- Tytuł:
- Rzadkie patologie rozrostowo-zapalne zlokalizowane w kości skroniowej – przegląd piśmiennictwa
- Autorzy:
-
Roszkowski, Adam
Witkowska, Alicja
Baranek, Piotr
Rzepakowska, Anna
Wnuk, Emilia
Niemczyk, Kazimierz - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1399669.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Index Copernicus International
- Tematy:
-
dysplazja włóknista
kość skroniowa
osteoradionekroza
patologie rozrostowo-zapalne
podstawa czaszki
pseudoguz zapalny - Opis:
- Wprowadzenie: Patologie rozrostowo-zapalne mogą zajmować kość skroniową, powodując różnorodne objawy, zależne od ich umiejscowienia: niedosłuch, dysfunkcję przedsionkową i neuropatie spowodowane kompresją nerwów czaszkowych. Jakkolwiek ich występowanie jest rzadkie, istotne jest odpowiednie postępowanie diagnostyczne, które skutkuje wdrożeniem właściwej terapii. Cel: Celem pracy była charakterystyka kliniczna i przegląd metod diagnostycznych oraz zaleceń terapeutycznych w wybranych patologiach rozrostowo-zapalnych kości skroniowej: dysplazji włóknistej, inflammatory pseudotumor, osteoradionekrozie. Dysplazja włóknista (fibrous dysplasia) jest powoli postępującym, łagodnym zaburzeniem kostnym o nieznanej etiologii, charakteryzującym się nieprawidłową proliferacją tkanki włóknistej. IPT (inflammatory pseudotumor) to nienowotworowy proces zapalny o nieznanej etiologii, charakteryzujący się proliferacją tkanki łącznej i naciekiem komórek zapalnych. Osteoradionekroza kości skroniowej (TB-ORN) to rzadkie, ale potencjalnie śmiertelne powikłanie leczenia radioterapią nowotworów głowy i szyi. Wnioski: Ze względu na podobieństwo objawów z powszechnymi patologiami zapalnymi ucha środkowego (bóle, wycieki z uszu, niedosłuch) prezentowane rzadkie schorzenia mogą stwarzać problem diagnostyczny i terapeutyczny. Dokładne badanie kliniczne jest niezbędne, ale poszerzenie diagnostyki o badania obrazowe, może przyspieszyć ukierunkowanie diagnozy. W przypadku dysplazji włóknistej obrazy tomografii komputerowej (CT) wykazują charakterystyczną przebudowę struktury kostnej. W przypadku pseudoguzów zapalnych najbardziej czułym narzędziem wydaje się badanie rezonansu magnetycznego (MRI), które obrazuje nacieki zapalne w tkankach miękkich. Badanie CT kości skroniowej skutecznie uwidocznia ubytki i erozję w przebiegu osteoradionekrozy. W każdym z powyższych przypadków niezbędne jest wykonanie badania histopatologicznego w celu wykluczenia procesu nowotworowego.
- Źródło:
-
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 8-13
2084-5308
2300-7338 - Pojawia się w:
- Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł