Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "patronage." wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pojęcie patronatu według Kodeksu Pio-Benedyktyńskiego z 1917 roku w kontekście realizacji tego prawa na ziemiach polskich po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku
The Concept of Patronage According to the Pio-Benedictine Code of 1917 in the Context of the Implementation of this Right on Polish Lands after Regaining Independence in 1918
Autorzy:
Pankiewicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443830.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
patronage law
privilege of the presentation for an ecclesiastical office
Church-state relations
financing of churches and religious associations
prawo patronatu
przywilej prezentacji na urząd kościelny
relacje Kościół-państwo
finansowanie kościołów i związków wyznaniowych
Opis:
Finansowanie działalności Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce jest zagadnieniem, które permanentnie wzbudza ożywioną dyskusję obejmującą poszukiwanie takich rozwiązań prawnych, które satysfakcjonowałyby wszystkie zainteresowane strony. Z uwagi na dominującą pozycję wiary katolickiej w Polsce, podejmowana polemika w opisywanym zakresie, zasadniczo obejmuje ułożenie relacji państwo-Kościół katolicki. W związku z tym istotnym jest odniesienie się do okresu historii państwa polskiego, w którym podnoszony aspekt był uregulowany. Instytucją prawną, która z jednej strony była zasadniczą w zakresie finansowania Kościoła katolickiego, z drugiej, „anormalną” z uwagi na wynikające z niej szerokie uprawnienia osób świeckich w Kościele, to prawo patronatu. Okres szczególny, w kontekście realizacji tego prawa na ziemiach polskich, przypada na czas po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r., a więc w okresie po wejściu w życie Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. W niniejszym opracowaniu opisane zostanie pojęcie i rodzaje prawa patronatu według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., ze szczególnym uwzględnieniem jego realizacji na ziemiach polskich. Analiza podejmowanego zagadnienia ma na celu nie tylko przypomnienie dawnych regulacji prawnych, ale przede wszystkim ma stanowić kanwę do przyjęcia nowych przepisów prawnych, bazując na historycznych rozwiązaniach i ich skutkach.
Financing the activities of churches and religious associations in Poland is an issue that constantly arouses lively discussion, including the search for legal solutions that would satisfy all interested parties. Due to the dominant position of the Catholic faith in Poland, the polemics undertaken in the described scope mainly concern the arrangement of the state-Catholic Church relations. Therefore, it is important to refer to the period in the history of the Polish state in which the aspect in question was regulated. A legal institution which, on the one hand, was the main one in terms of financing the Catholic Church, and on the other hand, „abnormal” due to the extensive rights of lay people in the Church resulting from it, was the right of patronage. A special period in the context of the implementation of this right on Polish lands falls after Poland regained independence in 1918, after the entry into force of the Code of Canon Law of 1917. This study will describe the concept and types of the right of patronage according to the Code of Canon Law of 1917, with particular emphasis on its implementation in Poland. The analysis of the discussed issue is intended not only to recall old legal regulations, but above all to constitute a basis for the adoption of new legal provisions, based on historical solutions and their effects.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 237-250
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Female Monastic Patronage in Medieval Georgia: Queen Tamar and Her Monastery in Tighva
Autorzy:
Natsvlishvili, Natia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31335584.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
female monastic patronage
medieval Georgia
queen Tamar
monastery in Tighva
Opis:
Tighva Monastery was founded by Queen Consort Tamar, the daughter of David the Builder, a famous Georgian king who succeeded in uniting the country and making it a dominant regional power. According to the written sources, Tamar was married to Shah Manuchehr III, the Muslim ruler of Shirvan (modern Azerbaijan) around 1111, in order to “rule over Shirvan”. Tamar lived and reigned in the Muslim court for more than twenty years. Resulting from a need to secure a retirement home and final resting place, she initiated the construction of Tighva Monastery soon after her return to Georgia in the 1140s. As her husband Manuchehr died in 1160, it seems that Tamar left Shirvan still a married woman, for unknown reasons. Tamar cut ties with her family and spent the remainder of her life as a nun in Tighva. The Church of the Crucifixion in Tighva Monastery, which represents the main focus of this paper, gives a good example of how the place occupied by women during the Divine Liturgy not only indicated their social status, but also determined their visibility, demonstrating how architecture could be used to establish the limits of physical appearance of royal women in the twelfth century Georgian monastic space.
Źródło:
Studia Ceranea; 2023, 13; 599-617
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja w radiu finansowanym przez społeczność. Przypadek internetowej stacji Radio 357
Communication in community-funded radio. The case of online station Radio 357
Autorzy:
Piotr, Chmielewski
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231461.pdf
Data publikacji:
2023-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
odbiorcy radia
patronat cyfrowy
praktyki komunikacyjne
radio internetowe
Radio 357
radio audience
digital patronage
communication practices
internet radio
Opis:
Celem tekstu jest analiza modelu komunikacji z patronami Radia 357 – internetowej stacji radiowej finansowanej przez słuchaczy przy wykorzystaniu patronatu cyfrowego. Metodologia: dokonano jakościowej analizy treści znajdujących się na forum dla patronów rozgłośni. Na materiał empiryczny złożyło się 200 postów stacji, 21 081 komentarzy patronów oraz nagrania filmowe trwające łącznie 1050 minut. Analiza objęła okres od października 2020 r. do stycznia 2022 r. Wyniki i wnioski: przeprowadzona analiza wskazuje, że model komunikacji Radia 357 jest silnie uwarunkowany przez sposób finansowania rozgłośni. Stacja równolegle komunikuje się ze wszystkimi słuchaczami (za pośrednictwem strony internetowej oraz mediów społecznościowych) i moderuje odrębne fora dla najbardziej zaangażowanych patronów. Komunikacja wynika częściowo z indywidualnego modelu przyjętego przez rozgłośnię, częściowo zaś z ram i narzędzi narzuconych przez techniczne uwarunkowania platformy crowdfundingowej, na której prowadzona jest zbiórka. Wartość badawcza: analiza dostarcza wiedzy na temat charakterystyki oraz mocnych i słabych stron opisywanego modelu komunikacji. Co szczególnie ważne, zważywszy na ostatnie dekady dynamicznego rozwoju radiofonii, model ten istotnie różni się od dotychczasowego sposobu komunikowania tradycyjnych stacji radiowych.
The purpose of the text is to analyze the model of communication with patrons of Radio 357 – an online radio station funded by listeners using digital patronage. Methodology: a qualitative analysis of the content found in the forum for patrons of the radio station was carried out. The empirical material consisted of 200 posts by the station, 21,081 comments by patrons, and videos lasting a total of 1,050 minutes. The analysis covered the period from October 2020 to January 2022. Results and conclusions: the analysis conducted indicates that Radio 357's communication model is strongly determined by the way the radio station is financed. The station communicates with all listeners in parallel (via its website and social media) and moderates separate forums for the most committed patrons. The communication is partly due to the individual model adopted by the radio station, and partly due to the framework and tools imposed by the technicalities of the crowdfunding platform on which the collection is conducted. Research value: the analysis provides insight into the characteristics and strengths and weaknesses of the described communication model. What is particularly important, given the last decades of rapid development of radio broadcasting, this model is significantly different from the previous way of communication of traditional radio stations.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2023, 2; 153-164
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne i pozakonstytucyjne uwarunkowania władzy prezydenta Brazylii
Constitutional and Unconstitutional Conditions of the Power of the President of Brazil
Autorzy:
Kamińska-Korolczuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18105001.pdf
Data publikacji:
2023-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prezydent Brazylii
konstytucyjne uprawnienia prezydenta Brazylii
pozakonstytucyjne warunki władzy w Brazylii
patronaż polityczny
prezydencjalizm koalicyjny
the constitutional power of the president of Brazil
president of Brazil
unconstitutional conditions of power in Brazil
political patronage
coalitional presidentialism
Opis:
The study aims to analyze the key formal and extralegal elements affecting the functioning of the office of president in Brazil. The subject of consideration is the political position of the president resulting from the Constitution of the Federative Republic of Brazil of October 5, 1988, and the socioultural dependencies occurring in this country. The thesis of the article is the statement that the power of the President of Brazil results not only from the provisions of the Constitution but also from unconstitutional dependence on pressure groups, i.e. the bureaucratic state – estamento burocrático. It is stated that the features of the Brazilian presidential system are the ostensibility of formal structures and the presence of political patronage, the lack of permanent political divisions, coalitional presidentialism, and the interpenetration of politics and the media due to ownership relations.
Celem opracowania jest analiza kluczowych formalnoprawnych oraz pozaprawnych elementów wpływających na funkcjonowanie urzędu prezydenta w Brazylii. Przedmiotem rozważań jest pozycja ustrojowa prezydenta wynikająca z Konstytucji Federacyjnej Republiki Brazylii z 5 października 1988 r. oraz zależności społeczno-kulturowych występujących w tym państwie. Tezą artykułu jest stwierdzenie, że uprawnienia prezydenta Brazylii wynikają nie tylko z przepisów Konstytucji, lecz i pozakonstytucyjnych zależności od grup nacisku, czyli stanu biurokratycznego – estamento burocrático. Stwierdza się, że cechy systemu prezydenckiego Brazylii to pozorność struktur formalnych i występowanie patronażu politycznego, brak trwałych podziałów politycznych, prezydencjalizm koalicyjny oraz przenikanie się sfer polityki i mediów z uwagi na stosunki własnościowe.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 4(74); 243-256
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Music and Patronage in Light of Letters of Dedication: Wacław of Szamotuły, Valentin Bakfark and King Sigismund II Augustus
Muzyka i patronat w świetle listów dedykacyjnych: Wacław z Szamotuł, Valentin Bakfark i król Zygmunt II August
Autorzy:
Wieczorek, Ryszard J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24244647.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wacław z Szamotuł
Valentin Bakfark
Zygmunt II August
patronat
list dedykacyjny
lamentacje
tabulatura
Wacław of Szamotuły
Sigismund II Augustus
patronage
dedication letter
Lamentations
tablature
Opis:
In contemporary discourses of patronage in art, literature, theatre or music, the motives for becoming involved in patronage are a continuing subject of research interest. Although the area of motivation still remains unclear today, it is undoubtedly the case that the patrons’ initiatives were always linked to using the potential of art for political and propaganda purposes. With the arrival of music printing previous patronage practices took on a new shape. Printed editions, through their previously unachievable extent of distribution, now became a far-reaching instrument of representing high-born personages. The most common way of achieving this were dedication letters, produced with the intention of introducing a given work into broad social circulation. Among the few extant Polish music prints from the sixteenth century, the editions of works by Wacław of Szamotuły (1533) and Valentin Bakwark (1565) are of exceptional significance. This article investigates the paratexts included in this editions and examine both cases from the point of view of patronage practices. Paratexts in the two editions demonstrate the diversity of Renaissance patronage practices and provide examples of the rhetoric involved in the client-patron relationship. Wacław’s poem is exceptional not only against the background of Polish but also European music publishing. It does not contain a request for financial support but is a statement by someone deeply involved in the political life of the country and concerned about the fate of his homeland. Wacław’s poem should therefore be read in the political context and psychological climate of the Commonwealth at that time. It constitute an extension of diplomacy, introducing important accents into the policies of Sigismund Augustus. Bakwark’s dedication letter has a totally different character. It strikes the reader not only by its refined phraseology but also by the plethora of allusions from antique literature and the Bible. The most interesting aspect of the letter is the reference to the figure of Pope Leo X. Bakwark describes him as the perfect model of a Renaissance patron, to whom the world owed the development of art on a scale previously unknown. The letter contains also commentary on the style of Bakwark’s works and the characteristics of his compositional craft. The fact that the both dedications were written by the composers themselves, as well as the considerable length of both letters, point to the significance attached at that time to the paratexts. They indicated the importance of the achievements and activities of clients, at the same time building the prestige of the patron. But, above all, these paratexts demonstrate the different ways of exploiting the potential of art: in Wacław’s case, serving the aims of politics and propaganda; in the case of Bakwark, serving to create an image of the monarch as someone enlightened, sensitive and supportive of the art of music.
Spośród nielicznie zachowanych polskich druków muzycznych z XVI wieku wyjątkowe znaczenie mają dwie krakowskie edycje: Lamentationes Hieremiae prophetae (1553) Wacława z Szamotuł oraz Harmoniarum musicarum in usum testudinis factarum (1565) Valentina Bakwarka. Zawarte w nich listy dedykacyjne, mimo różnic co do charakteru, struktury i treści, są ważnym źródłem informacji o renesansowych praktykach patronackich. Poemat Wacława z Szamotuł (Carmen nuncupatorium) ma wyjątkowy charakter, gdyż wbrew humanistycznej tradycji mody pochwalnej (encomium) nie zawiera prośby o finansowe wsparcie, lecz odnosi się do zagrożenia ze strony Imperium Osmańskiego. Kompozytor, wyjaśniając genezę i posępny charakter swojego dzieła, daje wstrząsający opis inwazji tureckiej na Węgry i przestrzega przed podobnym losem mieszkańców Mołdawii – graniczącego z Polską i Turcją państwa buforowego, w tym czasie całkowicie pogrążonego w chaosie. Ponieważ Zygmunt II August starał się tam odbudować swoje wpływy, poemat Wacława można traktować jako przedłużenie dyplomacji – jako apel o wierność polskiemu królowi. Odmienny charakter ma list dedykacyjny Bakwarka, stanowiący typowe encomium. Choć przepełniony jest metaforami wychwalającymi erudycję, kulturę i wspaniałomyślność Zygmunta II Augusta, to wyjaśnia zarazem okoliczności opublikowania antologii i daje ogólną charakterystykę zawartych w niej kompozycji. Obie dedykacje stanowią ważne źródło informacji o relacjach obu muzyków z ich patronem i pozwalają na dostrzeżenie kontekstów, które w innym przypadku nie byłyby czytelne. Są zarazem świadectwem wykorzystania potencjału sztuki, służącej, w przypadku Wacława, celom polityczno-propagandowym, a w przypadku Bakwarka – kreowaniu wizerunku monarchy jako osoby światłej i wrażliwej. Ilustrują wreszcie wielorakie funkcje drukowanego paratekstu – jako przyciągającego publiczną uwagę „listu otwartego”, potwierdzającego istnienie trwałych relacji patronackich i ukazującego okoliczności wydania dzieł oraz ich przesłanie.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 1; 155-181
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śląski akcent w czeskim dokonaniu bawarskiego artysty? [Rec. „Monogramista IP. Oltář svaté Anny Samotřetí v Českým Krumlově", red. Peter Kováč, Marek Zágora, Praha 2020]
A Silesian Accent in the Bohemian Work of a Bavarian Artist? [Rev. "Monogramista IP. Oltář svaté Anny Samotřetí v Českým Krumlově", eds. Peter Kováč, Marek Zágora, Praha 2020]
Autorzy:
Czechowicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27316041.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
mecenat artystyczny
rzeźba
gotyk
renesans
Czechy
Bawaria
Śląsk
artistic patronage
sculpture
Late Gothic
Renaissance
Bohemia
Bavaria
Silesia
Opis:
Recenzja dotyczy obszernej, zbiorowej monografii ołtarza św. Anny z lat 1519—1524, wykonanego przez bawarskiego rzeźbiarza znanego jako Monogramista IP. Relief powstał na zamówienie czeskiego magnata, Zdeňka Lva z Rožmitála, który był czołową postacią życia politycznego Korony Królestwa Czech w pierwszym trzydziestoleciu XVI wieku. W recenzji zaproponowano inny motyw zamówienia dzieła. Jego treść, związana z rodziną i macierzyństwem, przemawia za tym, że powstało ono jako dar ojca dla syna Adama i jego poślubionej w 1518 roku śląskiej szlachcianki Anny Haugwitz z Biskupic
The review concerns an extensive, collective monograph on the altar of St. Anne from 1519—1524, made by a Bavarian sculptor known as Monogramist IP. The relief was commissioned by the Bohemian lord, Zdenek Lev of Rožmitál, who was a leading figure in the political life of the Crown of the Kingdom of Bohemia in the first thirty years of the 16th century. The review proposed a different motive for commissioning the work. Its content related to family and motherhood suggests that it was created as a gift from a father to his son Adam and his wife, a Silesian noblewoman, Anna Haugwitz of Biskupice, in 1518. The review emphasized the extraordinary values of the publication, both scientific and editorial.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2023, 18, 23; 1-10
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Talenta przyjemne” Izabeli Marii z Lubomirskich Sanguszkowej (1808–1890)
The ‘Pleasing Talents’ of Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska (1808–1890)
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806099.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa
Gumniska
Kraków
patronat muzyczny kobiet
muzykowanie amatorów
opera
muzyka fortepianowa
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska
women’s musical patronage
amateur music-making
piano music
Opis:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa była córką Henryka Lubomirskiego (1777–1850) i Teresy z Czartoryskich (1785–1868). Jej ojciec – wychowany przez daleką zamożną krewną Elżbietę z Czartoryskich Lubomirską (1736–1816), jedną z największych patronek sztuki na przełomie XVIII i XIX wieku – znany był za swojego szczególnego zamiłowania do muzyki. Zainteresowanie sprawami muzycznymi, a szczególnie operą, Henryk przekazał córce. Izabela świetnie śpiewała (w Wiedniu pobierała nauk u włoskich mistrzów – słynnego barytona Antonio Tamburiniego (1800–76), a następnie u kompozytora Stefano Pavesi (1779–1850)) i grała na fortepianie. W listach do ojca często komentowała bieżące wydarzenia muzyczne, a w oficynach wydawniczych Wiednia, Paryża, Mediolanu kupowała fragmenty wysłuchanych dzieł (głównie) operowych w opracowaniu na głos i fortepian czy też na cztery ręce. Ślady tych nabytków widać w zachowanych do dziś muzykaliach należących ongiś do Izabeli – w zbiorach Narodowego Zakładu im. Ossolińskich (zbiory sprzed zamążpójścia) i, nieznane do tej pory badaczom, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tarnowie (zbiory Izabeli, jej męża i dzieci). W Przeworsku, w którym Izabela dorastała, miała do dyspozycji przebogatą bibliotekę muzyczną, liczącą blisko 1400 pozycji, inwentarzem której obecnie dysponujemy. Po zamążpójściu nie zaprzestała muzykowania, prowadząc, zachowany do dziś, dzienniczek, zawierający w znacznej części nieznane 32 kompozycje, gromadząc muzykalia, dbając o wykształcenie muzyczne dzieci, wspierając twórczość kompozytorów. Kreowana przez Izabelę aktywność muzyczno-artystyczna w Krakowie i Gumniskach jest istotnym uzupełnieniem obrazu kultury muzycznej XIX-wiecznej Rzeczpospolitej.
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska, was a daughter of Henryk Lubomirski (1777–1850) and his wife Teresa, née Czartoryska (1785–1868). Izabela’s father had been brought up by a rich distant relative, Elżbieta Lubomirska, née Czartoryska (1736–1816), one of the leading patronesses of art around the turn of the nineteenth century. He was known for his particular fondness of music, and he passed on his interest in this field, particularly in opera, to his daughter. Izabela was an excellent singer, who studied in Vienna with Italian masters: the famous baritone Antonio Tamburini (1800–76), and subsequently the composer Stefano Pavesi (1779–1850). She also played the piano. In letters sent to her father, she frequently commented on musical life. From publishers in Vienna, Paris and Milan, she would also purchase selections (transcriptions for voice and piano or for piano four hands) from works she had heard (mainly operas). Some of those purchases have been preserved in the National Ossoliński Institute in Wrocław (from Izabela’s maiden years) and the Municipal Public Library in Tarnów (items belonging to Izabela, her husband and their children, hitherto unknown to scholars). In Przeworsk, where Izabela grew up, she had at her disposal a vast music library comprising nearly 1400 items, which are fully inventoried. Izabela did not give up music-making after getting married. She kept a diary, preserved to this day, containing 32 compositions, many of them not known from other sources. She collected sheet music and ensured her children received a musical education. She also supported the work of composers. The musical-artistic activity created by Izabela in Kraków and Gumniska represents an important aspect of nineteenth-century musical culture in the territories of partitioned Poland.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 3-19
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New House for the God in Tenkasi: Divine Dreams and Kings in 15th–16th-century Pāṇṭiya Inscriptions and Sanskrit Courtly Production
Autorzy:
Pierdominici Leão, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035892.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
Pāṇṭiya dynasty
Tenkasi
kingship
patronage
legitimisation
Opis:
This paper is devoted to a parallel study of the 15th-century Tamil inscriptions from the Kāśīviśvanātha temple in Tenkasi (Tamil Nadu), describing the circumstances and building phases of this shrine, together with a modified retelling of the same episode by a 16th-century mahākāvya, the Pāṇḍyakulodaya. The comparative study of these passages aims to highlight significant changes in the traditional institution of Indian royal patronage. It will also enable considerations on the revolutionary transition in the description of the Pāṇṭiya kingship in the 16th century, marked by the rise of a new ideological idiom expressed by the Pāṇḍyakulodaya.
Źródło:
Acta Asiatica Varsoviensia; 2021, 34; 295-312
0860-6102
Pojawia się w:
Acta Asiatica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of railway commuting factors and customers patronage in Lagos State, Nigeria
Autorzy:
Adanikin, Ariyo
Adeoye, Itunuoluwa
Ajayi, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141227.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja Centrum Badań Socjologicznych
Tematy:
customer patronage
railway transportation
service quality
safety
travel time
Opis:
Railway transportation is a critical component of countries' transportation sectors worldwide. This is because, in the movement of goods and persons, railway transport networks have a clear advantage over other modes of transportation. However, despite the positive outlook, Nigeria's railway transportation networks have faced several challenges to the country's economic and social development, especially in overpopulated cities like Lagos State. The study population consists of 125 railway transportation users in Lagos state. The data were analyzed using descriptive, multiple and Partial Least Square Structural Equation Modeling (PLS-SEM). The study revealed that safety is the highest predictor of customer patronage amongst railway commuters in Lagos state. This is followed by price, travel time and service quality. This indicates that if the safety of the railway commuters (customers) is guaranteed, they will continue to use the train regardless of the service quality being offered to them. The study recommended that Public-Private Partnership (PPP) should be encouraged in running the affairs of the Nigerian railways for increased efficiency and that industry players need to be proactive by ensuring adequate professionalism in the sector and putting in place modern railway transport facilities.
Źródło:
Journal of Sustainable Development of Transport and Logistics; 2022, 7, 1; 90-98
2520-2979
Pojawia się w:
Journal of Sustainable Development of Transport and Logistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy stolnik sieradzki Albert Łubieński mógł być patronem Piotra Baryki?
Was Albert Łubieński, Pantler of Sieradz, the patron of Piotr Baryka?
Autorzy:
Krzywy, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172230.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish drama of the 17th century
attribution of patronage
Ludwik Bernacki (1882– 1939)
Jan Wojciech (Albert) Łubieński (1610–1653)
dramat polski
Z chłopa król Piotra Baryki
atrybucja
Ludwik Bernacki (1882–1939)
Opis:
This article attempts to refute the generally accepted view that Jan Wojciech (Albert) Łubieński, Pantler of Sieradz, was the patron of Piotr Baryka,, the author of the comedy Z chłopa król (The Peasant Become King), first staged in 1633 (editio princeps, 1637). The attribution results from a conjecture, which has never been properly verified, formulated by Ludwik Bernacki in 1904. Yet in the 1630s Jan Wojciech Łubieński held no public office (he was probably completing his education) and, crucially, did not become Pantler of Sieradz until 1643. In consequence, we presume that Baryka's patron may well have been Łubieński's uncle, a wealthy man renowned for his generosity, who had the same first name.
Źródło:
Ruch Literacki; 2022, 1; 5-14
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Antonio Corazzi przyjechał do Polski?
Why Did Antonio Corazzi Come to Poland?
Autorzy:
Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582265.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Antonio Corazzi (1792–1877)
architektura Warszawy XIX w.
neoklasycyzm w architekturze polskiej
mecenat architektoniczny w Królestwie Polskim
architecture of 19th-century Warsaw
Neo-Classicism in Polish architecture
architectural patronage in the Kingdom of Poland
Opis:
Od około stu lat w polskiej literaturze naukowej obowiązuje ustalenie, że architekt Antonio Corazzi został sprowadzony do Polski przez Stanisława Staszica. Tymczasem szczegółowe badania pozwoliły mi ustalić, że przekonanie to nie opiera się na jakimkolwiek potwierdzeniu źródłowym. Przyjazd Corazziego do Polski był efektem decyzji o sprowadzeniu z Włoch młodego, zdolnego architekta, gotowego realizować ambitne plany architektoniczno-urbanistyczne rządu polskiego. Zaproszenie z prośbą o wskazanie kandydata skierował najprawdopodobniej namiestnik Józef Zajączek pismem do księcia Toskanii. Na decyzję tę mógł mieć wpływ Stanisław Staszic, ale bardziej prawdopodobnym członkiem rządu, zaangażowanym w ten temat wydaje się Stanisław Kostka Potocki. Decyzja, że to Corazzi ma pojechać do Polski, była efektem wskazania go przez środowisko architektów z akademii florenckiej, którzy kierowali się zapewne nie tylko jego talentem, ale być może też osobistą niechęcią z powodu jego konfliktowego charakteru, który objawił się już pod koniec studiów. Decyzja Corazziego o wyjeździe do Polski – jak się wydaje – nie wynikła też z jego ambicji czy atrakcyjności oferty, ale z chęci uniknięcia konsekwencji prawno-finansowych, wynikających z niespłacenia weksla. Ostateczna odpowiedź na pytanie zadane w tytule artykułu wciąż jednak jawi się jako – mam nadzieję – dobrze wsparta, ale jednak tylko hipoteza.
For about a hundred years in Polish academic literature it has been acknowledged that the architect Antonio Corazzi was brought to Poland by Stanisław Staszic. Meanwhile, a detailed research has allowed to ascertain that this conviction is not based on any confirmed sources. Corazzi’s arrival in Poland resulted from a decision to bring from Italy a young talented architect, eager to implement ambitious architectural and urban plans of the Polish government. The invitation with a request to suggest a candidate was most likely dispatched by Viceroy Józef Zajączek in his letter to the Duke of Tuscany. The decision may have been influenced by Stanisław Staszic, yet it is Stanisław Kostka Potocki who seems the most likely government member involved in the process. The decision for Corazzi to be chosen to come to Poland resulted from the fact that he was pointed to by the circle of architects of the Florence Academy, who may have borne in mind his talent, but also the personal dislike because of Corazzi’s conflicting personality displayed already during the studies. Furthermore, it seems that Corazzi’s decision to come to Poland did not result from his ambition or jumping at an attractive opportunity, but from the desire to evade legal and financial consequences of not paying a bill of exchange. However, the final answer to the question posed in the paper’s title continues to seem, as much as, hopefully, well supported, still merely hypothetical.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 2; 339-366
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komemoratywne i reprezentacyjne aspekty działalności fundacyjnej luteranek na Śląsku. Trzy szlacheckie fundacje z lat 1570–1620
Autorzy:
Matczyńska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028465.pdf
Data publikacji:
2022-01-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
women
Silesia
art patronage
artistic commissions
Reformation
Lutheranism
nobility
commemoration
kobiety
Śląsk
działalność fundacyjna
fundacje artystyczne
reformacja
luteranizm
szlachta
komemoracja
Opis:
Tematem rozważań tego artykułu są trzy luterańskie fundacje zlecone przez śląskie szlachcianki: ufundowane przez Barbarę von Žerotin ur. von Biberstein epitafium Karola Krzysztofa Podiebrada w kościele zamkowym w Oleśnicy (1579), ołtarz z kościoła św. Jadwigi w Gryfowie Śląskim (ok. 1606) z fundacji Eleonory von Schaffgotsch ur. von Promnitz oraz ambona w kościele św. Michała Archanioła w Sławie Śląskiej (1619), fundacja Anny von Niebelschütz ur. von Rechenberg. Przedmiotem analizy są programy ikonograficzno-inskrypcyjne tych obiektów, a w szczególności pojawiające się w nich wizualne formy komemoracji oraz sposoby reprezentacji jednostki i rodu.
This article discusses three artistic commissions founded by Silesian noblewomen: the epitaph of Karol Krzysztof Podiebrad funded in the castle church at Oleśnica (1579) by Barbara von Žerotin née von Biberstein, the altar in St Jadwiga church at Gryfów Śląski (c. 1606) funded by Eleonora von Schaffgotsch née von Promnitz, and the pulpit in Michael Archangel church at Sława Śląska (1619), the foundation of Anna von Niebelschütz née von Rechenberg. The subjects of analysis are the iconographic and inscription programmes of these objects, particularly the visual forms of commemoration and state representation of their founders and their families.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2022, 65; 217-238
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LGBTQ+ Representation in Fictional Podcast Series
Autorzy:
Ferreyra, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343978.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
LGBTQ
representation
podcasts
new media
niche audience
patronage
Opis:
The article offers an analysis of the frequency and quality of LGBTQ+ representation in fictional podcasts. I examine how frequently and with what intent LGBTQ+ characters are included in this medium. This research aims to fill the gap in academic work on LGBTQ+ representation in podcasts. Though scholars note an increase in representation in mainstream media, LGBTQ+ media consumers, especially young people, still look to other sources for validation of their identities. Many LGBTQ+ people look to fictional podcasts as a source of quality representation, especially because podcasts are small-scale and rely on the funding, and thus the opinion, of listeners (Bottomley, 2015). In this paper, I analyze four fictional podcast series for LGBTQ+ inclusivity. I note how many LGBTQ+ characters are included and in what proportion. I assess the quality of representation in four ways: diversity, depth, and the frequency and type of stereotypical LGBTQ+ tropes. My findings show a high frequency of LGBTQ+ characters and diversity of personalities and backgrounds, opportunities for these characters to express their sexual and/or gender identities as well as LGBTQ+ trope subversions. Thus, we see that fictional podcasts, as a medium that sustains itself by listeners’ patronage, present stories that their audience can relate to. As a result, fictional podcasts create more niche stories that make connections with smaller demographics of media consumers.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2022, 66, 2; 13-27
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osiedla patronackie w małych miastach - Żychlin
Patronage housing estates in small towns - Żychlin
Autorzy:
Przewłocka-Sionek, Renata
Larecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172554.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
osiedle patronackie
przemysł
rewitalizacja
patronage housing estate
industry
revitalisation
Opis:
Artykuł ma charakter raportu dotyczącego osiedla patronackiego w Żychlinie. W małych miastach zakłady przemysłowe przez kolejne dziesięciolecia stanowiły podstawę bytu ich mieszkańców, budowały tożsamość miasta. Brak w Polsce sprecyzowanych i kompleksowych strategii rewitalizacji osiedli patronackich dostosowanych do lokalnych warunków i potrzeb. Małe miasta takie jak Żychlin borykają się z problemami dotyczącymi dużego stopnia emigracji i utrzymaniem satysfakcjonującego poziomu życia mieszkańców. W trakcie swojej historii osiedle rozbudowywało się i podlegało przebudowom. Choć czasy świetności ma już za sobą, to wciąż żyje duchem swojej przeszłości.
This article is a kind of report regarding a patronage housing estate in Żychlin. In small towns industrial plants have been essential for economical existence of local communities for decades therefore they have created town identity. There are no specified and comprehensive patronage housing estates revitalisation strategies, which are adjusted to local needs and conditions, in Poland. Small towns, like Żychlin have been facing emigration problems and keeping satisfying living standards for their residents. During its existence the estate has been expanded and rebuilt. Although the glory days are behind its, it is still alive with the spirit of its past.
Źródło:
Builder; 2022, 26, 10; 43--47
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki parafii i najstarszy kościół w mieście Olsztynku (Olsztynie)
Autorzy:
Nabiałek, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158301.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Olsztyn
Mstów
parish
monastic patronage
erection document
parafia
patronat klasztorny
dokument erekcyjny
Opis:
Przedmiotem artykułu są okoliczności powstania parafii w mieście Olsztynku (obecnie Olsztyn) w ziemi krakowskiej i wybudowania tam kościoła. Teren pod nową parafię był położony w diecezji krakowskiej, ale należał do parafii klasztornej w Mstowie, której kościół podlegał zwierzchnictwu ordynariuszy gnieźnieńskich. Nowa parafia została utworzona w wyniku wydzielenia jej z obszaru parafii mstowskiej. Starania o powołanie parafii podjął osobiście Jan Ocieski, podkanclerzy Królestwa Polskiego, a od 1551 roku starosta olsztyński. Jednym z powodów jego decyzji był zamiar przyśpieszenia formowania się miasta. Zmiany przeprowadzono za zgodą króla Zygmunta Augusta. Wszystkie uzgodnienia odnośnie do powołania parafii odbyły się prawdopodobnie na sejmie w Piotrkowie w lutym 1552 roku. Spotkali się tam wszyscy, który mieli wpływ na tę decyzję. Formalnie parafia została utworzona na mocy dokumentu arcybiskupa gnieźnieńskiego Mikołaja Dzierzgowskiego z 1552 roku. Przyłączono do niej trzy wsie królewskie sąsiadujące z miastem. W erekcji olsztyńskiej parafii widać efekt kompromisu. W zamian za wyłączenie części obszaru z parafii mstowskiej przekazano zakonnikom patronat nad kościołem, z którego ustąpił król, będący właścicielem miasta. Prawo prezenty zostało ograniczone do jednego z braci konwentu. Faktycznie powstała więc parafia filialna klasztoru mstowskiego. Arcybiskup gnieźnieński pomimo formalnego zatwierdzenia erekcji nie rościł sobie praw do zwierzchnictwa nad nową parafią. Metropolici gnieźnieńscy respektowali nad terenem olsztyńskiej parafii jurysdykcję biskupów krakowskich. Nie można z pewnością stwierdzić, kiedy powstał najstarszy kościół w Olsztynku. Zezwolenie na wybudowanie go znalazło się w dokumencie lokacyjnym miasta z 1488 roku. Nie ma podstaw do uznania, że powstał on przed formalną erekcją parafii. Tradycja przypisuje tę fundację kanclerzowi Janowi Ocieskiemu. Do jego imienia nawiązuje prawdopodobnie wezwanie świątyni. Budowę kościoła w Olsztynku rozpoczęto prawdopodobnie po 26 lutego 1552 roku. Pierwotny kościół uległ zniszczeniu przed 1598 rokiem.
The article covers the circumstances of the establishment of a parish in the city of Olsztynek (now Olsztyn) in the Kraków Land and the construction of a church in that town. The area for the new parish was located in the Diocese of Kraków, but belonged to the monastic parish of Mstów, whose church was under the authority of the Ordinariate of Gniezno. The new parish was created through its separation from from the area of the Mstów parish. Efforts to establish the parish were personally undertaken by Jan Ocieski, sub-chancellor of the Kingdom of Poland and from 1551 starost of Olsztyn. One of the reasons for his decision was his intention to accelerate the formation of the township. The changes were carried out with the approval of King Sigismund Augustus. All arrangements for the establishment of the parish probably took place at the Diet of Piotrków in February 1552, in the presence of all the relevant decision-makers. Formally, the parish was created by a document of the Archbishop of Gniezno Mikołaj Dzierzgowski in 1552. Three royal villages adjacent to the city were annexed to it. The establishment of the Olsztyn parish shows the effect of a compromise. In exchange for the exclusion of its area from the parish of Mstów, the monks were granted patronage of the church in place of the king, who owned the town. The right of presentation was restricted to one of the brothers of the convent. Consequently, the established institution was in fact a branch parish of the Mstów monastery. Despite formally approving the erection, the Archbishop of Gniezno did not claim sovereignty over the new parish. The Metropolitans of Gniezno respected the jurisdiction of the Bishops of Kraków over the Olsztyn parish area. It is impossible to say with certainty when the oldest church in Olsztynek was built. The permission for its erection was included in the town’s incorporation document of 1488. There is no reason to believe that it was built before the formal establishment of the parish. Tradition attributes this foundation to Chancellor Jan Ocieski. His name is probably referred to by the temple’s invocation. The construction of the Olsztynek church probably began after 26 February 1552. The original church was destroyed before 1598.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 313-345
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies