Zarębski. Jezuici – opiekunowie duchowi poetów ZLP im. JPII Opiekunem duchowym ZLP im. JPII w 2006 r. stał się o. Władysław Gryzło SJ. Na samym początku istnienia biesiadował on z poetami podczas spotkań literackich. Nieco później w ZLP im. JP II pojawił się w charakterze opiekuna o. Tadeusz Kukułka SJ, lecz już po kilku miesiącach zasilił szeregi Jezuitów w Krakowie. Zastąpił go superior o. Stanisław Czarnecki SJ, a obecnie w 2013 r. opiekunem Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago jest o. Jerzy Karpiński SJ. Poeci świeccy oraz ich duchowni opiekunowie poznają się, zaprzyjaźniają, przywykają do siebie, a później się rozstają, gdy dany opiekun zostaje przeniesiony decyzją władz zakonnych na inną placówkę, ale trwała więź chicagowskich poetów polskich z Zakonem Jezuitów jest utrzymywana. Działalność ZLP im. JP II – spotkania poetyckie Choć siedzibą Zrzeszenia był budynek Związku Klubów Polskich, to jednak większość spotkań odbywała się w sali u Ojców Jezuitów w Chicago. Na początku grupa liczyła dziewięć osób, ale wciąż zgłaszali się nowi piszący. Poziom pisarstwa można ocenić jako zróżnicowany. Z jednej strony – przychodzili ludzie doświadczeni, ale z drugiej strony – nie brakowało również osób początkujących. Po to istnieje organizacja, aby pomagać wszystkim pisarzom, szczególnie zaś tym stawiającym pierwsze kroki. Wieczory poetyckie, organizowane przez ZLP im. JPII odbijały się szerokim echem w miejscowych mediach w Chicago. Wiele osób przychodziło na spotkania literackie, w tym – dziennikarze, publicyści z radia i telewizji, pisarze, ludzie kultury artystycznej. Wyłaniały się nowe nazwiska osób piszących, lecz wszyscy literaci byli promowani jednakowo bez względu na ich dorobek i umiejętności pisarskie. Wydano pierwsze tomiki, a wraz z nimi rysowała się radość na twarzach ich autorów. Pierwsze artykuły w prasie, radiowe wywiady nie mogły być literatom obojętne, to się twórcom podobało. Dzisiaj tylko garstka poetów pisze dla siebie, natomiast członkowie ZLP im. JP II za pośrednictwem internetu piszą dla całego świata. To okazuje się trudnym wyzwaniem, a grono czytelników ciągle wzrasta, przy czym nikt tak naprawdę nie wie, ilu ich jest? Głównym motorem organizacji ZLP im. JP II od początku była Alina Szymczyk, inni autorzy tylko jej pomagali. Organizowano wieczory z udziałem twórców, np. Krystyny Nowobilskiej, która najpiękniejsze lata swojego życia spędziła na nieludzkiej Syberii. Każdego miesiąca organizowane są spotkania dla poetów i prozaików, zarówno miejscowych, chicagowskich, jak i przyjeżdżających z Polski (np. Teresa Kaczorowska, Natalia Piekarska-Poneta). Nie wszyscy członkowie ZLP im. JP II są pisarzami i nie wszystkie wiersze nadają się do publikacji (zdarzają się także utwory mierne). Zrzeszenie Literatów wypromowało wiele osób piszących, od dłuższego czasu organizuje posiady poetyckie w połączeniu z warsztatami, które prowadzi Władysław Panasiuk. Poezja wymaga czasu i wytrwałości i wcale nie jest łatwą sztuką. Dwukrotnie prezeska Alina Szymczyk zorganizowała warsztaty pisarskie, które prowadziła Agnieszka Janik z Wrocławia. Wszystko to dla dobra piszących, bo pisanie wymaga ciągłego kształcenia i doskonalenia umiejętności. W Jezuickim Ośrodku Milenijnym w Chicago regularnie odbywają się Wiosny Poetyckie oraz Jesienie Poetyckie, czyli szukanie prawdziwych talentów. Na spotkania te przychodzą osoby niezrzeszone i czasami wstępują w szeregi ZLP im. JPII. Zarząd Zrzeszenia wielką wagę przywiązuje do ważnych rocznic i z tej okazji organizuje dla literatów chicagowskich patriotyczne wieczory. Podczas Opłatków Poetyckich płyną polskie kolędy. Należy wspomnieć, iż ze Zrzeszeniem Literatów przez wszystkie lata współpracują tutejsi aktorzy, dziennikarze i radiowcy. Od 2009 r. ZLP im. JP II ma własną stronę internetową: www.literaci.org, na