Temat: patristic exegesis; - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Monastic Exegesis and the Biblical Typology of Monasticism in the Patristic Period
Autorzy:: Kasprzak, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1828640.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: The Bible
monastic exegesis (literal – spiritual – anagogical)
the royal path (via regia)
biblical typology
the Patristic period
Opis:: Monastic exegesis of the Bible in the Patristic period was characterized by ascetic pragmatism, reminiscence and meditation of the canonical text and at the same time its extra-verbal literal and spiritual interpretation. The consequence of such a manner of reading the text of the Bible was to acknowledge the monastic way of life as the royal path (via regia) and the monk as the one possessing certain spiritual knowledge and living faith. Systematic ignoring of the original Hebrew text by ancient monks, as well as by the Fathers of the Church, in using literal – spiritual and anagogical exegesis led to every biblical text being understood in a spiritual manner, i.e. as a text leading a monk to salvation. The biblical typologies of the monastic life also started to be derived from the theological rule of the Testaments. Those typologies resulted from the formerly adopted Christocentric theological premise assuming that the whole Bible tells about Christ and leads to Christ. They were the spiritual interpretation of the biblical text and were aimed at accounting for monasticism as the biblical form of life.
Źródło:: Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2014, 2, 1; 85-103
2300-3588
Pojawia się w:: Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
„[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
Autorzy:: Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: kobieta;
zbawienie;
patrologia;
Św. Paweł Apostoł;
egzegeza patrystyczna;
grzech pierworodny;
literatura wczesnochrześcijańska;
Św. Hilary z Poitiers;
Św. Ambroży z Mediolanu;
Św. Hieronim;
Św. Grzegorz Wielki;
Św. Augustyn;
the woman;
the salvation;
the patrology;
St Paul the Apostle;
the patristic exegesis;
the literature early Christian;
St. Hilary of Poitiers;
Saint Ambrose of Milan;
St. Jerome;
St. Gregory the Great ;
St. Augustine;
Opis:: [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kameleon w egzegezie biblijnej św. Hieronima
The Chameleon in St. Jerome’s Biblical Exegesis
Autorzy:: Krzyszczuk, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1603411.pdf
Data publikacji:: 2017-10-19
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: starożytność chrześcijańska
patrystyczna egzegeza biblijna
Hieronim ze Strydonu
Księga Sofoniasza
Christian antiquity
patristic biblical exegesis
Jerome
Book of Zephaniah
Opis:: Artykuł przedstawia sposób wykorzystywania przez Hieronima ze Strydonu pochodzących z dzieł naturalistów informacji dotyczących świata fauny i flory na przykładzie będącego zwierzęciem egzotycznym kameleona, o którym wzmiankę znajdujemy w powstałym ok. 393 roku Komentarzu do Księgi Sofoniasza. W alegorycznym objaśnieniu So 2,12-15 betlejemski mnich odniósł umiejętność zmiany barwy kameleona do grzesznego postępowania hipokrytów, którzy jedynie udają, że są chrześcijanami. Jako że Hieronimowe komentarze biblijne są zgodne z tradycją egzegetyczną epoki, przywołane zostały także inne świadectwa chrześcijańskich autorów, które pozwalają nam doszukiwać się źródeł komentarzy do ksiąg prorockich Strydończyka w egzegezie greckich Ojców Kościoła.
This article shows how Jerome employed information about flora and fauna derived from the works of naturalists in the case of the chameleon, an exotic animal mentioned in his Commentary on Zephaniah, written in 393. In his allegorical explanation of Zep 2:12-15, the Bethlehem-based monk compared the color-changing ability of the chameleon to the sinful conduct of the hypocrites, who only pretend to be Christians. Since Jerome’s biblical commentaries are consistent with the larger exegetical tradition of the era, the testimonies of other Christian authors have been invoked as well. This allows us to trace, within the exegesis of the Greek Fathers of the Church, the sources of Jerome’s commentaries on the Prophetic Books of the Old Testament.
Źródło:: Verbum Vitae; 2017, 32; 397-419
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Charakterystyczne cechy egzegezy Pisma Świętego św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:: Michalik, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669293.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: St. Thomas of Aquinas
Holy Bible exegesis
analogy of Catholic faith
analogy of Biblical faith
scholastic exegesis
patristic exegesis
theological exegesis
św. Tomasz z Akwinu
egzegeza Pisma Świętego
analogia wiary katolickiej
analogia wiary biblijnej
egzegeza scholastyczna
egzegeza patrystyczna
egzegeza teologiczna
Opis:: St. Thomas of Aquinas was not only a formidable philosopher and theologist, but also he was a tireless exegete of the Holy Scripture. He wrote comments on the books of both the Old and New Testament. His exegesis has several traits. It is constructed around two fundamental rules: the analogy of Catholic faith and the analogy of Biblical faith. Furthermore it contains a typical to the Medieval exegesis – scholastic, patristic and theological lineament.
Święty Tomasz z Akwinu był nie tylko znakomitym filozofem i teologiem, ale także niestrudzonym egzegetą Pisma Świętego. Spod jego pióra wyszły komentarze zarówno do ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu. Egzegeza św. Tomasza z Akwinu odznacza się kilkoma cechami. Jest to egzegeza oparta na dwóch fundamentalnych regułach: analogii wiary katolickiej i analogii wiary biblijnej. Ponadto posiada także charakterystyczny dla całej egzegezy średniowiecznej rys scholastyczny, patrystyczny i teologiczny.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: „Przybędą ze wschodu i zachodu [...]”. Augustyńska interpretacja Mt 8,11 i Łk 13,28-29 na tle starożytnej egzegezy
Many will come from east and west...”. St. Augustine’s Interpretation of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 in the Context of Ancient Patristic Exegesis
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/617946.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: patristic exegesis
Augustine
patristic ecclesiology
patristic eschatology
universal salvation
eschatological feast
Abraham
Isaac
Jacob
four corners of the world
Mt 8
11
Lk 13
28-29
egzegeza patrystyczna
Augustyn
eklezjologia patrystyczna
eschatologia patrystyczna
uczta eschatologiczna
powszechność zbawienia
Izaak i Jakub
cztery strony świata
Łk 13
Opis:: The article offers a complete overview of the Greek and Latin patristic exegesis of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 with special focus on the exegetical commentaries of St. Augustine. Church Fathers underlined the ecclesiological dimension of Christ’s eschatological promise. According to St. Augustine and other theologians, those who come “from east and west” are above all pagans who through faith and baptism become members of the Church. Some focus more on the stage of maturation of the Christian faith, thus those who “come from east and west” are the just and holy Christians who have perfected their faith. There is a difference of opinion between Origene and Augustine concerning the word „many”. It should be analyzed in the broader context of their reflections on the universality of salvation. Secondly, the patristic exegesis underlines the eschatological aspect of Christ’ promise. The feast with the patriarchs symbolizes common heritage of faith and Christ is seen as the one who invites all the participants. Thirdly, there is a paranetical aspect of the patristic exegesis. Church Fathers expressed their reflections in the pastoral context, in homilies and spiritual conferences. They point to the quality of the humble faith of the centurion of Capharnaum, which guarantees a future participation in the eschatological feast with the patriarchs.
Źródło:: Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 37-77
1731-6170
Pojawia się w:: Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Augustyńska interpretacja sankcji za gniew (Mt 5, 22bc) na tle wczesnochrześcijańskiej egzegezy
St. Augustine’s Interpretation of the Sanctions for Anger (Matthew 5:22bc) Seen in the Light of the Early Christian Exegesis
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/43573852.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Gniew
Mt 5:22
egzegeza patrystyczna
Augustyn z Hippony
Anger
Matthew 5:22
Augustine of Hippo
patristic exegesis
Opis:: W Mt 5, 22 zostają skierowane niezwykle surowe słowa przeciwko gniewowi, w których zostały nałożone pewne sankcje za gniew, w zależności od jego trzech różnych przejawów. Autor artykułu stara się usystematyzować zebrane odniesienia ojców greckich i łacińskich do Mt 5, 22bc, w których gniew zostaje poddany moralnej kwalifikacji. Artykuł stanowi przegląd myśli patrystycznej na ten temat.
In Matthew 5:22, extremely harsh words against anger are addressed, in which certain sanctions are imposed for anger, depending on its three different manifestations. The author of article tries to systematise the collected references of the Greek and Latin Fathers to Mt 5:22bc, in which anger is subjected to a moral qualification. The article provides an overview of patristic thought on the subject. The author extracts St. Augustine’s thought on the subject and shows it against the background of the exegesis of other writers.
Źródło:: Vox Patrum; 2024, 89; 123-148
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Integral Communication with Listeners in Origen’s Four Homilies on Psalm 76(77)
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2134426.pdf
Data publikacji:: 2022-05-28
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Orygenes
Psalm 77 (76)
egzegeza patrystyczna
homilia patrystyczna
kaznodziejstwo patrystyczne
Origen
patristic exegesis
patristic homily
patristic preaching
Opis:: A recently discovered collection of 29 Origen’s homilies on the Psalms was published in 2015. Origen delivered them in the last years of his life. We find there speculations on the borderline between philosophy and theology, which Origen never abandoned. Do they not violate the canon of homilies? Are they not dominated by a theoretical, intellectual factor? To answer these questions, the author poses a broader question in his article, namely, about the nature of communication with listeners. Did Origen, as a homilist, appeal in an integral and balanced way to all human faculties: reason, imagination, will, feelings and senses? The article has a character of a survey of the issue, since four homilies to Ps 76(77) are the subject of its analysis.
W 2015 r. został wydany niedawno odkryty zbiór 29 homilii Orygenesa do Psalmów. Orygenes wygłosił je w ostatnich latach swego życia. Natykamy się w nich na spekulacje z pogranicza filozofii i teologii, z których Orygenes nigdy nie zrezygnował. Czy nie naruszają one kanonu homilii? Czy nie dominuje w nich czynnik teoretyczny, intelektualny? Żeby odpowiedzieć na te pytania, autor porusza w artykule szerszą kwestię – charakteru komunikacji ze słuchaczem. Czy Orygenes jako homilista odwoływał się w sposób integralny i zrównoważony do wszystkich władz w człowieku: rozumu, wyobraźni, woli, uczuć i zmysłów? Artykuł ma charakter sondażu zagadnienia, ponieważ przedmiotem jego analizy są cztery homilie do Ps 76(77).
Źródło:: Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 87-106
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Patrystyczna interpretacja zakazu gniewu w Mt 5, 22a
Patristic Interpretation of the Anger Prohibition in Matthew 5:22a
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/43554142.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Mt 5, 22
Kazanie na Górze
egzegeza patrystyczna
gniew
Augustyn z Hippony
Matthew 5:22
Sermon on the Mount
patristic exegesis
anger
Augustine of Hippo
Opis:: Radykalne potępienie gniewu w Mt 5, 22 rodzi kilka fundamentalnych pytań: Czy w tej pierwszej antytezie Kazania na Górze w istocie się interpretuje czy zmienia Stare Prawo? W jaki sposób ten radykalny zakaz gniewu jest możliwy do spełnienia? Czy rzeczywiście gniew stawia się na równi z zabójstwem? Czy zakazuje się wszelkiego gniewu? Zbierając odpowiedzi na te podstawowe pytania greckich i łacińskich pisarzy wczesnochrześcijańskich, autor artykułu rekonstruuje patrystyczną propedeutykę do szczegółowej wykładni Mt 5, 22. W sposób szczególny zwraca uwagę na wkład św. Augustyna na tym polu.
The radical condemnation of anger in Matthew 5:22 raises some fundamental questions: Does this first antithesis of the Sermon on the Mount actually interpret or change the Old Law? How is this radical prohibition of anger fulfilled? Is anger really put on the same level as murder? Is all anger banned? Collecting the answers to these fundamental questions of Greek and Latin early Christian writers, the author of the article reconstructs a patristic propaedeutic for a detailed interpretation of Matthew 5:22, and pays special attention to the contribution of St. Augustine in this field.
Źródło:: Vox Patrum; 2023, 87; 313-338
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Ślady Orygenesowej egzegezy w „De monastica exercitatione” Nila z Ancyry
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/947518.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Nil z Ancyry
monastycyzm
egzegeza patrystyczna
patrologia
Orygenes
Nilus of Ancyra
Origen
monasticism
patrology
exegesis
patristic exegesis
Opis:: In his main work on monastic asceticism, De monastica exercitatione, Nilus of Ancyra (died around 430) uses many allegorical explanations of the Bible, especially of the Old Testament. Some of them seem to have traces of Origen's influence. We find the Alexandrian’s influence, direct or indirect, in the Nilus of Ancyra’s allusions to: Gen. 3: 15, Judg. 15: 4, 1 Sam. 14: 13, Ps. 137: 9, Lam. 4: 5, Zech. 11: 17. If Origen in these cases uses allegorics on doctrinal and ascetical grounds, the Nilus of Ancyra narrows it down to the ascetic subject.
W swoim głównym piśmie na temat monastycznej ascezy, De monastica exercitatione, Nil z Ancyry (zm. ok. 430) stosuje wiele alegorycznych wyjaśnień Biblii, zwłaszcza Starego Testamentu. Niektóre z nich zdają się nosić ślady wpływu Orygenesa. Wpływ Aleksandryjczyka, bezpośredni lub pośredni, odnajdujemy w aluzjach Nila z Ancyry do: Rdz 3, 15, Sdz 15, 4, 1 Sm 14, 13, Ps 137 (136), 9, Lm 4, 5, Za 11, 17. O ile Orygenes stosuje alegorię w tych przypadkach na gruncie doktrynalnym i ascetycznym, to Nil z Ancyry zawęża ją na ogół do tematyki ascetycznej.
Źródło:: Vox Patrum; 2019, 71; 407-422
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Słowa Maryi w Kanie Galilejskiej: 'Wina nie mają' (J 2, 3) w recepcji patrystycznej
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158019.pdf
Data publikacji:: 2021-12-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Maryja
Kana Galilejska
wino
Ojcowie Kościoła
egzegeza patrystyczna
Maksym Wyznawca
Jan Chryzostom
J 2,3
John 2:3
Patristic exegesis
Cana of Galilee
Wine
Maxim the Confessor
John Chrysostom
Mary
Fathers of the Church
Opis:: Słowa skierowane do Jezusa przez Maryję w Kanie znajdują stosunkowo skromne echo w starożytności. Egzegeza patrystyczna J 2,3 jest podporządkowana historiozbawczemu myśleniu, w którym brak wina na uczcie weselnej jest obrazem wielorakiej niemocy natury ludzkiej i żydowskiego Prawa w odrodzeniu człowieka. Cudownie uczynione przez Chrystusa wino jest symbolem Jego łaski, która wyprowadza człowieka z tego stanu. Ojcowie spekulują nad szczegółami związanymi z godami w Kanie, a zwłaszcza nad alegorycznym znaczeniem sześciu stągwi. Otwierają pole liczniejszym spekulacjom średniowiecznym na ten temat. Wiodącą rolę w interpretacji duchowej zajmuje Maksym Wyznawca, który dokonuje obszernego objaśnienia symboliki związanej z relacją J 2,1-11 w aspekcie historiozbawczym i moralno-ascetycznym. Ojcowie na ogół nie zatrzymują się nad postawą samej Maryi, która wstawia się do Syna za gospodarzami uczty. Dopiero Jan Chryzostom, na gruncie egzegezy antiocheńskiej, snuje ściśle maryjną refleksję. Zastanawia się nad kształtowaniem się wiary Maryi w cudotwórczą i boską moc Syna, która doprowadziła ją do tak subtelnej prośby. Wątek rozwijany przez Chryzostoma znajduje echo u późniejszych pisarzy, a zwłaszcza w hymnach Romana Melodosa. Chociaż Ojcowie Kościoła chętnie interpretują w sposób alegoryczny niektóre szczegóły związane z weselem w Kanie, np. w braku wina dostrzegają całą niedolę nieodkupionej jeszcze ludzkości. Tymczasem prezentując rolę Maryi w całym zdarzeniu, w zasadzie nie wychodzą poza sens dosłowny.
The words addressed by Mary to Jesus at Cana find relatively modest echoes in antiquity. The patristic exegesis of Jn 2:3 is subordinated to salvation-historical thinking, in which the lack of wine at the wedding feast is an image of the powerless human nature and Jewish law in the spiritual restoration of man. The wine miraculously made by Christ is a symbol of his grace which brings man out of this state. The Fathers speculate on the details of the feasts at Cana, especially seek allegorical meanings of the six waterpots. They open the door to more numerous medieval speculations on this subject. The leading role in the spiritual interpretation is played by Maxim the Confessor, who provides a comprehensive explanation of the symbolism related to the account of John 2:1-11 in salvation-historical and moral-ascetic terms. Fathers generally do not dwell on the attitude of Mary herself, who intercedes to her Son for the hosts of the feast. Only John Chrysostom, on the basis of Antiochian exegesis, carries on a strict Marian reflection. He reflects on the formation of Mary’s faith in the miraculous and divine power of her Son, which led her to such a subtle request. The motive developed by Chrysostom echoes in later writers, especially in the hymns of Romanos the Melodist. Although the Church Fathers readily interpret in the allegorical manner some details of the wedding at Cana, e.g. in the absence of wine they perceive all the misfortune of yet unredeemed humanity. Meanwhile in presenting the role of Mary in the whole event they basically do not go beyond the literal sense.
Źródło:: Vox Patrum; 2021, 80; 7-24
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Theological Themes in Origen’s First Homily on Psalm 76 (77) and Their Subsequent Reception
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2029299.pdf
Data publikacji:: 2021-12-10
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Orygenes
Psalm 77 (76)
Bóg–Logos
egzegeza patrystyczna
preegzystencja dusz
apokatastaza
Origen
God–Logos
patristic exegesis
preexistence of souls
apocatastasis
Opis:: The collection of Origen’s presumably last works, the 29 homilies on the Psalms, was recently discovered and published in 2015. In the homily on Psa 76:1-9, we can find threads of the theology of spirituality intertwined with more systematic speculations. The sanctifying action of the Logos comes here to the fore. God-Logos enables the Christian to sacrifice himself fully with his mind, tongue and all his senses. The Word, which has been living for ages in the womb of the Father, educates the human word, liable to agitation, to silence. Origen looks for a cure in afflictions. He finds it in the image of hands outstretched to God and in constant reminding of Him. The Psalmist ponders “the ancient days” and “the eonic years” and asks if God can reject man forever (Psa 76:6–8). In his commentary, Origen seems to refer to his speculations from much earlier years, known from the work On First Principles, in which he expressed views on the preexistence of rational beings, preceding the present world, and the multiple transformation of worlds. Are these speculative threads still present in his last work? The article tries to explain Origen’s statements and understand them properly.
Zbiór niedawno odkrytych i wydanych w 2015 r. dwudziestu dziewięciu homilii Orygenesa do Psalmów, to prawdopodobnie, jak wykazuje L. Perrone, ostatnie jego dzieło. Homilie stały się przedmiotem analizy pod kątem formalnym: języka, okoliczności napisania, aluzji historycznych etc. Przychodzi czas na zgłębianie ich treści teologicznych. W homilii do Ps 76, 1–9 przeplatają się wątki z zakresu duchowości i pewne spekulacje. Na pierwszy plan wysuwa się uświęcające działanie Logosu. Bóg–Słowo uzdalnia chrześcijanina do pełnej ofiary z samego siebie, swego umysłu, języka i wszystkich zmysłów. Przebywające od wieków w łonie Ojca Słowo wychowuje do milczenia ludzkie słowo, podatne na wzburzenie. Kaznodzieja szuka lekarstwa na utrapienia w wyciągniętych rękach do Boga i w ciągłym przypominaniu o Nim sobie. Psalmista rozważa „dni dawne” i „lata wieczne” oraz pyta, czy Bóg może odrzucić na wieki (Ps 76, 6–8). W komentarzu do Psalmów zdaje się nawiązywać do swoich spekulacji z dużo wcześniejszych lat, znanych z dzieła O zasadach. Wyrażał tam poglądy o preegzystencji bytów rozumnych, poprzedzającej obecny świat, i wielokrotnej transformacji światów, po których nastąpi powrót wszystkiego do Boga. Czy te wątki spekulacyjne są obecne w ostatnim jego dziele? Czy poglądy Orygenesa zmieniły się? Autor artykułu stara się wniknąć w dość zdawkowe wypowiedzi kaznodziei i właściwie je zrozumieć.
Źródło:: Collectanea Theologica; 2021, 91, 4; 63-82
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zachęta do ucieczki podczas prześladowań (Mt 10, 23a) w interpretacji patrystycznej
The incentive to running away from persecution (Mt 10:23a) in the patristic interpretation
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/614237.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Mt 10, 23a
ucieczka
prześladowania
apostazja
męczeństwo
egzegeza patrystyczna
Orygenes
Tertulian
Cyprian z Kartaginy
Hieronim
Augustyn
Mt 10:23a
escape
persecution
apostasy
martyrdom
patristic exegesis
Origen
Tertullian
Cyprian of Carthage
Jerome
Augustine
Opis:: The recommendation of escape during the persecution, given by Jesus in Matth 10:23, impelled the ancient commentators to deeper reflection. Apart from the realities of the Christian life threatened by persecution, the views of the montanists rejecting the possibility of escape provoked discussion on this issue. The author of the paper has presented the thought of the Greek and Latin Fathers on this mentioned words of Jesus. The patristic reflection on Matth 10:23 points out, first of all, the reasons for fair act of fleeing. The sources allow us to enumerate the following reasons for fleeing a persecution: 1) a formal obedience to the recommendation of Jesus; 2) the decree of Divine Providence dictating and allowing escape; 3) the attitude of Christ who himself has taken similar opportunity; 4) a respect for human weaknesses that can make someone for various reasons indisposed to martyrdom; 5) a prudence ordering flee in expectation of higher losses than profits incurred by the remaining at home; 6) the trust in God providing a natural way of rescue, without „forcing” Him to the extraordinary help; 7) an urgent missionary and pastoral ministry to perform; 8) to avoid provoking persecutor to evil by own presence; 9) a specific witness of renunciation and sacrifice by leaving own home and possession; 10) the escape understood in the spiritual sense is a secession from the evil and sin. Several authors stand out in the extent and the depth of reflexion about it: Origen, Tertullian, Jerome and Augustine. The authors of 4th Century and the later could be influenced by Cyprian of Carthage. Accused by his opponents, especially novatians, he justifies theologically the escape and validates it by the later attitude: as a carefull shepherd and fearless martyr.
Źródło:: Vox Patrum; 2016, 65; 461-490
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Tropologia w hermeneutyce Hieronima ze Strydonu
Tropology in the Hermeneutics of Saint Jerome
Autorzy:: Nowaszczuk, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/43575170.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: tropologia
sensy Biblii
antyczna hermeneutyka
alegoreza patrystyczna
egzegeza Ojców Kościoła
moralna interpretacja Pisma świętego u Hieronima ze Strydonu
Tropology
Senses of Bible
Ancient hermeneutic
Patristic allegoresis
Moral interpretation of Scripture by Saint Jerome
Exegesis of the Church Fathers
Opis:: Tropologia to jedna z patrystycznych metod interpretacji tekstu biblijnego. Święty Hieronim włącza ją do swojego kanonu hermeneutycznego, który nazywa „potrójną deskrypcją i regułą Pisma świętego” (triplex descriptio et regula Scripturarum). Tłumaczy również, że istotą tropologii jest interpretacja moralna. Przedstawienie proweniencji tej metody, a dalej prezentacja, na czym ona polega w rozumieniu świętego Hieronima i jakimi rządzi się regułami, stanowi zasadniczy problem niniejszego studium.
Tropology is one of the patristic methods of interpreting the biblical text. Saint Jerome includes it in his hermeneutical canon, which he calls "the triple description and rule of Sacred Scripture" (triplex descriptio et regula Scripturarum). He also explains that the essence of tropology is moral interpretation. The main problem of this study is to present the provenance of this method, and then to discuss what it consists of in the understanding of Saint Jerome and what rules it is governed by.
Źródło:: Vox Patrum; 2024, 89; 85-106
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Postać Jozuego w interpretacji Cezarego z Arles
Autorzy:: Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142938.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Caesarius of Arles
Patristic exegesis
Joshua (book of)
Typology
Israel
Church
Cezary z Arles
egzegeza patrystyczna
Jozue (księga)
typologia
Izrael
Kościół
Opis:: W tradycji patrystycznej postrzegano księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. Podobne elementy odnajdujemy w kaznodziejstwie Cezarego z Arles. Dla biskupa prowansalskiego Jozue to ten, który wprowadził lud do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Postać ta jest utożsamiona z Chrystusem. Przejście Izraelitów przez Jordan stało się figurą chrztu. To zapowiedź wprowadzenia do życia łaski i ofiarowania dóbr nadprzyrodzonych przez Chrystusa, którego typem był syn Nuna. Nowe pokolenie Izraelitów, którym przewodził Jozue, to prefiguracja Kościoła. To właśnie on zastąpił wybrany ongiś naród (Synagogę). Cezary miał świadomość konieczności odczytywania wybranych tekstów Joz w świetle wiary i praktyki Kościoła. Był ponadto wyczulony na potrzeby duszpasterskie, pojawiające się w jego wspólnocie. W przepowiadaniu, podobnie jak w swoich inicjatywach, Cezary zabiegał o skuteczne przedstawianie ugruntowanej teologii biblijnej i praktyczne stosowanie adekwatnej praktyki duszpasterskiej.
The Patristic tradition read the Book of Joshua as a foreshadowing of the saving work of Jesus Christ. Joshua replaces Moses and in the order of grace, Jesus Savior replaces the ancient Law. Fathers conceived of the history of Israel as a unique sign announcing the Christian life. Similar elements can be found in Caesarius’ preaching. For the bishop of Provence, Joshua is the one who would lead God’s people into the Promised Land and he gave to them the true inheritance. The figure of Joshua is associated with Christ. For Caesarius the Israelites’ crossing of the Jordan River was a typological form of baptism. This is an announcement of the introduction of grace and the offering of supernatural goods by Christ, whose figure was the son of Nun. The new generation of Israelites, led by Joshua, is a prefiguration of the Church. It had replaced the once chosen nation (Synagogue). Caesarius was aware that he read the text of the Book of Joshua in the light of the Church’s faith and practice and the pastoral needs of his congregation. He was also sensitive to pastoral needs arising in his community. In his preaching, as in his practice, Caesarius strove for effective presentation of grounded biblical theology and the application of adequate pastoral principles.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 75-101
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wątki angelologiczne w egzegezie patrystycznej 1Kor 11,10
The Angelological Topics in Patristic Exegesis of 1Cor 11:10
Autorzy:: Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/43571675.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: 1 Kor 11,10
egzegeza patrystyczna
kobieta
aniołowie
zasłona
wczesne chrześcijaństwo
1 Cor 11:10
Patristic exegesis
woman
angels
veil
Early Christianity
Opis:: Stosunkowo najwięcej uwagi 1 Kor 11,10 poświęcili ci z pisarzy wczesnego Kościoła, którzy szerzej zajmowali się „kwestią kobiecą”. Zagadnienie nakrywania głów welonem przez kobiety była analizowana w kontekście społecznym, kulturowym i religijnym starożytności. Tekst św. Pawła zachęcał chrześcijan, by szukać argumentów stricte religijnych, celem uzasadnienia praktyki noszenia zasłony przez kobiety. Dyspozycje praktyczne wprowadzono więc w sferę rozważań teologicznych. Pisma starożytnych autorów potwierdzają tę wizję, chociaż wielu z nich wybrało wizję nacechowaną wątkami angelologicznymi. Nie brakowało jednak innych kontekstów interpretacyjnych. Już Ojcowie przednicejscy pozwalają na odkrycie powiązań hermeneutycznych tekstu pawłowego z Rdz 6,1-4. Zakres określania „aniołów”, o których wspomina perykopa pawłowa, był dosyć szeroki. Identyfikowano ich nie tylko z bytami niebiańskimi, ale także z upadłymi aniołami, osobami celebrującymi liturgię i jej uczestnikami. Mogli to być również postronni obserwatorzy. W późniejszym okresie problematyka była już inna, na co wpłynęło okrzepnięcie doktryny Kościoła oraz racje społeczne, zwyczajowe i liturgiczne. Nałożenie welonu (velatio) stało się synonimem poświęcenia się Bogu przez dziewice.
Relatively 1 Cor 11:10 received the most attention from those of the early Church writers who dealt more extensively with the „woman’s question”. The question of the veil for women was analyzed in the social, religious and cultural contexts of antiquity. St. Paul's text encouraged Christians to seek stricte religious arguments to justify the practice of wearing the veil by women, placing it in the context of a theological choice. Ancient Christian writings confirm this view, but many authors choose the path of reflection impregnated with elements of angelological doctrine. However, there was no shortage of other interpretative contexts. In the ante-Nicene Fathers, it was possible to discover the hermeneutical links of the Pauline text with Gen 6:1-4. The range of „angels” referred to in the Pauline pericope was quite broad. They were identified not only with celestial beings but also with the fallen angels, the celebrants in the liturgy and its participants. It could also have been the strangers who observed the rites. In the later period, the issues were different. In reality, the doctrine of the Church and the social reasons, customs, as well as practices in liturgical assemblies have been consolidated. The veil became a symbol that invoked a positive image of women. The imposition of the veil (velatio) became synonymous with the consecration to God by the virgins.
Źródło:: Vox Patrum; 2023, 88; 195-226
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "patristic exegesis;" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język