której widnieje dorobek twórczy członków zrzeszenia i wiele nowości związanych z działalnością tej organizacji literackiej. Na stronie internetowej zamieszczane są teksty członków ZLP im. JP II, jak również teksty autorstwa przyjaciół z Polski. Na podstronach pomieszczono kalendarz imprez i wydarzeń, galerię zdjęć i wiele innych informacji. Wydawnictwa zbiorowe ZLP im. JP II (almanachy poezji) Zrzeszenie zaczęło wydawać almanachy literackie. Pierwszym był poświęcony patronowi tej organizacji literackiej, nosił tytuł Janowi Pawłowi II Chicagowscy poeci (2006). Każdego roku Świętokrzyskie Towarzystwo Regionalne w Zagnańsku – wydawnictwo Macieja Zarębskiego, który jest pisarzem, podróżnikiem i regionalistą, przyjacielem ZLP im. JP II, wydaje jeden zbiór poezji z udziałem twórców – członków chicagowskiego stowarzyszenia. Niektóre książki zbiorowe wydawane są także wspólnie przez wspomniane Świętokrzyskie Towarzystwo Regionalne w Zagnańsku i Zrzeszenie Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago (wtedy miejsce wydania podano: Zagnańsk-Chicago). Zrzeszenie może się poszczycić kilkoma antologiami. Pierwsza wspomniana już książka zbiorowa pt. Janowi Pawłowi II Chicagowscy Poeci (Zagnańsk 2006), zawierała wiersze autorstwa dziewiętnastu poetów. Publikacja zawiera także tekst Od Redakcji M. A. Zarębskiego, nadto Słowo wstępne o. Władysława Gryzło SJ i Aliny Szymczyk, Posłowie Zdzisława Tadeusza Łączkowskiego. Drugą zbiorową pozycją jest antologia pt. Powroty, (Zagnańsk 2008), w której wiersze zamieściło osiemnastu autorów. Tekst Od Redakcji napisał Maciej A. Zarębski, a Słowo wstępne – o. Władysław Gryzło SJ i Władysław Panasiuk. Trzecia antologia pt. Czy może być inaczej (Zagnańsk 2009) zawierała wiersze autorstwa dwudziestu trzech twórców. Wstęp do tej książki napisała Alina Szymczyk. Trzy odrębne promocje trzech wspomnianych zbiorowych książek literackich miały miejsce w chicagowskim Jezuickim Ośrodku Milenijnym (JOM). Czwarta antologia poetycka pt. Spojrzenie (Zagnańsk 2009) zawierała utwory poetyckie autorstwa czterech poetów (cztery części książki odrębnie zatytułowane): Aliny Szymczyk – Modlitwa, Janusza Klisia – Kwiaty w moim oknie, Janusza Kopcia – Jedna czwarta, Władysława Panasiuka „(...) z nich zaś największa jest miłość”. Słowo wstępne do Spojrzeń napisał Władysław Panasiuk, natomiast Posłowie Maciej A. Zarębski. Odbyły się dwie promocje tej antologii – jedna w chicagowskim JOM, druga – w ‘Cafe Prague’ w Chicago. Piątą antologię pt. Droga do światła: almanach patriotyczno-religijny poetów chicagowskich (Zagnańsk–Chicago 2010) wydano ze Słowem wstępnym Aliny Szymczyk i Posłowiem autorstwa o. Jerzego Karpińskiego SJ. Szóstą książką zbiorową poetów z Chicago jest publikacja pt. Bez złudzeń: antologia poetów chicagowskich (Zagnańsk-Chicago 2010) także ze Wstępem Aliny Szymczyk i Posłowiem o. Jerzego Karpińskiego. Do siódmej antologii pt. Sursum Corda – w górę serca: wiersze i proza (Zagnańsk 2012) Wstęp napisał Władysław Panasiuk, natomiast Posłowie Alina Szymczyk, a recenzję wydawniczą – prof. Kazimierz Braun z Uniwersytetu Buffalo. W druku w 2013 r. jest następna, ósma pozycja pt. Wyznanie emigranta. Wydawnictwa indywidualne członków i członkiń ZLP im. JP II (tomiki poetyckie) Rokrocznie drukowane są nowe tomiki indywidualne, bo każdy poeta ma ambicję i chce pozostawić po sobie zapisany ślad. Nie wszystkie wydane przez członków ZLP im. JP II książki należą do dzieł z „górnej półki”, ale ważniejsza jest wola pisania i pożyteczne wykorzystanie czasu na twórczość. Członkinie i członkowie Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago wydały / wydali własne tomiki poetyckie (niektóre osoby nawet po kilka). Poniżej podano niepełny wykaz indywidualnych tomików członków i członkiń ZLP im. JP II w porządku alfabetycznym (według nazwisk autorów / autorek).
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 167-174
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie terminu „ciężar” w Nowym Testamencie
The meaning of “burden” in the New Testament
Autorzy:
Knut, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469514.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
ciężar
brzemię
przepisy Prawa
prawo Chrystusowe
apostolat Pawła
burden
precepts of the Law
the Law of Christ
St. Paul’s apostolate
Opis:
Niniejszy artykuł zawiera analizę słowa „ciężar” (gr. baros) w tekstach biblijnych Nowego Testamentu. Termin ten występuje w różnych kontekstach i formach gramatycznych. W czterech punkach zostały omówione teksty biblijne, które ukazują ciężar w znaczeniu dosłownym i moralnym. Teksty obrazują ciężar jako trud związany z pracą człowieka i jego kondycją psychofizyczną. Ciężar występuje również w sensie eschatologicznym oraz wszelkich zadań chrześcijanina związanych z wiarą w Boga, zachowaniem przepisów Prawa, obrony wiary i misji apostolskiej św. Pawła. W podsumowaniu ujęto także zastosowanie tego słowa przez Jana Pawła II w jego homilii w Gdańsku w roku 1988 w czasie trzeciej pielgrzymki do Polski.
This article contains the analysis of the word “burden” (gr. baros) in the biblical texts of the New Testament. The phrase is used in different contexts and grammatical forms. Four points of the biblical texts were discussed to show the meaning of “burden” in the literal and moral sense. The texts reflect on the burden connected with the human work and his psychophysical condition. The burden has also an eschatological meaning and is present in all works connected to the Christian faith in God, observance of the Law, defense of the faith and the apostolic mission of St. Paul. The summary also reflects on the use of this word by John Paul II in his homily in Gdansk in 1988 during the third pilgrimage to Poland.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 21-33
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie słowa geniusz w wyrażeniu geniusz kobiety/kobiecy w czterech tekstach Jana Pawła II
Autorzy:
Makuchowska, Marzena Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088034.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
feminine genius
Catholic discourse
John Paul II
feminist theology
geniusz kobiety
dyskurs katolicki
Jan Paweł II
teologia feministyczna
Opis:
Artykuł analizuje znaczenie słowa geniusz w wyrażeniu geniusz kobiecy/kobiety, które wprowadził papież Jan Paweł II do dyskursu Kościoła katolickiego na temat płci. Badania pokazują, że to nowe użycie słowa geniusz bazuje na jego już istniejących znaczeniach, ale nie jest z nimi tożsame. Znaczenie rozumiane jest szeroko – jako zespół sądów o różnym statusie, mający charakter podmiotowy (związany z czyjąś koncepcją) i dyskursowy (włączony w „porządek” danego dyskursu, w tym wypadku – dyskursu katolickiego). W warstwie opisowej geniusz (kobiety/kobiecy) oznacza esencjalistycznie i komplementarnie pojętą istotę płci, ale bardzo ważne jest także wysoce pozytywne nacechowanie słowa, które konotuje (a zarazem komunikuje) informację o byciu wyjątkowym, nadzwyczajnym, wyróżnionym przez fakt przynależności do swej płci, przy czym jest to komunikat zaadresowany głównie do kobiet. 
The article analyses the meaning of the word genius in the expression feminine genius, which was introduced into the Catholic Church's discourse on gender by Pope John Paul II. The author shows that this new use of the word genius is based on its already existing meanings, but is not identical with them. The new sense is understood broadly as a set of judgments of different status, having both a subjective character (connected with someone's concept) and a discourse character (included in the "order" of a given discourse, in this case the Catholic discourse). In the descriptive layer, genius (feminine/feminine) signifies the (essentialist and complementary) essence of gender, but also very important is the highly positive meaning of the word, which connotes (and at the same time communicates) information about being exceptional, extraordinary, distinguished by the fact of belonging to one's gender, and it is a message addressed mainly to women.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 117-131
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies